40 χρόνια..

από το mr forte (κυριος δυνατός) στον mr proper (κυριος καθως πρέπει)

δεν επεκτίνομαι.. γιατί δεν νομίζω ότι ενδιαφέρει πολλούς πιά.. για όποιον θέλει.. μπορεί να επισκευθεί τα επετιακά μου των προηγούμενων χρόνων..

ο μάιος μας έφτασε εμπρός βήμα ταχύ..

..να τον προυπαντήσουμε παιδιά στην εξοχή.. κι αν μείνουμε εκεί κέρδος θα το έχουμε.. εμένα με βλέπω να καταλήγω εκεί όπως πάω.. θέλω δε θέλω..
αυτό που έλεγα στο προηγούμενο ποστ.. για το ερείπιο.. δε το βλέπω να γίνεται.. τουλάχιστον εμπροθέσμως.. δεν έχω καταλάβει γιατί δεν έγινε.. μια και αποτελούσε μια διέξοδο.. κυρίως για τον ιδιοκτήτη.. που το έχει τόσα χρόνια και κάθεται.. και ζητάει χαράτσια κι από πάνω.. άσε που ανεβαίνουν κι επισκευαστικές του απαιτήσεις όσο ερειπώνει.. ίσως έχει φάει τόσες σφαλιάρες τελευταία που δεν έχει κουράγιο να αντιδράσει στο ελάχιστο.. όπως και νά χει.. έχετε το νου σας μήπως δήτε κανένα ερείπιο σε ανάλογη κατάσταση.. από δάφνη ως καλαμάκι μη μας τα φάνε κι οι βενζίνες.. ή αν ξέρετε κανέναν ιδιοκτήτη.. λιγότερο αδρανή.. μήπως βολευτούμε και οι δύο..

..χάθηκα λίγο τελευταία.. αλλά όλο γκρίνιες μου βγαίνουν.. και ποιόν ενδιαφέρουν; και τι αποτέλεσμα έχουν; όταν τα λές νωρίς δε σε πιστεύουν.. κι όταν τα λες αργά.. τζάμπα τα λές.. γκρίνιαζα το 07.. το 08.. άντε και το 09.. με κάποια διαστημικά απομακρυσμένη ελπίδα.. ότι μπορούσαμε να αντιδράσουμε.. όχι για να επιβιώσουμε.. απλά για να έχουμε ένα λιγότερο ανέντιμο  θάνατο.. μετά το 09 δεν ελπίζω.. η τιμή της τιμής μας.. ξεπέρασε αυτή της ζωής μας εκθετικά.. δε συμφέρει τις αγορές πιά να ζούμε..

..αλλά κι εγώ.. σιγά μη κλαύσω σιγά μη φοβηθώ.. δεν υπάρχουν λεφτά για παιγνίδια.. βρήκα παιχνίδια χωρίς λεφτά.. από σκουπίδια.. συνάντησα μερικά στο φατσαμπούκι..

μια μηχανή στίρλινγκ.. που από το 80 που την είχα πρωτο συναντήσει στο "πως λειτουργεί" με απασχολούσε θεωρητικά.. και τώρα λέω να ασχοληθώ πειραματικά..

ένα φουρνάκι ηλιακό.. που μπορεί εκτός από παιχνίδι.. να χρειαστεί δίπλα στη σκηνή.. κι ας έχουμε μόνο χόρτα να βάλουμε να ψήσουμε..

..διότι νομίζω.. ότι όσο και να θέλουν να μας πείσουν περί του αντιθέτου.. η ζωή είναι ΜΟΝΟ παίξε γέλασε.. κι όσοι θέλουν να μας πείσουν.. είναι για να εξασφαλίσουν εις βάρος μας το δικό τους παιχνίδι και γέλιο..
καλό μήνα φιλαράκια μου και καλή ανάσταση.. σε μάς που θέλουμε να περάσουμε καλά σε αυτή τη ζωή.. και δεν επενδύουμε κατ ανάγκην σε μια επόμενη.. για την οποία δεν έχουμε στοιχεία..
(το πρώτο δώρο του μήνα μου το έκανε ο πεινασμένος blogger που μου έφαγε την αρχική ανάρτηση.. αλλά ξέρετε.. εγώ γαϊδούρι ξεσαμάρωτο.. :) )

εκεί πολυτεχνίου-εδώ πουλάκι τσιού.. εθελόδουλε!

