UA-50457385-1
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Πευκάς. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Πευκάς. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τρίτη 13 Σεπτεμβρίου 2022

Φωνή Λαού, Οργή Θεού

 


 Στις 9 Σεπτεμβρίου είχα γράψει στο προφίλ μου τα εξής:

Πας να κάνεις τρύγο στα μελίσσια που δεν έχουν κατεβεί στα πεύκα, νέες μάνες σε όλα, ξεκούραστα, έδωσε αβέρτα ο Ηλίανθος και η αγριοβαμβακιά , έχει αρχίσει να δίνει καλά και η σουσούρα!

 Λες πάμε να τα ξαλαφρώσουμε λίγο, πριν από μια εβδομάδα είχαν από 6 γόνους, οπότε 4 πλαισιάκια με μέλι (δεκάρια μελίσσια) θα έχουν αρκετά από αυτά. Να προλάβω και την σουσούρα στις αρχές της, πριν τα αγριέψει τα μελίσσια!

 Ωραία?

 Ωραία!

 Πας στα μελίσσια ήδη έχουν γίνει άγρια σαν Μπαμπουίνοι σε περίοδο ζευγαρώματος!

 Να σε ακολουθούν στα 500 μέτρα!

 Οκ αυτή είναι η σουσούρα! Σαν την κοκαΐνη για τα μελίσσια.

 Ανοίγεις τα μελίσσια, βλέπεις 8-9 γόνους μέσα!

 Τόμπολα!

 Η επίδραση της σουσούρας άρχισε, και ήδη είμαστε στην αρχή.

 Οπότε πας για να πάρεις 1-1,5 πλαίσιο ανά μελίσσι, με τις κιτρινόμαυρες ούγκανες να σε ξεσκίζουν στα τσιμπήματα σε κάθε μελίσσι!

 Και για ακόμη μια φορά να σταματάς τον τρύγο όχι γιατί το θέλεις εσύ, αλλά γιατί έτσι προστάζουν αυτές (μια φορά ρε πουτάνες να σταματήσω τον τρύγο στην σουσούρα γιατί δεν αντέχω την κούραση, και όχι γιατί δεν αντέχω τον φόβο του θανάτου!).

 Μια χαρά!

 Και να μην ξέρεις τι να κάνεις, να κατεβάσεις σε μερικές εβδομάδες αυτούς τους μαμελούκους στο πεύκο, όταν θα έχουν πληθυσμό για εικοσάρι μέσα σε δεκάρι μελίσσι, και να λες πως θα τα τρυγήσω αυτά?

 Ή τα αφήνεις έξω από τα πεύκα, έχεις τρομερά μελίσσια για του χρόνου (που δεν θα τα χορταίνεις με τίποτα μέσα στον χειμώνα!) και θα τα κυνηγάς από τα δέντρα την άνοιξη?

 Αχχχχχ ποιος συνεχίζει τον τρύγο πάλι σε αυτά?

 Και έλεγα ότι οι δύσκολοι τρύγοι θα είναι οι μακρινοί στα πεύκα!

 Χα χα χα."*

 Και κάτω από τα σχόλια αυτής της ανάρτησης νέοι μελισσοκόμοι (αλλά όχι και μόνο νέοι) να συμβουλεύουν το να βάλω ορόφους, και να τα πάω στα πεύκα (εγώ αντίθετα σχεδίαζα αυτά τα μελίσσια να μην τα μετακινήσω για να τα έχω πολύ δυνατά για του χρόνου), έτσι ώστε να τους κόψω τον αέρα για να μην είναι τόσο δυνατά του χρόνου, και θα αρχίσουν να μου σμηνουργούν από τις αρχές του Μάρτη!**



 Ναι υπάρχει μια λογική σε αυτό!

 Επίσης την επόμενη μέρα που πήγα για τρύγο την ίδια άποψη είχε και ένας παλιός μελισσοκόμος (αλλά την τελείως αντίθετη είχε ένας άλλος παλιός μελισσοκόμος που συνάντησα, απλώς έχω ορίσει ότι σε οποιαδήποτε συμβουλή μου δώσει αυτός ο μελισσοκόμος -και μερικοί ακόμη! Χα χα χα- θα κάνω το ακριβώς αντίθετο από ότι με συμβουλεύει, και όχι λόγου έλλειψης γνώσεων του, αλλά λόγου κινήτρων του σχετικά με τις συμβουλές του! Χα χα χα) που συνάντησα στο μελισσοκομείο μου καθώς πήγαινε και αυτός στα δικά του μελίσσια. 

 Και αφού θέλει ο Λαός να βάλω ορόφους στα μελίσσια μου (που έχουν 7 με 9 γόνους),  ποιος είμαι εγώ που θα πάει κόντρα στην θέληση του?

 Χα χα χα.

 Οπότε σταμάτησα τον τρύγο, γύρισα στο σπίτι μου, και γέμισα άδειες κυψέλες με χτισμένα μελωμένα πλαίσια για να τα βάλω στη θέση όσων πλαισίων είχα τρυγήσει από τα μελίσσια, αλλά και 12 ορόφους με χτισμένα μελωμένα πλαίσια για να τα βάλω στα μελίσσια (φυσικά οι συμβουλές ήταν για να βάζω ορόφους με 5 μόνο πλαίσια, αλλά εάν είναι να κάνεις κάτι τρελό γιατί να μην το κάνεις τελείως τρελό? Χα χα χα).



 Την επόμενη μέρα πήγα με άλλους 26 ορόφους με μελωμένα πλαίσια και τα έβαλα και αυτά σε δυνατά μελίσσια, με αποτέλεσμα περίπου τα μισά από τα μελίσσια που δεν κατέβασα στα πεύκα πλέον να είναι διώροφα!

 Την προσοχή σας εδώ! 

 Σαν συμβουλή ποτέ δεν θα την έδινα τα παραπάνω σε κανέναν!

 Η άποψη μου είναι τα μελίσσια να είναι δεκάρια στο δεύτερο χέρι του πεύκου! 

 Πιστεύω ότι βρίσκουν περισσότερα μέλια έτσι (ή έστω είναι πιο συγκεντρωμένα στα λιγότερα πλαίσια). Αλλά η εμπειρία μου προέρχεται από την στρατηγική να κατεβαίνουν όλα τα μελίσσια από το πρώτο χέρι του πεύκου, οπότε στο δεύτερο χέρι τα μελίσσια έχουν φθαρεί τόσο που δεν είναι για να έχουν όροφο!

 Η περίπτωση σε αυτά τα μελίσσια είναι τελείως διαφορετική, φρέσκα και ξεκούραστα μελίσσια, με 7-9 γόνους, τιγκαρισμένα με γύρη και μέλι, που έχουν να βγάλουν τουλάχιστον 2 εβδομάδες ανθοφορία καλοποτισμένης σουσούρας, και αμέσως μετά θα μπουν στο πεύκο για το δεύτερο χέρι σε μια χρονιά που στα μέρη μου δείχνει το πεύκο να πηγαίνει πολύ καλά.

 Ναι υπάρχει η αριθμητική του μελισσιού, 21 μέρες για να ανοίξει ο γόνος, 21-23 μέρες για να αναλάβει καθήκοντα ιπτάμενων μελισσών - συλλεκτριών, ο γόνος που υπάρχει τώρα πιθανότατα δεν θα συλλέξει στο πεύκο, μια που δεν θα έχει αναλάβει καθήκοντα συλλέκτριας μέχρι το θεωρητικό τέλος του δευτέρου χεριού του πεύκου (20-25 να ξεκινήσει συν 21 μέρες που κρατά, εάν δεν είναι παρδαλό).

 Αλλά εδώ υπάρχουν τέσσερα πράγματα που θα πρέπει να προσεχθούν!

 Οι 21 (γόνος για να εκκολαφθεί) συν 21 (ενηλικίωση της μέλισσας μέχρι να γίνει συλλέκτρια) μέρες για να γίνει η μέλισσα συλλέκτρια, ισχύει για τον γόνο που είναι αυτή την στιγμή αυγό. Ναι αλλά δεν είναι όλοι οι γόνοι σε μορφή αυγού! Την προηγούμενη εβδομάδα (ή 10 μέρες πίσω) αυτά τα μελίσσια είχαν από 6 γόνους. Οι μισοί από αυτούς ήδη έχουν εκκολαφθεί, και μέχρι να πάνε στα πεύκα θα είναι σχεδόν έτοιμα για ιπτάμενες-συλλέκτριες, και καθώς θα προχωράει το πεύκο σταδιακά τα ενδιάμεσα πλαίσια γόνου που δημιουργήθηκαν σε αυτό το δεκαήμερο, από την επιθεώρηση μέχρι τον τρύγο, θα έρχονται σε στάδιο ιπτάμενης-συλλέκτριας. Οπότε δεν είναι 9 γόνοι = 18 πλαίσια που θα καλύπτονται από μέλισσες όταν εκκολαφθούν, αλλά επίσης και 3 πλαίσια = 6 πλαίσια ιπτάμενες στην αρχή του πεύκου (συν όσες ιπτάμενες υπήρχαν από πριν), και άλλα 3 πλαίσια = 6 ακόμη πλαίσια ιπτάμενες σχεδόν στην μέση του δεύτερου χεριού.

 Δεύτερο βασικό, το εάν θα είναι παρδαλό ή όχι το πεύκο, εάν είναι παρδαλό τότε ίσως προλάβουν και τα 9 πλαίσια με γόνο να το προλάβουν ως ιπτάμενες.
 
 Τρίτο, μέρος της νεκταροέκκρισης της σουσούρας θα γίνει λαντούρα στα έξτρα πλαίσια που θα βάλεις και δεν θα πάει όλο στους γόνους. Ναι δεν αρκεί αυτή η λαντούρα για να γίνει τρύγος, αλλά μπορεί να βοηθήσει πολύ εάν δώσει πολύ καλά το πεύκο να γεμίσουν πολύ περισσότερα πλαίσια με μέλι. 

 Και φυσικά το κυριότερο από όλα! Δεν αρκεί το μελίσσι για να πάρεις μέλι. Το κυριότερο είναι να υπάρχει νεκταροέκκριση /μελιτωέκκριση, εάν υπάρχει, το μελίσσι θα κάνει παπάδες, εάν δεν υπάρχει και 4όροφο  να είναι δεν θα κάνει απολύτως τίποτα. Ο παραπάνω χειρισμός έχει μεγάλο ρίσκο, αλλά το μεγαλύτερο ρίσκο δεν είναι στον ίδιο τον χειρισμό, αλλά στο εάν είναι πετυχημένη η τοποθέτηση. Εσύ του δίνεις την δυνατότητα για να κάνει παπάδες. Αλλά εάν αυτή η δυνατότητα θα γίνει πραγματικότητα εξαρτάται μόνο από το επίπεδο της μελιτωέκκρισης!

  Παράμετροι όπως ότι παρόλο που τα πλαίσια τα πέρασα θειάφι για το κηρόσκορό αλλά είδα ότι πάλι άρχισε σιγά σιγά η προσβολή τους από αυτόν, ή ότι τα καύσιμα έχουν πάει στον ουρανό, και δεν είναι τόσο εύκολο να πηγαίνεις να τρυγάς τα δεκάρια μελίσσια και να προσθέτεις χτισμένα πλαίσια για να τα ξαναγεμίσουν (ενώ τώρα υπάρχει και η δυνατότητα να τα πας διπλά, και να τα πάρεις ατρύγητά για να τα τρυγήσεις κοντά σου, και να γλυτώσεις και τους μακρινούς τρύγους, και κάποια πολυέξοδα δρομολόγια) συνυπολογίζονται και αυτοί στην τελική απόφαση για έναν τέτοιο χειρισμό.

 Αλλά και πάλι επαναλαμβάνω!

 Δεν είναι ο παραπάνω χειρισμός κάτι που θα το συμβούλευα! Είναι χειρισμός με πολύ ρίσκο! Αλλά το ίδιο το ρίσκο δεν βρίσκεται στον χειρισμό, αλλά στο τι υπάρχει από μελιτωέκκριση εκεί έξω.

 Αυτά το λοιπόν τσακαλάκια μου, θα αναρτήσω και αυτή την ανάρτηση σε μια μελισσοκομική ομάδα (σπάνιο αυτό, μην κακομαθαίνετε, δεν θα το δείτε πολλές φορές!) μια που είδα ότι το συγκεκριμένο ζήτημα τους απασχόλησε αρκετά.

 Ας μην ξεχνάμε ότι "Ο τολμών νικά", αλλά και το ότι "Μόνο τα τρένα πάνε πάνω σε ράγες".***



 * Στην πραγματικότητα από επιτόπιο έλεγχο που έκανα σήμερα στις σουσούρες διαπίστωσα ότι έχουν πιθανότατα πολύ περισσότερο χρόνο που είναι ανθισμένες (τουλάχιστον μια εβδομάδα περισσότερο από όσο νόμιζα την προηγούμενη Παρασκευή), γιατί είδα τα πρώτα λουλούδια από τις σουσούρες να έχουν "καεί". Και με αυτή την γνώση από την επιτόπια ανίχνευση πολλά πράγματα φαίνονται πιο λογικά, και ο αριθμός των γόνων στα μελίσσια, και το επίπεδο αυξημένης επιθετικότητας των μελισσιών, που έφτασαν σχεδόν μέχρι το επίπεδο της λεηλασίας την δεύτερη μέρα που έβαζα ορόφους με μελωμένα πλαίσια. Πιθανότατα οριακά θα φτάσει η ανθοφορία της Σουσούρας μέχρι την στιγμή που θα αρχίσω να μετακινώ τα μελίσσια στα πεύκα (η πρώτη εντύπωση μου ήταν ότι θα μετακινούσα μελίσσια με την σουσούρα ακόμη ανθισμένη να δίνει. Όχι! Οριακά και μόνο θα συνεχίζει να δίνει η σουσούρα όταν θα έχουν φύγει τα μελίσσια, ή οριακά θα έχει μόλις τελειώσει λίγο πριν φύγουν! Οπότε δεν παίζει το σενάριο να βάλω και άλλους ορόφους με μελωμένα πλαίσια που θα τα έχω μόλις τρυγήσει από τα μελίσσια που έχω στα πεύκα. Δεν αρκεί πλέον ο χρόνος για έναν τέτοιο χειρισμό, ούτε και θα είναι στην κατάλληλη διάθεση τα μελίσσια να κάνεις κάτι τόσο ριψοκίνδυνο στα τελειώματα της σουσούρας!).

** Υπήρξε και κάποιος που σχολίασε "ζορίζεσαι αρκούδι μου? ζορίζεσαι? Χε χε χε" και να κάνω μια διευκρίνηση πάνω σε αυτό. Τα μελίσσια που δεν σχεδίαζα να τα κατεβάσω είδα ότι έχουν γίνει θεριά. Οπότε και θα τα κατεβάσω και τα έβαλα και ορόφους. Ναι θα χρειασθεί να κάνω περισσότερο κόπο για μεταφορές, ετοιμασία τους, τρύγο, αλλά το κόβω ότι θα βγάλω και πάνω από 1 τόνο μέλι με αυτή την παρτίδα από μελίσσια που σκόπευα να τα "ξεκουράσω"! 

 Και αυτό δεν είναι ζόρι! 

 Ζόρι είναι να πρέπει να βγάλεις μια χρονιά με 800-1200 κιλά μέλι. Ζόρι είναι να έχει χαλάσει το φορτηγό σου, να θέλεις 1800-2400 ευρώ για να το κάνεις, να μην τα έχεις, και να χάνεις μελίσσια κάθε μέρα που αργείς να το φτιάξεις. Ζόρι είναι να κατεβάζεις στα πεύκα 160 μελίσσια με ένα τρέιλερ που παίρνει 16 μελίσσια (8 μόνα και 8 διπλά) και σε κάθε λακκούβα να κοιτάς εάν ακόμη έχεις το τρέιλερ πίσω σου. Ζόρι είναι να μην έχεις καθόλου ξύλα και να πρέπει να βγάλεις έναν χειμώνα σε ένα μέρος που τον χειμώνα έχει διαρκώς θερμοκρασίες κάτω από το μηδέν (πολύ κάτω από το μηδέν!). Ζόρι είναι να έχεις κάποιον αγαπημένο σου στο νοσοκομείο και να περιμένεις να τον χάσεις για πάντα! Αυτά είναι τα ζόρια για μένα! 

 Το ότι σας αναφέρω ορισμένα περιστατικά στην μελισσοκομική μου ζωή στο προφίλ μου, και στο blog μου, για να σας δώσω την απαραίτητη γνώση στην επίλυση των προβλημάτων που συνάντησα, δεν αποτελεί κανένα ζόρι, μα απλώς διάχυση γνώσης από μέρος μου! 

 Τι έγινε τελικά αυτός που σχολίασε έτσι στο προφίλ μου? Μα φυσικά διαγραφή και μπλοκάρισμα! Δεν υπάρχει περίπτωση να κρατώ ως "φίλους" ή να έχω οποιαδήποτε σχέση με οποιοδήποτε μπορεί να χαρεί γιατί νομίζει ότι κάπου "ζορίστηκα", ή είμαι στεναχωρημένος, ή απογοητευμένος! Μην κάνετε σαν χωριάτες, ακόμη και εάν δεν είσαστε χωριάτες στην καταγωγή και διαμονή!

*** Μόνο τα τρένα πάνε σε ράγες. Αρκετοί μελισσοκόμοι έχουν μια παλέτα χειρισμών, τοποθετήσεων, τακτικών, και στρατηγικών, και την τηρούν με απόλυτο φανατισμό! Όσο και εάν αλλάζουν οι καταστάσεις και οι περιστάσεις, αυτοί εκεί! Σταθεροί σε ότι κάνουν κάθε χρονιά. Καμία αλλαγή, καμία προσαρμογή. Σαν να βρίσκονται πάνω σε ράγες! Αυτό είναι το νόημα της παραπάνω πρότασης. Μην είσαστε τρένα, να είσαστε μελισσοκόμοι. Κάθε χρονιά είναι διαφορετική, οπότε πως μπορούν όλα τα παραπάνω να είναι πάντα τα ίδια?



Adios Amigos Locos



Λάζαρος Μότσανος

Σοχός 13/9/2022


Κυριακή 10 Απριλίου 2022

Οι λάμπες πάνω στα πεύκα

 Τι πιο ωραίο θέαμα για τα μάτια ενός μελισσοκόμου!

 Ανοιξιάτικο πεύκο!

 Σε ένα από τα μελισσοκομεία μου αυτός είναι ο λόγος που έχουν αρχίσει να μπλοκάρουν οι γόνοι!

 Και ο λόγος που δεν βιάζομαι και τόσο για να πάω όλα τα μελίσσια μου στις ελαιοκράμβεις, και περιμένω να τελειώσουν πλήρως με τα ραντίσματα τους οι αγρότες, για να κατεβάσω τις κυρές των λογισμών μου σε αυτές.


