De wieg

Tegenwoordig liggen nog weinig babietjes in een echte wieg. Toch, ik vind dat zo schoon he, zo'n vers kindje in een wiegje, roze wolk ten top. Oh romantiek. 

De meisjes lagen in sober modern wiegje. Met een door hun oma handgemaakt hemeltje erboven. Schoon, maar klein. En eigenlijk heeft Stella er amper in gelegen (ze heeft haar eerste drie maanden huilend en rechtop doorgebracht).

Omdat het deze keer echt de allerlaatste keer is dat er hier een wiegje zal staan wilde ik het helemaal naar mijn zin. Ik wilde een retro-wiegje zoals in Knofje. Ik moest er niet lang naar zoeken, op Marktplaats stond namelijk het perfecte exemplaar! Mijn vader was zo lief om de wieg voor mij te gaan ophalen.

 

Ik ben zo gelukkig dat zijn wiegje af is! Als ik nu smeltend naar dat wiegske kijk (duizend keer op een dag natuurlijk) dan zie ik 'm er al zo in liggen en zou ik 'm al zo graag in mijn armen willen...maar als ik 'm dan alien-gewijs voel rondzwemmen dan krijg ik al de krop in mijn keel dat het werkelijk de allerallerlaatste keer is dat ik dat mag meemaken! Hij mag nog eventjes blijven zwemmen, mijn kereltje.

De stof voor de bekleding komt van een dekbedovertrek van Ikea. De ideale stof want ik ben helemaal into groen tegenwoordig, er staan beestjes op, het is niet te druk maar er is wel contrast en dat zien baby's graag. En er zijn twee kanten aan: eentje voor de binnenkant en eentje voor de buitenkant. 
Vastgebonden met groen lint met witte stipjes. 

Ik wilde graag zoveel mogelijk van het riet bloot laten, omdat ik het zo mooi vond. Maar dat was niet zo eenvoudig want de bekleding moet toch ietwat strak staan.
Dus meten-meten-meten en onderaan zit er een rekker onder het matrasje.
Dat matrasje is dus ook zelf gemaakt want bij retro-wiegjes wordt dat niet bijgeleverd, althans niet in frisse variant. Het matrasje is gesneden uit een kussen van een zeteltje dat nog op onze zolder lag weg te kwijnen. Ideaal!

Bijpassend lakentje en dekentje. Het hemeltje is hetzelfde als dat van het wiegje van de meisjes, handgemaakt door oma.

En een wieghangertje. Aan het wiegje van de meisjes hing ik een fopspeenketting. Ik had dat gekregen maar ze hadden geen van beiden een tutje. Ik vond dat wel lief, zo'n rinkelend belletje als er beweging was in de wieg. Datzelfde kralenkettingske haalde ik uit elkaar en de parels en het belletje hergebruikte ik voor deze hanger. De boom maakte ik uit wat restjes vilt van deze kroon.

Nog meer gelijkaardige wiegjes vind je bij Tante Hilde en Riet. Merci dames voor de tips!

Sponsen smockjurkje

Tot veel meer dan de allersimpelste dingen ben ik nog niet in staat. Dit project zit al weken te popelen in mijn hoofd om gemaakt te worden. Dus ziehier: een sponsen smockjurkje!

Ik kocht op het stoffenspektakel een lapje rode spons (ofte rekkende badstof, frottée, éponge...). Ik heb er toen enorm hard voor moeten zoeken en betaalde er toen bij een Hollander 9€/m voor. Ik had toen al het idee om er een smockjurkje van te maken maar durfde niet zomaar aan dat rode lapje te beginnen. Ten eerste wist ik niet hoe mijn machien 't zou doen, en ten tweede wist ik niet hoe de spons zou reageren op smocken (eigenlijk is 't shirren maar dat klinkt zo voos).

Dus kocht ik in de Wibra een badstoffen hoeslaken voor 5€ (afmetingen 90cm*1.20m) en ging aan de slag. En dat ging vlot! Ik knipte de hoeken los en knipte een strook in de breedte maar behield de rekker die nu bovenaan in het jurkje zit. Zo is de zoom ineens afgewerkt!
De bandjes zijn gemaakt van in flarden geknipte onderlijvekes van meneer. Ik was nl. te moe om nog ergens ribtricot te gaan kopen.

Het bandje is in één stuk aan het jurkje gezet, het midden maakte ik vast op de enige naad die in middenachter over het jurkje loopt. Ik vind dat mooi zo op haar bloot rugske!

Ook onderaan een stukske onderlijveke.

En werkt dat nu gemakkelijk, zo'n spons? Awel, nee, nie echt. Het schuift en trekt gemakkelijk scheef. Misschien dat mijn rode lapje beter gaat, omdat het betere kwaliteit is? Wie weet! Deze spons is heel dun dus ideaal voor de zomer. En smocken is uiteindelijk maar rechtdoor stikken he. Maar om dat stukske onderlijveke aan het jurkje te zetten heb ik wel serieus moeten prutsen! Het is dan ook enorm slordig gedaan. En het golft en dat mag eigenlijk niet. Maar dat stoort me niet zo. Volgende keer stevige ribtricot gebruiken en dat zal een stuk beter gaan denk ik!

En wat deden we met de gesmockte overschot? Een jurkje voor Knofje!


Meer info over smocken vind je hier!
Wat afmetingen betreft, daar is geen pasklaar antwoord op. Elke stof is anders en zal dus ook anders samentrekken. Er zijn mensen die als regel hanteren: bortswijdtex2. Ik smock altijd de hele breedte van de stof en knip de rest af.  Deze jurk is cm breed en cm lang en zit ruim voor Stella.

Stoffenkast

Dit is de huidige staat van mijn stoffenkast.

Veel he, ja jom, 'k weet 't. Ik verschoot er zelf ook van!

• Onderaan: fleece, badstof, canvas, jeans, gordijnen, zware stof
• 1e schap: wit, roos+paars, grijs+zwart+bruin
• 2e schap: blauw, groen
• 3e schap: rood, geel + oranje
• bovenaan: tricot, toile cirée, leder, voeringstof

Een vergelijkende studie:

Links: mei 2009, rechts februari 2010. Slik.

Eventjes inzoomen:

De fleece.

En achter de fleece ligt badstof. Badhanddoeken en een restje van een slaapzak waar ik ooit poppenwashandjes uit maakte.

Canvas.

Jeans en gordijnen. Recent een lading jeans gescoord in de kringloopwinkel.
 

Roze en paars. Mijn mottigste stapel.

Wit en consoorten.

Bruin, zwart en grijs.

Groen! Geen enkel stofje uit de kringloopwinkel in deze stapel.

Blauw! Blijkbaar koop ik veel blauw, ik wist dat niet. Totdat ik mijn kast opruimde en alles door de dochters per kleur liet sorteren.

De rode stapel. vijfde (onderaan te beginnen) is supermooi met de madeliefjes. Gekocht op E-bay maar ik deed een Naaiske en de madeliefjes zijn wat doorgelopen in de was :(
Stofje lijkt verdacht hard op King Louie spullementen die in mijn kleerkast hangen. De ebay-tip komt van Polkadotjes!

Oranje en geel.

Ribtricot.

Voeringstofjes en een douchegordijn. Allemaal van de kringloopwinkel of de rommelmarkt.

Nicky velours en een lapke spons.

Toile cirée en lapjes leer.

Tricot. Den ene lap al wat aaibaarder dan den andere.

En dan!

De favorietjes!!!

boven: lichte canvas, retro bloemen. Gekocht op 't Vossenplein aan 2€ voor een lap van bijna 3 meter. Mijn absolute topper!

Links: badstof met oranje bloemen

Rechts: seventies douchegordijn. Geen idee wat ik er ooit mee ga doen maar ik vind 'm zo mooi!

Al mijn favorietjes komen van de rommelmarkt en waren spotgoedkoop. Ik durf ze niet te gebruiken al heb ik precies toch wel goesting om voor Stella een nieuw jasje te maken in de bovenste stof. Dat zou toch echt de max zijn he! 

Ziezo, dit is dus mijn stoffenkast. Ik weet van zo goed als elk stofje nog waar ik 't heb gekocht. Sommige stofjes zijn al wat uit de gratie gevallen, beu gezien. 

Een aanzienlijk deel van de stofjes komt van de rommelmarkt of de kringloopwinkel. Tegenwoordig koop ik meer en meer stof in de winkel, dat is omdat ik meer zelfvertrouwen heb in 't naaien. 

Omdat ik ook wel eens graag binnenloer geef ik het STOKJE door aan Prutsen, Eloleo en Mme Zsazsa!
Die van Vermiljoen heb ik al meermaals gezien en dat is de grootste en compleetste die ik ooit zag, buiten hare winkel he!

Stolpplooimania

Soms broeien ideetjes maandenlang. Zo lang dat het allemaal supersimpel lijkt enal, zo lang dat het al klaar is in je hoofd waardoor je het al bijna beu bent nog voor je aan de uitwerking begint.
Het patroontje van dit jurkje werd dan ook al heel lang geleden getekend. Oorspronkelijk bedoelt voor Stella. Maar het bovenstukje werd wat aangepast (armsgaten en hals waren wat uit proportie ahum) waardoor het dus voor Lili past! Ik vind het jurkje heel mooi. Alleen was het de bedoeling om het rokdeel wat hoger op de borst te laten beginnen. Het is een vrij recht model en dat staat Lili best!



Het kind was in de wolken!

Achteraf zette ik er nog een geel biaiske onder, ik vond dat er nog iets miste. Het jurkje sluit met een rits. Een witte rits. Dat was de enige rits die ik nog had liggen. Ik ben er nogal impulsief aan begonnen, as usual.
De retrostof komt van de kringloopwinkel. Uit de tijd dat ik daar regelmatig een schoon buit kon scoren. Wat is dat weer lang geleden! Ik vond het eigenlijk niet zo mooi (dus ideaal voor probeersels zoals dit), maar als ik Lili zie ronddartelen in haar jurkje dan is zowel kind als kleed om te stelen!



Maar! Bij het maken van dit eenvoudig jurkje had ik een Eureka-gevoel!
U herinnert zich ongetwijfeld wel die bloghype. Weetewel, deze.
En waarschijnlijk bent u mijn gevloek op dit kleedje (en dan voornamelijk de schoudernaden) ook nog niet vergeten? Ik snapte de handleiding op een bepaald moment dus echt niet meer he!

Maar nu dus wel! Jeuj! Ik deel het eventjes met u!
Bij deze dus een handleiding voor perfecte schoudernaden en dus ook ineens voor een perfect omkeerbaar kleedje:

• Ik gebruikte hier een gedubbeld bovenstukje. Dat wil dus zeggen dat ik voor- en achterpanden dubbel knipte en dus een deel als beleg gebruikte. Ik doe dat altijd, ik vind dat stukken properder dan een reepje aan de hals en een reepje aan de armsgaten. Hoewel het met biais als beleg ook enorm netjes is. Dus knip je voor- en achterpanden en je belegdelen.
 

• Stik je belegdelen aan het voorpand en aan het achterpand aan de armgaten en de halslijn. Stik evenwel door tot aan de schouders (waar later dus de schoudernaden komen) maar laat 1cm ongestikt.
  Deze foto moet verheldering scheppen: 
  

• geen veel knipjes in de bochten
• stik de naadwaarden van de schoudernaden samen. De goede kanten van je bovenstukje en beleg liggen tegen elkaar. Je zou per schouder dus twee naden moeten stikken. Let dan ook goed op dat je de juiste flapjes samenstikt!

• Keer het geheel door de achterpanden door de schouders naar voren te frotten. Dit klinkt ingewikkeld maar eens je hier bent aanbeland is het heel duidelijk.

Proper he!

• Stik de zijnaden en zet de rits erin.
  
•  Eens gekeerd strijk je je bovenstukje goed. Zorg dat de naden mooi plat zijn.

• Stik smal op de kant door. Zo sluit je ook ineens de piepkleine gaatjes aan de schoudernaden die je nog hebt.

Dan maakte ik ook nog deze:



Stolpplooien alom! Ik ben daar nogal wild van eigenlijk. Dat is te zien hier en hier.

De rok is gemaakt van Minna uit Ikea. Fellere kleuren als die van de even goedkope Ditte. Iets stugger ook. Ik maakte de tailleband langer omdat ik er een paspelbandje wilde insteken. Zo is dat paspelbandje nog te zien als ik er een trui op draag. De paspelband loopt nu echt over mijn billen haha. Ik vind de combinatie wit met petrolblauw geweldig. Dat kon u hier ook al zien.

Maar! Geen victorie!
Probleem 1:
Bij het lopen 'plakt' de rok aan mijn benen. Heel vervelend en verre van elegant. Daar heb ik een heel gemakkelijke oplossing voor gevonden ondertussen. En goedkoop ook! Ik kocht namelijk een onderrokske in de Zeeman voor enkele eurootjes. Toegegeven, het ziet er heel bomma-achtig uit maar het is stukken gemakkelijker dan de rok terug uiteen halen en er een voering insteken! En geen kat die het verschil ziet.

Probleem 2:
De rok is te wijd. Daarom zet ik er ook geen foto bij van de rok in gedragen toestand. De combinatie met de stolpplooi en de redelijk zware stof maken dat de rok echt niet mooi valt. Ik geef het echter nog niet op. Ik denk dat het opgelost is als ik de stolpplooi enkele centimeters dichtstik.

Astronautenkleedje

Juicht ende zingt! Want mijn meest perfecte naaisel is af!



Ik ben echt over the moon van dit astronautenkleedje! Het is echt waar, helemaal perfect. Geen foutje te bespeuren en het zit mijn dochter als gegoten. Echt ongelooflijk wat een supergeslaagd naaiproject met een mens kan doen! Het is me nog nooit overkomen.



Ik hou van de grote gele knopen, ik hou van de snit en ik ben stapelgek op het stofje. Stof komt uit de Vermiljoenshop!



Het patroontje komt uit de Knipmode van april 2007 (geleend van Vermiljoen). Het is een wikkelkleedje. Ik heb er wel mijn eigen ding van gemaakt.
Ik heb de kraag en het knooplint weggelaten en in plaats van een beleg rond de voorpanden en de hals heb ik gewoon 2 kleedjes gemaakt. Zo is het zeker lekker warm en veel properder afgewerkt. Ik maakte eerst een volledig rood kleedje, daarna een volledig astronautenkleedje en heb die twee dan eerst vastgestikt aan de hals en de voorpanden en in een tweede stap de onderkant. Dan gekeerd en heb ik de voering aan de randjes wat laten piepen aan de voorkant. Zo krijg je wat het effect van paspelband maar het is veel gemakkelijker zo. Een truc die ik heb van Mme Zsazsa. Helemaal katholiek is dat niet want zo is de voering aan de binnenkant toch niet helemaal op maat. Ik bedacht pas op het einde dat het leuk zou zijn als het drukke patroon van de astronauten wat werd doorbroken, anders had ik de voering net iets groter geknipt.



Het is de allereerste keer dat ik met een designerstofje werk eigenlijk... Ik durf daar gewoon niet goed aan beginnen uit schrik het te verknoeien. Maar dit keer durfde ik het wel omdat ik toch eerst dat rode binnenkleedje moest maken. Die stof komt van de rommelmarkt. En lap, al chance dat ik dat deed want ik had meteen al de twee zijpanden van het rugpand (er zitten deelnaden in het kleedje) omgekeerd vastgezet. Ik vond al dat het rugpand er vreemd uitzag maar dacht dat het allemaal wel duidelijker ging worden eens ik verder was. Dus zigzagde ik vlijtig de naden (achteraf gezien niet echt nodig want het zit toch vanbinnen) en stikte ik de naden properkes door. Niet meer los te krijgen natuurlijk dus het rugpand maar opnieuw geknipt. Stom van mij natuurlijk want ik was te lui geweest om de tekentjes op de patroondelen over te nemen op de stof. Maar daarna ging het goed!

De mouwen inzetten ging erg vlot. Er zit elastiek in, ik vind dat heel mooi! En dat was supergemakkelijk omdat ook de mouwen gedubbeld zijn. Dus geen gepriegel met zoompjes enzo.

Dit is nu de tweede keer dat ik iets maak met een patroon uit een boekje. Eigenlijk doe ik dat helemaal niet graag omdat ik moeite heb om een overzicht van het kledingstuk te krijgen. Daardoor maak ik makkelijker fouten omdat ik het kledingstuk gewoon niet 'snap'. Zoals toen. Ik hou heel veel van de simpele tutorials op het net, met veel foto's voor de duidelijkheid, zodat ik voor ik begin te knippen en te naaien alles helemaal begrijp.

Maar nu dit kleedje zo superduperperfect is zal ik het in de toekomst misschien iets beter aandurven.

Ik ben nu bijna een jaar als een autodidact aan het naaien. Een jaar geleden had ik nooit durven dromen dat mijn dochter in dit kleedje zou rondlopen!

Voor diegenen die ook graag een wikkelkleedje willen maken maar niet aan een goed/leuk/makkelijk patroon geraken heb ik ooit eens een handleiding geschreven en die vind je hier.

PS: In de Knipmode verschijnt er regelmatig moeder & dochter mode, patronen die zowel in een volwassen als kinderversie bestaan. Dit is er zo eentje. Misschien maak ik voor mezelf ooit ook nog wel eens zo'n kleedje. Een mooi voorbeeldje van dit patroon in de volwassen versie vind je hier.

Zo moeder, zo dochter

Weet u nog, die ene kringloopwinkelbuit? Wel, dit stofje werd nu eindelijk een rok! Donkerblauw met veel kleurige boeketjes bloemen erop. Ik was bij aankoop al overtuigd van de rok-credibility van deze stof! Geen idee wat ik ervoor betaalde, meer dan 2€ zal dat alleszins niet zijn geweest.



Het is tricot die in 1 richting rekt. Maar wel redelijk stugge dikke tricot, goed te doen dus met een gewone naaimachine. Mijn nieuwe naaimachine heeft zoals vele andere een stretchsteek. Bij mijn vorige ging dat super-super-supertraag en trok de stof de hele tijd scheef. Kilometers draad kropen er in zo'n naadje. Maar mijn nieuwe held heeft regelbare snelheid! Aha! De beste uitvinding ever op een naaimachine vind ik! Voor kleine prutswerkjes heel traag, voor lange rechte stukken op volle kracht vooruit! De stretchsteek hier is een soort zigzagsteekje, niet overlockend, dus minder draadverbruik. Niet dat ik er een dun tricotje mee zou stikken...

Ik nam deze rok als model. Ik ben nog altijd te lui om een patroontje te tekenen dus teken ik rechtstreeks over van het basismodel op de stof. Het is dus een tailleband met een rits (als je de foto vergroot kunt u zien hoe netjes die rits er wel in zit! Aan zowel binnen als buitenkant superproper! Ze zit tussen de buitenstof en de binnenstof, maar dat is dan ook de enige manier waarop ik ritsen kan inzetten). Alles ging heel vlot, geen boycot van de naaimachine ofzo. Een verademing!!!

Wel zitten er enkele foutjes in.

• De rits stroeft, dat komt omdat ik de naden doorstikte en dus ook naast de rits. Ziet er heel netjes uit maar daardoor zit er een ribbeltje stof te dicht bij de rits.

• De rok is te groot. Zucht. Altijd he! Ik maak die tailleband, vooraleer de rok eraan te zetten pas ik die en besluit dan meestal dat ie al van de eerste keer perfect zit. Dan stik ik het rokdeel eraan en eens dat gebeurd is is de tailleband dicht en kan ik 'm niet meer aanpassen. Tenzij ik elke steek lostorn maar dat is met tricot en draad van dezelfde kleur niet evident. Dus ofwel neem ik de ene zijnaad wat in, ofwel stik ik op mijn poep wat figuurnaadjes om de rok te versmallen...

• Er zit een 'blaas' onder mijn buik. Dat komt doordat ik het rokdeel niet heb afgerond. Gewoon vergeten! De rok was namelijk weer heel rap klaar.

Toch vind ik 'm heel plezant! Nu nog wat smaller en het wordt een van m'n favorietjes!

Met de overschot maakte ik dit wijduitstaande rokje voor Stella.



Ik had niet meer genoeg voor een rokje met een rekker bovenaan en de stof is ook niet heel dik. Dus nam ik wat oranje stof (die ik nog had liggen van toen ik deze kimono maakte) en maakte een aparte tailleband en een onderrok. Ik heb nu een jaloerse dochter, de ene is namelijk in de wolken met haar nieuwe rok die 'helemaal dezelfde is als die van mama' en de andere pruilt. Ik heb, denk ik, nog wel genoeg over om ook voor Lili eentje te maken op deze manier. Als dat er nog van komt post ik er een handleiding met afmetingen bij. Want dit is echt een ideaal winterrokje!