Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΥΡΙΟΠΟΥΛΟΥ
Τα Χριστούγεννα είναι η σημαντικότερη εορταστική περίοδος στον Δυτικό κόσμο. Μέρες χαράς και ανθρωπιάς που αναβλύζουν ελπίδα στις καρδιές των ανθρώπων. Όλα γύρω φωτεινά. Λαμπιόνια και στολίδια στο κέντρο κάθε πόλης.
Επίκεντρο το χριστουγεννιάτικο δέντρο και «μαγική γυάλα»… οι βιτρίνες των καταστημάτων. Εκεί προβάλλονται τα καταναλωτικά όνειρά μας. Εκεί που μικροί και μεγάλοι αποζητούν ένα δώρο, μια εικόνα, ή την ίδια τη γιορτινή ατμόσφαιρα. Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια, κάτι φαίνεται να αλλάζει. Και μάλλον στο πλαίσιο μιας προσπάθειας ουδετεροποίησης των Χριστουγέννων. Μια υπερβολή της λεγόμενης…. «πολιτικής ορθότητας».
Στις μέρες μας, οι θρησκευτικοί συμβολισμοί αποδυναμώνονται ή αφανίζονται και πολλές παραδόσεις ουδετεροποιούνται. Σε ευρωπαϊκές πόλεις, δεν είναι πια ο Santa Claus που χαρίζει δώρα στα παιδιά. Ή ο Άη Βασίλης που στριμώχνεται στις καμινάδες. Είναι ο (ακατονόμαστος) ασπρογένης καλόκαρδος παππούς, φορτωμένος με τα δώρα που στέλνουν χιλιάδες ΜΚΟ, σε κατηγοριοποιημένες ομάδες παιδιών.
Κάποτε, ήταν κλασσικό θέμα στα δελτία Ειδήσεων οι περιπέτειες των ταχυδρομικών υπαλλήλων, που λάμβαναν χιλιάδες επιστολές από παιδάκια, που συγκεκριμενοποιούσαν τα επιθυμητά δώρα. Σήμερα, αρκετά παιδιά έχουν χάσει την παιδικότητά τους. Λένε ότι δεν υπάρχει Άη Βασίλης. Και τα μεγαλύτερα ότι πρόκειται για έναν άχρηστο μύθο.
Έτσι, τα παιδιά (μας) σήμερα αντί να αδημονούν για τα δώρα του Αγίου, που άλλοτε επιβράβευε την καλή συμπεριφορά και τις σχολικές επιδόσεις, περνούν τη γιορτινή περίοδο είτε στον χρήσιμο μύθο του fortnite με εικονική συμμετοχή σε «βασιλική μάχη» πέριξ της Βηθλεέμ είτε, με μικρομέγαλη αντίληψη ανθρωπιστικού ρεαλισμού, καταγίνονται με παζάρια και εράνους για την υποστήριξη φιλανθρωπικών σωματείων. Χρήσιμο αυτό, αλλά μάλλον δουλειά και καθήκον των μεγάλων.
Η ευχή για «Καλά Χριστούγεννα», που άλλοτε δέσποζε στις βιτρίνες και τις γιορτινές επιγραφές, έχει αντικατασταθεί από την έκφραση Seasons Greetings, Happy Holidays, Joyeuses ή Bonnes Fêtes. Καλές γιορτές, δηλαδή. Στα περισσότερα δέντρα δεν υπάρχει πια φάτνη, παρά μόνο φωτάκια και πακέτα δώρων. Έτσι, τα Χριστούγεννα δεν είναι μια συμβολική ημέρα της κάποιας πίστης, αλλά, πάνω απ’ όλα, μια καταναλωτική περίοδος.