Μαθαίνεις....

Μετά από λίγο μαθαίνεις

την ανεπαίσθητη διαφορά

ανάμεσα στο να κρατάς το χέρι

και να αλυσοδένεις μια ψυχή.


Και μαθαίνεις πως Αγάπη δε σημαίνει στηρίζομαι

Και συντροφικότητα δε σημαίνει ασφάλεια.


Και αρχίζεις να μαθαίνεις

πως τα φιλιά δεν είναι συμβόλαια

Και τα δώρα δεν είναι υποσχέσεις.


Και αρχίζεις να δέχεσαι τις ήττες σου

με το κεφάλι ψηλά και τα μάτια ορθάνοιχτα

Με τη χάρη μιας γυναίκας

και όχι με τη θλίψη ενός παιδιού


Και μαθαίνεις να φτιάχνεις

όλους τους δρόμους σου στο Σήμερα,

γιατί το έδαφος του Αύριο

είναι πολύ ανασφαλές για σχέδια

τα όνειρα πάντα βρίσκουν τον τρόπο

να γκρεμίζονται στη μέση της διαδρομής.


Μετά από λίγο καιρό μαθαίνεις…

Πως ακόμα κι η ζέστη του ήλιου

μπορεί να σου κάνει κακό.


Έτσι φτιάχνεις τον κήπο σου εσύ

Αντί να περιμένεις κάποιον

να σου φέρει λουλούδια...


Και μαθαίνεις ότι, αλήθεια, μπορείς να αντέξεις

Και ότι, αλήθεια, έχεις δύναμη

Και ότι, αλήθεια, αξίζεις

Και μαθαίνεις… μαθαίνεις...

κάθε αντίο μαθαίνεις..."


Χόρχε Λούις Μπόρχες

Ένα ταξίδι στ' ανοιχτά....

Είσαι για ένα ταξίδι στ' ανοιχτά;

Είσαι για ένα ρίσκο;

Θέλω να μου υποσχεθείς

πως δε θα πάρεις

μετεωρολογικό δελτίο.

Πως δε θα 'χεις μαζί σου

προμήθειες και αποσκευές.

Πως δε θα γεμίσεις

το πλεούμενο με σωσίβια.

Θα δέσουμε την άγκυρά μας

στα φτερά των γλάρων.

Και θα ορίσουμε τιμονιέρη μας

το πιο τρελό δελφίνι.

Θα σου χαρίσω

όλο το γαλάζιο του πελάγου.

Όλο το χρυσαφι του ήλιου.

Όλο το ροζ του δειλινού.

Να 'χεις χρώματα πολλά

να βάφεις τους πόθους και τις σκέψεις σου.

Θα γεμίσω τ' αμπάρι μας με όνειρα.

Να 'χεις πολλά.

Να μη φοβάσαι πως θα σου τελειώσουν.

Αν έχει λιακάδα θα απλώσουμε

τα δίχτυα της ζωής μας στην κουβέρτα

και θα μπαλώσουμε τις τρύπες

που μας άνοιξαν τα σκυλόψαρα.

Αν έχει βροχή θα βγάλουμε τη ψυχή μας

στ΄άλμπουρο να ξεπλυθεί.

Είσαι επιτέλους, για ένα ταξίδι στ' ανοιχτά;

Για ένα ρίσκο;

(Αλκυόνη Παπαδάκη)


(εύχομαι να σας χαρίσει κάποιος-α ένα τέτοιο ταξίδι... Σας το εύχομαι...)

Σημασία τι έχει τελικά;

Σημασία δεν έχει που βρίσκεται το κορμί,

αλλά που ταξιδεύει η ψυχή...

(Σωκράτης)

Χρόνια καλά για τις μέρες αυτές!
Στιγμές όπως τις θέλει ο καθένας και η καθεμία από εσάς...