Τα μελίσσια χτίζουν! 

Οπότε πρέπει να βρίσκουν και μάλιστα καλά! 

Άρα τι κάνουμε σε αυτή την περίπτωση? 

Ναιιιιι! 

Ανιχνεύσεις! 

 Για να δούμε την πηγή του μελιτώματος (ή νεκταροέκκρισης), ώστε να ξέρουμε περίπου και πόσο θα συνεχίσει να δίνει (πιθανότατα όλο τον Απρίλη, αλλά μέχρι εκεί!), τι μπορεί να την κάνει να σταματήσει (μια καλή βροχούλα, ένα καλό κρύο!), και το κυριότερο να σταθμίσεις ρίσκα και προοπτικές στο κάθε τι (άλλο να υπάρχει το ρίσκο των ραντισμάτων αλλά τα μελίσσια εκεί που τα έχεις να μην βρίσκουν τίποτε, και άλλο να υπάρχει αυτό το ρίσκο αλλά ήδη τα μελίσσια σου να είναι στρωμένα στο μέρος που ήδη είναι!)

 Και αυτή η εικόνα μου φέρνει μια κουβέντα που είπε ένας  Χαλκιδκιώτης φίλος μου σε μια μελισσοκομική ομάδα "Οι γονείς μας μας έδειχναν την Θάλασσα (δηλαδή να ασχοληθούν με τον τουρισμό και όχι με την μελισσοκομία, σαν και τους γονείς τους) και μας έλεγαν να μην ψάχνουμε για τις λάμπες στα πεύκα".

 Και εδώ καταλαβαίνεις ακριβώς το τι σημαίνει αυτό. 

 Τελευταίο βάρεμα από τον εργάτη αυτής της χρονιάς, μεγαλύτερος σε μέγεθος από κάθε άλλο βάρεμα, τον περιμένει η αναπαραγωγή, και ο θάνατος. Το δυνατότερο βάρεμα του, φυσικά με τους μικρότερους αριθμούς εργατών. Αλλά πλέον η μελιτωέκκριση του είναι εμφανέστατη!

 Και μάλιστα στην πιο κόκκινη απόχρωση της, σημάδι ότι είναι και στα τελειώματα της, τίποτα στην ζωή δεν κρατάει για πάντα, ούτε και ο έρωτας του μελισσοκόμου και ο πόθος του.



 Πλούσια τα ελέη του πεύκου! Αλλά τα μελίσσια δεν είναι τόσο δυνατά για να το εκμεταλλευτούν, και να δώσουν έναν αντίστοιχο πλούσιο τρύγο. Δεν πειράζει, θα τα δώσει ένα τεράστιο σπρώξιμο πριν την ελαιοκράμβη, και εκεί θα κάνουν πράγματα και θαύματα!

 Δεν θα κρατιούνται μέσα στις κυψέλες, εάν πάνε λίγο καλά και στο επόμενο στοίχημα της χρονιάς!

 Εκτός από δύο ματάκια καστανά, δεν νομίζω να υπάρχει ωραιότερο θέαμα για τα μάτια μου

  Και αυτό με τα καστανά μάτια παίζει να είναι και δεύτερο! Χα χα χα


 Ψάχνοντας για λάμπες πάνω στα πεύκα! 

 Ναι! 

 Τώρα έχει νόημα αυτή η φράση!

 Οι λάμπες πάνω στα πεύκα!

 Όταν πεθάνω μην φυτέψετε πάνω από τον τάφο μου ιτιά να με θρηνεί, μήδε και κυπαρίσσι 
ένα πεύκο μόνο να φυτέψετε, λάμπες να ψάχνω σε αυτό, με τα δάκρυα του να γλυκαίνομαι  


 Adios Amigos Locos




Λάζαρος Μότσανος

Σοχός 10/04/2022

Δευτέρα 29 Ιουνίου 2020

Μελισσοκομόντας μήνα με τον μήνα. Η μάχη του Μάρτη


 Και συνεχίζουμε την σειρά αναρτήσεων Μελισσοκομόντας μήνα με τον μήνα αναπτύσσοντας τις στρατηγικές, τακτικές, κινήσεις και χειρισμούς για τον μήνα Μάρτη. Φυσικά είμαστε στα τέλη του Ιούνη όταν γράφουμε αυτή την ανάρτηση και υπάρχουν περιορισμοί σχετικά με το πόσο θα αναπτυχθεί σε μέγεθος. Και διευκρινίζω. Τέλη Ιούνη και έχω μπροστά μου πιθανότατα δύο διαφορετικούς τρύγους για να βγάλω (μαύρο μέλι στα βουνά, ανθόμελο στα πεδινά), και καπάκι μετακινήσεις εκατοντάδων χιλιομέτρων σχεδόν στο σύνολο των μελισσοκομείων μου για τους κόκκινους τρύγους στην Χαλκιδική. 

 Οπότε ο χρόνος πιέζει και δεν λέει να γράφεις τον Πόλεμο και Ειρήνη του Τολστόι (2000 σελίδες και βάλε!) όσο αφορά μελισσοκομικά θέματα.

 Δεύτερον και κυριότερο, ήδη έχω χάσει ένα σκληρό δίσκο από φορητό από υπερθέρμανση (και θα μου βγει από 200 έως 600 ευρώ για να μπορέσω να ανακτήσω τα δεδομένα του από εξειδικευμένα εργαστήρια, εάν μπορέσω να τα ανακτήσω!), οπότε δουλεύω πλέον στον υπολογιστή λιγότερο, και με πολύ μεγαλύτερα διαλείμματα για να μην ξαναρπάξω την φόλα (και ναι! Έχω και ντόκιγκ στέισον για φορητό με ανεμιστήρα για να μην υπερθερμαίνεται ο φορητός! -Βλέπετε πουλάκια μου όσο αφορά θέματα υπολογιστών όταν εσείς πηγαίνατε εγώ ερχόμουν! Χα χα χα- Το διέλυσα και αυτό! Δεν μπορείτε καν να φανταστείτε τον όγκο δουλειάς που βγάζω με τον υπολογιστή για να καλύψω τις ανάγκες αυτού του blog!). 

 Και μια που δεν θα έχει γκρίνια σε αυτή την ανάρτηση από μέρους μου δεν θα υπάρχει επιπλέον πλάτυσμα στην ανάρτηση εξαιτίας αυτού του γεγονότος όπως στην προηγούμενη ανάρτηση της σειράς (μάλιστα η προηγούμενη ανάρτηση της σειράς στάθηκε αφορμή να μου ζητήσει συγνώμη ο συγκεκριμένος μελισσοκόμος που έχει διαδικτυακή παρουσία για αυτά που επισήμανα σε αυτήν την ανάρτηση, και να λυθεί η μεταξύ μας παρεξήγηση, κάτι που το εκτίμησα ιδιαίτερα μια που τον έχω σε μεγάλη εκτίμηση ως άτομο και μελισσοκόμο, και δεν ήθελα να υπάρχει ως μαύρο σύννεφο κάτι τέτοιο ανάμεσα μας!).


 Οπότε πάμε επιτροχάδην να αναφέρουμε τα κυριότερα προβλήματα, στρατηγικές, τακτικές και χειρισμούς καθώς και κινήσεις που μπορείς να προβείς στον συγκεκριμένο μήνα.

 Μεγαλύτερο πρόβλημα αυτή την εποχή είναι ότι οι κύριες ανθοφορίες / μελιτωφορίες που μπορείς να εκμεταλλευτείς για να δυναμώσεις τα μελίσσια σου είναι λίγες την συγκεκριμένη εποχή. Λίγες και αναξιόπιστες οι περισσότερες από αυτές (και πολλές φορές όψιμες στο τέλος του μήνα). Οι κυριότερες είναι η Αμυγδαλιά και το Πεύκο (μιλάμε για τον μελισσοκομικό Βορρά τώρα ε?!?! Οι επιλογές αυτόν τον μήνα στον Νότο είναι πολλαπλάσιες! Αυτή την εποχή τα μελίσσια και οι ανθοφορίες στον Νότο είναι ένα μήνα μπροστά σε σχέση με τον Βορρά -Τουλάχιστο!-. Μην το ξεχνάτε αυτό!). Υπάρχει και το ανοιξιάτικο ρείκι (και η αγριαχλαδιά!) αλλά αυτό είναι στο τέλος αυτού του μήνα και τότε αρχίζει να υπάρχει και η επιλογή της ελαιοκράμβης στον Βορρά. Αλλά κυρίως αυτές είναι ανθοφορίες του Απρίλη και δεν ξεκινούν και τόσο συχνά στα τέλη του Μάρτη.


 Αμυγδαλιά ή Πεύκο (υπάρχει και σαν πιθανότητα και ο Ασφόδελος ή σπερδούκλι στην τοπική διαλεκτό που δίνει γύρη και πολύ μέλι εάν μελώσει και μπορεί να κάνει θαύματα εάν δώσει, αλλά αυτό το εάν είναι μεγάλο ΕΑΝ! Χα χα χα) οι δύο κύριες επιλογές αυτή την εποχή για να γίνουν τα μελίσσια. Δύο διαφορετικές επιλογές, που εάν δώσουν μπορούν να μεταμορφώσουν τα μελίσσια πολύ νωρίς, και να τα καταστήσουν παραγωγικά και με μεγάλες προοπτικές πριν χτυπήσουν καν οι κύριες ανθοφορίες του επόμενου μήνα. 

 Και αρχίζουμε με την Αμυγδαλιά. Η πρώτη κύρια ανθοφορία που σε ορισμένες περιοχές της Ελλάδας λόγου όγκου αμυγδαλεώνων, αποτελεί λύρα εκατό για την πρόωρη ανάπτυξη των μελισσιών. Σχεδόν σε κάθε χωρίο (της βόρειας Ελλάδος τουλάχιστον) υπάρχουν και αρκετοί αμυγδαλεώνες ή μεμονωμένα δέντρα, ανθίζουν σχεδόν πριν από όλα τα άλλα (οι Κρανιές ωστόσο ανθίζουν πριν από τις αμυγδαλιές, αλλά επειδή δεν είναι και πολύ συχνές ο κόσμος έχει ορίσει την ανθοφορία της αμυγδαλιάς ως την πρώτη). Δίνει γύρη αλλά και μέλι (όταν όμως η θερμοκρασία ξεπερνά κάποιο επίπεδο, περίπου πάνω από τους 21-24 βαθμούς Κελσίου, κάτι που με τίποτα δεν είναι δεδομένο αυτή την εποχή στον Βορρά!) και μπορεί να αποτελέσει μια πολύ καλή επιλογή για τα μελίσσια. Μάλιστα σε μέρη που υπάρχει συστηματική καλλιέργεια της αμυγδαλιάς σε πεδινές περιοχές αποτελεί και στόχο μετακινήσεων από μελισσοκόμους για να γίνει η εκμετάλλευση της.

 Τεράστια μειονεκτήματα της συγκεκριμένης ανθοφορίας οι καιρικές συνθήκες που τόσο νωρίς την άνοιξη μπορεί να είναι καταστροφικές για την ίδια την ανθοφορία ή την νεκταροέκκριση της (δεν είναι σπάνιο οι αμυγδαλιές αυτή την εποχή να είναι ανθισμένες και τα μελίσσια να μην την εκμεταλλεύονται λόγου βροχών ή ακόμα και επειδή τα μελίσσια είναι θαμμένα στο χιόνι!). Επίσης μειονέκτημα της αμυγδαλιάς στις περιοχές που υπάρχουν εκτεταμένες καλλιέργειες της είναι τα ραντίσματα των αγροτών (που δεν τα κάνουν τις ώρες που πρέπει! Μου έχει αναφερθεί μάλιστα περίπτωση από μελισσοκόμο που πήγε μελίσσια στις αμυγδαλιές, μετά μάλιστα από πρόσκληση αγρότη για να βοηθήσουν στην επικονίαση τους, και να πάει ο μελισσοκόμος στο μελισσοκομείο του μόνο και μόνο για να δει τον αγρότη να ραντίζει μέρα μεσημέρι ακριβώς δίπλα στα μελίσσια που δούλευαν εκείνη την στιγμή στην αμυγδαλιά! Και να παίρνει τα μελίσσια του εσπευσμένα ο μελισσοκόμος ως σκιά του εαυτού τους, και να προσπαθεί να σώσει την μελισσοκομική του χρονιά έχοντας στα τέλη του Μάρτη μελίσσια - ρετάλια. Και επαναλαμβάνω εδώ το σημείο που πρέπει να προσεχθεί! Ο αγρότης είχε καλέσει τον μελισσοκόμο να κάνει την τοποθέτηση του μέσα στις αμυγδαλιές του! Και ράντιζε μέρα μεσημέρι! Αυτά σχετικά με την συνεργασία των αγροτών και των μελισσοκόμων και τους "κοινούς" τους αγώνες κάθε χρονιά στα μπλοκ των αγροτών στις εθνικές οδούς!).


 Δεύτερη επιλογή τα Πεύκα αυτή την εποχή. Είτε μέσα στα εκτεταμένα πευκοδάση της Χαλκιδικής (Τα πεδινά πευκοδάση της! Τα ορεινά δεν είναι και τόσο ασφαλή επιλογή αυτή την εποχή!), είτε σε μικρά δασύλλια με Πεύκα που μπορεί να δίνει ο εργάτης του Πεύκου σε αυτά (ας είναι καλά και δοξασμένοι οι παλιοί μελισσοκόμοι που "μπόλιασαν" τα Πεύκα με το εργάτη πριν από δεκαετίες!).

 Σε περίπτωση που δίνει το πεύκο αυτή την εποχή (γύρη θα βρουν από την χορτονομή από εδώ και εκεί, δεν τίθεται πρόβλημα έλλειψης γύρης στα πευκοδάση αυτή την εποχή!) δεν συγκρίνεται με τίποτα η ανάπτυξη που θα έχουν τα μελίσσια σε μια τέτοια τοποθέτηση!

 Αλλά φυσικά και εδώ οι καιρικές συνθήκες μπορεί να αποτελέσουν τεράστιο εμπόδιο για την εκμετάλλευση αυτής της μελιτωφορίας. Βροχές μπορούν να ξεπλύνουν το μελίτωμα από τα πεύκα, το κρύο μπορεί να κρατάει τα μελίσσια μέσα στις κυψέλες τους και να μην πετούν το πεύκο. Αλλά δεν υπάρχουν σε αυτή την μελιτωφορία κίνδυνοι από ραντίσματα. Είναι τόσο δυνατή αυτή η μελιτωφορία που μελίσσια μπορούν να χτίζουν άχτιστα πλαίσια, και δυνατά μελίσσια ακόμα και να πάρουν τόσα μέλια ώστε να γίνουν καλοί τρύγοι- Συνήθως από μελίσσια που ξεχειμώνιασαν στον Νότο και έρχονται στον Βορρά ως διώροφα! Φέτος όμως έδωσε τόσο καλά το πεύκο στην Χαλκιδική που τρύγο έκαναν ακόμα και δεκάρια μελίσσια που απλώς ξεχειμώνιασαν εκεί - και δεκάρια έγιναν επειδή έδινε αβέρτα το πεύκο όπου ξεχειμώνιασαν!-). 


 Στην δική μου περίπτωση τα δύο από τα τρία μελισσοκομεία μου είχαν στην ακτίνα δράσης τους δασύλλια με πεύκα που έδιναν,  και το ένα από τα τρία ήταν κοντά σε πολλούς αμυγδαλεώνες. Οι επιλογές μετακινήσεων μου επίσης περιλάμβαναν μετακινήσεις στα πεύκα στην Χαλκιδική ή μετακινήσεις στα πεδινά όπου καλλιεργούνταν εντατικά αμυγδαλιές (Ονόματα δεν λέω, αλλά σε ένα μέρος που φυσάει πολύ και έχει και ένα λιοντάρι! Χα χα χα).

 Η επιλογή για μετακινήσεις στα πεύκα στην Χαλκιδική σημαίνει επίσης και 300 χιλιόμετρα πάνε έλα σε μετακινήσεις για μεταφορές ή για να δω τα μελίσσια, ενώ η επιλογή για μετακινήσεις στις πεδινές αμυγδαλιές σημαίνει μετακινήσεις 150 χιλιομέτρων αντίστοιχα!

 Οπότε αντίστοιχα το κοστολόγιο για κάθε μετακίνηση στην Χαλκιδική για πετρέλαιο είναι στα 35-40 ευρώ (την φορά!) ενώ στις πεδινές αμυγδαλιές στα 17-20 ευρώ (τότε ακόμα το πετρέλαιο ήταν στα 1,35 ευρώ και όχι στα 1,06-1,12 που είναι τώρα!). Και δεδομένου ότι θα ήθελα τουλάχιστον 6 μετακινήσεις για να μεταφέρω τα μελίσσια στην κάθε τοποθέτηση, και 2-3 μετακινήσεις για να τα δω για επιθεωρήσεις, αμέσως το κοστολόγιο ανέβαινε υπερβολικά πολύ. Φυσικά το κοστολόγιο μετακινήσεων στις πεδινές αμυγδαλιές θα ήταν το μισό, αλλά εκεί υπήρχε και ο κίνδυνος για ραντίσματα!

 Οπότε προτίμησα το αντίστοιχο κοστολόγιο να πάει σε τροφοδοσία (όχι πολλά πράγματα! Απλώς με αυτά τα λεφτά τροφοδοτήθηκαν για 2 εβδομάδες τα μελίσσια με σιρόπι, μόνο και μόνο για να γίνει προληπτική θεραπεία με θυμόλη για την νοζεμίαση- επίσης τροφοδοσία με Νοζεβίτ για τον ίδιο ακριβώς λόγο είχε γίνει στα τέλη του φθινόπωρου!). Δεδομένου ότι για τόσο μικρά μελίσσια αυτή η ποσότητα τροφοδοσίας (1 μπουκάλι την εβδομάδα) είναι επαρκή ποσότητα εάν βρίσκουν και από έξω τροφή (φυσικά εάν έξω βρίσκουν καλά οι ποσότητες τροφής που θα έχουν θα είναι πολλαπλάσιες από αυτές που μπορείς να τροφοδοτήσεις - εκτός βέβαια εάν τροφοδοτείς τίποτα δεκάκιλα την εβδομάδα όποτε......!-).