 

 

..εκεί.. κάπου στο χωρο χρόνο.. για μερικές μέρες.. και μετά;.. μετά πάλι τα ίδια.. το ψωμί.. καλό.. αλλά το σούσι πιό χάι.. η παιδεία.. η βολική.. αυτή που παράγει οπαδούς και πιστούς.. η ελευθερία.. μα η ελευθερία να βγάζεις περισσότερα από τον δίπλα.. το βλάχο.. που είχε και στο χωρίο του μεζονένα και μερσεντέ.. άντε μην τα πάρω τώρα.. θέλεις περισσότερα.. γρηγορότερα.. ευκολότερα.. πόσα έχεις ανάγκη;.. δεν έχει σημασία.. περισσότερα από τον βλάχο δίπλα.. πούλησε τα κτήματα και πήρε διαμέρισμα από πάνω σου.. κι έχεις και την άλλη με τα τακούνια περα δόθε περα δόθε.. τικι τικι τικι.. ούστ.. ε ρε παπαδόπουλος που τους χρειάζεται μερικώνενε.. κι αναγκάζεσαι εσύ και στριμώχνεσαι 120 τετραγωνικούλια.. τουλάχιστον το αυθαίρετο το κατάφερες μεγαλύτερο.. κι έχεις και τον άλλο στο γραφείο.. σου τη σπάει η φάτσα του ρε παιδί μου.. τιποτα δεν κάνεις.. και πτώμα γυρίζεις.. ίσα να συρθείς στον καναπέ.. παπα λογαριασμοί.. αυτά τα παιδιά το θεό τους δεν εχουν.. όχι σμαρτφόνια όχι λαπτόπια όχι αυτοκίνητα.. χιλιάρικα.. κι έχεις και τους πακιστανούς στο εξωχικό.. τζάμπα το παίρνουν το εικοσάρικο.. μέχρι να κουνήσει το ένα.. αστα.. να φύγουν να ησυχάσουμε.. όλο και πιό δύσκολα να πάρει.. γι αυτά παλεύαμε;.. να μην μπορείς να αλλάξεις αυτοκίνητο; να μετράς τα μπουκάλια σου και τα λέλουδα στην πίστα.. μιζέρια.. κι αυτές οι τράπεζες.. ξύπνησαν και μας πρήζουν.. καλά κύριε.. θα τα πάρεις τα λεφτά σου.. σιγά.. στο κάτω κάτω τόσα κέρδισες τόσα χρόνια.. δε βλέπεις τι γίνεται; δε βγαίνουμε πια..
αν δεν αναγνώρισες κάποιο διπλανό σου.. πάρε το πουλάκι τσίου και σκάσε.. μάλλον εσύ είσαι.. αλλά δεν έχει καθρέφτη κατάλληλο..

ξεχναω ρε παιδιά..

..ξεχνάω.. γι αυτό κι άρχισα να γράφω.. για να τα διαβάζω και να θυμάμαι.. και πάντα.. όσο και να το παλέψω.. δεν έχω κάνει καλύτερα κάτι.. από την πρώτη φορά..

Tι να λησμονήσω...




επί του προκειμένου.. ίσως και τη δεύτερη..

35 χρόνια;!

και επί επετείων τοποθετήθηκα γενικά..

αντε τώρα που δε ξέρω τι να ζητήσω.. να δημιουργήσουμε λόγους για νέες επετείους μετά από χρόνια ή όχι;;;

γενέθλιαααα!!! :) :)

ποιός θα το πίστευε;; πέμπτα γενέθλια εδώ.. και νοιώθω ακόμα πιό νέος.. να με χαίρεστε και να σας χαίρομαι φιλαράκια μου.. κι αν οι καιροί είναι σκληροί.. με καλή παρέα όλα ξεπερνιόνται..

μπλογκογενέθλιαααα!!! :) :)

.. κάθε χρόνο αυτή τη μέρα.. από το 2008 και μετά βέβαια.. την εορτάζω.. είναι η μέρα που μπήκα ενεργά στο μαγικό κόσμο του μπλόγκινγκ.. φέτος δε θα ξανά πω την ιστορία.. μια και υπάρχει κατατεθειμένη.. δε θα φτιάξω.. τουλάχιστον τώρα την τούρτα με τέσσερα κεράκια.. γιατί είμαι έξω με ασύρματο ιντερνετ.. και μπορεί να πέσει η μπαταρία..

