Παρασκευή 23 Οκτωβρίου 2015

Η Φωτογραφία της εβδομάδας: Η ευτυχία είναι ένα νυφικό πέπλο


Η Ευτυχία είναι ένα 
νυφικό πέπλο
ανεμίζοντας γύρω 
από τα μάτια σου
χαϊδεύει την ανάσα σου
χορεύει στα βλέφαρα σου
τραγανά κουφέτα η ψυχή σου
Η Ευτυχία είναι
ένα σμάρι από πουλιά
σε ζευγαρωμένο ουρανό
δυό πουλιά πετούν
πέρα απ' την ελευθερία
νυφικό πέπλο 
οι φτερούγες τους
κουφετένια γεύση η ευτυχία.
Προϊόν Πνευματικής Ιδιοκτησίας. Απαγορεύεται Ρητά Η Αντιγραφή Και Η Αναδημοσίευση
Κάπου-κάπου καλό θα είναι να διακόπτουμε για λίγο 
την αναζήτηση της ευτυχίας και απλά να είμαστε ευτυχισμένοι
Guillaume Apollinaire ~ Foto Google


❤ Μουσική παρακαλώ! Κλικ!❤ 

Πάντα ήθελα να γίνω φωτογράφος εδώ 


❤ Ας γίνουμε μια μεγάλη παρέα! 

❤¸¸.•*¨*•♫ ............................ο πιο πιστός φίλος του σκύλου.............................❤¸¸.•*¨*•

Τετάρτη 21 Οκτωβρίου 2015

Πως μας βλέπουν οι άλλοι;...

Κάποιος είχε πει ότι είμαστε τρία διαφορετικά πρόσωπα: αυτό που είμαστε, 
αυτό που θα θέλαμε να είμαστε κι αυτό που βλέπουν οι άλλοι ότι είμαστε...

Νομίζουμε ότι ξέρουμε πώς μας βλέπουν οι άλλοι, υποθέτουμε πως έχουν για εμάς την εικόνα που διατηρούμε κι εμείς για τους εαυτούς μας. Από ό,τι φαίνεται όμως, το τι νομί-ζουμε ότι πιστεύουν οι άλλοι για εμάς και το τι πραγματικά ισχύει, έχουν τεράστια απόκλι-ση μεταξύ τους. Υπάρχουν πολύ συγκεκριμένες παγίδες στις οποίες πέφτουμε οι περισσό-τεροι από εμάς, όπως περιγράφονται στο βιβλίο της Χ. Γκράντ Χάλβορσον "κανείς δεν σε καταλαβαίνει και τι να κάνεις για αυτό"... Αλλά μπορούμε να αλλάξουμε αυτή την εικόνα.

-Κατ΄αρχάς νομίζουμε ότι οι άλλοι είναι σαν κι εμάς, οπότε υπάρχει κατανόηση αντιδρά-sεων. Στην πραγματικότητα κάτι τέτοιο δεν ισχύει και απλώς μας οδηγεί σε παρερμηνείες συμπεριφορών και σκέψεων -Δεύτερη συχνή παγίδα είναι το ότι απεμπολούμε την μονα-δικότητά μας. Νομίζουμε ότι είμαστε ακριβώς όσο έξυπνοι, ικανοί, πολυάσχολοι ή δυστυ-χείς είναι οι συνομιλητές μας. -Ακόμη ένας «σύντροφος» των συναναστροφών μας, είναι ότι νομίζουμε πως οι αντιδράσεις μας είναι προφανείς. Νομίζουμε ότι οι εκφράσεις μας, ο τρόπος ομιλίας μας και η στάση μας, αποκαλύπτουν ακριβώς αυτό που έχουμε στο μυαλό μας. Δεν θέλουμε να σας απογοητεύσουμε, αλλά αυτό συμβαίνει σπάνια.

