De teller staat op...

100. 

100 granniekes haakte mama P ondertussen, waarvan  62 op weg naar en van het wonderschone Kroatië; 1650 km heen en 1650 km terug met daarbij nog een overzet  tussen het vasteland en het eiland Ugljan. 

Voor het vertrek stond de teller op 28. De heenreis bracht 27 granniekes op, de terugreis 35. Ter plaatse haakte mama P welgeteld nul granniekes; nada, noppes, niks. Wat was de vakantie toch veels te, veels te leuk om zelfs nog maar aan haken te denken. Maar meer daarover later.

Terug thuis werd nog een laatste efforke gedaan om de teller op het schone ronde eindgetal te krijgen. Een beetje gezonde competitiedrang was hierbij de drijfveer.

100 dus. Daarmee weten noch mama P noch U echter of daarmee den groten haakconcours gewonnen werd. Daarvoor moet U bij Mamasha te rade gaan. 

Met de Granny gaan kamperen

Binnenkort zal het hier heel stil zijn. Want bloggen, dat doen de Polkadotjes niet op vakantie. Daar kan gerust een tijdje afstand van genomen worden. Maar 3 weken niet creatief bezig zijn, dat peinst mama P niet te overleven. 

Den Edgar meenemen op een camping zou er een beetje over zijn,  dus werd een alternatief gezocht. En gevonden toen Mamasha met dit ambitieuze plan op de proppen kwam. Het was onmiddellijk beslist; we nemen dan maar een Granny mee.

Er werden al een aantal squares gehaakt...ah ja, mama P moest toch weten hoe ze er aan moest beginnen. De werkwijze voor deze versie wordt heel helder voor U uiteen gedaan bij The Purl Bee. Hier  kunt U de nederlandse benaming opzoeken voor de gebruikte haaktermen en hier kunt U, aan de hand van tekeningen én fimpjes, gaan bekijken hoe die haaksteek nu weer in mekaar zit.

De katoen komt uit de Veritas. Ziet toch eens naar die schone kleurkes. Hoe magnifiek gaat dat dekentje niet coördineren bij het behang in Roos haar kamertje?

Met dank aan de windpokken

Roos is geveld door de windpokken...zowel haar uiterlijk als haar humeur laten te wensen over. Al sinds zaterdag wijkt ze geen centimeter van de zijde van mama P; 'mama pak', 'mama sit', 'mama sjoot'...moest ze kunnen, ze kroop terug van waar ze kwam.

Veel gebeurt er hier ten huize P dus niet...geen huishouden, geen schoolwerk en al zeker geen genaai.

Maar mama P is inventief, dus werd de haakpen bovengehaald. Een potske haken, dat lukt nog net, met Roosje aan haar zijde geplakt. Het werkt zelfs slaapverwekkend, die monotone bewegingen.

 

Schoon zegt U? Mjm...er zijn toch een aantal zaken misgelopen. Het patroontje is voor een volwassen bedoeld, maar toch geraakt het hoofd van mama P er niet in. Zelfs voor Stien is dit potske al niptekes. Roos wou echter geen model staan. Bent U een haakdeskundige die in no time kan uitleggen hoe je dit patroon het best vergroot...mama P houdt U niet tegen!

Het tweede probleem situeert zich ter hoogte van de kabels. Die zouden namelijk moeten rechtlopen, maar bij het uiteindelijke resultaat zit er ne draai in...niet dat het lelijk is, maar 't is niet gelijk dat het moet zijn.  Haakdeskundigen? 

Als U zelf aan het haken wilt slaan, dit mutske haakt u bijeen in een uur of 3 (nadat U eerst een uur uw haaktermen hebt opgefrist). Hier vindt U informatie over alle verschillende steken met duidelijk video's erbij.