Toerist in eigen stad

Getipt door den Ivan trokken wij ook nog eens naar het Huis van Alijn. Ik kom daar zo graag!





De kleutertoer sloeg aan bij onze meisjes, amaai!









En daarna kochten we cuberdons en lolly's bij Temmerman en gingen we op wandel door 't historisch centrum.



Aaaahhhh! Zalig Gent!

Birthdayboy

Gisteren was mijn lief jarig en dat behoefde dus een cadeautje. Een zelfgemaakt cadeautje, ahja! Niks leuker dan naaien voor iemand die je doodgraag ziet. Ik beloof 'm al jaren een handgemaakt hemd maar dat leek me net iets teveel gedoe om tussen het babyknuffelen en het weer gaan werken klaar te krijgen.



Ik wilde een t-shirt met raglanmouwen. Raglan omdat dat ten eerste makkelijk te naaien is en ten tweede omdat ik graag met een print wilde werken maar het geheel toch niet te druk wilde. Door met raglanmouwen te werken werd de drukte in het voorpand wat getemperd.



Een simpel idee bleek niet zo simpel in uitvoering. Probleem numero 1 diende zich nogal snel aan. Patronen voor mannen zijn zeldzaam. Een patroon voor een t-shirt met raglanmouwen is onvindbaar. Onvindbaar!
Gelukkig zijn er in blogland vertrouwde hulplijnen. Ik kreeg de tip om een bestaand t-shirt in raglan te knippen en dat als patroon te gebruiken. Zou het zo eenvoudig zijn?

Ik diepte een t-shirt uit manliefs werkbak.



En zocht in Astors aanzienlijke kleerkast een raglanneke in babymaat om als voorbeeld te dienen.



Ik vouwde het t-shirt netjes in de helft. Ik trok een gebogen lijn vanuit de oksel naar de halslijn. Ik verdeelde de halslijn in gedachten in drie en zette een punt op 2/3e. Een gebogen lijn is geen must maar ik vond dat minder streng. Mocht ik het nog eens opnieuw doen zou ik de lijn naar het midden van de halslijn trekken.
De zijnaden en de mouwen werden ook wat bijgeknipt, op maat van een beter passend goed shirt.



Even knippen gaf me een patroon. Ik trok het over op patroonpapier zodat het patroon nog eens kan dienen.

Probleem numero 2 was het vinden van tricot mét print voor een man. Niks te kinderachtig, niks te schreeuwerig maar zeker niks te saai. Want saaie t-shirts die kopen we wel in de winkel. Op het laatste stoffenspektakel kocht ik het laatste van de rol felbegeerde soeptricot. In het rood. Laat nu net rood zijn kleur niet zijn. Ik schuimde het internet af maar vond niks naar mijn (en in gedachten ook zijn) zin. Wat een teleurstelling!
Het is hier dat de reddende engel aka Nele P. op het toneel verscheen, zij ruilde nog wat blauwe soeptricot voor wat van mijn rode! Merci Nele! Blauw is zo hard zijn kleur!





De effen blauwe petrolachtige tricot komt van bij Artevelde. Stevige katoentricot, een heerlijkheid om te stikken.



Op naar meer zelfmaak voor mannen!

Warm pak

Ik zei het al eerder, ik heb iets met jasjes en mutsjes. Ik moest me al enige tijd inhouden om niet nog meer jasachtigen te produceren of te kopen dan het kind kan dragen. Astor heeft héél veel vestjes omdat ik dat zo gezellig vind, hij heeft ook al jasjes tot maat 86. Maar een warm pak had hij nog niet! Aha!

Ik maakte een proefmodelleke in groene fleece, een restant van zijn wiegdekentje. De fleece komt van bij de Turk, goedkoop maar niet superwarm.



Het patroontje komt uit de Knippie Baby van de winter van 2008. Ik liet wel de sokvoetjes achterwege omdat mijn zoon op grote voet leeft. Ik vind het handiger zonder voetjes, hij draagt meestal toch slofjes en zo kan het pak beter meegeven bij zijn gewriemel.
Het groene pak was klaar op een uur. Patroondelen tekenen inclusief. Ik naaide het pak met de overlocker, zoals u wel kunt zien aan de naden die ik aan de buitenkant liet.

Voor het échte pak spaarde ik al enige tijd deze trui:



Ik kocht ze in de kringloopwinkel voor 0,25€ en had er in mijn hoofd al vanalles van gemaakt: een vestje voor mezelf, een vestje voor een dochter, een muts en sjaal, een salopetje voor Astor, een truitje voor Astor...maar ik vond het zo'n mooie trui dat ik echt héél zeker wilde zijn. Een pak dus! Een kledingstuk dat dag in dag uit wordt gebruikt!



Gevoerd met mijn laatste stukje o zo geliefde petrolkleurige nicky velours (die kleur is bijna niet te vinden, heb ik al gemerkt!).



Ik knipte de patroondelen zo dat de pijpjes helemaal tot de onderste boord van de trui kwamen, zo kon ik die boord recupereren.
De mouwen zijn aangeknipt bij dit patroon, vandaar de originele mouwnaad die op een rare plaats zichtbaar is. De mouwboordjes werden ook gerecupereerd. Ik liet de mouwen bewust te lang, zo zitten zijn handjes altijd in de mouwboordjes, en als ze vrij moeten zijn sla ik de boordjes gewoon een slagje terug.
En de halsboord gebruikte ik voor de kap, zo past de kap beter rond zijn hoofdje. De boord sandwichte ik tussen buitenstof en voering, proper!

Nazomer

Twee weken geleden pakte ik het picknickdeken, een stel zwembroeken, wat schepjes en emmertjes, stopte snel bij de Turkse bakker en sjeesde met de kroost direct na schooltijd naar de Blaarmeersen. We bleven keilang! Tot alle andere kinderen naar huis waren, ahja, want dat hadden we zo afgesproken. Schade inhalen enzo.



Klaar voor de picknick



Prrrrrrtttt







Pak mij!



Astor kreeg het mooie t-shirtje cadeau van Hella. Hij heeft het t-shirtje de hele zomer gedragen maar nu is het helaas bijna te klein. Merci Hella!

Ribbels

Ik dacht, ik maak nog eens een rok voor mezelf. Ik gebruikte mijn zelfgetekend patroon van toen. Die rok past immers nog, als een van de weinige. Helaas. Ik vond enkele weken geleden schone ribvelours op een rommelmarkt voor geen geld.



De stof was heel smal, 75cm breed (en de zelfkanten zaten er nog op), daar kreeg ik geen rok uit. Tenzij ik de ribbels horizontaal zou nemen. Strak plan!



Contentement alom. Deze rok was heel snel klaar en helemaal mijn goesting. Ik kon niet wachten om 'm aan te doen. Maar! Hij. Past. Niet. NIET! Aaaaagghhhrrr!
En dat komt natuurlijk door die ribbels. De stof geeft mee in de verkeerde richting, in de lengte dus, niet in de breedte. Eigenlijk had ik dat moeten weten. Stoem.

Van de overschotjes fabriceerde ik ook nog rap een babybroekske.



Dat is dan weer wél geslaagd!

En tijdens het rommelen in Astors garderobe kwam ik dat groene t-shirtje tegen. Toen ik net wist dat ik een zoon verwachtte kocht ik een stapel t-shirtjes om te appliceren maar veel kwam daar niet van in huis. Ik zette er dus maar rap een aap op voor het truitje te klein wordt!

Pas als truitje klaar was besefte ik dat het al eens eerder zag. Toeval!



Oh en diegenen die zich afvragen wat mijn kereltje op zijn neus, wangen en in zijn mond heeft: Gentiaan Violet. Bah!