Podstawowe zwroty w języku francuskim

 Zestaw najbardziej podstawowych zwrotów po francusku z skrajnie uproszczoną wymową;)

Dzień dobry - Bonjour (bążur)
Cześć - Salut (salu)
Jak się masz? - Comment ça va?/Ca va? (komą sa wa)
Dobrze, dziękuję - Ca va, merci (sa wa, mersi)
Dobry wieczór - Bonsoir (bąsłar)
Do widzenia - Au revoir (orewłar)
Dobranoc - Bonne nuit (bon ńli))
Do zobaczenia -  À bientôt! (abięto)
Na razie - À toute à l'heure (a tutaler)
Do jutra -  À demain (a demę)
Powodzenia! - Bonne chance (bon szans)
Miłego dnia - Bonne journée (bon żurne)
Szczęśliwej podróży - Bon voyage (bą włajaż)
Wszystkiego najlepszego w dniu urodzin - Joyeux anniversaire (żłajezaniwerser)
Przyjemnego urlopu - Bonnes vacances (bon wakans)
Na zdrowie! - A la votre! (alawotr)
Smacznego - Bon appétit (bon apetit)
Dziękuję - Merci (mersi)
Dziękuję bardzo - Merci beaucoup (mersi boku)
Nie, dziękuję - Non, merci (ną mersi)
Proszę - Pardon? (pardą)
Proszę -  S'il vous plâit (sil wu ple)
Tak - Oui (łi)
Nie - Non (ną)
Ależ nie - Mais non (me ną)
Być może - peut-être (petetr)
Zgoda - D`accord (dakor)
Szkoda - Dommage (domaż)
To niemożliwe - Ce n`est pas possible (ce ne pa posibl)
Oto - Voila (włala)
To jest... - C'est (ce)
Wspaniale - Magnifique (manifik)
Cudownie - Formidable (formidabl)
Przepraszam - Excusez moi (ekskiuze mła)
Przepraszam - Pardon! (pardą)
Przykro mi - Je suis désolé (że słi dezole)
Pan - Monsieur (mesje)
Pani - Madam (madam)
Panna - Modemoiselle (madmłazel)
Państwo - Monsieur et Madam (mesje e madam)
Ja - Je (że)
Ty - Tu (tu)
On - Il (il)
Ona - Elle (el)
My - Nous (nu)
Wy - Vous (wu)
Oni - Ils (il)
One - Elles (el)
Jak? - Comment? (komą)
Jaki? Jaka? Jakie? - Quel?/ Quelle? (kel)
Kto? - Qui ? (ki)
Co? - Quoi ? (kła)
Dlaczego? - Pourquoi (purkła)
Ile? - Combien? (kąbię)
Ile to kosztuję? - Combien ça coute? (kąbie sa kut)
Gdzie? - Où (u)
Gdzie jest...? - Où est...? (u e)
Tutaj - Ici (isi)
Tam - Là-Bas (laba)
Na prawo - A droite (a drłat)
Na lewo - A gauche (a gosz)
Prosto - Tout droit (tu drła)
Nazywam się -Je m`appelle...  (że mapel...)
Na imię mam... - Mon prénom est... (mą preną e...)
Moje nazwisko... - Mon nom est... (mą ną e...)
Mam ... lat - j'ai (wiek) ans (że ... a)
Jestem panną/ kawalerem - Je suis célibataire (że słi selibater)
Jestem żonaty/ mężatką - Je suis marié/e (że słi marie)
Mieszkam... - J`habite (żabit...)
Jestem Polakiem/ Polką - Je suis polonais/ polonaise (że słi polone/ polonez)
Pracuję w... - Je travaille à... (że trawaj a)
Nie mówię po francusku - Je ne parle pas francais (że ne parl pa france)
Répétez s`il vous plait - Proszę powtórzyć (repete silwuple)
Nie mogę - Je ne peux pas (że ne pe pa)
Niewiem - Je ne sais pas (że ne se pa)
Nie chcę - Je ne veux pas (że ne we pa)
Chciałbym/ Chciałabym - Je voudrais (że wudre)
Muszę - Je dois (że dła)
Kocham Cię - Je t`aime (że tem)

