Χορός
1015πείθου: προνοίας οὐδὲν ἀνθρώποις ἔφυ
κέρδος λαβεῖν ἄμεινον οὐδὲ νοῦ σοφοῦ.
Ἠλέκτρα
ἀπροσδόκητον οὐδὲν εἴρηκας: καλῶς δ᾽
ᾔδη σ᾽ ἀπορρίψουσαν ἁπηγγελλόμην.
ἀλλ᾽ αὐτόχειρί μοι μόνῃ τε δραστέον
1020τοὔργον τόδ᾽: οὐ γὰρ δὴ κενόν γ᾽ ἀφήσομεν.
Χρυσόθεμις
φεῦ:
εἴθ᾽ ὤφελες τοιάδε τὴν γνώμην πατρὸς
θνῄσκοντος εἶναι: πᾶν γὰρ ἂν κατειργάσω.
Ἠλέκτρα
ἀλλ᾽ ἦ φύσιν γε, τὸν δὲ νοῦν ἥσσων τότε.
Χρυσόθεμις
ἄσκει τοιαύτη νοῦν δι᾽ αἰῶνος μένειν.
Ἠλέκτρα
1025ὡς οὐχὶ συνδράσουσα νουθετεῖς τάδε.
Χρυσόθεμις
εἰκὸς γὰρ ἐγχειροῦντα καὶ πράσσειν κακῶς.
Ἠλέκτρα
ζηλῶ σε τοῦ νοῦ, τῆς δὲ δειλίας στυγῶ.
Χρυσόθεμις
ἀνέξομαι κλύουσα χὤταν εὖ λέγῃς.
Ἠλέκτρα
ἀλλ᾽ οὔ ποτ᾽ ἐξ ἐμοῦ γε μὴ πάθῃς τόδε.
Χρυσόθεμις
1030μακρὸς τὸ κρῖναι ταῦτα χὠ λοιπὸς χρόνος.
Ἠλέκτρα
ἄπελθε: σοὶ γὰρ ὠφέλησις οὐκ ἔνι.
Χρυσόθεμις
ἔνεστιν: ἀλλὰ σοὶ μάθησις οὐ πάρα.
Ἠλέκτρα
ἐλθοῦσα μητρὶ ταῦτα πάντ᾽ ἔξειπε σῇ.
Χρυσόθεμις
οὐδ᾽ αὖ τοσοῦτον ἔχθος ἐχθαίρω σ᾽ ἐγώ.
Ἠλέκτρα
1035ἀλλ᾽ οὖν ἐπίστω γ᾽ οἷ μ᾽ ἀτιμίας ἄγεις.
Χρυσόθεμις
ἀτιμίας μὲν οὔ, προμηθίας δὲ σοῦ.
Ἠλέκτρα
τῷ σῷ δικαίῳ δῆτ᾽ ἐπισπέσθαι με δεῖ;
Χρυσόθεμις
ὅταν γὰρ εὖ φρονῇς, τόθ᾽ ἡγήσει σὺ νῷν.
Ἠλέκτρα
ἦ δεινὸν εὖ λέγουσαν ἐξαμαρτάνειν.
Χρυσόθεμις
1040εἴρηκας ὀρθῶς ᾧ σὺ πρόσκεισαι κακῷ.
Ἠλέκτρα
τί δ᾽; οὐ δοκῶ σοι ταῦτα σὺν δίκῃ λέγειν;
Χρυσόθεμις
ἀλλ᾽ ἔστιν ἔνθα χἠ δίκη βλάβην φέρει.
Ἠλέκτρα
τούτοις ἐγὼ ζῆν τοῖς νόμοις οὐ βούλομαι.
Χρυσόθεμις
ἀλλ᾽ εἰ ποήσεις ταῦτ᾽, ἐπαινέσεις ἐμέ.
Ἠλέκτρα
1045καὶ μὴν ποήσω γ᾽ οὐδὲν ἐκπλαγεῖσά σε.
Χρυσόθεμις
καὶ τοῦτ᾽ ἀληθές, οὐδὲ βουλεύσει πάλιν;
Ἠλέκτρα
βουλῆς γὰρ οὐδέν ἐστιν ἔχθιον κακῆς.
Χρυσόθεμις
φρονεῖν ἔοικας οὐδὲν ὧν ἐγὼ λέγω.
Ἠλέκτρα
πάλαι δέδοκται ταῦτα κοὐ νεωστί μοι.
