Διεθνής Ημέρα Νεολαίας 2016

Με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του Ο.Η.Ε. το 1999, η 12η Αυγούστου έχει οριστεί ως Διεθνής Ημέρα Νεολαίας. Η ημέρα αυτή παρέχει μια πολύ σημαντική ευκαιρία για να εισακουστούν σε ανώτερο επίπεδο οι εκκλήσεις των οργανώσεων νεολαίας και των κρατών σε όλο τον κόσμο για να ενισχυθούν οι πολιτικές για τους νέους και οι μηχανισμοί συνεργασίας με τους νέους μέσα από καινοτόμους τρόπους. Είναι ιδιαιτέρως σημαντικό τα Ηνωμένα Έθνη, τα κράτη, η κοινωνία των πολιτών, ο ιδιωτικός τομέας, τα πανεπιστήμια και οι λοιποί φορείς να συνεργάζονται στενά και αποτελεσματικά με τους νέους σε διάφορους τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας.

Κάθε χρόνο, η ημέρα αυτή είναι αφιερωμένη σε ένα συγκεκριμένο θέμα. Χρησιμοποιείται ένα κεντρικό σύνθημα για να μεταδώσει την κατεύθυνση και τους στόχους των πρωτοβουλιών για τη νεολαία στα πλαίσια της Διεθνούς Ημέρας Νεολαίας, αλλά και για να εμπνεύσει τους νέους να αναλάβουν ενεργό δράση. Το θέμα που έχει επιλεγεί φέτος είναι “Ο Δρόμος προς το 2030: Εξάλειψη της Φτώχειας κι Επίτευξη Βιώσιμης Κατανάλωσης και Παραγωγής”. Αποτελεί σίγουρα αναγνώριση της σημασίας των προσπαθειών της νεολαίας, της συνεργασίας και της συμμετοχής στην υλοποίηση της “Ατζέντας για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη 2030”. Πιο συγκεκριμένα, αναγνωρίζεται ο ρόλος των νέων ανθρώπων στην εξάλειψη της φτώχειας και την επίτευξη της βιώσιμης ανάπτυξης, μέσω της βιώσιμης κατανάλωσης και παραγωγής.

Η “Ατζέντα 2030” ή αλλιώς “Στόχοι για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη (Sustainable Development Goals - SDGs)” είναι μία δέσμη στόχων που αφορά την μελλοντική διεθνή ανάπτυξη και αποτελείται από 17 στόχους και 169 συνδεόμενους σκοπούς. Θεσπίστηκε από τα Ηνωμένα Έθνη στις 25 Σεπτεμβρίου 2015 και ουσιαστικά αντικατέστησε τους “Στόχους Ανάπτυξης Χιλιετίας (Millennium Development Goals - MDGs)”, των οποίων το χρονοδιάγραμμα επίτευξης εξέπνευσε στο τέλος του 2015. Οι “Στόχοι για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη” θα υλοποιηθούν από το 2015 έως και το 2030. Οι SDGs είναι ιδιαιτέρως σημαντικοί για τη νεολαία, καθώς και η συμμετοχή των νέων είναι ακόμη πιο επιτακτική από ποτέ στη δημιουργία ενός πλαισίου για την ανάπτυξη, η οποία τοποθετεί τους ανθρώπους στον πυρήνα του.

Η βιώσιμη κατανάλωση είναι εξίσου σημαντική με τη βιώσιμη παραγωγή. Η ανάπτυξη και προώθηση της πράσινης οικονομίας, καθώς και μεθόδων παραγωγής με μεγάλη οικολογική αποδοτικότητα, μπορούν να συμβάλλουν πέρα από τα προφανή οικολογικά οφέλη, όπως η μείωση της εκπομπής ρύπων ή η ελαχιστοποίηση των αποβλήτων, στην επίτευξη μιας πιο δίκαιας κοινωνικοοικονομικής ανάπτυξης. Η επένδυση στη βιώσιμη παραγωγή, πέρα από την κάλυψη των βασικών αναγκών των ανθρώπων, μπορεί να δημιουργήσει ευκαιρίες απασχόλησης και να συμβάλλει στη διασφάλιση της κοινωνικής ένταξης όλων των ατόμων στις κοινωνίες τους.

Σε αυτή τη βιώσιμη ανάπτυξη οι νέοι καλούνται να διαδραματίσουν πρωταγωνιστικό ρόλο, όντας η γενιά του μέλλοντος. Παρ’ όλα αυτά, πολλοί νέοι βρίσκονται αντιμέτωποι με ανυπέρβλητα εμπόδια επιχειρώντας να στραφούν στη βιώσιμη κατανάλωση. Τα κυριότερα εμπόδια στην πράσινη κατανάλωση θα μπορούσαμε να πούμε πως είναι οι υψηλές τιμές των αγαθών και των υπηρεσιών, καθώς και η έλλειψη πληροφοριών σχετικά με τις διαθέσιμες επιλογές.

Όλα αυτά, φυσικά, δεν αφορούν σε καμία περίπτωση μόνο τις λεγόμενες “τριτοκοσμικές” χώρες της Ασίας και της Αφρικής. Είναι προβλήματα παγκόσμια που υπάρχουν ακόμα και σε χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με τη χώρα μας να αποτελεί μια από αυτές. Η οικονομική κρίση των τελευταίων ετών έχει επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό τις μεθόδους παραγωγής και τις καταναλωτικές συνήθειες των Ελλήνων, με την πράσινη οικονομία και γεωργία να τίθενται στο περιθώριο λόγω έλλειψης πόρων.

Οι SDGs δεν αναφέρονται, άλλωστε, μόνο στην οικονομική ή γεωργική ανάπτυξη. Στους στόχους περιλαμβάνονται μεταξύ άλλων η καλή υγεία, η ποιοτική εκπαίδευση, η ισότητα των φύλων και η μείωση των ανισοτήτων, στόχοι τους οποίους δεν έχουμε επιτύχει πλήρως παρ’ ότι ζούμε σε μια ιδιαίτερα ανεπτυγμένη και προοδευτική κοινωνία.

Η συμμετοχή στα κοινά, η εκπαίδευση, η εργασία, η υγεία, το περιβάλλον και η κλιματική αλλαγή είναι μερικοί μόνο από τους τομείς στους οποίους η νεολαία μπορεί να έχει (και πρέπει να έχει) καθοριστικό ρόλο όχι μόνο στο μέλλον, αλλά και στο παρόν. Οι 17 SDGs δίνουν το στίγμα και δείχνουν το δρόμο που θα πρέπει να κινηθούμε για τα επόμενα χρόνια με απώτερο σκοπό την επίτευξη της βιώσιμης ανάπτυξης. Οι νέοι, σε κάθε γωνιά του πλανήτη, θα πρέπει ενωμένοι να δράσουν συντονισμένα και με συνέπεια για την επίτευξη αυτών των στόχων!

Read more...

Παγκόσμια Ημέρα Εθελοντισμού 2012

Εθελοντισμός είναι η αυθόρμητη, ενσυνείδητη και ανιδιοτελής προσφορά της ανθρώπινης ενέργειας για τη θεραπεία της ανάγκης του πλησίον. Η έννοια του εθελοντισμού  βασίζεται στην ιδέα της ανθρώπινης αλληλοβοήθειας πού ο καθένας μας προσφέρει τον εαυτό του, αλλά και όλες του τις δυνάμεις  στην υπηρεσία του  πάσχοντα συνανθρώπου του χωρίς  να ζητάει αμοιβή.

Η 5η Δεκεμβρίου ανακηρύχθηκε Παγκόσμια Ημέρα Εθελοντισμού για την Κοινωνική και Οικονομική Ανάπτυξη στις 17 Δεκεμβρίου 1985 από τη Γενική Συνέλευση του Ο.Η.Ε. με το ψήφισμα A/RES/40/212. Από τότε, οι κυβερνήσεις, το σύστημα του Ο.Η.Ε. και τις οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών έχουν ενταχθεί επιτυχώς εθελοντές σε όλο τον κόσμο για να γιορτάσουν την Ημέρα στις 5 Δεκεμβρίου. Ο βασικός στόχος της ημέρας είναι η προώθηση του εθελοντισμού σε όλο τον κόσμο, και να αυξήσει την ευαισθητοποίηση της σημαντικής συμβολής της εθελοντικής υπηρεσίας, τονώνοντας έτσι περισσότερο τους ανθρώπους σε όλα τα κοινωνικά στρώματα για να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους ως εθελοντές, τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό. Μέσα από τα χρόνια, η Παγκόσμια Ημέρα Εθελοντισμού έχει χρησιμοποιηθεί με στρατηγικό τρόπο: πολλές χώρες έχουν επικεντρωθεί στην προσφορά των εθελοντών για την επίτευξη των Αναπτυξιακών Στόχων της Χιλιετίας, ένα σύνολο χρονικά δεσμευτικών στόχων για την καταπολέμηση της φτώχειας, της πείνας, των ασθενειών, του αναλφαβητισμού, της υποβάθμισης του περιβάλλοντος και των διακρίσεων εις βάρος των γυναικών.

Η Παγκόσμια Ημέρα Εθελοντών 2012 έχει ως κεντρικό θέμα “Γιορτάστε τον εθελοντισμό!” και προσφέρει μια ευκαιρία για τις εθελοντικές οργανώσεις και τους μεμονωμένους εθελοντές να κάνουν ορατές τις εισφορές τους -σε τοπικό, εθνικό και διεθνές επίπεδο- για την επίτευξη των Αναπτυξιακών Στόχων της Χιλιετίας. Στις 5 Δεκεμβρίου 2012 γιορτάζουμε την προσήλωσή μας και την ελπίδα για έναν καλύτερο κόσμο. Ο κύριος στόχος της ημέρας είναι η ευαισθητοποίηση και η αναγνώριση των εθελοντών και των εθελοντικών οργανώσεων. Η πρόθεση είναι να αναγνωριστεί αυτή η προσήλωση, να ενημερωθούν οι πολίτες σχετικά με τη συμβολή του εθελοντισμού στην ειρήνη και τη βιώσιμη ανάπτυξη, καθώς και να επευφημήσει τους εθελοντές για την αφοσίωση και τον αντίκτυπό τους.