-Ξεχνάμε πολύ συχνά ότι προχωρούμε σε εικασίες όταν πρόκειται για τις αντιδράσεις των άλλων. Νομίζουμε ότι κατανοούμε αλλά στην πραγματικότητα μάλλον απλώς μαντεύουμε. Και η τύχη δεν είναι απαραίτητα πάντα με το μέρος μας πάντα. -Παραβλέπουμε το στοι-χείο του εγωισμού. Αυτό που έχει σημασία για τον συνομιλητή μας σε σχέση με εμάς, είναι αυτό που επηρεάζει εκείνον και όχι αυτό που επιδρά σε εμάς. Για αυτό και σε συνεντεύξεις για δουλειά, ένας όμορφος συνεντευξιαζόμενος μάλλον δεν θα επιλεγεί από έναν μέτριας εμφάνισης εργοδότη.

Μπορούμε να αλλάξουμε τον τρόπο που μας βλέπουν οι άλλοι, αρκεί να επικεντρωθούμε στις δικές τους ανάγκες, να τις ικανοποιήσουμε και να τροποποιήσουμε την άποψη που έχουν για εμάς. Λίγη κολακεία δεν έβλαψε ποτέ κανέναν. Με μέτρο όμως. Σαφή εικόνα 
του πώς μας βλέπουν οι άλλοι αποκτούμε κυρίως όταν τους συναντάμε με πολύ κόσμο. Διότι αν κάποιος μας αποφεύγει όταν έχει την εναλλακτική να μιλήσει σε κάποιον άλλον, σημαίνει ότι δεν «τρελαίνεται» για την παρέα μας. Κάτι το οποίο δεν μπορούμε να διαπι-στώσουμε εύκολα όταν βρισκόμαστε μόνοι μαζί του. Πηγές penna.gr - antikleidi.com

Lady Gaga ~ Αρχική foto
Η μουσική σήμερα έχει μεθυστικό ρυθμό!


❤ Ας γίνουμε μια μεγάλη παρέα! 

Σήμερα ταξιδεύουμε με τα Φλιτζάνια

της Μαίρης της Ρένας 



Σχόλια ανοιχτά θα βρείτε εδώ σήμερα!

❤¸¸.•*¨*•♫ ............................ο πιο πιστός φίλος του σκύλου.............................❤¸¸.•*¨*•

Τρίτη 20 Οκτωβρίου 2015

╰☆╮Πρωθυπουργός για μια μέρα...


Ναι, το ξέρω, τρε μπανάλ ερώτηση και ίσως-ίσως και με τρε μπανάλ απάντηση. Ναι, αλλά δεν ξέρεις την απάντηση! Τα φέρνει που λες έτσι η μοίρα σας {ας προσέχατε!} και γίνομαι εγώ πρωθυπουργός για μια μέρα. Τι κάνω; Πανευκολούρα μάγκες μου! Σκίζω τα μνημόνια!

Ξεκινώ που λέτε στις...δώδεκα και ένα {ε, για ένα 24ωρο δεν θα έχω αναλάβει;}..ξεκινώ τη θητεία μου μαύρα -κατάμαυρα- μεσάνυχτα, με σκίσιμο! Δεξιά, αριστερά, δεξιόστροφα κι αριστερόστροφα, εγώ σήμερα σκίζω μνημόνια! Φέρτε μου τα μνημόνια να τα σκίσω! {το...
παρακάτω δεν το λέω, το ξέρετε!} Τώρα θα μου πείτε πως αυτά μας τα 'παν κι άλλοι κι όσο 
είδα εγώ να σκίζουν τα μνημόνια, άλλο τόσο το είδατε κι εσείς. Ναι, αλλά εγώ δεσμεύομαι!

Ε, κι αφού θα έχω κάνει το χρέος μου, μετά θα πάρω χαλλλλαρά το πρωθυπουργικό αερο- σκάφος {όχι, που θα το παίξω ανωτέρου!} και θα την κάνω, ως εκείνον τον προορισμό που θα μου επιτρέπει ο χρόνος, ούτως ώστε στις 12 παρά ένα να 'μαι πίσω, δυστυχώς για μένα!
Από τώρα βάζω κάτω τους χάρτες και ψάχνω για μέρη κοντινά κι ονειρεμένα. Στο κάτω- κάτω από την στιγμή που θα έχω σκίσει τα μνημόνια (δεσμεύομαι!) δικαιούμαι αναψυχή!

