Βρόμισαν οι λέξεις..

..δυσκολεύομαι τελευταία να βάλω δυό λέξεις στη σειρά.. λίγο η μνήμη μου που υστερεί.. λίγο που τα έχω πει όλα.. όσα θεωρούσα σημαντικά.. αλλά κύρια γιατί κι οι λέξεις χάσαν το νόημά τους.. βρόμισαν..
ο πολίτης έγινε μια μάζα οπαδών.. ο πολιτικός ο χειριστής της μάζας προς όφελός του.. ο δημόσιος υπάλληλος.. το μέσο χειρισμού των εκλογών.. και ταλαιπωρίας της μάζας στο μεσοδιάστημα.. οι εκλογές.. επίφαση δημοκρατίας.. όπου οι μάζες επικυρώνουν τα αποτελέσματα της κοινωνικής μηχανικής.. ο συνεταιρισμός μέσο πλουτισμού των αρχόντων.. ο συνδικαλισμός πρόναος της πολιτικής καριέρας.. η δικαιοσύνη ιδιότροπο δίχτυ που πιάνει τα λιανόψαρα αλλά όχι τους καρχαρίες.. ο δημοσιογράφος φερέφωνο του κεφαλαίου που ελέγχει τον πολιτικό.. τα σώματα ασφαλείας.. ασφάλεια των κρατούντων έναντι της μάζας.. δημιουργία η συσσώρευση κεφαλαίου.. είδωλα της μάζας.. αυτοί που καταφέρνουν πιό επιτυχημένα να την εκμεταλλεύονται.. άστεγος το απαραίτητο φόβητρο.. παράδειγμα προς αποφυγή για τη μάζα.. χρέος το κεφάλαιο που εκμεταλεύονται οι άρχοντες και δέχονται να πληρώνουν οι μάζες.. βοήθεια το δάνειο που αυξάνει το χρέος της μάζας σε μη διαχειρίσιμα επίπεδα.. μακαρόνια είναι το φαγητό που τρώω τώρα.. και μια και δεν έχω παιδιά.. πιθανόν να το πληρώνουν και τα δισέγγονά σου.. αν δεν αφήσεις ήσυχες τις λέξεις.. και δε τιμωρήσεις όλους αυτούς που τις βρόμισαν...