Ένα μαγικό σαββατοκύριακο! part1

Το σαββατοκύριακο που μας πέρασε ήταν αφιερωμένο στην δημιουργία αποκλειστικά! Και ξέρετε πότε είναι καλύτερη η δημιουργία???? Όταν την συνοδεύει καλή παρέα :)

Παρέα λοιπόν με την Νατάσα περάσαμε ώρες ατελείωτες πάνω απο χρώματα, καμβάδες, πινέλα και πολλά πολλά ακόμα. Τι ωραία που είναι όταν ο άλλος διασκεδάζει το ίδιο με πράγματα που ευχαριστούν και εσένα...Τι κι αν είχε 40 βαθμούς εμείς κλείσαμε το Σάββατο 10 ώρο δημιουργίας και αν δεν είχε νυχτώσει νομίζω δεν θα σταματούσαμε ποτέ! Δοκιμάσαμε διάφορα, παίξαμε με τεχνικές και με μια μόνο λέξη περάσαμε σούπερ!

Τη Νατάσα την γνώρισα αρχικά μέσα απο τις δημιουργίες της και πραγματικά λάτρεψα τόσο το στύλ της όσο και την τελειότητα όλων όσων έφτιαχνε. Αποτέλεσε για μένα σημείο αναφοράς και έμπνευσης (και ακόμα αποτελεί χιχι) γιαυτό και όταν μου δόθηκε η ευκαιρία να την γνωρίσω απο κοντά έβαλα στην άκρη ντροπές και την συνάντησα. Η πρώτη μας συνάντηση με κατέπληξε! Ξέρετε αυτό "το νοιώθω οικεία με έναν άνθρωπο που δεν έχω ξανασύναντησει ποτέ" σε έμενα προσωπικά συμβαίνει πάρα πολύ σπάνια και όταν  μου συμβαίνει το βιώνω λίγο σαν μαγεία.

Έκτοτε όποτε έχω μια απορία σχετικά με τον αντικείμενο η Νατάσα είναι εκείνη που μου την λύνει :) και ποτέ μα ποτέ δεν διαμαρτύρεται! Και επειδή ξέρω πως θα τα διαβάζει όλα αυτά και ίσως νοιώθει άβολα (είμαστε ταπεινά εμείς τα Τοξοτάκια) σταματάω κάπου εδώ για να σας δείξω κάποια απο τα πραγματάκια που φτιάξαμε το μαγικό αυτό σαββατοκύριακο.

Ένα απο τα πολλά που ασχοληθήκαμε ήταν οι καμβάδες και οι mixed media τεχνικές. Φανερά επηρεασμένη απο την Christy Tomlinson έφτιαξα δύο καμβαδάκια για το υπνοδωμάτιο μου. Για την ακρίβεια εξέλιξα (τρομάρα μου) την αρχική ιδέα της Christy με τα καταπληκτικά κοριτσάκια της και στο αρσενικό τους και έφτιαξα και ένα αγοράκι που παραδόξως δεν μου βγήκε τόσο γκέι όσο περίμενα χιχι.   

Και επειδή μονίμως γκρινιάζω πως δεν μένω ευχαριστημένη με αυτά που φτιάχνω να σας πώ πως αυτά τα συγκεκριμένα τα αγάπησα πολύ, τόσο πολύ... που ω ναι τα κρέμασα ήδη! Ιδού τα πειστήρια:

Ξέρω... , κομματάκι μικρούλια έπεσαν για τον τεράστιο τοίχο που τα έβαλα αλλά ακόμα δεν νοιώθω αρκετή αυτοπεποίθηση να περάσω σε μεγαλύτερους καμβάδες και δουλεύω τους μικρότερους από αυτούς που αγόρασα. Που θα πάει θα τελειώσουν τα μικρά και αναγκαστικά θα φτιάξω και κανέναν μεγαλύτερο :) 

Πάντως νομίζω πως όσο περνάει ο καιρός και όσο δουλεύω καμβάδες σαν να βελτιώνομαι..εσείς τι λέτε???

Καλό απόγευμα σε όλους!

υγ: Νατάσα μου σε ευχαριστώ πολύ που ήρθες να "παίξουμε" παρέα :) και που μου έδωσες και τα δικά σου "παιχνίδια" να παίξω χιχι . Ελπίζω να το επαναλάβουμε σύντομα! 

Art is a lie...

Και τα πειράματα συνεχίζονται...αυτή τη φορά σε καμβά!

Η αλήθεια είναι πως δεν μου βγηκε και πολύ καλό....αλλιώς το είχα στο μυαλό μου αλλιώς κατέληξε. Αν σκεφτείτε όμως πως το έφτιαξα με τον Φον Δημητράκη παρέα σούπερ είναι χαχα. Ο μικρός ήθελε να τα πιάσει όλα...και τα ακρυλικά είναι ανεξίτηλα να σημειωθεί. Απο την μία να τσακώνομαι με τον Δημήτρη για τα πινέλα απο την άλλη να απλώνω τo medium πάνω στον καμβά. Απο την μία να του σκουπίζω τα χέρια του απο τα χρώματα απο την άλλη να απλώνω και λίγο χρώμα πάνω στο καμβά..."Εσύ γιατί λερώνεις μαμά τα χέρια σου και εγώ δεν κάνει?" να ρωτάει με παράπονο και άντε να εξηγήσεις σε ένα τρίχρονο το λόγο (που μεταξύ μας εκτός απο την μαμαδίστικη υστερία του "μη λερωθείς" δεν τον ξέρω κιόλας...) 

Τσακωμένοι ανεβήκαμε απο το υπόγειο με τον γίο μου και με το καμβαδάκι να μην μου πολυγεμίζει το μάτι...Αργότερα βέβαια αφού τα ξαναβρήκαμε εκείνος καμάρωνε σαν το γύφτικο σκερπάνι δεξιά και αριστερά δείτε τι έφτιαξε η μαμά και εγώ την βοήθησα...Ηθικό δίδαγμα της ιστορίας να το πάιζω τρελός ζωγράφος απουσία μόνο του μικρού διαφορετικά η τέχνη όχι μόνο δεν σε χαλαρώνει αλλά σε φέρνει ένα βήμα πιο κοντά στην ιατροφαρμακευτική παρακολούθηση!

Το μόνο πάντως που δεν θα άλλαζα απο το καμβαδάκι αυτό με σιγουριά είναι τα σοφά λόγια του Κυρίου Πικάσο...η τέχνη είναι όντως ένα ψέμμα που σε βοηθάει να δείς την αλήθεια ;)

Καλό απόγευμα σε όλους ;)

υγ1: Για καλή μου τύχη αυτό το σκ θα είναι άκρως δημιουργικό μιας και θα έχω φοβερή παρέα που μοιράζεται τις ίδιες καλλιτεχνικές ανησυχίες με μένα και τα αγοράκια μου θα φύγουν απο το σπίτι για να μας αφήσουν ήσυχες να δημιουργήσουμε! Αχ πότε θα περάσουν οι δύο μερούλες παρα κάτι που έμειναν....ανυπομονώ!!!!!!
υγ2: Και επειδή στην προηγούμενη ανάρτηση ζητήσατε παραπομπή απο τα βιντεάκια που βλέπω πατήστε εδώ και μετά μπείτε στο κανάλι της Christy Tomlinson (scarletlime)! Η γυναίκα δεν παίζεται!!!! 

Όχι δεν είμαι ο Πικάσο...

Σάββατο 18/08/2012

Puccarina: Πετράν...έχω μια ιδέα και θέλω την γνώμη σου.
Πετράν: Για πες... (με βλέμμα ανήσυχο μιας και όταν η Puccarina ξεκινάει έτσι μια συζήτηση πάντα κάποια καινούρια τρέλα είναι που την περιτριγυρίζει...)
Puccarina: Να βρε Πετράν την Δευτέρα το Lidl έχει προσφορά καμβάδες και έλεγα μιας και λόγω κρίσης έχουμε αφήσει πίσω το θέμα της διακόσμησης των τοίχων του σπιτιού να δοκιμάσω να φτιάξω κάτι μόνη μου τι λές??? Έχω δεί πολλά σχετικά βιντεάκια!
Πετράν: (με ανακούφιση....) πολύ ωραία ιδέα Πουκαρινούλα μου αλλά δεν κάνεις καμία δοκιμή μην πάρουμε τσάμπα τους καμβάδες?
Puccarina: Ναι ναι σήμερα κιόλας θα δοκιμάσω σε κάτι τετράγωνα κομμάτια ξύλο που έχω απο κάποιες συσκευασίες και αν βγούνε καλά τότε θα πάμε να πάρουμε καμβάδες (τρελή απο ενθουσιασμό..)

