#naniirobirdseye #simplicity

Deze stof is zo mooi, zo hemels dat ik er letterlijk maanden heb over gedaan om te beslissen wat ik er uit zou maken.

De schrik om de stof te verprutsen was zo groot, dat ik uiteindelijk teruggreep naar een #ditkannietmislukken recept. Het 'Simplicity 2594' patroontje gebruikte ik reeds verschillende keren, steeds met succes.

De hemelse stof is 'double gauze' van Nani Iro. Ze komt van bij Julija's shop. Ik viel er op slag voor de blauwe versie van 'Birds Eye' maar je vindt er nog een aantal andere mooie kleurenschakeringen en nog heel wat andere prints. 

De stof verwerkt als boter en voelt super aangenaam aan. 

Ik heb nog een lapje over. Ik voel nog een #twinningiswinning goesting opborrelen.

Jacob

Ziet toch eens hoe überschattig. Om op te eten.

U herkent het broekje ongetwijfeld aan de typische vouw in de pijpen.

Wat een geweldig patroon is dat toch, die Jacob broek.

Ik hou van de snit van  broek, de brede pijpen, het mooi aansluitende poepke, de zakjes...

Het mag dan wel een jongenspatroon zijn, deze broek staat mijn dochter geweldig.

De stof komt van In Den Beer. 
Het patroon stamt van uit het Van Katoen tijdperk. Echter. Aanhoort dit nieuws. Het patroon van de Jacob broek is vanaf nu terug te koop in haar fantastische 'zonenpatronenwebshop'.  

Ik kan het alleen maar aanbevelen. De lijvige foto-geïllustreerde handleiding loodst je stap voor stap doorheen het ganse maakproces. Wat een verademing tegenover de karige uitleg van de Knippie of de Burda. Het wordt echter nog beter. 
Zit je toch strop of heb je een vraag, dan kan je hier om hulp vragen. Wat een luxe.

Het was moeilijk om Roos voor een foto weg te slaan van haar bezigheid.

Toch deed ze, als een volleerd model, alles wat ik vroeg zonder haar ogen van haar boek te halen. 

De tas van Vink

Ik zag al heel wat schone Vinktassen sedert dat allereerste adembenemend exemplaar. En ja, ook ik wou er eentje voor mezelf.

Ik ging aan de slag met een stofje uit de  'Far Far Away III' collectie van Heather Ross. Lekker stevige canvas en prachtige kleuren. Bijpassende voering vond ik in de 'In Den Beer' sectie van mijn stoffenkast. De stevige katoenen tassenband komt van Mertens Mercerie.
   
Hier legt Vink uit hoe U deze tas kan maken. Ze is klaar in een wip. Ik maakte de onderkant wel in twee delen omdat de groene gitaartjes aan de achterkant anders op hun hoofd zouden staan.
Ik deed mijn uiterste best om de print te laten doorlopen, maar kennelijk moet ik toch ietsje geconcentreerder zijn want er zit meer variatie in de print dan je op het eerste zicht zou zeggen. :(

De tas is immens. En dat is perfect. Al is Roos bang dat ze er helemaal in past.

Wie gaat lopen met het Japanse bloesje?

We gaan nog eens de Japanse toer op. Hoe kan het ook anders, nadat die IJverige Wijven ons rond de oren slaan met Japanse patroonboekjes.

Don't mind the fingernails en de lekstok. Eerlijk verdiend op school door flink op te ruimen.

Het bloesje komt uit onderstaand Japanse patroonboekje, uit de IJverige Wijven-bibliotheek.

De stof is van Anna Maria Horner. Zijdezacht. Oh zo aangenaam om te dragen. En oh zo schoon. Gevonden dankzij haar speurneus.

Ik maakte de 100 cm van het bloesje. Voor Roos. Mijn 3 jaar en 3 maanden oude dochter.

Het lag al een tijdje geknipt klaar. De moed om er aan te beginnen zonk mij in de schoenen toen ik haar relaas las. En terecht. Het bloesje is veel te groot voor Roos. Het zit veel te ruim. Met de knoopjes open valt het nog mee. Maar met de knoopjes dicht is het echt geen zicht.

Gelukkig beschikken wij hier over 3 dochters. Het bloesje werd dus doorgeschoven naar de volgende in de genealogische volgorde.

't Is niptekes. Maar het zal nog wel lukken voor een paar maandjes. Tot de zomer weer voorbij is.

Het bloesje kan ook met de knoopjes langsachter gedragen worden. Maar ik ben daar precies geen zo'n fan van. Hoe professioneel het ook aan de man wordt gebracht.

Rimpelrok 2.0 of de Japanse versie

U herinnert zich waarschijnlijk nog van hier dat ik mijn oudste dochter nog een rokje verschuldigd was.

Het was even zoeken naar een geschikt patroon. Mijn dochter wordt groot en het aantal leuke patroontjes slinkt precies drastisch vanaf maatje 134.

Ik herinnerde mij gelukkig dit prachtige rokje uit een Japans patroonboekje. Het patroontje gaat maar tot maatje 130. De schrik zat er serieus in dat het weer te klein ging zijn, maar ik waagde het er op. En gelukkig, want het rokje zit perfect. Zonder verstelbare elastiek.

Ik ben fan van de brede tailleband

en de bewegingsruimte die het rokje biedt.

Ik ben niet helemaal tevreden met de positie van de knoopsgaten. De knopen zijn niet evenredig verdeeld over de hoogte van de tailleband en ik stikte al een vierde knoopsgat in de rok (zoals het patroon voorschrijft), terwijl dat achteraf gezien eigenlijk niet nodig is. Nu zit ik daar met dat stiksel. Zou dat lukken om dat terug los te maken?

Ik had ook geen tijd meer om de tailleband door te stikken, want het rokje moest en zou gedragen worden op het feest van ons Memeetje.

Ik ben wel tevreden van mijn eerste kennismaking met Japanse patroontjes. Het was wat werk om de tekeningen te ontcijferen, maar het is me uiteindelijk wel gelukt.

Wat een prachtige dagen hebben wij achter de rug én voor de boeg. Prettige vakantie!