..προχθές πήρα μπανάνες.. σπάνια το θυμάμαι.. μου αρέσουν.. αλλά ακόμα τις θεωρώ πολυτέλεια.. έχω μείνει στο 70.. μπανάνες και φράουλες τρώγαμε μιά φορά το χρόνο.. ζούσαμε σύμφωνα με τα έσοδα.. ένα τρίτο πήγαινε στο κομπόδεμα.. δεν υπήρχε εμπιστοσύνη στην ασφάλιση.. με τα υπόλοιπα δύο τρίτα ζούσαμε.. έπρεπε να κρατήσουν όλο το μήνα..
η ευτυχία ήταν ένα καλομαγειρεμένο σπιτικό φαγητό.. όχι ένα γκουρμε εστιατόριο.. μια αρμονική συμβίωση σε ένα χαρούμενο περιβάλλον.. όχι η μοναξιά σε ένα πολυτελές σπίτι.. μια εκδρομή με το πουλμαν με μεγάλη και καλή παρέα.. όχι μια μοναχική διαδρομή με ακριβό αυτοκίνητο.. αλλά ήδη ο σπόρος του κακού υπέσκαπτε την ευτυχία.. το χόλυγουντ μας βομβάρδιζε με το αμερικάνικο όνειρο.. την ευτυχία της κατανάλωσης και της προβολής.. του life style.. πρόβαλε ως ευτυχία το ακριβό.. την απόδειξη της επιτυχίας.. αρχίσαμε να ζηλεύουμε μια ευτυχία που στην ουσία δεν υπήρχε παρά στα σχέδια της κοινωνικής μηχανικής.. αρχίσαμε να θαυμάζουμε είδωλα.. επιτυχημένα μοντέλα κοινωνικής ανέλιξης μέσω της ιδιοκτησίας.. χωρίς να καταλαβαίνουμε.. ότι για να υπάρχουν πρέπει οι υπόλοιποι να τα τροφοδοτούν.. δε μας ένοιαζε.. ας καταφέρναμε να γίνουμε επιτυχημένοι.. κι ας εκμεταλλευόμασταν τους υπόλοιπους.. που θα έπρεπε πλέον να μας θαυμάζουν.. που καταφέραμε να τους εκμεταλλευτούμε.. στερηθήκαμε τα εισαγόμενα προϊόντα.. και απέκτησαν μια θρηλούμενη ποιότητα.. ήταν καλά.. γιατί ήταν ακριβά.. γιατί η απόκτησή τους μας έθετε στην ομάδα των επιτυχημένων..
η μεταπολίτευση ήταν μια απογοήτευση για μένα.. αρχικά κατέρρευσε η ελπίδα μου ότι θα τιμωρηθούν όλοι αυτοί που συνέπλεαν και βολεύονταν με το καθεστώς.. λες και γινόταν η μισή ελλάδα να πάει φυλακή.. μετά δεν είδα καμιά θεαματική αλλαγή στο θέμα της ελευθερίας.. δεν άλλαξε η σχέση μου με τα σώματα ασφαλείας.. σε προσωπικό επίπεδο σα να μην άλλαξε κάτι.. εκτός από τις νύχτες με πασατέμπο και ντοιτσεβέλε.. σιγά σιγά τα ξεκαθάρισα.. εκτίμησα ότι το να περάσεις από την τρομοκρατία στην ελευθερία περιέχει κινδύνους ελευθεριότητας.. εκτίμησα την ομαλή μετάβαση.. και ο αντίλογος του πασόκ δε μου φαινόταν πιστικός.. από τον ανδρέα εισέπραττα μιά αγυρτεία.. από την αριστερά μια τυπολαγνία.. και στα 15 να ψήφιζα.. δε θα έβρισκα κάτι να με εκφράζει..
και ήλθε το πασόκ.. με ένα άρωμα ελευθερίας.. αλλά πολύ περισσότερο ελευθεριότητας.. το επίπεδο ζωής μας ανέβηκε αλματωδώς.. τι πειράζει που ήταν με δανικά.. γίναμε όλοι επιτυχημένοι.. μπορούσαμε να παίρνουμε εισαγόμενα προϊόντα.. μεγάλο σπίτι.. μεγάλο αυτοκίνητο.. ανταγωνιζόμασταν το γείτονα και το συγγενή.. δε ξέρω.. δέχομαι το άγχος για το αν θα έχω να φάω.. αλλά το άγχος για το αν καταφέρω έχω ανώτερο βιοτικό επίπεδο από τον διπλανό.. μου φαίνεται πολύ κενό.. μια γενιά μεγάλωσε σε αυτό το μοντέλο.. δυτικού τύπου.. ελεύθερης οικονομίας.. και τώρα.. ξαφνικά.. αυτοί που μας διαπαιδαγώγησαν.. μας έκαναν τους απατεωνίσκους που είμαστε.. μας κακίζουν γι αυτό που μας κατάντησαν..
εγώ ακόμα παίρνω μπανάνες μια φορά το χρόνο.. είναι ένα είδος ευτυχίας.. :):)