Podstawy języka holenderskiego, zwanego też niderlandzkim;)

 Język holenderski lub też niderlandzki jak kto woli jak dla mnie jest miksem angielskiego z niemieckim z akcentami francuskimi, szwedzkimi, duńskimi i całą resztą;)

Wymowa:

eu – deur (drzwi) wymawia się jak [u:]
oe – koe (krowa) – [u]
au / ou / auw / ouw – koud (zimno), lauw (letni) – [ał]
ui – ui(cebula) – [aui]
ei / ij – klein (mały), zijn (być) – [ej]
ie – zien (widzieć) – [i]
eeu – eeuw (wiek) – [eu]

c – [k] lub [s]
g – twarde, gardłowe [h]
v – polskie [f] lub czasem jak [w]
w – [w], a w niektórych dialektach [ł]
sj – [ś]

Podstawowe zwroty:

ja
tak

nee

nie

Goedemorgen!

Dzień dobry! (rano)

Goedemiddag!

Dzień dobry! (po południu)

Hoi!

Cześć! (powitanie)

Dag! lub Doei!

Pa!

Goedenavond!

Dobry wieczór!

Goedenacht! lub Welterusten!

Dobranoc!

Tot ziens!

Do widzenia!

Alstublieft. (grzecznościowe) lub Alsjeblieft.

Proszę. (podajac coś)

Filmiki - angielskie, no ale mało kto uczy się holenderskiego nie znając podstaw angielskiego...









Liczby:
1 een
2 twee
3 drie
4 vier
5 vijf
6 zes
7 zeven
8 acht
9 negen
10 tien
11 elf
12 twaalf
13 dertien

14 veertien
15 vijftien
16 zestien
17 zeventien
18 achttien
19 negentien
20 twintig
21 eenentwintig
30 dertig
40 veertig
50 vijftig
60 zestig
70 zeventig
80 tachtig
90 negentig
100 honderd
1000 duizend

 Być i mieć:

ik ben/ ik heb    ja jestem/ja mam
jij bent/jij hebt   ty jesteś/ty masz
hij is/hij heeft    on jest/on ma
zij is/zij heeft    ona jest/ ona ma
het ist/het heeft   ono jest/ono ma
u bent/u heeft    Pan, Pani jest/ Pan, Pani ma



wij zijn/wij hebben  my jesteśmy/my mamy
jullie zijn/ jullie hebben   wy jesteście /wy macie
zij zijn/ zij hebben   oni, one są/ oni, one mają
u bent/ u heeft  Państwo są/ Państwo mają

Czytanie po francusku

Niestety podane reguły nie pozwolą na 100% poprawnego czytania ale moim zdaniem są bardzo pomocne:)

Na początek:
Alfabet francuski:

A (a)	J (żi)	S (es)
B (be)	K (ka)	T (te)
C (se)	L (el)	U (u)
D (de)	M (em)	V (we)
E (e)	N (en)	W (dublewe)
F (ef)	O (o)	X (iks)
G (że)	P (pe)	Y (igrek)
H (asz)	Q (ku)	Z (zed)
I (i)	R (er)

Oprócz tego, w języku francuskim istnieją znaki dodatkowe:

- samogłoski mogą nosić trzy rodzaje akcentów: accent grave (`), accent aigu (´) oraz accent circonflexe (ˆ). Ich obecność zmienia wymowę samogłoski, a także może zmieniać znaczenie wyrazu: 
np. słówko ou znaczy albo, ale où znaczy gdzie.

- Znak tréma (¨) występuje wtedy, gdy sąsiadujące samogłoski powinny być czytane odzielnie, a nie tworzyć jedną głoskę, np. wyraz air (powietrze) czytamy er, ale Zaïre (Zair) czytamy Zair.

