Lucian, Icaromenippus
A. M. Harmon, Ed.

‘ [14] γενήσῃ;’ ‘μὰ Δί᾽,’ ἦν δ᾽ ἐγώ, ‘ἢν μὴ σύ μοι τὴν ἀχλύν πως ἀφέλῃς ἀπὸ τῶν ὀμμάτων νῦν γὰρ δὴ λημᾶν οὐ μετρίως δοκῶ.’ ‘ καὶ μὴν οὐδέν σε,’ ἦ δ᾽ ὅς, ‘ ἐμοῦ δεήσει: τὸ γὰρ ὀξυδερκὲς αὐτὸς ἤδη γῆθεν ἥκεις ἔχων.’ ‘τί οὖν τοῦτό ἐστιν; οὐ γὰρ οἶδ᾽,’ ἔφην. ‘οὐκ οἶσθα,’ ἦ δ᾽ ὅς, ‘ἀετοῦ τὴν πτέρυγα .τὴν δεξιὰν περικείμενος;’ ‘ καὶ μάλα,’ ἦν δ᾽ ἐγώ: ‘τί δ᾽ οὖν πτέρυγι καὶ ὀφθαλμῷ κοινόν ἐστιν;’ ‘ ὅτι,’ ἦ δ᾽ ὅς, ‘ παρὰ πολὺ τῶν ἄλλων ζῴων ἀετός ἐστιν ὀξυωπέστατος, ὥστε μόνος ἀντίον δέδορκε τῷ ἡλίῳ, καὶ τοῦτό ἐστιν ὁ γνήσιος καὶ βασιλεὺς ἀετός, ἢν ἀσκαρδαμυκτὶ πρὸς τὰς ἀκτῖνας βλέπῃ.’ ‘ φασὶ ταῦτα,’ ἦν δ᾽ [p. 292] ἐγώ, ‘καί μοι ἤδη μεταμέλει ὅτι δεῦρο ἀνιὼν οὐχὶ τὼ ὀφθαλμὼ τοῦ ἀετοῦ ἐνεθέμην τοὺς ἐμοὺς ἐξελών ὡς νῦν γε ἡμιτελὴς ἀφῖγμαι καὶ οὐ πάντα βασιλικῶς ἐνεσκευασμένος, ἀλλ᾽ ἔοικα τοῖς νόθοις ἐκείνοις καὶ ἀποκηρύκτοις.’ ‘καὶ μὴν πάρα σοί,’ ἦ δ᾽ ὅς, ‘ αὐτίκα μάλα τὸν ἕτερον ὀφθαλμὸν ἔχειν βασιλικόν: ἢν γὰρ ἐθελήσῃς μικρὸν ἀναστὰς ἐπισχὼν τοῦ γυπὸς τὴν πτέρυγα θατέρᾳ μόνῃ πτερύξασθαι, κατὰ λόγον τῆς πτέρυγος τὸν δεξιὸν ὀφθαλμὸν ὀξυδερκὴς ἔσῃ: τὸν δὲ ἕτερον οὐδεμία μηχανὴ μὴ οὐκ ἀμβλύτερον δεδορκέναι τῆς μερίδος ὄντα τῆς χείρονος.’ ‘ἃλις,’ ἦν δ᾽ ἐγώ, ‘εἰ καὶ ὁ δεξιὸς μόνος ἀετῶδες βλέποι: οὐδὲν γὰρ ἂν ἔλαττον γένοιτο, ἐπεὶ καὶ τοὺς τέκτονας πολλάκις ἑωρακέναι μοι δοκῶ θατέρῳ τῶν ὀφθαλμῶν ἄμεινον πρὸς τοὺς κανόνας ἀπευθύνοντας τὰ ξύλα.’ Ταῦτα εἰπὼν ἐποίουν ἅμα τὰ ὑπὸ τοῦ Ἐμπεδοκλέους παρηγγελμένα: ὁ δὲ κατ᾽ ὀλίγον ὑπαπιὼν