Απ’ ό,τι φαίνεται, η
βιταμίνη D3 και οι ιδιότητές της, αποτελούν ένα από τα καλύτερα κρυμμένα μυστικά της εποχής μας. Γιατί το λέω αυτό;
Ήταν ήδη γνωστό ότι η D3 έπαιζε σημαντικό ρόλο στην υγεία των οστών.
Ωστόσο, όλο και περισσότερες έρευνες δείχνουν ότι, η στέρηση του
οργανισμού από αυτή τη βιταμίνη, μέσω της παρεμπόδισης ενός βιολογικού
μηχανισμού εκατομμυρίων ετών, έχει επιπτώσεις που πάνε πέρα από την
υγεία των οστών και, μάλιστα, πολύ παραπέρα απ’ όσο θα μπορούσε να
φανταστεί κανείς…
Η έρευνα πάνω στη δράση της D3 έχει εντατικοποιηθεί τα τελευταία 15 χρόνια και, παρότι
έχουν μόλις πρόσφατα αρχίσει να βγαίνουν οδηγίες από
ερευνητές, πανεπιστήμια και οργανισμούς υγείας ανά τον κόσμο, ως προς
τις επιπτώσεις που επιφέρει η έλλειψη της βιταμίνης αυτής, εν τούτοις το
ζήτημα εξακολουθεί να μη λαμβάνει μεγάλη δημοσιότητα…
Μήπως επειδή η επαρκής ύπαρξη της βιταμίνης D3 φαίνεται να μειώνει την πιθανότητα εμφάνισης 17 διαφορετικών ειδών καρκίνου από 30% ως 77%,
ανάλογα με την περίπτωση, καθώς και να αυξάνει τις πιθανότητες
επιβίωσης σε ήδη υφιστάμενες περιπτώσεις καρκίνου; Συν τις ωφέλειες σε
καρδιοπάθειες, οστεοπόρωση και μια σειρά άλλες παθήσεις που
“μυστηριωδώς” έχουν αυξηθεί τα τελευταία χρόνια;…
Η
βιταμίνη D πρωτοδημιουργήθηκε μέσω της φωτοσύνθεσης πάνω από 750 εκ.
χρόνια πριν και εμφανίστηκε σε πρώιμα είδη φυτοπλαγκτού, στους ωκεανούς.
Μάλιστα, εάν νομίζετε ότι μόνο τα φυτά φωτοσυνθέτουν, κάνετε λάθος:
Όταν τα πρώτα σπονδυλωτά εγκατέλειψαν τους πλούσιους σε ασβέστιο
ωκεανούς και βγήκαν στην ξηρά, 350 εκ. χρόνια πριν, η βιταμίνη D έπαιξε
καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη των ειδών, καθώς μέσω αυτής ρυθμίζεται η
δυνατότητα απορρόφησης ασβεστίου από τον οργανισμό, άρα και η δυνατότητα
κατασκευής ισχυρού και υγιούς σκελετού.Βιολογία της βιταμίνης D
Εφόσον λοιπόν η βιταμίνη D μπορούσε να παραχθεί μόνο φωτοχημικά, τα
σπονδυλωτά της ξηράς ανέπτυξαν τη δυνατότητα παραγωγής της βιταμίνης D
μέσω της έκθεσης του δέρματός τους στο ηλιακό φως. Ακόμα και σήμερα, ο
μηχανισμός παραμένει ίδιος — συγκεκριμένα, στο ανθρώπινο σώμα, η
παραγωγή της βιταμίνης D3 ή αλλιώς της “βιταμίνης του ήλιου”, γίνεται
μέσω της έκθεσης του δέρματος στο ηλιακό φως και συγκεκριμένα στην
υπεριώδη ακτινοβολία
UVB (με ακτινοβόληση της 7-δεϋδροχοληστερόλης του δέρματος από τις ηλιακές ακτίνες)!
Αξίζει να επισημανθεί ότι η βιταμίνη D3 δεν περιέχεται σε επαρκείς
ποσότητες σε τροφές, οπότε δεν είναι δυνατό να λαμβάνει όση χρειάζεται ο
οργανισμός με την καθημερινή τροφή. Από την άλλη, ο σημερινός τρόπος
ζωής (ο οποίος μας κρατάει κλεισμένους μέσα σε κτίρια, ντυμένους με
ρούχα τον χειμώνα, αλλά και πλακωμένους με αντηλιακά το καλοκαίρι, λόγω
μόδας ή λόγω του φόβου για καρκίνο του δέρματος) είτε εμποδίζει, είτε
αποτρέπει την έκθεση του δέρματος στην ακτινοβολία UVB και έχει οδηγήσει
εκατομμύρια ανθρώπους σε έλλειψη D3.
Βιταμίνη ή ορμόνη;
Σύμφωνα με τον επιστημονικό ορισμό της λέξης (
από το wikipedia),
ονομάζουμε «βιταμίνη», μια οργανική ένωση που απαιτείται ως θρεπτική
ουσία σε πολύ μικρές ποσότητες από έναν οργανισμό. Με άλλα λόγια, μια
οργανική χημική ένωση (ή ένα συσχετιζόμενο σύνολο ενώσεων) ονομάζεται
βιταμίνη όταν δεν μπορεί να συντεθεί σε επαρκείς ποσότητες από έναν
οργανισμό και πρέπει να λαμβάνεται από τη διατροφή. Έτσι, ο όρος
εξαρτάται τόσο από τις συγκεκριμένες συνθήκες, όσο και από το
συγκεκριμένο οργανισμό. Για παράδειγμα, το ασκορβικό οξύ (βιταμίνη C)
είναι βιταμίνη για τον άνθρωπο (που δεν την παράγει το σώμα του), αλλά
όχι για τα περισσότερα άλλα ζώα (που την παράγει το σώμα τους).
Αντιστοίχως, τόσο η βιοτίνη όσο και βιταμίνη D, δεν πρέπει να θεωρούνται
για εμάς βιταμίνες, καθώς παράγονται από το ανθρώπινο σώμα και η λήψη
τους μέσω της διατροφής απαιτείται μόνο σε ορισμένες περιπτώσεις.
Το ορθό επομένως θα ήταν, η D3 (χοληκαλσιφερόλη –
cholecalciferol)
να μην κατατάσσεται στις βιταμίνες, αλλά στις ορμόνες, αφού η D3 (και η
D2) στη συνέχεια μεταβολίζεται στο συκώτι στην ορμόνη χαλκιδιόλη (
calcifediol) ή αλλιώς 25(OH)D και, ακολούθως, στους νεφρούς λαμβάνει άλλο ένα υδροξύλιο και μετατρέπεται σε καλσιτριόλη (
calcitriol) ή αλλιώς 1,25(OH)
2D.
Για πληρότητα πληροφόρησης σχετικά με τις τρεις μορφές της D, αναφέρω
ότι η D3 (χοληκαλσιφερόλη) είναι η ανενεργή μορφή της βιταμίνης D,
η 25(OH)D (χαλκιδιόλη) είναι η αποθηκεύσιμη μορφή, ενώ, τέλος, η
1,25(OH)2D (καλσιτριόλη) είναι η ενεργή μορφή.
Τι κάνει ακριβώς η βιταμίνη D;
Ως προς τις νεο-ανακαλυφθείσες ιδιότητες της βιταμίνης D και τις
επιπτώσεις της έλλειψης αυτής, σας παραθέτω το παρακάτω μεταφρασμένο
απόσπασμα, για να πάρετε μια ιδέα (πηγή
Vitamin D Council):
Αν και τεχνικά δεν είναι “βιταμίνη”, η βιταμίνη D ανήκει σε μια
κατηγορία από μόνη της. Το προϊόν του μεταβολισμού της, η καλσιτριόλη,
είναι στην πραγματικότητα μια σεκοστεροειδής ορμόνη (
secosteroid hormone) που
αλληλεπιδρά με πάνω από 2000 γονίδια (σημ. μτφ.: με 3.000 από τα
30.000, περίπου δηλαδή με το 10% του ανθρώπινου γονιδιώματος), στο
ανθρώπινο σώμα. Η τρέχουσα
έρευνα έχει
αναδείξει την ανεπάρκεια βιταμίνης D ως σημαντικού παράγοντα στην
παθολογία τουλάχιστον 17 μορφών καρκίνου, καθώς και σε καρδιακές νόσους,
εγκεφαλικά επεισόδια, υπέρταση, αυτοάνοσες ασθένειες, διαβήτη,
κατάθλιψη, χρόνιο πόνο, οστεοαρθρίτιδα, οστεοπόρωση, μυϊκή αδυναμία,
απώλεια μυϊκής μάζας, γενετικές ανωμαλίες, περιοδοντικές νόσους, και
πολλά άλλα.
Βιταμίνη D2 ή D3;
Αν παρατηρήσατε, έγραψα ότι, στο ανθρώπινο σώμα, η βιταμίνη D παράγεται
ως D3. Αυτό συμβαίνει σε όλα τα ζώα. Στα φυτά αντίστοιχα, παράγεται ως
D2. Επομένως, εάν βρείτε “φυτικά προϊόντα, για χορτοφάγους” που να
περιέχουν D3, να είστε επιφυλακτικοί· η D3 έχει μόνο ζωική προέλευση.
Ωστόσο, όσον αφορά τα συμπληρώματα διατροφής, μην ανησυχείτε, δε
σημαίνει ότι απαραιτήτως κάποιο ζώο ή ψάρι χάνει τη ζωή του για να
εξαχθεί η D3. Η μεγαλύτερη ποσότητα παράγεται από… μαλλί προβάτου!! Από
την επεξεργασία του λίπους που περιέχεται στο μαλλί, εξάγεται η ουσία
λανολίνη.
Στη συνέχεια, από τη λανολίνη παράγεται 7-δεϋδροχοληστερόλη, η οποία με
ακτινοβόληση UVB παράγει χοληκαλσιφερόλη ή αλλιώς «βιταμίνη D3».
Μέτρηση επιπέδων D
Για να μετρηθούν τα επίπεδα της βιταμίνης D στον οργανισμό,
χρησιμοποιείται πάντα η αιματολογική εξέταση «25 υδροξυβιταμίνη D» ή
χαλκιδιόλη ή εν συντομία
25(OH)D. Η εξέταση αυτή μετράει την αποθηκεύσιμη μορφή της D. Για να είμαστε ΟΚ, καλό θα είναι η τιμή του δείκτη να κυμαίνεται
κατ’ ελάχιστο από 40 έως 50 νανογραμμάρια ανά χιλιοστόλιτρο (ng/mL).
Το νούμερο αυτό δεν θα το βρείτε σε κανέναν πίνακα του ΕΟΦ ή του FDA,
αλλά βγαίνει ως συμπέρασμα μελέτης [βλέπε παράγραφο «Ποιο είναι το
ιδανικό επίπεδο 25(OH)D;» στο άρθρο:
Αναπληρώνοντας βιταμίνη D3]
που έδειξε ότι, για τον μέσο όρο των συμμετεχόντων στην έρευνα, ο
οργανισμός άρχιζε να αποθηκεύει χοληκαλσιφερόλη (D3) όταν η τιμή της
χαλκιδιόλης [25(OH)D] έφτανε τα 40 ng/mL.Για να έχει αρχίσει να
αποθηκεύει D3 ο οργανισμός όλων ανεξαιρέτως των συμμετεχόντων, η τιμή
έπρεπε να έχει φτάσει στα 50 ng/mL.
Άρα, οι ανάγκες ενός υγιούς οργανισμού αρχίζουν να καλύπτονται όταν η
25(OH)D είναι στα 40 έως 50 ng/mL, με αποτέλεσμα, πάνω από το επίπεδο
αυτό, ο οργανισμός να αρχίζει να αποθηκεύει D3 για μελλοντική χρήση.
Σκεπτόμενοι αντίστροφα, αυτό σημαίνει επίσης, ότι όσο πιο κάτω είναι το
επίπεδό μας από τα 40-50 ng/mL, τόσο μεγαλύτερη έλλειψη σε βιταμίνη D
έχει ο οργανισμός μας!
Δεδομένου ότι η παραπάνω έρευνα αφορούσε υγιή άτομα, η φράση «κατ’
ελάχιστο» που χρησιμοποίησα πριν, αναφερόταν στην περίπτωση που το σώμα
αντιμετωπίζει κάποια ασθένεια, όπου τότε, θεωρητικά, οι ανάγκες του
σώματος θα αυξάνονται· εξ ου και ορισμένοι ερευνητές αναφέρονται σε
θεωρητικά ιδανικά επίπεδα από 50 έως 80 ng/mL, ωστόσο χωρίς να υπάρχουν
ερευνητικά αποτελέσματα που να το τεκμηριώνουν.
