Kent ge van die dagen, waarop ge eigenlijk beter zoudt blokken voor de examens maar ge toch graag uw kindekes bij u hebt?
Van die dagen dat ge ze ophaalt op een woensdagmiddag en pannenkoeken bakt en al?
Kent ge van die dagen dat het echt belachelijk veel giet?
Van die dagen dat ge honderdduzend keer tegen uw kroost moet zeggen dat ze stiller moeten zijn voor hun slapende broer, dat ze neen toch niet mogen tekenen op de nieuwe vloer (zeven en acht jaar begot!), dat ze elkaar niet zo moeten ambeteren met hun snot, dat ze zich niet samen mogen opsluiten in de wc van ochere een vierkante meter groot, dat ze niet in hun blootje buiten op de stoep mogen dansen in de regen?
Kent ge van die dagen dat uw buurvrouw van een paar straten verder u opbelt om te vragen of ge niet efkes langskomt met de kroost? En dat ge daar dan volmondig "jahaaa!" op antwoordt?
Kent ge van die dagen dat ge uw driekoppige dolgedraaide balorige kroost in de bakfiets hijst na een discussie (x3) van meer dan een kwartier over kleding, al dan niet regenlaarzen, al dan niet regenjas en "maaaaamaaaaahhhh ik wil écht wel die parapluuuuuuuu meenemen"?
Kent ge van die dagen waarop ge ineens ontploft, zo al bakfietsende met drie kinders? Van die dagen waarop ge tegen uw ambraskoppen gilt dat ge ze beu zijt? Dat ge die fokking paraplu's nooit had moeten meepakken? Dat ge ze straks alledrie terug naar huis brengt en alleen koffie gaat drinken?
Kent ge van die dagen waarop ge gezellig bij uw buurvrouw zit te koffiekletsen, de kinderen zoet aan het spelen zijn en waarop de buurvrouw ineens opmerkt dat ze een voicemailbericht heeft?
Van die dagen dat de buurvrouw al luisterende naar haar voicemail keihard begint te lachen omdat ze een gillende boze moeder foeterend op haar balorig nageslacht op haar voicemail hoort? En dat gij die gillende moeder zijt?
Ik wel.
