30 / 9 / 2024
.. με το που.. είδε η μάνα μου.. την έλλειψη κρεβατιού.. και πήρε την.. πρώην μου και.. συτήσε να της.. φέρουν μία ξαπλώστρα.. πράγμα που το.. έκαναν το μεσημέρι.. της ίδιας μέρας.. την πρώτη μου.. εβδομάδα στην ίδρυμα.. όταν τελείωσε μου.. έφερε ένα δώρο.. να κυκλοφορώ μόνος μου.. με το αμαξίδιο μου.. και ένα αχαρακτήστο.. τουλάχιστον από εμένα.. θα σας το πω.. και μετά ξα σας.. να κανετέ ότι θέλετε..
29 / 9 / 2024
.. την απορία του.. πως ανέβηκε εκεί πάνω.. δεν θα μου λυνόταν.. γιατί την επομένη.. ένας νέος άρρωστος.. κατέλαβε το κρεβάτι.. που ήταν διπλά.. στο δικό μου.. ήταν ο Κωστάκης.. όπως τον φώναζε.. η γυναίκα του.. ήταν φωτογράφος και.. συζητώντας έμαθα ότι.. σε συνδικαλιστικά είχε.. γνωρίσει τον Παπάνθιμο.. τον φωτογράφο του Παγκρατίου.. τον πρόλαβα τότε.. που είχε το.. μαγαζί του στη.. γωνία Τελεσίλης και Αρριανού.. και μετά μετακόμισε.. στον δρόμο μας.. στην Ιπποδάμου απέναντι.. στο Ελλάς.. με είχε επιρεάσει.. και εκεί τον.. ρωτούσα της απορίες μου.. και εκεί μπήκα.. για πρώτη φορά.. στην ζωή μου.. σε σκοτεινό θάλαμο.. και εκεί και.. κόλλησα χονδρά..
28 / 9 / 2024
.. την πρώτη μου.. μέρα στο ίδρυμα.. και τα όσα.. έκανα στην θεία μου.. τα έχω καλύψει.. πριν μερικές μέρες.. και το ίδιο.. και το πρώτο.. μου μα έτσι μου έρχονται.. το δεύτερο βράδυ μου εκεί.. και το πρώτο.. της μάνας μου.. πριν να κοιμηθώ.. την είδα να.. κοιμάται στην καρέκλα.. μα όταν ξύπνησα.. δεν την είδα.. και την περίμενα να εμφανησθεί.. εμφανιστεί.. το διπλανό κρεβάτι.. ήταν άδειο και.. το φόρτωναν οι.. νοσοκόμοι με ότι.. στρώμα τους περίσευε.. κάποια στιγμή κάτι άκουσα.. κοίταξα ψηλά στον σορό.. και είδα τα πόδια.. της μάνας που κοιμόταν..
27 / 9 / 2024
.. με το που.. ήρθαμε εκεί λοιπόν.. η μάνα μου.. αποφάσισε μία και.. της το επέτρεπαν.. να μείνει μαζί μου.. και να μου.. κάνει και την.. αποκλειστική που δεν.. είχα και χρήματα.. στην αρχή που.. είχα μεγάλη ανάγγη βοήθειας.. τα κανόνισε στο μυαλό της.. και μετά το.. σκηνοθέτησε τηλεφωνικά πήρε.. την ξαδέρφη την.. ρώτησε αν μπορούσε.. να έρθει εκεί.. να μου κάνει.. παρέα ούτος ώστε.. να πάει αυτή σπίτι.. και να φέρει ρούχα.. και για τους δυό μας..
26 / 9 / 2024
.. μα με το.. που ήρθαμε στο ίδρυμα.. καταλάβαμε αμέσως ότι.. όχι μόνο επιτρεπόταν.. μην σας γράψω.. ότι επιβαλλόταν κι όλας.. όλο το εικοσιτετράωρο.. οι περισσότεροι από.. εμάς τους αρρώστους.. είχαμε κάποιες ανάγκες.. κάποιοι χρήματα για.. να μισθώσουν αποκλειστική.. κάποιοι άλλοι μπορεί όχι.. κάποιοι άλλοι είχαν συγγενείς.. όπως εγώ την.. φουκαριά την μάνα μου.. ήταν ευτυχώς και λίγοι.. που ήταν έρμοι.. αυτοί έπρεπε να.. βολευτούν με το.. ελάχιστο προσωπικό του ίδρυματος..
25 / 9 / 2024
.. στο πρώτο νοσοκοείο.. που με είχαν πάει.. ήταν ανελαστικό το.. πρόγραμμα των επισκέψεων.. των συγγενών προς.. τους αρρώστους τους.. έτσι κάθε μέρα.. την ώρα που επιτρεπόταν.. έρχονταν οι γονείς μου.. ο κακομοίρης ο.. πατέρας μου που.. και μόνο η.. μυροδιά τους τον αποθούσε.. καθόταν λοιπόν να.. με δει.. όσο άντεχε.. κάπου ένα πεντάλεπτο.. και μετά πήγαινε.. στην δουλειά του.. κάπου ένα πεντάλεπτο.. πριν από την.. ώρα αναχώρησης των επισκεπτών.. να με δει πάλι.. να πάρει την.. μάνα μου και.. να πάνε σπίτι τους..
24 / 9 / 2024
.. στο τέλος της.. πρώτης μου εβδομάδας.. στο ίδρυμα ο.. φυσικοθεραπευτής που με.. είχε πρωτό αναλάβει.. παντρεύτηκε και πήρε.. άδεια από την δουλειά.. για να πάει.. ταξίδι του μέλιτος.. και με παρέπεψε.. σε μία συνάδελφος του.. την Ελένη με.. την οποία θα.. περνούσα όλες τις.. εναπομείνασες μέρες εκεί.. πλην μίας που.. ήταν άρρωστη και δικαιολογείτω.. πάντως και έτσι.. μία χαρά τα καταφέραμε.. την δεύτερη εβδομάδα εκεί.. αφού κατέκτησα την.. τεχνική να επιβιβάζομαι.. και να αποβιβάζομαι.. από το αμαξίδιο μου.. προσπαθούσα να μαζέψω.. όσες περισσότερες ώρες.. γυμναστικής την μέρα..
23 / 9 / 2024
.. στην αρχή της.. με το ζόρι σηκώθηκα.. στο μεσοδιάστημα άκουσα.. κάποιους αγκομαχόντας έσυραν.. τον διάδρομο μερικές φορές.. μα στο τέλος της.. εκτός που τον.. μισό είδα και.. μου φάνηκε πιο ελαφρύς.. και δεν εφτανέ αυτό.. και το επιχείρησα.. και άκουσον άκουσον.. και το πέτυχα.. αμέσως σκέφτηκα ότι.. αυτοί που βαριγγομούσαν μάλλον.. θα βαριόντουσαν και.. αυτοί που χειροκροτούσαν.. μάλλον το έκαναν.. για την πολύ.. καλή και αποδωτική δουλειά τους..
22 / 9 / 2024
.. η κατάσταση μου.. σε εκείνη την εβσομάδα.. σε όλους τους.. μου τους νομείς.. βελτιώθηκε τόσο που.. στην αρχή της.. έβλεπα μόνο ένα.. κόκκινο που φεγγιζέ από.. έναν φακό και.. στο τέλος της.. άρχισα να μισό βλέπω.. ένα όργανο γυμνάστικης.. που από την.. δεύτερη μέρα το χρησιμοποιούσα.. ήταν ένας διάδρομος.. μήκους περίπου 5 μέτρων.. που ο φυσικοθεραπευτής.. με έβαζε στην.. μία του άκρη.. με κατεύθυνση την είσοδο.. είχε αμφίπλευρα κουπαστές.. σε ύψος κατάλληλο.. ώστε και να σηκώνεσαι.. με λίγη βοήθεια.. στην αρχή έστω.. αλλά και να.. κρατιέσαι όταν είσαι όρθιος..
21 / 9 / 2024
.. είχε δίκιο.. η μάνα του.. ήταν ξαδέρφη μου.. και αυτό τον.. καθιστούσε ανιψιό μου.. και έτσι θα.. τον αναφέρω εφεξής.. όποτε υπήρχε λόγος.. χαρήκαμε και οι δυό.. με το γεγονός.. το μετέδωσε στους.. γονείς του και.. ήρθαν να με δουν.. σκέφτομαι την πρώτη μου.. εβδομάδα στο ίδρυμα.. με την έκφραση.. ότι δεν φέρνει.. ένας χρόνος μπορεί.. να το φέρει.. η ώρα.. έτσι και εκείνη.. την εβδομάδα κάθε ώρα..
