 |
| ΟΔΟΣ 18.5.2017 | 886 |
Η κατάσταση στα Σκόπια αποδεικνύει ότι στο κράτος αυτό, επικρατεί μια άνευ προηγουμένου αποσταθεροποίηση. Η οποία, αν δεν αντιμετωπισθεί στην ρίζα των προβλημάτων που την δημιούργησαν, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνεται η ανάλωση των εθνικιστικών κυβερνήσεων του μικρού κρατιδίου τα τελευταία 15 τουλάχιστον χρόνια, στον μεγαλοϊδεατισμό της πλαστής “Μακεδονίας”, ενδέχεται να οδηγήσει σε απολύτως ανεξέλεγκτες καταστάσεις.
Διότι η τακτική τους αυτή, που είχε σαν κύριο στόχο με επιθετικά και μη φιλικά κίνητρα την Ελλάδα, διεύρυνε το χάσμα μεταξύ της macédoine de legumes, της “μακεδονικής τους σαλάτας”. Και ειδικά το χάσμα στις σχέσεις της αλβανικής ισχυρής μειοψηφίας, που αποτελεί πλειοψηφία στα δυτικά του μικρού κράτους, απέναντι στην σλαβογενή τεχνητή πλειοψηφία, και πιο γενικά μεταξύ των μουσουλμανικών που έχουν τον βλέμμα τους στην Αλβανία και ορθοδόξων χριστιανών που είναι απολύτως στρατευμένοι στην ίδια πλαστογραφία. Σε βάρος της Ελλάδος.
Η γειτνίαση της Καστοριάς που ανήκει στην περιοχή της Μακεδονίας, και το γεγονός ότι ακόμη και η πόλη όπως και περιοχές της περιφέρειάς της, έχουν βρεθεί στο στόχαστρο μιας οργανωμένης και συστηματικής προπαγάνδας, στον σκοπό της διασάλευσης του εθνικού κορμού της Ελλάδος, μέσω της αμφιβολίας και της διχόνοιας, με επίκαιρη αφορμή τα οικονομικά προβλήματα και αδιέξοδα της χώρας, που σε ένα δεύτερο επίπεδο νομίζουν ότι κλονίζουν την αξιοπιστία των κρατικών δομών και την αφηρημένη ιδέα της πατρίδας, αποτελεί ασφαλώς παράμετρο που δίνει στο ζήτημα επιπλέον πτυχή.
Το γεγονός βέβαια ότι η ευρύτερη περιοχή της Δυτικής Μακεδονίας κατοικείται μόνο από συμπαγείς πληθυσμούς που έχουν αποδείξει με κάθε αφορμή το αυτονόητο φρόνημά τους, αποτελεί ταυτόχρονα τον βασικό ενεργειακό πυλώνα της Ελλάδος, καταλύει προκαταβολικά κάθε είδους ερωτηματικό. Όμως, άλλο τόσο είναι γεγονός, ότι η προπαγάνδα των Σκοπίων, που δεν γνωρίζει τις εσωτερικές ελληνικές «λεπτομέρειες», είχε (και έχει) την εντύπωση ότι θα μπορεί να εξακολουθεί να αλωνίζει, στο διηνεκές. Δεξιά, αριστερά και στην Καστοριά.
Η αλήθεια είναι ότι σε όλα αυτά, διαδραματίζει τον κάποιο ρόλο της η προκατειλημμένη φιλία των νεοελλήνων προς την Ρωσία. Μια άσπονδη φιλία, που ενώ δεν μπορεί να επιβεβαιωθεί ιστορικά, ούτε και με ένα έστω ιστορικό γεγονός, εξηγείται αποκλειστικά και μόνο από το ομοιάζον χριστιανικό δόγμα. Πρόκειται για την φιλία για μια χώρα, που αν δεν υποκινεί την προπαγάνδα των Σκοπίων σε βάρος της Ελλάδας, είναι τουλάχιστον δεδομένο ότι δεν την αποκρούει.
Μια προπαγάνδα που εκδηλώνεται συχνά ακόμη και σε χαμηλά επίπεδα συμβολισμών στην Καστοριά. Όπως είναι η εθιμοτυπία, η ηθογραφία ακόμη και τα καρναβάλια. Αλλά και το γουνεμπόριο. Όπως είναι βέβαια και ο ρωσικής τεχνοτροπίας σταυρός, που τοποθετήθηκε στον περίβολο της Μαυριωτίσσης μαζί με το εικόνισμα ενός αγίου της Σερβικής Εκκλησίας, στο εσωτερικό της Μονής. Με στόχο προφανώς τον σχηματισμό «κοινοτήτων» αποκλειστικά ορθόδοξης διάστασης, μεταξύ Καστοριάς και σλαβικής-βαλκανικής κουλτούρας.
Που πιο γενικά αποπροσανατολίζουν τους νεοέλληνες, καθώς καλλιεργούν την καχυποψία απέναντι στους φύσει και θέσει εταίρους και ιστορικά πραγματικά αδελφικούς λαούς. Μια πλάνη που και σήμερα εμποδίζει να τεθεί το απλό ερώτημα: Κι’ αν δεν απέτρεψαν την Άλωση και την σκλαβιά στους Τούρκους οι Δυτικοί, γιατί δεν την εμπόδισαν οι Ρώσοι;
 |
| ΟΔΟΣ 18.5.2017 | 886 |
Όμως όλα αυτά, είναι καταστάσεις που η σκοπιανή προπαγάνδα τα «βοήθησε» σαν το σαράκι που αργά μεν, αλλά συστηματικά κάνει την δουλειά του, έχοντας στο πλευρό της, ειδικά στην Καστοριά, ένα κράμα από αφελείς, γραφικούς, αλλά και άλλους που είδαν ξαφνικά το φως το αληθινό, ενδεχομένως ακόμη και με το αζημίωτο. Ο εκφυλισμός τοπικών εθίμων, χορών και τοπικής μουσικής παράδοσης, αποτελεί μέρος της κατάστασης.
Η πραγματικότητα είναι ότι εκεί στα Σκόπια μέχρι τώρα έκαναν μερικά θεμελιώδη λάθη. Όπως αντίστοιχα λάθη έγιναν στην Ελλάδα: Για παράδειγμα, επί πολλά χρόνια ζήσαμε εδώ με την πλάνη ότι ελέω ιστορίας, θεού και ανθρώπων, είμαστε κάτι σαν τον περιούσιο λαό. Που επειδή έδωσε την Δημοκρατία και τους Ολυμπιακούς αγώνες στην ανθρωπότητα, καθώς και τις βασικές επιστήμες, την φιλοσοφία, την ποίηση, το θέατρο, μπορούσαμε να επιβιώσουμε λάθρα. Στις πλάτες όλων των άλλων και ειδικά των εταίρων και συμμάχων. Με δανεικά, αγύριστα και φληναφήματα. Σταδιακά η πλάνη απέκτησε αξιακά και υπαρξιακά χαρακτηριστικά, ώσπου ήλθε η ώρα μηδέν της ιστορίας. Την ζούμε και δεν χρειάζεται συστάσεις.
Κάτι αντίστοιχο φαίνεται να συνέβη και στα γειτονικά Σκόπια. Ξεκίνησαν την υλοποίηση της μεγάλης ιδέας τους για την… Μακεδονία, νομίζοντας ότι επειδή στο εσωτερικό τους είναι “σαλάτα”, δικαιούνται το copyright της αυθεντικότητας.
Οργανώθηκαν, ομολογουμένως εντυπωσιακά, ιδίως έξω από το κράτος τους, σε Ρωσία, Σερβία, Καναδά, Αυστραλία, ΗΠΑ όπως και αλλού, υποβοηθούμενοι σχεδόν παντού από τους φυγάδες που είχαν γεννηθεί εντός συνόρων της Ελλάδας και αισθάνονταν αλύτρωτοι, αδικημένοι, καταπιεσμένοι. Ύστερα από την πτώση του κομμουνισμού παγιδεύθηκαν και στο εσωτερικό της μικρής τους χώρας, αφού εν συνεχεία όχι μόνο ενηλικιώθηκαν όσοι γεννήθηκαν μέσα σ’ αυτή την πλάνη, αλλά σταδιακά ανέλαβαν και τις τύχες της μικρής τους χώρας τα πιο αδιάλλακτα στοιχεία.
Με μια λεπτή ισορροπία στις σχέσεις τους με το αλβανικό στοιχείο να εκπροσωπεί πάντοτε τον κίνδυνο, αντί όλοι αυτοί να συνέλθουν σε ρεαλιστικές βάσεις, αφού πρώτα έστησαν τον μακεδονικό τους μύθο στο εξωτερικό και εξασφάλισαν την οικονομική και πολιτική χορηγία ξένων κρατών, αφού εξήγαγαν την προπαγάνδα τους στην Ελλάδα, ακόμη και στην Καστοριά, αποφάσισαν να ολοκληρώσουν το… σκηνικό της Μακεδονίας. Με κτήρια και αγάλματα μεγαλείου και μεγαλοϊδεατισμού, με σύμβολα φτιασμένα σε καλούπια από μπετόν, βγαλμένα από κινηματογραφικά στούντιο ή κτίσματα και μνημεία που παραπέμπουν σε Λας Βέγκας και αποθεώνουν το κιτς, νόμισαν ότι έκτισαν τώρα και την νέα πρωτεύουσά τους. Πείστηκαν και οι ίδιοι ίσως ότι είναι οι απόγονοι. Άλλωστε οι εποχές που χαιρέκακα πανηγύριζαν για την οικονομική κατάρρευση της Ελλάδος, με τα Γιουνανιστάν και τα συναφή “επιχειρήματα”, χρονικά, δεν απέχουν πολύ.
 |
| ΟΔΟΣ 18.5.2017 | 886 |
Μόνο που κράτος δεν στήνεται απ’ έξω, στο εξωτερικό δηλαδή, και στα χαλκεία της ιστορίας. Ήλθε καθώς φαίνεται και γι’ αυτούς, η κρίσιμη ώρα της αλήθειας: Διαφθορά, νεποτισμός και φυσικά το αλβανικό στοιχείο να διαδραματίζει τον ρόλο της βραδυφλεγούς βόμβας, έχουν σαν αποτέλεσμα την επικίνδυνη πολιτική κρίση, στην οποία εξακολουθεί να βυθίζεται η ΠΓΔΜ, ενσπείροντας ανησυχίες για αποσταθεροποίηση της ευρύτερης περιοχής.