Τώρα το τι θα γίνει μόλις αναλάβει ο επόμενος και παραλάβει...σκισμένα μνημόνια, δεν με αφορά. Εγώ θα έχω φύγει με "το ετούτο" καθαρό. Ας φροντίσει ο επόμενος να κρατηθεί κι εκείνος στο ύψος των περιστάσεων. Σκυτάλη στον επόμενο. Ελάτε γοργόνες και μάγκες!
Τι θα κάνατε στην περίπτωση που γινόσασταν πρωθυπουργός για μια μέρα; Σας προκαλώ!

Όσοι γινούν πρωθυπουργοί όλοι τους θα πεθάνουν τους κυνηγάει ο λαός απ' τα καλά που κάνουν!


❤ Ας γίνουμε μια μεγάλη παρέα 
foto alexander shubin

Σήμερα ταξιδεύουμε με τα Φλιτζάνια


❤¸¸.•*¨*•♫ ............................ο πιο πιστός φίλος του σκύλου.............................❤¸¸.•*¨*•

Σάββατο 17 Οκτωβρίου 2015

Κι όμως...





Κάθε γενιά λέει ότι θυσιάζει 
τη ζωή της για τα παιδιά. 
Τελικά, ποια είναι η γενιά που θα ζήσει επιτέλους;
Δ. Χορόσκελης
...........
Κι όμως... 
περάσαμε πια στην εποχή
που η κάθε γενιά θυσιάζει 
τα παιδιά της για τη ζωή
κι αυτό με απόλυτα αμφίβολα αποτελέσματα...
 Mia Petra 
.............
foto
Καλό σ/κ σε όλους!



Μια πρόσκληση ανοιχτή σε περιμένει πάντα!


Για όσους δεν πρόλαβαν...


❤ Ας γίνουμε μια μεγάλη παρέα 


Σήμερα ταξιδεύουμε με τα Φλιτζάνια


❤¸¸.•*¨*•♫ ............................ο πιο πιστός φίλος του σκύλου.............................❤¸¸.•*¨*•

Παρασκευή 16 Οκτωβρίου 2015

Τα βράδια κλαίμε το πρωί ονειρευόμαστε ν' αλλάξουμε τον κόσμο


Στα πόσα ποιήματα μπορεί κανείς να ξεχαστεί;
Πόσες σελίδες βιβλίων είναι ικανές να αναστρέψουν το κλίμα; 
Πόσα χαμόγελα ευδαιμονίας -υποσχέσεις σαν θεραπεία-
πόσες παρέες αληθινές ή ηλεκτρονικές να επιστρατευτούν;
Πίσω από πόσες μάσκες να κρυφτεί τόση απελπισία;

Μοιάζουμε με ανώνυμα γράμματα,
που ξέρουν πολλά για μας, εμείς όμως δεν ξέρουμε ποιος τα έγραψε... 

Εγκλωβισμένοι σ' έναν παράδοξο κύκλο, δίχως αρχή και τέλος.
Κάθε πρωί όλο λέμε "θα αντέξω" και κάθε βράδυ "γέρασα".

Τα βράδια κλαίμε...

Τα βράδια παγιδεύονται τα όνειρα ανάμεσα στις κουρτίνες..

...το πρωί ονειρευόμαστε να αλλάξουμε τον κόσμο...

Παλεύουμε με τα θηρία γύρω μας και μέσα μας, μάχες δίχως αύριο.

Το μέλλον είναι ένας κήπος που επιτέλους αναπαύονται οι νικημένοι...

Κι όταν πτωχεύσουν και χρεοκοπήσουν οι ελπίδες, 
η βροχή θα μας ραπίζει και κάθε στέγη θα 'ναι πια παρελθόν.

Κι όταν ο πατέρας πτώχευσε, πριν μας πάρουν το εξοχικό σπίτι, 
έβγαινε στον κήπο και καθόταν κάτω απ’ τη μηλιά,
ήσυχος, σα να μην είχε συμβεί τίποτα, και καμιά φορά χαμογελούσε κιόλας, 
όμοιος μ’ ένα παιδί που ύστερα από ένα απόγευμα γεμάτο δάκρυα 
αποκοιμιέται το βράδυ αγκαλιά μ’ ένα βασίλειο...

Δεν έχουμε ο ένας τον άλλον. Όλοι είμαστε μόνοι.
Η μοναξιά έχει το ανελέητο χρώμα ενός μουντού απογεύματος. 
Ο ουρανός βρέχει ανεκπλήρωτα όνειρα, σαν βαλς αποχωρισμού...

* Τα βράδια κλαίμε...
το πρωί ονειρευόμαστε να αλλάξουμε τον κόσμο...

*...αλλά τα βράδια τι όμορφα που μυρίζει η γη
τι όμορφα, τι όμορφα που μυρίζει η γη

Προϊόν Πνευματικής Ιδιοκτησίας. Απαγορεύεται Ρητά Η Αντιγραφή Και Η Αναδημοσίευση
# Ο τίτλος της ανάρτησης είναι -τι άλλο;- αγαπημένος Τάσος Λειβαδίτης όπως και ο επίλογος.
Μόνο που στον επίλογο ** με τους αστερίσκους ** είναι αποσπάσματα από δυο ποιήματά του Foto 

# Με την καφέ γραμματοσειρά: μια ταπεινή Petra 
# Με την μπλε γραμματοσειρά: ο μεγάλος μας Τάσος Λειβαδίτης


Για όσους δεν πρόλαβαν...
❤ Ας γίνουμε μια μεγάλη παρέα 


Σήμερα ταξιδεύουμε με τα Φλιτζάνια
της Κάτιας της Αθηνάς 
και της Αναστασίας

❤¸¸.•*¨*•♫ ............................ο πιο πιστός φίλος του σκύλου.............................❤¸¸.•*¨*•

Τετάρτη 14 Οκτωβρίου 2015

╰☆╮Το ταξίδι ενός Φλιτζανιού...


Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα Φλιτζάνι.
Κάθε φορά που ξυπνούσε είχε έναν σκοπό.
Να φιλοξενήσει το ρόφημα τής ημέρας!
Και να στολιστεί κι εκείνο αναλόγως φυσικά.
Οι Εποχές για εκείνο δεν είχαν σημασία.
Το καθήκον ήταν ιερό και ίσχυε για όλο το χρόνο. 


Είτε με Χειμώνα, αφού δίπλα στην καυτή σοκολάτα 
θα ήταν και μια ζεστή  κουβερτούλα για τα πόδια........


Είτε με Καλοκαίρι,  φιλοξενώντας έναν εσπρέσο στιγμής, αρκεί 
να μην ξεχνούσαν φυσικά τα ντόνατς να του κρατούν συντροφιά!....


Είτε με μια πρώιμη Άνοιξη, πηγαίνοντας τον γαλλικό με γάλα
και τον σκύλο της κυρίας, ως το κοντινότερο πάρκο για πικ νικ.....


Είτε με το Φθινόπωρο, μαζί με ένα εξωτικό τσάι με άρωμα περγαμόντο
να αρωματίζουν την κουζίνααπολαμβάνοντας εκ του ασφαλούς τη βροχή...

...Όλα τα ζούσε στο έπακρο το Φλιτζάνι τής ιστορίας μας και έπινε τις χαρές
τής Ζωής ως το μεδούλι, γεμίζοντας με Άρωμα και Γεύση τα πνευμόνια του 
κι απολαμβάνοντας κάθε εποχή έτσι όπως της άξιζε! Αν γινόταν στα κρυφά
να τρυπώσει μέσα σε μιά βαλίτσα και να γύριζε τον κόσμο... Όχι τίποτα άλλο 
δηλαδή, απλά, για να γνώριζε κι άλλα Φλιτζάνια, να καθόταν μαζί τους για...
καφέ ή για τσάι ή για μια σοκολάτα ρόφημα βρε αδερφέ και να λέγανε όλα
μαζί τα δικά τους: ιστορίες με ανθρώπους, με εποχές, ψιλή κουβεντούλα.

Μια και δυό έβαλε πλώρη και πήγε στην κυρά του την Petra και της είπε 
την ιδέα του: τι λες κι εσύ καλή μου κυρά, δεν θα 'ταν ωραίο να φτιάξουμε
μαζί μια ανθρώπινη και...φλιτζανένια αλυσίδα και να εξαπλωθούμε στον 
μαγικό κόσμο του blogging;;; Τι θα 'λες το λοιπόν, να προτείναμε σε όλους
τους φίλους σου να βάζουν κι εκείνοι τα Φλιτζάνια τους, να τα φωτογραφίζουν,
να θυμούνται ιστορίες καφέ, τσαγιού, σοκολάτας, κι ο,τι άλλο αγαπούν φυσικά.
Κι όχι μόνο για να μοσχομυρίσουν τις σελίδες τους, μα έτσι, για να δω κι εγώ
το μοναχικό, φωτογραφίες και στιγμιότυπα κι από άλλα Φλιτζάνια, κι από
άλλες στιγμές ανεμελιάς, ένα...να το πούμε παιχνίδι!...όπου όλοι θα γίνουμε
μια μεγάλη παρέα και θα γεμίσουν οι σελίδες σας με πολλά-πολλά Φλιτζάνια!
Πες τους να 'ρθουν εδώ και να δηλώσουν συμμετοχή, από σήμερα κιόλας! Πλιιιζ!

Foto "Εγώ και ένα βιβλίο είναι ένα πάρτι. Εγώ και μια κούπα καφέ είναι ένα όργιο" Robert Fripp 

# Όσο έψαχνα φωτογραφίες για αυτήν εδώ την ανάρτηση, βρήκα άπειρο φωτογραφικό υλικό με κούπες και φλιτζάνια, που δεν ήξερα τι να πρωτοδιαλέξω! Γι' αυτό ζητώ τη συμμετοχή σας σήμερα εδώ σε ένα φωτογραφικό...όργιο από αμέτρητα Φλιτζάνια! Με ανάλογες αναρτήσεις 
στα blog σας φυσικά! Με γενικό τίτλο: "Το ταξίδι ενός Φλιτζανιού"
Μέχρι κι η Μουσική θα 'χει συμμετοχή! Για τυχόν απορίες ρωτήστε με!

# Το 'ξερες εσύ ότι οι...ψυχοπαθείς πίνουν καφέ σκέτο και τζιν τόνικ;!;!





"Το ταξίδι ενός Φλιτζανιού" ξεκίνησε! Έλα κι εσύ!

Κάτια http://katitimou.blogspot.gr/
Ελένη http://stamonopatiatisfantasias.blogspot.gr/
Πεταλούδα http://butterfly-butterflysworld.blogspot.gr/
Μαρίνα-Όλγα http://toperiodikomas.blogspot.gr/
Διπλανούλι https://myverysecrethoughts.wordpress.com/
Αριστέα http://princess-airis.blogspot.gr/
Ολυμπία http://memorieswitholdthings.blogspot.gr/
Ράνια http://okosmostisranias.blogspot.gr/
Ρούλα http://roula-the-cat.blogspot.gr/
Κλαυδία http://katoapotinakropoli.blogspot.gr/
Βιβή http://confusedmindblog.blogspot.gr/
Άννα http://atenizodas.blogspot.gr/
Μαρία http://www.syllegw-stigmes.gr/
Αναστασία http://midnight-in-brussels.blogspot.gr/
Ελεάνα http://myhomemymemories.blogspot.gr/
Ρένα http://diaheiros.blogspot.gr/
Μαίρη http://www.mommyjammi.gr/
Μαρία http://mytripssonblog.blogspot.gr/
Αθηνά http://mamzellegaganews.blogspot.gr/
Σμαραγδένια Ρούλα http://smaragdenia-roula.blogspot.gr/
Μαρία Κανελλάκη http://toapagio.blogspot.gr/
Ωραιοζήλη http://enakathemera.blogspot.gr/
Κατερίνα http://apopsitexnis.blogspot.gr/
Φλώρα http://texnistories.blogspot.gr/
Κατερίνα Koko http://followkoko.blogspot.gr/
Νίκη http://nikiad.blogspot.gr/
Μαριλένα https://marilenaspotofart.wordpress.com/
Μαρία Νι http://tokeimeno.blogspot.gr/
Δέσποινα http://www.despinasstudio.gr/
Μαρίνα http://cometomybdr.eu/
Μαριάννα http://onirokosmos-art.blogspot.gr/
Μαρία http://www.mydreamland.gr/
Γλαύκη http://stisglafkistocafe.blogspot.gr/
Εύα http://www.jajalamajala.gr/
Γιάννα http://syros2js.blogspot.gr/
Κική http://ekfrastite.blogspot.gr/
Άννα - Πάρος Φιλοξενείται από μένα
Τάσος Κάβουρας Φιλοξενείται από την Αριστέα
Δέσποινα http://despina-myworld.blogspot.gr/
Ρένα 2η συμμετοχή http://diaheiros.blogspot.gr/
Αλεξάνδρα http://abuttononthemoon.blogspot.gr/
Χριστίνα http://andromeda-mygalaxy.blogspot.gr/


Σήμερα ταξιδεύουμε με το Φλιτζάνι της Μαρίνας

❤¸¸.•*¨*•♫ ............................ο πιο πιστός φίλος του σκύλου.............................❤¸¸.•*¨*•

Σάββατο 10 Οκτωβρίου 2015

Ο δρόμος από τη Συρία είναι τόσο μακρινός...


Εμείς δεν γνωρίσαμε πόλεμο. Όχι με όπλα τουλάχιστον. Ζούμε εδώ και χρόνια, υπό το καθεστώς ενός οικονομικού πολέμου, ζούμε μια ιδιότυπη κατοχή σε συνδυασμό με έναν εμφύλιο πόλεμο, τα όπλα τους όμως δεν μας σημαδεύουν στο πρόσωπο, αλλά στην ψυχή.

Ο "κανονικός" πόλεμος (κι ο "κανονικός" εμφύλιος) διψάει για αίμα, για ψυχές, για όλα. 
Και όλα τα "αποκτά" εντέλει... Στους "κανονικούς" πολέμους, οι άνθρωποι είναι εμπόδια 
ανάμεσα σε νοσηρά συμφέροντα, σε αιμοδιψείς κυβερνήσεις, σε θρησκευτικές εμμονές. 

Στις 15 Μαρτίου 2015 {από όπου και το ρεπορτάζ} συμπληρώθηκαν τέσσερα χρόνια εμφυ- λίου στη Συρία, με τα στοιχεία {τότε..} να μιλούν για 210.000 νεκρούς, 4 εκατομμύρια (!) να 'χουν εγκαταλείψει τη Συρία, 6,5 εκατομμύρια εντός χώρας να προσπαθούν να σωθούν. 

Foto: www.cretalive.gr 
Καθημερινά πλέον γινόμαστε μάρτυρες -μέσω οθόνης- εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων που προσπαθούν να περάσουν τα σύνορα τής χώρας μας -και όχι μόνο. Αυτό το "θέαμα", όσο κοντά μας κι αν έρθει, έστω κι αν λέγεται Μυτιλήνη, Σύνταγμα, πλατεία Βικτωρίας, 
δεν καταφέρνει ούτε στο απειροελάχιστο, να μας κάνει να κατανοήσουμε την κατάσταση.
Όπως έλεγε κι ο γιος μου μωρό: "πρέπει να γίνεις εσύ εγώ για να καταλάβεις πόσο πονάω".