κάτι νέο μου έφερνε.. εκείνες οι μυικές ομάδες.. που είχα ξεχάσει.. ότι τις είχα.. κι όμως ακόμα.. τις είχα και.. ώρα με την.. ώρα αναβίωναν.. ή έτσι ένιωθα..
20 / 9 / 2024
.. αυτός ο άλλος.. εκτός από ευεργέτης μου.. που θα γινόταν.. σε κάπου ένα μήνα.. από τότε.. μα την πρώτη.. μου μέρα στο ίδρυμα.. δούλευε στην κλινική.. που ήταν στον.. πιο κάτω όροφο.. ήταν στο γραφείο.. των γιατρών του.. του δικού μας ορόφου.. με έναν φίλο του.. το μάτι του.. πήγε στο ανοιχτό.. τετράδιο και πρώτο-πρώτο.. είδε το όνομα μου.. Κουλουφάκος Παναγιώτης.. του είχε φανεί παράξενο.. το όνομα του.. πατέρα της μάνα του.. ήταν Κουλουφάκος Νικόλαος..
19 / 9 / 2024
.. για εμένα το.. διαιτολόγιο ήταν όλα.. ανάλατα και νερόβραστα.. και έπρεπε να.. έρθει ο Σπύρος.. ένας Κερκυραίος συνάδελφος μου.. ξυλουργός που το.. ατύχημα στην οικοδομή.. το έπαθε έτσι.. είχαμε διαφορετικό διαιτολόγιο.. αλλά μας άρεσαν.. και εκ διαμέτρου.. αντίθετες γεύσεις φαγητών.. έτσι έστω και παρανόμως.. μερικές φορές αλλάζαμαι.. τους δίσκους μας.. και τώρα μου ήρθε.. ότι την πρώτη μου.. μέρα εκεί συνέβει.. κάτι που θα.. μου έκανε διαφορά.. στην διατρωφή μου.. εκτός από τον.. γιατρό που με.. είχε αναλάβει ήρθε.. και ένας άλλος..
18 / 9 / 2024
.. και τότε ο.. χαρακτηριστικός αυτός ήχος.. βρήκε την εικόνα του.. ήταν η μάνα μου.. που θρυμάτιζε τα.. χάπια μου πριν.. να μου τα σώσει.. δεν το είχα συνδυάσει.. το ανέφερα αυτό.. γιατί εκεί ψηλό είδα.. και αυτή η.. πρώτη μου εβδομάδα.. της μαθητείας που.. η μάνα μου.. με έσπρωχνε όπου απαιτείτο.. και εγώ με.. τις νέες
μου.. αισθήσεις μαζεύα εμπειρίες.. ώστε την δεύτερη.. να κυκλοφορώ και.. μόνος μου.. τότε κοιμόμουν 3-4 ώρες.. την ημέρα τις.. άλλες ήθελα να γυμνάζομαι.. εντάξει ότι μου έδιναν.. το έτρωγα.. μα ψόφια πράγματα.. εκείνες οι μυρωδιές.. που με είχαν προϋπαντήσει.. ήταν για τους τραγματίες.. όχι για τους ζαχαρούχους.. σαν ενένα..
17 / 9 / 2024
.. την πρώτη εβδομάδα.. το έκανα κατά κόρον.. που στο τέλος της.. τα χέρια μου.. είχαν γυμναστεί τόσο.. που με φόρτωνα.. στο αμαξίδιο μου.. και με κυκλοφορούσα.. και τα 2 μόνος μου.. την πρώτη μου.. μέρα που ο.. Θανάσης με φόρτωσε.. άκουσα έναν χαρακτηριστικό ήχο.. από την μεριά.. της μάνας μου.. και μετά μισό είδα.. πρώτη φορά μετά.. την εξέταση του.. γιατρού με τον.. κόκκινο φακό.. λοιπόν είδα την.. μάνα μου στο.. μαρμαράκι του παραθύρου.. με ένα τεράστιο.. άδειο μπουκάλι φαρμάκων.. πριν λίγο το.. θυμόμουν το όνομα του.. πάντως κάτι με.. κόκκινο και μπλε..
16 / 9 / 2024
.. κάποιο άλλο βράδυ.. άκουσα έναν λυσσώδη.. σκυλοκαβγά τόσο που.. φαντάστηκα ότι αυτή.. την φορά ο.. θάλαμος μου ήταν.. στο ισόγειο και.. αν κάποιος κατά λάθος.. τους ανοίξει θα.. μας φάνε όλους.. μα το πρωί.. έμαθα ότι είμαστε.. στον δεύτερο όροφο.. και κάθε μέρα.. αυτοί που καθερίζουν.. την κουζίνα με.. τα περισσεύματα ταίζουν.. τα αδέσποτα της αυλής.. και στο μοίρασμα.. ένας σκυλοκαβγάς επιβάλλεται.. τις πρώτες μέρες.. για τις μετακινήσεις μου.. βάραινα την μάνα μου.. βοηθούσα και εγώ.. κυρίως για να.. γυμνάσω τα χέρια μου..
15 / 9 / 2024
.. μπορεί με την.. άφιξη στο ίδρυμα.. η κατάσταση μου.. να βελτιώθηκε εκθετικά.. μα οι ονειροφαντασίες.. δεν με χαιρέτησαν τελείως.. ένα από τα.. πρώτα μου βράδια εκεί.. έβρεχε μανιωδώς και.. εγώ νόμιζα ότι.. ο θάλαμος μας.. ήταν υπόγειος και.. όπου να 'ναι.. θα πέρναγε και.. ο Νείλος να.. μας πάρει.. μετά είδα στην.. πόρτα να φεγγίζει.. ο νυχτερινός νοσοκόμος.. που είχε έρθει.. να δει ότι.. όλα ήταν καλά.. μα εγώ τον έβλεπα.. σαν γάλλος στρατιώτης.. του πρώτου παγκοσμίου πολέμου.. που είχα δει.. σε ταινίες..
14 / 9 / 2024
.. έτσι εκείνη την στιγμή.. σαν να ξεβούλωσαν.. τα αυτιά μου.. και εγώ μίλαγα ακατάληπτα.. μα στο μυαλό μου.. βρήκα μερικές λέξεις.. βρήκα τα νοήματα.. και έψαχνα τρόπο.. να τις προφέρω.. θυμήθηκα το ήχο τους.. και έπρεπε να.. τους μιμηθώ με το.. στόμα μου έτσι.. άρχισα μία κουβέντα.. με την θεία μου.. περί ανέμων και υδάτων.. για να γυμνάσω.. και το πνεύμα.. και το σώμα μου.. μπορεί στην αρχή.. κουτσά στραβά μα.. όσο πήγαινε βελτιωνόμουν.. από το πρωί.. μέχρι το βράδυ.. την ώρα που.. με χαιρέτησε μπορούσα.. πια να μιλήσω.. χρωστώ πολλά και.. πρώτη μου μερα.. που ξύπνησα στο ίδρυμα.. και περισσότερα στον Θανάση.. και στην θεία μου.. αφού το επόμενο πρωί.. που είχε έρθει.. η μάνα μου.. αφού εντυπωσιάστηκε με.. την πρόοδο μου.. και της εξήγησα.. πως αυτή επεθεύτει.. επέμεινα κάποια στιγμή.. να την πάρει τηλέφωνο.. γιατί ανησυχούσα για.. το κεφάλι της.. που της το.. είχα πρήξει..
13 / 9 / 2024
.. έτσι κοπανιόμουν στο.. κρεβάτι μου πέρα-δώθε.. τότε δεν το βρήκα.. μα ο θόρυβος.. που έκανα ανυσήχησε.. η θεία μου.. μήπως σπάσω το.. κεφάλι μου έτσι.. το διέκοψα.. για την ώρα.. και άρχισα να.. σκέφτομαι που για.. την ώρα χωρίς θόρυβο.. στο νοσοκομείο που.. ήμουν μέχρι και χθες.. ήταν γενικό νοσοκομείο.. είμασταν 2 με εγκεφαλικό.. μα ο άλλος.. μπορούσε να μιλήσει.. μα όντας στο ίδρυμα.. είχα ακούσει κάποιους.. να φωνάζουν ακατάληπτα.. μα με κάποια απορία;.. ας πούμε σαν.. ενένα γιατι δεν.. με καταλαβαίνει κανείς;.. και έτσι κατάλαβα.. και εγώ ότι.. η μάνα μου.. και η πρώην μου.. τις κάποιες φορές.. που με καταλάβαιναν.. ήταν γιατί με ήξεραν.. και οι υπόλοιποι που.. με αγνοούσαν δεν.. μου τα είχαν φυλαγμένα.. απλά δεν με καταλάβαιναν..
12 / 9 / 2024
.. το οποίο αν.. δεν το παρακολουθήσεις.. μπορεί να αποβεί.. μέχρι και μοιραίο.. όταν το αποδεχτείς.. στα 4 σου χρόνια.. και περνάς καλά.. γιατί για το ψάξεις;.. ξεκίνησα λοιπόν να.. δοκιμάζω τα μέλη μου.. που πριν από.. την γυμναστική το πρωί.. και μετά τα.. όσα είχα κάνει.. στο πρώτο νοσοκομείο.. είχαν περάσει και 2 εβδομάδες.. είχα ξεχάσει και.. μόνο ότι τα κατείχα.. άρχισα λοιπόν τα.. γυμνάζω όσο μπορούσα.. και να δοκιμάσω.. τα όρια μου.. στον πόνο.. και τότε θυμήθηκα.. αυτά που περιγράφω παραπάνω..
11 / 9 / 2024
.. στην αρχή σκέφτηκα.. ότι με όλα.. αυτά που είχα.. κάνει από το πρωί.. καθόλου δεν είχα ταλαιπωρηθεί.. ούτε πονέσει.. τότε δεν είχα θυμηθεί.. ακόμα ότι για.. τελευταία φορά είχα.. πονέσει στα 4.. μου χρόνια μετά.. μου είχα απαγορεύσει.. και μόνον την αίσθηση.. το παράξενο ήταν.. ότι δεν ξέρω πως.. μία χαρά έπιασε.. κάποτε είχα διαβάσει.. ότι μπορεί αυτό.. να δικαιολογηθεί σαν.. πειστήριο ότι μπορεί.. να έχω μία.. πολύ σοβαρή ασθένεια.. όπως διάβασα.. κάτι με νευροδιαβιβαστές λοιπά άγνωστα.. ο πόνος είναι.. για τον οργανισμό.. μία προειδοποίηση ότι.. κάτι συμβαίνει..
10 / 9 / 2024
.. ξανά ένευσα και.. αυτό το πήρε.. σαν ναι και.. έτσι με βοήθεισε.. να πάω από.. το αμαξίδιο στο.. κρεβάτι μου και.. vice versa.. και αυτό για.. 2-3 φορές.. δεν μου συστήθηκε.. μα από τον.. περίγυρο έμαθα ότι.. τον έλεγαν Θανάση.. και αν ήθελες.. κάτι τεχνικό του.. το αναθέτεις και.. όλα καλά.. μετά την πρώτη πρόβα.. ήρθε μία θεία μου.. να με φυλάει.. γιατί θα ερχόταν.. ο πατέρας μου.. να την πάρει.. στο σπίτι που.. είχε κάποιες δουλειές.. να κάνει εκεί.. και μείναμε η θεία μου.. και εγώ..
9 / 9 / 2024
.. και κούτσα-κούτσα.. με έσπρωξε στον.. θάλαμο μου μας.. είχε δει να κοντοζυγώνουμε.. ο νοσοκόμος με.. τον γερανό και.. έσπευσε και αυτός.. να με ξεφορτώσει.. και εκεί που.. έβλεπε για να.. συνδέσει τις λωρίδες.. του γερανού το δίχτυ.. μα έφνης παρατήρησε.. ότι είχε κουνηθεί.. και με ρώτησε.. δύσπιστος δεν του.. είχε ξανά τύχη.. στην πρώτη επίσκεψη.. “σε σήκωσε;”.. ένευσα όπως μπορούσα.. ευτυχώς το πήρε.. σαν ναι πράγμα.. που ήταν.. και συνέχισε.. “θέλεις να σε.. βοηθείσω να το.. κάνεις χωρίς γερανό.. θα σου κάνει καλό”..
8 / 9 / 2024
.. όταν το κατάλαβε.. κάπως με σήκωσε.. και άρχισε να.. με πηγαίνει όπως.. ο αρκουδράρης.. την αρκούδα του.. αυτήν την φορά.. δεν μου φάνηκε.. τόσο δύσκολο όσο.. την πρώτην φορά.. μετά με άφησε.. να στηρίζω τα.. χέρια μου σε.. ένα κάγγελο και.. άρχισε να μου.. κάποιες ασκήσεις τις.. οποίες και άκουγα.. και ότι μπορούσα έκανα.. στο μυαλό μου.. φαντάστηκα.. ότι γυμνάζομαι για.. να χορέψω άλλωστε.. και το περπάτημα.. κάπως έτσι είναι.. με αυτά και.. τα άλλα η.. πρώτη μου ώρα τελείωσε.. με βοήθεισε στο.. να κάτσω στο.. αμαξίδιο μου και.. με παρέδωσε.. στην μάνα μου.. να με πάει.. στον θάλαμο μου..
7 / 9 / 2024
.. έτσι η μάνα μου.. με οδήγησε στον νιπτήρα.. μου έκανε τα καθημερινά.. πλύσιμο των δοντιών.. πλύσιμο του προσώπου.. και το χτένισμα.. των μαλλιών μου.. τις πρώτες φορές.. μετά με οδήγησε.. στο μεγάλο ασανσέρ.. κατεβήκαμε στο ισόγειο.. και με οδήγησε.. στην άλλη μεριά.. του κτιρίου όπου.. με περίμενε ο.. φυσικοθεραπευτής για να.. με μάθει πάλι.. πως να περπατάω.. στην αρχή όπως.. και αυτός του.. πρώτου νοσοκομείου μου.. με έβαλε σε.. ένα κρεβάτι και.. με μαζάς σε.. όλους τους μυς μου.. προσπαθούσε να τους ξυπνήσει.. ενώ εγώ καθόμουν.. αυτός βασανιζόταν τον.. λυπόμουν όπως και.. τον πρώτο.. με τα πολλά.. δεν μπορούσα και να μιλήσω.. ίσως με το χέρι.. πάντως μετέφερα το.. μήνυμα που ήθελε.. ο πρώτος να.. μάθει ο δεύτερος.. ότι ήδη είχα σηκωθεί..
6 / 9 / 2024
.. με γύρισε στο πλάι.. και στην θέση μου.. μετά έστρωνε ένα χοντρό.. ύφασμα με χαλκινά.. πορτούνια γύρω-γύρω.. που όταν με.. ξάπλωνε επάνω μου.. έφερε το γερανάκι κοντά.. και το τοποθέτησε έτσι.. ώστε ο γάντζος του.. να είναι πάνω μου.. και είχε προσαρσμένες.. 4-6 λωρίδες που.. στο τελείωμα τους.. είχαν κουμπώματα μετά.. τις πέρασε την.. κάθε μία στην.. τρύπα του διαμέσον.. των πορτουνιών.. από το χοντρό.. ύφασμα που το.. έλεγαν τότε νόμιζω δίχτυ.. και αφού τις πέρασε.. τις κούμπωσε με.. τον εαυτό τους.. και μετά άρχισε.. να με σηκώνει.. και λίγο μετά.. ήμουν πια στο.. αμαξίδιον μου..
5 / 9 / 2024
.. με βοήθεια στην.. αρχή μου έκαναν.. και έτσι ξύπνησα.. για πρώτη μου.. στο ίδρυμα και.. περίμενα να ακούσω.. ένα σημείο ζωής.. και κατά τις.. 7 το πρωί.. ήρθε η μάνα μου.. και με τάισε.. το πρωινό μου.. και μου έδωσε.. και τα χάπια μου.. και μετά ήρθε με την.. μορφή του πέμπτου ατόμου.. που συναντούσα εκεί.. ήταν ένας άλλος.. νοσοκομός για να.. με ετοιμάσει για.. την πρώτη μου.. επίσκεψη στον φυσικοθεραπευτή.. μου φόρεσε το καλσόν.. η μάνα μου.. παρακολουθούσε με προσοχή.. γιατί εντός ολίγου.. θα της ζητηθεί.. να το κάνει.. και αυτή μόνη της.. και όταν ήμουν έτοιμος.. έφερε στον θάλαμο.. ένα τροχήλατο υδραυλικό γερανάκι.. για να με.. φορτώσει στο αμαξίδιο μου..