Χορικό

"Υπάρχουν λύπες που κανείς δεν τις ξέρει.
Υπάρχουν βάθη που δεν τα ανιχνεύει ο ήλιος.
Όρη σιωπής περιβάλλουν τα χείλη.
Και σιωπούν οι μάρτυρες. Τα μάτια δε λένε.
Δεν υπάρχουν σκάλες τόσο μεγάλες
να κατέβει κανείς εκεί που ταράζεται
του ανθρώπου ο πυρήνας.
Αν μιλούσε η σιωπή, αν φυσούσε, αν ξέσπαγε
Θα ξερίζωνε όλα τα δέντρα του κόσμου."

Νικηφόρος Βρεττάκος



γιατί η σιωπή καμιά φορά
λέει βαριές κουβέντες.....

Μη μου μιλάτε....

"Δε φοβάμαι τόσο τις ανοιχτές θάλασσες.

Τ' άγρια κύματα. Τα πεινασμένα σκυλόψαρα.

Πιο πολύ με φοβίζει η πλήξη των λιμανιών.

Η αβάσταχτη απειλή των κάβων..."

"Ξεφυλλίζοντας την σιωπή" ~ Αλκυόνη Παπαδάκη

Ντίνος Χριστιανόπουλος ~ Ενός λεπτού σιγή

Εσείς που βρήκατε τον άνθρωπό σας
κι έχετε ένα χέρι να σας σφίγγει τρυφερά,
έναν ώμο ν᾿ ακουμπάτε την πίκρα σας,
ένα κορμί να υπερασπίζει την έξαψή σας,
κοκκινίσατε άραγε για την τόση ευτυχία σας
έστω και μία φορά;
Είπατε να κρατήσετε ενός λεπτού σιγή
για τους απεγνωσμένους;

Από τις "Ιστορίες να σκεφτείς" του Χόρχε Μπουκάι

ΘΕΛΩ

Θέλω να με ακούς, χωρίς να με κρίνεις

Θέλω τη γνώμη σου, χωρίς συμβουλές

Θέλω να με εμπιστεύεσαι, χωρίς απαιτήσεις

Θέλω τη βοήθειά σου, κι όχι ν΄αποφασίζεις για μένα

Θέλω να με προσέχεις, χωρίς να με ακυρώνεις

Θέλω να με κοιτάς, χωρίς να προβάλεις τον εαυτό σου σε μένα

Θέλω να μ΄αγκαλιάζεις, χωρίς να με κάνεις να ασφυκτιώ

Θέλω να μου δίνεις ζωντάνια, χωρίς να με σπρώχνεις

Θέλω να με υποστηρίζεις, χωρίς να με φορτώνεσαι

Θέλω να με προστατεύεις, χωρίς ψέματα

Θέλω να πλησιάζεις χωρίς, να εισβάλλεις

Θέλω να ξέρεις τις πλευρές μου που πιο πολύ σε ενοχλούν

Να τις αποδέχεσαι και να μην προσπαθείς να τις αλλάξεις

Θέλω να ξέρεις ... πως σήμερα σήμερα μπορείς να βασίζεσαι πάνω μου ...

Χωρίς όρους

Σε όλους τους φίλους ...

Πέρασε καιρός...

από την τελευταία ανάρτηση... και τα νέα δεν είναι και τόοοοσα πολλά!

