Πέντε λεπτά απο τον χρόνο σας....

Μικρή έβλεπα βωβό κινηματογράφο σαν τρελή...ίσως γιατί τότε η τηλεόραση δεν είχε τόσες επιλογές...ίσως γιατί όταν λείπουν οι λέξεις τότε οι εκφράσεις και οι κινήσεις γίνονται πιο έντονες και περιγραφικές...ίσως επειδή απλά εγώ "παρά" μιλάω! Στηνόμουν με προσμονή να δώ Τσάρλι Τσάπλιν και Χοντρό και Λιγνό και γελούσα με την καρδία μου!

Σήμερα ένοιωσα την ανάγκη να γελάσω λιγάκι και έψαξα να βρώ κανένα βιντεάκι σχετικό... Τυχαία λοιπόν έπεσα σε κάτι που είχα δεί χρόνια πριν και που ενώ δεν με έκανε να ξεκαρδιστώ ταίριαζε τόσο μα τόσο στην εποχή μας αν και γυρισμένο χρόνια πριν! Τότε που το είχα πρωτοδεί είχα εντυπωσιαστεί με τις υποκριτικές ικανότητες του Τσάρλι Τσάπλιν σήμερα 15 χρόνια μετά όταν το ξανείδα μίλησε πλέον τελείως διαφορετικά μέσα μου! Δεν προκειται για ταινία του βωβού κινηματογράφου αλλά του ομιλούντα που προκάλεσε τότε πολλές αντιδράσεις. Αναφέρομαι φυσικά  στην ταινία ο "Μεγάλος δικτάτορας" απο όπου σας παραθέτω την συγκλονιστική ομιλία του Τσάρλι Τσάπλιν που έκλεινε την ταινία...Χαρίστε 4 λεπτά απο το χρόνο σας να το δείτε είμαι σίγουρη πως θα μιλήσει στην καρδία σας ιδίως τώρα!

Και επειδή με αυτά και με εκείνα κοντεύω να αλλάξω τελείως το ύφος του μπλόγκ μου, σας βάζω και μερικές φωτογραφίες απο το τελευταίο μίνι άλμπουμ που έφτιαξα για την νονά του γίου μου. Κάθε σελίδα και ένας μήνας για να θυμάται τους 12 πρώτους πολύτιμους μήνες της ζωής του γίου της που γεννήθηκε τον Ιανουάριο. Πρόκειται για ένα λιτό αλμπουμάκι μιας και όταν φτιάχνω άλμπουλ χωρίς τις φωτογραφίες προτιμώ να αφήνω αρκετό χώρο ώστε να μην περιορίζω τον κάτοχο του.



Με αυτό το μίνι θα συμμετάσχω και στην πρόκληση του enjoy scrapping στην κατηγορία μίνι άλμπουμ με ελεύθερο θέμα ;) Τέλος πριν σας αφήσω θα σας δείξω ακόμα μια κουκουβαγίτσα-μαξιλαράκι που σήμερα έφτασε στον παραλήπτη της! Σταυρούλα μου πολύ χάρηκα που σου άρεσε!

Καλό απόγευμα σε όλους και το κεφάλι ψηλά ;)

"felt" like something new?

(προετοιμαστείτε ψυχολογικά θα είναι μια μεγάαααλη ανάρτηση...)

Τελικά οι βελόνες θα με κυνηγάνε μια ζώη! Δεν με φτάνανε οι βελόνες στην δουλειά τώρα παίζω μαζί τους και όλο τον ελεύθερο χρόνο μου... Δυστυχώς η σχέση μου με την ραπτομηχανή δεν λέει να βελτιωθεί! Δεν μπορώ με τίποτα να την δαμάσω όσο κι αν παλεύω, και το παλεύω πιστέψτε με. Έτσι μετά απο κάθε αποτυχημένη προσπάθεια με την ραπτομηχανή επιστρέφω στο ράψιμο στο χέρι για παρηγορία.

Πρίν απο αρκετές εβδομάδες είχα αποπειραθεί να ράψω μια θήκη για βελονάκια για να το χαρίσω σε μία φίλη ;) αλλά δυστυχώς :( το αποτέλεσμα ήταν μετριότατο! Οι ατέλεις πολλές τόσο πολλές που ακόμα δεν της το έχω ταχυδρομήσει απο την ντροπή μου. Ιδού η θηκούλα της ντροπής:

Επειδή όμως ο καιρός περνούσε και εγώ είναι να μην τάξω κάτι είχα δώσει στον εαυτό μου διορία μέχρι το σαββατοκύριακο ή να φτιάξω μια καινούρια ή να ταχυδρομήσω την πρώτη. Κυριακή λοιπόν βραδάκι είπα να στρωθώ και με ευλάβεια να ξαναδοκιμάσω. Απλοποιήσα λιγάκι το σχέδιο για να έχω μεγαλύτερη πιθανότητα επιτυχίας και ξέκινησα. Τρείς ωρίτσες μετά κρατούσα στα χέρια μου την δεύτερη αποτυχημένη θηκούλα!!!