Εμείς δεν γνωρίσαμε πόλεμο. Ο φούρναρης από την Κω όμως, δίνει ψωμί σε πρόσφυγες. 
Εκείνος βγαλμένος από μια άλλη εποχή, ξέρει πως είναι να ζεις χωρίς ψωμί, χωρίς μέλλον.
Κάτι που δεν θα νιώσουν ποτέ όλα εκείνα τα οικονομικά κοράκια ανά τον κόσμο, όλες εκείνες οι θλιβερές φιγούρες τής γραβάτας, εκείνα τα ανθρωπάκια που πιλοτάρουν τις τύχες εκατομμυρίων ψυχών, χωρίς να έχουν οι ίδιοι ψυχή. Ή μάλλον έχουν: την τσέπη..

Κι όσο για την Ευρώπη των λαών, που δεν είναι "Ευρώπη των λαών" (αφού δεν ανήκουν όλοι οι λαοί της Ευρώπης στην Ε.Ε.), αλλά είναι μια παρέα νταβατζήδων, εκείνη η.. Ευρώπη λοιπόν, δεν είναι σε θέση να λύσει ούτε τα δικά της δράματα, πόσο μάλλον να κατανοήσει το δράμα ενός διαμελισμένου λαού, αφού η ίδια συμβάλλει τα μάλα σ'αυτό.
Τόνοι μελάνι για το μεταναστευτικό (που είναι προσφυγικό) και κανείς δεν δίνει μια λύση.
Όπως λέει όμως η παροιμία "από μικρό κι από τρελό μαθαίνεις την αλήθεια"..ένα προσφυ-
γόπουλο είπε: "σταματήστε τους πολέμους, για να μην φεύγουμε από τις πατρίδες μας"

# Η πρώτη κι η τελευταία φωτό είναι του Φωτογράφου Σταύρου Χαμπάκη για το news 247  από εδώ
# Κι επειδή η εκμετάλλευση -από όπου μπορεί να προέρχεται!- καλά κρατεί:
# Απροπό, θα σταματήσουν ποτέ να υφίστανται τα κυκλώματα διακίνησης μεταναστών/προσφύγων; 
Ω, μα είναι πολλά τα λεφτά Άρη, κυρίως όταν πουλάς...Μέλλον σε απελπισμένους...

# Οργανώσεις-φορείς-δράσεις για τους πρόσφυγες

Υπάρχει ένα τραγούδι που όποτε το ακούω κλαίω..


❤¸¸.•*¨*•♫ ............................ο πιο πιστός φίλος του σκύλου.............................❤¸¸.•*¨*•

ΦΙΛΕ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΟΡΡΗΤΟΥ TOY BLOG ΚΑΙ ΣΥΜΜΟΡΦΩΣΗ ΜΕ ΤΟΝ GDPR~ΚΛΙΚ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ!

ΠΕΡΙ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ: ΠΡΟΣΟΧΗ! ΚΑΤΟΧΥΡΩΜΕΝΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΝΟΜΟΣ 2121/1993 Copyright © Mia Petra

Απαγορεύεται από το δίκαιο Πνευματικής Ιδιοκτησίας η καθ' οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση και ιδιοποίηση τών κειμένων μου, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη.
ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ Η ΑΝΤΙΓΡΑΦΗ - ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ Ή ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΧΡΗΣΗ ΤΩΝ ΚΕΙΜΕΝΩΝ, ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΕΓΓΡΑΦΗ ΑΔΕΙΑ ΤΗΣ ΣΥΝΤΑΚΤΡΙΑΣ -Mia Petra-
***IMPORTANT NOTE***:The reproduction, publication, modification, transmission or exploitation of any work contained herein for any use, personal or commercial, without my prior written permission is strictly prohibited.