Μνησίλοχος
ἰδού γε κλέπτειν: νὴ Δία βινεῖσθαι μὲν οὖν.
ἀτὰρ ἡ πρόφασίς γε νὴ Δί᾽ εἰκότως ἔχει.
Εὐριπίδης
τί οὖν; ποιήσεις ταῦτα;
Εὐριπίδης
ὦ τρισκακοδαίμων ὡς ἀπόλωλ᾽ Εὐριπίδης.
Μνησίλοχος
210ὦ φίλτατ᾽ ὦ κηδεστὰ μὴ σαυτὸν προδῷς.
Εὐριπίδης
πῶς οὖν ποιήσω δῆτα;
Μνησίλοχος
τοῦτον μὲν μακρὰ
κλάειν κέλευ᾽, ἐμοὶ δ᾽ ὅ τι βούλει χρῶ λαβών.
Εὐριπίδης
ἄγε νυν ἐπειδὴ σαυτὸν ἐπιδίδως ἐμοί,
ἀπόδυθι τουτὶ θοἰμάτιον.
Μνησίλοχος
καὶ δὴ χαμαί.
215ἀτὰρ τί μέλλεις δρᾶν μ᾽;
Εὐριπίδης
ἀποξυρεῖν ταδί,
τὰ κάτω δ᾽ ἀφεύειν.
Μνησίλοχος
ἀλλὰ πρᾶττ᾽, εἴ σοι δοκεῖ.
ἢ μὴ᾽ πιδοῦν᾽ ἐμαυτὸν ὤφελόν ποτε.
Εὐριπίδης
Ἀγάθων σὺ μέντοι ξυροφορεῖς ἑκάστοτε,
χρῆσόν τί νυν ἡμῖν ξυρόν.
Ἀγάθων
αὐτὸς λάμβανε
220ἐντεῦθεν ἐκ τῆς ξυροδόκης.
Εὐριπίδης
γενναῖος εἶ.
κάθιξε: φύσα τὴν γνάθον τὴν δεξιάν.
Εὐριπίδης
τί κέκραγας; ἐμβαλῶ σοι πάτταλον,
ἢν μὴ σιωπᾷς.
Μνησίλοχος
ἐς τὸ τῶν σεμνῶν
225θεῶν: οὐ γὰρ μὰ τὴν Δήμητρά γ᾽ ἐνταυθοῖ μενῶ
τεμνόμενος.
Εὐριπίδης
οὔκουν καταγέλαστος δῆτ᾽ ἔσει
τὴν ἡμίκραιραν τὴν ἑτέραν ψιλὴν ἔχων;
Εὐριπίδης
μηδαμῶς πρὸς τῶν θεῶν
προδῷς με: χώρει δεῦρο.
Εὐριπίδης
230ἔχ᾽ ἀτρέμα σαυτὸν κἀνάκυπτε: ποῖ στρέφει;
Εὐριπίδης
τί μύξεις; πάντα πεποίηται καλῶς.
Μνησίλοχος
οἴμοι κακοδαίμων, ψιλὸς αὖ στρατεύσομαι.
Εὐριπίδης
μὴ φροντίσῃ: ὡς εὐπρεπὴς φανεῖ πάνυ.
βούλει θεᾶσθαι σαυτόν;
Μνησίλοχος
οὐ μὰ Δί᾽ ἀλλὰ Κλεισθένη.
Εὐριπίδης
ἀνίστασ᾽, ἵν᾽ ἀφεύσω σε, κἀγκύψας ἔχε.
Μνησίλοχος
οἴμοι κακοδαίμων δελφάκιον γενήσομαι.
Εὐριπίδης
ἐνεγκάτω τις ἔνδοθεν δᾷδ᾽ ἢ λύχνον.
ἐπίκυπτε: τὴν κέρκον φυλάττου νυν ἄκραν.
Μνησίλοχος
240ἐμοὶ μελήσει νὴ Δία, πλήν γ᾽ ὅτι κάομαι.
οἴμοι τάλας. ὕδωρ ὕδωρ ὦ γείτονες.
πρὶν ἀντιλαβέσθαι †πρωκτὸν τῆς φλογός.†
Μνησίλοχος
τί θαρρῶ καταπεπυρπολημένος;
Εὐριπίδης
ἀλλ᾽ οὐκ ἔτ᾽ οἰδὲν πρᾶγμά σοι: τὰ πλεῖστα γὰρ
245ἀποπεπόνηκας.
Μνησίλοχος
φῦ ἰοὺ τῆς ἀσβόλου.
αἰθὸς γεγένημαι πάντα τὰ περὶ τὴν τράμιν.
Εὐριπίδης
μὴ φροντίσῃς: ἕτερος γὰρ αὐτὰ σφογγιεῖ.
Μνησίλοχος
οἰμώξετἄρ᾽ εἴ τις τὸν ἐμὸν πρωκτὸν πλυνεῖ.
Εὐριπίδης
Ἀγάθων, ἐπειδὴ σαυτὸν ἐπιδοῦναι φθονεῖς,
250ἀλλ᾽ ἱμάτιον γοῦν χρῆσον ἡμῖν τουτῳὶ
καὶ στρόφιον: οὐ γὰρ ταῦτά γ᾽ ὡς οὐκ ἔστ᾽ ἐρεῖς.
Ἀγάθων
λαμβάνετε καὶ χρῆσθ᾽: οὐ φθονῶ.
Ἀγάθων
ὅ τι; τὸν κροκωτὸν πρῶτον ἐνδύου λαβών.
Μνησίλοχος
νὴ τὴν Ἀφροδίτην ἡδύ γ᾽ ὄζει ποσθίου.
255σύζωσον ἀνύσας. αἶρε νῦν στρόφιον.
Μνησίλοχος
ἴθι νυν κατάστειλόν με τὰ περὶ τὼ σκέλει.
Εὐριπίδης
κεκρυφάλου δεῖ καὶ μίτρας.
Ἀγάθων
ἡδὶ μὲν οὖν
κεφαλὴ περίθετος, ἣν ἐγὼ νύκτωρ φορῶ.
Εὐριπίδης
νὴ τὸν Δί᾽ ἀλλὰ κἀπιτηδεία πάνυ.
Μνησίλοχος
260ἆρ᾽ ἁρμόσει μοι;
Εὐριπίδης
νὴ Δί᾽ ἀλλ᾽ ἄριστ᾽ ἔχει.
φέρ᾽ ἔγκυκλον:
Ἀγάθων
τουτὶ λάβ᾽ ἀπὸ τῆς κλινίδος.
Εὐριπίδης
χαλαρὰ γοῦν χαίρεις φορῶν.
Ἀγάθων
σὺ τοῦτο γίγνωσκ᾽: ἀλλ᾽ ἔχεις γὰρ ὧν δέει,
265εἴσω τις ὡς τάχιστά μ᾽ ἐσκυκλησάτω.