 Αυτή τουλάχιστον ήταν η σκέψη μου, και αυτό ακολούθησα ως στρατηγική. Και εν μέρη μου βγήκε, τα μελίσσια που είχαν στην ακτίνα δράσης τους τα δασύλλια με τα πεύκα είχαν μια τρομερή ανάπτυξη μαζί με την λίγη βοήθεια που τους έδωσα και εγώ! Στα τέλη του Μάρτη (που μέχρι τότε είχε ανθήσει και η Αγριαχλαδιά - Γκορτσιά) τα περισσότερα από αυτά ήταν δεκαράκια σε πληθυσμό. Και μάλιστα αρκετά από τα σουσουρίσια που δεν τα είχα κατεβάσει στα πεύκα μου ήταν πατημένα εικοσάρια!!! Την αντίστοιχη περσινή χρονική περίοδο (που μου είχε χαλάσει το φορτηγό και δεν είχα πάει στα μελίσσια για πέντε εβδομάδες μέχρι να το φτιάξω) τα μελίσσια μου ήταν σε 2-3 πλαίσια πληθυσμού σε μέγεθος (και αρκετά ήταν μισό με ένα πλαίσιο πληθυσμού!). Καμία απολύτως σχέση με πέρσι και οι προοπτικές για το μέλλον ήταν λαμπρές!

 Αντίθετα τα μελίσσια που ήταν στις αμυγδαλιές είχαν πολύ μικρότερη ανάπτυξη και ήταν σε μέγεθος περίπου στα 5-6 πλαίσια πληθυσμού (αλλά και πάλι ήταν πολύ καλύτερα από τα περσινά μελίσσια!). Και μάλιστα τα μελίσσια που τα είχα στις αμυγδαλιές ήταν σε καλύτερη κατάσταση όταν τα είχα πάρει από τα πεύκα της Χαλκιδικής τον Νοέμβριο! Αλλά είπαμε, όταν δίνει το πεύκο μπορεί να κάνει θαύματα! Φυσικά η κατάσταση ήταν τελείως αντίθετη την περσινή χρονιά που δεν έδωσε απολύτως τίποτα το ανοιξιάτικο πεύκο, και τα καλύτερα μου μελίσσια ήταν αυτά που ήταν δίπλα στις αμυγδαλιές! Το είπα πολλές φορές, το ξαναλέω και τώρα. Η μελισσοκομία είναι κουμάρι! Η μελισσοκομία είναι τζόγος! Η μελισσοκομία είναι μια πεταμένη ζαριά! Δεν πάει να είσαι ο καλύτερος μελισσοκόμος του κόσμου? Εάν δεν σου βγουν τα ρίσκα που θα πάρεις θα σε κλαίνε και οι ρέγγες!


 Και φέτος μας έκανε την χάρη το πεύκο και συνέχιζε να δίνει παρόλο που έβρεχε συνέχεια, που έκανε κρύο αβέρτα, που είχε τρελούς ανέμους διαρκώς! Έκοβε για 1-2 μέρες αλλά ξανάρχιζε να δίνει (το ανοιξιάτικο δόσιμο του πεύκου γίνεται στην τελευταία έκδυση του ώριμου πλέον εργάτη του πεύκου που είναι στο μεγαλύτερο του μέγεθος, και μπορεί να δώσει αρκετό μέλι. Είναι η εποχή που μετακινείται και ο εργάτης και πάει σε άλλα πεύκα για μετεγκατάσταση, και μπορεί να κρατήσει μέχρι και τις αρχές του Απρίλη το δόσιμο του, χωρίς πτώσεις στην απόδοση που παρατηρούνται λόγου του 21 ημερών κύκλου του εργάτη, αρκεί φυσικά να αφήνουν οι καιρικές συνθήκες τις μέλισσες να εκμεταλλευτούν την μελιτωέκκριση του). Και έδωσε για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα (άνω του ενός μηνός). Και αυτό αποτέλεσε μια μελιτωέκκριση κερδισμένη σε σχέση με την περσινή χρονιά. Μια νέα μελισσοκομική αρχή που άρχισε με το δεξί!

 Και όλες οι παραπάνω φωτογραφίες προέρχονται από αυτή την χρονική περίοδο όπου τα μελίσσια μου "τρυγούσαν" κάθε μεσημέρι το δασύλλιο με τα πεύκα, και χτίζανε όνειρα και ελπίδες για μια λαμπρή μελισσοκομική χρονιά!

 Μια μελισσοκομική χρονιά όπου θα γίνει ένα μεγάλο άνοιγμα σε αριθμούς μελισσιών με σκοπό να πραγματοποιηθεί ένας μελισσοκομικός σχεδιασμός που θα οδηγήσει σε 300 τουλάχιστον παραγωγικά μελίσσια στα επόμενα 2 χρόνια, και σε μια επένδυση που θα υποκαταστήσει εργασία με κεφάλαιο τα επόμενα 2-3 χρόνια έτσι ώστε να "κερδίσει" 1-2 δεκαετίες "νεότητας" ο Αρκούδας για να μπορεί να δουλεύει τέτοιους αριθμούς μελισσιών μόνος του για πολύ, πολύ, καιρό ακόμη. Και να έχει και λίγο χρόνο για να σας περιγράφει την εργασία του, την ζωή του, τα ενδιαφέροντα του, τα όνειρα και τις ελπίδες του.

 Υπομονή, θυσιάζουμε λίγη από την επαφή που έχουμε μεταξύ μας αυτόν τον καιρό, για να μπορέσουμε να την διατηρήσουμε στις επόμενες δεκαετίες που μας έρχονται!

 Γιατί ο Αρκούδας μπορεί να είναι τρελός, άγριος, αντικοινωνικός (και χαζός! Συμπληρώνει η αναιδέστατη Αλεπού! Χα χα χα) αλλά έχει και κάτι που λίγοι άλλοι το έχουν!

 Ο Αρκούδας έχει πρόγραμμα!

 Και ότι είναι δίκαιο θα γίνει!

 Χα χα χα.




Adios Amigos Locos




Σειρά Μελισσοκομόντας μήνα με τον μήνα.

Μελισσοκομόντας μήνα με τον μήνα. Η μάχη του Φλεβάρη









 Λάζαρος Μότσανος

 Σοχός 29/6/2020

Δευτέρα 19 Νοεμβρίου 2018

Μελισσοκομικό Μένος


 Μια που έχω καιρό να σας τρατάρω ανάρτηση στο blog, λόγου των τρύγων του δεύτερου χεριού του πεύκου, ας σας δώσω ακόμα μερικές στιγμές από την ζωή μου, για να καταλάβετε ορισμένα πράγματα για μένα καλύτερα.

 Και εδώ έχουμε τα τρία δρομολόγια από τον Σοχό προς την Χαλκιδική για να μπορέσουμε να εκμεταλλευτούμε το δόσιμο του δεύτερου χεριού του πεύκου.

 Επάνω είναι το πρώτο φορτίο λίγο πριν ξεκινήσω το δρομολόγιο φορτωμένο και έτοιμο λίγο μετά από το χάραμα.


  Και εδώ είναι το δεύτερο φορτίο, έτοιμο για το δεύτερο δρομολόγιο.


 Και εδώ είναι το τρίτο φορτίο ήδη στο μέρος που έγινε η τοποθέτηση του στην Χαλκιδική (και αυτή η διαφορά στις φωτογραφίες γιατί το τρίτο δρομολόγιο το φόρτωσα αργά το απόγευμα με βράδυ, μια που πλέον το κρύο στον Σοχό επέτρεπε να μείνουν κλειστά τα μελίσσια από νωρίς πάνω στο φορτηγό χωρίς κίνδυνο να σκάσουν από την ζέστη. Αλλά αυτό το γεγονός δεν επέτρεπε να βγουν φωτογραφίες μόλις είχε φορτωθεί το φορτίο- τουλάχιστο όχι από κάμερα κινητού!-).


 Πήγαν και τα τρία δρομολόγια σε 2 τοποθετήσεις,* αλλά εγώ θέλω να επικεντρώσω στο δεύτερο δρομολόγιο που έκανα και να σας διηγηθώ ακόμα μια μελισσοιστορία από αυτές που ξέρω ότι σας αρέσουν (ή τουλάχιστο αρέσουν σε όσους θέλουν να έχουν μια πραγματική ματιά και οπτική πάνω στην πραγματική μελισσοκομία, και όχι στα μελισσοκομικά φολκλόρ που συνήθως βρίσκεις μόνο στην διαδικτυακή μελισσοκομία).

 Το λοιπόν έχω φτάσει στην Χαλκιδική στο μέρος που ήθελα να κάνω την τοποθέτηση μου (και ήδη είχα πάει ένα φορτίο την προηγούμενη ημέρα) και έριχνε βροχή και μάλιστα καλή (ναι είχα δει από τις προηγούμενες ημέρες τα δελτία βροχής, υπήρχε αυξημένη πιθανότητα για βροχή την συγκεκριμένη ημέρα, ίσως και να μην έπρεπε να κάνω αυτή την ημέρα το δρομολόγιο, σωστό και αυτό. Αλλά.... Εάν έβρεχε την ημέρα που ήταν να κάνω το δρομολόγιο -πράγμα που έγινε- και πήγαινα την επόμενη ημέρα τα πράγματα θα ήταν πολύ χειρότερα γιατί θα είχε τραβήξει όλο το νερό της βροχής το έδαφος, δεν θα ήταν πλέον μόνο επιφανειακό και τότε θα ήταν τελείως αδύνατο να βγει το φορτηγό από την λάσπη εάν κολλούσε. Συγκεκριμένα οι μέρες που έκανα τα δρομολόγια ήταν λίγο πριν ξεσπάσει η καταιγίδα που έπνιξε μερικές χιλιάδες μελίσσια στην Εύβοια! Και η πρόγνωση του καιρού μιλούσε για κακό χαμό από την καταιγίδα και στον Βορρά (άλλο που τελικά δεν είδαμε τίποτα από αυτό εδώ πάνω). Επίσης συνήθως οι μέρες που "δίνει" το πεύκο ακολουθούν μια περιοδικότητα, δεν έχεις την πολυτέλεια να αφήνεις μέρες να περάσουν (από τις 21 που θεωρητικά είναι ο κύκλος του εργάτη του πεύκου εάν δεν είναι το πεύκο "παρδαλό") χωρίς να κάνεις τα απαραίτητα δρομολόγια (με τρία δρομολόγια ήδη έχεις χάσει στο τρίτο δρομολόγιο 3 μέρες! Εάν δεν αντιληφθείς και εγκαίρως το πότε αρχίζει να δίνει άνετα μπορείς να χάσεις την μια εβδομάδα από τις 3, και με χαμένο το 1/3 των ημερών πριν καλά καλά τελειώσεις τις μετακινήσεις, οριοθετείται ήδη πολύ αρνητικά η επιτυχία της τοποθέτησης σου!).


 Και καθώς έχεις βάλει το φορτηγό μέσα στην απουλιάνα όσο πιο βαθιά μπορείς χωρίς να κολλήσεις (φροντίζεις να έχουν οι τροχοί από κάτω τους χόρτα, αγκάθια, πρασινάδα και όχι γυμνό έδαφος) σταματάς και βλέπεις ότι το μέρος που θέλεις να τοποθετήσεις τα μελίσσια σου εξακολουθεί να είναι πολύ μακριά, κοντά στα 250-350 μέτρα. Και θα πρέπει να μεταφέρεις τις (μονές) κυψέλες μόνος σου μέχρι εκεί μια, μια. Σε κατηφορικό έδαφος αυτή την φορά, αλλά σε ακόμα πιο γλιστερή επιφάνεια από όταν τις είχες πάρει πριν από 20 περίπου ημέρες (βλέπετε προηγούμενη ανάρτηση του blog Όμως τούτη η θητεία δε σταματάει πουθενά) μια που η βροχή πρέπει να έχει αρχίσει πριν από ώρες, με καλό μάλιστα ρυθμό που δεν έδειχνε με τίποτα ότι θα σταματήσει κατά την διάρκεια που θα ήσουν εσύ εκεί. Και δεν σταμάτησε!


 Και το φορτηγό στα όρια του πράσινου της βλάστησης με το λευκό του εδάφους ( η Χαλκιδική στο συγκεκριμένο σημείο δεν έχει κοκκινόχωμα (άλλος χάρος και αυτός!) αλλά ένα σχεδόν λευκό αργιλώδες χώμα - ακριβώς σαν πηλός- που είναι πολύ χειρότερο από το κοκκινόχωμα για να κολλήσεις. Στο κοκκινόχωμα η υγρασία της βροχής τείνει να πάει προς τα κάτω και για να δημιουργηθεί η απαραίτητη λάσπη για να κολλήσεις σε αυτή θέλει μεγάλες ποσότητες νερού, αντίθετα αυτό το χώμα δεν αφήνει την υγρασία να το διαπεράσει εύκολα  με αποτέλεσμα να μένει στην επιφάνεια του και να δημιουργεί ένα επιφανειακό στρώμα λάσπης, που στο πρώτο σπινάρισμα των τροχών και μπαίνει στις αυλακιές των τροχών -και τους κάνει λείους- αλλά και γίνεται και το ίδιο το χώμα λείο στο μέρος που έγινε το σπινάρισμα, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει καθόλου πρόσφυση εκεί και να κολλάει άμεσα το φορτηγό.  Και μάλιστα ακόμα και η υγρασία από την ομίχλη ή από βροχές πριν από πολλές, πολλές, μέρες μπορούν να προκαλέσουν αυτό το φαινόμενο! Το χειρότερο χώμα με τεράστια διαφορά όσο αφορά την  πιθανότητα να κολλήσεις σε αυτό!). 

 Οπότε το φορτηγό δεν μπορεί να πάει παρακάτω για να είναι πιο κοντά στο μέρος που θα τοποθετηθούν οι κυψέλες. 


 Και από εδώ φαίνεται ακόμα καλύτερα το πόση είναι η απόσταση που θα πρέπει να κουβαληθούν οι κυψέλες!

 Δεν την λες και κοντινή ε?


 Και αρχίζει ακόμα μια φορά η Κόλαση! Να ξεφορτώνεις κυψέλες  καθώς σε τρυπά και σε πηρουνιάζει η κρύα βροχή που διαπερνά τα ρούχα σου (έχεις ήδη βγάλει και την ελαφριά μπλούζα που φορούσες, καθώς και το χιτώνιο παραλλαγής για να έχεις κάτι στεγνό να φορέσεις όταν θα έχεις μετά από 1 -1,5 ώρα ξεφορτώματος μέσα στην βροχή τελειώσει αυτόν τον Γολγοθά, και φοράς μόνο ένα φανελάκι και το τζάκετ σου) με την λάσπη στις γαλότσες σου να σε κάνει να πατινιάρεις πάνω στις σανίδες του φορτηγού ή στο έδαφος έχοντας μια κυψέλη στα χέρια σου που χτυπάει διαρκώς ανάμεσα στις άλλες κυψέλες, το φορτηγό, και το σώμα σου, και σου προκαλεί αμέτρητους μώλωπες ολούθε στο κορμί σου.


 Βουνό το έργο που έχεις να βγάλεις μπροστά σου, 48 κυψέλες που πρέπει να ξεφορτωθούν και να τοποθετηθούν μερικές εκατοντάδες μέτρα μακριά, μέσα στην βροχή και την λάσπη. Αλλά μπλοκάρεις αυτή την εικόνα από το μυαλό σου! "Δεν έχεις 48 κυψέλες" σκέφτεσαι, "Έχεις μόνο τις 12 της κάθε σειράς που είναι μπροστά σου", τις άλλες τις κρύβεις από την σκέψη σου για να μην παγώσεις από το μέγεθος του έργου και της προσπάθειας που σε περιμένει. Νοητικές παρωπίδες για να μπορέσεις να συνεχίσεις.

 Παράλογο!

 Ναι ξέρω!

 Αλλά έτσι μόνο μπορείς να πείσεις τον εαυτό σου να συνεχίσει και να μην γυρίσεις πίσω άπραγος έχοντας χάσει μια μέρα, και κόστος ενός δρομολογίου. 

 Ποιος σας είπε ότι η λογική είναι η κινητήριος δύναμη πίσω από έναν μελισσοκόμο? Το αντίθετο μάλιστα! Δεν έχει ένας μελισσοκόμος και μεγάλη σχέση με την λογική! Εάν ήταν λογικός δεν θα ήταν μελισσοκόμος! Απλά τα πράγματα, δεν θέλει πολύ ανάλυση! 


 Και οι κυψέλες συνεχίζουν να μειώνονται, και η παράλογη παροπίδωση να συνεχίζει αμείωτη. "Ναι ξέρεις? Κάθε κυψέλη είναι και κοντύτερα, δεν θα είναι τουλάχιστο 1 μέτρο πιο κοντά από την προηγούμενη? Άρα ακόμα πιο εύκολο το πάνε έλα!" Ναι αλλά ταυτόχρονα αποσιωπάς το γεγονός ότι και εσύ είσαι μια κυψέλη ακόμα πιο κουρασμένος, ότι εδώ και πόση ώρα η καρδιά σου χτυπά σαν τρελή από την προσπάθεια, ότι κάθε διάλειμμα σου είναι και μεγαλύτερο μέχρι να ανακάμψεις από το ατελείωτο πήγαινε, έλα, φορτωμένος σαν μουλάρι, τα δάχτυλά σου πλέον έχουν μουδιάσει πλήρως και από το σφίξιμο των μεταλλικών λαβών και το βάρος των κυψελών αλλά κυρίως από το κρύο της βροχής. Χιλιάδες πινέζες νιώθεις να σε τρυπούν στα ακροδάχτυλα σου μέχρι που πλέον δεν τις νιώθεις, και αυτό είναι που σε φοβίζει ακόμα παραπάνω!


 Αλλά ο παραλογισμός συνεχίζεται " Είναι και ελαφρύτερες οι κυψέλες γιατί είναι και τρυγημένες! Και πιο μικρά τα μελίσσια πλέον! Θυμάσαι πόσο πιο βαριά ήταν τα μελίσσια πριν από είκοσι μέρες που φόρτωνες το φορτηγό? Αααα ναι! Και τώρα είσαι και στην κατηφόρα! Που το πας αυτό! Παιχνιδάκι! Μελισσοκόμος του Βορρά ρε μάγκα μου, και όχι καμιά αδερφή μελισσοκόμος, σαν τους άλλους του Νότου, που δεν ξεγονεύουν ποτέ τα μελίσσια τους, και νομίζουν ότι είναι και μελισσοκόμοι! Έτσι, έτσι, έτσι, μελισσοκόμοι με μπρούντζινα αρχίδια! Πευκάδες και όχι λουλούδες μάγκα μου! Αυτό είσαι!" Συνεχίζεις να λες για να μπορέσεις να αντέξεις την κόλαση, αλλά από μέσα σου ο Σατανάς σε γεμίζει αμφιβολίες "Κόψε τις μαλακίες και τα δικά σου τα μελισσοκομικά φολκλόρ! Τι μαλακίες και χαμαλίκια είναι αυτά? Δουλειά μόνο για μπουνταλάδες! Χαράμ!" προλαβαίνει να πει πριν τον πνίξεις νοητικά με τα γυμνά σου χέρια "Μελισσοκόμος του Βορρά μάγκα μου, όχι χαρτοσακούλας Νότιος. Ναι τρελός και άγριος! Τρελός και άγριος σαν Αρκούδα, ναι σαν Αρκούδα!" συνεχίζεις  να  λες!

