Αι γυναίκαι είναι πετεινόμυαλαι και ελαφραί -το λένε και οι έρευνες.

Αν πριν από 10 χρόνια μιλούσες για τα δεινά του καπιταλισμού σε λέγανε γραφικό.

Πλέον βέβαια μπορείς να πεις άφοβα τον καπιταλιστή μαλάκα, διότι είναι μέινστριμ. Επίσης μπορείς να πεις μαλάκα τον ομοφοβικό, το ρατσιστή και το χρυσαυγίτη, για τους ίδιους λόγους -επειδή είναι μέινστριμ.

Αυτό που δεν μπορείς να πεις χωρίς να σε πουν γραφικό, είναι ότι οι γυναίκες εξακολουθούν να είναι δεύτερης κατηγορίας άνθρωποι (όπως και οι γκέι, οι μαύροι, οι ανάπηροι, οι Πακιστανοί, κι ας ποστάρουμε όσα ουράνια τόξα και αντιρατσιστικά βιντεάκια θέλουμε).

Αν προσπαθήσεις να εξηγήσεις σε κάποιον άντρα πόσο πακέτο είναι να είσαι γυναίκα (προφανώς εννοώ αυτούς που δεν θεωρούν τις γυναίκες κατώτερες by default -και αυτοί που όντως τις θεωρούν δεν είναι λίγοι), στην καλύτερη περίπτωση θα σε πει υπερβολική. Στη χειρότερη, σπαστικιά, γκρινιάρα, νευρωτική ή πρηξαρχίδω (πολύ μοδάτο -άμα είσαι γυναίκα και παραπονεθείς για οτιδήποτε είσαι γκρινιάρα και σπας αρχίδια, άμα είσαι άντρας μπορείς να τα κάνεις τσουρέκια σε όλη την υφήλιο και να κατεβάζεις μούτρα σαν κακομαθημένο πεντάχρονο που δεν του πήραν πλεϊμομπίλ ελεύθερα, κανείς δεν θα σε κακοχαρακτηρίσει, είσαι άντρας κι ως γνωστόν οι άντρες δε γκρινιάζουν, αυτά είναι γυναικεία τερτίπια).

Είσαι λοιπόν γραφικός αν μιλήσεις για το πόσο πρακτικά αδύνατο είναι να είσαι ταυτόχρονα μάνα, φίλη, σύζυγος, νοικοκυρά, γκόμενα, επαγγελματίας και όλα αυτά με λαμπερό δέρμα, γυμνασμένους κοιλιακούς και φυσικά χαμόγελο, επειδή αυτά τα έχουμε ξεπεράσει πλέον. Επίσης υπάρχει και το φανταστικό επιχείρημα “ναι αλλά η γυναίκα μπορεί να βρει ένα πλούσιο μαλάκα να δουλεύει από το πρωί μέχρι το βράδυ κι εκείνη να κάθεται”, λες και το να γίνεις αργόσχολη βίζιτα είναι το όνειρο κάθε γυναίκας -άλλο τώρα άμα εσύ είσαι ιδιότροπη και δε θες. Άμα, δε, δεν επιτυγχάνεις τα παραπάνω και σου φεύγει η μαγκιά από την κούραση και είσαι κακοδιάθετη, ε μην παραπονεθείς αν ξενογαμήσει ο άλλος, πόσο να αντέξει τα μούτρα σου.

Γαμάτη είναι και η θεωρία ότι τα οικιακά και τα παιδιά είναι γυναικεία δουλειά, το νοιώθω κι εγώ βιολογικώς, δηλαδή, έχω προφανώς κατασκευαστεί για να σφουγγαρίζω πατώματα και να πλένω σώβρακα. Το πιο γαμάτο βέβαια είναι όταν λένε “αυτός ΤΗΝ ΒΟΗΘΑΕΙ με τις δουλειές” / “ασχολείται με τα παιδιά”. Ότι αυτά είναι γυναικείες δουλειές και της κάνει χάρη, οπότε πρέπει να του πει και ευχαριστώ.