Πήγαμε Πόρτο Χέλι-Βερβερόντα για τις διακοπές μας! Ήταν πολύ ωραία... Αν εξαιρέσεις ότι δεν μπορούσα να κοιμηθώ και ξύπναγα κάθε μέρα στις 6,30-7 με συνέπεια να ξυπνάει μετά από λίγο και ο καλός μου... Αλλά ο πρωινός καφές παρέα με το βιβλίο στην ξαπλώστρα στην παραλία όπου κατά τις 9 ήμασταν μόνοι μας σε όλην την παραλία ήταν ό,τι καλύτερο μπορούσα να ζητήσω μετά το νυχτερινό "ξενύχτι"... Ο καλός μου στη διπλανή ξαπλώστρα να απολαμβάνει και αυτός την ηρεμία (και που και που να κοιμάται αφού ξύπναγε και αυτός ο έρμος πολύ πρωί για τα δεδομένα του)... Η θάλασσα πολύ ζεστή με χαλίκι έξω έξω και άμμο μέσα... "Συνάδελφους" είδα 2... Η μια ήταν "συναγωνισιμη" ως προς το μέγεθος της κοιλιάς αλλά όχι ως προς το χρώμα! Ήταν κατάμαυρη!!!! Δεν το ρίσκαρα να κάτσω στον ήλιο... Μετακινούσα την ξαπλώστρα με τη σκιά... ούτε το δαχτυλάκι μου να μη δει ο ήλιος! παρ'ολα αυτά ένα χρωματάκι το πήρα! έτσι κυλούσαν οι μέρες θάλασσα-ταβερνάκι-πίσω στο σπίτι για μπιρίμπα, τάβλι ή διάβασμα... Ήσυχα, ήρεμα, ξεκούραστα... Οι τελευταίες μας διακοπές πριν την έλευση της μικρής! Πρώτα ο Θεός του χρόνου θα την έχουμε μαζί μας στις εξορμήσεις μας! (αναρωτιέμαι που θα μπορούμε να πάμε από τώρα...)
Στο γυρισμό μας σταμάτησε και μπλόκο της αστυνομίας αλλά ο φανταστικός αστυνομικός (θυμάστε τη διαφήμιση?) μας άφησε να φύγουμε αφου έτσι και αλλιώς είχαμε ξεπεράσει όχι και τρομερά το όριο ταχύτητας!

Γυρίσαμε πίσω την Πέμπτη στις 4/09 καθώς είχαμε και τις εκδηλώσεις μας~ τα Νεοπαλλήνεια! Ό,τι και αν πω θα'ναι λίγο! Εκτιμώ ότι σχεδόν πιάσαμε το τέλειο σε όλα! Στη διοργάνωση, στην προσέλευση κόσμου, στο κέφι(αν και αυτό δε μας λείπει ποτέ) και πάνω από ολα στο μεράκι! Μόνο καλα σχόλια ακούγαμε από όλον τον κόσμο! Αλλά το ευχαριστηθήκαμε και μεις! Τη διπλάσια πλατεία να είχαμε δε θα χώραγαν και πάλι οι φίλοι μας!
(καμια ιδέα για τα επόμενα υπάρχει? ήδη έχουμε αρχίσει και τα "δουλεύουμε"... θα'ναι επετειακά! 30 χρόνια πέρασαν από τα πρώτα!!!)

Απο κει και πέρα τρέξιμο για τα της μικρής.... καποια ρουχαλακια, καποια δικα μου πραγματα για το μαιευτηριο, τα πρωτα μας παμπερς!!!! (Αν και ο καλός μου με κοίταγε και γέλαγε! κατα βάθος όμως ξέρω ότι είχε συγκινηθεί!) Μάζεμα ντουλαπών (ακόμα δεν έχω τελειώσει με τους ρυθμούς που πάω) μάζεμα καποιων καλοκαιρινών, αναδιάρθωση των ντουλαπών, καποια πρώτα φθινοπωρινά κατέβηκαν (ναι ναι φαρδουλα για τις πρώτες μέρες) κοκ... Φτιαξιμο της περιφημης "βαλίτσας του μαιευτηρίου" ~ αν και σακ βουαγιαζ καθώς τα προτιμώ... (βασικά όλο βαζω και βγαζω πράγματα οπότε μαλλον δε θεωρείται ολοκληρωμένη!)

Λογικά από βδομάδα μας έρχονται και τα πράγματά της, κρεββάτι, σιφονιέρα, καρότσι, παρκοκρέβατο, μπανακι, καρέκλα φαγητού, προίκα δωματίου) κα... Ανυπομονώ να τα δω...
Α η ζωγραφιά που αποφασίσαμε για το κρεββάτι της είναι αυτή (συνδέσαμε την πανω με τα γράμματα απο την κάτω και "παίξαμε" με το photoshop-δεν μπορώ να την ανεβάσω δεν την αναγνωρίζει! )



Σήμερα έχουμε ξανά ραντεβού με το γιατρό-γυναικολόγο! Άντε να δούμε τι θα μας πει... αν και το ξέρω... θα μου πει γιατί πήρα 2,5 κιλά σε ένα μήνα ενώ το περιθώριο ήταν 2 το πολύ! δεν πειράζει ομως! θα τα χάσω μετά! το υποσχέθηκα στον εαυτό μου και στον καλό μου! αμαν αυτα τα κιλά! και στην τελική 13,2 εχω πάρει! ούτε καν 15!!!! (καλά ξέρω ότι θα έπρεπε λιγότερα αλλά... αλλά....) ο ενδοκρινολόγος μου μου "τα'χωσε" ήδη οπότε κάτι περισσότερο δεν μπορεί να μου πει αυτός! τουλάχιστον παρηγορούμαι ότι οι εξετάσεις μου είναι καλές!!!! ούτε σάκχαρο, ούτε λευκώματα και αιματοκρίτη καλό!!!! Αντε πια!!!!

ΑΑΑΑ και για όλες τις μαμάδες και τους μπαμπάδες! Μπορεί και να το ξέρετε αλλά εγώ πρόσφατα ανακάλυψα το http://www.parents.gr/ (μπείτε και στο forum!)

και έχω "πάθει πλάκα" με τα τόσα χρήσιμα πράγματα που βρήκα εκεί!


Α έχω κολλήσει με το "colors" του compact disc club!!!
το'χα τόσο καιρό και μόλις πρόσφατα το "ανακάλυψα"... εκπληκτική μουσική...

και στις διακοπές διάβασα "Το Σμήνος"
1000 και κάτι ψηλά σελίδες! ναι ναι το κατάφερα! αρκετά ενδιαφέρον αν και κάποιες στιγμές λιγο κουράζει! όπως είπε και καποιος "Βέβαια 1020 σελίδες και να μη γίνεσαι βαρετός δεν έχει εφευρεθεί ακόμα. Ναι, είναι στιγμές που το βιβλίο κουράζει, αλλά και στιγμές που τρέχει με 200" και είναι η αλήθεια!


Αυτά για την ώρα... Θα "περάσω αύριο για καφεδάκι"... και με τα νεότερα και από μας! και κάποιες φωτογραφίες από τη Βερβεροντα και από τα Νεοπαλλήνεια!

Σας φιλώ!

Περί υπομονής...

Πάλι πίσω πάλι τα ίδια... ή σχεδόν... τούτη τη φορά μοιάζει να φαίνεται φως στην άκρη του τούνελ...ή τουλάχιστον έτσι θέλω να πιστεύω...

Έπεσα πάνω στα ακόλουθα... και τα μοιράζομαι μαζί σας...

Αττάρ

"Κράτα τον εαυτό σου μέσα στον εαυτό σου και μην αφήνεις την εξωτερική ζωή να σε αιχμαλωτίζει.

Φύλαξε καλά το κάστρο της καρδιάς σου γιατί υπάρχουν παντού κλέφτες."



Βούδας


"Σαν τον ελέφαντα που αντέχει το βέλος, έτσι υπομονετικά θα ανεχθώ τις αντιξοότητες γιατί πολλοί στον κόσμο είναι σκληροί."



ΡΗΤΑ ΚΑΙ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΟΥ ΚΑΣΤΑΝΕΝΤΑ

1. Ο εγωισμός είναι το υπ' αριθμόν ένα πρόβλημα του πολεμιστή, γιατί καταναλώνει πολύ ενέργεια.

2. Μια από τις μεγαλύτερες δυνάμεις στη ζωή του πολεμιστή, είναι ο φόβος γιατί τον σπρώχνει στη μάθηση.

3. Οι άψογοι πολεμιστές μπορούν να δουν τρομαχτικούς κόσμους κι όμως την άλλη στιγμή λένε ένα αστείο γελώντας με τους φίλους τους, ή με ξένους.

4. Οι πολεμιστές προετοιμάζονται για να συνειδητοποιούν. Η πλήρης συνείδησή τους έρχεται μόνο όταν δεν έχει μείνει πια εγωισμός, μέσα τους. Μόνο όταν δεν είναι πια τίποτα, γίνονται τα πάντα.