 Παλαβομάρες λες, για να μην αρχίζεις να κλαις.


 Και κοιτάς κάποια στιγμή να δεις την κατάσταση σου. Από πάνω έως κάτω σαν βρεγμένο γατί (λάθος! Βρεγμένο Αρκούδι!), βρόμικος από την λάσπη, παγωμένος, τρέμεις ολόκληρος από το κρύο και την υπερπροσπάθεια, προσπαθείς να βρεις ένα ρυθμό στην αναπνοή σου, καθώς τα μηνίγγια σου πάνε να σπάσουν από την ξέφρενη ροή του αίματος στις φλέβες σου. "Είμαι ακόμα ζωντανός" μονολογείς "Για να συνεχίσεις να λούζεσαι τα ΣΕΑΠ**" σκέφτεσαι!


 Αλλά το φορτίο έχει όλο κατέβει, μια και μισή ώρα μετά! Με τα πάντα πνιγμένα στο νερό της βροχής, και τότε μόνο βάζεις το μυαλό σου να λειτουργεί χωρίς παρωπίδες και σκέφτεσαι "Ρε  μάγκα μου τι έκανα πάλι ο βλαμμένος! Πως μου ήρθε? Πως το κατάφερα? Καλός χαμάλ και εγώ! Γιουρούκ!". Λαχανιασμένος, τρέμοντας, καταπονημένος με τα σαγόνια σου να πονούν από το σφίξιμο των δοντιών σου, αλλά και ικανοποιημένος, οι κυψέλες ξεφορτώθηκαν, δεν πήγε χαράμι η μέρα, δεν πήγε  χαράμι το κόστος των καυσίμων. "Μόνο εσύ πήγες χαράμι βλάκα!" ακούς τον Σατανά να σου λέει πίσω από το αυτί σου, και σου σκίζει την καρδιά σου, δεν έχεις και τίποτα να του πεις πάνω σε αυτό, χαμηλώνεις το κεφάλι, δεν θέλεις να τον αφήσεις να δει ότι οι σταγόνες νερού στο πρόσωπο σου δεν προέρχονται όλες από την βροχή...


 "Μελόδραμα και πάλι" σκέφτεσαι, "Δεν κάνουν έτσι οι μελισσοκόμοι του Βορρά, σφίξου! Μαϊντανέ!" Λες και κλωτσάς ακόμα ένα παιδάκι έξω από την καρδιά σου, "Ο επόμενος μαύρος λύκος της μελισσοκομίας" σκέφτεσαι και πνίγεις κάθε συναίσθημα μέσα σου "Ναι, ο επόμενος μαύρος λύκος της μελισσοκομίας!" επαναλαμβάνεις και αφήνεις το κρύο που τυλίγει το κορμί σου να μπει στην σκέψη σου και στην καρδιά σου για να να τα μουδιάσει όλα. 


 "Τουλάχιστο έχεις βγάλει μέσα  σε αυτή την κόλαση και ένα σωρό φωτογραφίες" λες "Δεν ξέρω τι αξίζεις στην πραγματικότητα ως μελισσοκόμος, αλλά ως blogger μάλλον είσαι αξεπέραστος! Βρε δεν πάει να πεθαίνεις, να είσαι μέσα στα αίματα, με τα άντερα έξω και χυμένα στον δρόμο? Εσύ εκεί, θα βγάζεις φωτογραφίες για να έχεις υλικό να γράψεις μια ανάρτηση εάν τελικά επιζήσεις και από αυτό!", "Παλαβέ!" λες και επιτέλους ένα χαμόγελο στολίζει το πρόσωπο σου, στραβό σαν κυνών , αλλά χαμόγελο. "Πάμε παρακάτω" λες "Έχουμε και μια  επιστροφή μην ξεχνάς, και δεν ξέρεις εάν θα βγει και το φορτηγό από την απουλιάνα, έπεσε καλό νερό τόση ώρα, και με την τύχη που έχεις.....".


  Και  μας πήρε και τα σώβρακα η μελισσοκομία!

 Αναγκαστικά έπρεπε να βγάλω και την παραλλαγή μια που ήταν πλέον μούσκεμα και εάν εξακολουθούσα να την φορώ δεν θα γλίτωνα την ασθένεια τις επόμενες ημέρες. Την αφήνεις μέσα στην καμπίνα του οδηγού μπας και 3 ώρες οδήγηση με το καλοριφέρ ανοιχτό προλάβει και στεγνώσει για να την φορέσεις σε μια στάση σου λίγο πριν φτάσεις στο σπίτι σου (για ευνόητους λόγους! Χα χα χα).

 Και ξέρεις ότι θα τα ακούσεις για ακόμα μια φορά από την Αλεπού όταν της το διηγηθείς και αυτό "Μα αφού είσαι Ηλίθιος! Αδιόρθωτος! Αδιόρθωτος Ηλίθιος! Βρε Κάγκουρα γιατί δεν είχες και μια δεύτερη παραλλαγή μέσα στο αμάξι για να αλλάξεις με κάτι στεγνό? Και κατά τα άλλα το motto σου είναι το "Η προετοιμασία είναι το ήμισυ της νίκης"! Άντρες! Ικανοί μόνο για την ανικανότητα τους!"  


 Και κάπως έτσι βγήκαν 150 χιλιόμετρα και 3 ώρες δρομολόγιο!

 Και η μόνη σου σκέψη είναι "Ω ρε και να βρεθούν τίποτα Ρωσιδάκια να σε σταματήσουν στην διαδρομή για να σε ρωτήσουν κάτι! Το μόνο που θα σκεφτούν είναι το εξής "Οι Rednecks στην Ελλάδα κυκλοφορούν με τα φορτηγά τους γυμνοί από την μέση και κάτω!!! Καλά κάναμε και ήρθαμε εδώ! Greek Lovers for ever"!".

 Και η αμέσως επόμενη σκέψη είναι "Κοίτα μην σε σταματήσει κανένας Μπαλούρδος της  τροχαίας Χαλκιδικής, σου ζητήσει να κατέβεις από το φορτηγό και σε δει έτσι! Δεν τον γλυτώνεις με τίποτα τον πυροβολισμό! Και θα δώσει και ραπόρτο στον διοικητή του και στα κανάλια ως εξής "Τον είδα τον ανώμαλο να κατεβαίνει γυμνός από το φορτηγό! Του την άναψα κατευθείαν ανάμεσα στα μάτια! Σιγά μην τον άφηνα να με αρχίσει τα "Στάσου Μύγδαλα!" εμένα! Μπαλούρδο με λένε εμένα, δεν το "αμυγδαλώνω" το παστέλι εγώ, είμαι άντρας εγώ!" χα χα χα. 


 Και αυτή είναι η φάτσα που έχεις όταν σε έχει κυριεύσει το μελισσοκομικό μένος!

 Μένος χωρίς όρια, μένος χωρίς τελειωμό, μένος άσβεστο. Γιατί ποτέ δεν σβήνει ο μελισσοκομικός πυρετός από έναν μελισσοκόμο, απλώς θεριεύει και μετατρέπεται σε καυτό, καθαρό, ασταμάτητο μένος!


 Και ώρα να πάμε στο δια ταύτα!

 Γιατί δημοσιεύω αυτή την ανάρτηση?

 Για δύο λόγους που θα σας τους εξηγήσω αμέσως.

 Πρώτος λόγος, για να ξέρουν οι πελάτες μας το πως βγαίνει το μέλι που καταναλώνουν, με τι κόπους, προσπάθεια, απώλειες, θυσίες, ρίσκα και αγωνίες.

 Βλέπω από διάφορους μελισσοκόμους με κείμενα που φτάνουν βαριά, βαριά, την μία σελίδα να προσπαθούν να δώσουν στους καταναλωτές των προϊόντων μας όλα τα παραπάνω και να δικαιολογήσουν την (χαμηλή στην πραγματικότητα, εάν αναλογιστείς όλα τα παραπάνω που χρειάζονται για να παραχθεί το κάθε κιλό μέλι) τιμή του μελιού μας.

 Λυπάμαι συνάδελφοί, αλλά αυτό και μόνο δεν αρκεί! Πρέπει συστηματικά και πλήρως περιγραφικά να τους δώσετε να καταλάβουν τα παραπάνω, δεν αρκούν μερικές και μόνο αράδες για να "ζήσουν" την ζωή μας, να καταλάβουν τις αγωνίες μας, να εκτιμήσουν τους κόπους μας, και να γευτούν τις απογοητεύσεις μας.

 Θέλει αναρτήσεις επί αναρτήσεων, βαριές, εκτεταμένες, πλήρως περιγραφικές, χωρίς ωραιοποιήσεις, ωμές και ειλικρινείς για να συνειδητοποιήσουν το πραγματικό μέγεθος του έργου μας και τις δυσκολίες της ζωής μας. Τον χαρακτήρα που χτίζουμε μέρα με την μέρα, καθώς και το τι μέρος της ψυχής μας αφήνουμε πίσω σε κάθε τοποθέτηση μας. Πόσα παιδάκια στην πραγματικότητα θα αρπάξουν μέσα από την καρδιά μας οι λύκοι της πραγματικότητας για να μας μεταμορφώσουν σε αυτό που πραγματικά είμαστε. Μελισσοκόμοι που επιζούμε μέρα με την μέρα, προσφέροντας τους τίμιους κόπους μας και τις πικρές απογοητεύσεις μας ως γλυκές στιγμές για όλους τους άλλους.

 Δεύτερος και κυριότερος λόγος, για να ξέρουν τα νέα παιδιά το τι θα περάσουν εάν επιλέξουν την επαγγελματική μελισσοκομία ως επάγγελμα στο οποίο θα βασιστούν για την επιβίωση τους. Αυτή την γνώση τους την προσφέρω χωρίς καμία ωραιοποίηση, ωμά, ειλικρινά, χωρίς σάλτσες και μελισσοκομικά φολκλόρ. Χωρίς παραμυθάκια που δεν έχουν δράκους μέσα τους. Έτσι ακριβώς όπως είναι, και όχι έτσι όπως θα ήθελαν να είναι, ή προσπαθούν κάποιοι να τους πείσουν ότι είναι.

 Αναρτήσεις του blog όπως οι: 


















 Και όχι μόνο, σκοπό έχουν να δώσουν στιγμές από την ζωή ενός επαγγελματία μελισσοκόμου σε όσους θελήσουν να ακολουθήσουν το ίδιο μονοπάτι.

 Αλλά θα πρέπει να ξέρουν πρώτα που πάνε να μπλέξουν, που θα πέσουν, τι θα αντιμετωπίσουν, και κυρίως πως θα το αντιμετωπίσουν. Καλή η θεωρία η μελισσοκομική, καλές οι μελισσοκομικές μέθοδοι και χειρισμοί, οι μελισσοκομικές στρατηγικές και τακτικές, αλλά πάνω από όλα θα πρέπει να έχουν και ένα "ζωντανό" παράδειγμα το τι ακριβώς είναι η μελισσοκομική ζωή.

 Και δυστυχώς όλα τα παραπάνω δεν μπορούν να το δείξουν αυτό! Θα πρέπει κάποιος να ανοίξει ένα παράθυρο στην ζωή του για να τα δείξει αυτά, θα πρέπει να γυμνώσει την ψυχή του και την σκέψη του για να κάνει τους άλλους να καταλάβουν το πως νιώθει, τι αισθάνεται, ποιες είναι οι βαθύτερες  σκέψεις του, οι φόβοι του, οι  ελπίδες του, τα όνειρα του. Και κυρίως ποια η "γεύση" της κατάρρευσης τους όταν συναντούν την αμείλικτη και σκληρή πραγματικότητα.

 Και μια συμβουλή για το τέλος για τους συναδέλφους μου μελισσοblogger.

 Καλά τα άρθρα Cut and Paste από εδώ και εκεί, καλά τα μελισσοκομικά νέα που αφορούν τα συνδικαλιστικά μας όργανα, τις διάφορες ειδήσεις που αφορούν την μελισσοκομία, τα θεωρητικά θέματα πάνω στην μελισσοκομία, τις μεθόδους της, τους χειρισμούς της, τις τακτικές της, το υλικό της, τις θεραπείες της, αλλά νομίζετε ότι αυτά και  μόνο αρκούν?

 Σκοπός μας είναι να υποκαταστήσουμε τους ερευνητές της μελισσοκομίας?

 Σκοπός μας είναι να αποτελέσουμε ειδησεογραφικές σελίδες?

 Σκοπός μας είναι να γίνουμε αυτόκλητοι εκπρόσωποι των συνδικαλιστικών μας οργάνων?

 Σκοπός μας είναι να υποκαταστήσουμε τα μελισσοκομικά βιβλία?

 Ή στην πραγματικότητα σκοπός μας είναι να ανοίξουμε ένα παράθυρο στην ζωή μας, στα βιώματα μας, στις εμπειρίες μας με την μελισσοκομία?

 Μήπως θα πρέπει να αναπροσαρμόσετε την θεματολογία σας πάνω σε ότι ζείτε, καθώς ζείτε με την μέλισσα?

 Μήπως εκεί ακριβώς βρίσκεται ο πλούτος των γνώσεων σας, που δεν μπορούν να τον προσφέρουν οι μελισσοκομικοί ερευνητές, οι ειδησεογραφικές σελίδες, τα συνδικαλιστικά όργανα, τα μελισσοκομικά βιβλία?

 Είπε και ελάλησε ο κουζουλός. 



 Τελευταία ανάμνηση που θέλω να κρατήσω από αυτή την ημέρα είναι αυτή.

 Ένας ιστός αράχνης στολισμένος με τις βροχής τις στάλες, μια περίτεχνη παγίδα  στην οποία ανυποψίαστα τα μικρά έντομα παγιδεύονται μέχρι το πέρας της ζωής τους. Μια περίτεχνη παγίδα που τόσο, μα τόσο πολύ, ομοιάζει με την μελισσοκομία!


Adios Amigos Locos


* Τα δύο δρομολόγια είχαν πάει στο μέρος που είχε δώσει καλά στο πρώτο χέρι, ενώ το τρίτο πήγε στο μέρος που δεν έδωσε και τόσο καλά στο πρώτο χέρι (αν και μετά από 15 μέρες που είδα ότι δεν τραβούσε το μέρος πήγα και τα υπόλοιπα μελίσσια στο μέρος που έδινε, ευέλικτος και δυναμικός σχεδιασμός, παντού και πάντα τσακαλάκια μου). Και γιατί δεν πήγαν όλα τα μελίσσια εξ αρχής στο μέρος που έδινε καλά? Γιατί δεν μπορείς να βάλεις όλα τα αυγά σου στο ίδιο καλάθι, διαφορετικές τοπικές συνθήκες κάθε φορά μπορεί να έχουν διαφορετικές συμπεριφορές σε διαφορετικές καιρικές συνθήκες. Και το κυριότερο, η τυχαιότητα γεγονότων πολλές φορές μπορούν να έχουν πολύ βαρύνουσα σημασία. Κοιτάξτε την φωτιά που ξέσπασε εκείνη την εποχή στο δεύτερο πόδι της Χαλκιδικής (και έκαψε αρκετές χιλιάδες μελίσσια, δύο τα φετινά βαριά χτυπήματα από το τυχαίο στην Ελληνική μελισσοκομία), ένα τυχαίο γεγονός, τελείως απρόβλεπτο, αλλά εάν είχες εκεί όλα τα μελίσσια σου θα απέβαινε και τελείως καταστροφικό για το ζωικό σου κεφάλαιο και το μέλλον σου!

** ΣΕΑΠ = Σκατά Έρχονται Από Παντού, οι φήμες που λένε ότι σημαίνει Σχολή Εφέδρων Αξιωματικών Πεζικού είναι ψευδείς, ρωτήστε οποιοδήποτε έχει φοιτήσει στην συγκεκριμένη σχολή για να σας το επιβεβαιώσει! Χα χα χα. 













Μότσανος Λάζαρος

Χαλκιδική 19/11/2018 

Κυριακή 14 Οκτωβρίου 2018

Αχχχ αυτά τα μπερεκέτια!


 Και όλα τα μελίσσια που τελικά μεταφέρθηκαν πίσω από τα πεύκα (μερικά μείνανε πίσω στα πεύκα) παραταγμένα σε 4 διαφορετικές τοποθεσίες και έτοιμα να τρυγηθούν στην παραπάνω φωτογραφία.




 Και συνεχίζουμε τις "βαριές" αναρτήσεις με μια ανάρτηση σχετικά με τον τρύγο και όλα τα στραβά που μπορούν να πάνε σε αυτόν. Συγκεκριμένα θα περιγράψουμε το πως έγινε ο τρύγος του πρώτου χεριού του πεύκου στον Σοχό που είχα μεταφέρει τα ατρύγηστα μελίσσια μου (βλέπετε προηγούμενη ανάρτηση του blog Όμως τούτη η θητεία δε σταματάει πουθενά για τα αντίστοιχα προβλήματα που προκύπτουν από τις μεταφορές).

 Προτού όμως απαντήσουμε στο βασικό ερώτημα γιατί διάλεξες να γίνει ο τρύγος του πρώτου χεριού του πεύκου στον Σοχό και όχι στην Χαλκιδική όπου ήταν τα μελίσσια ας πούμε τους τρεις διαφορετικούς τρόπους που μπορεί να γίνει ένας μακρινός τρύγος (οι κοντινοί τρύγοι δεν θέλουν πολύ ανάλυση στο πως θα γίνουν! Μόνο ένας τρόπος σε αυτούς, αφαιρείς πλαίσια από τα μελίσσια από εκεί που είναι απομελίζεις στο μελισσοκομικό σου εργαστήρι -εάν έχεις, ή στον χώρο που είναι ο μελιτοεξαγωγέας σου-). Καθώς και τα πλεονεκτήματα τους, και τα μειονεκτήματα τους.


 Πρώτος τρόπος τρύγου


   Τρυγάς στο μακρινό μέρος που είσαι έχοντας φέρει μαζί σου άδειες κυψέλες και πατώματα (εάν θέλεις να αφαιρέσεις πατώματα από διώροφα μελίσσια ή να πάρεις πλαίσια από μονά μελίσσια) ή φέρνεις και κυψέλες και πατώματα με καθαρά πλαίσια από μέλι (δηλαδή όχι τρυγημένα πλαίσια)  για να προσθέσεις και πλαίσια σε μελίσσια που θέλεις να τα κρατήσεις ακόμα στα πεύκα καθώς αφαιρείς στον τρύγο πλαίσια με μέλι ή φέρνεις και τρυγημένα πλαίσια για να τα βάλεις στην θέση των πλαισίων με μέλι που θα αφαιρέσεις. Επίσης μπορεί ο τρύγος να γίνει σταδιακά (να αφαιρείς λίγα πλαίσια κάθε εβδομάδα από κάθε μια κυψέλη και στο τέλος να αφαιρέσεις και τους ορόφους).