Κατάσταση Βιταμίνης D, βάσει επιπέδων 25(OH)D* στο αίμα
|
Κατάσταση Βιταμίνης D | Επίπεδα 25(OH)D σε νανογραμμάρια ανά χιλιοστόλιτρο (ng/mL) |
Ελλιπής | Λιγότερο από 20 ng/mL |
Ανεπαρκής | Από 20 έως 29 ng/mL |
Επαρκής | Από 30 ng/mL και πάνω |
Δυνητικά επιβλαβής | Περισσότερο από 150 ng/mL |
*25-hydroxyvitamin D3 (vitamin D precursor)
Source: Holick MF. “Vitamin D Deficiency,” New England Journal of Medicine (July 19, 2007), Vol. 357, No. 3, pp. 266–80. |
Φυσικός τρόπος παραγωγής
Ο πιο φυσικός τρόπος παραγωγής (και αποθήκευσης) βιταμίνης D, είναι να
κάνουμε τακτική ηλιοθεραπεία το καλοκαίρι. Για βέλτιστα αποτελέσματα, θα
πρέπει να εκθέτουμε όσο το δυνατό μεγαλύτερο μέρος του σώματός μας σε
δυνατό ήλιο, χωρίς αντηλιακό, αλλά με πολλή προσοχή, γιατί εννοείται ότι
πρέπει να αποφεύγονται τα εγκαύματα. Μην σας παραξενεύει· αν βάλουμε
αντηλιακό, θα μπλοκαριστούν οι ακτίνες UVB, άρα άδικος κόπος. Από την
άλλη, αν βγούμε στον ήλιο πρωί ή απόγευμα, οι ακτίνες του ήλιου θα
πέφτουν υπό γωνία, το οποίο σημαίνει ότι θα «αραιώνουν», ενώ επιπλέον θα
πρέπει και να περάσουν μέσα από παχύτερο στρώμα ατμόσφαιρας για να
φτάσουν σ’ εμάς, με τελικό αποτέλεσμα το πλήρες φιλτράρισμα του φάσματος
UV (γι’ αυτό δεν καιγόμαστε αυτές τις ώρες, άλλωστε) – άρα πάλι άδικος
κόπος. Επίσης, εκθέτοντας όσο το δυνατό μεγαλύτερη επιφάνεια δέρματος,
μεγιστοποιούμε την παραγωγή D3, άρα μειώνουμε τον απαιτούμενο χρόνο
έκθεσης.
Προσοχή!!! Το σημάδι για να σταματήσουμε την ηλιοθεραπεία (ή να
σκεπαστούμε με ελαφρά ρούχα και καπέλο) είναι αμέσως μόλις το χρώμα του
δέρματος αρχίσει να παίρνει λίγο πιο ρόδινο τόνο. Σε πολύ ανοιχτόχρωμες
επιδερμίδες, αυτό συμβαίνει μέσα σε μόλις 5-6 λεπτά, ενώ σε πιο
σκουρόχρωμες μπορεί να πάρει και 20. Τη στιγμή εκείνη, ο οργανισμός μας
έχει παράξει ήδη 15 με 20 χιλιάδες IU (20.000 IU) βιταμίνης D3 και έχει
μπει σε ενέργεια ο μηχανισμός μπλοκαρίσματος περαιτέρω παραγωγής. Λόγω
αυτού του φυσικού προστατευτικού μηχανισμού, δεν υφίσταται πιθανότητα
«υπερβολικής δόσης» D3 από ηλιοθεραπεία.
Δοσολογία συμπληρωμάτων
Ωστόσο, σε περιοχές με γεωγραφικό πλάτος πάνω από 42 μοίρες Βόρεια
(δηλαδή περίπου από τη Σόφια της Βουλγαρίας και πάνω) η ακτινοβολία UVB
φιλτράρεται από την ατμόσφαιρα, σε τέτοιο βαθμό, ώστε να θεωρείται
ανεπαρκής για την παραγωγή D3. Το ίδιο ισχύει και για τη ζώνη της
Ελλάδας, κατά την διάρκεια του χειμώνα. Κατά την περίοδο αυτή, μία λύση
είναι να λαμβάνουμε D3 από συμπληρώματα διατροφής. Για να ρυθμίζουμε με
ασφάλεια τη δοσολογία, θα χρειάζεται να λαμβάνουμε τη συμβουλευτική
υποστήριξη ειδικού, καθώς και να υπάρχει παράλληλη παρακολούθηση των
επιπέδων 25(OH)D στο αίμα, δυο-τρεις φορές το χρόνο.
Για κάποιον που ενδιαφέρεται να ξεκινήσει να λαμβάνει συμπληρώματα
διατροφής, αναφέρω ότι η ισχύουσα «Συνιστώμενη Ημερήσια Δόση» D3 στις
ΗΠΑ, αυξήθηκε από τον Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων (
FDA)
τον Νοέμβριο του 2010, από 400IU σε 600IU. Σύμφωνα με τις ίδιες
ανακοινώσεις, το όριο της μέγιστης αποδεκτής δοσολογίας για καθημερινή
μακροχρόνια λήψη, διπλασιάστηκε από τις 2.000IU στις 4.000IU. Ακόμα και
έτσι, αν και τα ποσοστά αύξησης ήταν σημαντικά, εν τούτοις αυτή η
απόφαση προκάλεσε αναστάτωση, απογοήτευση και απορία σε κύκλους
διατροφολόγων και ερευνητών της υγείας. Ο λόγος ήταν ότι η αναθεώρηση
των ορίων είχε παρακινηθεί από εκκλήσεις επιστημονικών και ιατρικών
οργανώσεων, σε σχέση με τη διερεύνηση της επίδρασης της βιταμίνης D σε
μια σειρά ασθενειών, πέρα από τον ήδη γνωστό ρόλο της στην υγεία των
οστών. Παρόλα αυτά, δεν έγινε καμμία απολύτως αναφορά από τον FDA σε
θέματα πέρα από την επίδραση της D3 στην ρύθμιση της απορρόφησης του
ασβεστίου στα οστά, παρ’ όλες τις εκατοντάδες ερευνητικές αναφορές για
πολύ πιο σημαντικές επιπτώσεις της έλλειψης D3, σε άλλες ασθένειες και
παθήσεις — δεν έγινε ούτε θετική αναφορά, ούτε αρνητική αναφορά· απλά…
καμμία αναφορά!
Όπως και να ‘χει, η δοσολογία είναι σημαντικό να προσαρμόζεται ανάλογα
με τα επίπεδα 25(OH)D στο αίμα. Πληροφοριακά αναφέρω, ότι μια αφετηρία
για να ξεκινήσει κάποιος να λαμβάνει D3, την οποία έχω δει να
χρησιμοποιείται συχνά ως πρόταση για τον υπολογισμό της ημερήσιας δόσης
(από όσους λαμβάνουν υπόψη τα νέα ερευνητικά δεδομένα σχετικά με την
επίδραση της βιταμίνης D), είναι οι 35IU ανά λίβρα· αυτό μεταφράζεται
σε περίπου 78IU ανά κιλό σωματικού βάρους.
Ενδεικτικά, κάποιος που ζυγίζει 50 κιλά, μπορεί να ξεκινήσει με περίπου
4.000 μονάδες, ενώ κάποιος που ζυγίζει 100 κιλά, μπορεί να ξεκινήσει με
περίπου 8.000 μονάδες την ημέρα. Στη συνέχεια, σε δύο-τρεις μήνες, θα
πρέπει να κάνει την πρώτη αιματολογική εξέταση για να δει πού βρίσκεται
και, αναλόγως με τα επίπεδα που θα ανιχνευθούν και σε σχέση με τον
παραπάνω πίνακα «κατάστασης βιταμίνης D», να αυξομειώσει τη δοσολογία,
μέχρι ο δείκτης του να σταθεροποιηθεί μεταξύ 40 και 80ng/mL.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Παραθέτω ορισμένους σχετικούς συνδέσμους, ενδεικτικά:
Συμβουλές και επισημάνσεις
Εννοείται ότι, σε κάθε περίπτωση, καλό είναι να συμβουλεύεστε τον γιατρό σας πριν πάρετε συμπληρώματα, ακόμα δε περισσότερο εάν είστε έγκυος ή αντιμετωπίζετε κάποιο πρόβλημα υγείας.
Προσοχή επίσης πρέπει να δίνεται, ώστε να αποφεύγονται σκευάσματα D3 που περιέχουν και
βιταμίνη Α (όπως
διάφορα ιχθυέλαια που παράγονται από συκώτι ψαριών, πχ cod liver oil,
μουρουνέλαιο κτλ). Αφενός γιατί η δράση της βιταμίνης Α είναι
ανταγωνιστική προς τη δράση της βιταμίνης D3, αφετέρου, διότι για να
πάρετε με αυτό τον τρόπο επαρκή δόση βιταμίνης D, θα πάρετε ταυτόχρονα
τόσο αυξημένη δόση βιταμίνης Α που μπορεί να προκληθούν προβλήματα.
Αντιθέτως, προτιμήστε σκευάσματα που να περιέχουν και μαγνήσιο, καθώς
είναι απαραίτητο για τον μεταβολισμό της D3 και, αυξάνοντας την πρόσληψη
D3, αντιστοίχως οφείλει να αυξάνεται η πρόσληψη μαγνησίου.
Παρεμπιπτόντως, είναι ενδιαφέρον το γιατί (στις ΗΠΑ τουλάχιστον) υπάρχει
δυνατότητα συνταγογράφησης από γιατρό, μόνο της D2. Αυτό συμβαίνει
διότι τα σκευάσματα D2 προϋπήρχαν της ίδρυσης του FDA ως φαρμακευτικά
προϊόντα και υιοθετήθηκαν αυτόματα ως τέτοια (godfathered), ενώ η D3 που
ανακαλύφθηκε αργότερα, κατατάχθηκε από τον FDA στα συμπληρώματα
διατροφής. Σημειώνεται ότι, και η φυτικής προέλευσης D2, και η ζωικής
προέλευσης D3, ανεβάζουν τα επίπεδα της βιταμίνης D στον οργανισμό, αν
και οι περισσότεροι μελετητές προτιμούν τη D3, καθώς η D3 είναι η ορμόνη
που παράγει από φυσικού του και το σώμα μας, ενώ η D2 υπό φυσιολογικές
συνθήκες δεν θα υπήρχε ποτέ μέσα στον ανθρώπινο οργανισμό. Επιπλέον,
σύμφωνα με μελέτες (
Creighton University, Omaha, 2004) τα αποτελέσματα της D3 έχουν μεγαλύτερη διάρκεια από εκείνα της D2.
Τέλος, καλό είναι, για τις γυναίκες, τα επίπεδα της D3 να παρακολουθούνται συνδυαστικά με τα επίπεδα της PTH παραθορμόνης (
Parathyroid Hormone) και του ασβεστίου (
Calcium)… Ο γιατρός σας γνωρίζει!
.........................................................
2ο H καλύτερη επιλογή τροφών
Εάν θέλεις να δεις πώς ήταν η τροφή σου χθες, κοίτα το σώμα σου σήμερα. Εάν θέλεις να δεις πώς θα είναι το σώμα σου αύριο, κοίτα την τροφή σου σήμερα. Yajurveda. Αν
σας ρωτούσαν τι σχέση έχει ο λιναρόσπορος με εσάς, τι θα λέγατε;
«Προφανώς καμία», θα απαντούσατε γελώντας, στην αιφνιδιαστική και
αλλοπρόσαλλη ερώτηση. Αλλά ο λιναρόσπορος είστε εσείς οι ίδιοι.
Σύμφωνα με την πιο αρχαία ιατρική των Ινδών, την Aγιουρβέδα, όλα τα
ζωτικά στοιχεία του ανθρώπινου σώματος, δηλαδή το αίμα, οι μύες, το
λίπος, ο μυελός, τα κόκαλα και ο αναπαραγωγικός ιστός, είναι
σχηματισμένα από τα ίδια στοιχεία ενέργειας, μνήμης και δονήσεων με τα
οποία είναι φτιαγμένος ολόκληρος ο φυτικός κόσμος
…και το κυριότερο, συντηρούνται ανά τους αιώνες από την τροφή και τους
ρυθμούς που παράγει η φύση. O σκοπός της φυσικής τροφής, που είναι τα
φυτά και οι ρίζες, είναι να αναζωογονήσει τις μνήμες των ζωτικών μας
ιστών.
Στην Ελλάδα τις κύριες παραγωγικές διαδικασίες της τροφής,
αποτελούσαν η γεωργία και η κτηνοτροφία, αν και ποτέ δεν σταμάτησε η
καρποσυλλογή και το κυνήγι. Το είδος της καλλιέργειας εξαρτάται κυρίως
από το κλίμα και το έδαφος. Στην Ελλάδα έχουμε δημητριακά, ελιές και
αμπέλια, την λεγόμενη Μεσογειακή Τριάδα. Σημαντικό ρόλο και στη διατροφή
αλλά και στο εμπόριο παίζουν το μέλι και το αλάτι.
Ο γιόγκι ας τρώει μετρημένα και λιτά διαφορετικά, όσο έξυπνος κι αν είναι, δεν θα έχει επιτυχία. Σίβα Σαμχίτα
Ο ήλιος, ο αέρας, το χώμα και το νερό συνδυάζονται για να παράγουν
τους καρπούς της γης – χορταρικά, φρούτα, όσπρια, σπόρους. Το όφελος
που αντλούμε από αυτές τις τροφές κατέχει την πρώτη θέση. Αντίθετα, το
όφελος που κερδίζουμε τρώγοντας κρέας, ψάρι ή πουλερικά έρχεται δεύτερο –
καταναλώνουμε την σάρκα όντων που έχουν και τα ίδια αντλήσει την φυσική
ενέργεια από διάφορα φυτά. Ενδιαφέρει να σημειώσουμε ότι τρώμε μόνο
χορτοφάγα ζώα, όπως αγελάδες, πρόβατα και κατσίκες. Πολύ σπάνια τρώμε
σαρκοφάγα ζώα, σαν τα σκυλιά. Η σάρκα ενός ζώου περιέχει μια υψηλή
αναλογία τοξινών (το 80% των τροφικών δηλητηριάσεων προκαλούνται από το
κρέας ή από τα προϊόντα του ) και τείνει να προκαλεί ασθένεια.