Δεν σας κρύβω πως η απογοήτευση μου ήταν τόσο μεγάλη που σκέφτηκα να επιστρέψω την ραπτομηχανή στην μαμά μου! Τελικά όμως την κράτησα...την έβαλα στο κουτί της μέχρι να ξαναβρώ το κουράγιο να την χρησιμοποιήσω και πάλι.

Κάπως όμως έπρεπε να πάρω και πάλι τα πάνω μου. Βρήκα λοιπόν για ακόμα μια φορά παρηγοριά στις τσόχες μου και στο ράψιμο στο χέρι που σχεδόν ποτέ δεν με προδίδει. Καθαρή Δευτέρα μεσημεράκι αφού το πήραμε απόφαση πως φέτος αετό δεν θα πετούσαμε με τόσο βροχή που έριχνε έκατσα να βγάλω ένα σχεδιάκι που σε κάποιο etsy shop (συγχωρείστε με που δεν θυμάμαι ποιό...είμαι απαράδεκτη) είχε πάρει το μάτι μου. Θυμόμουν σχεδόν αμυδρά την εικόνα μιας και την είχα δεί πριν πολύ πολύ καιρό τότε που ακόμα δεν έφτιαχνα δικά μου πατρόν και το είχα θαυμάσει αλλά και προσπεράσει μιας και δεν υπήρχε διαθέσιμο κάπου έτοιμο το πατρόν. Μετά όμως απο τις τελευταίες μου προσπάθειες ένοιωσα αρκετά δυνατή να δοκιμάσω να φτιάξω κάτι παρόμοιο. Ζωγράφισα έτσι τα στοιχεία και με υπομονή έφτιαξα ίσως ότι πιο σύνθετο έχω φτιάξει μέχρι στιγμής.





Απο την χαρά μου όμως που το αποτέλεσμα έβγαινε όπως το ήθελα την έκανα και πάλι την πατάτα μου....ξέχασα να ράψω το κορδονάκι για να μπορώ να το κρεμάσω στον τοίχο!!!Έτσι υποχρεωτικά τώρα για να μην πάει χαμένο θα πρέπει να βάλω λίγη πετονιά και να κάνω μια μικρή ατέλεια. Ίσως αν βρώ ένα shadow box αρκετά μεγάλο να το βάλω μέσα και να το κάνω καδράκι σίγουρα πάντως κάτι θα το κάνω.

Ευτυχώς τα αποθέματα σε τσόχες σχεδόν τελείωσαν και μέχρι να βρώ χρόνο να κατεβώ στην Αθήνα για ανεφοδιασμό θα σας ξεκουράσω λιγάκι απο τις απανωτές αναρτήσεις με τσόχινα χιχι. Περιμένω όμως προμήθειες απο μέρα σε μέρα απο μαλλιά για needle felting οπότε με τις βελόνες όπως έγραψα και στην αρχή δεν ξεμπερδεύω εύκολα!

Καλημέρα σε όλους!
υγ: Σας ευχαριστώ για τα κάλα σας λόγια για τα τσόχινα μου! Η αλήθεια είναι πως κάτι έχω στο μυαλό μου για να εκμεταλευτώ αυτή μου την αγάπη αλλά θέλω λιγάκι χρόνο μέχρι να το επεξεργαστώ και να το πάρω απόφαση....
υγ2: Άλεξ τελικά άνθρακας ο θυσαυρός με τις ζαβές κουκουβάγιες όπως κατάλαβες θα μείνεις...αύριο τις πάω ταχυδρομείο ελπίζοντας να αγνοήσεις τις ατέλειες...

Hello 2012!

Το ξέρω πως χάθηκα τις τελευταίες μέρες αλλά ας πούμε πως ο καινούριος χρόνος δεν ξεκίνησε και πολύ ευχάριστα για μένα και την οικογένεια μου...Βιώσαμε μια απώλεια που μπορεί απλά να επιβεβαιώνει "τον κύκλο της ζωής" αλλά δεν παύει να θλίβει. Δεν θέλω να γράψω άλλα για αυτό το θέμα ίσως γιατί ακόμα με στεναχωρεί.

Καλή χρονία πρώτα απ όλα σε όλους με υγεία και πολλά πολλά χαμόγελα!

Για την πρώτη ανάρτηση του 2012 θα ήθελα να σας δείξω τι απέγινε τελικά εκείνο το κεντηματάκι με τα αρκουδάκια που σας έδειξα "περσι". Τα ταχυδρομεία έχουν λιγάκι καθυστερήσει και σαν γνωστή ανυπόμονη δεν άντεξα και χρησιμοποιήσα και πάλι κάποια απο τα υφάσματα που έχω. Αυτή την φορά δοκίμασα να φτίαξω μια απλή τσαντούλα και χρησιμοποιήσα το κέντημα σαν διακοσμητικό της τσέπης. Η αλήθεια είναι πως το στύλ μου είναι τέτοιες τσαντούλες παιχνιδιάρικες σπανία θα με δείτε να κρατάω "καλή" τσάντα. Το μόνο που μένει είναι να βρώ ένα εντυπωσιακό κουμπί για κούμπωμα αλλά ακόμα δεν έχω βρεί κάτι που να μου αρέσει αρκετά. Αυτό που με παίδεψε ιδιαίτερα ήταν να ράψω την τσέπη πάνω στην τσάντα αλλά είπαμε ακόμα μαθαίνω και έχω πολύ πολύ δρόμο.



Και μετά την τσαντούλα θέλω να σας δείξω την πρώτη μου καρτούλα για φέτος. Είναι μια απλή καρτούλα μιας και είναι για την πρόκληση της Νατάσας του Get Creative που μας καλούσε να φτίαξουμε μια καρτούλα CAS δηλαδή "clean and simple". H Νατάσα είναι το καινούριο μέλος της σχεδιαστικής ομάδας του Get Creative που για ακόμα μια χρονιά προβλέπεται να μας δίνει συνεχώς δημιουργικά ερεθίσματα. Ένα μεγάλο μπράβο στη Νατάσα για την διάκριση (την αξίζει και με το παραπάνω!!!) αλλά και σε όλη την σχεδιαστική ομάδα για την τόσο προσεγμένη δουλεία που κάνει! Αυτή λοιπόν είναι η συμμετοχή μου που προσπάθησα να την κρατήσω όσο "clean" και "simple" μπορούσα....



Πριν σας αφήσω για απόψε θα σας δείξω μια φωτογραφία απο το τραπέζι της Παραμονής πρωτοχρονίας που αν και τελικά μας βγήκε ξίνο δεν παύει να αποτελεί μια δημιουργία μου.


Καλό βράδυ σε όλους!

Home Alone

Σήμερα ήταν μια απο τις ελάχιστες φορές που μέσα στον τελευταίο χρόνο είχα ένα ολόκληρο απόγευμα ολόδικο μου. Όλοι μικροί και μεγάλοι "την έκαναν" απο το σπίτι για διάφορες δουλειές και εγώ ξανα ένοιωσα τι πάει να πεί ησυχία! Όπως λοιπόν φανταζόσαστε μόλις η πόρτα έκλεισε μόνο δεν χόρεψα απο την χαρά μου. Άνοιξα το ραδιοφωνάκι μου (είμαι λιγάκι παλιομοδίτισσα σε αυτό τον τομέα...) ανέβασα απο το υπόγειο ραπτομηχανές υφάσματα κλωστές κλπ πήρα μια βαθεία ανάσα και βούτηξα. Και θα μου πείτε σε τι βούτηξες , στα βαθεία βούτηξα και θα σας εξηγήσω τι εννοώ!

Ο λόγος που ξεκίνησα να ράβω ήταν ένα tutorial στο οποίο είχα πέσει πάνω πριν απο μήνες τελείως τυχαία... Το αποτέλεσμα του tutorial ήταν πανέμορφο και άκρως χρηστικό αλλά ο βαθμός δυσκολίας του, για μένα που ούτε ραπτομηχανή δεν είχα ακόμα, πολύ μεγάλος. Τύπωσα τότε το tutorial να το έχω στο αρχείο μου (και σε αυτό είμαι λίγο παλιομοδίτισσα μου αρέσει να τα διαβάζω και ξαπλωμένη όσα με ενδιαφέρουν όχι μόνο στην οθόνη έτσι τα κατανοώ καλύτερα...) και υποσχέθηκα στον εαυτό μου κάποια στιγμή όταν αποκτούσα υλικά και ικανότητα να το δοκίμαζα.

Κατα καιρούς το έβγαζα και το ξεφύλλιζα ακόμα όμως και όταν απέκτησα ραπτομηχανή μου φαινόταν αρκετά προχωρημένο για αρχάριο. Είπα να κάνω πρώτα αρκετά εύκολα πραγματάκια για να εξοικοιωθώ με το ράψιμο και μετά να το τολμήσω.