 Πλεονεκτήματα: Πιθανά να εξακολουθεί να δίνει σε μελιτωέκκριση (ή νεκταροέκκριση) στο μέρος που έχεις τα μελίσσια σου και να γίνει εύκολα και αβίαστα χωρίς μεγάλα προβλήματα ο τρύγος σου (για όσες μέρες θα διαρκέσει), ή θα κόψει μεν κάποια στιγμή αλλά εσύ θα έχεις προλάβει να τρυγήσεις την πλειοψηφία των κυψελών σου.

 Εάν κάνεις πολλούς και σταδιακούς τρύγους μπορείς να τρυγάς την μια μέρα και να απομελίζεις την επόμενη ημέρα τα μερικές εκατοντάδες πλαίσια που θα πάρεις όσο έχουν ακόμα κάποια υψηλή θερμοκρασία που έχουν κρατήσει λόγου της θερμοκρασίας του μελισσιού που ήταν μέσα και να βγαίνει ευκολότερα το μέλι. Και ταυτόχρονα να μοιράζεις το μεγάλο όγκο εργασίας που έχει το απομέλισμα (εάν δεν έχεις αυτόματο απολεπιστήριο) σε πολλές μέρες, σε διαφορετικές εβδομάδες . Και έτσι δεν θα χάνεις χρόνο ανάμεσα στα χέρια του πεύκου, χρόνος απαραίτητος για μεταφορές, θεραπείες, τροφοδοσίες.

 Έχοντας τρυγήσει τα μελίσσια σου και έχοντας κατεβάσει τους ορόφους από τα διώροφα μελίσσια και ελαφρώνεις την κάθε κυψέλη από πολύ βάρος αλλά και όγκο, οπότε και οι μεταφορές έξω από τα πεύκα μπορούν να γίνουν και ευκολότερα (ελαφρύτερες οι κυψέλες, λιγότερη κούραση για σένα αλλά και για το φορτηγό σου) αλλά κυρίως λιγότερες μεταφορές (γιατί πλέον το φορτηγό σου θα χωρά περισσότερες μονές κυψέλες από ότι διπλές κυψέλες π.χ. το δικό μου φορτηγό χωρά 32 διπλές κυψέλες ή 48 μονές, 5 δρομολόγια των 30 διπλών κυψελών για να πάνε τα μελίσσια στα πεύκα , μπορούν να γίνουν μόνο 3 δρομολόγια μονών κυψελών για να βγουν τα μελίσσια από αυτά με αυτόν τον τρόπο).

 Μειονεκτήματα: Αν συνυπολογίσεις τα δρομολόγια που θα κάνεις για τους τρύγους μαζί με τα δρομολόγια με τις μεταφορές αυξάνει δραματικά ο αριθμός τους μαζί με το κόστος τους, τις φθορές στο φορτηγό (και τις φθορές σε εσένα και την κούραση που συνεπάγεται  αυτό το διαρκές πήγαινε έλα) καθώς και την πιθανότητα να πάει κάτι στραβά στις διαδρομές με δική σου ή όχι ευθύνη.

 Μειώνεται ο χρόνος που έχεις ανάμεσα στα δύο χέρια του πεύκου για να βγάλεις τα  μελίσσια σου σε μέρος που θα τα "πικράνεις" (περισσότερα για το πίκραμα δείτε προηγούμενη ανάρτηση του blog Για να μιλήσουμε λίγο σχετικά με το τι είναι τα "γλυκά" και τα "πικρά" μελίσσια ) για να πάρουν μερικές ανάσες έξω από τα πεύκα και να ξαναγονεύσουν (επειδή θα βρεθούν σε μέρος με πολύ γύρη) ιδίως εάν οι τρύγοι σου δεν θα γίνουν σταδιακά αλλά μία και έξω στο τέλος του χεριού του πεύκου.

 Είναι πολύ μεγάλη η κούραση στο να ξυπνήσεις πολύ νωρίς να κάνεις ένα ταξίδι εκατοντάδων χιλιομέτρων και πολλών ωρών, να ξεφορτώσεις το υλικό σου στο μέρος που θα τρυγήσεις, να τρυγήσεις για πολλές ώρες, να ξαναφορτώσεις το υλικό που είχες για τον τρύγο (κυψέλες, πατώματα, καρότσια, προμήθειες, νερό κ.α.) μαζί με τα πλαίσια που πήρες, να ξανακάνεις το ταξίδι των εκατοντάδων χιλιομέτρων και πολλών ωρών, να ξεφορτώσεις το υλικό σου στο μελισσοκομικό εργαστήρι που θα κάνεις τους τρύγους, και να ετοιμάσεις νέο υλικό (άδειες κυψέλες, πατώματα) για να το φορτώσεις στο φορτηγό έτσι ώστε να είναι έτοιμο για να ξεκινήσεις πρωί, πρωί την επόμενη ημέρα. Εάν γίνει αυτό για πολλές συνεχόμενες μέρες η σωρευμένη κούραση μπορεί να σε κάνει επιρρεπή σε λάθη και αυτός ο συνδυασμός υψηλής πιθανότητας λάθους με δρομολόγια πολλών ωρών δεν είναι και ότι καλύτερο.

 Σε περίπτωση που πάει κάτι στραβά στον τρύγο (πχ ξέχασες μελισσοκομική σκούπα-πιθανό αυτό! μου έχει συμβεί, πήρα κλαδιά από σουσούρες για να τα χρησιμοποιήσω ως μελισσοκομική σκούπα!-, έβρεξε, έκοψε απότομα η μελιτωέκκριση και άρχισαν λεηλασίες τα μελίσσια μεταξύ τους, δεν νιώθεις καλά για οποιοδήποτε λόγο, χάλασε το φορτηγό, μερικές από τις απρόβλεπτες καταστάσεις που μπορείς να συναντήσεις) όχι μόνο θα έχεις χάσει μια ολόκληρη μέρα (πχ για να πάω εγώ στην Χαλκιδική από τον Σοχό θέλω 2,5-3 ώρες και άλλες τόσες για να γυρίσω) εργασίας αλλά και  θα έχεις σπαταλήσει ένα αξιοσέβαστο κόστος για καύσιμα (έλα μωρέ θα χάσεις 50 ευρώ σε καύσιμα ε και? Ε και, είναι ότι αυτό μπορεί να είναι το κέρδος σου από το μέλι που θα σου δώσει μια διπλή κυψέλη!! Και πριν πας στα πεύκα έχεις ήδη ξοδεύσει το κέρδος από πολλές διπλές κυψέλες και δεν έχεις και τόσο μεγάλα περιθώρια για να χάσεις το κέρδος από πολλές ακόμα!).

 Σε περίπτωση που αντιλαμβάνεσαι ότι δεν θα πάει κάτι καλά στον τρύγο (σημάδια ανησυχίας στα μελίσσια - υποψίες για αρχή λεηλασίας, βαρύς και συννεφιασμένος καιρός που πάει μάλλον για βροχή) η δυσκολία της μετάβασης και το κόστος που ήδη έχεις δώσει για να φτάσεις στην μακρινή σου τοποθέτηση σε κάνει να πάρεις λάθος αποφάσεις (να μην σταματήσεις τον τρύγο, και να μαζεύσεις αμέσως το υλικό σου και να φύγεις) που μπορεί να αποβούν καταστροφικές (να προκαλέσεις εκτεταμένες μαζικές λεηλασίες ή να κολλήσει το φορτηγό σου στην λάσπη).

Δεύτερος τρόπος τρύγου


 Μεταφέρεις ατρύγηστα τα μελίσσια έξω από τα πεύκα και τα τρυγάς σε μέρος κοντινό σε σένα όπου μπορούν να πικραίνουν και τα μελίσσια (το να τα μεταφέρεις σε μακρινό μέρος από σένα για να κάνεις εκεί το τρύγο και είναι ψιλοηλιθιότητα (πχ να πας τα μελίσσια να τα τρυγήσεις μέσα σε σουσούρες που μπορεί να δίνουν! Ο φυσιολογικός κόσμος κάνει ακριβώς το αντίθετο, μεταφέρει μελίσσια από τις σουσούρες στα πεύκα για να τα τρυγήσει γιατί αλλιώς το ρίσκο είναι τεράστιο!) αλλά και μπορεί να θεωρηθεί ότι είναι η ίδια περίπτωση με τον πρώτο τρόπο τρύγου (αλλά χωρίς τα πλεονεκτήματα του πρώτου τρόπου και με τα μειονεκτήματα και των δύο τρόπων χα χα χα)).

 Πλεονεκτήματα: Το βασικότερο πλεονέκτημα αυτού του τρόπου είναι ότι κερδίζεις μέρες έξω από τα πεύκα για ανάσες στα μελίσσια σου και για γόνεμα τους ( και εδώ κολλάει αυτό που μου είχε πει ένας παλιός Σοχινός μελισσοκόμος ο Τάκης (Τακούλης) Χριστίδης* όταν του είπα ότι είναι υπερβολικά δύσκολο να βάζεις τα μελίσσια για το πρώτο χέρι του τρύγου, να προλαβαίνεις να κάνεις τον τρύγο, να τα βγάζεις έξω για να ξαναγονεύσουν, να απομελιάσεις, και να προλαβαίνεις να τα ξαναβάλεις πίσω στο δεύτερο χέρι. Ο σοφός μελισσοκόμος τότε μου είχε πει χαμογελώντας πλατιά, πλατιά "Αχ Λαζαράκο μου, καλό μου παιδί, εάν ήταν εύκολο να  δουλέψεις και τα δύο χέρια του πεύκου όλοι "Πευκάδες" θα ήταν! Αλλά βλέπεις, θέλει αρχίδια μπρούντζινα για να είσαι "Πευκάς"!  " και εκείνη ακριβώς την στιγμή είχα την αποκάλυψη μου "Θα γίνω Πευκάς! Αυτό θέλω να κάνω στην μελισσοκομία, για αυτό γεννήθηκα!"). Ιδίως εάν οι τρύγοι σου είναι μια και έξω στο τέλος του κάθε χεριού.

 Το κάθε λάθος που θα κάνεις στην προετοιμασία σου (πχ να ξεχάσεις κάτι) δεν είναι καταστροφικό, ξεφορτώνεις το υλικό σου, βλέπεις ότι κάτι ξέχασες, πας απλά πίσω στην έδρα σου και το φέρνεις μέσα σε ελάχιστα λεπτά.

 Εάν τύχει κάτι το απρόοπτο (βροχή, λεηλασία, δεν αισθάνεσαι καλά) μπορείς πολύ εύκολα να σταματήσεις τον τρύγο και να επιστρέψεις στην βάση σου για να κάνεις κάτι άλλο (πχ να απομελώσεις πλαίσια που ήδη έχεις πάρει από τα μελίσσια σου) χωρίς ιδιαίτερη σκέψη για τον κόπο που έκανες για να φτάσεις κάπου μακριά (και να γυρίσεις πίσω) ή για το κόστος που δαπάνησες για το ταξίδι. Ακόμα και βλάβη να παρουσιαστεί στο φορτηγό σου το να διορθωθεί όσο είσαι κοντά στην έδρα σου (εάν δεν είσαι σε κανένα κουτσοχώρι στα σύνορα! Χα χα χα) είναι απείρως ευκολότερο από το να γίνει το ίδιο σε ένα μακρινό μέρος (πχ εάν είσαι από τον Νομό Θεσσαλονίκης και χαλάσει το φορτηγό σου στον Νομό Χαλκιδικής η οδική βοήθεια που θα σου έρθει κανονικά θα έχει την έδρα της στον Νομό Χαλκιδικής, και θα πρέπει το φορτηγό σου να πάει πρώτα στην έδρα της εταιρίας οδικής βοήθειας πχ Νέα Μουδανιά ή Πολύγυρου, και μετά από μερικές μέρες θα έρθει το φορτηγό στην έδρα της οδικής βοήθειας του Νομού σου και στην έδρα σου, οπότε μπορεί να αναγκαστείς έχοντας αυτό ως υπόψη να βρεις τοπικό συνεργείο για να σου διορθώσει  το φορτηγό με ότι συνεπάγεται αυτό σχετικά με το επίπεδο επιδιόρθωσης (εάν και μερικές φορές τα τοπικά συνεργεία στην έδρα σου μπορεί να είναι και χειρότερα! Χα χα χα)).

 Το συνολικό κόστος των δρομολογίων στα πεύκα μειώνεται όπως και η κούραση που μπορούν να προκαλέσουν αυτά. Επίσης κερδίζεις σε εργατοημέρες πολύτιμες ανάμεσα στα δύο χέρια του πεύκου για τροφοδοσίες και θεραπείες.

 Η συνολική κούραση της κάθε ημέρας τρύγου μειώνεται σε πολύ μεγάλο βαθμό και μπορείς είτε να έχεις πιο ξεκούραστους τρύγους, είτε να τρυγήσεις πολύ περισσότερες κυψέλες (μόνο όμως στις ιδεώδεις συνθήκες όπου θα έχεις καλή νεκταροέκκριση κοντά σου για να γίνεται αβίαστα και εύκολα ο τρύγος).

 Μειονεκτήματα: Κυριότερο μειονέκτημα είναι ότι είναι δύσκολο να βρεις καλές συνθήκες νεκταροέκκρισης έξω από τα πεύκα αυτή την εποχή για να κάνεις εύκολους και αβίαστους τρύγους χωρίς αυξημένο κίνδυνο λεηλασιών (και αυτό θα το δούμε παρακάτω).

 Επίσης πολύ μεγάλο μειονέκτημα είναι ότι είναι πολύ δύσκολη η μεταφορά ατρύγηστων μελισσιών και από άποψη βάρους και καταπόνησης σου (και του φορτηγού), αλλά και τα συνολικά δρομολόγια μεταφοράς μελισσιών θα είναι αυξημένα (5 δρομολόγια πχ με διπλές κυψέλες για να πάνε τα μελίσσια στα πεύκα? 5 και για να βγούνε ως διπλές κυψέλες από αυτά). Φυσικά ως αριθμός συνολικών δρομολογίων (τρύγος + μεταφορές) θα είναι λιγότερα.


Τρίτος τρόπος τρύγου


 Πας Full Armor (με άδειες κυψέλες, άδειους τενεκέδες μελιού, μελιτοεξαγωγέας (χειροκίνητος ή ηλεκτρικός), Η/Ζ Γεννήτρια (εάν ο μελιτοεξαγωγέας είναι ηλεκτρικός), καύσιμα για αυτή, μελισσοκομική σκηνή, δίχτυα κάλυψης της σκηνής ή του φορτηγού για να μην περνούν μέλισσες) και κάνεις τον τρύγο και το απομέλισμα ακριβώς εκεί που είναι και τα μελίσσια στα πεύκα, και βάζεις στο τέλος της ημέρας πίσω τα τρυγημένα και απομελισμένα πλαίσια στα μελίσσια (ή βάζεις μόνο πλαίσια στην γονοφωλιά και αφαιρείς ορόφους για να τους πάρεις μαζί σου εάν το φορτηγό σου είναι αρκετά μεγάλο για να χωράει όλο το σύμπαν μέσα σε αυτό (πατώματα με πλαίσια, μηχανήματα, δοχεία με μέλι). Και μπορείς είτε να αφήσεις εκεί τα μελίσσια, ή να τα μεταφέρεις τις επόμενες ημέρες.

 Πλεονεκτήματα: Κάνεις τον τρύγο επιτόπου μαζί με το απομέλισμα και μπορείς να μεταφέρεις μόνο δοχεία με μέλι έξω από τα πεύκα και να αφήσεις τα μελίσσια εκεί που βρίσκονται πλήρες πλαισίων.

 Δεύτερο πλεονέκτημα? Δεν υπάρχει!

 Μειονεκτήματα: Του Κόσμου τα μειονεκτήματα!!! Πρώτα από όλα θα πρέπει να είσαι πολύ έμπειρος μελισσοκόμος για να κάνεις αυτόν τον τρόπο τρύγου και να μην πάνε όλα στραβά! Πρέπει να καλύψεις όλα τα ενδεχόμενα να πάει κάτι στραβά (να περάσουν μέλισσες στην μελισσοκομική σκηνή, να καλύψεις όλα τα τρυγημένα πλαίσια ώστε να μην μπορούν να τα φτάσουν οι μέλισσες, να είσαι διαρκώς στην τσίτα να μην αρχίσεις καμία τρομερή λεηλασία, όχι μόνο στα δικά σου μελίσσια αλλά σε όλα τα μελίσσια που θα είναι στην ακτίνα πτήσης του μελισσοκομείου σου, κ.α.). Πολύ δύσκολος ο τρύγος αυτός και μπορεί να γίνει υπό πολύ στενές ιδανικές συνθήκες (πχ να δίνει πολύ καλά το πεύκο, να μην μόλις έχουν έρθει νέα μελίσσια στην περιοχή ιδίως εάν η προηγούμενη τους τοποθέτηση ήταν σε σουσούρες. πχ Σε μέρος που έχω τα μελίσσια μου έχουμε έναν πολύ παλιό και καλό μελισσοκόμο που κάνει τρύγο μέσα στα πεύκα. Ήταν να πάω ξανά τα μελίσσια μου στα πεύκα ενώ τα είχα στις σουσούρες, ήρθε λοιπόν αυτός ο μελισσοκόμος και με παρακάλεσε να καθυστερήσω λίγο να φέρω τα μελίσσια μου για να προλάβει να κάνει αυτός τον τρύγο του και να μην γίνει ο χαμός του Δράμαλη εάν εκείνη την στιγμή έφερνα και εγώ μια παρτίδα από πολύ δυνατά καθώς και πολύ επιθετικών και νευρικών μελισσιών. Το έκανα (αν και έχασα μέρες από το δεύτερο χέρι του πεύκου! Δεν θα το έκαναν πολλοί αυτό!) το χατίρι του παππού, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι το ίδιο θα έκανε και κάθε μελισσοκόμος της περιοχής από αυτούς που ήξερε και θα είχε θάρρος να τους ζητήσει κάτι τέτοιο, και κυρίως από αυτούς που δεν ήξερε καν ότι θα έχουν τοποθέτηση κοντά του (γιατί δεν τους ξέρει ή δεν ξέρει καν όλες τις τοποθετήσεις μελισσιών στην περιοχή του). Συνήθως τέτοια τσακαλίκια γίνονται είτε προτού κόψει το πεύκο ή σχεδόν αμέσως όταν έχει ξαναρχίσει να δίνει το πεύκο στο επόμενο χέρι.