Επίσης στερείται βιταμινών και περιέχει πρωτεΐνη και όχι αμινοξέα
που χρειάζεται ο ανθρώπινος οργανισμός. Τρώγοντας κρέας, υποχρεώνουμε το
σώμα μας να δεχθεί μια αφύσικη διατροφή, για την οποία δεν είναι
προορισμένο. Τα δόντια μας και τα έντερά μας είναι πολύ διαφορετικά από
εκείνα των σαρκοφάγων ζώων – πράγματι, η ανατομία και η φυσιολογία των
πρωτευόντων θηλαστικών που τρέφονται με καρπούς είναι πιο κοντά στην
δική μας.
Ακόμη ξέχωρα από την σημαντική επίπτωση για την υγεία και την φυσική
ευεξία, η διατροφή με κρέας είναι εκτός από ανεπαρκής και σπατάλη.
Πολλά κιλά δημητριακών πρέπει να δοθούν στα ζώα σαν τροφή για να δώσουν
ένα κιλό κρέας στο τραπέζι. Η “απορριπτόμενη” τροφή χρησιμοποιείται για
να εφοδιάσει το ζώο με ενέργεια. Καθώς η πρωτεΐνη μετατρέπεται, η τροφή
των ζώων είναι ανεπαρκής. Ένα στρέμμα δημητριακών θα παράγει 5 φορές
περισσότερη πρωτεΐνη απ’ ότι ένα στρέμμα προορισμένο να ανατρέφει ζώα
για κατανάλωση. Οι αναλογίες για τα όσπρια – 10 φορές περισσότερο, για
τα λαχανικά 15 φορές και είναι ακόμη πιο εντυπωσιακές. Μερικά ιδιαίτερα
χορταρικά είναι ακόμη πιο αποτελεσματικά.
Στον αποκαλούμενο πολιτισμένο κόσμο έχουμε πάθει αναισθησία με τη
μαζική βιομηχανία κρεάτων. Μπροστά στις συσκευαζόμενες μερίδες κρέατος ή
ψαριού δεν κάνουμε πλέον καμιά σύνδεση ανάμεσα στο προϊόν και στο ζώο
που σκοτώθηκε άσκοπα για το χατίρι μας και μόνο. Η Αχίμσα – η ιερότητα
όλων των ζωντανών υπάρξεων – είναι ανάμεσα στους πιο υψηλούς νόμους της
φιλοσοφίας της γιόγκα και δεν μπορούμε να την αγνοήσουμε αν θέλουμε να
προοδεύσουμε πνευματικά.
Για τον γιόγκι, κάθε ζωή είναι ιερή: κάθε δημιούργημα είναι μια
ζωντανή οντότητα, με καρδιά και συγκινήσεις που αναπνέει κι αισθάνεται
κι έτσι ακόμη και η σκέψη να φάει κρέας ή ψάρι είναι τελείως αδύνατη. Μόλις
συνειδητοποιήσεις από πού προέρχεται η τροφή σου και πως σε επηρεάζει, ο
νους σου θ’ ανοίξει προοδευτικά και θα φτάσεις να καταλάβεις ότι όλα
είναι δημιουργήματα της ίδια δημιουργίας, όπως είσαι κι εσύ ο ίδιος.
Ένας σπόρος, ένα σύμπαν.
Σκεφτείτε ότι κρατώντας ένα σπόρο μέσα στο χέρι σας κρατάτε ολόκληρο το σύμπαν! Τα φυτά είναι οι πιο παλαιοί πρόγονοι. Oι Bέδες -αρχαία συγγράμματα των Iνδών- πιστεύουν ότι το σύμπαν βασίζεται στην πράξη της θυσίας και ότι τα φυτά υπακούουν σε αυτό το πεπρωμένο.
«Θυσιάζονται» στο βωμό του ζωικού βασιλείου, ακολουθώντας το ρυθμό
των εποχών, και προσφέρουν αγόγγυστα την τροφή τους σε όλους τους
ζωντανούς οργανισμούς. Από εποχή σε εποχή μάς θαμπώνουν με την ομορφιά
τους γεννώντας υπέροχα λουλούδια, φρούτα, σπόρους, χόρτα, βότανα,
γρασίδια, χρώματα, αρώματα και μια όμορφη παρουσία. Ενώ τα ζώα τρέχουν,
τα πουλιά πετούν, τα ψάρια κολυμπούν, τα φυτά είναι σταθερά ριζωμένα στη
γη για να προσφέρουν.
Είδατε ποτέ μια αχλαδιά να
μαλώνει με μια μηλιά, για μια καλύτερη θέση στο χώμα; Φυσικά όχι. Αν
πρόκειται, λοιπόν, να αρχίσετε να ευθυγραμμίζετε τη ζωή σας με αυτήν των
φυτών, βάζοντάς τα στο τραπέζι σας σαν ένα ιερό γεύμα, όπως προτρέπει ο
πρώτος διατροφικός κανόνας ενός γιόγκι, πρέπει να γίνετε το ίδιο
ανιδιοτελείς και δοτικοί όπως ένα δέντρο, ένας σπόρος, ένα λουλούδι…
Φάτε με τα χέρια! Όχι με τα σίδερα
Στη βεδική σκέψη, τα χέρια θεωρούνται τα πιο πολύτιμα
όργανα δράσης. Τα χέρια και τα πόδια θεωρούνται οι αγωγοί των πέντε
στοιχείων του κόσμου: διάστημα, αέρας, φωτιά, νερό και γη.
Καθένα από τα πέντε αυτά στοιχεία αντιπροσωπεύεται από ένα δάχτυλο. O
αντίχειρας αντιπροσωπεύει το διάστημα, ο δείκτης τον αέρα, ο μέσος τη
φωτιά, ο παράμεσος το νερό, και το μικρό τη γη. Όταν μαζεύουμε τις άκρες
των δαχτύλων του δεξιού μας χεριού, καθώς αγγίζουμε την τροφή,
τονώνουμε τα πέντε στοιχεία και καλούμε τη φωτιά της χώνεψης να παράγει
τα χωνευτικά υγρά.
Μέρος του μυστηρίου της τροφής είναι να μάθει κανείς την ιερή τέχνη
της χρήσης των χεριών για την προετοιμασία και την κατανάλωση της
τροφής. Αυτό αποτελεί ένα σημαντικό στάδιο για την ενεργοποίηση των
θεραπευτικών ιδιοτήτων της τροφής. Τρίψτε τα χέρια σας απαλά επάνω στα
σπόρια και τα λαχανικά, καθώς τα πλένετε. Σκίστε τα λαχανικά προσεκτικά
κατά μήκος των γραμμών της ζωής τους. Προσέξτε και αγαπήστε τα χέρια
σας. Όπως και η τροφή σας, είναι και αυτά ένα ακόμα θαύμα της ζωής!