Κυριακή 19/08/2012

Puccarina: Πετράν έτοιμα τα καδράκια για δες τα.... (γεμάτη άγχος..)
Πετράν: Α είναι πολύ όμορφα! Μπράβο Πουκαρινούλα!
Puccarina: Ναι αλλά κάτι σκέφτηκα ρε Πετράν...λες να μας κοροιδεύουν που κρεμάσαμε κάτι δικό μου στους τοίχους???
Πετράν: Σκασίλα μας! Εσένα παιδάκι μου σου αρέσουν?
Puccarina: Μου αρέσουν αλλά....
Πετράν: Αν τα έβρισκες σε ένα μαγαζί θα τα αγόραζες?
Puccarina: Δεν ξέρω εξαρτάται πόσο θα τα πούλαγαν....
Πετράν : Ωραία αλλάζω την ερώτηση, αν στα έκαναν δώρο θα τα κρεμούσες?
Puccarina: Χωρίς δεύτερη σκέψη αφού είναι το στύλ μου...
Πετράν: Τότε αφού αρέσουν σε σένα και αρέσουν και σε μένα Δευτέρα πρωί πάμε να πάρουμε καμβάδες και εγώ όταν τα φτιάξεις θα τα κρεμάσω στο υπόσχομαι!

πείραμα 1

πείραμα 2



το ομορφότερο δημιούργημα μου ποζάρει με τα πειράματα!

 Για πείτε και εσείς μια γνώμη αν τα βλέπατε κρεμασμένα τι θα σκεφτόσασταν??? Πως είμαι τρελή και κρέμασα παιδικές ζωγραφίες???

Καλό απόγευμα σε όλους ;)

υγ: Εγώ φυσικά καμβάδες πήρα αν και ακόμα 100 % σίγουρη πως θα κρεμάσω ότι φτιάξω δεν είμαι...Τα συγκεκριμένα πάντως για να μην πάνε χαμένα βρήκα μια γωνίτσα που δεν πολυφαίνεται για να τα κρεμάσω.

Όλα τα είχε η Μαργιορή....

...το art journaling της έλειπε

Με σχεδόν όλα έχω ασχοληθεί... με άλλα περισσότερο και με άλλο λιγότερο...με άλλα με επιτυχία και με άλλα με αποτυχία το  μόνο σίγουρο είναι πως είμαι "ζηλιάρα" και αν κάτι μου κεντρίσει το ενδιαφέρον σίγουρα θα το δοκιμάσω!

Τελευταία λοιπόν φλέρταρα με την ιδέα να δοκιμάσω το art journaling όπως ίσως καταλάβατε. Έβλεπα τις ομορφίες που φτιάχνουν τόσες ταλαντούχες ελληνίδες (γιατί ναι το art journaling το τελευταίο καιρό κερδίζει συνεχώς νέους θαυμαστές και στην Ελλάδα!)  και με έτρωγαν τα χεράκια μου. Το έφερνα απο εδώ ,το πήγαινα απο εκεί στο τέλος δεν κρατήθηκα και είπα να δοκιμάσω.

Σύμφωνα με την φίλη Μυρτώ που είχε και την καλοσύνη να μου δέσει το πρώτο μου κενό art journal , η μορφή αυτή τέχνης είναι η πλέον απελευθερωτική μιας και πολύ απλά δεν υπάρχουν κανόνες ούτε καν συγκεκριμένα υλικά...Ότι μπορείς να φανταστείς μπορείς και να το χρησιμοποιήσεις και αυτό είναι λυτρωτικό! 

Αφού λοιπόν απέκτησα το πρώτο μου βιβλιαράκι ήρθε και η ώρα να ξεκινήσω την πρώτη μου προσπάθεια. Με ότι υλικά είχα σπίτι και με έπνευση αυτό εδώ το βιντέακι της απίστευτης Christy Tomlinson έφτιαξα το πρώτο μου δισέλιδο χιχι.

Τα χέρια μου γέμισαν μπογιές (και τα ρούχα μου και τα μαλλία μου και ο πάγκος και το σύμπαν όλο για την ακρίβεια χαχα) και τελειώνοντας όντως ένοιωσα απίστευτα χαλαρή παρά τον ιδρώτα που έτρεχε ποτάμι!

Η Μυρτώ λέει (και νομίζω έχει απόλυτο δίκιο) πως στο art journaling δεν υπάρχει ωραίο και άσχημο. Ότι φτιάχνουμε καθρεφτίζει κομμάτι του χαρακτήρα μας αλλά και της διάθεσης μας εκείνη την χρονική στιγμή. Είναι ένα μικρό κομματάκι της ψυχής μας.... με χαρά λοιπόν σας δείχνω ένα μικρό κομματάκι της δικής μου ;)

Καλό σαββατοκύριακο σε όλους!

Συνέντευξη με τον "Γιακουμή"

Puccarina: Σήμερα το μπλόγκ μας έχει την τιμή να φιλοξενεί τον "Γιακουμή". Πες μας "Γιακουμή" μου λίγα λόγια για σένα...?

Γιακουμής: Λέγομαι Γιακουμής , έχω μόλις 11 εκ ύψος και λίγα γραμμάρια βάρος. Είμαι Υδροχόος με ωροσκόπο Ζυγό. Αγαπημένο μου χρώμα είναι το μπλέ και αγαπημένο μου φαγητό οι λαχανοντολμάδες!

Puccarina: Και με τι ασχολείσαι?

Γιακουμής: Έχω κάνει πολλές δουλειές απο σερβιτόρος σε Αριανό εστιατόριο μέχρι υδραυλικός σε διαστημόπλοια αλλά η κρίση χτύπησε και εμένα και τον τελευταίο καιρό ήμουν άνεργος. Για καλή μου τύχη βρέθηκε ο Κύριος Μπόμπος και μου έδωσε δουλειά. Σε λίγες μέρες λοιπόν ξεκινάω την καρίερα μου ως Νεραίδος των δοντιών. Αύριο κιόλας ταξιδεύω να γνωρίσω και απο κοντά το καινούριο μου αφεντικό που αν και δεν το έχω δεί ακόμα είναι σκέτη γλύκα!

Puccarina: Οικογένεια έχεις???

Γιακουμής: (το προσωπάκι του συννεφίαζει) έχω....και μάλιστα μεγάλη αλλά δεν θα ήθελα να μιλήσω πολύ γιαυτό το θέμα μιας και πρόσφατα έχασα τον δίδυμο αδελφό μου..μεγάλη συμφορά με χτύπησε και ακόμα προσπαθώ να το ξεπεράσω. Βλέπετε ο κακομοίρης ο Λυκούργος έπεσε στα χέρια του Φόν Δημητράκη (λυγμός) και πέρασε τα πάνδεινα! Αιωνία του η μνήμη...

Puccarina: Τα θερμά μου συλληπητήρια....Αλλά ποιός είναι ο φον Δημητράκης?

Γιακουμής: Ένα αγοράκι 3 χρονών που ακόμα μπερδεύει το "χαίδευω" με το "διαλύω" αλλά επειδή είναι μικρούλης προσπαθώ να μην του κρατήσω κακία.

Puccarina: Και η υπόλοιπη οικογένεια σου?

Γιακουμής: Ε αυτούς θα τους γνωρίσετε σιγά σιγά θα σας τους στέλνω να τους παίρνετε συνέντευξη. Είναι όλοι τους φοβεροί τύποι!

Puccarina: Πρίν σε αφήσουμε θα κάνεις μια ευχή για όλους όσους μας διαβάζουν?

Γιακουμής: Εύχομαι σε όλα τα παιδάκια του κόσμου να αγαπάνε τα παιχνίδια τους και να τους φέρονται με τρυφερότητα και σεβασμό... Σε όλους δε τους μεγάλους εύχομαι να μην ξεχνάνε ποτέ πως και εκείνοι υπήρξαν κάποτε παιδία ;)

Puccarina: Γιακουμή μου, σε ευχαριστούμε για την μίνι συνέντευξη, περιμένουμε με αγωνία να γνωρίσουμε την υπόλοιπη οικογένεια σου. Σου ευχόμαστε καλή σταδιοδρομία στην καινούρια σου δουλειά και καλό ταξίδι. Α και μην ξεχάσεις να πάρεις και καμία δραμαμίνι γιατί έχω πληροφορίες πως τα ελληνικά Ελτα έχουν πολλές αναταράξεις στα ταξίδια τους! 