- Znak cédille występuje jedynie przy literze c (ç), którą wymawiamy wtedy jako s, niezależnie od tego, jaka litera po niej następuje, np. français (francuski).
- c przed samogłoskami e, i, y czytamy jako s. W pozostałych przypadkach – jako k
ciel (niebo)
café (kawiarnia, kawa)

- ch czytamy jak polskie sz
chanter (śpiewać)

- g przed samogłoskami e, i, y wymawiamy jako ż. W pozostałych przypadkach – jako g
changer (zmieniać)
religion (religia)
gare (dworzec)

- gn wymawiamy jak polskie ń
montagne (góra)

- h nie wymawia się w ogóle horizon (horyzont)

- j czytamy jako ż
jour (dzień)

- ai czytamy jako e
semaine (tydzień)

- au, eau czytamy jako o
eau (woda)

- eu, œu jest zbliżone do niemieckiego ö
heure (godzina)
jeudi (czwartek)

- oi, oy wymawiamy ła
toi (ty)

- ou czytamy jako u
ouvrir (otwierać)

- nieakcentowanego e na końcu wyrazu nie wymawia się w ogóle usine (fabryka)

- ph czytamy jako f
pharmacie (apteka)

- qu czytamy jako k
quatre (cztery)

- na końcu wyrazu nie wymawia się spółgłosek d, p, s, t, x. 

Tyle na temat zasad podstawowych, a teraz pora na zasady bardziej "zaawansowane" :

Wymowa języka francuskiego według Międzynarodowej Transkrypcji Fonetycznej (IPA)