Σήμερα όμως δεν κρατήθηκα άλλο....Με άλλες 2 απλές απόπειρες ραψίματος (που σας έχω ήδη δείξει) στον ενεργητικό μου και με τον ασυγκράτητο ενθουσιασμό που με χαρακτηρίζει για εφόδια είπα να κάνω το μεγάλο βήμα! Η αλήθεια είναι πως τα βρήκα μπαστούνια σε πολλά μα πάρα πολλά σημεία...Η συγγραφέας του tutorial έγραφε πως ο απαιτούμενος χρόνος ολοκλήρωσης ήταν 3-4 ώρες και εμένα μου πήρε 9!!! ολόκληρες ώρες να το τελειώσω. Ειδικά προς το τέλος λόγω κούρασης μάλλον, ένα σημείο (το περιμμετρικό ρελάκι εννοώ) το ξήλωσα και το ξαναγάζωσα 4 φορές και πάλι καλό δεν βγήκε :( ! Απο το πείσμα μου να το φτιάξω ξέχασα ακόμα και να φάω μεσημεριανό ακόμα και να πάω τουαλέτα. Μόλις τελειώσα συνειδητοποιήσα πόσες ώρες είχαν περάσει και πόσες κλωστές είχαν πέσει πάνω στην μοκέτα (να ναι καλά η ηλεκτρική γιατί ακόμα κλωστές θα μάζευα)!

Η αλήθεια είναι πως έχει αρκετές ατέλειες αλλά είμαι τόσο χαρούμενη που πλησίασα στο επιθυμητό αποτέλεσμα που ακόμα και οι ατέλειες μου φαίνονται χαριτωμένες. Είναι ίσως απο τα λίγα πράγματα που νοιώθω περίφανη που έφτιαξα και αυτό γιατί αποτελεί την μόλις τρίτη απόπειρα μου στο ράψιμο!

Με χαρά λοιπόν σας παρουσιάζω το τσαντάκι οργάνωσης υλικών που έφτιαξα βάση αυτού του tutorial:

Το τσαντάκι αυτό μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να τακτοποιήσεις όμορφα τα υλικά και τα εργαλεία σου όταν θέλεις πχ να πάς σε ένα crop. Μπορείς να βάλεις τα μαλλία και τις βελόνες σου για να τα πάρεις μαζί σου κάπου ακόμα και το κέντημα σου! Τα υφάσματα είναι τα γνωστά που έχω ξαναχρησιμοποιήσει αλλά η αλήθεια είναι πως απο όλα όσα μου έφερε η μαμά μου αυτά με εμπνεύουν περισσότερο απο όλα γιαυτό και τα χρησιμοποιώ συνεχώς...Τώρα που σιγά σιγά αποκτώ εμπιστοσύνη στην ικανότητα μου στο ράψιμο λέω να επενδύσω σε υφάσματα και να κάνω μερικές αγορές...Υπάρχουν πανέμορφα υφάσματα σε Online καταστήματα αν σας ενδιαφέρει ρίξτε μια ματία εδώ!

Το μόνο που μένει είναι να συμμετάσχω σε κανένα crop για να το χρησιμοποιήσω κιόλας ;)

Καλό βράδυ σε όλους απο μια αρχάρια ράφτρα!

υγ: κανονικά τα ελέυθερο απόγευμα μου έπρεπε να σχεδιάσω το μενού της Πρωτοχρονιάς να δώ τώρα τι θα ταίσω τον κόσμο βελόνες και κλωστες ???

Let's sew TUTORIAL 1 (τρομάρα μου..)

Λοιπόν πάει τελείωσε ευτυχώς που δεν είχα δηλώσει τις παιδαγωγικές σχολές όταν έδινα Πανελλήνιες (τα έπιανα τα μόρια...) γιατί θα είχα καταστρέψει στρατίες απο αθώα ελληνόπουλα! Είπα τρομάρα μου να φτιάξω ένα βιντεάκι-tutorial ραπτικής. Το έφτιαξα και χαρούμενη είπα να το βάλω πρώτα σε κάποιον άσχετο με την ραπτική αλλά δικό μου άνθρωπο να μου πεί αν καταλαβαίνει την διαδικασία. Τα αποτελέσματα ήταν απογοητευτικά...δεν κατάλαβε σχεδόν τίποτα. Επειδή δεν είχα το κουράγιο να ξαναφτιάξω απο την αρχή το βίντεο αποφάσισα να το αναρτήσω συμπληρώνοντας μερικές οδηγίες γραπτά μήπως και σώσω την κατάσταση. Αν δεν καταλάβετε την διαδικασία μην στεναχωρηθείτε σίγουρα δεν φταίτε εσείς αλλά εγώ και μόνο εγώ.

Ξεκινάω με μερικές χρήσιμες οδηγίες για αρχάριους ράπτες:

1)Ένα καλό ψαλίδι κάνει τη ζωή μας εύκολη!!!! Και όταν λέμε καλό δεν εννοούμε απαραίτητα και ακριβό. Το ψαλίδι που θα χρησιμοποιήσουμε για να κόψουμε οποιοδήποτε ύφασμα πρέπει να είναι ένα ψαλίδι που δεν θα έχει κόψει τίποτε άλλο παρά μόνο ύφασμα. Το ύφασμα είναι πιο απαιτητικό απο το καλόβολο χαρτάκι σαν υλικό και θέλει αποκλειστικότητες έτσι αγοράστε ένα καινούριο ψαλιδάκι και κόβετε με αυτό μόνο υφάσματα!
2)Όταν γαζώνετε στην ραπτομηχανή μην τραβάτε και μην σπρώχνετε το ύφασμα απλά να το κρατάτε η ραπτομηχανή δίνει το ρυθμό και όχι εσείς. Αν προσπαθήσετε να τις επιβληθείτε θα σας τιμωρήσει να το θυμάστε!
3) Τις καρφίτσες να τις τοποθετείτε με τέτοιο τρόπο ώστε η βελόνα της μηχανής να περνάει σε όσο το δυνατόν μικρότερη επιφάνεια τους! Κίνδυνος-Θάνατος να σπάσει η βελόνα της μηχανής και να τραυματιστείτε και οι δύο! Και καλά εσείς με ένα τσιροτάκι την βγάλατε καθαρή η μηχανή οέο πόσο θα στοιχίσει να την νοσηλέψετε στο κοντυνότερο service???
4) Μην βαρεθείτε να "τρυπώσετε" τα υφάσματα σας! Δηλαδή να κάνετε βελονιές με κλωστή πάνω στα σημάδια που έχετε κάνει με το σαπουνάκι ραπτικής η το μολυβάκι σας! Οι Αμερικάνες απ ότι έχω δεί δεν το κάνουν σχεδόν ποτέ εμείς όμως είμαστε ελληνίδες και μας αρέσουν τα νοικοκυρεμένα πράγματα!Με αυτό το τρόπο θα εξασφαλίσετε όσο το δυνατόν πιο ίσιες ραφές που μεταξύ μας αυτές είναι που κάνουν την διαφορά ;)
5)Τέλος μην επενδύσετε σε ακριβά υφάσματα όταν είσαστε ακόμα αρχάριες! Για να κάνετε δοκιμές μπορείτε να ξηλώσετε ένα παλίο παιδικό ρουχαλάκι ή να αγοράσετε ωραιότατα υφάσματα απο το ΙΚΕΑ σε οικονομικότατες τιμές.

Και πάμε τώρα στο σημερινό tutorial στόχος είναι να ράψουμε παρέα ένα πορτοφολάκι γενικής χρήσης με φερμουαρ!
Όπως θα δείτε και στο βιντεάκι δεν σας γράφω διαστάσεις πολύ απλά γιατί μπορείτε να το φτιάξετε σε ότι διαστάσεις εσάς σας κάνει κέφι. Για το συγκεκριμένο πορτοφολάκι θα χρειαστείτε:

-ψαλίδι
-μολύβι ή κιμωλία ραπτικής
-χάρακα
-2 ειδών υφάσματα ένα για το εξωτερικό ένα για το εσωτερικό
- αυτοκόλλητη καρίνα που κολλάει με το σιδέρωμα
-1 φερμουρ που να ταιριάζει χρωματικά με τα υφάσματα την διάσταση την αποφασίζετε εσείς ανάλογα με τη διάσταση του πορτοφολίου σσ και μεγαλύτερο δεν πειράζει θα το κόψουμε ότι περισσεύει...)
-βελόνα και κλωστές ραψίματος
-και φυσικά την ραπτομηχανή σας!

1) Κόβουμε 2 κομμάτια απο κάθε ύφασμα στις διαστάσεις που θα επιλέξουμε και 2 κομμάτια υαλοβαμβακα. Συνολικά δηλαδή 6 κομμάτια ολόιδια.
2) Σιδερώνουμε την αυτοκόλλητη καρίνα στο εσωτερικό του εξωτερικού υφάσματος που απο εδώ και πέρα θα το λέμε ύφασμα Α . Έτσι έχουμε πια 4 κομμάτια ύφασμα.
3) Τοποθετούμε πάνω στο τραπέζι το ύφασμα Α με την με την καλή πλευρά προς τα πάνω, απο πάνω το φερμουάρ όριο με το ύφασμα και το εσωτερικό ύφασμα που θα το λέμε ύφασμα Β με την ανάποδη πλευρά προς τα πάνω. Έτσι έχουμε "κλείσει" το φερμουαρ ανάμεσα στις καλές πλευρές και των δύο υφασμάτων...
4)Αφήνοντας δεξιά και αριστερά των δύο υφασμάτων περίπου 1,5 εκ τρυπώνουμε σε ευθεία ώστε να ξέρουμε που θα πατήσει η βελόνα της ραπτομηχανής με μια κλωστή σε έντονο χρώμα!
5) Γαζώνουμε στην ραπτομηχανή πάνω στην γραμμή που έχουμε τρυπώσει.
6) Ανοίγουμε τα δύο υφάσματα ώστε να είναι οι ανάποδες πλευρές τους αντικρυστά και σιδερώνουμε πάνω στην ραφή. Ελπίζω μέχρι εδώ να γίνομαι κατανοητή....
7) Στην άλλη πλαινή πλευρά τώρα του φερμουαρ κάνουμε ακριβώς το ίδιο πράγμα προσέχοντας ώστε όταν ανοίξουμε τα δύο υφάσματα να είναι το ύφασμα Α το φερμουαρ και το δεύτερο κομμάτι ύφασμα Α σαν συνέχεια ευθυγραμμισμένα στα πλαινά..(η εικόνα στο βιντεάκι το δείχνει καλύτερα....απ ότι το περιγράφω)
8) Άνοιγουμε το φερμουαρ μέχρι την μέση. Έτσι θα δημιουργήσουμε ένα άνοιγμα για να γυρίσουμε μετά τα μέσα έξω.
9)Ευθυγραμμίζοντας ενώνουμε με καρφίτσες τις δύο καλές πλευρες του υφάσματος Α και τις δύο καλές πλευρές του υφάσματος Β
10) Με τον χάρακα σημαδεύουμε με γραμμές 1,5 εκ πιο μέσα σε όλο το περίγραμμα εκτός απο ένα τμήμα γύρω στα 10 εκ στο καρφιτσωμένο κομμάτι του υφάσματος Β
11) Ραβουμε περιμμετρικά περνώντας τουλάχιστον 2-3 φορές πάνω απο το φερμουαρ για να το ασφαλίσουμε και προσέχοντας να μην ράψουμε το άνοιγμα των 10 εκ!
12) Κοντεύουμε υπομονή....Κόβουμε τις 4 γωνίες έξω απο τις ραφές για να μειώσουμε τον όγκο τους και κόβουμε και όσο φερμουαρ έχει περισσέψει δεξιά και αριστερά.
13) Γυρνάμε το μέσα έξω απο τα δύο ανοίγμα (ένα του φερμουαρ και ένα αυτό που αφήσαμε στο υφασμα Β)
14) Βγάζουμε το ύφασμα Β έξω απο το ύφασμα Α και με μια πανωβελονιά (εξωτερική ραφή) το κλείνουμε. Δεν θα φαίνεται απολύτως τίποτα σας το υπόσχομαι.
15) Το ξανατακτοποιούμε μέσα στο ύφασμα Α και το πορτοφολάκι σας είναι έτοιμο!!!!

Είναι πραγματικά εύκολο και πολύ περιποιημένο. Επειδή όλες οι ραφές είναι κρυφές ακόμα και να στραβοραφτεί κάτι στο τέλος κρύβεται γιαυτο και είναι ιδανικό για αρχάριους. Αν το δοκιμάσετε στείλτε μου φωτογραφίες στο mail μου και εγώ θα χαρώ να τις δημοσιέυσω. Αν πάλι σας μπέρδεψα περισσότερο με τις επεξηγήσεις μάλλον αυτό θα είναι το πρώτο και το τελευταίο μου tutorial ραπτικής χιχι.

Και το αποτυχημένο βιντεάκι είναι αυτό (οι εικόνες νομίζω βοηθάνε λιγάκι)

(όπου γράφω υαλοβάμβακας στο βιντεάκι εννοώ αυτοκόλλητη καρίνα να είναι καλά η Demi που το πρόσεξε και το διόρθωσα στο κείμενο τουλάχιστον...)

Σας αφήνω με μια καρτούλα που έφτιαξα για το Get Creative και την πρόκληση για τις 20Νοεμβρίου που μας ζητούσε να ακολουθήσουμε το παρακάτω sketch


Αυτή είναι η δική μου ερμηνεία του sketch:


Καλό Σαββατοκύριακο σε όλους!


υγ1: "ήρωας" όποιος διάβασε ολόκληρη την ανάρτηση!!!!
υγ2: πάλι γρήγορο μου βγήκε το βιντεάκι συγνώμη....

Ένα τσαντάκι, ένα βραβείο, μια νίκη και πολύ κρύο!

Σήμερα το πρωί ξύπνησα απο τον αέρα που ακουγόταν έξω απο το παράθυρο! Αφού για μια στιγμή νόμιζα πως ήμουν η Ντόροθυ απο τον Μάγο του Όζ και αναρωτήθηκα που να βρίσκονται άραγε τα κόκκινα γοβάκια μου...Το καλό με αυτόν τον καιρό είναι πως δεν μπορείς να κάνεις πολλές δουλειές στο σπίτι και έτσι όλη μέρα την αράζεις μπροστά στο τζάκι ιδίως όταν ο κακός καιρός συνδυάζεται με άδεια απο την δουλειά.