 Χρειάζεσαι τουλάχιστο δύο άτομα για να κάνεις αυτόν τον τρόπο τρύγου (ιδίως εάν έχεις και χειροκίνητο μελιτοεξαγωγέα!). Ο ένας θα τρυγάει πλαίσια από τα μελίσσια και ο άλλος θα τα απομελώνει, θα τα ντανιάζει μέσα στα πατώματα στην μελισσοκομική σκηνή σκεπασμένα καλά, θα συσκευάζει το μέλι στους τενεκέδες -φιλτραρισμένο? Αφιλτράριστο? Ένας Θεός ξέρει!) και στο τέλος ξαναβάζουν και οι δύο μαζί τα πλαίσια στις κυψέλες (αργά το απόγευμα) φορτώνουν τα πάντα και φεύγουν (ή μένουν κοιμούνται εκεί, υπάρχει βλέπεις η μελισσοκομική σκηνή, και συνεχίζουν το ίδιο την επόμενη ή επόμενες ημέρες).

 Πάλι ιστορία με τον ίδιο μελισσοκόμο, το παιδί που το βοηθούσε (και του μάθαινε την τέχνη) είχε δουλειά δική του τις μέρες που ήθελε ο παππούς να κάνει τον τρύγο μέσα στα πεύκα και δεν μπορούσε να τον βοηθήσει, όπως δεν μπορούσε να τον βοηθήσει και ο γιος του, με πλάγια λόγια μου είχε ζητήσει να πάω να τον βοηθήσω εγώ αλλά είχα αρνηθεί γιατί είχα και εγώ να απομελώσω ακόμα 500 πλαίσια από το πρώτο χέρι του τρύγου (ο παππούς είχε κατεβάσει 44 μελίσσια στα πεύκα και εγώ είχα κατεβάσει 128 μελίσσια στα πεύκα, με το Vitara και το τρέιλερ μάλιστα, να τα βλέπουν αυτά κάποιοι που ανοίγουν πολύ το στοματάκι τους, γιατί έχουν ξεχάσει πολλά σχετικά με μένα! Χα χα χα).

 Από την μία πλευρά είχα ενθουσιαστεί από την προοπτική να δω ένα τρύγο μέσα στα πεύκα "Ώ ρε μάγκα μου τρύγος μέσα στα πεύκα! Διδακτορικό στην μελισσοκομία μέσα σε 1 μόνο μέρα, τίποτα δεν μπορεί να συγκριθεί με αυτό το μάθημα!" αλλά από την άλλη πλευρά υπερίσχυσε η λογική "Μάγκα μου ήδη έχεις ακόμα 500 πλαίσια να τρυγήσεις και πάνω από ένα τόνο μέλι να συσκευάσεις και το περιμένουν οι πελάτες σου. Τρύγος μέσα στα πεύκα, ε και? Θα τον κάνεις ποτέ εσύ? Όχι! Το όνειρο σου είναι και δεύτερος μεγαλύτερος μελιτοεξαγωγέας και αυτόματο απολεπιστήριο! Θα μπορείς όλα αυτά να τα παίρνεις σε τρύγους μέσα στα πεύκα? Όχι! Οπότε θα είναι πλήρως άχρηστα είτε τα μηχανήματα που θα πάρεις, είτε οι γνώσεις που θα αποκτήσεις με αυτό το τσακαλίκι." Στο τέλος είπα στον δάσκαλο μου να πει τον παππού ότι δεν θα μπορέσω να τον βοηθήσω γιατί είχα του κόσμου την δουλειά και εγώ (φίλος με τον παππού και ο δάσκαλος μου, είχε έρθει στο μελισσοκομικό μου εργαστήρι όταν τρυγούσα και  του είπα το και το, έχω δουλειά, καλό το μάθημα που θα έπαιρνα αλλά δεν προλάβαινα! Αλλά φυσικά εκείνη την μέρα σταμάτησα το δικό μου απομέλισμα για να πάω να βοηθήσω τον δάσκαλο μου  να φορτώσει ένα φορτίο με μελίσσια που τα είχε στον Σοχό και θα τα πήγαινε ξανά μέσα στα πεύκα. Χωρίς να μου το ζητήσει. Γιατί? Γιατί είδα ότι ήταν εξαντλημένος από τα αμέτρητα μπες βγες στα πεύκα και τους αβέρτα τρύγους όλο το καλοκαίρι, και χρειάζονταν μια βοήθεια εκείνη την μέρα, και φυσικά του την έδωσα. Την ψυχή μου και την ζωή μου για τον δάσκαλο μου τσακαλάκια μου! Μην το ξεχνάτε ποτέ αυτό! Αυτό χρειάζεται για να σας ανοίξουν οι πραγματικοί μελισσοκόμοι την τέχνη τους μπροστά σας ώστε να έχετε μια ευκαιρία να την "κλέψετε". Ναι, να την κλέψετε και μόνο! Έχουν ακριβώς την ίδια νοοτροπία με τους Ιάπωνες δασκάλους πολεμικών τεχνών, δεν διδάσκουν την τέχνη στον μαθητή, αλλά ο μαθητής θα πρέπει να "κλέψει" την τέχνη από αυτούς! Άλλοι την κλέβουν εύκολα, γρήγορα, και σωστά, και άλλοι όχι, δεν είναι όλα τα δάχτυλα ίδια!).

 Και για το τέλος χρειάζεσαι περισσότερο εξοπλισμό και πάγιο κεφάλαιο για να κάνεις αυτού του είδους τον τρύγο (πχ μελισσοκομική σκηνή - να την αγοράσεις ή να την κάνεις, ο παραπάνω παππούς έχει μια μελισσοκομική σκηνή φτιαγμένη από ναύλον ενσιρώσεων, το ασπρόμαυρο, και παλούκια που χρησιμοποιούσαν στις νάιλον τέντες που ξέραιναν τα καπνά, Η/Ζ γεννήτρια, δίκτυα για τις μέλισσες κ.α.). Έχω δει μάλιστα σε βίντεο από Αμερικάνους μελισσοκόμους να υπάρχει ολόκληρο κινητό απομελιτηστήριο μέσα σε φορτηγά, όπου εκτός από μελιτοεξαγωγείς (60άριδες, 120αριδες!!!!) υπάρχουν και αυτόματα απολεπιστήρια πλήρως αυτοματοποιημένα όλα, βάζεις από την μια πλευρά τρυγημένα πλαίσια, βγάζεις απομελισμένα από την άλλη. Φυσικά τέτοια κινητά απομελιτηστήρια θα πάνε δεκάδες, με εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ, αλλά είμαι σίγουρος ότι σε μερικά χρόνια θα υπάρχουν αρκετά "καλόπαιδα" που όταν θα αγοράσω και το Scania για να μεταφέρω τα μελίσσια  μου  θα λένε "Α ο Αρκούδας? Φαφλατάς και μόνο! Ούτε κινητό απομελιτηστήριο έχει ο φουκαράς τσιρικιτζής!!!" χα χα  χα.



 Αυτοί λοιπόν είναι οι τρεις διαφορετικοί τρόποι τρύγου (υπάρχει και φυσικά και ο χειρισμός να βάζεις τα πλαίσια με το μέλι στον όροφο και γόνους και άδεια πλαίσια στην γονοφωλιά και να αφήνεις το κρύο να διώχνει τις μέλισσες από τα πλαίσια με το μέλι για να κάνεις ευκολότερους τρύγους, αλλά αυτός είπαμε είναι απλώς χειρισμός και δεν είναι ξεχωριστός τρόπος τρύγου- μπορεί να εφαρμοσθεί και στους τρεις τρόπους τρύγου αν και έτσι θα χρειασθείς περισσότερο χρόνο στους τρύγους και είναι μέθοδος που μπορεί να εφαρμοσθεί ευκολότερα στους κοντινότερους τρύγους σε σένα λόγου λιγότερων δρομολογίων. Παραλλαγή του είναι να σηκώσεις τα πλαίσια στα μισά σου μελίσσια την πρώτη μέρα, να αφήσεις μερικές μέρες να περάσουν, να πας στα μελίσσια να σηκώσεις τα πλαίσια στα άλλα μισά σου μελίσσια και να τρυγήσεις τα μισά μελίσσια που ήδη έχεις σηκώσει τα πλαίσια με μέλι και μετά από μέρες να τρυγήσεις και τα άλλα μισά σου ( ε καλά! Τα μισά λέμε τώρα! Σε καμιά 20-30 μελίσσια μπορείς να το κάνεις αυτό κάθε φορά και να τρυγάς ταυτόχρονα!  Και ίσως να λέω και πολλά!)).

 Και πάμε στο δια ταύτα, γιατί αποφάσισα από αυτούς τους τρεις τρόπους τρύγου (δύο στην πραγματικότητα, τον τρίτο δεν θα τον κάνω μάλλον ποτέ) να διαλέξω τον δεύτερο? Απλούστατα γιατί είχα διαπιστώσει ότι το μεγαλύτερο μειονέκτημα του (απουσία καλής νεκταροέκκρισης στο κοντινό μέρος) δεν υφίστατο εκείνη την στιγμή στον Σοχό!

 Αρχές Σεπτέμβρη και είχε "χτυπήσει" η μελούρα στις αχλαδιές (για περισσότερα σχετικά με τις μελούρες δείτε προηγούμενη ανάρτηση του blog Μελιτωγόνα έντομα και μελιτωφορίες). Και διαρκώς θυμάμαι τα λόγια του δασκάλου μου "Μια φορά είχε δώσει μελούρα στον Σοχό τον Σεπτέμβρη και τα μελίσσια που είχαν μείνει εκεί έδωσαν  καλύτερα (περισσότερα) μέλια από αυτά που είχαν κατέβει στην Κασσάνδρα!".  Και μόλις είδα ότι μελίσσια που δεν είχα κατεβάσει στα πεύκα (λόγου μεγέθους) βρίσκανε πολύ καλύτερα από τα μελίσσια που ήταν στο μέρος που έδινε το πεύκο μου ήρθε η εξής ιδέα "Ο ρε μάγκα μου φαντάζεσαι να κρατήσει η μελούρα και να φέρω τα μελίσσια από τα πεύκα εδώ, και ο τρύγος θα γίνει, και θα μαζευσούν αμέσως καπάκι μέλια τα μελίσσια, ίσως προλάβω να τσιμπήσω και 2-3 πλαίσια ακόμα μέλι εδώ για να βγάλω έναν έκτακτο τρύγο που θα αναπληρώσει με το παραπάνω τα μέλια που δεν πήραν τα μελίσσια στην τοποθέτηση που δεν έδωσε τόσο καλά. Φαντάζεσαι τι τρομερό Μπερεκέτι θα είναι αυτό εάν πιάσει το Colpo Grosso?).    




 Και στην παραπάνω φώτο έχουμε ένα τρομερό Μπερεκέτι από ένα άλλο Colpo Grosso!!! Χα χα χα. Α ρε Angeligue! Που μας χάθηκες και εσύ μαζί με ένα μεγάλο κομμάτι της καρδιάς μας.




 Αλλά όταν ο άνθρωπας κάνει σχέδια ο Θεός γελάει.

 Γιατί?

 Γιατί όταν είπα την ανακάλυψη μου στον Δάσκαλο το έψαξε και μου είπε "Ναι πράγματι δίνει μελούρα η αχλαδιά, ρώτησα τον τάδε για την ύπαρξη μελούρας και μου είπε ότι πράγματι είδε μελούρα στις αχλαδιές του, αλλά δεν προλαβαίνει να ραντίσει (ο Τάδε είναι μελισσοκόμος, αλλά βάζει και ρίγανη, και καπνό, και είναι δενδροκόμος με κερασιές (το γαμήσι!), μηλιές, αχλαδιές, πάει και στις λαϊκές! Άξιος άνθρωπος, και δεν τρώει τον χρόνο του με αμπελοφιλοσοφίες σε μελισσοκομικές ομάδες και σε καφενεία!)" Και καθώς με βλέπει να τρίβω τα χέρια μου με ένα  άπληστο χαμόγελο στα χείλη και μια απόκοσμη λάμψη στα μάτια μου το πετάει "Ναι δίνει η μελούρα αλλά σιγά μην σε αφήσουν οι αγρότες να την δουλέψεις, μέσα σε μερικές μέρες θα τις ραντίσουν τις αχλαδιές και όχι μόνο μελούρα δεν θα πάρουν τα μελίσσια, μπορεί να δεις και πτώση στους πληθυσμούς τους!", "Ε ρε γκαντέμη! Μην το γουρσουζεύεις! Όλοι θα τα ραντίσουν εγκαίρως? Δεν θα βρεθεί κανένας παππούς δενδροκόμος που να μην το πάρει χαμπάρι? Λίγες μόνο μέρες να κρατήσει και θα γίνω τελείως μάγκας, θα το έχω γυρίσει το παιχνίδι και πάω και για ρεκόρ απόδοσης!" του λέω. "Αχχχχ! Δεν τους ξέρεις καθόλου τελικά!" γυρίζει και μου λέει, "Ωχ!" η μόνη σκέψη μου μετά από αυτό.

 Αλλά πλέον τα μελίσσια είχαν σχεδόν γυρίσει όλα στον Σοχό, "Μην είσαι απαισιόδοξος, να δεις που θα προλάβουν να πάρουν και αρκετή  μελούρα τα μελίσσια, και σε κόβω να κάνεις τον τρύγο που χρωστάς μέσα στα πεύκα την πρώτη εβδομάδα από όταν θα τα έχεις πάει ξανά για το δεύτερο χέρι μια που θα είναι τιγκαρισμένα με μέλι από μελούρα" η σκέψη μου καθώς έμπαινα στον Σοχό μετά από το 5ο δρομολόγιο μεταφοράς των μελισσιών από τα πεύκα στον Σοχό, και ξαφνικά βλέπω έξω από το σπίτι του μέσα στην νύχτα τον Τάδε να κατεβαίνει από το τρακτέρ του έχοντας κοτσαρισμένη από πίσω την ραντιστήρα! Δαγκώθηκα! Και η μόνη μου σκέψη "Αφού πρόλαβε αυτός, που έχει όλη την δουλειά του σύμπαντος να κάνει, να ραντίσει, θα έχουν ήδη προλάβει να ραντίσουν και όλοι οι άλλοι, πάει η μελούρα!".

 Και δυστυχώς είχα δίκιο! Μελούρα στον Σοχό Finito la musica passata la festa!**

 Οπότε και στο επόμενο μέρος της ανάρτησης θα σας παρουσιάσω έναν τρύγο κάτω από συνθήκες μειωμένης νεκταροέκκρισης! Θα μάθετε πολλά, πολλά που δεν θα σας τα πουν οι άλλοι, ποιοι άλλοι? Ξέρετε πολύ καλά εσείς! Οι Σωτήρες σας, και οι Μεσσίες σας!

 Χα χα χα.




ΗΜΕΡΑ 1η


 Και αρχίζει το ματς!

 Φορτωμένο το φορτηγό με άδειες κυψέλες και πατώματα που θα χρησιμεύσουν για να μπουν τα τρυγημένα πλαίσια που θα έρθουν στο μελισσοκομικό εργαστήριο αλλά και τα άδεια από μέλια πλαίσια που θα μείνουν στα μελισσοκομεία (κλεισμένα καλά για να μην μπαίνουν ούτε σε αυτά οι μέλισσες). Γιατί αφήνεις κυψέλες  και πατώματα με άδεια πλαίσια στα μελισσοκομεία σου θα πείτε. Γιατί κάποιες κυψέλες θα δώσουν πάνω από 10 πλαίσια με μέλι και χρειάζεσαι άδεια πλαίσια για να συμπληρώσεις την κυψέλη με 10 πλαίσια (όλα τα μελίσσια θα κατέβουν ως δεκάρια στο δεύτερο χέρι όσο και εάν είναι το μέγεθος τους, έχουν περάσει ήδη μια περίοδο στα πεύκα στην καλύτερη περίπτωση να κατέβουν ως δυνατά δεκάρια αλλά μέχρι εκεί, δεν έχει νόημα να τα βάλεις τζάμπα και βερεσέ πάλι ορόφους), αλλά  υπάρχουν και μονά μελίσσια που εκεί θα πρέπει να προσθέσεις και πλαίσια μια που θα τα αφήσεις στάνταρ με λιγότερα από 10 πλαίσια με τον τρύγο. Που τα βρίσκεις τα άδεια πλαίσια? Σε διπλές κυψέλες που θα δώσουν λιγότερα από 10 πλαίσια μέλι και θα κατεβάσεις τους ορόφους τους. 

 Και φυσικά την πρώτη μέρα πας μέχρι τα μπούνια με υλικό που θα αφήνεις σταδιακά στα μελισσοκομεία σου καθώς θα προχωράνε οι τρύγοι (μελισσοκομεία λέω και όχι μελισσοκομείο, και αυτό γιατί έσπασα τα μελίσσια σε 4 τοποθετήσεις -5 δρομολόγια- για να μειωθεί ο κίνδυνος εκτεταμένων λεηλασιών. Κοντινές όμως μεν, στο δεύτερο χέρι τα μελίσσια θα τα σπάσω σε 3 τοποθετήσεις με πολλά χιλιόμετρα μακριά το ένα από το άλλο για να γίνει ακόμα ευκολότερος ο τρύγος, φυσικά τα μελίσσια δεν ξαναγυρίζουν στον Σοχό, τα μέρη που θα πάνε τα μελίσσια μετά το πεύκο θα είναι και τα μέρη που θα ξεχειμωνιάσουν και ο Σοχός δεν προσφέρεται για ξεχειμώνιασμα μελισσιών, υπερβολικά βάρβαρο κρύο έχει αυτό το μέρος για τα μελίσσια. Πλεονέκτημα αυτής της  τοποθέτησης? Εάν αρχίσουν σε ένα μελισσοκομείο τα μελίσσια να είναι  ανήσυχα  και να δείχνουν τα πρώτα σημάδια λεηλασίας σταματάς τον τρύγο σε αυτό το μελισσοκομείο και πας σε άλλο μελισσοκομείο για να αρχίσεις εκεί τον τρύγο, σε ενιαίο μελισσοκομείο αυτό που θα μπορούσες να κάνεις είναι να πας στην αντίθετη πλευρά του μελισσοκομείου για  να αρχίσεις σε εκείνα τα μελίσσια τον τρύγο. Και οι δύο λύσεις είναι λύσεις ανάγκης, όταν τα μελίσσια είναι ανήσυχα έχεις λίγες κυψέλες ακόμα περιθώριο να τρυγήσεις πριν γίνουν υπερβολικά ανήσυχα. Και για αυτό και η καλύτερη λύση είναι τα μελισσοκομεία να είναι εκτός ακτίνας πτήσης το ένα από το άλλο για να κάνεις αυτές τις αλλαγές με καλύτερα αποτελέσματα).  