5. Ο εγωισμός είναι η κινητήρια δύναμη για κάθε κρίση μελαγχολίας. Οι πολεμιστές δικαιούνται να έχουν έντονες στιγμές μελαγχολίας, αλλά η μελαγχολία υπάρχει μόνο και μόνο για να γελούν.

6. Οι πολεμιστές υπάρχουν για να εκπαιδεύουν τους εαυτούς τους. Να είναι αντικειμενικοί παρατηρητές ώστε να αντιλαμβάνονται τα μυστήρια του εαυτού τους και να απολαμβάνουν την ικανοποίηση της ανακάλυψης του τί είναι.

7. Το να είσαι άψογος σημαίνει πως κάνεις σωστή χρήση της ενέργειάς σου. Δεν είναι θέμα ηθικής αλλά στρατηγικής.

8. Το να είσαι άψογος σημαίνει να έχεις ελεύθερη ενέργεια, σημαίνει ότι έχεις ξεφορτωθεί τις λογικές απόψεις και τους λογικούς φόβους.

9. Το χιούμορ είναι ο μοναδικός τρόπος για να αντισταθμιστεί η ακαταμάχητη τάση της ανθρώπινης συνείδησης, που κατατάσσει και δημιουργεί άβολες κατηγορίες.

10. Προσοχή είναι η τιθάσευση και η αύξηση της συνείδησης, μέσω της διαδικασίας της Ζωής.

11. Μαντική είναι να εξοικονομείς ενέργεια. `Ένας πολεμιστής πρέπει να μάθει ότι η κρυμμένη δύναμη βρίσκεται μέσα του.

12. Η σιωπηλή γνώση στο πολεμιστή είναι θέμα βίωσης και όχι λογικής.
13. Σκοπός είναι η διεισδυτική μέθοδος που μας αναγκάζει να αντιλαμβανόμαστε. Δεν συνειδητοποιούμε επειδή αντιλαμβανόμαστε, αλλά μάλλον μπορούμε να αντιληφθούμε σαν αποτέλεσμα πίεσης και επέμβασης του σκοπού.

14. Το αίσθημα που ξέρουν όλοι ως έμπνευση είναι η ενεργοποίηση του δεσμού μας με το Σκοπό.

15. Σύμφωνα με τη σύνδεσή του με το Σκοπό, ένας πολεμιστής περνά τέσσερα στάδια : 1) Όταν είναι ένας σκουριασμένος αναξιόπιστος κρίκος με το Σκοπό. 2) Όταν έχει καταφέρει να τον καθαρίσει. 3) Όταν μαθαίνει να τον χειρίζεται. 4) Όταν μαθαίνει να δέχεται τις επιταγές του αφηρημένου.

16.Ένας πολεμιστής βρίσκεται σε συνεχή επιφυλακή ενάντια στη σκληρότητα της ανθρώπινης συμπεριφοράς.

17. Πόλεμος για ένα πολεμιστή είναι μια ολική πάλη ενάντια στην ατομικότητα που έχει στερήσει τον άνθρωπο από τη δύναμή του.

18. Η κατεύθυνση του μονοπατιού του πολεμιστή είναι προς την εκθρόνιση της σημασίας του "εγώ".

19. Το να είσαι άψογος είναι μόνο την καλύτερη χρήση της ενεργειακής σου στάθμης. Απαιτεί λιτότητα, περίσκεψη, απλότητα, αθωότητα και πάνω από όλα έλλειψη αυταρέσκειας.

20. Όταν νιώθει κάποιος σημαντικός γίνεται βαρύς, αδέξιος, ματαιόδοξος. Για να γίνει όμως Άνθρωπος της Γνώσης πρέπει να είναι ελαφρύς και ρευστός.

21. Μαγεία είναι η εφαρμογή της θέλησης κάποιου, σε ένα βασικό σημείο. Μαγεία σημαίνει παρέμβαση.

22. Η ιδέα του θανάτου είναι η μόνη που δίνει το μέτρο του πνεύματος ενός πολεμιστή.