• a – wymowa [a] , występuje częściej niż [ɑ] np. – avoir [avwa:ʀ] - mieć, bal [bal] - bal
  • a – [ɑ], np. bas - [bɑ] lub [ba] - niski, [bɑ:s] - niska, patte [pat] - łapa (zwierzęcia)
  • à – [a], np. voilà [vwala] - oto
  • â – [ɑ], np. âge [ɑ:ʒ] - wiek, pâte [pɑ:t] - ciasto (surowe)
  • ai – [ɛ], ("e" półotwarte) np. j'aime [ʒε:m] - kocham
  • ai – [e], ("e" półprzymknięte) np. j'ai [ʒe] - ja mam
  • aï – [ai], np. haïr [ai:ʀ] - nienawidzić
  • ail, aille – [aj], [ɑj], np. bail [baj] - umowa najmu, paille [pɑ:j] - słoma
  • aim, ain – [ɛ̃] (e nosowe), np. main [mε̃] - dłoń, nain [nε̃] - krasnoludek
  • am, an – [ɑ̃] ("a" nosowe), camp [kɑ̃] - obóz, banque [bɑ̃:k] - bank
  • au – [ɔ] ("o" półotwarte), np. auto [ɔtɔ] - auto, lub [o] ("o" półprzymknięte), np. baume [bo:m] - maść (balsam)
  • ay – [ɛ], [εi], [ei], [ɛj], np. saynète [sεnεt] - skecz (lub scenka), pays [pei] lub [pεi] - kraj, crayon [kʀɛjɔ̃] - ołówek
• b – [b] , Barbie [baʀbi] - (lalka) Barbie
• c – [k] - przed a, o, u, spółgłoską i na końcu wyrazu, np. cave [ka:v] - piwnica, code [kɔd] - kod, culte [kylt] - kult, nocturne [nɔktyʀn] nokturn, bloc [blɔk] - blok (bryła nieforemna)
  • c – [s] - przed e, é, è, i, y, np. mécène [mesɛn] - mecenas
  • ç – [s], np. ça [sa] - to (skrócone cela [səla] - to)
  • ch – [ʃ], np. chat [ʃa] - kot, chien [ʃjɛ̃] pies
• d – [d] na początku i w środku wyrazu, np. date [dat] - data, nie wymawia się na końcu wyrazu, np. nid [ni] - gniazdo
  • dd – addition [addisiɔ̃] - rachunek, dodawanie
• e – [ɛ], w sylabie akcentowanej (końcowej) przed spółgłoską wymawianą, np. bec [bεk] - dziób i w części niewymawianych, np. ballet [balε] - balet, mets [mε] - włóż,
  • e – [e], w sylabie akcentowanej (końcowej) przed spółgłoską niewymawianą r i z, np. aller [ale] - iść, chez [ʃe] - u (przyimek)
  • e – [e], zawsze w krótkich słowach, gdy e poprzedzone jest spłógłoską, np. je [ʒə] - ja, le (rodzajnik określony męski), de [də] - (przyimek), me [mə] - mnie, mi itd.
  • e – niewymawiane, niemal niewymawiane lub [ə], w sylabie nieakcentowanej, między spółgłoskami, np. petit [pəti] lub [p'ti] - mały, roulement [ʀulmɑ̃] - obrót, attachement [ataʃmɑ̃] - przywiązanie
  • e – [e] lub [ɛ] przed podwojoną spółgłoską
  • é – [e], zawsze wymawiane, np. allée [ale] - aleja, orienté [ɔʀjɑ̃te] - skierowany, parlé [paʀle] - mówiony
  • è – [ɛ], zawsze wymawiane, np. photosphère [fotosfɛʀ] - fotosfera, accès [aksε] - dostęp
  • ê – [ɛ], np. gêne [ʒɛn] - żenada
  • ë – [ɛ], np. Noël [noɛl] - (Boże Narodzenie)
  • eau – [o], np. beau [bo] - piękny
  • ei, eî – [ɛ], neige [nε:ʒ] - śnieg
  • eil – [ɛj], soleil [sɔlεj] - słońce
  • eim, ein – [ɛ̃], np. Reims [ʀε̃s], peintre [pε̃:tʀ] - malarz
  • em, en – [ɑ̃], np. temps [tɑ̃] - czas, entendre [ɑ̃tɑ̃:dʀ] - słyszeć
  • en – [ɛ̃], np. mien [mjɛ̃] - mój
  • enne – [ɛn], np. mienne [mjɛn] - moja
  • eu – [ø], np. bleu [blø] - niebieski
  • euil, euille, eur – [œ], np. chevreuil [ʃəvʀœj] - sarna, feuille [fœj] - liść, valeur [valœ:ʀ] - wartość
  • exa, exe, exi – początkowe [gz], np. examen [εgzamε̃] lub [egzamε̃] - egzamin, exercice [εgzεʀsis] - ćwiczenie, exister [εgziste] - istnieć
• f – [f], np. mafia, maffia [mafja] - mafia
• g – [g], przed spółgłoską oraz samogłoskami: a, o. u, np. Ganymède [Gɑnimɛd] Ganimed, égal [egal] - równy, gothique [gɔtik] - gotyk, aigu [egy] lub [εgy] - ostry
  • g – [ʒ] , przed e, i, y - géant [ʒeɑ̃] - ogromny, gigantyczny, tige [tiʒ] - łodyga, gymnastique [ʒimnastik] - gimnastyka
  • gn – [ɳ], magnifique [maɳifik] - cudowny, Pologne [poloɳ] - Polska
• h – nie wymawiane
• i – [i] w funkcji sylabicznej: np. ici [i.si] - tutaj oraz w sylabie akcentowanej, gdy jest fonetycznie końcowe, np. vie [vi] - życie, préavis [pʀe.a.vi] - wymówienie, zawiadomienie (z góry)
  • i – [j] w funkcji niesylabicznej lub przed samogłoską, np aïeul [ajœl] - przodek
  • i, ï – [j] bez względu na położenie, jeśli pisane jest przed samogłoską, np. miel [mjεl] - miód, hiérarchie [je.ʀaʀ.ʃi]
  • i – [ij] gdy jest poprzedzone grupą liter zakończoną "l" lub "r", oublier [ublije] - zapomnieć, trier [tʀije] - układać (coś wg. kategorii)
  • ill – [ij] po spółgłosce lub przed samogłoską, np. million [miljɔ̃] - milion, tilleul [tijœl] - lipa (roślina), rouille [ʀuj] - rdza
  • ill – [il] na początku wyrazu, np. illusion [ilyziɔ̃] - złudzenie
  • im, in – [ε̃] końcowe lub przed spółgłoską, np. impôt [ε̃po] - podatek, cumin [kymε̃] - kmin rzymski
  • im, in – [im], [in] przed samogłoską, np. mime [mim] - mim, cinéma [sinema] - kino
• j – [ʒ], np. Jupiter [ʒypitɛʀ]
• l – [l], np. couleur [kulœ:ʀ] - kolor
• m – [m], np. mamie [mami] babcia; (grupy aim, am, aim, em, um - omówione przy odpowiednich samogłoskach początkowych)
• n – [n] , np. neige [nε:ʒ] - śnieg, canine [kanin] - kieł; (grupy an, ain, en, enne, un - omówione przy odpowiednich samogłoskach początkowych)
• o – [o] lub [ɔ], opis wymowy, patrz wyżej: "au", przykłady wymowy: pot [po] - garnek, moment [mɔmɑ̃] - chwila
  • œ – [œ] , np. œuvre [oe:vʀ] - dzieło
  • oi, oy – [wa] , np. boisson [bwasɔ̃] - napój, royal [ʀwajal] - królewski
  • om, on – [ɔ̃] przed spółgłoską lub fonetycznie końcowe, np. tombe [tɔ̃:b] - grób, laiton [lεtɔ̃] - mosiądz
  • om, on – [om], [ɔm], [on], [ɔn] przed samogłoską, np. atome [ato:m] - atom, tome [to:m] lub [tɔm] tom, cyclone [siklo:n] - cyklon, niż, tonalité [tɔnalite] - tonacja
  • ou, où, oû – [u] , np. (la) tour [tu:ʀ] wieża, où [u] - gdzie' dokąd, goûter [gute] - podwieczorek, voûte [vut] - sklepienie
• p – [p], np. prendre [pʀɑ̃:dʀ] - brać
  • ph – [f], np. phare [fa:ʀ] - latarnia morska
  • pt – [t] w ramach jednej sylaby, [pt] w sybalach sąsiadujących, np. sculpture [skyl.ty:ʀ] - rzeźba, septembre [sεp.tɑ̃:bʀ] - wrzesień
• q – [k], np. cinq [sε̃k] - pięć, cinquieme [sε̃kjεm] - piąty
• r – [r], np. terrain [tεʀε̃] - teren
• s – [s] początkowe i przed samogłoską lub spółgłoską, np. Slave, reste [ʀεst] - reszta, salle [sal] - sala
  • s – [z] między samogłoskami, np. prison [pʀizɔ̃] - więzienie
• t – [t], sottise [sɔti:z] - głupota
  • tion [sjɔ̃], np. émotion [emosjɔ̃] - emocja
• u – [y]
  • ui – [ɥ], np. nuire [nɥi:ʀ] szkodzić
  • um, un – [œ̃] [paʀfœ̃] [bʀœ̃]
  • um – [ɔm] w niektórych słowach pochodzenia łacińskiego, np. forum [fɔʀɔm], muzeum [myzeɔm]
• v – [v], np. venir [vəni:ʀ] - przychodzić
• w – [v], np. wagon [vagɔ̃] - wagon
  • w – [w], np. tramway - [tʀamwε]
• x – [ks] wewnątrz i na końcu wyrazu, np. taxi [taksi] - taksówka, vexer [vεkse] - obrazić, thorax [tɔʀaks] - klatka piersiowa
  • x – [gz] przed "a" lub "e" początkowe na początku wyrazu, np. xénophobie [gzenɔfɔbi] - ksenofobia, Xavier [gzavie] - Ksawery oraz w słowie hexagone [εgzagɔn] - sześciobok
• y – [j] payer [peje]; [pεje] - płacić
  • ym, yn – [ε̃], np. symbole [sε̃bɔl] - symbol, lynch [lε̃:ʃ] - samosąd
• [z] – [z] na początku wyrazu, np. zèbre [zε:bʀ] - zebra
  • * [z] – niewymawiane na końcu wyrazu, np. assez [ase] - dość
   

Źródło:
 http://pl.wiktionary.org/wiki/Aneks:J%C4%99zyk_francuski_-_wymowa