Καλό απόγευμα σε όλους!

υγ1: Την ιδέα για το Γιακουμή μου την έδωσε η φίλη Βάλια δείχνοντας μου αυτό εδώ και ζητώντας μου να φτιάξω κάτι ανάλογο για τον μικρούλη της. Έτσι ένα ζεστό απογευματάκι γεννήθηκε ο Γιακουμής.

υγ2: Η πρώτη μου απόπειρα που ομολογουμένως δεν ήταν και τόσο επιτυχημένη και βάση της οποίας φτιάχτηκε ο Γιακουμής (ο δίδυμος αδελφός Λυκούργος....) άφησε την τελευταία του πνοή στα χέρια του γίου μου Φον Δημητράκη που του πήρε κυριολεκτίκα το σκάλπ παίζοντας μαζί του. Ελπίζω και εύχομαι να μπορέσω να τον επιδιορθώσω και να τον αναστήσω και αν τα καταφέρω τότε θα τον μετονομάσω Λάζαρο χαχα.  



Get Creative August 5th Card Sketch

H μπλογκογειτονιά βλέπω έχει αραιώσει αισθητά....εμ Αύγουστος αυτός και οι περισσότεροι βρίσκονται σε κάποια παραλία. Για εμάς οι διακοπές τελειώσαν πριν λίγες μέρες....του χρόνου πάλι. Παράπονο δεν έχω, είχα χρόνια να κάνω 15 μέρες διακοπές. Κάναμε πολλά μπανάκια (αφού παρά το 50άρι αντηλιακό είμαστε ότι πρέπει να πουλάμε καρπούζια οικογενειακώς απο το τροπικό χρώμα που πήραμε!) , ξεκουραστήκαμε (κοινώς σαπίσαμε στον ύπνο...) και προσωπικά διάβασα 3,5 βιβλία το ένα εκ των οποιών ήταν μόλις 700 σελίδες....(το διάβασμα απο τότε που έκανα τον μικρό αποτελεί μεγάλη πολυτέλεια για μένα δυστυχώς και μαζί με τον κινηματογράφο  κάθονται σαν απατημένοι εραστές στην γωνία του μυαλού μου και με κοιτάνε με παράπονο...!)

Με τις μπαταρίες μου λοιπόν στο φούλ γεμάτες επέστρεψα και σήμερα θα σας δείξω την καρτούλα που έφτιαξα για την πρόκληση του Get Creative για της 5 Αυγούστου που βασίζεται στο παρακάτω σκέτς της Ειρήνης:

Όταν πρωτοείδα το σκέτς στο μυαλό μου ήρθε κατευθείαν η εικόνα του τι ήθελα να φτιάξω άκρως επηρεασμένη απο τη γυάλα με τα δύο ψαράκια του γίου μου τον Νέμο και τον Βαμβακούλα (μόνο ο Δημητράκης θα μπορούσε να βαφτίσει έτσι ένα ψαράκι χιχι) . Η αλήθεια είναι πως ερμήνευσα το σκέτς με ένα αρκετά ελεύθερο τρόπο πράγμα που σημαίνει πως μάλλον άρχισα επιτέλους να χαλαρώνω χιχι. Αυτή λοιπόν είναι η καρτούλα μου :

Ελπίζω να σας αρέσει....ελπίζω να σας εμπνεύσει...αλλά ακόμα περισσότερο ελπίζω να σας κάνει να πιάσετε τα χαρτιά και τα ψαλίδια σας και να παίξετε και εσείς μαζί μας  ;)

Περάστε μια βολτίτσα απο το μπλόγκ να δείτε και τις άλλες δημιουργίες της ομάδας που είναι πραγματικά Κ-Α-Τ-Α-Π-Λ-Η-Κ-Τ-Ι-Κ-Ε-Σ!!! Μια τυχερή νικήτρια θα κερδίσει ένα όμορφο δωράκι απο το Get Creative embellishments . Έχετε πολλές πολλές μέρες (μέχρι 30 Αυγούστου) να φτιάξετε κάτι μιας και λόγω καλοκαιρινής διάθεσης για τον Αύγουστο θα έχουμε μόνο μια πρόκληση κάρτας .

Καλές διακοπές λοιπόν σε όσους φεύγουν και καλό χειμώνα σε όλους εμάς που επιστρέψαμε ;)