θα παραθέσω μια λίστα με ποστ μου.. που μάλλον σας έπρηξαν.. αλλά έπρεπε να τα πω για να μη σκάσω.. ξεκίνησα να γράψω στη blackbedlam μας ένα σχόλιο.. παραπέμποντάς τη σε ένα παλιό ποστ για να μην τα ξαναγράφω.. τελικά μου βγήκε ένας περίδρομος.. έχω αρχίσει να επαναλαμβάνομαι και κουράζω.. έτσι τη μεταφέρω εδώ.. κι όποιος διαβάσει.. το κάνει με δική του ευθύνη..

http://koulpaspot.blogspot.com/2008/01/blog-post.html

http://koulpaspot.blogspot.com/2008/02/blog-post_06.html

http://koulpaspot.blogspot.com/2008/10/blog-post.html

http://koulpaspot.blogspot.com/2008/09/blog-post_30.html

http://koulpaspot.blogspot.com/2009/01/blog-post.html

http://koulpaspot.blogspot.com/2008/12/blog-post_10.html

http://koulpaspot.blogspot.com/2009/02/blog-post_1615.html

http://koulpaspot.blogspot.com/2009/02/blog-post_15.html

http://koulpaspot.blogspot.com/2009/05/de-bate-sto-dialogo.html

http://koulpaspot.blogspot.com/2009/03/blog-post_31.html

http://koulpaspot.blogspot.com/2009/10/blog-post.html

http://koulpaspot.blogspot.com/2009/10/2-24.html

http://koulpaspot.blogspot.com/2009/10/2-24.html

http://koulpaspot.blogspot.com/2010/02/blog-post.html

χρόνια πολλά στο μπλογκάκι μου

θα παραμείνω όσο έχω έστω κι έναν σχολιαστή..

40τόσα χρόνια στη χειρουργική κλίνη..

.. πόνεσε ο κώλος μας.. από το πιάσιμο; από την παρά φύσιν χρήση;.. το λιγότερο.. άσε που δε μας βγάλαν τη μάσκα.. τη μάσκα του αναισθητικού.. του αναισχηντικού.. του καταδότη.. του γνωστού άγνωστου. κάποιοι φορέσαμε του ζωρό.. και γίναμε γραφικοί.. αλλά δε ξυπνήσαμε ακόμα.. τι έγινε στη μεταπολίτευση; γιατί δεν τιμωρήθηκαν οι ένοχοι;.. γιατί οι "παράγοντες" συνέχισαν να είναι στα πράγματα.. στο όνομα μιας θρυλούμενης ανάπτυξης;.. μιας αποσόβησης εμφυλίων συρράξεων;.. ας το λύναμε τότε.. δε λύθηκε.. και καταφέραμε να πάμε στο 81.. αναζητώντας την ελευθερία.. που δεν απολαύσαμε με την πτώση της χούντας.. αλλά η ελευθερία έβαλε τη μάσκα της ελευθεριότητας.. ναι.. ακολουθήσαμε τους κανόνες της αγοράς.. λες και η αγορά δεν εξαρτάται από εμάς.. ανάπτυξη.. ήταν το τυράκι στη φάκα.. ανάπτυξη για τους νεόκοπους σοσιαλιστές.. που όμως πρακτικά τελικά στάθηκαν δεξιότερα των δεξιών.. ανάπτυξη για τους ίδιους παράγοντες.. αλλά και διεύρυνση της πυραμίδας της διαφθοράς.. μια αντιπολίτευση διαριγνίουσα τα ιμάτιά της πριν.. δεν εξέτασε τι και πως.. όταν ήλθε στα πράγματα.. δε συνέφερε.. γιατί θα έπρεπε να ταΐσει τις πεινασμένες μύγες.. αφού έδιωξε τις χωρτασμένες.. οι μίζες από 10% έφτασαν στο 90% μέσα σε μια 20ετία ατιμωρησίας.. ο "επίτιμος" (σκόρδα!!!) έπρεπε πρώτα να βάλει το εαυτό του μέσα.. αλλά δεν.. ούτε τον προηγούμενο.. ο λαός δε το ήθελε.. ο λαός που βλέπει τα πολιτικά σα το ποδόσφαιρο.. και την ομάδα καλή και άγια.. όσο άτιμη.. τι σημασία έχει.. το αποτέλεσμα μετράει.. ήλθε ο κινέζος.. να αναμορφώσει.. καλύπτοντας τη συνέχεια του φαγοποτιού.. των συμφωνιών κάτω απο το τραπέζι που ποτέ δε θα μάθουμε.. των ανοιχτών συνόρων στο όνομα της βελτίωσης των αριθμών.. της μαύρης ανασφάλιστης εργασίας.. των χιλιοπληρωμένων έργων.. της ανάπτηξης των κατασκευαστικών.. ήλθε κι ο μικρός βούδας.. τι να κάνει; πως να πει όχι στα στελέχη που πεμεναν 20 χρόνια με το κουτάλι στο χέρι.. θα τρώγαν αυτόν.. κι ήλθε κι ο τελευταίος.. με ψέματα κραυγαλέα.. που όμως τόσο αναγκαία.. τόσο ταιριαστά στην εθελοτυφλία και την αναισθησία.. με ένα ρόλο προσυμφωνημένο.. κι εμείς ακόμα στο κρεβάτι.. με την παραμύθα.. μάλλον θα μας θάψουν σε αναισθησία.. δεν είναι κακό ίσως.. αν ξυπνήσουμε.. θα πονέσουμε πολύ.. τώρα για ανάσταση μη περιμένετε.. δεν ήστε παιδιά του θεού.. παδιά του ύπνου είστε..