H τροφή θυμάται, έχει μνήμη
Τι σημαίνει αυτό; Κάθε μπουκιά που τρώμε, κάθε κίνηση και ήχος που
κάνουμε με το στόμα μας, επικαλείται τη δόνηση, την ενέργεια και τη
μνήμη του σύμπαντος. Σας ακούγεται λίγο τρελό; Δεν είναι καθόλου,
σύμφωνα με την ινδική αντίληψη. Γνωρίζετε πολύ καλά ότι η σωματική και
ψυχική σας υγεία εξαρτώνται απόλυτα από τον αέρα που αναπνέετε, από την
τροφή που τρώτε και από τους ήχους που ακούτε γύρω σας. Τι από όλα αυτά
είναι στη σημερινή εποχή φυσικό;
Τα φρούτα; O αέρας; O ήχος της
φύσης; Τα φρούτα, τα λαχανικά, τα τσάγια, όλες οι τροφές και ιδιαίτερα
αυτές που χρησιμοποιούνται για ιατρικούς σκοπούς, όπως τα βότανα, είναι
άκρως επιρρεπή στα ενεργειακά και δονητικά πεδία. O θόρυβος καταστρέφει.
Το ηλεκτρικό ρεύμα μπορεί να καταστρέψει τη μνήμη της τροφής, όσο και
αν ακούγεται απίστευτο. O θόρυβος που προκαλείται από τα ψυγεία, τα
μίξερ, τις κουζίνες και άλλες ηλεκτρικές συσκευές μπορεί να μεταλλάξει
την ενεργειακή δομή της τροφής.
Οι ηχητικές δονήσεις συρρικνώνουν την κοσμική μνήμη της τροφής και
την κάνουν να ξεχνάει το σκοπό της, με αποτέλεσμα στο σώμα μας να
περνάει μια τροφή που «δεν ξέρει τι κάνει και πού πάει». Λίγο
παλαιότερα, οι άνθρωποι χρησιμοποιούσαν το γουδί για να κοπανήσουν τους
σπόρους, τη σήτα για να κοσκινίσουν και να απομακρύνουν τις φλούδες και
τις πέτρες από τα όσπρια. Γίνονταν ένα με τον ήχο που έβγαζε το
γουδοχέρι, γίνονταν ένα με το «σσσσς» των δημητριακών καθώς
κουνιόντουσαν πάνω στη σήτα. Αυτό το χτύπημα και το σύρσιμο της τροφής
ενεργοποιούσε την καρδιά τους, τους καθησύχαζε, απομάκρυνε τις αρνητικές
και διχασμένες σκέψεις και ξύπναγε την αρχέγονη κυτταρική μνήμη της
ένωσής τους με τη γη.
Mαγειρέψτε με αγάπη, παθιαστείτε με αυτό που ετοιμάζετε για φαγητό
Δυστυχώς, οι γιογκικές διδασκαλίες γύρω από το θέμα της
τροφής και του ποτού δεν έχουν απασχολήσει ακόμα εμάς τους Δυτικούς,
αφού ακούγονται σαν παραμύθια στα αυτιά μας, που τα ξέρουν όλα. H
καλύτερη νοικοκυρά και μαγείρισσα της Δύσης δεν μπορεί να φανταστεί ότι
η ψυχική της στάση όταν ετοιμάζει την τροφή διεισδύει μέσα σε αυτήν με
έναν ιδιαίτερα λεπτό και αδιόρατο τρόπο που επηρεάζει την πεπτική
λειτουργία αυτών που τρώνε το φαγητό που ετοίμασε.
Γι’ αυτό, δεν πρέπει να είστε μελαγχολικοί ή θυμωμένοι όταν
ετοιμάζετε το φαγητό. Είναι προτιμότερο να τραγουδάτε και να στοχάζεστε,
αφού αυτές οι δραστηριότητες σας βοηθούν να συγκεντρώνεστε και, το
κυριότερο, να νιώθετε αγάπη για τους ανθρώπους για τους οποίους
μαγειρεύετε. Προσπαθήστε ακόμα να έχετε επίγνωση των ιδιοτήτων του
φαγητού, καθώς ανακατεύετε τα διάφορα συστατικά.
H παρασκευή και η λήψη της τροφής είναι εμπειρία άκρως ερωτική, που
μοιάζει από πολλές απόψεις με την ερωτική πράξη. ..και να θυμάστε πάντα
αυτό που λέει το «Γκεράντα Σαμχίτα», το αρχαίο κείμενο για την τροφή:
«Το μισό στομάχι πρέπει να γεμίζει με τροφή, το ένα τέταρτο με νερό ή
άλλο υγρό και το άλλο τέταρτο πρέπει να μένει αδειανό, για να βοηθήσει
στην εξάσκηση του ελέγχου της αναπνοής».
Tαξινόμηση της τροφής σύμφωνα με την Ινδική Φιλοσοφία
Οι διδασκαλίες της γιόγκα ταξινομούν την τροφή σε τρεις βασικούς τύπους, σύμφωνα με την επίδρασή τους στο σώμα και στο νου.
Tροφές SATTVIC : Tρέφουν γλυκά τη δημιουργική ενέργεια και στάση ζωής.
Είναι το πιο αγνό είδος τροφής., το πιο κατάλληλο για κάθε σοβαρό
σπουδαστή της γιόγκα. Τρέφει το σώμα και το διατηρεί σε γαλήνια
κατάσταση. Ηρεμεί και εξαγνίζει το νου, επιτρέποντας του στο μάξιμουμ.
Μια SATTVIC δίαιτα οδηγεί έτσι σε αληθινή υγεία, ένας ήρεμος νους που
ελέγχει ένα σωστό σώμα, με μία ισορροπημένη ροή ενέργειας ανάμεσά τους.
Περιλαμβάνουν το γάλα, το μέλι, το βούτυρο, τα ΒΙΟ γαλακτοκομικά
προϊόντα, τα καρύδια, τα αμύγδαλα, το σουσάμι, το ρύζι, τα δημητριακά,
τα περισσότερα φρούτα και όλα τα λαχανικά. Έχουν γλυκιά γεύση και
διεγείρουν δημιουργικά και ερωτικά συναισθήματα. Oι SATTVIC τροφές
προωθούν την ανάπτυξη και τη δημιουργικότητα, γι’ αυτό ονομάζονται και
«τροφές των θεών».
Tροφές RAZASIC : Διεγείρουν το φλογερό καυτερό, παθιασμένο συναίσθημα.
Περιλαμβάνουν όλες τις τροφές που είναι καυτερές,
αλμυρές και ερεθιστικές, όπως τα βολβώδη λαχανικά, τα μπαχαρικά, τα
αλμυρά, τα περισσότερα ψάρια, το κόκκινο κρέας και το κοτόπουλο. Οι
τροφές αυτές διεγείρουν τις αισθήσεις, έχουν καυστικά και θερμαντικά
αποτελέσματα και είναι δύσπεπτες. Τα ζωικά προϊόντα θεωρούνται κατάλληλα
για κατανάλωση μόνο όταν είναι πολύ φρέσκα, βιολογικά και προσεκτικά
μαγειρεμένα, με τους κανόνες των γιόγκι. Το να τρως με βιασύνη θεωρείται
επίσης μια RAZASIC ενέργεια.
