-Είσαι ο Ακης?
-Ναι, απάντησε με τρεμάμενα χείλια και τα μάτια διάπλατα
-Είμαι ο Τάδε που μιλούσαμε στο τηλέφωνο... δεν με αναγνώρισες?
-Πού να σας αναγνωρίσω... πάτερ μου... ψέλλισε ο Ακης
Ο ρασοφορεμένος δεν ηταν ακριβως παπάς, ήταν καλόγερος ή εκπαιδευόμενος ιερέας, θα σας γελάσω γιατι δεν τα ξέρω καλά και δεν θυμάμαι τί ακριβώς μας είχε πει ο Άκης. Πάντως έμενε στο συγκρότημα της Αγιας Σοφίας (η εκκλησία ειναι μεγάλη και έχει κάποιου είδους κοιτώνες) και αυτό το ξέρω γιατί ο Ακης, αποσβολωμένος, τον ακολούθησε πάνω όταν ο ρασοφορεμένος τον προσκάλεσε.
-Τι εννοείς οτι τον ακολούθησες? Γιατι δεν σηκώθηκες να φύγεις? ρωτησε κάποιος απο την παρέα μας τον Ακη.
-Δεν ξέρω, τον ακολούθησα...
-Ηταν ωραίος? ρωτησε καποιος απο εμας
-Τι ωραίος ρε μαλάκα, ο παπάς? πετάχτηκε ενας αλλος
-Ε, δεν ητανε παπάς είπαμε!
-Χέσε μας ρε Ακη, αυτο που ήτανε τελος πάντων με τα ράσα....
-Ε, ωραίος πάντως δεν μπορείς να πεις κι ολας με αυτα τα μούσια...
-Ο Χριστός και η Παναγία, αναφώνησα κι ολοι για μια στιγμη φανταστηκαμε τον Ακη καπου στα αδυτα της Αγιας Σοφίας με τις εικόνες και τα καντήλια και τον ρασοφορεμένο να τον οδηγει στο...
-Ελπίζω να μην έκανες τίποτα, ειπαμε όλοι με μία φωνή.
Ο Άκης μας περιέγραψε το λιτό ασκητικό δωμάτιο του ρασοφορεμένου. Όυτε ενα φοντάν τίποτα, μια καρέκλα και ενα κρεβάτι κολλημένο στον τοίχο. Πήγαν να πιάσουν κουβέντα, δεν εβγαινε πουθενά, κρύο παγωμάρα, πηγε ο ρασοφορεμένος να φιλήσει τον Ακη...
-Σιγά μην του καθόμουνα, εισαι τρελός? Του είπα 'πέρασε η ώρα' και έφυγα
-Καλά ομως κι εσυ, τόσες μέρες που του μιλούσες δεν είχες καταλάβει οτι ειναι παπάς?
-ΕΙΠΑΜΕ, δεν ειναι παπάς!
-Καλά, δεν ειναι παπάς μην τσαντιζεσαι
-Πολύ προχωρημένος όμως, ο τύπος, ποιος να το περίμενε...
-Μαλάκα, τι λες τώρα, πού να το πούμε και να μας πιστέψουν. "Πάρε τηλέφωνο και γνώρισε τον πάτερ τον ονείρων σου!"
-...και όσο σκέφτομαι οτι όπου να'ναι έρχεται και ο λογαριασμός του ΟΤΕ, μονολόγησε ο Ακης
-ρε συ 'Ακη?
-έλα
-Αυτός, ο δικός σου...
-ναι
-...απο πού έκανε τα τηλέφωνα του?