4 / 9 / 2024
.. με το που.. φτάσαμε εκεί ήρθε.. και η πρώην μου.. με τότε νυν της.. για να δουν.. πως πήγε η.. μεταφορά μας και.. η μάνα όταν.. άκουσε τι έπρεπε.. να έχουμε και.. συγκεκριμένα μόνο τα.. παπούτσια και το.. καλσόν μας έλειπαν.. και όταν άκουσε.. ότι κοντά υπήρχε.. ένα μαγαζί που.. είχε όλα αυτά.. τους αγγάρεψε να.. πεταχτούν και να.. μας τα πάρουν.. εδώ προέκυψε ένα θέμα.. θυμόμουν ότι το.. τελευταίο αθλητικό παπούτσι.. που είχα πάρει.. ήταν νούμερο 45,5.. συμφώνα με τις.. οδηγίες θα ήταν 47,5.. απλά δεν μπορούσα.. τότε να πω.. πήγαν με λειψά στοιχεία.. μα και πήγαν.. και την δουλειά έκαναν.. μα όχι χωρίς κυματισμούς.. όταν πήγαν στο μαγαζί.. έμαθαν ότι εκείνη.. την στιγμή.. το μεγαλύτερο ήταν.. το νούμερο 46.. και επειδή ήταν.. και φθηνά τα πήραν.. μήπως και μου έκαναν..
3 / 9 / 2024
.. τώρα που το.. ξανά διαβάζω το.. χθεσινό απόσπασμα του.. παρόντος κειμένου κατάλαβα.. ότι ήταν πιο.. παράξενη η γνωρημία.. από ότι περίμενα.. και τώρα πρέπει.. να εξηγήσω λοιπόν.. το νοσοκόμο τον.. συνάντησα με το.. που μπήκα εκεί.. μα μου συστήθηκε.. το επόμενο πρωί.. κάπου στις 3-4.. από την άλλη.. ο φυσικοθεραπευτής μπορεί.. να ήρθε το.. απόγευμα.. με επισκέφτηκε αλλά.. καθαρά τεχνικά στην.. μάνα μου συστήθηκε μάλλον.. μυστήρια τα πράγματα.. ξέχασα να αναφέρω.. ο φυσικοθεραπευτής είπε.. να μου φορέσουν.. ένα ειδικό καλσόν.. από πάνω φόρμες.. και αθλητικά παπούτσια.. 2 νούμερα πιο μεγάλα.. από αυτά που.. φορούσα πριν για.. να τα φορώ εύκολα.. ειδικά χωρίς κορδόνια..
2 / 9 / 2024
.. το πρώτο μου.. βράδυ εκεί είχε.. νυχτερινή βάρδια ο.. τερματοφύλακας νοσοκόμος που.. τις φορές που.. ήρθε να δει.. αν όλα ήταν καλά.. είχα τα μάτια μου ανοιχτά.. με ρώτησε αν.. υπήρχε κάποιο πρόβλημα.. του ένευσα ΟΚ.. που τότε δεν.. μπορούσα να τα.. πω με λόγια.. θυμήθηκε ότι δεν.. είχαμε γνωριστεί οπότε.. μου έτεινε το.. δεξί του χέρι.. και μου ψιθύρισε.. "εγώ είμαι ο Κώστας".. το έπιασα με.. το αριστερό γιατί.. μόνο έτσι μπορούσα.. και δεν του.. το δικό μου.. γιατί δεν μπορούσα.. και με αυτόν.. παράξενο τρόπο έκανα.. την πρώτη γνωριμία.. στο ίδρυμα..
1 / 9 / 2024
.. θυμήθηκα λοιπόν ότι.. από παιδί είχα.. υιοθετήσει τις 2.. τελειές σε αντικατάσταση.. του κομματός που.. σαν λέξη δεν.. την συμπαθούσα καθόλου.. επηρεασμένος από τα πολιτικά.. είχα πολλά τέτοια.. αλλά με την.. φορά που έχω πάρει.. ας πάμε πάλι.. στην πρώτη μου.. μέρα στο ίδρυμα.. την ώρα της.. εισόδου μου εκεί.. είχαν πει στην.. μάνα μου μετά.. να πάει ξανά εκεί.. που θα μου.. είχαν καταχωρίσει ένα.. αμαξίδιο με το.. όνομα μου.. γραμμένο με χαρτοταινίες.. στην πλάτη του.. για να με κυκλοφορήσει.. μετά ήρθε ο.. φυσικοθεραπευτής που μου είπε.. για όσο θα.. ήμουν εκεί τις.. εργάσημες μέρες τις 8.. θα ήμουν εκεί.. που είχε εξηγήσει.. στην μάνα μου.. και για μία ώρα.. θα κάναμαι ότι μπορούσαμε.. μου είχε ανακοινώσει.. ότι ανάλογα με.. την πρόοδο μου.. πάντως όχι παραπάνω.. από 9 μήνες..