Όταν το μεσημεράκι άνοιξα τον υπολογιστή δύο ευχάριστες εκπλήξεις με περίμεναν! Η μία ήταν ένα βραβειάκι απο την Μαρία Την ευχαριστώ πολύ και με την σειρά μου το χαρίζω σε όλους εσάς που έχετε την υπομονή να με διαβάζεται....

Η δεύτερη ήταν η νίκη της κάρτας μου στην πρόκληση της Αναστασίας του Get Creative!!!! Είναι πρώτη φορά που κερδίζω σε κάτι χωρίς να είναι τυχαία επιλογή και έχω τρελαθεί απο την χαρά μου!
Κρίμα που δεν μπορείτε να δείτε το χαζοχαρούμενο χαμόγελο που έχει ζωγραφιστεί στο προσωπό μου απο την ώρα που το είδα!!!!

Τέλος να σας πώ πως με την ραπτομηχανή πάλευα όλο το σαββατοκύριακο! Διάβαζα και τα ενθαρρυντικά σχόλια σας στην προηγούμενη ανάρτηση και πείσμωνα περισσότερο! Ήρθε και η μαμά μου επίσκεψη και μαζί της έφερε "καλά" και "κακά". Τα "καλά" ήταν υλικά φερμουάρ, υφάσματα, ρέλια, δαντέλες κλπ κλπ. Τα "κακά" ήταν υποδείξεις πως όλα τα κάνω ανορθόδοξα...Βλέπετε σαν γνήσια Γιαπωνέζα είναι της ακρίβειας και όταν με έβλεπε να γαζώνω χωρίς να έχω καρικώσει πρώτα ,δηλαδή να έχω βάλει σημάδια με κλωστή που θα γαζώσω (μαθαίνω και ραπτική ορολογία σιγά σιγά) έβγαζε καπνούς! Παρά το ότι σύμφωνα με την μαμά μου πάντα δεν ράβω ακόμα σωστά εγώ ένα τσαντάκι για τα καλλυντικά μου το έφτιαξα! Και όταν το είδα ολοκληρωμένο μόνο τα κλάμματα δεν έβαλα απο την συγκίνηση. Όπως θα διαπιστώσετε χρησιμοποιώ το ίδιο ύφασμα συνέχεια...επειδή το έχω σε ποσότητα και φοβάμαι να δοκίμασω σε άλλα καλύτερα υφάσματα μην τα καταστρέψω...Η επόμενη δημιουργία υπόσχομαι να είναι με άλλο ύφασμα! Μα πείτε μου για πρωτάρα καλό δεν είναι????





Σας αφήνω με δύο πιγκουινάκια που κρυφοκοιτάζουν μέσα απο το τσαντάκι γιατί προορίζονται για δωράκι μην τα πάρει κανένα μάτι και χαλάσω την έκπληξη! Μετά το άγχος της ραπτομηχανής γύρισα στο κλασσικό ράψιμο στο χέρι για να χαλαρώσω λιγάκι ;)



Καλό χειμωνιάτικο απόγευμα σε όλους!

Το θέατρο του παραλόγου!

ΠΡΑΞΗ ΠΡΩΤΗ

Puccarina: Mαμά σκέφτομαι να πάω να αγοράσω την ραπτομηχανή απο το Lidl...
Μαμά Puccarina's: Θα είναι καλή παιδάκι μου?(η αποδοκιμασία ζωγραφισμένη στο πρόσωπο της μαμάς)
Puccarina: Πολλές κοπέλες την έχουν πάρει και είναι πολύ ευχαριστημένες ρε μαμά και είναι και οικονομική τέτοιες εποχές δεν είμαστε για έξοδα...
Μαμά Puccarina's: Και τι θα την κάνεις παιδί μου την ραπτομηχανή? Σκοπεύεις να μάθεις ράψιμο? Θα προλαβαίνεις? Έχεις το παιδί, το σπίτι σου και εσύ όλο ασχολείσαι με χαρτιά βελονάκια και άλλα τέτοια το ράψιμο μας έλειπε!
Puccarina: Γιατί βρε μαμά έχεις παράπονο όλα δεν τα προλαβαίνω θέλω να μάθω να ράβω χρησιμο δεν είναι? Θα κοντύνω και κάνα παντελόνι που όλο εσένα αγγαρεύώ να τα κοντύνεις...
Mαμά Puccarina's: Και αν σου πάθει ζημία η μηχανή που θα την επιδιορθώσεις το έχεις σκεφτεί αυτό?
Puccarina: (προβληματισμένη) Η αλήθεια είναι πως δεν το έχω σκεφτεί....(απογοήτευμενη) Καλά δεν την αγοράζω.
Mαμά Puccarina's: Κάνε υπομονή κάτι έχω στο μυαλό μου. Θα σου χαρίσω αν είναι την δεύτερη ραπτομηχανή που έχω την μικρή την καινούρια που δεν την βολεύομαι.
Puccarina: (ενθουσιασμένη γιατί ξέρει πως για την μαμά οι ραπτομηχανές της είναι οι μεγάλες της αγάπες!) Αλήθεια μανούλα μου? Πότε θα μου την φέρεις?????
Mαμά Puccarina's: (αναστεναγμός δυσφορίας) Θα στην φέρω βιαστική την επόμενη φορά που θα έρθω!