Στο μήνυμά του για την ημέρα, ο Γενικός Γραμματέας του Ο.Η.Ε. Ban Ki-moon αναφέρει: “Ιδρυόμενος από τις αξίες της αλληλεγγύης και της αμοιβαίας εμπιστοσύνης, ο εθελοντισμός ξεπερνά όλα τα πολιτιστικά, γλωσσικά και γεωγραφικά όρια. Δίνοντας το χρόνο και τις ικανότητές τους χωρίς προσδοκία υλικής ανταμοιβής, οι ίδιοι οι εθελοντές ανυψώνονται από μια μοναδική αίσθηση του σκοπού.”

Εκτός από την κινητοποίηση χιλιάδων εθελοντών κάθε χρόνο, το πρόγραμμα Εθελοντών των Ηνωμένων Εθνών (UNV) συνεργάζεται στενά με τους εταίρους και τις κυβερνήσεις ώστε να θεσπίσουν εθνικά προγράμματα εθελοντισμού για τη δημιουργία δομών που ευνοούν και διατηρούν τον τοπικό εθελοντισμό στις χώρες. Μέσα από την Online Εθελοντική υπηρεσία, οι εθελοντές μπορούν να αναλάβουν δράση για την βιώσιμη ανάπτυξη υποστηρίζοντας τις δραστηριότητες των οργανισμών ανάπτυξης μέσω του διαδικτύου. Κάθε μέρα χιλιάδες άνθρωποι προσφέρουν εθελοντική εργασία, online ή επί τόπου, συμβάλλοντας στην ειρήνη και την ανάπτυξη.

Είναι σημαντικό να τονιστεί πως οι αξίες του εθελοντισμού είναι σχετικές με την ενίσχυση της ικανότητας για την επίτευξη ασφαλούς διαβίωσης, για την ενίσχυση της φυσικής, οικονομικής, πνευματικής και κοινωνικής ευημερίας. Η ενασχόληση των εθελοντών είναι ένας δρόμος για την προώθηση των πολιτικών αξιών και της κοινωνικής συνοχής, μειώνοντας τις βίαιες συγκρούσεις σε όλα τα επίπεδα. Επίσης, μπορεί να περιλαμβάνει τις ομάδες του πληθυσμού που είναι συχνά κοινωνικά αποκλεισμένες, όπως οι γυναίκες, οι νέοι και οι ηλικιωμένοι, τα ατόμων με ειδικές ανάγκες, οι μετανάστες και οι άνθρωποι που ζουν με HIV/AIDS. Τέλος, μπορεί να επιφέρει μεγαλύτερη αναγνώριση των εκδηλώσεων εθελοντισμού ως μια ισχυρή δύναμη προόδου.

Οι εθελοντές είναι αυτοί που συνεισφέρουν σε πολλούς τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας. Η βιώσιμη ανάπτυξη, η κοινωνική ένταξη, η προστασία του περιβάλλοντος, η βελτίωση της εκπαίδευσης και της διαβίωσης, η ετοιμότητα σε περίπτωση καταστροφών, η προώθηση της ειρήνης και της δικαιοσύνης, η καταπολέμηση της φτώχειας και της πείνας, καθώς και η ισότητα των φύλων είναι μερικοί μόνο από τους πιο σημαντικούς τομείς δράσης των εθελοντών σε όλο τον κόσμο. Αυτή η μέρα ας αποτελέσει ευκαιρία αναγνώρισης του δύσκολου και σημαντικού έργου των εθελοντών, όπως και ενίσχυση του εθελοντικού κινήματος με νέα μέλη στην Ελλάδα και τον κόσμο!

Read more...

Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη Rio+20

Η βιώσιμη ανάπτυξη καλύπτει τις ανάγκες του παρόντος χωρίς να διακυβεύεται η ικανότητα των μελλοντικών γενεών να ικανοποιήσουν τις δικές τους ανάγκες. Θεωρείται ως η κατευθυντήρια αρχή για την μακροπρόθεσμη παγκόσμια ανάπτυξη. Η βιώσιμη ανάπτυξη αποτελείται από τρεις πυλώνες: την οικονομική ανάπτυξη, την κοινωνική ανάπτυξη και την προστασία του περιβάλλοντος.

Η Διάσκεψη Rio+20 αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο σε μια σειρά από σημαντικές διασκέψεις των Ηνωμένων Εθνών, στην οποία η “Παγκόσμια Συνδιάσκεψη Κορυφής 1992/Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για το Περιβάλλον και την Ανάπτυξη” ήταν το κέντρο, τοποθετώντας τη βιώσιμη ανάπτυξη ως κορυφαία προτεραιότητα στην ατζέντα των Ηνωμένων Εθνών και της διεθνούς κοινότητας.

Στη Διάσκεψη Rio+20, οι ηγέτες του κόσμου, μαζί με χιλιάδες συμμετέχοντες από τις κυβερνήσεις, τον ιδιωτικό τομέα, τις ΜΚΟ και άλλες ομάδες, θα συναντηθούν για να διαμορφώσουν τρόπους για τη μείωση της φτώχειας, την προώθηση της κοινωνικής ισότητας και την εξασφάλιση της προστασίας του περιβάλλοντος σε έναν ολοένα και πιο πολυάνθρωπο πλανήτη για να ζήσουμε στο μέλλον που θέλουμε.

Η Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη (UNCSD) διοργανώνεται κατ’ εφαρμογή του ψηφίσματος 64/236 της Γενικής Συνέλευσης (A/RES/64/236) και θα πραγματοποιηθεί στη Βραζιλία στις 20-22 Ιουνίου 2012, προκειμένου να σηματοδοτήσει την 20η επέτειο της Διάσκεψης των Ηνωμένων Εθνών για το Περιβάλλον και την Ανάπτυξη (UNCED) που πραγματοποιήθηκε στο Ρίο ντε Τζανέιρο το 1992, και τη 10η επέτειο της Παγκόσμιας Διάσκεψης Κορυφής για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη (WSSD) που πραγματοποιήθηκε στο Γιοχάνεσμπουργκ το 2002. Η Διάσκεψη Rio+20 προσβλέπει στο να είναι μια διάσκεψη με το υψηλότερο δυνατό επίπεδο, συμπεριλαμβάνοντας αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων ή άλλους εκπροσώπους. Η Διάσκεψη θα οδηγήσει σε ένα εστιασμένο πολιτικό έγγραφο.

Η Διάσκεψη θα επικεντρωθεί σε δύο κύρια θέματα:

• Την πράσινη οικονομία στο πλαίσιο της βιώσιμης ανάπτυξης για την εξάλειψη της φτώχειας. Η βιώσιμη ανάπτυξη δίνει έμφαση στην ολιστική, δίκαιη και διορατική προσέγγιση στη λήψη αποφάσεων σε όλα τα επίπεδα. Δεν τονίζει απλώς ισχυρές οικονομικές επιδόσεις, αλλά ενδογενεακή και η διαγενεακή ισότητα. Βασίζεται στην ολοκληρωμένη και ισορροπημένη εξέταση των κοινωνικών, οικονομικών και περιβαλλοντικών σκοπών και στόχων τόσο στη δημόσια όσο και την ιδιωτική διαδικασία λήψης αποφάσεων. Η έννοια της πράσινης οικονομίας εστιάζεται κυρίως στην τομή μεταξύ περιβάλλοντος και οικονομίας.
• Το θεσμικό πλαίσιο για τη βιώσιμη ανάπτυξη. Η Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για το Περιβάλλον και την Ανάπτυξη (UNCED) ήταν μια σημαντική επιτυχία στην ευαισθητοποίηση του κοινού για την ανάγκη ενσωμάτωσης περιβάλλοντος και ανάπτυξης. Στην προπαρασκευαστική διαδικασία για τη Σύνοδο Κορυφής του Ρίο το 1992, υπήρξαν μια σειρά από προτάσεις για τη θεσμική μεταρρύθμιση που να αντιμετωπίζει τις προκλήσεις της βιώσιμης ανάπτυξης. Στη Διάσκεψη εκείνη υιοθετήθηκε μια σειρά κρίσιμων συμφωνιών, συμπεριλαμβανομένης της Διακήρυξης του Ρίο, την Ατζέντα 21, και τις "συμβάσεις Ρίο" (CBD, UNCCD, UNFCCC). Δημιούργησε επίσης νέους διεθνείς οργανισμούς, μεταξύ των οποίων και την Επιτροπή για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη, επιφορτισμένη με την συνέχιση της Διάσκεψης του Ρίο, και οδήγησε στη μεταρρύθμιση του Παγκόσμιου Ταμείου Περιβάλλοντος. Δέκα χρόνια αργότερα, η έννοια των τριών αλληλοενισχυόμενων πυλώνων της βιώσιμης ανάπτυξης ενσωματώθηκε στο Σχέδιο Εφαρμογής του Γιοχάνεσμπουργκ 2002 (JPOI). Η ανάγκη να ενισχυθεί το Θεσμικό Πλαίσιο για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη (IFSD) αναφέρεται στο κεφάλαιο ΧΙ. Η βιώσιμη ανάπτυξη αναγνωρίστηκε ως γενικός στόχος για τα θεσμικά όργανα σε εθνικό, περιφερειακό και διεθνές επίπεδο. Το Σχέδιο Εφαρμογής του Γιοχάνεσμπουργκ υπογράμμισε την ανάγκη να ενισχυθεί η ενσωμάτωση της βιώσιμης ανάπτυξης στις δραστηριότητες όλων των σχετικών οργανισμών των Ηνωμένων Εθνών, στα προγράμματα και τα ταμεία, καθώς και στα διεθνή χρηματοπιστωτικά ιδρύματα. Η συζήτηση σχετικά με το Θεσμικό Πλαίσιο για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη περιέχει και το ρόλο των θεσμικών οργάνων που περιλαμβάνουν τους οικονομικούς και κοινωνικούς πυλώνες, π.χ. εξετάζοντας το πώς θα ενταθούν οι προσπάθειες για να γεφυρωθεί το χάσμα μεταξύ των διεθνών χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων (IFIs) και των πολυμερών τραπεζών ανάπτυξης (MDBs), και του υπόλοιπου συστήματος του ΟΗΕ.