 Και εδώ έχει ξεφορτωθεί όλο το υλικό στο μελισσοκομείο που θα τρυγηθεί πρώτο (τα μελίσσια που δεν πήγαν και τόσο καλά, γιατί δεν είχαν τόσους γόνους όσο τα μελίσσια που ήταν στο μέρος που έδωσε, και εδώ ήταν το ωραίο αυτής της τοποθέτησης, τα πρώτα μελίσσια που είχαν έρθει είχαν προλάβει και γονέψει με 4-5 πλαίσια αυγά λόγου της μελούρας, κάτι που δεν το είχαν τα τελευταία μελίσσια που ήρθαν και δεν πρόλαβαν καλά την μελούρα, αλλά αντίθετα αυτά είχαν ήδη πολλά πλαίσια με κόκκινους γόνους που τους φέρανε από το μέρος που έδινε το πεύκο. Ναι μαζί με τον τρύγο κάνεις και επιθεώρηση σε κάθε ένα μελίσσι, έχεις να τα δεις τόσο καιρό πρέπει να τα επιθεωρήσεις πλήρως καθώς τρυγάς, όσο και εάν αυτό θα καθυστερεί τον τρύγο, για αυτό και τα έφερες  κοντά σου, για να μην σε αγχώνει το πόσα μελίσσια τρύγησες και  αυτή την μέρα). 

 Το  φορτηγό σε κάθε μετακίνηση θα είναι μακριά από τα μελίσσια γιατί εκεί θα βάζω τα πατώματα με τα τρυγημένα πλαίσια για να μην προκαλούν τα μελίσσια με την μυρουδιά τους και τα κάνουν ανήσυχα. Δυστυχώς αυτό καθυστερεί πάλι τον τρύγο γιατί μόλις γεμίζεις μια άδεια κυψέλη με πλαίσια με μέλι την πας στο φορτηγό και είτε την αφήνεις εκεί, είτε αδειάζεις την κυψέλη από  πλαίσια και τα βάζεις σε ένα πάτωμα και το ντανιάζεις πάνω σε μια άλλη κυψέλη γεμάτη ήδη με πλαίσια με μέλι, και έτσι θα κάνεις και εσύ μια φορά την χρονιά τετραώροφες κυψέλες και μάλιστα αυτές θα είναι και γεμάτες με μέλι σε αντίθεση με τα τετραώροφα μελίσσια που όλο μέλι δίνουν και όλο να μην πω τι δίνουν στους μελισσοκόμους! Χα χα χα.

 Εδώ άλλες επιλογές που έχεις είναι να γεμίζεις μια μια τις άδειες κυψέλες και  να τις πας 4-5 μαζί στο φορτηγό για να τις αδειάσεις εκεί και να κάνεις τις ντάνες με τις κυψέλες  και τα πατώματα και έτσι να γλυτώσεις μερικά πάνε έλα και να κερδίσεις μερικές ακόμα κυψέλες να τρυγήσεις. Ή να  γεμίσεις κυψέλες και πατώματα εκεί που τρυγάς να κάνεις τις ντάνες επιτόπου και στο τέλος να φέρεις το φορτηγό σε αυτές, να τις φορτώσεις, και να γλυτώσεις πολλά πήγαινε έλα, και να  τρυγήσεις έτσι πολλές κυψέλες, αλλά αυτό προϋποθέτει ότι  το μέρος δίνει και δεν θα προκαλούν τα τρυγημένα πλαίσια ανήσυχες μέλισσες με τεράστια προδιάθεση για λεηλασία. Και αυτό δεν έπαιζε πλέον σε αυτό το μέρος.

 Επίσης εδώ φαίνεται η έλλειψη δεύτερου ατόμου στον τρύγο (που πέρσι  υπήρχε), με δύο άτομα ο ένας τρυγά σερί κυψέλες,  γεμίζει κυψέλες με γεμάτα πλαίσια, και ο δεύτερος παίρνει τις γεμάτες κυψέλες και τα πατώματα και  τα ντανιάζει  στο φορτηγό (με την βοήθεια του καροτσιού), και φέρνει πίσω άδειες κυψέλες για να τις γεμίσει ο πρώτος μελισσοκόμος που τρυγά. Αυτός ο καταμερισμός εργασίας μπορεί  να προσφέρει πολύ μεγάλους αριθμούς τρυγημένων κυψελών κάθε μέρα. Δυστυχώς όμως φέτος δεν υπήρχε δεύτερο χέρι στον τρύγο και αυτό φάνηκε στο πόσες μέρες χρειάσθηκε τελικά για να τρυγηθούν οι κυψέλες (πέντε φορτία με διπλές κυψέλες οι περισσότερες, πολύ μεγάλος όγκος εργασίας για ένα μόνο άτομο ο τρύγος τους, ιδίως εάν οι συνθήκες δεν είναι ιδανικές από νεκταροέκκριση).  


 Σας αρέσει?

 Μελισσοπειρατής! 

 Το νέο έμβλημα μου!

 Χα χα χα. 

 Σας ετοιμάζω και ακόμα ένα πιο προκλητικό έμβλημα στο μέλλον, υπομονή, θα καραφλιάσετε και άλλο.

 Και φυσικά και ίσκα έχει το μενού για αυτόν τον τρύγο, γιατί νομίζετε σας έβγαλα την προηγούμενη ανάρτηση την στιγμή που την έβγαλα (βλέπετε προηγούμενη ανάρτηση του blog Κυνηγώντας την Ίσκα ).


 Και άφθονο νερό (για τις μελισσοκομικές εργαλειοθήκες και τις μελισσοκομικές προμήθειες βλέπετε προηγούμενες αναρτήσεις του blog Έσο έτοιμος και Ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες), θα χρειασθεί.


 Και εδώ είναι η συγκομιδή της ημέρας μετά από ώρες, όχι άσχημα για ένα χαλαρό ξεκίνημα, δεδομένου ότι είχε αρχίσει  και το κρύο του Σοχού να δουλεύει κόντρα στον τρύγο (δεν πέφτουν οι μέλισσες στο τίναγμα των πλαισίων λόγου κρύου!). Και κάρτα φάτσα το καρότσι*** που το είχαμε δει και τις προηγούμενες χρονιές στους τρύγους αλλά φέτος με μια διαφορά, οι ρόδες δεν είναι με αεροθάλαμο αλλά συμπαγές με ελαστικό. Μετά από πολλές πολλές αλλαγές ελαστικών με αεροθάλαμο λόγου των αγκαθιών που έβρισκε στα μέρη που λειτουργούσε αποφάσισα να αγοράσω και ένα ζευγάρι με συμπαγείς ρόδες για τις εξωτερικές εργασίες (τρύγοι, τοποθέτηση άχτιστων πλαισίων, τροφοδοσία με σταθερή τροφή) που δεν τα τρυπούν  τα αγκάθια, και ένα ζευγάρι με ρόδες με αεροθάλαμο για τις εσωτερικές μέσα στο μελισσοκομικό εργαστήρι και αυλή για να είναι πολύ πιο εύχρηστο το καρότσι. 

ΗΜΕΡΑ 2η


 Δεύτερη μέρα με αρκετό φόρτο στο ξεκίνημα, λογικό ακόμα δεν έχουν μαζευτεί πολλά άδεια πλαίσια που θα τα "παρκάρεις" σε πατώματα στο μελισσοκομείο σου. Όσο περνούν οι τρύγοι τόσο θα μειώνονται τα πατώματα που θα πηγαινοφέρνεις στο μελισσοκομείο σου.


 Και εδώ η μέρα κυλά καλά και βγαίνει λίγη περισσότερη δουλειά και περισσότερες κυψέλες (φαίνεται και από τα πατώματα που κουβαλάς με γεμάτα με πλαίσια με μέλι) αλλά ήδη αρχίζεις να βλέπεις συμπτώματα ανησυχίας  στα μελίσσια σου, ήδη μετά τις 15 σερί κυψέλες στην μια πλευρά του μελισσοκομείου που δουλεύεις αναγκάζεσαι να πας στην άλλη πλευρά του ίδιου μελισσοκομείου για να τρυγήσεις γιατί τα μελίσσια και ψάχνονται, και αρχίζουν ήδη τα πρώτα συμπτώματα της λεηλασίας. Λίγα ακόμη, αλλά αρκετά για να σε βάζουν σε ανησυχία και εσένα, στην αρχή είμαστε ακόμα, εάν από τώρα άρχισαν τα όργανα δεν θα έχουμε καλά ξεμπερδέματα!

ΗΜΕΡΑ 3η


 Και συνεχίζει ο τρύγος και την επόμενη ημέρα, ήδη είναι μειωμένος ο αριθμός των άδειων πατωμάτων που μεταφέρεις, παρόλο που δουλεύεις ακόμα στα μελίσσια που δεν βρήκαν και τόσα πολλά  μέλια στο πεύκο ωστόσο όμως εξακολουθείς και παίρνεις πολλά πλαίσια ανά μελίσσι γιατί φρόντισες να τα πας στα πεύκα ατρύγηστα! Καλή η θεωρία (των πεινασμένων μελισσιών) αλλά η πραγματικότητα πάντα διαφέρει! 


 Και το τέλος της πρώτης παρτίδας (πρώτο δρομολόγιο) κυψελών στο πρώτο μελισσοκομείο επιτέλους  τελειώνει μαζί με ένα μέρος με τις κυψέλες του δευτέρου δρομολογίου, αλλά πλέον τα σημάδια ότι θα υπάρχουν μπελάδες πληθαίνουν, νωρίτερα από τις άλλες φορές τα μελίσσια ξεσηκώνονται (για αυτό και τρύγησες και στο δεύτερο μελισσοκομείο για να μην ξεσηκώσεις πλήρως τα μελίσσια στο πρώτο μελισσοκομείο). Θέλεις να πιστεύεις ότι απλώς είναι σημάδια ανησυχίας από τα συγκεκριμένα μελίσσια που δεν είχαν βρει καλά στα πεύκα και όταν θα πας στα μελίσσια που βρήκαν στην άλλη τοποθέτηση καλά μέλια δεν θα έχεις τέτοια κρούσματα. Φρούδες ελπίδες!

ΗΜΕΡΑ 4η


 Και η ρουτίνα συνεχίζεται, άδειες κυψέλες και πατώματα στο αρχικό φόρτωμα που όμως γίνεται μικρότερο δρομολόγιο στο δρομολόγιο (οπότε σε καθυστερεί και όλο λιγότερο). Χαλαρότεροι οι τρύγοι από άποψη κούρασης λόγου ότι είναι κοντινοί αλλά δεν βγαίνει ο αριθμός κυψελών που έλπιζες. Δεν βοηθά το μέρος, ζήτημα χρόνου η λεηλασία η μόνιμη σκέψη στο βάθος του μυαλού σου. 


 Και το δεύτερο μελισσοκομείο και αυτό έχει τελειώσει! Και εδώ φαίνεται το πλεονέκτημα του έξτρα εξοπλισμού που έχουν οι κυψέλες παλιού τύπου, τα εξωτερικά καπάκια χρησιμοποιούνται για να κλείνεις τις ντάνες με τα πατώματα με τα άδεια πλαίσια, στο μέλλον θα σας δείξω και που αλλού μπορούν να χρησιμοποιηθούν τα εσωτερικά καπάκια και οι αερισμοί από τις κυψέλες παλιού τύπου, υπομονή! Ποιος άλλος μπορεί να σας τα δείξει αυτά μανάρια μου (γιατί? Ποιος άλλος blogger έχει και δουλεύει με νέες κυψέλες παλιού τύπου? Χα χα χα)? 


Και το πρώτο μελισσοκομείο τελειωμένο εδώ.


 Και φυσικά το φορτηγό μακριά και από τα δύο, όπου θα ντανιαστούν τα πλαίσια με το μέλι χωρίς να προκαλούν τόσο πολύ (υπάρχει και η επιλογή να σκεπάζεις τις ντάνες με τα πλαίσια με το μέλι- που είναι έτσι και αλλιώς κλειστές- με νάιλον φύλλα 5Χ6 μέτρα για να μην φτάνει η μυρουδιά του μελιού στις μέλισσες, αλλά αυτό κάνει μετά όλη την διαδικασία του νατνιάσματος πολύ πιο δύσκολη). 


 Και η τέταρτη μέρα έχει βγει αλλά μόνο τα μισά μελίσσια έχουν τρυγηθεί, δεν πάει καθόλου γρήγορα ο τρύγος και μέρα με την ημέρα όλο και τα μελίσσια είναι πιο ανήσυχα, ζήτημα μερών (μέρας) είναι η λεηλασία, το ξέρεις, δεν μπορείς να κάνεις τίποτα, θα συνεχίσεις να τρυγάς γιατί δεν μπορείς να τα πας τριπλά ατρύγηστα πίσω στα πεύκα!

ΗΜΕΡΑ 5η


 Και καθώς πλέον δεν κουβαλάς πολλά πατώματα ή εξωτερικά καπάκια το φόρτωμα του φορτηγού γίνεται όλο και ευκολότερο όλο και ταχύτερο. 


 Αλλά........

 Σήμερα τα μελίσσια σε περιμένανε, έχουν καταλάβει το τι κάνεις και είναι σε ετοιμότητα. Είναι ανήσυχα με το που παρκάρεις το φορτηγό σου. Με που αρχίζεις να βγάζεις κυψέλες αρχίζει και η λεηλασία, στην 5-6 κυψέλη σταματάς, πλήρη λεηλασία! Τώρα τι? Αρχίζεις πρώτα από όλα να κλείνεις τις εισόδους από τα μελίσσια που δεν τρύγησες (μέχρι τώρα τα μελίσσια που τρυγούσες τους έκλεινες τις πόρτες από την πλευρά του γόνου - ή από την πλευρά που αποφάσιζες εσύ που θα βάλεις τον γόνο, δεν τον κεντράρεις στην κυψέλη αλλά τον βάζεις αριστερά ή δεξιά, από την πλευρά που θα βάλεις και το άνοιγμα της πόρτας της  κυψέλης που αφήνεις μόνο 1-2 δάχτυλα άνοιγμα σε αυτή, για να είναι εύκολη η φύλαξη της από το μελίσσι αλλά ταυτόχρονα και να είναι ο κύριος όγκος του μελισσιού από την πλευρά της εισόδου (για αυτό βάζεις τον γόνο στην πλευρά της πόρτας, για να μπορέσουν οι λεηλάτριες να φτάσουν σε όσα μέλια άφησες να περάσουν πρώτα από τα πλαίσια που υπάρχει γόνος, κάτι που δεν υπάρχει περίπτωση να το επιτρέψουν οι μέλισσες του μελισσιού που θα δεχθεί πίεση). 

 Μόλις τελειώνεις με αυτή την ενέργεια επόμενο που κάνεις είναι να γεμίσεις τον άδειο ψεκαστήρα που έφερες με παγωμένο νερό και να αρχίσεις να ψεκάζεις στις εισόδους και τους αεραγωγούς όλων των κυψελών (και σε αυτές που έχουν αρχίσει να συγκεντρώνονται μέλισσες, αλλά και σε όλες τις άλλες από όπου θα ξεκινήσει το κύμα επίθεσης). Ρίχνοντας αβέρτα νερό σε μορφή σπρέι στις μέλισσες τις κάνεις βαρύτερες και δεν μπορούν να πετάξουν, και σιγά σιγά χάνουν την διάθεση για λεηλασία. Μετά από μισή ώρα ραντίσματος το μελισσοκομείο που δούλευες (τα υπόλοιπα μελισσοκομεία δεν αντιδράσανε! Σωστό το σπάσιμο των κυψελών σε πολλά σημεία!) επικρατεί πλέον ησυχία, παραμένεις για άλλη μισή ώρα στο σημείο για να δεις εάν έχουν ακόμα διάθεση για λεηλασία, δεν δείχνουν πλέον τέτοια σημάδια, η κρίση πέρασε, αλλά η μέρα χάθηκε.

 Δεν υπάρχει περίπτωση να τρυγήσεις, ούτε σήμερα, ούτε τις επόμενες 2-3 ημέρες. Πρέπει να ξεχάσουν το συμβάν οι μέλισσες για να ξαναρχίσεις! Και άλλη καθυστέρηση, και ποιος ακούει τον Δάσκαλο (ο οποίος και με άρχισε στο δούλεμα! Όπως ήταν φυσικό! Αλλά όταν σε 20 μέρες πήγε και αυτός να τρυγήσει μελίσσια μέσα στο πεύκο τα βρήκε μπαστούνια "Ε ναααα σήμερα χτυπιώτανε τα μελίσσια, δεν έδινε το πεύκο καλά, δύσκολος τρύγος!" άσε ρε! Σοβαρά? Δηλαδή εάν δεν δίνει καλά το μέρος δεν πάει να είσαι ο καλύτερος μελισσοκόμος όλων των εποχών, δεν θα μπορέσεις να κάνεις τρύγο ε? Στα υπόψη αυτά παίδες, στην κυψέλη κουμάντο κάνει το μελίσσι και όχι η βασίλισσα, στο μελισσοκομείο κουμάντο κάνουν τα μελίσσια και όχι ο μελισσοκόμος! Πουθενά δεν είναι πιο ξεκάθαρο αυτό από τους τρύγους!).

 Και φυσικά η σοδειά αυτή την μέρα φτωχή όπως δείχνει και η παραπάνω φωτογραφία.  

ΗΜΕΡΑ 6η


 Και μετά από 2 μέρες απραξίας με αγωνιά στην καρδιά και συννεφιασμένο τον Νου ξεκινώ για τρύγο. Θα με αφήσουν σήμερα τα μελίσσια να βγάλω δουλειά ή τελειώσαν οι τρύγοι σε αυτό το μέρος? Τι με περιμένει? 


 Και όμως οι μέλισσες ξέχασαν το ότι πριν από δύο μέρες είχαν αρχίσει λεηλασία και με αφήσανε να δουλέψω σχετικά καλά, φυσικά όμως και δεν ξεκίνησα από το μελισσοκομείο που δούλευα αλλά από το αμέσως επόμενο, και μάλιστα από την μακρινή του άκρη σε σχέση με το μελισσοκομείο που δούλευα τις προηγούμενες μέρες. Φυσικά από ένα σημείο και μετά άρχισαν τα σημάδια ανησυχίας των μελισσιών και ήταν η ώρα για να τελειώσω και εγώ τον τρύγο. 