Αν είσαι γυναίκα πρέπει να προσπαθείς μια ζωή να αποδείξεις ότι δεν είσαι ελέφαντας. Πρέπει να αποδείξεις ότι δεν είσαι κλασσική σπαζαρχίδω ζηλιάρα γκόμενα -επειδή βάσει DNA, είσαι.

Αν, ας πούμε, πεις ωραίες 50 γυναίκες και μια άσχημη, είσαι κλασσική γκόμενα που δεν λες καλό λόγο για άλλη γυναίκα.

Αν ενοχληθείς που του γκόμενού σου του τρέχουν τα σάλια με ό,τι κώλο περνάει μπροστά του, είσαι κλασσική γκόμενα ζηλιάρα (ενώ ας πούμε αν περνάει ένας ωραίος γκόμενος και η γυναίκα κάνει σχόλια του τύπου “τι καύλας είσαι 'συ” ο άντρας θα γουστάρει).

Αν εσύ έχεις καλό προσανατολισμό και ο άντρας δίπλα σου δεν ξέρει πού είναι ο βορράς και πού ο νότος, δεν πειράζει. Θα χαθείτε καμιά δεκαριά φορές μέχρι να βρει από μόνος του το δρόμο, επειδή οι άντρες έχουν καλό προσανατολισμό και οι γυναίκες χάλια, το λένε και οι έρευνες (οι ίδιες έρευνες που λένε ότι οι γυναίκες δεν έχουν καλή αίσθηση του χώρου, του τόπου, του χρόνου και γενικώς του σύμπαντος και απορώ πώς βγαίνουμε έξω από το σπίτι χωρίς λουράκι και δεν σκοτωνόμαστε).

Αν εσύ έχεις πρακτικό μυαλό και ο άντρας είναι μαστροχαλαστής, επίσης δεν πειράζει. Οι γυναίκες δεν τα πάνε καλά με τα πρακτικά, είναι θέμα DNA. Γι' αυτό, ο άντρας θα πιάσει πχ το μηχάνημα που χάλασε, θα το διαλύσει, θα γίνετε μπίλιες (γιατί εσύ φταις που δεν το 'φτιαξε, τον έφαγες με τη γκρίνια σου) και στο τέλος θα αναγκαστείς να φωνάξεις τεχνικό -μόνη σου, γιατί αυτός τα πήρε τώρα που τον έπρηξες και έφαγε όλη μέρα με το κωλομηχάνημα και δεν μπορεί να ασχοληθεί άλλο.

Αν ντύνεσαι πρόχειρα και δε βάφεσαι, είσαι κομμουνίστρα/ λεσβία. Αν ντύνεσαι σέξι είσαι ξέκωλο και μην παραπονεθείς αν σου πιάνουν τον κώλο στο δρόμο, γι' αυτό δε ντύθηκες έτσι?

Αν πηδιέσαι με πολλούς, είσαι πουτάνα -οι άντρες βέβαια σήμερα δεν έχουν πρόβλημα αν μια γυναίκα πηδιέται με πολλούς, δηλαδή αν είναι πουτάνα. Αν ένας άντρας πηδιέται -σόρι, πηδάει- πολλές, είναι ακόμα μάγκας, σ' αυτό είμαστε σταθεροί.

Αν ένας άντρας είναι απόλυτος και έχει έντονη προσωπικότητα, είναι αυταρχικός. Αν το κάνεις εσύ, είσαι αγάμητη -ως γνωστόν όλο το είναι της γυναίκας εξαρτάται από αν γαμιέται καλά, το λένε και οι έρευνες.

Γουστόζικο βρίσκω και που οι γυναίκες είναι άσχημο να βρίζουν ενώ οι άντρες μπορούν να κατεβάζουν χριστοπαναγίες ελεύθερα, διότι είναι βαρβατίλα -οι γυναίκες άμα βρίζουν χάνουν τη θηλυκότητά τους, οπότε άμα ας πούμε αν τσακωθείς με έναν άντρα και σου πει “άντε γαμήσου καριόλα”, εσύ πρέπει να απαντήσεις “στο καλό να πας”. Χωρίς να υψώσεις τη φωνή διότι α) θα είσαι υστερική και πρηξαρχίδω, ή β) θα χάσεις τη θηλυκότητα σου. Έξτρα μπόνους για εκείνους που έρχονται τσαμπουκαλεμένα από πάνω σου και δεν ξέρεις τι να φοβηθείς περισσότερο, μη χάσεις τη θηλυκότητά σου ή μη φας κάνα φούσκο και δεις το χριστό φαντάρο. Γιατί είναι και αυτό ένα από τα ωραία του να είσαι γυναίκα, το να φοβάσαι για τη σωματική σου ασφάλεια -από το να βγεις με κάποιον που δεν ξέρεις καλά ή το να περπατήσεις μόνη σου σε μια ερημική γειτονιά, μέχρι το να βρίσεις κάποιον που σε ακολουθεί στο δρόμο και σου περιγράφει τι θέλει να κάνει στο μουνάκι σου (σημείωση: ακόμη πιο γουστόζικο γίνεται όταν αυτά τα ακούς στα 12-13 σου, γυρνώντας από το σχολείο -καλέ κάτι πλάκες που σπάμε εμείς τα κορίτσια!). Το να είσαι γυναίκα προσθέτει οπωσδήποτε μια πικάντικη νότα σασπένς στην καθημερινότητά σου.

Εδώ να σημειώσω ότι μου αρέσει πολύ που οι στρέιτ άντρες παραπονιούνται όταν τους την πέφτουν οι γκέι -δεν έχουν πρόβλημα τι κάνουν στο κρεβάτι τους, αλλά μην τους το επιβάλουν κι όλας. Άμα είσαι γυναίκα όμως είναι πολύ νορμάλ το να περνάει δίπλα σου κάθε τελειωμένος κωλόγερος και να σου ψιθυρίζει ερωτόλογα και είσαι υπερβολική άμα παραπονιέσαι.

Α, επίσης, άμα είσαι γυναίκα πρέπει να γελάς με τα αστειάκια για σας τις γυναίκες (πάντα έτσι γενικευμένα, διότι όπως επισημάναμε ήδη τα ελαττώματά μας είναι θέμα DNA), για τις ορμόνες σας, για τις ζήλιες σας, για τις γκρίνιες σας, για τις φιλίες σας που δεν κρατάνε (?), για το πόσο κουτσομπόλες είστε, για τις “αντρικές δουλειές” και τις “γυναικείες δουλειές”. Όπως άμα είσαι χοντρός πρέπει να γελάς με τα ανέκδοτα για χοντρούς, άμα είσαι μαύρος με τα ανέκδοτα για μαύρους κι άμα είσαι ο Τοτός με τα ανέκδοτα για τον Τοτό, αλλιώς δεν έχεις χιούμορ.

Ειδική μνεία στους μαλάκες ξερόλες τίποτες που επιλέγουν την πιο ηλίθια γκόμενα στο γνωστό σύμπαν (προφανώς επειδή είναι κομπλεξικοί και θέλουν να αισθάνονται ανωτερότητα) και μετά χρησιμοποιούν την ηλιθιότητα του φίκου που έχουν δίπλα τους ως απόδειξη για τη διανοητική κατωτερότητα των γυναικών.

Εννοείται το καλύτερο όλων είναι ότι όλα αυτά τα ακούς και από γυναίκες. Σαν να έπειθε ο Χίτλερ τους Εβραίους να γίνονται μόνοι τους σαπούνια ένα πράγμα.

Σόρυ παιδιά, αλλά το να είσαι γυναίκα σημαίνει ΑΚΟΜΑ ότι ανήκεις σε μια ευπαθή ομάδα. Όπως το να είσαι μαύρος, Πακιστανός, γκέι ή ανάπηρος. Τόσο μπροστά η ανθρωπότητα. Ας περάσουν ακόμη λίγες χιλιετίες μωρέ και βλέπουμε. Νωρίς είναι.