τα ρεμάλια οι ήρωες..

κλεμμένο από τον τον αγαπημένο τσιφόρο.. αλλά πόσο μου ταιριάζει σήμερα.. έπεσε πάνω στις εκλογές.. και δυσκολεύτηκα να το διαχειριστώ.. από χθές το βράδυ συγκρατούμαι. για να μη γίνω πάλι γραφικός.. αλλά και προσβλητικός..

την πρώτη χρονιά μου στην μπλογκοπαρέα.. το αντιμετώπισα κάπως ποιητικά.. αλλά δε κατάφερα να αποφύγω και τις αναστολές μου επί του θέματος..

τη δεύτερη χρονιά.. έκανα μια αναδρομή της ημέρας.. όπως την είχα βιώσει εγώ..

την τρίτη χρονιά πέρσι.. έκανα αναφορά στις προηγούμενες.. και ασχολήθηκα με το βιβλίο του φίλου μας γιάννη πέτσα που είχε βγεί προσφάτως και το διάβαζα.. είχε μια αναφορά στη "17 νοεμβρη"..

φέτος το kwlogriaki μας έχει βγάλει βιβλίο.. και καμιά σχέση έχει με το θέμα.. αλλά 4 χρόνια πριν.. αυτή την ημερομηνία ξεκίνησε το αναζωογονητικό μπλογκ της..

..στο μόνο που θα επιμείνω πάλι.. σα χαλασμένος δίσκος.. είναι η εκμετάλλευση των ηρώων. από αυτούς που λίγο πριν τους έλεγαν ρεμάλια...

πόσο κοστίζει μια ζωή;..

.. και πόσο αξίζει;.. έχω καταλήξει από μικρός ότι οι ήρωες κατασκευάζονται από σκοπιμότητες. αξίζει περισσότερο η ζωή ενός θύματος παράλογης αστυνομικής βίας; ενός θύματος τροχαίου; ενός θύματος ιατρικής αβλεψίας; πάντα υπάρχουν ένοχοι.. και δε ξέρω τι ποινή τους αξίζει.. και με τι σκεπτικό.. σωφρονισμός;.. εκδίκηση;.. γι αυτούς που αγαπούν το θύμα.. το δικό τους θύμα έχει την ίδια αξία.. και ίσως είναι χειρότερο γι αυτούς να βλέπουν τον αγαπημένο τους να σκυλεύται.. να ακούν σε επαναλήψεις σπαραξικάρδιες.. όπου και να γυρίσουν.. τις τελευταίες στιγμές.. με κατασκευασμένες λεπτομέρειες.. επιλεγμένες για να προκαλέσουν το συναίσθημα του κόσμου.. ή του όχλου..
μπαίνει στη ζυγαριά η ενοχή;.. ένοχος ο φυσικός αυτουργός.. και παραδειγματική θα έπρεπε να είναι η τιμωρία του.. αλλά αυτοί που τον επέλεξαν.. τον όπλισαν.. δεν καταδίκασαν τους προηγούμενους.. αυτοί δεν είναι περισσότερο ένοχοι;.. δεν έχουν κατασκευάσει εκ των προτέρων το σκηνικό;.. και πιο πέρα..
πόσοι είναι οι ένοχοι; γιά πόσες χαμένες ζωές; και χαμένη είναι μόνο οι ζωή του δολοφονημένου μόνο;.. οι ζωές όσον επιλέγουν να εκτονώνουν την πίεση για τα αδιέξοδά τους.. αυτές δεν είναι χαμένες; ακόμα και αυτών που τελικά θα βολευτούν σε μια ζωή με 700 ευρώ.. είναι ζωή κερδισμένη;