Οι προετοιμασίες για τη Διάσκεψη Rio+20 ανέδειξαν επτά περιοχές που χρειάζονται ιδιαίτερη προσοχή. Αυτές περιλαμβάνουν την αξιοπρεπή απασχόληση, την ενέργεια, τις βιώσιμες πόλεις, την επισιτιστική ασφάλεια και τη βιώσιμη γεωργία, το νερό, τους ωκεανούς και την ετοιμότητα για καταστροφές.

Η Διάσκεψη Rio+20 είναι μια κοινή προσπάθεια ολόκληρου του συστήματος των Ηνωμένων Εθνών. Μια ειδική γραμματεία είναι υπεύθυνη για το συντονισμό και τη διευκόλυνση προσθηκών στην προπαρασκευαστική διαδικασία από όλα τα όργανα του ΟΗΕ. Η Γραμματεία της Διάσκεψης Rio+20 στεγάζεται στο Τμήμα Οικονομικών και Κοινωνικών Υποθέσεων του ΟΗΕ και επικεφαλής είναι ο Γενικός Γραμματέας Sha Zukang, ο οποίος υποστηρίζεται από δύο Εκτελεστικούς Συντονιστές: την Elizabeth Thompson (πρώην Υπουργό Περιβάλλοντος των Μπαρμπάντος) και τον Πρέσβη Brice Lalonde (πρώην Υπουργό Περιβάλλοντος της Γαλλίας). Η προπαρασκευαστική διαδικασία καθοδηγείται από ένα 11-μελές Προεδρείο αποτελούμενο από Πρέσβεις των Ηνωμένων Εθνών από όλες τις περιοχές του κόσμου. Η χώρα υποδοχής, η Βραζιλία, καθοδηγεί τις υλικοτεχνικές προετοιμασίες για τον τόπο διεξαγωγής.

Περισσότερες από 500 παράλληλες εκδηλώσεις που διοργανώνονται από τις κυβερνήσεις, σημαντικές ομάδες, οργανισμούς από το σύστημα του ΟΗΕ και άλλους διεθνείς οργανισμούς θα πραγματοποιηθούν στο RioCentro κατά την PrepCom IIΙ (13-15 Ιουνίου), τις Ημέρες Διαλόγου για τη Βιώσιμη Ανάπτυξης (16-19 Ιουνίου) και τη Σύνοδο Κορυφής (20-22 Ιουνίου).

Read more...

Ανασκόπηση 2011

Άλλη μια χρονιά φτάνει στο τέλος της. Γεγονότα σημαντικά συνέβησαν και φέτος στην Ελλάδα και όλο τον υπόλοιπο κόσμο. Μπορεί ημερολογιακά να συνέβησαν μέσα στο 2011, αλλά σίγουρα θα επηρεάσουν το 2012 και τις επόμενες χρονιές. Ας κάνουμε λοιπόν μια ανασκόπηση του 2011…

Το περιοδικό ΤΙΜΕ στην ετήσια ανακήρυξη τού “προσώπου της χρονιάς” επέλεξε να τιμήσει τον ανώνυμο διαδηλωτή. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στο εξώφυλλο του περιοδικού στις 26 Δεκεμβρίου: “Πρόσωπο της χρονιάς: Ο διαδηλωτής. Από την Αραβική Άνοιξη στην Αθήνα, από την κατάληψη της Wall Street στη Μόσχα”. Αντιπροσωπεύει πολλά κινήματα παγκόσμιας διαμαρτυρίας -για παράδειγμα την Αραβική Άνοιξη, το κίνημα των αγανακτισμένων, το κίνημα για την κατάληψη της Wall Street και το κόμμα του τσαγιού- καθώς και τις διαδηλώσεις σε Ελλάδα, Ρωσία και Ινδία μεταξύ άλλων. Η επιλογή δεν είναι καθόλου τυχαία. Είναι απολύτως εύστοχη και δίνει τον παλμό για το τι πραγματικά συνέβη μέσα στο 2011. Από την αρχή ως το τέλος!

Η Αραβική Άνοιξη είναι ένα επαναστατικό κύμα διαδηλώσεων και διαμαρτυριών που έλαβε χώρα στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική. Αν και ξεκίνησε στις 18 Δεκεμβρίου 2010 εξαπλώθηκε και εντάθηκε καθ’ όλη τη διάρκεια του 2011. Εκδηλώθηκαν εξεγέρσεις στην Τυνησία και την Αίγυπτο, εμφύλια σύρραξη στη Λιβύη, εξεγέρσεις στο Μπαχρέιν, τη Συρία και την Υεμένη. Μεγάλες διαδηλώσεις έγιναν επίσης στην Αλγερία, το Ιράν, το Ιράκ, την Ιορδανία, το Μαρόκο και το Ομάν. Μικρότερες οργανωμένες διαμαρτυρίες έγιναν στο Τζιμπουτί, το Κουβέιτ, τον Λίβανο, τη Μαυριτανία, τη Σαουδική Αραβία και το Σουδάν. Κοινό γνώρισμα των διαδηλώσεων ήταν η αντίσταση με καμπάνιες, απεργίες, πορείες, καθώς και η χρήση κοινωνικών δικτύων (όπως το Facebook, το Twitter και το YouTube) για την οργάνωση, την επικοινωνία και την ενημέρωση περί των προσπαθειών των κρατών για καταπίεση και λογοκρισία. Το σύνθημα των διαδηλωτών στον αραβικό κόσμο ήταν “Ο λαός θέλει να πέσει το καθεστώς”.

Οι ταραχές αυτές στην Τυνησία είχαν ως αποτέλεσμα την εκδίωξη του Προέδρου Ben Ali. Στην Αίγυπτο παραιτήθηκε ο Πρόεδρος Mubarak, ενώ κυβερνά ο στρατός με τη βία να συνεχίζεται ως σήμερα. Στη Λιβύη μετά τον εμφύλιο πόλεμο, την εκδίωξη και θανάτωση του Gaddafi, την κυβέρνηση έχει αναλάβει το Εθνικό Μεταβατικό Συμβούλιο. Στην Υεμένη, μετά από πολύμηνη εξέγερση, ο Πρόεδρος Saleh παραιτήθηκε, ενώ στη Συρία η εξέγερση συνεχίζεται με τους νεκρούς να φτάνουν τις πέντε χιλιάδες! Οι περισσότερες εξεγέρσεις πέτυχαν τους σκοπούς τους και θα μπορούσαν να προσφέρουν περισσότερα στους εξεγερμένους λαούς αν δεν “καπελώνονταν” από τις “Μεγάλες Δυνάμεις της Δύσης”…

Εκτός από εξεγέρσεις και διαδηλώσεις στη Μέση Ανατολή και την Αφρική, μαζικές κινητοποιήσεις είχαμε και στην Ελλάδα ενάντια στα οικονομικά μέτρα που εξήγγειλε η κυβέρνηση σε συμφωνία με εξωτερικούς πιστωτές. Η “αρχή” έγινε το Μάιο με το πανευρωπαϊκό κάλεσμα των Αγανακτισμένων. Στις 29 Ιουνίου η Βουλή ενέκρινε το Μεσοπρόθεσμο, παρά τις κινητοποιήσεις της 28ης και 29ης Ιουνίου. Οι διαδηλώσεις συνεχίστηκαν και κατά τη διάρκεια του Ιουλίου με μικρότερο όγκο διαδηλωτών όμως σε σχέση με τους δύο πρώτους μήνες των κινητοποιήσεων, γεγονός το οποίο αποδόθηκε στην αποθάρρυνση μέρους των διαδηλωτών από τα σοβαρά επεισόδια στα τέλη του Ιουνίου, που συνοδεύτηκαν από χρήση αστυνομικής βίας, αλλά και στην ελάττωση του κόσμου στα αστικά κέντρα λόγω των καλοκαιρινών διακοπών.

Από τις αρχές Σεπτεμβρίου η Ελλάδα σαρώθηκε από απεργιακό κύμα διαρκείας με πραγματοποίηση απεργιών από διαφορετικούς κλάδους, σχεδόν σε καθημερινή βάση. Είναι χαρακτηριστικό πως στο διάστημα από 1 Σεπτεμβρίου έως 20 Οκτωβρίου, μόνο τρεις μέρες δεν σημειώθηκε κάποια απεργιακή κινητοποίηση. Η διαδήλωση της 20ης Οκτωβρίου, όμως, σκιάστηκε από τον θάνατο ενός 53χρονου διαδηλωτή! Ακόμα μεγαλύτερης έκτασης διαμαρτυρίες σημειώθηκαν κατά την διάρκεια των εορτασμών για την 28η Οκτωβρίου. Κατά τη διάρκεια της μαθητικής παρέλασης στη Θεσσαλονίκη που πραγματοποιήθηκε στις 27 Οκτωβρίου, ακολούθησε στο τέλος της πορεία διαμαρτυρίας από ομάδες διαδηλωτών. Την επόμενη ημέρα οι διαμαρτυρίες ήταν πολύ εντονότερες. Στη Θεσσαλονίκη το πλήθος των διαδηλωτών που αποδοκίμαζε ακόμα και τον πρόεδρο της Δημοκρατίας, Κάρολο Παπούλια, οδήγησε στην ματαίωση της στρατιωτικής παρέλασης, γεγονός που συμβαίνει για πρώτη φορά!  Όλα αυτά οδήγησαν στην παραίτηση του Γ. Παπανδρέου και την ανάληψη πρωθυπουργικών καθηκόντων από τον Λ. Παπαδήμο.

Μια από τις αιτίες για την εξέγερση του φοιτητικού κινήματος στην Ελλάδα το 2011 ήταν και ο νέος νόμος της Α. Διαμαντοπούλου για την μεταρρύθμιση της ανώτατης εκπαίδευσης. Οι φοιτητές μαζικά αντιτάχθηκαν στο νόμο αυτό και με καταλήψεις διαρκείας προσπάθησαν να τον αποτρέψουν. Ανάλογες διαδηλώσεις μεγαλύτερης διάρκειας συνέβησαν και στη Χιλή εναντίον της εκεί εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης.

Ένα από τα συγκλονιστικότερα γεγονότα του 2011 ήταν και οι τρομοκρατικές επιθέσεις στη Νορβηγία τον Ιούλιο. Στις 22 Ιουλίου, περισσότεροι από 90 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους από μια έκρηξη βόμβας στο Όσλο και από τις σφαίρες ενός άντρα σε κατασκήνωση νεολαίας πολιτικού κόμματος στο νησί Ουτόγια. Ένας φανατισμένος ακροδεξιός ήταν ο υπαίτιος για τη χειρότερη εθνική τραγωδία στη Νορβηγία μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Φεύγοντας από τα αμιγώς πολιτικά και κοινωνικά γεγονότα, δεν μπορούμε να μην αναφερθούμε στον μεγάλο σεισμό και το τσουνάμι που έπληξε την Ιαπωνία στις 11 Μαρτίου. Αποτέλεσμα αυτού ήταν το πυρηνικό ατύχημα στο πυρηνικό εργοστάσιο της Φουκουσίμα, όπου  καταγράφηκε διαρροή μεγάλης ποσότητας ραδιενέργειας στο περιβάλλον.

Αυτά ήταν τα σημαντικότερα γεγονότα τους 2011 συνοπτικά. Σε λίγες μέρες τελειώνει μια χρονιά γεμάτη από εξελίξεις, θετικές και αρνητικές, σε όλα τα μέτωπα. Ζήσαμε πολλά και αναμένεται να ζήσουμε ακόμα περισσότερα στο μέλλον. Πάντως ένα πράγμα είναι σίγουρο. Αν αρκούσε ένα επίθετο για να περιγράψει το 2011, αυτό θα ήταν: επαναστατικό… 

Read more...

Η παγκοσμιοποίηση των τροφίμων και οι επιπτώσεις της στην Ελλάδα

Είναι πολύ πρόσφατη η επιδημία που ξέσπασε στην Ευρώπη, κυρίως στη Γερμανία, και οφείλεται στην ιδιαίτερα λοιμογόνο μορφή του εντεροαιμορραγικού βακτηρίου Escherichia coli. Αρχικά κατηγορήθηκαν τα αγγουράκια Ισπανίας ως η αιτία μόλυνσης, αλλά ύστερα από αρκετές εβδομάδες οι γερμανικές αρχές επιβεβαίωσαν τις ενδείξεις που είχαν για την πηγή της μόλυνσης σε φύτρες από φάρμα της βόρειας Γερμανίας. Η επιδημία αυτή έφερε στην επικαιρότητα μια πρακτική που έχει γιγαντωθεί τις τελευταίες δεκαετίες στις δυτικές χώρες και φυσικά στην Ελλάδα: την παγκοσμιοποίηση των τροφίμων!

Όποιος επισκεφθεί ένα τυπικό σούπερ μάρκετ ή μια λαϊκή αγορά, θα διαπιστώσει πως αγοράζει λεμόνια από τη Χιλή, κρεμμύδια από την Αυστραλία, πορτοκάλια από την Ισπανία και άλλα λαχανικά από κάθε γωνιά του πλανήτη! Γιατί συμβαίνει όμως αυτό; Δεν μας επαρκούν τα παραγόμενα στην Ελλάδα λεμόνια, κρεμμύδια και πορτοκάλια; Είμαστε λεμονολάτρεις ή πίνουμε φυσικούς χυμούς πορτοκαλιού σε μεγάλες ποσότητες; Ή μήπως τα εισαγόμενα προϊόντα υπερτερούν των ελληνικών; Φυσικά όλες αυτές οι ανεξέλεγκτες εισαγωγές δεν αφορούν μόνο φυτικά προϊόντα, αλλά και ζωικά, όπως βοοειδή, αμνοερίφια κτλ.

Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, μόλις το 12,4% του εργατικού δυναμικού της Ελλάδας, δηλαδή περίπου 630.000 εργαζόμενοι, απασχολείται στη γεωργία. Τα σημαντικότερα παραγόμενα προϊόντα είναι σιτάρι, καλαμπόκι, κριθάρι, ζαχαρότευτλα, ελιές, ντομάτες, κρασί, καπνός, πατάτες, βοδινό κρέας, και γαλακτοκομικά προϊόντα. υπολογίζεται ότι το σύνολο των μη καλλιεργούμενων χωραφιών ξεπερνά το 30%, ενώ οι εισαγωγές τροφίμων χρόνο με τον χρόνο αυξάνονται. Τις τελευταίες δύο δεκαετίες η χώρα μας παράγει μόνο το 30% του σίτου που χρειάζεται για την παρασκευή ψωμιού. Αν εξαιρεθούν το ελαιόλαδο και ορισμένα φρούτα, όπως τα πορτοκάλια, τα υπόλοιπα τρόφιμα που παράγονται στη χώρα μας δεν μπορούν να καλύψουν τη ζήτηση.

Πιο αναλυτικά, στον τομέα των τροφίμων η Ελλάδα ξοδεύει για εισαγωγές:

·        κρέατος και βρώσιμων παραπροϊόντων - 881 εκατ. ευρώ

·        ψαριών και μαλακόστρακων - 270 εκατ. ευρώ

·        γάλακτος, αυγών, μελιού, τυριών και ζωικών προϊόντων - 623 εκατ. ευρώ

·        λαχανικών, φυτών και ριζών - 133 εκατ. ευρώ

·        καρπών και φρούτων – 256 εκατ. ευρώ

·        δημητριακών – 218 εκατ. ευρώ

·        ξηρούς καρπούς – 213 εκατ. ευρώ

·        λίπη και ζωικά λάδια – 178 εκατ. ευρώ

·        κονσέρβες λαχανικών και φρούτων – 153 εκατ. ευρώ

Τα έσοδα από τις αντίστοιχες εξαγωγές:

·        κρέατος και βρώσιμων παραπροϊόντων - 23 εκατ. ευρώ

·        ψαριών και μαλακόστρακων - 267 εκατ. ευρώ

·        γάλακτος, αυγών, μελιού, τυριών και ζωικών προϊόντων - 189 εκατ. ευρώ

·        λαχανικών, φυτών και ριζών - 102 εκατ. ευρώ

·        καρπών και φρούτων – 295 εκατ. ευρώ

·        δημητριακών – 65 εκατ. ευρώ

·        ξηρούς καρπούς – 45 εκατ. ευρώ

·        λίπη και ζωικά λάδια – 216 εκατ. ευρώ

·        κονσέρβες λαχανικών και φρούτων – 385 εκατ. ευρώ

Από όλα τα παραπάνω στατιστικά εξάγεται το συμπέρασμα πως το ισοζύγιο εισαγωγών-εξαγωγών στον τομέα των τροφίμων είναι αρνητικό για τη χώρα μας για περισσότερο από 1,3 δις ευρώ! Κι όλο αυτό το έλλειμμα αφορά μόνο μια χρονιά (2009). Ας αναλογιστούμε τι σημαίνει αυτό σε βάθος δεκαετίας για την ελληνική οικονομία… Δυστυχώς, οι εξαγωγές μας σε άλλα είδη είναι υποδεέστερες των εισαγωγών και δεν μπορούμε να “μπαλώσουμε” τις τρύπες του ελλείμματος.

Εκτός από τις μεγάλες οικονομικές απώλειες λόγω των εισαγωγών τροφίμων, πλήγμα δημιουργείται και στη δημόσια υγεία! Ποιός μπορεί να ξεχάσει τη νόσο των τρελών αγελάδων; Οι καταναλωτές βρίσκονται καθημερινώς εκτεθειμένοι σε διατροφικούς κινδύνους που μπορεί να έχουν ως αφετηρία τους κάποια φάρμα στην άλλη άκρη του πλανήτη… Φυσικά έλεγχοι υπάρχουν, συνήθως δειγματοληπτικοί, αλλά κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί 100% πως στο πιάτο μας φτάνουν τα ποιοτικότερα προϊόντα.

Γίνεται σαφές πως για πολλούς και σοβαρούς λόγους οι Έλληνες καταναλωτές πρέπει να στηρίξουν τη ντόπια γεωργική παραγωγή. Επίσης, η κυβέρνηση πρέπει να δώσει κίνητρα για μεγαλύτερη ανάπτυξη της πρωτογενούς παραγωγής. Ειδικά σήμερα που εν μέσω της κρίσης η ανεργία πλήττει μεγάλο μέρος του πληθυσμού και κυρίως νέους. Είναι πραγματικά κρίμα να υπάρχουν όλοι οι αναγκαίοι φυσικοί πόροι και να παραμένουν ανεκμετάλλευτοι, ενισχύοντας τις εισαγωγές και υποβαθμίζοντας την εθνική οικονομία!

Read more...

Φουκουσίμα όπως Χιροσίμα;

Είναι ακόμα αρκετά νωπές οι μνήμες από την έκρηξη στη μονάδα παραγωγής ενέργειας Φουκουσίμα 1 της Ιαπωνίας στις 12 Μαρτίου αμέσως μετά από τον καταστρεπτικό σεισμό των 9R. Το όνομα της Φουκουσίμα παραπέμπει ηχητικά σε αυτό της έτερης ιαπωνικής πόλης Χιροσίμα, την οποία οι ΗΠΑ βομβάρδισαν με ατομική βόμβα τον Αύγουστο του 1945…

Στο άκουσμα της είδησης σχετικά με την πυρηνική έκρηξη, το μυαλό όλων πήγε στο αντίστοιχο ατύχημα στο Τσέρνομπιλ της Ουκρανίας! Σαν σήμερα, 26 Απριλίου 1986, σημειώθηκε έκρηξη στον αντιδραστήρα 4 του εκεί Πυρηνικού Σταθμού Παραγωγής Ενέργειας, ενώ το ατύχημα ήταν της τάξης του μέγιστου προβλεπόμενου ατυχήματος στη Διεθνή Κλίμακα Πυρηνικών Συμβάντων.

Τα συμβάντα στη Χιροσίμα, τη Φουκουσίμα και το Τσέρνομπιλ ελάχιστη συνάφεια έχουν ως προς τα αίτιά τους. Μάλιστα, η ρίψη της ατομικής βόμβας δεν μπορεί καν να χαρακτηριστεί ατύχημα, καθώς αποτέλεσε (εσκεμμένη) πολεμική επιχείρηση! Δυστυχώς, όμως, έχουν τεράστια σχέση ως προς τις τραγικές –και ίσως ανυπολόγιστες- επιπτώσεις τους… Η ραδιενέργεια που εκλύθηκε και στα τρία αυτά συμβάντα επισκιάζει τους απλούς βομβαρδισμούς, τις εκρήξεις, τους σεισμούς και τα τσουνάμι!

Πέρα από τις οικονομικές, περιβαλλοντικές και κοινωνικές συνθήκες που διαταράχθηκαν σε αυτές τις περιοχές, οι σημαντικότερες επιπτώσεις έχουν να κάνουν με την υγεία των ανθρώπινων πληθυσμών! Στη Χιροσίμα 70.000 άνθρωποι πέθαναν ακαριαία, άλλοι 166.000 τους επόμενους τέσσερις μήνες, ενώ μέχρι το 1950 πέθαναν άλλοι 200.000 από αίτια που οφείλονται στη ραδιενέργεια.

Το Τσέρνομπιλ και η γύρω περιοχή αποτέλεσαν άλλον έναν τόπο μαρτυρίου για τους πληθυσμούς τους. Σύμφωνα με έρευνα Ρώσων και Λευκορώσων επιστημόνων, η οποία στηρίχτηκε σε περισσότερες από 5.000 ιατρικές αναφορές αποκλειστικά της ΕΣΣΔ, 985.000 ήταν οι νεκροί μεταξύ 1986 και 2004 εξαιτίας της ακτινοβολίας! Η Λευκορωσία είναι μια από τις χώρες που “χτυπήθηκε” περισσότερο, αφού πλέον ακόμα και σήμερα μόνο το 20% των παιδιών που γεννιούνται εκεί είναι νοητικά και σωματικά απόλυτα υγιή… Οι επιπτώσεις και στον λοιπό ευρωπαϊκό πληθυσμό –και συνεπώς και στη χώρα μας- δεν θεωρούνται αμελητέες. Εντύπωση προκαλεί, πάντως, πως μόλις το 1% των περιστατικών έχουν επίσημα αναφερθεί να αποτελούν επίπτωση της ραδιενέργειας! Κατά πολλούς αυτό οφείλεται σε μυστικοπάθεια και προσπάθεια απόκρυψης στοιχείων από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, τη Διεθνή Υπηρεσία Ατομικής Ενέργειας και την τότε κυβέρνηση της ΕΣΣΔ.

Και φτάνουμε στο σήμερα και τη Φουκουσίμα. Οι νεκροί από τη ραδιενέργεια είναι ελάχιστοι. Το τσουνάμι οφείλεται για τους χιλιάδες θανάτους Ιαπώνων το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Παρόλα αυτά, οι Ιάπωνες θα πληγούν –για άλλη μια φορά μετά το 1945- άμεσα! Η περιοχή γύρω από το εργοστάσιο θα χρειαστεί πάνω από 100 χρόνια για να επανέλθει και πάλι σε φυσιολογικές συνθήκες, αν και είναι σχεδόν αδύνατο να επανέλθει πλήρως… Τα επίπεδα ραδιενέργειας στη συγκεκριμένη περιοχή είναι 100 φορές πάνω από το όρια, ενώ η μόλυνση στη θάλασσα είναι κατά 7,5 εκατ. φορές πάνω από το όριο!

Ο μεγαλύτερος κίνδυνος πλέον για τους Ιάπωνες, αλλά και όλους τους υπόλοιπους ανθρώπους στον πλανήτη, έχει να κάνει με την κατανάλωση τροφών και νερού. Αν αυτά έχουν μολυνθεί με ραδιενέργεια, μπορούν να μολύνουν τους καταναλωτές τους.  Οι επιπτώσεις είναι τραγικές: λευχαιμίες, γενετικές ανωμαλίες και διαφόρων ειδών καρκίνοι, κυρίως του θυρεοειδούς. Από το ατύχημα του πυρηνικού εργοστασίου στην Φουκουσίμα έχουν διαρρεύσει μέχρι στιγμής τα ραδιενεργά υλικά ¹³¹I (Ιώδιο-131) και ¹³⁷Cs (Καίσιο-137). Το Ιώδιο-131 έχει πολύ μικρό χρόνο ημιζωής (μια εβδομάδα) αλλά είναι ιδιαίτερα τοξικό, καθώς ο οργανισμός το συγκεντρώνει όλο στον θυρεοειδή. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι τα κρούσματα καρκίνου του θυρεοειδούς αυξήθηκαν δραματικά μεταξύ των ατόμων που εκτέθηκαν στην ραδιενέργεια του Τσέρνομπιλ. Από την άλλη, το Καίσιο-137 είναι διαλυτό στο νερό και ιδιαίτερα τοξικό για τον ανθρώπινο οργανισμό. Πειράματα σε σκύλους έδειξαν ότι μια δόση της τάξεως των 44 μικρογραμμαρίων ραδιενεργού καισίου ανά κιλό επέφερε τον θάνατο σε διάστημα 3 εβδομάδων!

Τα ευχάριστα (αν μπορούμε να τα χαρακτηρίσουμε έτσι) είναι πως σύμφωνα με τις ιαπωνικές αρχές, δεν έχει υπάρξει διαρροή άλλων ραδιενεργών ισοτόπων και τα χειρότερα έχουν προς το παρόν αποφευχθεί. Για παράδειγμα, μια διαρροή ²³⁹Pu (Πλουτώνιο-239) δεν θα αύξανε απλώς τους καρκίνους του πνεύμονα στο άμεσο μέλλον, αλλά οι επιπτώσεις του θα ήταν ανυπολόγιστες καθώς έχει χρόνο ημιζωής 24.000 χρόνια.

Όπως φαίνεται ξεκάθαρα, η Ιαπωνία –και ο υπόλοιπος πλανήτης μαζί- θα πληρώσει βαρύ τίμημα στο βωμό της (δήθεν) φθηνής πυρηνικής ενέργειας. Σύμφωνα με πρόσφατες έρευνες της Greenpeace, αλλά και άλλων περιβαλλοντικών οργανισμών και επιστημονικών φορέων, ο μύθος της καθαρής, ασφαλούς και φθηνής πυρηνικής ενέργειας καταρρίπτεται με ακράδαντα στοιχεία και επιχειρήματα! Ο μόνος δρόμος για καθαρή, ασφαλή και σχετικά φθηνή ενέργεια είναι η ανάπτυξη και χρήση Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας. Το ερώτημα που γεννάται είναι: θα πάψουν οι άνθρωποι να επιζητούν το αλόγιστο κέρδος ή θα υποθηκεύσουν ακόμα περισσότερο το μέλλον των ίδιων και των επόμενων γενεών;

Read more...

Η αισθητική εικόνα των Μεγάρων

Το παρακάτω κείμενο αποτελεί απόσπασμα από το άρθρο του Θάκη Ιωάννου στην εφημερίδα «Αιχμή».

Δημήτρης Μακρυστάθης, Ταμίας ΤΟΣΥΝ. Μεγάρων: «Να δοθούν κίνητρα έτσι ώστε η οικολογία να γίνει τρόπος ζωής»

Σύμφωνα με το κ. Μακρυστάθη, οι νέοι αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της τοπικής μας κοινωνίας και όπως δηλώνει χαρακτηριστικά «Ίσως το πιο δραστήριο». Έτσι, λοιπόν, επηρεάζονται από τις καθημερινές συνθήκες ζωής, αλλά συγχρόνως εκφράζουν την άποψή τους για τα κακώς κείμενα της πόλης μας. Θέλουν να ζουν σε μια όμορφη, καθαρή και γεμάτη ζωντάνια πόλη. Δυστυχώς όμως σύμφωνα με τον ταμία του ΤΟΣΥΝ Μεγάρων, το τελευταίο διάστημα η αισθητική εικόνα των Μεγάρων ήταν κακή, κυρίως λόγω των έργων της αποχέτευσης. Πολλοί σκαμμένοι δρόμοι και αρκετές φορές αδιαπέραστοι από οχήματα και πεζούς. Το θετικό είναι πως μέρα με τη μέρα η κατάσταση καλυτερεύει χάρη στα έργα οδοποιίας που πραγματοποιούνται το τελευταίο διάστημα. Υπάρχουν, όμως, και χρόνια προβλήματα που ταλαιπωρούν τους συμπολίτες. Η έλλειψη πάρκινγκ στο κέντρο της πόλης δημιουργεί κυκλοφοριακά προβλήματα τις ώρες αιχμής. Επίσης, τα αυτοκόλλητα από διάφορους συνδέσμους αθλητικών σωματίων στα σήματα του ΚΟΚ δημιουργούν προβλήματα στην ομαλή κυκλοφορία των οχημάτων και ελλοχεύουν κινδύνους για ατυχήματα και συμπληρώνει λέγοντας ότι «ο καθαρισμός των πινακίδων κρίνεται άμεσα επιτακτικός».Απ’ την άλλη πλευρά, η έλλειψη περισσότερων χώρων πρασίνου και αναψυχής, εξαναγκάζει τους νέους να καταφεύγουν σε γειτονικές περιοχές για περίπατο και διασκέδαση. Παρόλα αυτά, κύριος τόπος αναψυχής των νέων, ιδιαίτερα τους καλοκαιρινούς μήνες, παραμένει η Βαρέα. Οι διορθωτικές κινήσεις που πρέπει να γίνουν σε αυτή είναι πολλές, σύμφωνα με το κ. Μακρυστάθη. Καταρχήν η εικόνα της γέφυρας στην μια είσοδό της είναι άθλια. Συνθήματα (οπαδικά και μη) κυριαρχούν παντού και μόνο καλαίσθητα δεν μπορούν να χαρακτηριστούν. Ακόμα, πρέπει να τοποθετηθούν νέα παγκάκια, αντικαθιστώντας τα παλιά κατεστραμμένα, όπως και να πραγματοποιηθούν επιδιορθώσεις στα πεζοδρόμια και τον ηλεκτροφωτισμό. Ανάλογες αναπλάσεις θα μπορούσαν να γίνουν και σε πλατείες εντός της πόλης.Στη συνέχεια ο κ. Μακρυστάθης αναφέρθηκε και σε έναν τομέα, στον οποίο πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη βαρύτητα και δεν είναι άλλος από τον αθλητισμό. Οι νέοι έχουν ανάγκη από σύγχρονους αθλητικούς χώρους. Όχι, όμως, μόνο για τα «συμβατικά» αθλήματα. Πολλοί μαθητές στην πόλη των Μεγάρων ασχολούνται με ΒΜΧ και σκέιτμπορντ. Θα μπορούσαν να δημιουργηθούν ειδικά διαμορφωμένοι χώροι για να ασκούν την αγαπημένη τους δραστηριότητα με ασφάλεια. Θεωρείται βέβαιο, πως η πολύπλευρη αξιοποίηση της έκτασης του πρώην σιδηροδρομικού σταθμού, θα έδινε πολλαπλές λύσεις στα παραπάνω προβλήματα αφού όπως τονίζει ο κ. Μακρυστάθης «είναι ένας χώρος πρασίνου, ιδανικός για περίπατο και για αθλητισμό στο κέντρο της πόλης».Τέλος, σύμφωνα με το κ. Μακρυστάθη δεν πρέπει να ξεχνάμε πως οι νέοι είναι, στην πλειονότητά τους, «οικολογικά ευαισθητοποιημένοι» και συνέχισε λέγοντας πως «σε κανένα δεν αρέσει η εικόνα μιας πόλης γεμάτης με παντός είδους αφίσες ή γεμάτη σκουπίδια. Οφείλουμε να τους δώσουμε τα κίνητρα να κάνουν την οικολογία τρόπο ζωής. Τα κίνητρα είναι απλά και αποδίδουν άμεσα καρπούς: περισσότεροι κάδοι ανακύκλωσης, δημιουργία νέων ποδηλατοδρόμων και ενθάρρυνση χρήσης του ποδηλάτου για τις μετακινήσεις εντός της πόλης. Απλά καθημερινά βήματα που θα οδηγήσουν τη νεολαία της πόλης μας να σκέφτεται με γνώμονα την προστασία του περιβάλλοντος και της φύσης».

Read more...

Η χρήση του ποδηλάτου στα Μέγαρα

Είναι κοινά αποδεκτό το γεγονός της περιορισμένης χρήσης του ποδηλάτου ως μέσο μεταφοράς στην πόλη των Μεγάρων. Ελάχιστοι είναι οι Μεγαρίτες που το «τιμούν» στις μικρής αποστάσεως μετακινήσεις τους εντός της πόλης. Ανησυχητικό είναι δε, ότι πλέον μειώνεται η χρήση του ποδηλάτου στις μικρές ηλικίες. Το ποδήλατο τείνει να αντικατασταθεί από κάθε λογής μηχανάκια, τα οποία χρησιμοποιούν κατά κόρον οι νέοι της πόλης. Επίσης, δεν είναι και λίγα τα παιδιά ηλικίας έως 15 ετών που χρησιμοποιούν για τις μετακινήσεις τους μηχανάκια πολλές φορές μεγάλου κυβισμού. Όλα αυτά, φυσικά, παράνομα! Αυτό είναι ένα μεγάλο ζήτημα που θα μας απασχολήσει στο εγγύς μέλλον…
Όσον αφορά τη χρήση του ποδηλάτου πιστεύω πως δεν χρειάζεται να γίνει εκτενής ανάλυση των πλεονεκτημάτων του έναντι των μηχανοκίνητων οχημάτων. Είναι το πιο φιλικό προς το περιβάλλον μέσο μεταφοράς, αφού δεν εκπέμπει ρύπους και απαιτεί ελάχιστο χώρο στάθμευσης συμβάλλοντας ουσιαστικά στην αποσυμφόρηση πυκνοκατοικημένων περιοχών. Ακόμα, είναι γνωστή η συμβολή του στη διατήρηση της καλής σωματικής κατάστασης του ποδηλάτη και την εκγύμνασή του. Τέλος, είναι σχετικά αρκετά φτηνό σε αγορά και συντήρηση (αν συγκριθεί με το κόστος ενός αυτοκινήτου ή ενός μηχανοκίνητου δίτροχου) και προσφέρει μεγάλη ευελιξία στην κίνηση μέσα σε πολυσύχναστους δρόμους.
Ας αναφερθούμε, όμως, συγκεκριμένα στα Μέγαρα. Η κατάσταση που επικρατεί το τελευταίο διάστημα στην πόλη είναι πέρα για πέρα ενθαρρυντική προς τη χρήση του ποδηλάτου. Η κατάσταση των περισσότερων δρόμων είναι άθλια και πολλές φορές αρκετοί δρόμοι είναι κλειστοί λόγω των (αναγκαίων) έργων. Παρακάμψεις, σαμαράκια, λακκούβες, κώνοι, σκόνη… αποτελούν το μόνιμο σκηνικό των δρόμων της πόλης. Όποιος έχει οδηγήσει τελευταία στα Μέγαρα καταλαβαίνει απόλυτα τα γραφόμενά μου. Σε αυτή τη φάση η χρήση του ποδηλάτου μπορεί να αποτελεί «όαση». Το ποδήλατο είναι δυνατό να παρακάμψει με άνεση και ταχύτητα τα έργα, ενώ λόγω του μεγέθους του μπορεί να διασχίσει δρόμους κλειστούς για τα αυτοκίνητα και τα λοιπά οχήματα. Σε ελάχιστο χρόνο μπορεί κάποιος να φτάσει στον προορισμό του δίχως άσκοπη ταλαιπωρία και εκνευρισμό. Άλλωστε, οι αποστάσεις στα Μέγαρα δεν είναι και τόσο μεγάλες… Ένα ακόμα σημείο που μπορούμε να σταθούμε στη χρήση του ποδηλάτου είναι και η μη-απαίτηση καυσίμου. Αυτό έχει θετική επίδραση στην τσέπη μας αφού οι τιμές των πετρελαιοειδών έχουν φτάσει στα ύψη και δεν φαίνονται στον ορίζοντα σημεία ανάκαμψης της κατάστασης αυτής σύντομα. Δεν είναι, όμως, δυνατόν να παραβλέψουμε και τις ζημιές που υπόκεινται τα οχήματα λόγω των κακοτεχνιών των δρόμων. Επιπλέον κόστος το οποίο δεν έχουμε εάν κινούμαστε με ποδήλατο.
Δυστυχώς μέσα στην πόλη η κυκλοφορία με ποδήλατο είναι δύσκολη για διάφορους λόγους. Κυριότερο όλων ίσως είναι η έλλειψη επαρκούς παιδείας των κατοίκων, οι οποίοι στη θέα ενός ποδηλάτη εκφράζουν κακεντρεχή σχόλια. Στην έλλειψη ανάλογης παιδείας, αλλά και κυκλοφοριακής αγωγής οφείλεται και η άσχημη έως απρεπής πολλές φορές συμπεριφορά των οδηγών απέναντι στους ποδηλάτες. Το φαινόμενο αυτό απαντάται σε όλη την Ελλάδα και απ’ ότι φαίνεται δύσκολα θα εξαλειφθεί στο άμεσο μέλλον.
Στα Μέγαρα έχουμε μόνο έναν ποδηλατόδρομο (στην παραλία της Βαρέας) που μεν εξυπηρετεί αρκετούς συμπολίτες μας, από την άλλη όμως δεν επαρκεί αφού βρίσκεται εκτός της πόλης και η προσέγγισή του είναι δύσκολη και συχνά επικίνδυνη. Για να φτάσει ένας Μεγαρίτης ποδηλάτης στη Βαρέα και να απολαύσει τη βόλτα του στον ποδηλατόδρομο πλάι στη θάλασσα πρέπει να διασχίσει 3 περίπου χιλιόμετρα σε στενό δρόμο όπου τα αυτοκίνητα αναπτύσσουν μεγάλη ταχύτητα και έτσι είναι εκτεθημένος σε κινδύνους.
Για το λόγο αυτό θα πρέπει να διαμορφωθούν ποδηλατόδρομοι εντός της πόλης. Το εγχείρημα κρίνεται ιδιαίτερα δύσκολο λόγω της άτακτης ρυμοτομίας της πόλης και του μικρού πλάτους των περισσότερων δρόμων. Έστω κι αν δεν φτιαχτούν ποδηλατόδρομοι σε κάθε δρόμο των Μεγάρων, καλό θα ήταν να υπάρξουν σε μεγάλους δρόμους της πόλης, πχ. Ευπαλίνου, Βυζαντίου, Θ.Τσεκέ, 28ης Οκτωβρίου κτλ. Το ίδιο έχει πράξει με μεγάλη επιτυχία και ο Δήμος Ελευσίνας.
Ένα άλλο σημαντικό ζήτημα είναι και η δημιουργία χώρων στάθμευσης ποδηλάτων. Αυτοί δεν είναι τίποτα άλλο από μεταλλικές μπάρες στις οποίες μπορεί κάποιος να δένει με αλυσίδα το ποδήλατό του. Έτσι, του δημιουργείται η αίσθηση της ασφάλειας για πιθανή κλοπή του ποδηλάτου του. Ενδεικτικά σημεία δημιουργίας χώρων στάθμευσης ποδηλάτων είναι ο πεζόδρομος όπισθεν του Δημαρχείου, το Στάδιο, το Πάρκο Ολυμπιονικών, οι πλατείες και τα σχολεία. Ειδικά όσον αφορά τα σχολεία, η κίνηση αυτή ίσως αποτελέσει έναυσμα για τους μαθητές να μετακινούνται καθημερινά προς το σχολείο με το ποδήλατο. Αυτό απαιτεί, βέβαια, συντονισμένη πρωτοβουλία του Δήμου με τους διευθυντές και καθηγητές των σχολείων για την παρότρυνση των μαθητών προς μια τέτοια κατεύθυνση.
Σημαντική προώθηση του ποδηλάτου μπορεί να επιτευχθεί με τη διοργάνωση ποδηλατοδρομιών, όπως είχε γίνει πολύ επιτυχημένα πριν από χρόνια από τον σύλλογο «Κούρο». Επίσης, η ένταξη της πόλης μας στο πρόγραμμα "Η Πόλη μου με ποδήλατο" θα φέρει όλο και περισσότερους κατοίκους κοντά στο ποδήλατο.
Όπως και να έχει πάντως, η χρήση του ποδηλάτου καταδεικνύει την περιβαλλοντική μας συνείδηση. Είναι ένας τρόπος να συμβάλλουμε κι εμείς στην μη-επιβάρυνση του περιβάλλοντος. ΣΤΟ ΧΕΡΙ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ!

Read more...

Εθελουσία έξωση χωριού λόγω ΔΕΗ

Μια πρωτόγνωρη, για τα ελληνικά δεδομένα, εκλογική διαδικασία διεξάγεται την Κυριακή στην Ποντοκώμη Κοζάνης. Σ΄ ένα ιδιότυπο δημοψήφισμα, οι κάτοικοι καλούνται να αποφασίσουν πού θα... μετακομίσουν το χωριό τους, αφού τους κάνει «έξωση» η ΔΕΗ.

Oι κάτοικοι του χωριού, τρίτη γενιά προσφύγων από τον Καύκασο και τη Μικρά Ασία, αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους μέχρι το 2015, αφού στην περιοχή τους βρέθηκαν μεγάλα κοιτάσματα λιγνίτη. Ο νέος αυτός «ξεριζωμός», πάντως, μάλλον τους προκαλεί ανακούφιση, αφού ζουν σε μια περιβαλλοντικά υποβαθμισμένη περιοχή, περιστοιχισμένη από τους ατμοηλεκτρικούς σταθμούς Πτολεμαΐδας και Καρδιάς, και δίπλα σ΄ ένα από τα μεγαλύτερα ορυχεία της ΔΕΗ, όπου καθημερινά κινούνται 1.500 φορτηγά που μεταφέρουν τέφρα.

«Το να φύγεις από το σπίτι σου είναι ένας ξεριζωμός. Άλλωστε, οι πρόγονοί μας έχουν περάσει πολλές μετακινήσεις, ενώ κι εμείς αναγκαστήκαμε να χτίσουμε το χωριό μας απ΄ την αρχή μετά τον καταστροφικό σεισμό του 1997. Όμως θέλουμε ένα καλύτερο μέλλον για τα παιδιά μας. Εδώ πλέον δεν μπορείς να αναπνεύσεις από τη σκόνη, ενώ τις τελευταίες μέρες βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μια τρομακτική μυρωδιά, η οποία, όπως μας είπαν, προέρχεται από την αυτανάφλεξη αποθηκών κάρβουνου λόγω ζέστης. Η επιθυμία μας να φύγουμε, δείχνει επιπλέον την απόγνωση και την έλλειψη εμπιστοσύνης προς το ελληνικό κράτος», είπε στα «ΝΕΑ» ο πρόεδρος του Συλλόγου Περιβάλλοντος και Ποιότητας Ζωής της περιοχής, Ανδρέας Αθανασιάδης.

Την Κυριακή, από τις 9 το πρωί έως τις 6 το απόγευμα, οι 1.300 εγγεγραμμένοι στους εκλογικούς καταλόγους δημότες καλούνται να επιλέξουν μια από τις πέντε, τελικά, προτεινόμενες περιοχές, οι οποίες είναι: η νότια περιοχή στη Ζώνη Ενεργούς Πολεοδομίας, η περιοχή ανάμεσα στον Άργιλο και το Βατερό του Δήμου Κοζάνης, η Ασβεστόπετρα του Δήμου Πτολεμαΐδας, η περιοχή «Μπορντώ» του Δήμου Μουρικίου, καθώς και περιοχή κοντά στο Μαυροδέντρι του Δήμου Δημητρίου Υψηλάντη, στον οποίο ανήκει η Ποντοκώμη. «Θα επιλεγεί η πρόταση που θα συγκεντρώσει το 50% συν ένα κι αν αυτό δεν προκύψει από την πρώτη Κυριακή, θα ακολουθήσει δεύτερος γύρος μεταξύ των δύο πρώτων», δήλωσε ο δήμαρχος Δημητρίου Υψηλάντη, κ. Κυριάκος Μιχαηλίδης.

Υποδομές- αποζημιώσεις

Αυτό, πάντως, που απασχολεί τους κατοίκους είναι εάν θα προλάβουν να είναι έτοιμες οι υποδομές για τη μετεγκατάστασή τους το 2015 και ποιο θα είναι το ύψος των αποζημιώσεων. Και γι΄ αυτό δεν είναι ιδιαίτερα αισιόδοξοι, αφού έχουν υπόψη τους τα αντίστοιχα παραδείγματα χωριών που επίσης «μετακόμισαν», όπως το Κλειδί και ο Κόμανος, όπου ακόμα δεν έχουν ολοκληρωθεί τα απαραίτητα έργα, ενώ η «τιμή εκκίνησης» που δίνει η ΔΕΗ είναι 800 ευρώ ανά τετραγωνικό μέτρο, όταν η τιμή που ζητούν οι κατασκευαστές είναι τουλάχιστον 1.100 ευρώ ανά τ.μ.

Φωτεινή Στεφανοπούλου

Read more...

Πώς μπορεί κανείς να πουλά ή να αγοράζει τον ουρανό ή τη ζεστασιά της γης;

Το παρακάτω κείμενο αποτελεί την ιστορική απάντηση του αρχηγού των ινδιάνων στον Πρόεδρο των ΗΠΑ που ζητά να αγοράσει τη γη της φυλής του. Αν και γραμμένο το 1855, είναι σήμερα επίκαιρο όσο ποτέ. Η δυσαρμονία του ανθρώπου με τη φύση δεν ήταν ποτέ μεγαλύτερη όσο σήμερα. Η θυσία κάθε αξίας στο κέρδος δεν ήταν ποτέ πιο γενικευμένη. Η απάντηση του ινδιάνου αρχηγού Seatle λέει τα διαχρονικώς αυτονόητα σε μια εποχή που έγινε κανόνας το παράλογο και ταριχεύθηκε η ελπίδα.

“Ο ουρανός που πάντα έχει ένα δάκρυ συμπόνιας για το λαό μου
που μας φαίνεται αιώνιος και αμετάβλητος
μπορεί τώρα να αλλάξει
σήμερα είναι καθαρός αύριο όμως ίσως σκεπαστεί με σύννεφα
τα λόγια μου είναι σαν τα αστέρια ποτέ δεν αλλάζουν.

Σ’ αυτά λοιπόν που θα πει ο Σηάτλ
μπορεί ο Μεγάλος Λευκός Αρχηγός της Ουάσινγκτον
να βασιστεί με σιγουριά.
Όπως βασίζεται στις εναλλαγές των εποχών

Ο Μεγάλος Αρχηγός της Ουάσινγκτον
μας στέλνει μήνυμα πως θέλει να αγοράσει τη γη μας.
Καλοσύνη του, παρ’ όλο που ξέρουμε ότι δεν έχει ανάγκη τη φιλία μας
Την πρότασή του πάντως θα τη σκεφτούμε καλά,
γιατί ξέρουμε πως αν δε δεχτούμε
ο λευκός θα θελήσει με τα όπλα ν’ αρπάξει τη γη μας.

Ρωτάω όμως :
Πώς μπορεί κανείς
να πουλά ή να αγοράζει τον ουρανό
ή τη ζεστασιά της γης;

Η ιδέα μας φαίνεται περίεργη.
Επειδή ακριβώς δε μας ανήκουν η δροσιά του αέρα και η διαύγεια του νερού.
Πώς λοιπόν είναι δυνατόν να τα αγοράσετε;
Πάντως μην ανησυχείτε : Θα πάρουμε την απόφασή μας.

Κάθετί πάνω σ’ αυτή τη γή είναι ιερό για το λαό μου.
Κάθε λαμπερή πευκοβελόνα
Κάθε αμμουδερή ακρογιαλιά
Κάθε κομματάκι ομίχλης
Στα σκοτεινά δάση
Κάθε ξέφωτο
Κάθε βούϊσμα εντόμου
Είναι ιερό
Στη μνήμη του λαού μου

Είμαστε κομμάτι της γης και αυτή πάλι ένα κομμάτι από μας.

Οι χυμοί που τρέχουν μέσα στα δέντρα μεταφέρουν τις μνήμες του ερυθρόδερμου ανθρώπου.
Τα ευωδιαστά λουλούδια είναι αδελφές μας. Το ελάφι, το άλογο, ο μεγάλος αετός είναι τ’ αδέλφια μας.
Οι απότομες, ψηλές κορυφές, τα καταπράσινα λιβάδια, η ζεστασιά του πόνεϋ, ο άνθρωπος, όλα ανήκουν στην ίδια οικογένεια.
Καταλαβαίνει λοιπόν τι μας ζητάει ο Μεγάλος Αρχηγός της Ουάσινγκτον
όταν μας παραγγέλνει ότι θέλει ν’ αγοράσει τη γη μας;

Γρήγορα θα κατακλύσετε όλη τη χώρα
Ο Μεγάλος Αρχηγός μας παραγγέλνει ότι θα μας εξασφαλίσει ένα μέρος έτσι που να μπορούμε να ζούμε άνετα μεταξύ μας.
Όπως ο πατέρας που αποφασίζει για τα παιδιά του.

Ξέρουμε ότι ο λευκός δεν καταλαβαίνει τους τρόπους μας.
Ένα κομμάτι γης μοιάζει σ’ αυτόν μ’ ένα οποιοδήποτε κομμάτι
γιατί είναι ένας ξένος που έρχεται μέσα στη νύχτα και παίρνει ό,τι έχει ανάγκη.

Η γη δεν είναι σύντροφός του αλλά εχθρός του.
Με την απληστία του θα την καταβροχθίσει και δε θ’ αφήσει πίσω του τίποτα παρά μόνο έρημο.

Βρίσκουμε χαρά στα δάση ……
Ίσως να μην το καταλαβαίνετε γιατί οι συνήθειές μας είναι διαφορετικέςαπ’ τις δικές σας.

Το πεντακάθαρο νερό που κυλά στα ρυάκια και στα ποτάμια
μεταφέρει στο διάβα του και το αίμα των προγόνων μας.
Το μουρμουρητό του είναι η φωνή τους.

Κάθε φευγαλέα αντανάκλαση του φωτός πάνω στο διάφανο νερό των λιμνών
εξιστορεί γεγονότα και παραδόσεις απ’ τη ζωή του λαού μας.

Τα ποτάμια είναι αδέρφια μας.
Σβήνουν τη δίψα μας μεταφέρουν τα κανώ μας και τρέφουν τα παιδιά μας.

Αν σας πουλήσουμε τη γη μας
μην ξεχάσετε να μάθετε και στα δικά σας παιδιά
πως τα ποτάμια είναι αδέρφια όλων μας.

Δεν καταλαβαίνω
Οι τρόποι μας είναι διαφορετικοί απ’ τους δικούς σας
Η όψη των πόλεών σας κάνει κακό στα μάτια του ερυθρόδερμου
Ο θόρυβος ταράζει τ’ αυτιά μας.
Αλλά αυτό μπορεί να συμβαίνει επειδή είμαι ένας άγριος και δεν καταλαβαίνω.

Την αδικαιολόγητη απαίτηση ν’ αγοράσετε τη γη μας
θα τη σκεφτούμε προσεκτικά.

Αν δεχτούμε θα βάλω ένα όρο :

Ο λευκός άνθρωπος θα πρέπει να συμπεριφέρεται στα ζώα σα να ταν αδέρφια του
Είμαι άγριος και δεν καταλαβαίνω γιατί ο λευκός αφήνει πίσω του Χιλιάδες Νεκρά Αγριοβούβαλα πυροβολώντας τα μόνο για το κέφι του μέσα από το σιδερένιο άλογό του που καπνίζει ενώ εμείς δε σκοτώνουμε παρά μόνο για να τραφούμε.

Τί είναι ο άνθρωπος χωρίς τα ζώα ;
Αν εξαφανίζονταν όλα τα ζώα ο άνθρωπος θα πέθαινε
από μεγάλη πνευματική ερημιά.
Ό,τι συμβεί στα ζώα θα συμβεί σύντομα και στον άνθρωπο.

Ξέρουμε τουλάχιστον αυτό:
Η γη δεν ανήκει στον άνθρωπο. Ο άνθρωπος ανήκει στη γη.
Κι ακόμα πως εμείς δε δημιουργήσαμε τον ιστό της ζωής αλλά αποτελούμε μόνο μια ίνα μέσα σ’ αυτόν.
Αν προκαλέσουμε κάποια καταστροφή στον ιστό οι συνέπειες θα έρθουν και σε μας τους ίδιους.

Πρέπει να το πάρουμε απόφαση :
Η νύχτα και η μέρα δεν μπορούν να υπάρξουν μαζί την ίδια στιγμή.

Ο λαός μου ρωτά :
Την αδικαιολόγητη απαίτηση του λευκού να αγοράσει τη γη μας θα τη σκεφτούμε καλά.
Όμως, ο λαός μου ρωτά :
Τι θέλει να αγοράσει ο λευκός; Γίνεται να αγοράσει κανείς τον ουρανό ή την γρηγοράδα της αντιλόπης;
Θα κάνετε λοιπόν τη γη ό,τι θέλετε επειδή ο ερυθρόδερμος θα υπογράψει ένα κομμάτι χαρτί και θα το παραδώσει στο λευκό;
Τη στιγμή που δε μας ανήκει η δροσιά του αέρα και το άφρισμα του νερούγιατί επιμένετε να τ’ αγοράσετε;

Όλα μοιράζονται τον αέρα με την ίδια πνοή.
Τα ζώα, τα δέντρα, ο άνθρωπος μοιράζονται την ίδια ανάσα.
Ο αέρας που έδωσε στον παππού μας την πρώτη του αναπνοή
Θα πάρει και τον τελευταίο του στεναγμό.

Ο λευκός δε φαίνεται να δίνει σημασία στον αέρα που αναπνέει :
Όπως ο άρρωστος που του έχει εξασθενίσει η όσφρηση.
Πουθενά στις πολιτείες του λευκού δεν υπάρχει μια ήσυχη ειρηνική γωνιά.Δεν υπάρχει τόπος να σταθείς ν’ακούσεις το ξεπέταγμα των φύλλων την άνοιξη ή το βουητό των εντόμων.
Αλλά τι μένει απ’ τη ζωή αν ο άνθρωπος δεν μπορεί να αφουγκραστεί το μοναχικό κάλεσμα του κοκκινολαίμη ή τις συζητήσεις των βατράχων τη νύχτα στη μικρή λίμνη; Ίσως είμαι άγριος και δεν καταλαβαίνω.

Θα τη σκεφτούμε την πρότασή σας.
Δεν έχει σημασία που θα περάσουμε το υπόλοιπο της ζωής μας.
Τα παιδιά μας είδαν τους πατεράδες τους ταπεινωμένους.
Οι πολεμιστές μας ντροπιάστηκαν.
Μετά τις ήττες περνούν τις ημέρες τους άσκοπα και δηλητηριάζουν τα κορμιά τους με δυνατό ποτό.

Μετά από λίγους χειμώνες, μετά από λίγα φεγγάρια, κανένα παιδί των μεγάλων φυλών δε θα μείνει για να πενθήσει ένα λαό, που κάποτε ήταν δυνατός και με πολλές ελπίδες, όπως ο δικός μας σήμερα.
Τί να πενθήσω;
Τι να πενθήσω από τον αφανισμό του λαού μου;
Οι λαοί αποτελούνται από ανθρώπους και οι άνθρωποι έρχονται και φεύγουν όπως τα κύματα της θάλασσας.
Ο καιρός της δικής σας παρακμής είναι ακόμα μακριά αλλά θάρθει.
Κανείς δεν ξεφεύγει από το γραφτό του.

Μολύνετε το κρεβάτι σας και μια νύχτα θα πάθετε ασφυξίααπό τα ίδια σας τα απορρίματα.

Αν ξέραμε τα όνειρα του λευκού ….
Ο θεός σας προσφέρει κυριαρχία στα ζώα, τα δάση και στους ερυθρόδερμους
για κάποιον ιδιαίτερο λόγο.
Όμως αυτός ο λόγος είναι ένα αίνιγμα για μας.
Είναι κάτι που δεν καταλαβαίνουμε
όταν όλα τα αγριοβούβαλα εξοντώνονται, τα άγρια άλογα δαμάζονται,
οι απόκρυφες γωνιές του δάσους μολύνονται από τους ανθρώπους
και η όψη των λόφων που είναι γεμάτη λουλούδια
γεμίζει από τα καλώδια του τηλεγράφου.

Που είναι η λόχμη;
ΕΞΑΦΑΝΙΣΜΕΝΗ
Που είναι ο αετός;
ΕΞΑΦΑΝΙΣΜΕΝΟΣ
Αυτό είναι το τέλος της ζωής και η αρχή του θανάτου.
Όταν ο τελευταίος Ινδιάνος λείψει από τη γη κι ο λευκός φέρνει στη μνήμη του το λαό μου σαν ένα θρύλο , οι ψυχές των νεκρών μας θα ταξιδεύουν σαν το σύννεφο πάνω στον κάμπο.
Θα γεμίζουν τις ακρογιαλιές και θα φιλοξενούνται στα δάση που αγάπησαν όπως το μωρό που αγαπά τον χτύπο της μητρικής καρδιάς. Ο λευκός δε θα ναι ποτέ μόνος σε αυτό τον τόπο.
“Όλοι μοιράζονται τον αέρα με την ίδια πνοή. Τα ζωά , τα δέντρα , ο άνθρώπος μοιράζονται την ίδια ανάσα.”

Ας μεταχειριστεί λοιπόν το λαό μου με δικαιοσύνη και ειλικρίνεια
γιατί στους νεκρούς δεν λείπει η δύναμη.

Μίλησα για θάνατο;
Δεν υπάρχει θάνατος.
Μόνο η εναλλαγή των κόσμων.

Read more...