Tροφές TAMASIC : Προκαλούν βίαια και καταστροφικά συναισθήματα.
Περιλαμβάνουν τις τροφές που αναστατώνουν ή διαστρεβλώνουν τις
αισθήσεις, είτε μέσα από την εξαιρετικά καυτερή, πικρή ή στυφή γεύση
τους είτε μέσα από την αποσύνθεσή τους στον οργανισμό. Μανιτάρια, κρασί,
αλκοόλ, τροφές μαγειρεμένες ή τηγανισμένες με βαριά λάδια δημιουργούν
καταστροφικά συναισθήματα, εκτός αν προετοιμαστούν με μεγάλη προσοχή και
γνώση. Αυτές οι τροφές αυξάνουν τα στοιχεία της γης και του νερού,
πράγμα που εκδηλώνεται ως βλέννα, λίπος και σωματική δυσκινησία.
Μια διατροφή TAMASIC δεν ωφελεί ούτε το νου, ούτε το σώμα. Η πράνα, η
ενέργεια, αποσύρεται, οι δυνάμεις της λογικής θαμπώνουν και μια αίσθηση
αδράνειας κυριαρχεί. Η αντίσταση του σώματος στις ασθένειες (το
ανοσοποιητικό)καταστρέφεται και ο νους γεμίζει με σκοτεινές σκέψεις και
το σώμα με μαύρα συναισθήματα σαν το θυμό, την ζήλια, την απληστία. Η
πολυφαγία επίσης θεωρείται TAMASIC, όπως και το πάχος.
H καλύτερη επιλογή τροφών για υγεία, δύναμη, αθανασία.
Σύμφωνα με την ινδική φιλοσοφία, οι SATTVIC τροφές είναι
η καλύτερη επιλογή για να διατηρηθεί η υγεία και η ισορροπία στον
οργανισμό. Αν όμως απαιτούνται περισσότερες πρωτεΐνες, όπως π.χ. από
τους αθλητές, τότε οι SATTVIC τροφές μπορεί να συνδυάζονται με RAZASIC
τροφές, οι οποίες είναι προτιμότερο να είναι βιολογικές και φρέσκες και
να μαγειρεύονται με πολύ μεγάλη προσοχή (να μην τσιγαρίζονται, ώστε να
μη γίνονται δύσπεπτες).
Οι ίδιες οι τροφές αναλόγως το στάδιο ωρίμανσης τους, βρίσκονται και
σε διαφορετική κατηγορία. Όταν κάτι είναι άγουρο έχει Ράγιας ιδιότητες,
όταν κάτι είναι ώριμο TAMASIC, ενώ όταν βρίσκεται σε μια ενδιάμεση
φυσιολογική κατάσταση, τότε μιλάμε για SATTVIC ιδιότητες.
Στην πρώτη κατάταξη, στην SATTVIC, είναι βασισμένη η τροφή των
Γιόγκι. Ο διαχωρισμός έχει γίνει με βάση, πια θα είναι η μελλοντική
αντίδραση του οργανισμού (του φυσικού σώματος) στις τροφές αυτές. π.χ.
το κρέας το αλκοόλ και όλα αυτά τα παρεμφερή ενώ αρχικά μπορεί να
φαίνεται ότι έχουν RAZASIC ιδιότητες (την πρώτη στιγμή δίνουν ενέργεια)
γιατί δίνουν μεγάλη ποσότητα ενέργειας, αργότερα (με τον καιρό) ο
άνθρωπος που καταναλώνει τέτοια προϊόντα πέφτει ενεργειακά και μόνο με
μεγαλύτερη κατανάλωση τέτοιων προϊόντων μπορεί να αποκτήσει ξανά
ενέργεια. Είναι δηλαδή ένα είδος εθισμού και οτιδήποτε έχει τέτοιες
ιδιότητες είναι TAMASIC στην βάση του.
Επίσης τα προϊόντα αυτά, σύμφωνα με το γεγονός ότι η τροφή επηρεάζει
ανάλογα το σώμα και το μυαλό μπορούμε να καταλάβουμε καλύτερα γιατί το
αλκοόλ είναι TAMASIC και όχι RAZASIC (ενώ στην αρχή φαίνεται ότι κυλάει η
ροή της σκέψης και μπορείς να λειτουργήσεις καλύτερα, με τον καιρό
παύεις να λειτουργείς). Από την άλλη RAZASIC τροφές είναι αυτές που
διεγείρουν το νευρικό σύστημα άλλα σε σημείο ανησυχητικό όπως π.χ. ο
καφές κ.λ.π.
Γενικά είναι πάρα πολύ σημαντικό για να δημιουργήσουμε ένα σωστό
διαιτολόγιο πρώτα- πρώτα να γνωρίζουμε την δική μας ιδιοσυγκρασία και
χαρακτηριστικά μας όπως και τις ανάγκες μας, κάθε στιγμή. Η αλήθεια
είναι πως αν αφήσουμε το σώμα μας να μιλήσει, θα μας ζητήσει την τροφή
ακριβώς που χρειαζόμαστε τη στιγμή εκείνη. Αν π.χ. είμαστε αρκετά
νευρώδεις τύποι, θα πρέπει να καταναλώνουμε λίγο περισσότερο TAMASIC
τροφές για να εξισορροπήσουμε την ιδιοσυγκρασία μας και αντίστροφα.
Γενικά αν χρησιμοποιήσουμε σωστά τις τροφές μπορούμε να
εξισορροπήσουμε την ψυχολογία μας. Πηγαίνοντας σε έναν πιο ειδικευμένο
τομέα, θα ήθελα να αναφέρω ότι σύμφωνα με την επιστήμη ο άνθρωπος πρέπει
να καταναλώνει 70-75% από την συνολική τροφή που χρειάζεται και να
παίρνει την υπόλοιπη απαιτούμενη ενέργεια από τις ασκήσεις των γιόγκι.
Oι TAMASIC τροφές, σύμφωνα με τη γιογκική διατροφή, καλό είναι να
αποφεύγονται. H επιλογή της τροφής μας πρέπει να γίνεται σύμφωνα με τον
τρόπο ζωής μας, αλλά και με τους στόχους μας. Ένα υλιστικά
προσανατολισμένο άμαθο άτομο, επιλέγει, να ξεκινήσει την ημέρα του με
μια τυρόπιτα, παρά με ένα χυμό φρούτων που θα φτιάξει στο σπίτι του ή
ένα τσάι με βότανα και ένα απλό κρητικό παξιμάδι με λίγη γραβιέρα, που
θα προτιμήσει ένας «άνοστος» οπαδός της Γιογκικής διδασκαλίας. Τα
αποτελέσματα στην υγεία του, στην σκέψη και στην κατανόηση του, φυσικά
είναι ανάλογα.
