Βίλχελμ Ράιχ -Συγκινησιακή ΠανούκλαΤο άτομο που υποφέρει από συγκινησιακή πανούκλα βασικά χαρακτηρίζεται από την αντίφαση μεταξύ της έντονης λαχτάρας για τη ζωή και της ταυτόχρονης αδυναμίας του να επιτύχει την αντίστοιχη ικανοποίηση, εξαιτίας της θωράκισής του.
Ο πανουκλιασμένος χαρακτήρας, υπό οποιεσδήποτε συνθήκες και με κάθε τρόπο, θα προσπαθήσει να αλλάξει το περιβάλλον του, έτσι ώστε ο δικός του τρόπος ζωής και σκέψης να μην διαταράσσεται. Βιώνει ως πρόκληση καθετί που αντιβαίνει στις συνήθειές του και συνεπώς το μισεί και το πολεμά.
Ο όρος «συγκινησιακή πανούκλα» δεν υποδηλώνει κάτι το υποτιμητικό. Δεν αναφέρεται δηλαδή σε συνειδητή κακοήθεια, σε ηθικό ή βιολογικό εκφυλισμό, σε ανηθικότητα κτλ. Για να το κατανοήσουμε καλύτερα, ας φανταστούμε έναν οργανισμό του οποίου ο φυσικός τρόπος κίνησης εμποδίζεται συνεχώς από τη γέννησή του. Ο οργανισμός αυτός είναι υποχρεωμένος να αναπτύξει μη φυσικές μορφές κίνησης. Ή χωλαίνει ή κινείται βοηθούμενος από δεκανίκια. Κατ’ αναλογία, το άτομο του οποίου η φυσική ικανότητα για αυτορρύθμιση στη ζωή έχει καταπιεστεί από τη στιγμή της γέννησής του, πορεύεται στη ζωή του όπως αυτή του υπαγορεύεται από τη συγκινησιακή πανούκλα. Υπό αυτή την έννοια, το άτομο που έχει προσβληθεί από τη συγκινησιακή πανούκλα από χαρακτηρολογική άποψη χωλαίνει.
Εμφανίστηκε όταν για πρώτη φορά καταπιέστηκε σε μαζική κλίμακα η γενετήσια ερωτική ζωή και εξελίχτηκε σε επιδημία, η οποία βασανίζει τους λαούς της Γης επί χιλιάδες χρόνια. Δεν έχουμε ενδείξεις που να υποδεικνύουν ότι μεταβιβάζεται κληρονομικά από τη μητέρα στο παιδί. Σύμφωνα με όσα γνωρίζουμε εμφυτεύεται σε κάθε παιδί τις πρώτες κιόλας ημέρες της ζωής του. Πρόκειται για επιδημική ασθένεια, αντίστοιχη με τη σχιζοφρένεια ή τον καρκίνο, με τη σημαντική διαφορά ότι εκδηλώνεται ως επί το πλείστον στον κοινωνικό χώρο.Η ίδια η σχιζοφρένεια και ο καρκίνος είναι βιοπάθειες που οφείλονται στην ισοπεδωτική επικράτηση της συγκινησιακής πανούκλας στην κοινωνική ζωή. ..Συνήθως τέτοιου τύπου οξείες προσβολές συγκινησιακής πανούκλας οφείλονται στη διαταραχή της ερωτικής ζωής και υποχωρούν, όταν η διαταραχή εξαλειφθεί. ..Η ενέργεια που τροφοδοτεί τις αντιδράσεις της συγκινησιακής πανούκλας προέρχεται πάντα από τη σεξουαλική ματαίωση, ανεξάρτητα αν πρόκειται για σαδιστικές επιθετικές πράξεις ή τη δυσφήμηση φιλικών προσώπων. Η λίμναση της σεξουαλικής ενέργειας είναι το κοινό στοιχείο που υπάρχει μεταξύ της συγκινησιακής πανούκλας και των άλλων βιοπαθειών. ..Η συγκινησιακή πανούκλα είναι εκείνη η ανθρώπινη συμπεριφορά η οποία, λόγω μιας βιοπαθητικής χαρακτηροδομής, εκδηλώνεται στις διαπροσωπικές και, κατ’ επέκταση, στις κοινωνικές σχέσεις και στους αντίστοιχους θεσμούς λαμβάνοντας τη μορφή συντονισμένων και χαρακτηριστικών ενεργειών. Η σφαίρα επιρροής της συγκινησιακής πανούκλας είναι το ίδιο μεγάλη με εκείνη της βιοπάθειας του χαρακτήρα.
...Διαπιστώνουμε ότι ο χώρος στον οποίο εδραιώνεται η συγκινησιακή πανούκλα ταυτίζεται περίπου με το σύνολο των κοινωνικών αδικιών, τις οποίες τα κινήματα κοινωνικής ελευθερίας αντιμάχονται από αμνημονεύτων χρόνων. Δεν θα ήταν εντελώς εσφαλμένο επίσης να εξισώσουμε τον χώρο στον οποίο εδραιώνεται η συγκινησιακή πανούκλα με την «πολιτική αντίδραση» ή και με την πολιτική γενικότερα. ..Έχουμε ήδη αναφέρει ότι ο κοινός βιοπαθητικός πυρήνας σε όλες τις μορφές της συγκινησιακής πανούκλας είναι η βιολογική σεξουαλική λίμναση. Από την άλλη μεριά, από την εμπειρία μας συνάγουμε ότι ο γενετήσιος χαρακτήρας είναι ανίκανος να χρησιμοποιήσει τις μεθόδους της συγκινησιακής πανούκλας. Πρόκειται για μεγάλο μειονέκτημα[5] του κοινωνικού βίου, να κυριαρχείται σε μεγάλο βαθμό από τους θεσμούς της συγκινησιακής πανούκλας. Καταλαβαίνουμε τώρα γιατί η τιμιότητα και η ευθύτητα είναι ανθρώπινα γνωρίσματα που συναντώνται πολύ σπάνια. Και επιπλέον, γιατί αυτού του είδους η συμπεριφορά, τις ελάχιστες φορές που κυριαρχεί, προκαλεί πάντα κατάπληξη και θαυμασμό...Έχει επανειλημμένα αποδειχτεί ότι η συγκινησιακή πανούκλα —αναγκαστικά— αποκαλύπτει την παράλογη φύση της όταν την αναλύσουμε σε βάθος. Δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά, διότι η συγκινησιακή πανούκλα μπορεί να αντιδράσει μόνο παράλογα. Είναι αναγκασμένη να υποχωρεί, όταν την αποκαλύπτουμε ευθέως και χωρίς συμβιβασμούς, χρησιμοποιώντας την ορθολογική σκέψη και το φυσικό συναίσθημα για τη ζωή. ..Γνωρίζουμε ότι όλοι λαχταρούν την ειρήνη και την ελευθερία. Όμως οι χαρακτηροδομές που είναι σε μεγάλο βαθμό νευρωτικές και, συνακόλουθα τις διακατέχει ο φόβος για την ελευθερία και ο φόβος για την υπευθυνότητα (άγχος ηδονής) οδηγούν σε συλλογισμό και ανάλυση των εννοιών της ειρήνης και της ελευθερίας με τυπολατρικό και όχι αντικειμενικό τρόπο. Απλούστατες και αυταπόδεικτες αλήθειες, που είναι προφανές ότι αποτελούν τα φυσικά θεμέλια της ειρήνης και της ελευθερίας, αποφεύγονται σχεδόν σκόπιμα. ...Το άτομο που έχει προσβληθεί από συγκινησιακή πανούκλα δεν αρκείται στην παθητική στάση. Η σκέψη του είναι εντελώς συγκεχυμένη εξαιτίας των παράλογων αντιλήψεων που έχει, και στην ουσία καθορίζεται από παράλογα συναισθήματα.