23. Στον πολεμιστή ο θάνατος δε πρέπει να γίνει έμμονη ιδέα αλλά να αντιμετωπιστεί με αδιαφορία.

24. Η επίγνωση του θανάτου οδηγεί το πολεμιστή, τον κάνει να αποσπαστεί από τη ζωή και ταυτόχρονα να τη ποθεί σιωπηλά.

25. Για να γίνεις πολεμιστής πρέπει να είσαι καθαρός σα κρύσταλλος.

26. Ο πολεμιστής ξέρει ότι περιμένει και για τί πράγμα περιμένει. Ενώ περιμένει, δε θέλει τίποτα και έτσι όσο μικρό κι αν είναι αυτό που παίρνει, είναι πάντα περισσότερο από αυτό που επιθυμούσε να πάρει.

27. Ο πολεμιστής πρέπει να χρησιμοποιεί τη θέληση και την υπομονή του για να ξεχνά. Στη πραγματικότητα διαθέτει μόνο τη θέληση και την υπομονή του και με αυτά οικοδομεί.

28. Ο πολεμιστής πρέπει να είναι ο αφέντης της κάθε εκλογής του Πρέπει να καταλαβαίνει ότι η εκλογή είναι δική του ευθύνη και ότι δεν έχει καιρό για μετανιώματα και υποσχέσεις.

29. Η ζωή του πολεμιστή είναι μια άσκηση στη στρατηγική.

30. Ο πολεμιστής αισθάνεται τη κάθε του μάχη σα τη τελευταία του. Έτσι το αποτέλεσμα λίγο τον ενδιαφέρει.

31. Ο πολεμιστής γνωρίζει ότι ο κόσμος θ' αλλάξει μόλις σταματήσει να μιλάει στον εαυτό του και πρέπει να είναι προετοιμασμένος γι' αυτό το τράνταγμα.

32. Ο πολεμιστής αντιμετωπίζει το κόσμο σαν ένα μυστήριο και αυτά που κάνουν οι άνθρωποι σαν παντοτινή τρέλα.

33. Ένας πολεμιστής πρέπει να εξασκεί περισσότερο τ' αυτιά του και όχι τα μάτια του.

34. Η θέληση είναι σα μια δύναμη που αποτελεί τη σύνδεση ανάμεσα στους ανθρώπους και το κόσμο.

35. Ο μέσος άνθρωπος αναζητά τη βεβαιότητα στα μάτια του θεατή και αυτό το ονομάζει αυτοπεποίθηση. Ο πολεμιστής επιδιώκει να είναι άψογος στα μάτια του και αυτό το ονομάζει ταπεινότητα.

36. Ένας πολεμιστής δέχεται με ταπεινότητα αυτό που είναι, όχι σα βάση για οίκτο αλλά σα ζωντανή πρόκληση.

37. Ο πολεμιστής δε σκύβει το κεφάλι του σε κανένα. Όμως ταυτόχρονα δεν επιτρέπει σε κανένα να σκύψει το κεφάλι του σε αυτόν.

38. Ένας πολεμιστής πρέπει να φοβάται τους κοινούς ανθρώπους, που είναι μαύροι μάγοι, γιατί έχουν χαράξει τα μονοπάτια της λογικής του. Δεν πρέπει να φοβάται τους πολεμιστές, αυτούς δηλαδή που φέρνουν ελευθερία.

39. Ο πολεμιστής ξεκινά με τη πεποίθηση ότι το πνεύμα του δεν έχει ισορροπήσει. Έτσι ζώντας με πλήρη έλεγχο και επαγρύπνηση αλλά χωρίς βιασύνη ή καταναγκασμό, κάνει ό,τι καλύτερο μπορεί για να αποχτήσει αυτή την ισορροπία.