Α.Α.Μικουλίν, Σοβιετικός ακαδημαϊκός που έχει ασχοληθεί με τα μυστικά
της μακροζωίας, λέει πως, δεν πρέπει να τρώμε τα εξής ή και να τα τρώμε
όσο λιγότερο μπορούμε, έως καθόλου.
1) Τα προϊόντα που προκαλούν
ζύμωση στα έντερα. Όχι η ίδια η μαγιά που είναι πλούσια πηγή βιταμινών Β
και πολλών άλλων, αλλά μονάχα τα προϊόντα που την περιέχουν.
2) Τα οργανικά λίπη, γιατί υποβοηθούν την δημιουργία στείρωσης. αντικατάσταση με φυσικά έλαια, ελαιόλαδο, ηλιέλαιο κ.λ.π.
3) Η ζάχαρη, το γάλα, το αλάτι είναι λευκοί εχθροί του ανθρώπου. Τα βιομηχανοποιημένα του σούπερ μάρκετ.
4) Απαγορεύονται οι μύκητες, τα μανιτάρια π.χ.
5) ΤΡΩΜΕ ΜΟΝΟ ΟΤΑΝ ΠΕΙΝΑΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΤΡΩΜΕ ΟΣΟ ΤΟ ΔΥΝΑΤΟΝ ΛΙΓΟΤΕΡΟ.
Αυτή είναι η διατροφή των κατοίκων της Αλωχαλίας που θεωρούνται
αιωνόβιοι: Κύρια καθημερινή τροφή τους είναι ένας χυλός που φτιάχνεται
από καλαμποκάλευρο, λαγάνες, χαλβάς, τυριά, ξινόγαλο, ανθόγαλο. Επίσης
τρώνε πολύ συχνά καρύδια, κάστανα, φαγητά από φασόλια, λάχανα,
παντζάρια, κρεμμύδια και σκόρδα. Βασική τροφή επίσης των αιωνόβιων
κάποιας άλλης περιοχής του Πακιστάν αποτελείται από αμυλούχες τροφές,
γαλακτομικά προϊόντα και δημητριακά, όπως επίσης και από άγριους
καρπούς, βατόμουρα, κρεμμύδια, σκόρδα.
Όπως βλέπουμε λείπει από την διατροφή τους το κρέας, από το οποίο
κατανάλωναν πολύ λίγο και αυτό γιατί το κρέας δηλ. τα λευκώματα πρέπει
να καταναλώνονται λίγο, ίσα-ίσα για να αποκαταστούνται τα λευκά κύτταρα.
Το παραπάνω χρησιμοποιείται για καύσιμο και χρειάζεται πολύ κατανάλωση
ενέργειας για να καεί, αλλιώς βάζεις περιττά κιλά δηλ. λίπος. Όπως
βλέπουμε από τις παραπάνω διατροφές, οι αιωνόβιοι χρησιμοποιούν κατ’
αρχάς φυσικές SATTVIC τροφές και κατά δεύτερον παντρεύοντας έντεχνα
τροφές με Ράγιας και TAMASIC ιδιότητες. Εξ ου και η αιωνοβιότητα τους.
Οι yogis πιστεύουν ότι την ώρα της σφαγής, ο φόβος του θανάτου
διαπερνά τα κύτταρα του ζώου. Έρευνες έχουν δείξει ότι οι χορτοφάγοι
είναι πιο υγιείς από τους κρεατοφάγους και ζουν πιο πολλά χρόνια. Τέλος,
στις μέρες μας τα γαλακτοκομικά προϊόντα είναι εξίσου επικίνδυνα με το
κρέας καθώς τα ζώα που μεγαλώνουν σε φάρμες ζουν σε πολύ κακές συνθήκες
και παίρνουν αντιβιοτικά και ορμόνες προκειμένου να παράγουν περισσότερη
ποσότητα γάλατος, τα οποία περνάνε στο γάλα.
Συνεπώς, SATTVIC διατροφή είναι μόνο αυτή η οποία δεν περιέχει
καθόλου ζωικά προϊόντα και σε συνδυασμό με την RAZASIC διατροφή η υγεία
και η υψηλή ενέργεια του σώματος και του νου θα μας κατευθύνουν πέρα από
τις πύλες της αθανασίας.
http://www.terrapapers.com/?p=686
3ο Iceman: Τα μυστικά του άνθρώπου από τους πάγους.
Καλησπέρα και ευχαριστώ πολύ για το λεπτομερές σας άρθρο. Θα ήθελα να ρωτήσω εάν μπορείτε να αναρτήσετε περαιτέρω πληροφορίες για το ποιες εξετάσεις χρειάζονται για πρόληψη με βάση του καρκινικούς δείκτες. Ευχαριστώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΛένε ,πώς " Ως καρκινικοί δείκτες ονομάζονται οι πρωτεΐνες που παράγονται από τα καρκινικά κύτταρα ή από υγιή κύτταρα ως απάντηση στην παρουσία του όγκου και μπορούν να μετρηθούν ποσοτικά, παρέχοντας πληροφορίες σχετικά με την διάγνωση, πρόγνωση και παρακολούθηση της θεραπευτικής αγωγής της νόσου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαρκινικός δείκτης θεωρείται κάθε βιολογική ουσία η οποία μπορεί να μετρηθεί ποσοτικά ή να εκτιμηθεί ποιοτικά και η μέτρηση της ή η παρουσία της μπορεί να δώσει χρήσιμες πληροφορίες σχετικά με την ύπαρξη, τη φύση, το μέγεθος, την υποτροπή ή την μεταστατική εξάπλωση μιας κακοήθους διεργασίας στον οργανισμό. Οι καρκινικοί δείκτες είναι μόρια που βρίσκονται σε μεγάλες συγκεντρώσεις σε ιστούς και βιολογικά υγρά ασθενών με νεοπλασματική νόσο. "
Όμως, η γνώμη μου είναι ότι δέν πρέπει νά πειράζουμε τίποτα στό σώμα μας. Καλλίτερα νά φροντίζουμε γιά τήν υγεία μας , όσο μπορούμε , παρά νά "ψαχνόμαστε". Κάθε "ψαχούλεμα" φέρνει μιά σειρά ανωμαλιών στόν τρόπο πού τό ίδιο τό σώμα διορθώνει τά "στραβά" πού προκύπτουν. Ε'ιναι βέβαια μιά προσωπική άποψη . Η άποψη τής ιατρικής επιστήμης τού νά προλαμβάνουμε, δέν φέρνει αποτελέσματα, αντίθετα, πολλές φορές φέρνει τά αντίθετα.
Ελπίζω νά καταλαβαίνεις τί εννοώ.
ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΑΡΘΡΟ !!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΟΥΜΕ .
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΕΤΑΦΕΡΟΝΤΕ ΟΙ ΓΝΩΣΕΙΣ .