Η σκέψη δεν χρησιμοποιείται για να καταλήξει το άτομο στο σωστό συμπέρασμα, όπως συμβαίνει όταν επικρατεί ο ορθολογισμός. Αντίθετα, χρησιμοποιείται για να επιβεβαιώσει και να εκλογικεύσει το προϋπάρχον παράλογο συμπέρασμα. Αυτό γενικά ονομάζεται «προκατάληψη». Εκείνο όμως που παραβλέπεται είναι ότι αυτή η προκατάληψη έχει σημαντικές κοινωνικές συνέπειες, είναι ευρέως διαδεδομένη και στην πράξη ταυτόσημη με αυτό που ονομάζουμε «παράδοση», η οποία δεν ανέχεται την ορθολογική σκέψη που μπορεί να την εξαφανίσει. Υπό αυτή την έννοια, η συγκινησιακή πανούκλα έχει ένα τρόπο σκέψης απρόσβλητο σε επιχειρήματα. Έχει τη δική της τεχνική συλλογισμού στον δικό της χώρο, τη δική της «λογική», θα μπορούσαμε να πούμε. Φαινομενικά δίνει την εντύπωση του ορθολογισμού, αλλά στην πραγματικότητα δεν λειτουργεί ορθολογικά....Για παράδειγμα, ένας αυστηρός αυταρχικός εκπαιδευτικός τονίζει, πολύ λογικά και σωστά, την υπάρχουσα απειθαρχία των παιδιών. Στο στενό αυτό πλαίσιο όπου εξετάζει τα πράγματα, το συμπέρασμά του φαίνεται σωστό. Αν όμως παρέμβει η ορθολογική σκέψη και εξηγήσει ότι η απειθαρχία, στην οποία ο παράλογα σκεπτόμενος εκπαιδευτικός αναφέρεται, είναι το κοινωνικό αποτέλεσμα της επιβολής της αυταρχικής πειθαρχίας, όπως αυτή εφαρμόζεται στην εκπαίδευση, τότε εμφανίζεται πάντα μπλοκάρισμα της σκέψης. Σ’ αυτό ακριβώς το σημείο γίνεται εμφανής ο παράλογος χαρακτήρας της πανουκλιασμένης σκέψης....Επίσης οι ηθικολογικές απόψεις υποβάλλουν τους ανθρώπους σε σεξουαλική καταπίεση, γεγονός που δημιουργεί τις δευτερογενείς ορμές και οι δευτερογενείς ορμές καθιστούν αναγκαία την ηθικολογική καταπίεση...Επομένως, για το άτομο αυτό η διαιώνιση της καταπίεσης και των δευτερογενών ορμών έχει συναισθηματική σημασία. Ο λόγος είναι απλός, όσο παράδοξος κι αν φαίνεται: φοβάται τις φυσικές ενορμήσεις. Ο φόβος αυτός είναι η παράλογη κινητήρια δύναμη που βρίσκεται πίσω από το σύστημα σκέψης του, ανεξάρτητα αν αυτό από μόνο του παρουσιάζεται λογικό. Ο ίδιος ακριβώς φόβος το οδηγεί σε επιθετικές ενέργειες, στην περίπτωση που κάποιος απειλήσει σοβαρά το κοινωνικό του σύστημα.