40. Υπάρχουν τρία είδη κακών συνηθειών και μια, η άψογη του πολεμιστή. Πρώτη κακή είναι να παραβλέπεις ό,τι γίνεται ή έγινε και να νιώθεις σα να μην έγινε τίποτα . Είναι ο δρόμος του φανατικού. Δεύτερη, να δεχόμαστε το καθετί όπως μας παρουσιάζεται και να νιώθουμε ότι ξέρουμε τι συμβαίνει. Αυτός είναι ο δρόμος του πιστού. Τρίτη, να βασανιζόμαστε από ένα γεγονός, είτε γιατί δε μπορούμε να το παραβλέψουμε, είτε γιατί δε μπορούμε να το δεχτούμε ολόψυχα. Αυτός είναι ο δρόμος του τρελού. Ο τέταρτος, ο σωστός δρόμος, είναι αυτός όπου ο πολεμιστής ενεργεί σαν να μην έχει συμβεί ποτέ τίποτα, γιατί δε πιστεύει σε τίποτα κι ωστόσο δέχεται καθετί όπως του παρουσιάζεται. Ποτέ δε νιώθει ότι γνωρίζει. Ενεργεί σα να ελέγχει τον εαυτό του, ακόμη κι αν τρέμουν τα πόδια του. Με αυτό το τρόπο σκορπίζονται οι βασανιστικές σκέψεις.

41. Μια από τις πράξεις του πολεμιστή είναι ότι ποτέ δε θα αφήσει τίποτα να τον επηρεάσει. Μπορεί να δει και το διάβολο, όμως ποτέ δε θα αφήσει κανένα να το μάθει. Ο έλεγχος ενός πολεμιστή πρέπει να είναι άψογος.

42. Ένας πολεμιστής δε πρέπει να αντικρίζει τον κόσμο με την αίσθηση ότι καθετί είναι βαρύ γι' αυτόν.

43. Ένας κανόνας για το πολεμιστή είναι να παίρνει τις αποφάσεις του, τόσο προσεχτικά που τίποτα από ό,τι θα μπορούσε να συμβεί σαν αποτέλεσμά της να μην μπορεί να τον ξαφνιάσει και πολύ περισσότερο να εξαντλήσει τη δύναμή του.

44. Η ελευθερία του πολεμιστή είναι ή να ενεργεί άψογα, ή να ενεργεί σα μπούφος. Δεν έχει άλλη επιλογή.

45. Η ραχοκοκαλιά του πολεμιστή είναι η ταπεινότητα και η αποτελεσματικότητα.

46. Η αγαπημένη Ντάμα του πολεμιστή είναι η ζωντανή γη, που τον υποδέχεται, τον τρέφει, τον ντύνει και του δίνει όλα τα εφόδια για το πόλεμό του. Είναι ο ίδιος ο κόσμος.

47. Ένας πολεμιστής είναι πάντα χαρούμενος γιατί η αγάπη του είναι αμετάβλητη και, η αγαπημένη του, η γη, τον αγκαλιάζει και του προσφέρει ασύλληπτα δώρα. Η θλίψη ανήκει σε αυτούς που μισούν τη γη, που τους δίνει καταφύγιο.


Κάπου διάβασα ότι έχει πει ο Ζαμπέτας το εξής σε μια συνέντευξή του...

"Η γυναίκα ανακάλυψε το Θεό όταν την έδιωξε ο Διάβολος"

αν και γυναίκα τολμώ να πω ότι έχω τρομάξει με κάποιες "εκπροσώπους του αδύναμου φύλου" τι να πω? εγώ έτυχα στην περίπτωση? αλλά όταν ο άνθρωπος που διοικεί ένα μεγάλο "καράβι" σου ομολογεί- σε σένα την απλή, την τυχαία- ότι μας φοβάται...τότε τι να πεις? απορείς? χαίρεσαι που επιβεβαιώνεσαι ή για ακόμα μια φορά θυμώνεις? πώς το είχε πει η αοιδός? το "νινί σέρνει καράβι?" καμιά φορά και ο φόβος της γυνής σέρνει αεροπλανοφόρο...
αν και έχει ειπωθεί και το ακόλουθο...
"Από τους ανθρώπους δεν λείπει η δύναμη, λείπει η θέληση."
Β. Ουγκώ
τελικά
"Η μόνη μου ελπίδα είναι η απελπισία μου."
Ρακίνας [Ζαν Ρασίν] (Γάλλος θεατρικός συγγραφέας)