ΗΜΕΡΑ 7η


 Και πλέον δεν υπάρχουν άδεια πατώματα ή εξωτερικά καπάκια για το αρχικό φόρτωμα, δουλεύω πλέον μόνο με κυψέλες (και μάλιστα τις γεμίζω 4-5 πριν πάω στο φορτηγό για να ντανιάσω, αλλά οι κυψέλες με τα γεμάτα πλαίσια με μέλι είναι πίσω από την γραμμή των κυψελών που τρυγώ, δηλαδή είναι από την αντίθετη πλευρά που είναι οι είσοδοι των κυψελών. Διευκρίνηση εδώ, δουλεύεις διαρκώς καλύπτοντας τα πλαίσια που τρυγάς, τρυγάς ένα πλαίσιο και το καθαρίζεις από τις μέλισσες? Το βάζεις αμέσως την άδεια κυψέλη και κλείνεις την κυψέλη αμέσως με το καπάκι της βάζοντας το ανάποδα (γιατί? Γιατί έτσι κλείνει ταχύτερα και ερμητικότερα από ότι εάν το βάλεις με την σωστή φορά, και κυρίως δεν έχεις από τους αεραγωγούς  να βγαίνει η μυρουδιά από το μέλι των πλαισίων. Δεν αφήνεις ακάλυπτο πλαίσιο με μέλι ούτε για πλάκα!. Και φυσικά σε τέτοιες  συνθήκες ούτε καν να σκεφτείς να βάλεις τρυγημένο και απομελιμένο πλαίσιο στα μελίσσια που τρυγάς!!!).


 Τα έχουμε όλα έχουμε και ένα σωρό κοπάδια από μικρά ζώα (πρόβατα, γίδια) να βόσκουν από αριστερά και δεξιά και να ερεθίζουν τα νευρικά μελίσσια ακόμα περισσότερο, και άντε να εξηγήσεις στους βοσκούς ότι οι μέλισσες ζούνε σε ένα κόσμο οσμών και οι συγκεκριμένες οσμές από αυτά τα ζώα (όπως και από τα άλογα) τα ερεθίζουν τρομερά. Και φυσικά θα μου πεις ότι φίλε εδώ εμείς βόσκουμε χρόνια τα ζωντανά μας, εσύ ήρθες παρείσακτος στις περιοχές μας για να κάνεις τους τρύγους σου, θέλεις να μην σε ενοχλούμε και όλας με τα ζώα  μας? Δίκιο έχετε, απλώς δεν γνωρίζετε το πόσο επικίνδυνα είναι τα μελίσσια  και κυρίως το πόσο επικίνδυνα είναι νευρικά μελίσσια λόγου έλλειψης νεκταροέκκρισης όταν τα τρυγάς, και μια και μόνο κυψέλη έχει ικανό αριθμό μελισσών για να σκοτώσει ένα μικρού μεγέθους (80-100 ζώα) κοπάδι! 

 Οπότε φίλε μου Θέμη (που δεν σε αναγνώρισα χωρίς το μουστάκι σου και το φιλέ της στολής μου στα μάτια μου, όπως δεν με αναγνώρισες  και εσύ έτσι όπως ήμουν ντυμένος ως εξωγήινος γαλατάς) μην παρεξηγείς το ότι διαρκώς σε προειδοποιούσα, και σε έλεγα να κρατάς αποστάσεις. Εγώ έχω δει μελίσσι σε πλήρη οργή και τρομοκρατήθηκα από  αυτό, εσύ δεν το είδες, δεν θέλεις να το δεις, γιατί εάν το δεις ίσως και να είναι το τελευταίο πράγμα που θα δεις! 


 Ωστόσο όμως βγήκε και σήμερα δουλειά αλλά η βαλίτσα σαν να πήγε αρκετά μακριά, είμαι πλέον σε θέση να τελειώσω σε μια ακόμα μέρα τον τρύγο αλλά θα πρέπει να πάρω το πράγμα στα χέρια μου, πλησιάζει και ο καιρός για την μετακίνηση πάλι μέσα στα πεύκα. Τέρμα το καλό παιδί!

ΗΜΕΡΑ 8η


 Αποφασισμένος σήμερα να είναι η τελευταία μέρα τρύγου θα χρησιμοποιήσω ότι έχω και δεν έχω για να το κάνω (μην υπολογίζετε την Ίσκα! Την χρησιμοποιώ ήδη από την πρώτη μέρα αυτή! Χα χα χα). Θα βγει ο τρύγος σήμερα όσο και αυτό θα με πονέσει, κατά μέτωπο επίθεση. Ευτυχώς οι περισσότερες κυψέλες που μου έχουν μείνει είναι μονές.


 Και φυσικά την μέρα που ήθελα να πάνε όλα σωστά να και τα αλόγατα από δίπλα για να προσθέσουν και αυτά ακόμα μερικές μυρουδιές  στον κόσμο των ψυχασθενών κιτρινόμαυρων κυρών μου! Χα  χα χα


 Και όμως ο τρύγος βγήκε αυτή την μέρα! Θα ήθελα να πω ότι και καλά με λυπήθηκαν οι κυρές μου και με άφησαν να τρυγήσω ανενόχλητος αλλά αυτό θα ήταν χοντρό ψέμα! Δύο φορές σηκώθηκαν  για να αρχίσουν λεηλασία, δύο φορές τις κατέβασα  με  άφθονο παγωμένο νερό, με τσάκισαν στο τσίμπημα, οπουδήποτε άνοιγμα μπορούσαν να βρουν βρήκαν, πέρασαν και πολλές την παραλλαγή  και άρπαξα και πολλά  τσιμπήματα σε μέρη που δεν θα έπρεπε να τσιμπήσουν (που παραδόξως δεν πονάνε τόσο πολύ όσο θα περίμενες! Τα πιο επίπονα τσιμπήματα πάντα είναι στο άνω χείλος, στην μύτη, -αυτά μπορούν να σε κάνουν να δακρύσεις από τον πόνο- και  στα δάχτυλα -αυτά μπορούν να σε ξαφνιάσουν από τον πόνο και να ρίξεις κανένα πλαίσιο εάν είσαι χαλαρός-). Βγήκε ο τρύγος όμως, επίπονα, αλλά βγήκε! 


 Και για να ρίξουμε και μια ματιά στο αποτέλεσμα όλης αυτής της προσπάθειας!


  Εδώ έχουμε μια περίπτωση που η ενασχόληση μου με το blog μου έγινε εμπόδιο στην μελισσοκομική μου εργασία. Για να δείξω πλήρως το αποτέλεσμα του τρύγου αποφάσισα να μην απομελίζω ταυτόχρονα και πλαίσια, να τα κάνω θεραπεία για τον κερόσκορο και να τα ντανιάζω στην αποθήκη. Οπότε άργησα να βγάλω και να συσκευάζω τα μέλια μου, μέλια μου που τα περιμένουν οι πελάτες μου! Και αυτό το έκανα για σας! Γιατί κανένας άλλος δεν θα το κάνει για σας, να σας δείξει πλήρως έναν τρύγο και τα αποτέλεσματα του (φυσικά αυτό δεν θα το ξανακάνω, έχω και μια μελισσοκομική επιχείρηση να λειτουργήσω. Και δεν μπορεί αυτό να γίνεται κάθε χρονιά! Όποιος τον Κύριο πρόλαβε, είδε!).


 Τι λέει παιδάκια που σχολιάζετε και πίσω από την πλάτη μου σχετικά με το εάν είμαι "μεγάλος" ή όχι μελισσοκόμος και μοναδικό σας επιχείρημα είναι ότι χρησιμοποιώ μελισσοκομική πιρούνα για να απομελίζω? Η αποθήκη τσαλάκια μου για ακόμα μια φορά είναι γεμάτη με μέλια και αυτή την χρονιά, όπως και γέμισε με μέλια και στους προηγούμενους τρύγους μου φέτος, όπως θα γεμίσει και στο επόμενο χέρι του πεύκου! Αυτό και μόνο έχει σημασία! Το πως θα τα βγάλω εγώ τα μέλια είναι ασήμαντο, με αυτόματο απολεπιστήριο? Με μαχαίρι ατμού? Με μελισσοκομική πιρούνα? Με πιρούνι του φαγητού? Αδιάφορο! Η αποθήκη να είναι γεμάτη με μέλια και όλα τα άλλα άστα..... 


 Και συνεχίζουμε.

 Και συνεχίζουμε.









 Και βγάζουμε και τα καπάκια για  να μην μας λένε ότι δείχνουμε ντάνες με πατώματα απλώς!


 Τι λέει παίδες?


 Όλα καλά?

Όχι άσχημα για ένα φαφλατά τσιρικιτζή ε?

 Χα χα χα.


 Ξεχάσαμε  τίποτα?

 Ναι!

 Τα άδεια πλαίσια που αφαιρέσαμε και δεν τα βάλαμε πίσω στις κυψέλες. θα αποθηκευτούν ξεχωριστά για να χρησιμοποιηθούν στον επόμενο τρύγο (που θα γίνει μόνο σε μονές κυψέλες, οπότε θα χρειασθούν πλαίσια να μπουν σε αυτές), όπως θα αποθηκευτούν ξεχωριστά και τα απομελιμένα πλαίσια με γύρη για να μπουν και αυτά στον επόμενο τρύγο στις κυψέλες που θα τρυγηθούν (το απόγευμα όμως θα μπουν αυτά). 

 Εάν έδινε το πεύκο καλά και στις δύο τοποθετήσεις όλα αυτά τα πλαίσια, συν άλλα τόσα, θα ήταν και αυτά μέσα στην αποθήκη γεμάτα με μέλι. Αλλά επειδή ζούμε ένα μη ονειρικό κόσμο και δουλεύεις διαρκώς με το Worst Case Senario πας τα μελίσσια ατρύγιστα στα πεύκα, κάνεις διαχείριση κινδύνου μοιράζοντας και τα μελίσσια σου σε πολλαπλές τοποθετήσεις. Έτσι μόνο στον πραγματικό κόσμο γεμίζεις αποθήκες με μέλι και όχι με τριπλά και τετραπλά μελίσσια, ή μόνο με βασιλικά διαφράγματα. Αυτό σας επιτρέπω να πάτε και να το πείτε στους Σωτήρες σας και στους Μεσσίες σας!

 Χα χα χα. 


 Τελευταία εικόνα που θέλω να κρατήσω από όλα  αυτά είναι αυτή, τα μελίσσια τρυγημένα και έτοιμα για το επόμενο μεγάλο στοίχημα της χρονιάς στα πεύκα. Οι κυρές μου, τα καμάρια μου, οι μπελάδες μου, και οι δαίμονες μου. Τα βασανάκια μου και οι καημοί μου.




* Επειδή τώρα τελευταία έχω ακούσει κάτι πράγματα που δεν μου έχουν αρέσει, ας κάνω μερικές διευκρινήσεις εδώ. Δάσκαλος στην Μελισσοκομία είναι ο ******** ********* (εδώ παλιά υπήρχε ένα όνομα κάποιου που ορκιζόμουν στο όνομα του, και τον είχα θεοποιήσει κυριολεκτικά, τον είχα πολύ υψηλά στην εκτίμηση μου, είχε τον σεβασμό μου, και τον εμπιστευόμουν πλήρως. Τελικά αποδείχτηκε αυτό μεγάλο λάθος μου, δεν άξιζε την εμπιστοσύνη μου, από μόνος του έπεσε στα μάτια μου από εκεί ψιλά που τον είχα στην εκτίμηση μου, έχασε κάθε σεβασμό μου! Το αφήνω αυτό εδώ για να θυμάμαι και αυτό το λάθος μου, αλλά δεν θα του κάνω διαφήμιση στο blog μου, οπότε μονοκονδυλιά και αστεράκια στο όνομα του, κρίμα, ήσουν πολύ ψιλά και από μόνος σου έριξες τον εαυτό σου τόσο χαμηλά ως άνθρωπος, κρίμα!) μελισσοκόμος από τον Σοχό, από αυτόν έχω μάθει πάρα πολλά. Επίσης Μελισσοκόμοι που μου έμαθαν πράγματα στην μελισσοκομία είναι ο Γιώργος Αδαμίδης μελισσοκόμος από τον Σοχό (έχει μάλιστα και το blog ο Σοχαλής) που μου έμαθε το να κάνω συνενώσεις, ο Τάκης (Τακούλης) Χριστίδης μελισσοκόμος από τον Σοχό που μου έμαθε να διαβάζω την ύπαρξη νεκταροέκκρισης από το τίναγμα της λαντούρας, καθώς και να ξεχωρίζω το πότε δίνει στα πεύκα το ίδιο το πεύκο και πότε δίνει ο τόπος (χορτονομή) -επίσης μου έδειξε πως να βλέπω την νεκταροέκκριση παραμονεύοντας μέλισσες που γυρίζουν στην κυψέλη και να τις πιέζω στο στομάχι για να δω εάν φέρνουν νέκταρ αλλά  τις αγαπώ υπερβολικά πολύ για να τις κάνω και τέτοια χουνέρια! χα χα χα-. 

 Επίσης ο μακαρίτης Φώτης (Φωτάκης) Πεϊτσίδης μελισσοκόμος από τον Σοχό μου έμαθε το πως να δένω με ιμάντες τα φορτία μου. Ο μακαρίτης Θωμάς Χριστίδης μελισσοκόμος από τον Σοχό μου έμαθε το πότε είναι είναι οι κατάλληλες ώρες για επιθεώρηση στα μελίσσια μου και ότι οι επιθεωρήσεις πρέπει να είναι σύντομες και λίγες. Ο μακαρίτης Χρήστος (Κατσιάκος) Σερενίδης μελισσοκόμος από τον Σοχό μου έμαθε τον βασικό ρόλο που έχουν οι τοποθετήσεις στις πεδιάδες σχετικά με την απόδοση των μελισσιών, καθώς και το ελάχιστο μέγεθος που θα πρέπει να έχουν τα μελίσσια για να έχουν αυξημένες πιθανότητες για να επιζήσουν από το ξεχειμώνιασμα (επίσης από τον συγκεκριμένο μελισσοκόμο υπάρχει και έμμεση γνώση που θα την ανακαλύψουμε μαζί σε μελλοντικές αναρτήσεις αυτού του blog, υπομονή, πολλά θα δείτε εδώ που δεν τα έχετε δει αλλού!). 

 Δεν μπορώ επίσης να μην αναφέρω και τον Κώστα (Τατάση) Χριστίδη μελισσοκόμο από τον Σοχό που όταν χρειάστηκα βεβαίωση από τον πρόεδρο μελισσοκομικού συλλόγου Σοχού για να αποκτήσω μελισσοκομικό βιβλιάριο μου την έδωσε, μαζί με δική του υπεύθυνη δήλωση ότι μου "χάρισε" 15 μελίσσια για να ξεπεραστεί ο σκόπελος της γραφειοκρατίας και οι ηλίθιοι νόμοι που ακολουθούν οι εξίσου ηλίθιες Δ/νσεις Γεωργικής ανάπτυξης όλης της χώρας. 

 Επίσης θα προσθέσω ότι "έκλεψα" και αρκετά από την μελισσοκομική τέχνη του αδερφού του δασκάλου μου ******* ******** (πχ να σημειώνω την χρονιά της βασίλισσας με καρφίτσα ανάλογου χρώματος στην γονοφωλιά, την σπουδαιότητα της μελισσοκομικής ζυγαριάς, καθώς και κάποια άλλα που δεν θα σας τα πω! Χα χα χα), αλλά κυρίως "έκλεψα" την δική του οπτική και σχεδιασμό καθώς και το τι θέλω από την μελισσοκομία. 

 Αυτοί είναι οι μόνοι μελισσοκόμοι (και όλοι από τον Σοχό) που μου έμαθαν πράγματα στην μελισσοκομία, κανένας άλλος μην σας πουλήσει παραμύθι ότι μου έμαθε τίποτα στην μελισσοκομία! Θα είναι ψεύτης!

 Επίσης μελίσσια δικά μου μετέφερε με το φορτηγό του μόνο ο δάσκαλος μου και ο ξάδερφος μου ο Ζαχαρίας Σαλαχώρας, καθώς και δύο επαγγελματίες μεταφορείς από τον Σοχό και κανένας άλλος! 

 Επειδή κάποιοι θέλουν πελατάκια είναι ικανοί να λένε οτιδήποτε θέλουν, αλλά δεν τους επιτρέπω να βάζουν το όνομα μου στο στόμα τους! Ιδίως εάν δεν έχουμε καν ένα καλημέρα και η μόνη μας σχέση είναι ότι κάποτε μου κάνανε ένα αίτημα φιλίας στο facebook!   

** Finito la musica passata la festa = Τελείωσε η μουσική σχόλασε η γιορτή, ελεύθερη μετάφραση τέλειωσε το πανηγύρι, τελείωσε το διάλειμμα, τα κεφάλια μέσα. 

*** Παίδες βλέπω ορισμένες προσπάθειες για να γίνουν μελισσοκομικά καρότσια, ας βοηθήσω και εγώ με την εμπειρία μου πάνω σε αυτά. Το καρότσι μου είναι του εμπορίου με φαρδύ όμως το σκαλοπάτι του έτσι ώστε να χωρά μια κυψέλη. Είχε στην αρχή (και ακόμα έχω το ζευγάρι) ένα ζευγάρι με μεγάλες ρόδες με αεροθαλάμους, πολύ καλές στο να υπερπηδούν εμπόδια και να έχουν στρωτή κίνηση αλλά μόλις βρουν αγκάθια (κάτι αγκάθια σαν της τριανταφυλλιάς μεγάλα και χοντρά αλλά ίσια, και υπάρχουν σχεδόν παντού αυτά) οι ρόδες τρυπάνε και θέλουν επισκευή. Αλλάχθηκαν με μεγάλες ρόδες πλήρους ελαστικού (συμπαγές), το πρόβλημα του να σκάζουν τα λάστιχα λύθηκε αλλά πλέον δεν κινείται εύκολα και σε κάθε εμπόδιο θέλει πολύ περισσότερη προσπάθεια για να το περάσει. Επίσης μπορεί σε ύψος το καρότσι να πάρει 3 κυψέλες, είναι υπερβολικό αυτό το φόρτωμα όταν είσαι σε χωράφια, απουλιάνες, και ανώμαλα εδάφη με τις συμπαγείς ρόδες (οι άλλες σκάζουν όμως μην το ξεχνάτε!) και δεν μπορείς να μεταφέρεις  τόσες κυψέλες (άδειες ή γεμάτες) με αυτή την διαμόρφωση εδάφους και τροχών, δυστυχώς όμως σε αυτά τα εδάφη θα είναι το 99% των τοποθετήσεων των κυψελών μας! Ιδίως εάν οι κυψέλες είναι παραφυναρισμένες ούτε καν 2 κυψέλες την μια πάνω στην άλλη δεν μπορείς να μεταφέρεις για πάνω από 10 μέτρα χωρίς να γλιστρήσει η μια από την άλλη. Αυτά τα γράφω γιατί βλέπω πατέντες με μελισσοκομικά καρότσια με μικρές ρόδες που μπορούν να πάρουν 4 κυψέλες η μια πάνω από την άλλη. Δεν θα δουλέψει! Δεν κουβαλάμε ψυγεία στην άσφαλτο οι μελισσοκόμοι! Έχετε ως δεδομένο αυτό όταν σχεδιάζετε μελισσοκομικά καρότσια! Κερασμένο και αυτό από μένα τσακαλάκια. 


 Adios Amigos Locos












Μότσανος  Λάζαρος

Σοχός 14/10/2018