olim, (R. § 226) of a time contemplated, ‘at yon time,’ and so, ‘in the season,’ ‘at times.’ as Fast. iii. 555, ut
P
olim amisso dubiae rege vagantur apes, XI. 508, ferreus olim cum laceras aries ballistave concutit arces. Cf. xiii.512 n.
430. Ovid has used this simile of the dying swan also in Her.VII. 1(Dido of her epistle to Aeneas), Fast. ii. 109 (of Arion ) and of himself in Trist. v. I. 11-4 (which illustrates exequialia): “utque iacens ripa deflere Caystrius ales dicitur ore suam deficiente necem, sic ego, Sarmaticas longe proiectus in oras, efficio, tacitum ne mihi funus eat.”