Μετά τις εκλογές της 11ης Δεκεμβρίου, η κατάσταση εκτραχύνθηκε αντί να εκτονωθεί, δεν υπάρχει παρά μόνο υπηρεσιακή κυβέρνηση που δεν μπορεί να λάβει κρίσιμες αποφάσεις, και η μικρή αυτή χώρα κινδυνεύει να βρεθεί αντιμέτωπη με όχι απλά υπαρξιακά, αλλά κοσμογονικά διλήμματα.
Ο «πολύς» εθνικιστής –με πατρική καταγωγή από περιοχή της Φλώρινας- τ. πρωθυπουργός κ Ν. Γκρουέφσκι, που κατηγορήθηκε στο τέλος όσο κανείς άλλος στο παρελθόν για διαφθορά, για να αποφύγει τις συνέπειες των αποτυχιών του και τα αδιέξοδα που πάντα υπήρχαν και αποδεικνύουν το λάθος της χώρας αυτής απέναντι στην Ελλάδα και το πείσμα της να ζει το δικό της παραμύθι στον δικό της κόσμο (μόνο στο εξωτερικό όπου λογάριαζαν χωρίς τον αλβανικό ξενοδόχο με την δική της… ιστορία από προκάτ και μπετόν με φάλαγγες, σάρισες, Βουκεφάλες και Μεγαλέξανδρους), για να μη λογοδοτήσει είναι σε θέση ακόμη και να υποκινήσει εμφύλιο πόλεμο. Καθώς το σοσιαδημοκρατικό κόμμα του Ζόραν Ζάεφ με τρία μικρά αλβανικά, έχουν προχωρήσει σε εκλογή προέδρου Βουλής αλβανικής εθνότητας, και ο πρόεδρος της Δημοκρατίας παραλείπει να αναθέσει την εντολή στην πλειοψηφία αυτή, η χώρα βρίσκεται στο χείλος της καταστροφής. Η μικρή πυροσβεστική παρέμβαση από άλλα κράτη, δεν μπορεί να έχει μακροπρόθεσμο αποτέλεσμα.
Δεν είναι γνωστό πόσο ή και με ποιο τρόπο θα μπορούσαν όλα αυτά να επηρεάσουν την Ελλάδα. Που βιώνει την δική της κρίση. Η μεγάλη διαφορά των δύο περιπτώσεων είναι ότι η Ελλάδα μπορεί μεν να είχε ζήσει επί μακρό στις δάφνες ενός μύθου, είχε όμως ταυτόχρονα κάνει όλα αυτά τα χρόνια στρατηγικές επιλογές με την συμμετοχή της στην Ευρωπαϊκή Ένωση, το ΝΑΤΟ, την Δυτική Ευρώπη και τον κόσμο πιο γενικά. Επιλογές που διασφαλίζουν όχι απλά την ακεραιότητα, αλλά και το πολίτευμα της χώρας. Σε αντίθεση με την κατάσταση στα Σκόπια, όπου οι άνθρωποι έχτισαν παλάτια πάνω σε άμμο, στην βάση μιας πλάνης και μιας απάτης. Και ως γνωστό η άμμος, που από μόνη της είναι επικίνδυνο έδαφος για θεμέλια, είναι καμιά φορά και κινούμενη. Και όταν τυχαίνει να είναι και υποκινούμενη, τότε τα πράγματα μπορεί να αποδειχθούν ακόμη πιο κρίσιμα και καίρια. Αυτή είναι άλλωστε και η ειδοποιός διαφορά μεταξύ των δύο κρατών.
Φωτογραφία εξωφύλλου: Στιγμιότυπο από την περυσινή «έγχρωμη επανάσταση» στα Σκόπια (ΑFΡ)
Φωτογραφία 3ης σελίδας: Υποστηρικτές της εθνικιστικής «Πολιτικής Πρωτοβουλίας της Ενωμένης Μακεδονίας» κατά την διάρκεια πρόσφατης διαδήλωσης ενάντια στον σχηματισμό κυβέρνησης μεταξύ των Σοσιαλδημοκρατών και του Αλβανικού Κόμματος, φοβούμενοι ότι η χώρα, με αυτήν την διακυβέρνηση, θα διαλυθεί.
Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 18 Μαΐου 2017, αρ. φύλλου 886
Σχετικά:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.