Στον νευρωτικό χαρακτήρα η ικανότητα για δράση είναι πάντα μειωμένη, επειδή τα κίνητρά του στερούνται συναισθήματος ή είναι αντιφατικά. Εφόσον έχει συνήθως καταπιέσει πολύ τον παραλογισμό του, πρέπει να τον πολεμάει συνεχώς. Ακριβώς αυτό μειώνει την ικανότητά του να πράττει. Φοβάται να αφεθεί πλήρως σε οποιαδήποτε δραστηριότητα, καθώς δεν μπορεί ποτέ να είναι σίγουρος ότι δεν θα ξεσπάσουν παράλληλα οι σαδιστικές ή και άλλες παθολογικές παρορμήσεις. Κατά κανόνα υποφέρει από την επίγνωση του γεγονότος ότι η λειτουργικότητά του είναι ανεσταλμένη, χωρίς όμως να φθονεί το υγιές άτομο. Η στάση του τυπικά περιγράφεται από το: «Στάθηκα άτυχος στη ζωή, αλλά τα παιδιά μου θα ζήσουν καλύτερα». Με τον τρόπο αυτό μετατρέπεται σε κάποιον ο οποίος βλέπει μεν θετικά την πρόοδο που συντελείται, αλλά παραμένει στείρος θεατής της...Είναι βασικό χαρακτηριστικό του πανουκλιασμένου ατόμου ότι πιστεύει, σοβαρά και ειλικρινά, στον υποτιθέμενο στόχο και τα κίνητρά του. ...Η πανουκλιασμένη γεροντοκόρη, όμως, δεν ανέχεται να βλέπει την ευτυχία του έρωτα στα άλλα κορίτσια. Αν συμβαίνει να είναι εκπαιδευτικός, θα κάνει ό,τι περνάει από το χέρι της για να καταστήσει τα κορίτσια που βρίσκονται υπό την επίβλεψή της ανίκανα να αισθάνονται ευτυχία στον έρωτα. Το ίδιο ισχύει για όλες τις καταστάσεις που συναντάμε στη ζωή. Ο πανουκλιασμένος χαρακτήρας, υπό οποιεσδήποτε συνθήκες και με κάθε τρόπο, θα προσπαθήσει να αλλάξει το περιβάλλον του, έτσι ώστε ο δικός του τρόπος ζωής και σκέψης να μην διαταράσσεται. Βιώνει ως πρόκληση καθετί που αντιβαίνει στις συνήθειές του και συνεπώς το μισεί και το πολεμά.
Η αρχή που διέπει τη ζωή και τις πράξεις των ανθρώπων αυτών είναι η ευτυχία που αισθάνονται στον έρωτα. Ωστόσο, σήμερα οι γονείς που θα επέτρεπαν στα παιδιά τους να ζήσουν σύμφωνα με τους υγιείς φυσικούς νόμους θα κινδύνευαν να διασυρθούν οδηγούμενοι στο δικαστήριο από οποιονδήποτε ασκητικό χαρακτήρα που διαθέτει την ανάλογη επιρροή και να χάσουν την επιμέλεια των παιδιών τους.
...Τα άτομα που έχουν προσβληθεί από συγκινησιακή πανούκλα εμφανίζουν ισχυρή τάση να σχηματίζουν κοινωνικούς κύκλους.Οι κύκλοι αυτού του είδους μετατρέπονται σε κέντρα διαμόρφωσης της κοινής γνώμης, η οποία χαρακτηρίζεται από βίαιη δυσανεξία επί ζητημάτων που αφορούν τη φυσική ερωτική ζωή. Τα κέντρα αυτά βρίσκονται παντού και είναι ευρέως γνωστά. Καταδιώκουν αυστηρά κάθε εκδήλωση της φυσικής ερωτικής ζωής, καλυπτόμενα από το προσωπείο του «πολιτισμού» και της «ηθικής». Η κλινική έρευνα αποδεικνύει πέραν πάσης αμφιβολίας ότι, στους κύκλους των πανουκλιασμένων ατόμων, το σεξουαλικό κουτσομπολιό και η συκοφαντία αντιπροσωπεύουν ένα είδος διεστραμμένης σεξουαλικής ικανοποίησης.
Το άτομο που υποφέρει από συγκινησιακή πανούκλα βασικά χαρακτηρίζεται από την αντίφαση μεταξύ της έντονης λαχτάρας για τη ζωή και της ταυτόχρονης αδυναμίας του να επιτύχει την αντίστοιχη ικανοποίηση, εξαιτίας της θωράκισής του.
όλο τό άρθρο ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου