Μια μικρη αναφορα στη μνημη του
Πάλι εψές ήρθε μια άλλη γιαγιά, η ιστορία
Και αποκάλυψε τα ψέματα των ιστορικών
¨Μια εποχή χρυσή κι έναν λαμπρό αιώνα, μου είπε
Οι Αθηναίοι χτίσανε μνημεία πολλά και τον Παρθενώνα
Και χάραξαν μονάχα δυο ονόματα σε μια κολόνα¨
Ικτίνος , Καλλικράτης!
Αμνημόνευτα τα ονόματα των εργατών.
Μέτρησα με δρασκελιές και τριχιά τον Παρθενώνα
Τις μεγάλες πέτρες και τα κοτρόνια
Λογάριασα και τα κρυμμένα :
Σόμπολα, χαλίκια, σίδηρο , ασβέστη , άμμο , νερό , δρόμο , κολατσιό
Βλαστήμια , κατάρες στον ήλιο , αρρώστιες
Γιορτές , πανηγύρι , μυστήρια –Παναθήναια Ελευσίνια
Μάχες , ναυμαχίες , λιμούς , λοιμούς.
Έκαμα το μνημείο μεροκάματα: ανθρώπους , άλογα , μουλάρια , γαϊδούρια,
Μηχανικούς , χτίστες ,σαμαράδες , γύφτους , πεταλωτήδες , γεωργούς ,
Τριφύλλια , βρώμη , πέταλα ,καπίστρια , χαϊμαλιά , κύπρια.
Δυο ονόματα μοναχα .
Και δεν μου λένε ούτε για ένα σκοτωμένο δούλο , έναν τραυματία
Ένα πληγωμένο άλογο , ένα γαϊδουράκι νεκρό από το ξύλο
Ένα μουλάρι τρελό από τη ζέστη
Το όνομα του ταβερνιάρη που έπινε ο Σωκράτης
Ένα μνημείο τρεις μνήμες: Περικλής , Ικτίνος , Καλλικράτης
Ενας αιώνας , ένας έρωτας της Ασπασίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου