Posts tonen met het label van katoen. Alle posts tonen
Posts tonen met het label van katoen. Alle posts tonen

donderdag 15 januari 2015

Uw duwtje in haar rug

We stampen iets in elkaar, iets voor een goed doel, want we zijn met veel, we hebben ideeën en we kunnen dat. Zei ze.

En dat eindigde in Van Katoen, iets buiten de proporties van wat we eerst voor ogen hadden, maar wat zoveel beter was.

Ik kan iets, ik ga daar iets mee doen. Zei ze. En een paar jaar later lopen overal in Vlaanderen en ver daarbuiten hippe zonen rond in Theo's, Charlies of Larsen.

(Of hippe dochters. Al worden die door Zonen09 - terecht - stiefmoederlijk behandeld, maar dat scherpt dan weer mijn hackersgeest.)


http://levenmetliv.blogspot.be/2013/02/charlene.html


http://levenmetliv.blogspot.be/2013/02/laatbloeier.html



Sharon van Zonen 09 werd geselecteerd als Bryo Creative Highlight bij de Bryo Awards 2014. Want daar hebben ze ook in de gaten welk getalenteerd vlees we in de handwerkkuip hebben. Ze vertelt je zelf  hoe zij het ziet. Ideeën en lef heeft ze genoeg, maar wat ze nog mist is jouw stem! Want deze wedstrijd kan voor haar een serieuze duw in de rug betekenen. Maar dat kan snel geregeld worden:

- Kijk hier naar het filmpje onder de categorie 'Creative Highlight 2014'
- Klik bovenaan op 'registreer' en vul je gegevens in.
- Klik op de link die je in je mailbox krijgt (check je spamfilter) en vul je wachtwoord aan.
- Stem op 'Zonen 09'. 

Is dit een boodschap waarmee je dezer dagen om de oren geslagen wordt? Dat wil dan vast zeggen dat het de waarheid is! ;-)


dinsdag 16 september 2014

Last call

Zeg 'handwerk' en 'mijn wereld op zijn kop' en mijn hoofd vliegt meteen terug naar 2012. Niet naar Zo Geknipt! - al was dat ook een handwerkavontuur om u tegen te zeggen - maar naar de lente van dat jaar.

Van Katoen. Zeven zotte geesten en 1 opperhoofd, zowaar nog zotter. Een handwerkevent voor het goede doel.

Bezoekersgetallen met drie nullen over de vloer in Gent, voor een dag vol workshops, handwerkshopping en randanimatie. Een dag met vele uitroeptekens, een dag waar ik hele pagina's over zou kunnen vullen maar waarvan ik enkel nog eens de conclusie zal herhalen: €60.000 euro. Voor een goed doel dat het waard was en waard is: Annick for Kenya is intussen een naaischool rijker.

Doe je mee? Nog 1 schepje er bovenop? Nog een keertje handwerk omdat het helpt?

Mamasha, de ongekroonde queen der ingenieus uitgedokterde ideeën, heeft alweer een plan. Een tombola, eentje die de moeite is. Op het Stoffenspektakel, vrijdag in Gent. Iets met een prijzenpot om u tegen te zeggen. Ik leverde zelf mijn bescheiden bijdrage: er gaat een winnaar naar huis met een boekenpakket waarin ook Zo Geknipt! zit. En een winnaar krijgt een pièce unique uit boek 2. Hupla, een kleine sneak preview krijgt u er gratis bij: deze schoudertas verhuist misschien wel van mijn schouder naar de uwe!

Untitled

Maar u mag zonder gène toegeven dat u liever de hoofdprijs wegkaapt!


Opgelet, voor wie Gent wat uit de richting ligt, of voor wie vrijdag werkendag is, is dit een last call!

Wie graag zijn steen bijdraagt via overschrijving, op die manier een duit in het Katoenen zakje doet en ook zijn kans waagt voor een van de prijzen, doet dat beter vandaag! Zo ben je zeker dat de verrichting nog op tijd ter plekke geraakt. Hoe je kunt deelnemen, lees je hier.

Ik wil best duimen dat vrijdag jouw geluksdag wordt.
Maar ik hoop vooral dat we Annick for Kenya opnieuw een stevige duw in de rug kunnen geven!

donderdag 17 april 2014

Riet en De Projecten

Het is sterker dan mezelf. Ik ben de ja-zeg-kampioen. En dat is meestal niet omdat ik geen neen durf zeggen. Het is omdat ik geen neen wìl zeggen: de uitdagingen rollen in mijn vizier, kleuren mijn leven en, (of beter, maar), zijn niet zo lief voor mijn lijf. 

Ik heb nooit anders geweten. Van een caviakot tot een stoeltjeslift voor de Barbies van mijn zus. Van een theaterwaardig arsenaal Kulderzipkenkostuums en talrijke andere projecten voor de Chiro, tot een studie waarin het ene project het andere overlapte. Van een bricolagetrouwfeest met anderhalf jaar voorbereiding, naar een kind of twee. Van kroost naar een blog, en toen begon het pas goed: van een blog naar allerlei neveneffecten. En altijd hetzelfde liedje: dagen, weken, maanden vrije tijd die die naam niet krijgen mag. Een hoofd dat non-stop draait. Een ademhaling die non-stop te hoog zit en die omgekeerd evenredig is met een mij parten spelende bloeddruk. (En een moeder die me op het hart drukt te luisteren naar mijn lijf. Maar die zich zelf geestdriftig laat verleiden tot opeenvolgende knotsgekke avonturen.)

De mindmaps en moodboards mogen nog zo strak zitten als mogelijk. De timing mag nog zo ruimschoots gehaald worden: elk project kruipt in mijn rug, in mijn nek, in mijn hoofd. Niks te dipje of block of pijn aan mijn goesting: mijn hoofd wil mee, mijn lijf zegt nee.

Een van de toch wel meest in-het-geheugen-gegrifte neveneffecten van dit blog blijft Van Katoen. Voor wie pas na 14 april 2012 naaiblogland binnen duikelde: Van Katoen was een handwerkevent met workshops, een beurs, een naaimarathon en een buitenproportionele winkel met handgemaakte spullen, allemaal ten voordele van Annick for Kenya. Breek mijn mond niet open. Of ik doe u tot vervelens toe opnieuw het relaas van die dag waarop er 4.000 man langskwam om mee te beleven wat Ons Project van dat moment was.

Maar af en toe kunnen wij een reünie wel verdragen! En al helemaal als daar een extraatje aan vast hangt. Twee jaar geleden werd het VanKatoen-team op die handwerkhoogdag gekleed door Who's That Girl. Misschien weet u dat nog. Die keer toen ik aankleedpopje speelde. Of we zin hadden om langs te komen voor een presentatie van de nieuwe collectie en ons en passant eens in het nieuw te steken? Wij waren al lang blij dat de dames van WTG erin sloegen om ons met het team nog eens bij elkaar te krijgen, dus zeiden zeker geen neen en zakten af naar Gent.

We sloegen een praatje met Madame WTG herself. Over de stukken. Over de speciaal voor WTG ontwikkelde stoffen. Zo'n verhalen met geestdrift die recht vanuit de buik komen, dat geeft energie. Wij combineerden en pasten en ik ging naar huis met een zakje vol goodies aan de hand, een hoofd vol inspirerende verhalen en met de zomer rond mijn benen: welkom nieuwe rok!

Riet

Vandaag gaf ik datzelfde hoofd de rust die het broodnodig heeft in volle boekentijd. Ik nam een boekloze snipperdag. Kroop na het opstaan gewoon terug in bed. Lummelde wat, ruimde wat op. Probeerde aan trivialiteiten te denken, of gewoon aan helemaal niets. En koos tenslotte voor echte me-time: iets maken voor mezelf. Zonder na te denken of het wel uitlegbaar en universeel maakbaar was voor een boekenpubliek. Welkom nieuw shirt.

bloes

Het rokje zit heerlijk. 't Ziet eruit als katoen maar er zit behoorlijk wat stretch in: dat wordt mijn zomerfavoriet. Wie alvast wil weten wat de collectie van WTG nog brengt dit jaar, krijgt af en toe een sneak op hun Pinterestpagina

Voor het shirt gunde ik mezelf vandaag twee uur en ik klokte af op ongeveer anderhalf. Ik hoorde in elk geval maar 1 keer het nieuws op de radio. Een variatie op deze, maar met iets meer vorm aan de hals. Het stofje stak ooit mijn ogen uit op Oons blog en werd voor me meegebracht. De knoopjes vond ik, oh nostalgie, in de knopengrabbelbak op Van Katoen.

hals

knoopjes

En toen was ik het prutsen-voor-mezelf-dagje nòg niet beu en maakte ik wat schetsboekjes. Eerst hield ik een vruchteloze zoektocht naar een boekje zonder de woorden 'lijntjes', 'ruitjes' of 'belachelijk duur voor wat het is' op zijn CV. Toen herinnerde ik me een inbindmachine in ons waskot. En ging ik aan de slag met het erg mooie mapje waarin de WTGvoorstelling stak als kaft, en met her en daar verzameld grafisch moois, om mezelf tussen het schetsen door te plezieren.

Zoals scheursels uit de immer prachtige seizoensbrochures van de Kopergietery, van de hand van Julie Tavernier.

tekenbloc

Of een spreuk uit een verdwaalde Ouders van Nu.

groeien

Werd mijn draaiende hoofd beter van mijn boekvrije dag? Ik heb er in elk geval even van genoten.
Is mijn nek nu los? ... Tja.
En hoe komt het dat ik mijn gezicht niet laat zien? Euh, 't is nog steeds nogal walrijk.

Maar mijn kleerkast is er goed mee gevaren... en kijk, ik ben een wrak, maar een vrolijk wrak. Projecten, I ♥ it!

maandag 16 april 2012

dinsdag 10 april 2012

Dumpling in toile cirée: tutorial

En wat maken we vandaag? Dit!

klein broertje

En daar is een goede reden voor. We gaan daar niet flauw over doen, we moeten dat toegeven: Van Katoen komt dichterbij. En de hoeveelheid zenuwen die door mijn lijf giert, is omgekeerd evenredig aan het aantal uren dat ons nog scheidt van zaterdag 10u. (En recht evenredig aan de portie slaap die datzelfde lijf nog krijgt toebedeeld.) Maar ik ben gelukkig helemaal niet alleen.

Een gedachtenwandeling door ons winkeltje brengt dan wel weer rust. Zoveel mooie kleurtjes. Zoveel leuke stoffen. En daarvan laten we geen centimeter verloren gaan. Ienieminierestjes - die op mijn naaitafel, moet ik toegeven, vaak gewoon in de prullenmand verdwijnen - worden door de Koningin Van de Snippers Stof en haar helpers omgetoverd tot de schattigste accessoires.

accessoires

Met een ander deel van de stukjes stof kan je zelf aan de slag. In onze winkel liggen ook kant en klare pakketjes met al wat je nodig hebt om een kleine aardigheid in elkaar te steken. Je krijgt in zo'n zakje alle benodigdheden voor slabben, pennenzakken en deze 'dumplings' zijn een van de items waar we dat soort pakketjes voor hebben samengesteld.

Een dumpling is, wist zij me te vertellen, een soort van deegpakketje met een vulling, dat hoge ogen gooit op de Poolse lijst van fijnkost. Keyka Lou gebruikt deze naam voor haar schattige ritstasjes. Ik paste haar handleiding aan aan een tasje voor toile cirée. Je kan het hier downloaden. Print dat zonder te verschalen. Afhankelijk van de maat van je rits krijgt je dumpling een andere vorm: je kan kiezen voor een pennenzak, een kleine toilettas, een grotere toilettas of een kleingeldzakje.

Wat je nodig hebt is afhankelijk van de grootte van het tasje dat je kiest, en zie je op het patroon

Teken het patroon op het lapje toile cirée, teken ook 2 rechthoekjes van 5 x 7 cm, en knip uit.

1 teken patroon

Leg je rits ondersteboven, sluit ze helemaal en trek een streep net onder de ritssluiter. Geef aan weerskanten om de 2 cm knipjes in de rits: tot net voor de helft van elk ritsbeen. (Als je een YKK-rits gebruikt zie je in het midden van elk ritsbeen een lijn. Knip niet voorbij die lijn.)

2 rits met knipjes

Open de rits en speld 1 helft met de goede kant vast aan de goede kant van je toile. Leg daarvoor het streepje, dat je in de vorige stap net onder je ritssluiting trok, gelijk met de hoek van het de toile. (Links op onderstaande foto.) Stik vast, gebruik daarbij je ritsvoetje. Bij YKK-ritsen stik je exact op de lijn in het midden van je ritsbeen.

3 speld en stik eerste helft

Speld en stik daarna de andere kant: start alweer door het streepje dat je trok gelijk te leggen met de hoek van je toile. Als je dat nauwkeurig hebt gedaan, kom dat aan de andere kant van de boog mooi uit.

4 speld en stik tweede helft

Knip tussen de rits en de toile een strookje van de toile weg. Zo piept de toile zeker niet onder de rits uit wanneer je die gaat topstichen.

5 knip teveel toile weg achter rits



6 teveel weggeknipt

Plooi de toile om langs de rits, en doorstik met een grotere steeklengte. (Bijvoorbeeld 3.) Ik doe dat door het midden van mijn naaivoet op de rand van de toile te richten, en mijn naald uit center te zetten. Zorg dat je rits overal mooi mee onder de topstich zit: door de knipjes kan ze hier en daar wel eens omplooien. Ik probeer bij toile cirée zo weinig mogelijk te spelen, dus ik duw de rits gaandeweg plat tijdens het stikken.

7 topstich

Op het hoekje aan de ritssluiter lukt dat topstichen niet zo goed: links zie je hoe ik gewoon ben 'uitgeweken', rechts ben ik iets voor de ritssluiter gestopt. Allebei niet erg: dit uiteinde verdwijnt straks wanneer je het tasje aan de zijkant dicht stikt.

8 niet goed gelukt

En dan nu tijd voor een klein 'trucje'. Haal een lang stuk garen door het oogje van de ritssluiter, plooi het dubbel en maak er een knoopje in.

9 touwtje door de rits

Draai je tasje binnenstebuiten en sluit de rits bijna helemaal (laat ongeveer 2 cm geopend) maar zorg dat het eindje garen aan de overkant van je ritssluiter door het gaatje op de hoek steekt.

10 touwtje door de opening

Druk het uiteinde van je tasje plat aan de kant van de ritssluiter. Zorg dat de rits mooi in het midden zit (dat kon veel beter bij mij...) Doorstik een paar keer op 1 cm. Doordat je rits gesloten is, is het iets makkelijker om de twee benen mooi naast elkaar te leggen.

11 uiteinde plat drukken en stikken

Neem een van de rechthoekige lapjes toile en plooi dat rond de naadtoeslag. Stik vast zodat het vorige stiksel verstopt zit onder het lapje.

12 lapje over uiteinde

Knip boven- en onder de overtollige toile een beetje weg, en knip de hoekjes van het lapje schuin weg. (Dat kon symmetrischer bij mij...)

13 lapje bijknippen

Open nu je rits, door het flapje met je ene hand vast te houden, en met je andere hand aan de lange lus garen te trekken. Als ze ongeveer voor 3/4 open is, knip je het garen weg. Daarna herhaal je  de vorige stappen aan de andere kant van het zakje: platdrukken, doorstikken op 1 cm, lapje erover en overtollige toile wegknippen.

14 andere kant

Keer het geheel, druk de hoekjes voorzichtig uit, en klaar!

15 klaar

Twee broertjes naast elkaar: een toilettasje en een geldbeugeltje!

klein broertje

(De originele post van Keyka Lou vind je hier, gratis.) 

woensdag 21 maart 2012

Berlijntips (en een Gentwedstrijd!)

Ooit stond ik voor een altaar en ik zei 'ja'. (Ik stond er naast, eigenlijk.) Dat is nu vijf jaar geleden en ik heb er nog geen seconde spijt van gehad. Af en toe is het goed om daarbij stil te staan en een moment te bezinnen, vindt u ook niet? Dus koos ik Berlijn en trok ik een dag of vier uit. Wie zich wil bezinnen, kan dat maar beter grondig doen.

Oorspronkelijk was het weekend als verrassing bedoeld. En dat hield ik vol tot vier dagen voor het vertrek. Mental note to self: wie surprises plant, houdt beter de Visarekening aan de kant.

Op vraag van sommigen onder u die op de hoogte waren van het plan: wat Berlijntips! Na een succesvolle ervaring tijdens ons weekend Amsterdam, lieten we ons ook deze keer door de stad gidsen door het boekje 100% Berlijn.


Ik ben grote fan. Die gidsen zijn opgebouwd rond wandelingen die verschillende wijken van de stad belichten. Voor elke wijk krijg je een aantal eet,- shop- en bezoektips en die zijn erg op maat van wat wij leuk vinden in een stad. De typische 'moet je ziens' zijn vermeld, maar ook vintagewinkeltjes, sympathieke eethuisjes en toffe plaatsen voor 'bloemetjes buiten'. Veel meer heb ik niet nodig voor een weekend!

Dus op het vliegtuig ontstond het idee voor een wedstrijd. We krijgen met het Van Katoen-team vaak de vraag: "Wij komen van ver en maken er een weekendje van. Geef ons eens wat Genttips?" De stijl van de 100%-gidsen leek me wel aan te sluiten bij mensen die Van Katoen ook leuk vinden. En de mensen van 100% vonden mijn stoute schoenen helemaal niet zo stout:
WEDSTRIJD: Kom naar Van Katoen 'van ver' en win een exemplaar van 100%Gent
Is Gent voor jou niet meteen 'om de hoek'? Stuur dan voor 6 april een mailtje naar honderdprocent@vankatoen.org, met als onderwerp '100 %'. Vermeld je naam, je woonplaats, en de afstand van je woonplaats tot het MIAT (Minnemeers 9, 9000 Gent.) Die afstand bereken je met Google Maps: we rekenen met de eerste suggestie die de zoekmachine geeft voor de optie 'met de wagen'. Op 6 april maken we de winnaars bekend. De 15 'verste bezoekers' worden persoonlijk op de hoogte gebracht en mogen, als ze met een officieel document hun woonplaats bewijzen, een gratis exemplaar van 100%Gent  afhalen aan de infobalie van Van Katoen!
Wat vonden wij zoal, daar in die stad, dankzij 100% Berlijn en een aantal vriendelijke tipgevers?

Kollwitzplatz. Bij het woord 'Platz' stelden wij ons een geasfalteerde rechthoek met geparkeerde wagens voor. Maar in Berlijn is dat niet de standaard. Zeker in Prenzlauer Berg, de wijk waar wij verbleven, is elk pleintje voorzien van een (vaak originele) speeltuin en van groen. Ook op een koude zaterdagochtend hollen de kinderen er als mieren door elkaar en zou je als uitbater van een buggyparking stinkend rijk worden. Erg gezellig.

Op zaterdagochtend gaat daar de Kollwitzmarkt door. Een heerlijke biomarkt waar we heerlijk broodsmeersel met gebakken champignons en turks brood kochten, om die lunch op te peuzelen begeleid door een straatmuzikant. Naast ons stond de man achter A Point of View met een rijdend kaartenkraam. 


pointofview


Schitterende postkaarten met foto's uit het straatbeeld. Doordeweekse lichtreclames of streetart krijgen een heel andere functie, omdat die man meesterlijk stukken uit woorden knipt. Mijn voorraad is ingeslagen. (Maar u hoeft er niet per se voor naar Berlijn.)


MACHmit! is een museum voor kinderen. Maar met het werk in het achterhoofd, wilde ik er toch langs. Doe dat vooral ook, als u kinderen onder de arm hebt en in Berlijn bent beland.  (Wat ik u alleen maar kan aanraden.) Het museum is een verbouwde kerk. In het midden staat een soort open speleotoren met een hoog stinksokkengehalte: doorheen de gaten in de toren zie je de jonge bezoekertjes van het museum naar boven klauteren.

MachMitSpeleo

In holtes onderaan de toren gaan er crea-ateliers door, zoals 'maak een droomdoos' of 'naai je eigen slang'. In de open kelder van het geheel gaan tijdelijke tentoonstellingen door. Kinderen kunnen er deelnemen aan workshops in de drukkerij...

MachMitDrukkerij

of even proeven van 'kinderarbeid'.

MachMitTapijt

Op de lijst 'musea, do's' schrap ik voortaan het historisch museum (wegens 'te historisch') en zet ik (dankzij Opgewekte Kapucijnaap) het DDR museum met stip op 1. Ik ben een fan van de film Good bye, Lenin! Het museum is een tastbare versie van die film. De bijna lachwekkende absurditeit van DDR-eenheidsworstmateriaal versus gruwelen in een nagemaakte Stasi-verhoorkamer.

Het Joods museum is dan weer een van de meest indrukwekkende gebouwen waar ik ooit kwam. De collectie is volledig en is mooi voorgesteld, maar vooral het gebouw maakt indruk. Moeilijk te omschrijven, een bezoekje waard. (Maar neem geen te gekke spullen mee, de veiligheidscontrole is streng...)

Je bezoek eindigen of beginnen kan je met een bezoek aan de koepel van de Bundestag. Je geraakt er niet binnen zonder reserveren, maar dat kan heel eenvoudig online, gewoon een paar  dagen op voorhand je voorkeursmomenten doorgeven, ze sturen bevestiging per mail. Je krijgt een audiogids in het Nederlands, je loopt langzaam omhoog in de glazen koepel en de stem in je oor wijst je aan waarheen je blik moet, en geeft wat uitleg. Prima om een beeld te hebben van de stad bij het begin, maar wij deden het helemaal op het eind van ons weekend en het was een mooie samenvatting.

Bundestag

Onze logies waren werkelijk een aanrader. Hoewel eten in Berlijn niet zo duur is, en we in een buurt verbleven die bulkt van de leuke ontbijtadresjes, huurden we toch een appartementje. Twee huizen verder was een biosupermarkt. Daar trokken deze twee vegetariërs zo hard hun ogen open dat we daadwerkelijk meer dan eens ons eigen potje kookten. Op een deftig aardappelmesje na was het appartement er ook echt op voorzien. Er was een afwasmachine, een wasmachine, droogrek, strijkijzer en plankje, gratis WIFI, en het antwoord op de vraag 'waar kan je ergens fietsen huren' was 'oh er staan er hier twee, die mag je best gebruiken'.

Berlijn op de fiets dus! Net als in Amsterdam: aanrader! Omdat de stad zo nieuw is, zijn drukke verkeersaders er erg breed met een degelijk fietspad. Verkeerslichten hebben een fietserlichtje dat eerder op groen springt. Om af te draaien zijn er voorsorteervakken. Zelfs in de spits prima te doen. En wat dacht je van dit soort van straat?

fietsstraat

Zelfs als je netjes aan de kant bleef rijden, was er geen enkele auto die je voorbij stak. Een bijna gênante hoffelijkheid voor de zwakke weggebruiker, zo voelde het.

Het was op een van die fietstochtjes dat we langs deze winkel passeerden. En ik raad u aan dat ook te doen. Onkel Philipp verkoopt er een zee aan tweedehands speelgoed. Telkens je iets leuks ziet en het wilt kiezen, duikt er weer net een andere aardigheid op in je gezichtsveld. Wij hadden er nog exact 10 minuten voor en dan moesten we richting vlucht. Maar neem vooral langer de tijd. Onkel Philipp herstelt en verkoopt niet alleen tweedehands speelgoed. Hij opende een deur onder zijn toonbank die ons een blik gaf op een smalle trap naar een keldertje, dat hij 'de laatste rustplaats van het DDR-speelgoed' noemde. Een minimuseumpje. Voor ons geen tijd meer om het te bezoeken, maar oh, het prikkelde de nieuwsgierigheid. En hij voegde er, in perfect Frans, aan toe dat hij ook een gastenkamer heeft. Voor 2 personen, 45 euro per nacht, 'voor wie van spelletjes en puzzels houdt, want daar staat ze vol mee'. Ik heb ze niet gezien. Maar ooit keer ik terug om uit te zoeken of het de moeite is!

UnkelPhilip

Ook in Berlijn is men niet vies van een creatieveling die zijn waar aan het publiek aanbiedt. We kozen toevallig een goed weekend: voor de eerste keer ging deze handwerkmarkt door in de gebouwen van de voormalige Karl Marx boekhandel. Een prachtlocatie voor zo'n marktje, vanaf nu elke eerste zaterdag en zondag van de maand.

handwerkmarkt

En ook mijn wederhelft vond dat we toevallig een goed weekend hadden gekozen om naar Berlijn te gaan...

De stofwinkeltips, die staan niet in de boekjes, maar daarvoor had ik gelukkig deze lijst, dankzij Spiegelstiksels. Je kan heel wat designerstof vinden bij KaDeWe, als winkel echt een bezoek waard. Maar zelfs voor stofjes die je in België al in afprijzing kan vinden, tel je daar nog minimum 22 euro per meter neer. Zoek je niet gek naar deze winkel, dat deed ik al in jouw plaats, en hij is er niet meer. Maar deze was genoeg walhalla voor mij. De winkel toont zij, dit was mijn buit.

stoffenbuit

Beetje gekreukt zegt u? Tja, wat doe je op een appartement met een wasmachine en een droogrekje? Stof voorwassen, op je 'tweede huwelijksreis'! (Is dat erover?)

stofvoorwas

Het hemdjurkpatroontje dat ik op zaterdag kocht, tekende ik zondag op het voorste stofje op de foto en zat maandag op de terugweg al geknipt in mijn rugzak. De security bij de Bundestag stelde geen vragen bij mijn scheermesje, maar vroeg verwonderd: "Wat is dit?" en ik moest antwoorden: "Euh, een rol patroonpapier." Tja. Je bent je hobby trouw of je bent het niet, zeker?

woensdag 14 maart 2012

Who's that girl in her digitale kleerkast?

We waren een jaar of dertien. 'Gaan slapen' bij een vriendin, frisdrank, een zak chips, alleen thuis en een video huren, het was zowat mijn summum van vrijheid. Wanneer tickets voor de bioscoop betaald moesten worden, geldde voor mijn vader de norm: de film moet minstens drie sterren krijgen in De Standaard. *Zucht*. Maar in de videotheek kozen we steevast de meest rozige Amerikaanse tienerfilm die er naast de popcorn te vinden was. En zo herinner ik me toevallig een welbepaald tienersprookje. Over de slungelachtige puber die vaak in de clinch ging met zijn stiefzus en er tenslotte iets mee begon. De naam van de prent ben ik vergeten. Maar de kleerkast van de zus in kwestie, die staat me nog helder voor.

's Ochtends zocht het ding op het internet (in die jaren nog revolutionair) welk weer het was. En stelde het een outfit voor. De stiefzus scrolde door voorgestelde onder- en bovenstukken, klikte wat accessoires aan en liet haar computer een bijpassend paar schoenen zoeken. Van de chips- met filmdroom van toen hoort er nog weinig bij mijn 'levensdromen'. Maar zo'n kleerkast! Dat zou het leven makkelijker maken...

Tijdens een van de eerste brainstorms over Van Katoen, kwam Who's That Girl al ter sprake. Bij een naaimarathon, stijl 'naaiatelier uit de jaren stillekes', horen uniformen. En de collectie van WTG is daar wel vaker op geïnspireerd. En hoera: we konden op hun medewerking rekenen! Dus trokken we met het team een paar weken geleden naar de WTG Feel Good Fashion Stores in Antwerpen en Gent, om een blik te werpen op de zomercollectie. 

Who's that girl, and what will she wear on the 14th of april?
Ik meet mezelf voor de gelegenheid wat digitaal shape wear aan en ga eens met de borstel muis over alle oneffenheden. (Iets te enthousiast, blijkbaar, de eerste lezers van dit bericht hadden niet eens door dat het - weliswaar stevig bewerkte - hoofd effectief het mijne is...) En aan de slag. 

Aankleedpop

Wat doen we aan?

Wandelt u even mee door mijn digitale kleerkast?

Hemdjurk met bloemen

Een hemdjurk met bloemen misschien?

Pan Am

Of gaan we stijl Pan Am?

Hemd en broek

Functioneel, in hemd en broek, voor een drukke dag?

Bloemenjurk

Fleurig?

Bloemenjurk met accessoires

Hm, misschien met wat accessoires?

Een digitale kleerkast. Wat een heerlijkheid. Kiezen wordt kinderspel: ik heb zelfs al het juiste personeel in dienst!

Liv speelt

Liv speelt

Al deed zij wel met plezier een hele namiddag over dat kiezen...

Een digitale kleerkast, weg met het ochtendlijke twijfelkwartier? Ik vrees ervoor. Want de voorwaarde voor dit uurtje 'stijlvol én comfortabel' is wel dat mijn garderobe de integrale collectie van WTG omvat. Maar we mogen dromen, zeker? En op 14 april is het alvast wat kostbare tijd gespaard!

Liv speelt