ΠΡΑΞΗ ΔΕΥΤΕΡΗ

Μερικές εβδομάδες αργότερα....Η Puccarina κάθεται στο τραπέζι της κουζίνας με την μηχανή και το manual ανοιγμένα μπροστά της. Η τηλεόραση ξεχασμένα ανοιγμένη παίζει ειδήσεις...Φανερά προβληματισμένη προσπαθεί να περάσει επί ώρες την κλωστή απο την ραπτομηχανή...Πάνω που πιστεύει πως το πέτυχε δοκιμάζει σε κομμάτια απο ύφασμα και διαπιστώνει πως τα έχει κάνει και πάλι θάλασσα...αναστεναγμός! Στο τραπέζι πάνω ένα χαμός απο μπερδεμένες κλωστές απο την τηλεόραση ακούγεται...

Τηλεόραση: " Γόρδιος δεσμός αποδεικνύεται η εύρεση νέου πρωθυπουργού για την χώρα..."
Puccarina: (μονολογεί) Σιγά τον γόρδιο δεσμό!!! Γόρδιος δεσμός είναι να περάσεις την κλωστή απο την ραπτομηχανή όχι να βρείς ακόμα έναν εν δυνάμει ακατάλληλο πρωθυπουργό!

ΠΡΑΞΗ ΤΡΙΤΗ

Πολλές πολλές ώρες μετά...
Puccarina: Πετράν έλα να δείς τι έφτιαξα!!!!
Πετράν: Τι είναι αυτό Puccarina μου???
Puccarina: Μαξιλαράκι για τις καρφίτσες μου Πετράν τώρα που θα αρχίσω το ράψιμο χρειαζόμουν ένα δεν είναι πολύ όμορφο μόνη μου το έραψα!!! (περήφανα)
Πετράν: Όμορφο είναι αγάπη μου αλλά έχει πάει τρείς το ξημέρωμα δεν θα ξυπνάς αύριο...(νυσταγμένα)
Puccarina: Καλά τα μαζεύω και έρχομαι για ύπνο.




ΠΡΑΞΗ ΤΕΤΑΡΤΗ

Το επόμενο πρωινό στην κουζίνα κάθονται ο Πετράν , το Πουκαρινάκι και η Puccarina.

Πουκαρινάκι: Μαμά τι είναι ατό?? (και δείχνει πάνω στο τζάκι κάτι πλεχτά αρκουδάκια)
Puccarina: H μαμά είχε αγάπη μου αυπνίες χτές βράδυ (χασμουρητό) και έφτιαξε και αυτά τα αρκουδάκια για να τα βάλουμε στο δέντρο. Όταν η μαμά ήταν μικρή έβλεπε μια παιδική σειρά που λεγόταν τα αρκουδάκια της αγάπης κρίμα που δεν την παίζει πιά να την δείς και εσύ..
Πουκαρινάκι: Μαμά εγώ Μακουίν θέλω...Ατσικάου κάνει Μακουίν...
Puccarina: Ναι Δημήτρη μου όπως είναι ο Μακουίν για σένα ήταν τα αρκουδάκια της αγάπης για την μαμά. Σου αρέσουν????
Πουκαρινάκι: Δώμου μαμά δώμου!!!!
Puccarina: Πάρτα (με δισταγμό) αλλά μην τα πολυτραβάς εντάξει?

Το Πουκαρινάκι τα επεξεργάζεται για λίγη ώρα και μετά τα αφήνει για να ξαναπιάσει τον κεραυνό Μακουίν του.

Πετράν : Καλά βρε Puccarinoula τι ώρα κοιμήθηκες χτές τελικά???
Puccarina: Άστα μωρό μου μετά το ράψιμο έπιασα το πλέξιμο είχα υπερένταση...
Πετράν: Ακόμα να βγάλουν άκρη με την κυβέρνηση έλεος ρεζίλι έχουμε γίνει!
Puccarina: Ζούμε το θέατρο του παραλόγου πολύ φοβάμαι! Αφού κατάφερα εγώ πάντως να περάσω τελικά την κλωστή στην ραπτομηχανή και να ράψω ίσως να έχουμε ακόμα ελπίδες να δούμε μια άσπρη μέρα στον τόπο αυτό!



ΤΕΛΟΣ