Μεσολόγγι 1974 Χρήστος Ακρίδας όρθιος τρίτος από δεξιά |
Το τρανζιστοράκι δεν ήταν πολυτέλεια ανάγκη ήταν για το ξενύσταγμα . Αν είχαμε μπαταρίες το κουβαλούσαμε και στα καπνοτόπια . Όταν γέμιζε η καλάθα, μαζί με την τελευταία αγκαλιά κι αυτό μέσα και από πάνω το καπνοσκούτι .
Σαν τα χέρια μας κατάμαυρο από την κόλλα και πιο πολύ το κουμπί των σταθμών !
Και στο αρμάθιασμα δίπλα μας για συντροφιά.
Να μην προσκυνάμε από τη νύστα και τρυπάμε τα δάχτυλα μας με την βελόνα
Οι πιο καλές λήψεις του Μεσολογγίου , Αμαλιάδας και Πύργου.
Δέναμε και ένα σύρμα στην κεραία να πιάσουμε κάνα πειρατικό..... Κάτι κάναμε !
Τον μονότονο ρυθμό μας τον διέκοψαν τα δημοτικά τραγούδια.
Παντού δημοτικά και μετά εμβατήρια
Οι Τούρκοι μπήκαν στην Κύπρο και η χούντα κήρυξε γενική επιστράτευση.
Ο Χρήστος έπρεπε να παρουσιαστεί στο Μεσολόγγι . Τρία παιδιά , με το μικρότερο στην κούνια , δέκα επτά στρέμματα καπνό και είκοσι μανάρια .
Κάπνισε το κεφάλι του. Που να τα αφήσει αυτά !
Φίλησε τη γυναίκα του ,τα δυο του κορίτσια...έπιασε από τις μασχάλες το αγόρι ,το σήκωσε όρθιο ,το κούνησε δυο φορές σαν να 'θελε να το μεγαλώσει πριν την ώρα του ,το φίλησε και έφυγε !
Ο κόσμος όμως δεν άφησε να πάει τίποτα χαμένο. Όλοι μαζί τον σήκωσαν τον καπνό από το χωράφι.
Ήταν τότε που όλοι βράζαμε στο ίδιο καζάνι και ο ένας συμπονούσε τον άλλον .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου