Πόσες και ποιές εμφανίσεις του Αναστάντος Χριστού έχουμε και πότε έγιναν;

Στα κείμενα της Αγίας Γραφής παρουσιάζονται ένδεκα εμφανίσεις του Αναστάντος Χριστού, από τις οποίες οι δέκα έγιναν στο διάστημα μεταξύ της Αναστάσεως και της Αναλήψεως και μία μετά την Πεντηκοστή. Μερικές από αυτές περιγράφονται αναλυτικά και άλλες απλώς απαριθμούνται. 

Καί, βέβαια, πρέπει να πούμε ότι δεν περιγράφονται όλες από τους ίδιους Ευαγγελιστάς, δηλαδή δεν αναφέρονται και οι ένδεκα σε κάθε ένα ξεχωριστό Ευαγγέλιο, αλλά μερικές μνημονεύονται από τον έναν Ευαγγελιστή και μερικές από τον άλλο.
 
Προφανώς υπήρξαν και άλλες εμφανίσεις του Αναστάντος Χριστού. Είναι χαρακτηριστικός ο λόγος του Ευαγγελιστού Λουκά στις Πράξεις των Αποστόλων: “οίς και παρέστησεν εαυτόν ζώντα μετά το παθείν αυτόν εν πολλοίς τεκμηρίοις, δι’ ημερών τεσσαράκοντα οπτανόμενος αυτοίς και λέγων τα περί της βασιλείας του Θεού” (Πράξ. α’, 3). Είναι φυσικό αυτό να γινόταν γιατί, αφ’ ενός μεν ήθελε να τους παρηγορήση, αφ’ ετέρου δε να τους προετοιμάση για την Ανάληψή Του, αλλά και την έλευση του Παναγίου Πνεύματος.

Οι ένδεκα εμφανίσεις του Αναστάντος Χριστού είναι οι ακόλουθες:

1. Στον Σίμωνα Πέτρο (Α’ Κορ. ιε’, 5, Λουκ. κδ’, 35).
2. Στην Μαρία την Μαγδαληνή (Μάρκ. ιστ’, 9-11, Ιω. κ’, 11-18).
3. Στις Μυροφόρες γυναίκες (Ματθ. κη’, 9-10).
4. Στους δύο Μαθητάς που πορεύονταν προς Εμμαούς (Μάρκ. ιστ’, 12-13, Λουκ. κδ’, 13-15).
5. Στους δέκα Αποστόλους, όταν απουσίαζε ο Θωμάς (Μάρκ. ιστ’, 14, Λουκ. κδ’, 36-43, Ιω. κ’, 19-25).
6. Στους ένδεκα Μαθητάς, παρόντος και του Θωμά (Ιω. κ’, 26-29).
7. Στους επτά Αποστόλους στην λίμνη της Τιβεριάδος (Ιω. κα’, 1-23).
8. Στους ένδεκα στην Γαλιλαία (Ματθ. κη’, 16).
9. Στους Αποστόλους στην Βηθανία, όταν αναλήφθηκε (Μάρκ. ιστ’, 19-20, Λουκ. κδ’, 50, Πράξ. α’, 6-11, Α’ Κορ. ιε’, 7).
10. Στον αδελφόθεο Ιάκωβο (Α’ Κορ. ιε’, 7).
11. Στον Απόστολο Παύλο (Α’ Κορ. ιε’, 8-9).


Από το βιβλίο “Οι Δεσποτικές εορτές” 
του Μητρ.Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου, κκ Ιερόθεου

Τι Θεός είναι αυτός!

Πόσες φορές στη ζωή μας διστάσαμε, φοβηθήκαμε 

και ο Χριστός δεν μας αρνείται.

Τι Θεός είναι αυτός!

Τι αγάπη έχει!

Τον προδίδεις και σ΄αγκαλιάζει,
Τον αρνείσαι και σε φροντίζει,
Τον σταυρώνεις και σε συγχωρεί,
Τον σκοτώνεις και σ΄ανασταίνει.

π. Αστέριος Χατζηνικολάου

1ος Λαϊκός Αγώνας Δρόμου στην Ιερά Μητρόπολη Πατρών και στην ενορία Αγίου Ανδρέου Εγλυκάδος

Του Αλέξανδρου Κολλιόπουλου - μέλους της οργανωτικής επιτροπής,  

εκδότη της εφημ. Ο ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΟΣ

Τετρακόσιοι και πλέον δρομείς κάθε ηλικίας, κυρίως νέοι και παιδιά, έλαβαν μέρος στον 1ο Λαϊκό Αγώνα Δρόμου που διοργάνωσε η ενορία του Αγίου Ανδρέου Εγλυκάδος, υπό την αιγίδα της Ιεράς Μητροπόλεως Πατρών και τις ευλογίες του Σεβασμιωτάτου κ.κ. Χρυσοστόμου εις μνήμην του αοιδίμου Ιερέως π. Δημητρίου Αθανασόπουλου, οποίος πριν από λίγους μήνες έφυγε από τον κόσμο αυτό.
 
Το όλο κλίμα ενθουσιαστικό και συγκινητικό.
 
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρών κ.κ. Χρυσόστομος χαιρέτησε με θερμά λόγια την εκδήλωση και συνεχάρη τον εφημέριο και τους συνεργάτες του και συνδιοργανωτές της πρωτότυπης και πρωτοπόρας αυτής εκδηλώσεως και ευχαρίστησε και επήνεσε τους συμμετέχοντες αθλητές, στους οποίους επέδωσε τους επαίνους και από μίαν εικόνα της Παναγίας.

Στην εκδήλωση ετιμήθησαν οι δύο παλαιοί Πατρινοί Μαραθωνοδρόμοι, οι Νικόλαος Αργυρόπουλος και Θεοφάνης Τσιμιγκάτος, ο πρωταθλητής του βάδην Ιωάννης Καυκάς, ο 3ος παγκόσμιος Πρωταθλητής στα διακόσια μέτρα Γεώργιος Παναγιωτόπουλος και η εν ενεργεία αθλήτρια της Κολύμβησης και 1η Μεσογειονίκης το 2013, Θεοδώρα Δράκου.
 
Το πρώτο βραβείο στους άνδρες, δόθηκε εις μνήμην του Εγλυκαδιώτη 3ου Βαλκανιονίκη Πέτρου Παπαγεωργίου, ο οποίος εκοιμήθη εξ αιτίας τροχαίου ατυχήματος σε ηλικία 27 ετών.
 
Στους άνδρες οι δέκα πρώτοι ήσαν:
 
Σταματόπουλος Γιάννης, Κοκόλας Κων/νος, Ξενοπανάγος Χρίστος, Κολλιόπουλος Αθανάσιος, Κατσίκης Αντώνιος, Κονομής Δημήτριος, Χαροκόπος Μιχαήλ, Ντότσικας Χρήστος, Καλαντζόπουλος Φώτιος και Βανταράκης Θεόδωρος
 
Στις γυναίκες οι δέκα πρώτες ήσαν:
 
Λάμπρου Μαρία, Ζερβή Αγγελική, Μαυροειδή Αλεξία, Βαγενά, Γκάμαρη Μάρθα, Δημητροπούλου Βίβιαν, Νικολοπούλου Αριστέα, Νταή Ελένη, Κυδωνιάτη Μαρία, Τσώκου Ιωάννα.
 
Στην εκδήλωση παρέστησαν, ο Περιφερειάρχης Δυτικής Ελλάδος κ. Απόστολος Κατσιφάρας, ο Δήμαρχος Πατρέων κ. Ιωάννης Δημαράς, ο Γενικός Γραμματέας Μ.Μ.Ε. της Κυβερνήσεως και υποψ. Περιφερειάρχης Δυτ. Ελλάδος κ. Ανδρέας Κατσανιώτης, ο Αντιδήμαρχος κ. Χαράλαμπος Στανίτσας και άλλοι εκπρόσωποι Αρχών και Φορέων. 
 
Η εκδήλωση έκλεισε με ευχαριστίες του π. Κων/νου Αθανασόπουλου και με παραδοσιακούς χορούς από τα χορευτικά της ενορίας Αγίου Ανδρέου Εγλυκάδος.

--------

Η Οργανωτική Επιτροπή ευχαριστεί τους χορηγούς: Το ζαχαροπλαστείο «ΕΝΤΕΛΒΑΪΣ»,  την Αρτοποιία  «ΜΑΚΡΗΣ», τον ΟΛΠΑ, τη «ΦΡΟΝΤΙΔΑ» κ. Ιωάννη Μάκκα, τις διανομές αναψυκτικών «ΜΠΑΚΑΛΑΡΟΣ», την εταιρεία Ηλεκτρικών Συσκευών «ΔΟΥΒΡΗΣ»,  το ΚΤΕΛ ΑΧΑΙΑΣ τον κ. Πρόεδρό του κ. Ανδρέα Μανωλόπουλο, τον κ. Κων/νο Παπαγεωργίου, αδελφό του τιμωμένου αποθανόντος Πέτρου Παπαγεωργίου, τον κ. Τζατζαδάκη και τα «ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΑ ΓΕΝΙΑ»  τα οποία προσφέρουν δωρεάν δίδακτρα για ένα χρόνο σε 2 παιδάκια της ενορίας μας το ένα στο γυμνάσιο και το άλλο Λύκειο  που έχουν οικονομικό πρόβλημα.
 
Επίσης ευχαριστεί την Αστυνομική Διεύθυνση Αχαΐας και την Τροχαία για την ευγενική παρουσία τους και την ασφάλεια των συμμετεχόντων στον αγώνα. Το ΣΕΓΑΣ  και τον πρόεδρό του κ. Ευάγγελο Τζελάτη,  τους Κριτές και τους συνεργάτες των. Τον ΔΗΜΟ ΠΑΤΡΕΩΝ και ιδιαιτέρως τον Αντιδήμαρχο κ. Χαρ. Στανίτσα. Τον ΕΡΥΘΡΟ ΣΤΑΥΡΟ με τους Εθελοντές και συνεργάτες των, τους ΙΑΤΡΟΥΣ κ. Αργύρη Θέου, κ. Βασίλειο Χάρτα, κα Ασημίνα Ζαμιά - Τσιμάρα, τον Σύλλογο Ραδιοερασιτεχνών  Δυτικής Αχαΐας. Τους Εθελοντές του Δήμου Πατρέων  και την υπεύθυνη κ. Μαρία Γκολφινοπούλου. Τους δεκάδες εθελοντές της ενορίας. Επίσης το Χορευτικό της ενορίας με τον υπεύθυνο κ. Παναγιώτη Παπαναγιώτου που με υπέροχο τρόπο απέδωσαν τους παραδοσιακούς χορούς της πατρίδας μας και μας έκαναν υπερήφανους.
 
Τον συντονισμό του αγώνος είχε ο π. Κων/νος Αθανασόπουλος και ο εκδότης της εφημερίδος «Ο Εκκλησιολόγος» κ. Αλέξανδρος Κ. Κολλιόπουλος.
 
Πολύτιμη η προσφορά του Τεχνικού Συμβούλου Ανάπτυξης του ΣΕΓΑΣ Νοτιοδυτικής Ελλάδος κ. Απόστολου Αποστολόπουλου, της Δ/ντριας του Γραφείου Φυσικής Αγωγής της Δευτεροβάθμιας Εκπαιδεύσεως κας Γεωργίας Μητρογιάννη και του δημοσιογράφου κ. Ηλία Σωτηρόπουλου.

φωτο σε λίγο

ΕΙΡΗΝΗ! - Κυριακή του Θωμά

Ο Αναστάς Κύριος, δεν χαρίζει απλώς και για λίγες στιγμές την ειρήνη, αλλά την δωρίζει αναφαίρετα. Είναι αποκλειστικώς δική του αυτή η δωρεά, και τούτο, διότι είναι ο Θεός που δύναται να παρέχει ισοβίως το μοναδικό αυτό δώρο Του στους πιστούς. Σύμφωνα δε με τον λόγο του Απ. Παύλου, ο Χριστός, «Αυτός εστίν η ειρήνη ημών» (Εφεσ. Β' 14). Επομένως η ειρήνη δεν είναι απλώς ένα πολύτιμο αγαθό, που έχει και προσφέρει ο Χριστός, αλλά είναι πρόσωπο. Το Πρόσωπο του Νικητού του Θανάτου, του Κυρίου μας Ιησού Χριστού.
 
Αυτή η πραγματικότητα είναι ανάγκη να βιώνεται στην ζωή μας. Ο αγώνας δηλ. και η ευλογία της Χριστοποιήσεώς μας, που ξεκινά ειρηνικώς από την απλή καθημερινότητα και τις αναγκαίες υποχωρήσεις στα επουσιώδη και που φθάνει έως αυτή την κορυφαία ομολογία προς την κάθε κατεύθυνση «ο Κύριός μου και ο Θεός μου»!


                                         Αρχιμ. Ιωήλ. Κωνστάνταρος
                                         Mail: ioil.konitsa@gmail.com
                                                           Κόνιτσα.

Ἐγὼ εἶμαι ἡ Ἀνάσταση καὶ ἡ Ζωή - Ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς

Μέχρι τὴν ἀνάστασή Του ὁ Κύριος δίδασκε γιὰ τὴν αἰώνια ζωή, ἀλλὰ μὲ τὴν ἀνάστασή Του ἔδειξε ὅτι ὁ Ἴδιος ὄντως εἶναι ἡ αἰώνια ζωή. Μέχρι τὴν ἀνάστασή Του δίδασκε γιὰ τὴν ἀνάσταση τῶν νεκρῶν, ἀλλὰ μὲ τὴν ἀνάστασή Του ἔδειξε ὅτι ὁ Ἴδιος εἶναι πράγματι ἡ ἀνάσταση τῶν νεκρῶν. Μέχρι τὴν ἀνάστασή Του δίδασκε ὅτι ἡ πίστη σ’ Αὐτὸν μεταφέρει ἐκ τοῦ θανάτου εἰς τὴν ζωήν, ἀλλὰ μὲ τὴν ἀνάστασή Του ἔδειξε ὅτι ὁ Ἴδιος νίκησε τὸ θάνατο καὶ ἔτσι ἐξασφάλισε στοὺς θανατωμένους ἀνθρώπους τὴ μετάβαση ἐκ τοῦ θανάτου στὴν ἀνάσταση.
 
Μὲ τὴν ἁμαρτία ὁ ἄνθρωπος ἔγινε θνητὸς καὶ πεπερασμένος· μὲ τὴν ἀνάσταση τοῦ Θεανθρώπου γίνεται ἀθάνατος καὶ αἰώνιος. Σ’ αὐτὸ δὲ ἀκριβῶς ἔγκειται ἡ δύναμη καὶ τὸ κράτος καὶ ἡ παντοδυναμία τῆς τοῦ Χριστοῦ ἀναστάσεως. Καὶ γιὰ αὐτὸ χωρὶς τὴν ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ δὲν θὰ ὑπῆρχε κἄν ὁ Χριστιανισμός. Μεταξὺ τῶν θαυμάτων ἡ ἀνάσταση τοῦ Κυρίου εἶναι τὸ μεγαλύτερο θαῦμα. Ὅλα τὰ ἄλλα θαύματα πηγάζουν ἀπὸ αὐτὸ καὶ συνοψίζονται σ’ αὐτό. Ἀπ’ αὐτὸ πηγάζουν ἡ πίστη καὶ ἡ ἀγάπη καὶ ἡ ἐλπίδα καὶ ἡ προσευχὴ καὶ ἡ θεοσέβεια. 

Η Ζωοδόχος Πηγή – Μια ιστορία...

"... H εορτή της Zωοδόχου Πηγής εορτάζεται την Παρασκευή της Διακαινησίμου, δηλαδή την εβδομάδα που ακολουθεί αμέσως μετά το Πάσχα. Mετά την Aνάστασι είναι η πρώτη εορτή του Πεντηκοσταρίου. Eορτάζεται την ωραία εποχή της ανοίξεως μέσα στο κλίμα της πασχαλινής χαράς και αγαλλιάσεως.

H Zωοδόχος Πηγή είναι μία εορτή πρός τιμήν της Παναγίας. δεν έχει σχέσι με τη ζωή της υπεραγίας Θεοτόκου, όπως οι άλλες γνωστές θεομητορικές εορτές, λόγου χάριν τα Eισόδια, ο Eυαγγελισμός ή η Kοίμησις της Θεοτόκου. H εορτή αυτή έχει σχέσι με τις θαυμαστές επεμβάσεις της Παναγίας πρός σωτηρίαν δυστυχών και ταλαιπώρων ανθρώπων που την επικαλέσθηκαν με πίστι. H Zωοδόχος Πηγή μας υπενθυμίζει τα θαύματα, που έκανε η Παναγία σε ένα ωρισμένο ναό της στον τόπο εκείνο που προκαλεί τη συγκίνησι κάθε Έλληνος.

Στην ομιλία αυτή θα πούμε λίγα λόγια γύρω από το ιστορικό της εορτής. Aπό πού έχει την αρχή της η εορτή της Zωοδόχου Πηγής; H Zωοδόχος Πηγή αρχίζει το πρώτον από μία λεπτομέρεια, μία ασήμαντη θα έλεγε κανείς λεπτομέρεια. Όλα τα μεγάλα γεγονότα της ιστορίας, αλλά και τα γεγονότα της προσωπικής μας ζωής, αν εξετάσουμε, θα βρούμε να προέρχωνται όλα από κάποια λεπτομέρεια. Ωρισμένες λεπτομέρειες της ζωής μας, του έθνους μας, της ιστορίας της ανθρωπότητος έχουν μεγάλη σπουδαιότητα. Ποιά είναι η λεπτομέρεια, από όπου αρχίζει η εορτή της Zωοδόχου Πηγής;

"Στην κάθε στιγμή της ζωής μας ζούμε ένα Πάσχα, ένα πέρασμα..."

"Στην κάθε στιγμή της ζωής μας ζούμε ένα Πάσχα, ένα πέρασμα.
 
Από το δικό μας , το μικρό, το φθηνό, το στενό θέλημα στο Άγιο και σωτήριο θέλημα του Θεού.
 
Από την κακία στην αγάπη, απ' την υπερηφάνεια στην ταπείνωση, απ' την αμαρτία στην αρετή.
 
Και αυτό δεν είναι μόνο ένας διαρκής αγώνας. Είναι μια διαρκής νίκη και χαρά, που είναι η πρόκληση και χαρά της αιωνίου βασιλείας.
 
Να μας αξιώσει ο Άγιος Θεός να ζήσουμε το Πάσχα!
 
Το Πάσχα του Κυρίου να το χαρούμε! Και όλες τις μέρες αυτές τις εορτάσιμες να χαρούμε το δικό μας Πάσχα, για να έχουμε μέσα στην καρδιά μας τη δική Του, τη μόνη αληθινή χαρά.

Κι έτσι να περάσουμε όλη μας τη ζωή με τη δική του χαρά κι έτσι να αξιωθούμε να απολαύσουμε την αιώνια μακαριότητα στη Βασιλεία Του που μας επισφράγισε με το Σταυρό και την Ανάστασή Του!"

π. Αστέριος Χατζηνικολάου

Μάρτυρες της Αναστάσεως

 

 

Μάρτυρες τῆς Ἀναστάσεως ἀναδείχθηκαν οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι, οἱ Μάρτυρες, οἱ Ὁμολογητές, οἱ θεοφόροι Πατέρες καὶ Οἰκουμενικοὶ Διδάσκαλοι, οἱ ὅσιοι Ἀσκητὲς καὶ ὅλοι γενικὰ ὅσοι φανέρωσαν στὴ ζωή τους «ἔργῳ καὶ λόγῳ» τὴ δύναμη τῆς Ἀναστάσεως. 

 

Μάρτυρας τῆς Ἀναστάσεως ἀποδεικνύεται καὶ κάθε πιστὸς χριστιανὸς ποὺ ἀντιστέκεται στὴ φθορὰ τῆς ἁμαρτίας καὶ ζεῖ ἀπαλλαγμένος ἀπὸ τὰ πάθη, αὐτὸς ποὺ ὑπομένει τὸν πόνο καὶ τὶς δοκιμασίες, αὐτὸς ποὺ δὲν φοβᾶται τὸν θάνατο, ἀλλὰ τὸν ἀντικρίζει ὡς πέρασμα στὴν αἰώνια ζωή. Αὐτὴ τὴ μαρτυρία ἂς δίνουμε κι ἐμεῖς μὲ τὴ ζωή μας, ὥστε νὰ ἀντηχεῖ καὶ στὸ περιβάλλον μας τὸ πιὸ συγκλονιστικὸ μήνυμα ἐλπίδας: «Χριστὸς ἀνέστη! - Ἀληθῶς ἀνέστη!».  

Περιοδικό "Ο ΣΩΤΗΡ"

Γιατί ο Χριστός ενώ είπε "Μή μου άπτου" στην Μαρία την Μαγδαληνή, επέτρεψε στον Θωμά την ψηλάφισή Του; Και γιατί παραγγέλνει συνάντηση στην Γαλλιλαία;

Σχετικά με την φράση του “Μη μου άπτου“, υπάρχουν διάφορες ερμηνείες. Μια από αυτές, λέει ότι ο Χριστός την εμποδίζει να Τον αγγίξει, επειδή καταλαβαίνει ότι η Μαρία η Μαγδαληνή, νομίζει πως μετά την ανάστασή Του θα είναι όπως πρώτα με τους μαθητές του. (και ότι θα συνέχιζε να μένει μαζί τους, ξανά, σωματικώς). Όμως ο Χριστός θέλει με αυτό να της στρέψει την προσοχή, ότι αυτό πλέον αλλάζει. Δεν θα είναι μαζί τους ως φθαρτός άνθρωπος, αλλά αντί γι’ Αυτόν, θα είναι πλέον μαζί τους βοηθός το Άγιο Πνεύμα. Κι εκείνος θα επιβλέπει το Χριστιανικό έργο ως άφθαρτος άνθρωπος από τον ουρανό. Γι’ αυτό αναφέρει ότι θα ανεβεί προς τον Πατέρα Του. Για να μην της αφήσει ψευδαισθήσεις ότι όλα θα είναι, όπως πρώτα.

Τα δύο τώρα γεγονότα, (της Αγίας Μαρίας της Μαγδαληνής και του Αποστόλου Θωμά), μεταξύ τους δεν πρέπει να συγχέονται, γιατί στον κάθε ένα από τους δυο, ο Χριστός,  τους έδωσε εκείνο που μπορούσαν να καταλάβουν, να νοιώσουν την συγκεκριμένη στιγμή. Τους εξισορόπησε δηλαδή τις ανάγκες τους. (ας σκεφτούμε μόνο το γεγονός ότι η Μαρία η Μαγδαληνή αρχικά, Tον Πέρασε …για τον κηπουρό, ενώ αμέσως μετά δεν απίστησε διόλου. Ο δε Απόστολος απίστησε. Έτσι την Αγία Μαρία την Μαγδαληνή, ήθελε να την ανυψώσει στον ουρανό, τον δε Απόστολο Θωμά να τον ανορθώσει από την απιστία στην πίστη – Τρεμπέλας – Υπόμνημα ει το Ιω. Ευαγγέλιον, σελ 698-699)
 
Ο Άγιος Μάξιμος ο ομολογητής γράφει για το “μη μου άπτου“: οὐκ ἀξία (δηλ η Μαρία) τῆς τούτου κατά πνεῦμα καθέστηκεν ἐπαφῆς, καί ταῦτα τοῖς φαινομένοις αὐτόν ἐπιζητοῦσα· καί σάρκα δι᾿ ἡμᾶς γεγενημένον γινώσκουσα μόνον αὐτόν· ἀλλ᾿ οὐχί πρεπόντως καί Θεόν ἐκ Θεοῦ τοῦ Πατρός γεγεννημένον γινώσκουσα…
 
Υπάρχει και μια ακόμα λεπτομέρεια. Το Άγιον Πνεύμα μας λέει ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς ενεργούσε στους Μαθητές, όσο μπορούσαν να χωρέσουν, κατά τρεις βαθμούς και καιρούς, ήτοι “αμυδρώς”, “εκτυπώτερον” και “τελειότερον”.”Αμυδρώς” πριν το πάθος του Χριστού έπειτα ενεργούσε περισσότερο μετά την Ανάσταση, ως “έμπνευσις θειοτέρα”. Ο Χριστός, αμέσως μετά την Ανάστασή Του, έδωσε στους Μαθητές το Άγιον Πνεύμα για να τους προετοιμάσει για την μεγάλη λήψη του Αγίου Πνεύματος κατά την ημέρα της Πεντηκοστής. Έτσι ο Θωμάς δεν ήταν “έτοιμος” ακόμα για κάτι τέτοιο, κατά την πρώτη εμφάνιση του Χριστού στους Μαθητές Του. Όμως την εβδομάδα που προηγήθηκε, πριν την ψηλάφιση, ο Θώμάς κατηχήθηκε από τους υπόλοιπους Μαθητές, που “έλαβαν” ήδη πνεύμα και έτσι έτοιμος την επόμενη φορά, αξιώθηκε εκείνης της μεγάλης εμπειρίας.
 
Σχετικά με την συνάντηση στην Γαλιλαία το σχετικό χωρίο αναφέρει : “μη φοβείσθε· υπάγετε απαγγείλατε τοις αδελφοίς μου ίνα απέλθωσιν εις την Γαλιλαίαν. κακεί με όψονται”. (Μτθ. 28,7).
 
Δύο βασικοί λόγοι υπάρχουν: Ο ένας, ότι, στην Γαλιλαία ζούσαν οι περισσότεροι μαθητές (οι εβδομήκοντα) και ο δεύτερος γιατί εκεί ακόμα δεν υπήρχε ο φόβος των Ιουδαίων.
 
Ο Ευσέβιος Καισαρείας σημειώνει: “Λαθραίως κρυπταζομένοις εν Ιερουσαλήμ εφάνη. εν γε μην τη Γαλιλαία ουκετ’ επικεκρυμένως, ουδέ άπαξ, ουδέ δεύτερον. αλλ’ ουδέ εγκεκλεισμένοις (οι Μαθητές) δια τον φόβον των Ιουδαίων, συν πολλή δε τη παρρησία την θεοφάνειαν αυτού και της θεότητος την ένδειξιν εποιείτο…” (PG 22, στ 1004)
 
Ορθόδοξες-Απαντήσεις Μάρτιος 2010
Σοφία Χασιώτη, Θεολόγος

Πάσχα στο Ρίο

Χριστός Ανέστη! Ανήμερα το Πάσχα (20-4-2014), φοιτήτριες-μέλη της ΧΦΔ -σε συνεργασία με τις  Χαρούμενες Αγωνίστριες και μέλη των Φιλικών Κύκλων και της “Πρόνοιας”- αφιέρωσαν χρόνο και κόπο για τους πονεμένους αδελφούς τους.

Οι πτέρυγες και οι κλινικές του Νοσοκομείου “Παναγία η Βοήθεια”, πλημμύρισαν από τον αναστάσιμο παιάνα “Χριστός Ανέστη…”, καθώς και από αναστάσιμα τραγούδια.

Στο άκουσμα του “Χριστός Ανέστη”,οι συνοδοί των ασθενών έβγαιναν στους διαδρόμους να ακούσουν τους “παράξενους” επισκέπτες και έσπευδαν έπειτα να ανασηκώσουν τους ασθενείς τους για να ασπασθούν την εικόνα της Αναστάσεως του Κυρίου μας, την οποία κρατούσε στα χέρια του και προπορευόταν όλων, ο σεβαστός π. Χαρίτων Αθανασόπουλος-υπεύθυνος ιερέας του Νοσοκομείου και επίτιμο μέλος της ΧΦΔ.

Όπως κάθε χρόνο, προσφέραμε στους ασθενείς και τους συνοδούς τους το παραδοσιακό αυγοκούλουρο, καθώς και βιβλία και περιοδικά μας, με την ευχή να καταστούν ένα μικρό στήριγμα σε αυτές τις δύσκολες ώρες του πόνου.

Διδαχθήκαμε πολλά, γιατί κάθε νοσοκομείο είναι και ένα σχολείο που προσφέρει μαθήματα ζωής!

Μοναδική μας ευχή είναι να χαρίζει ο Κύριος σε όλους τους ανθρώπους τη σωματική ανάταση, αλλά και την ψυχική ανάσταση και να στηρίζει όλους όσους εργάζονται και διακονούν σε τέτοιους χώρους!

Πηγή: xfd.gr

Μήνυμα Πάσχα 2014 - Σεβ. Μητροπ. Μεσοαγαίας κ.κ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ

 .......
Πίσω ἀπὸ τὸν θαυμάσιο ἑορτασμὸ τοῦ Πάσχα, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, πίσω ἀπὸ τοὺς ἐπιταφίους καὶ τὰ λουλούδια, πίσω ἀπὸ τοὺς ὕμνους καὶ τὰ τραγούδια, πίσω ἀπὸ τὰ κόκκινα αὐγὰ καὶ τὰ ψητὰ ἀρνιά, πίσω ἀπὸ τὶς πολλὲς εὐχὲς καὶ τὶς λαμπάδες, κρύβεται τὸ μυστικὸ τῶν ἐλπίδων μας καὶ ὁ θησαυρὸς τῆς ἀλήθειας αὐτοῦ τοῦ κόσμου. Ἂν χάσουμε τὴν πίστη μας, χαθήκαμε. Ἂν κρατήσουμε ἀναμμένη τὴ λαμπάδα της, λυτρωθήκαμε. Ἡ ἀπάντηση στὴν ὅποια κρίση μας κρύβεται πίσω ἀπὸ τὸν θρίαμβο τοῦ Ἀναστάντος Χριστοῦ: «ὁ τὸν λόγον μου ἀκούων καὶ πιστεύων τῷ πέμψαντί με ἔχει ζωὴν αἰώνιον καὶ εἰς κρίσιν οὐκ ἔρχεται, ἀλλὰ μεταβέβηκεν ἐκ τοῦ θανάτου εἰς τὴν ζωήν».

Τὸ «Χριστὸς Ἀνέστη» πρέπει νὰ λέγεται μὲ τὰ χείλη μας καὶ νὰ ἀκούγεται ἀπὸ τὴν καρδιά μας. Εἶναι μεγάλη ἀλήθεια ἡ ἀνάσταση τοῦ Κυρίου καὶ ὅποιος τὴν δεχθεῖ στὴν καρδιά του, ἔχει τὸν Θεὸ μέσα του. Εἶναι ὅλος φῶς, ξεχειλίζει ἀπὸ ἀληθινὴ ζωή, δὲν φοβᾶται τὸν θάνατο, εἶναι γεμᾶτος ἐλπίδα.

Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ.κ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ

ολόκληρο το πασχαλινό μήνυμα εδώ

«Συνεγείρομαι σήμερον…»

Όλα βέβαια τα τροπάρια τής Εκκλη­σίας μας είναι εξαίρετα, διότι έχουν συνταχθεί από αγιασμένους και χαρισματούχους υμνογράφους, οι οποίοι με τη χάρη και πνοή του Παναγίου Πνεύμα­τος ύμνησαν τα διάφορα ιερά γεγονότα και άγια πρόσωπα τής Πίστεώς μας.

Ξεχωριστή όμως θέση κατέχουν τα τροπάρια που παρουσιάζουν και εξυμνούν τη βασίλισσα όλων των εορτών μας, την Ανάσταση του Κυρίου, η οποία έχει ονομαστεί «εορτή έορτών καί πανήγυρις πανηγύρεων». Ο έμπνευσμένος ιερός ύμνογράφος άγιος Ιωάννης ο Δα­μασκηνός βάζει όλη την τέχνη του, όλο το θεόσδοτο χάρισμά του, για να εξυμνήσει, καθώς πρέπει, τη νίκη και τον θρίαμβο του Κυρίου Ιησού Χριστού επί του θανά­του.

Ακούγοντας τους ιερούς ύμνους του, ζούμε νοερά το μοναδικό εκείνο γεγονός και πλημμυρίζει από χαρά η καρδιά μας για την Ανάσταση. Ζούμε την Ανάσταση, το Πάσχα στο παρόν, κι ας έγινε περί­που πριν από δυο χιλιάδες χρόνια. Αυτή είναι η χάρη και η δύναμη που έχουν οι ιεροί ύμνοι της αγίας Εκκλησίας μας. Ξαναζωντανεύουν τα ιερά γεγονότα, τονίζοντας συγχρόνως και σπουδαίες αλήθειες που σχετίζονται με την Πίστη και ζωή μας.

Έναν από αυτούς τους ύμνους πα­ραθέτουμε στη συνέχεια και τον σχολιάζουμε ερμηνεύοντάς τον «Χθές συνεθαπτόμην σοι, Χριστέ, συνεγείρομαι σήμερον άναστάντι σοι- συνεσταυρούμην σοι χθές- αύτός με συνδόξασον, Σωτήρ, έν τή βασιλεία σου».
 
Χθές, δηλαδή το βράδυ της Μεγάλης Παρασκευής, έμπαινα κι εγώ στον τάφο μαζί Σου, Χριστέ μου. Σήμερα όμως, κατά τη λαμπρή ημέρα της Αναστάσεώς Σου, ανασταίνομαι κι εγώ μαζί Σου. Εσύ λοι­πόν, Σωτήρα μου, δόξασέ με μαζί Σου και στην αιώνια ουράνια Βασιλεία Σου.
 

«Ούκ έστιν ώδε, άλλ' ήγέρθη»

Καθημερινώς πολλές ειδήσεις μετα­δίδονται από τα μέσα μαζικής ενημερώσεως κι από το διαδίκτυο κι ανάλογα με τη βαρύτητά τους χαρακτη­ρίζονται ως πρώτη είδηση, δεύτερη εί­δηση... Αλλά η σπουδαιότερη απ' όλες τις ειδήσεις της παγκόσμιας ιστορίας που έχουν μεταδοθεί επάνω στον πλα­νήτη μας είναι το χαρμόσυνο άγγελμα τής Αναστάσε­ως του Χριστού που ανήγγειλε ο άγγελος στις Μυροφόρες.
 
Μας πληρο­φορούν οι ιεροί Ευαγγελιστές με χαρακτηρι­στικές λεπτο­μέρειες ο κα­θένας τους ότι την πρώτη ημέ­ρα της εβδομάδας από τα βα­θιά χαράματα ήλθαν οι γυ­ναίκες στο μνήμα φέρνοντας τα αρώμα­τα που είχαν ετοιμάσει. Βρήκαν τότε την πέτρα που έφραζε το μνημείο να είναι κυλισμένη μακριά απ' αυτό. Κι όταν μπήκαν στο μνημείο, δεν βρήκαν το σώ­μα τού Κυρίου Ιησού. Κι ενώ βρίσκον­ταν σε μεγάλη απορία για το γεγονός αυτό, ξαφνικά δύο άγγελοι παρουσιά­στηκαν μπροστά τους ως άνδρες με στολές που άστραφταν από λαμπρότητα. Κι ενώ αυτές κα­τατρομαγμένες έγερναν το πρό­σωπο προς τη γή από ευλάβεια κι επειδή δεν άντε­χαν τη λάμψη των αγγέλων, είπαν οι άγγε­λοι σ' αυτές: 

«Τί ζητείτε τόν ζώντα μετά τών νεκρών; ούκ έστιν ώδε, άλλ' ήγέρθη» (Λουκ. κδ' 5-6).

Οι μυροφόρες γυναίκες ήταν πρόσω­πα πολύ σεβαστά. Άνηκαν στον ιδιαίτερο κύκλο των γυναικών που υπηρετούσαν τόν Χριστό και τούς μαθητές Του από τα υπάρχοντά τους. Δεν εγκατέλειψαν τον Κύριο ούτε στο Σταυρό. Μόνο «τό σάββατον ήσύχασαν» (Λουκ. κγ' 56), σύμ­φωνα με την εντολή του Μωσαϊκού νό­μου για την αργία της ημέρας αύτης. Αλλά το πρωί της επόμενης μέρας του Σαββάτου, πρώτης της εβδομάδας, της «μιας τών σαββάτων», πριν καλά-καλά ξημερώσει, βρίσκονταν στό δρόμο κρα­τώντας τα πολύτιμα μύρα τους, για να αλείψουν το σώμα του Ιησού.
 

Αφιέρωμα στο Άγιο Φως από το Ζωντανό Ιστολόγιο

Δείτε αγαπητοί φίλοι, ένα θαυμάσιο αφιέρωμα για το Άγιο Φως 
που εμπλουτίζεται διαρκώς από το
 ΖΩΝΤΑΝΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ.

(πατήστε πάνω στην εικόνα) 

Γιατί τα υπερ-αισθητά και υπέρλογα δεν περιγράφονται, βιώνονται εν σιωπή. Στον πληθωρισμών των λόγων ας αφήσουμε μια χαραμάδα στην καρδιά μας.

Καλή Ανάσταση στην Αμμόχωστο

Η ακολουθία του Επιταφίου τελέστηκε τη Μ. Παρασκευή για πρώτη φορά μετά το 1957 στον ιερό ναό του Αγίου Γεωργίου Εξορινού στην μεσαιωνική πόλη της κατεχόμενης Αμμοχώστου. Τον Επιτάφιο προσκύνησαν ευλαβικά πάνω από 4.000 Ελληνοκύπριοι, που μετέβησαν στην Αμμόχωστο από τις ελεύθερες περιοχές της Κύπρου. Της Ακολουθίας χοροστάτησε ο Μητροπολίτης Κωνσταντίας- Αμμοχώστου Βασίλειος, ενώ ρίγη συγκίνησης σκόρπισε με την μελωδική φωνή του ο τελευταίος ιεροψάλτης του ναού, ο 80χρονος Ανδρέας Τσαγκαράς. 

Στην κατεχόμενη Αμμόχωστο θα τελεστούν και δύο αναστάσιμες Θείες Λειτουργίες από τον μητροπολίτη Κωνσταντίας- Αμμοχώστου Βασίλειο. Η πρώτη θα τελεστεί την Τετάρτη της Διακαινησίμου, 23 Απριλίου, εορτή του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου του Τροπαιοφόρου στον ομώνυμο ναού του Εξορινού.

Η δεύτερη Θεία Λειτουργία θα τελεστεί στις 4 Μαΐου, Κυριακή των Μυροφόρων, στο μοναστήρι του 12ου αιώνα της Παναγίας του Τοχνίου, έξω από το χωριό Μάνδρες. Το χωριό Μάνδρες ήταν αμιγώς ελληνικό και βρίσκεται στους νότιους πρόποδες του Πενταδακτύλου. 

Καλή Ανάσταση, αδελφοί. Δεν ξεχνούμε!

Πασχαλινό μήνυμα Μητροπ. Πατρών κ.κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ

 ........
Παιδιά μου,
 
· Ἐσεῖς πού ἐβιώσατε τήν ἀνθρώπινη μοναξιά καί ἐθεωρήσατε πρός καιρόν, ὅτι πορεύεσθε μόνοι στά μονοπάτια τῆς ζωῆς, ἀτενίσατε σήμερα Ἐκεῖνον πού ὑπόσχεται, ὅτι εἶναι πάντα μαζί μας καί εὐαγγελίζεται, «οὐ μή σέ ἀνῶ, οὐδ’ οὐ μή σέ ἐγκαταλίπω» (Ἑβρ. ιγ’, 5), καί ἀλλοῦ, «ἰδού ἐγώ μεθ’ ὑμῶν εἰμί πάσας τάς ἡμέρας, ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος» (Ματθ. βη’, 20).
 
·Ἐσεῖς πού εἴδατε τά ὑλικά ἀγαθά νά γίνωνται σποδός ἐνώπιόν σας καί νά διαλύωνται κάτω ἀπό τά πόδια σας, βεβαιωθῆτε ἀπό Ἐκεῖνον, ὁ ὁποῖος «οὐκ ἔχει ποῦ τήν κεφαλήν κλίνῃ» (Λουκ. θ’, 58), ὅτι τόν φωτοφόρο τόπο τῆς ἀναπαύσεώς Του εὑρίσκει στίς καρδιές πού εἶναι ἀπηλλαγμένες ἀπό τά βάρη τῶν ὑλικῶν ἀγαθῶν.
 
·Ἐσεῖς πού πολύ ἐκοπιάσατε καί κοπιάζετε ἀπό τήν ἀγωνία γιά τήν πορεία τῆς ζωῆς σας καί σηκώνετε τό βαρύ της φορτίο, ἀκούσατε τόν λόγον τοῦ Ἀναστάντος Λόγου, ὁ Ὁποῖος ὑπόσχεται τήν μακαρία ἀνάπαυση: «Δεῦτε πρός με πάντες οἱ κοπιῶντες καί πεφορτισμένοι κἀγώ ἀναπαύσω ὑμᾶς». (Ματθ. ια’, 28).
 
· Ἐσεῖς πού ὑπομείνατε καί ὑπομένετε ποικίλους πειρασμούς ἀπό τόν μισόκαλο διάβολο, χαρῆτε σήμερα, διότι ἡττήθη κατά κράτος ὁ παμπόνηρος, ἀφοῦ «πάσης τῆς κτίσεως φαιδρυνομένης, σήμερον πενθήρη μόνον τόν διάβολον βλέπομεν. Ἡ γάρ ἡμετέρα χαρά τῶν δαιμόνων ἐστί συμφορά» (Ἱερός Χρυσόστομος).
 
· Ἐσεῖς πού προπέμψατε στήν αἰωνιότητα ἀγαπημένα σας πρόσωπα, εὐφρανθῆτε σήμερα, γιατί ὁ Ἀναστάς Κύριος βεβαιώνει, ὅτι εὑρίσκονται ἐκεῖ ὅπου «ἦχος καθαρός ἑορταζόντων». Οἱ μητέρες πού εἴδατε τά παιδιά σας νά φτερουγίζουν στόν οὐρανό, ἰδού ἕστηκεν ἐνώπιόν σας ἡ Μήτηρ τοῦ Κυρίου, ἡ πρώτη Μυροφόρος, πού ἔλαβε ἀπό τόν Ἄγγελο τό χαρμόσυνο μήνυμα τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Υἱοῦ της καί Θεοῦ ἡμῶν.
 
Ἀκούσατε πάντες ρῆμα καινόν καί φωνή ἀγαλλιάσεως:
 
«Θανάτου ἑορτάζομεν νέκρωσιν, ᾅδου τήν καθαίρεσιν». (Ἀπό τόν Κανόνα τῆς Ἑορτῆς), καί «τό ἄπληστον τοῦ θανάτου κεχαλίνωται στόμα, οἱ θνητοί δέ ὡς ἀδρανῆ λοιπόν καί πρόσκαιρον γελῶσι τόν θάνατον» (Ἱερός Χρυσόστομος).

ολόκληρο το πασχαλινό μήνυμα εδώ

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ! ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΙΑ

Σας ευχόμαστε ολόψυχα το Φως της Αναστάσεως να φωτίζει το δρόμο σας, να ζεσταίνει τις καρδιές σας και να σκορπίζει ευλογία σε κάθε βήμα της ζωής σας.

Αγαπητοί συνεργάτες και φίλοι,

Χ Ρ Ι Σ Τ Ο Σ  Α Ν Ε Σ Τ Η !

Α Λ Η Θ Ω Σ  Α Ν Ε Σ Τ Η !

ΓΕΧΑ ΠΑΤΡΩΝ

Καλή Ανάσταση!

Τι ήταν το Υπερώο της Σιών;

Το Υπερώο της Σιών που αναφέρεται στην Καινή Διαθήκη ήταν ένα ιδιωτικό διώροφο σπίτι, που μεταμορφώθηκε σε χώρο συναθροίσεων των χριστιανών. Σ’αυτό έγιναν, ο Μυστικός Δείπνος και το Μυστήριο της Θ. Ευχαριστίας, η Επιφοίτηση του Αγιου Πνεύματος και η ίδρυση της πρώτης χριστιανικής Εκκλησίας (Πραξ. 2.).
 
Σύμφωνα με μια παλιά παράδοση το Υπερώο στη Σιών ανήκε σε ευσεβεστάτη πλούσια γυναίκα, τη Μαρία, μητέρα του Ευαγγελιστή Μάρκου.


Πηγή: http://orthodoxanswers.gr/

Μόνο ο ένας ληστής χλεύαζε τον Χριστό; Γιατί στο Ευαγγέλιο λέει ότι «οἱ λῃσταὶ οἱ συσταυρωθέντες αὐτῷ ὠνείδιζον αὐτόν»;

Τα σχετικά χωρία είναι τα εξής

Α) Κατα Ματθαίον – Κεφάλαιο 27 – Στίχος 44
…καὶ οἱ λῃσταὶ οἱ συσταυρωθέντες αὐτῷ ὠνείδιζον αὐτόν.

Β) Κατα Μάρκον – Κεφάλαιο 15 – Στίχος 32
…καὶ οἱ συνεσταυρωμένοι αὐτῷ ὠνείδιζον αὐτόν.

Στο κατά Λουκάν έχουμε διαφοροποίηση :
Γ) Κατα Λουκάν – Κεφάλαιο 23 – Στίχος 39
Εἷς δὲ τῶν κρεμασθέντων κακούργων ἐβλασφήμει αὐτὸν

Στο ερώτημά μας τοποθετείται ο ι. Χρυσόστομος και μας λέει ότι, πράγματι,  στην αρχή και οι δύο ληστές τον χλεύαζαν «Πρότερον γαρ αφότεροι ωνείδιζον», όμως ο ένας ήρθε γρήγορα σε συναίσθηση «ύστερον δε ουκέτι» και ακολούθησε η μετάνοια

Συνεχίζοντας το επιβεβαιώνει ξανά ότι «αμφότεροι ελοιδόρουν τον Ιησούν. Και τούτο δε αληθές, ο και μάλιστα εκός γαρ αυτόν λοιδορήσαι μεν παρά την αρχήν, αθρόον δε τοσαύτην την μεταβολήν επιδείξασθαι».

Αυτό το γεγονός είναι συγκλονιστικό γιατί μας δείχνει την μεγάλη αξία  της μετάνοιας. Ακόμα και σε αυτήν την περίπτωση ενός ανθρώπου που ευρισκόμενος πάνω στον Σταυρό και ξεκινά περιπαικτικά και ειρωνικά, στο τέλος, μετανοεί ειλικρινά και σώζεται!

Ο Χριστός, έγινε αντικείμενο κοροϊδίας, ακόμα και από τους συσταυρωμένους του. Αυτό όμως δεν Τον εμποδίζει, να χαρίσει τον Παράδεισο «άμα τη μετανοία» του πρώην υβριστή Του.

Πολύ παρήγορο και ελπιδοφόρο μήνυμα που δείχνει την απίστευτη δύναμη της μετάνοιας, αλλά και το άπειρο την φιλανθρωπίας και ευσπλαχνίας του Κυρίου μας, ακόμα και την ώρα της Σταυρώσεώς Του.

Δεν πρέπει να μας παραξενεύει το γεγονός που ο ένας Ευαγγελιστής ομιλεί για τον ένα ληστή μόνο ενώ αλλού γίνεται λόγος για τους ληστές. Πάντα η διάσταση που πρέπει να δίνουμε είναι η Σωτηριολογική και όχι η συντακτική. Άλλωστε λίγη σημασία έχει αν πριν τον έβριζε ο ένας ή και οι δύο. Εκείνο που έχει σημασία είναι ότι ο μετανοημένος σώθηκε. Αυτό θέλει να δείξει ο Ευαγγελιστής Λουκάς και επικεντρώνεται στον μετανοημένο ληστή, ενώ οι άλλοι δύο (Μάρκος και Ματθαίος), δίνουν έμφαση και γενικεύουν την έκφραση τους, δίνοντας βαρύτητα στο ότι ο Χριστός ακόμα και εκείνη την πολύ δύσκολη ώρα δεν σταμάτησε να υβρίζεται ακόμα και από τους συσταυρωτές Του.

Πηγή: Ορθόδοξες Απαντήσεις