Quo Vadis

 

Quo Vadis? Waar ga je naartoe? - een Duits mystery-patroon voor een omslagdoek, een collega die weggaat, en mooie wol in de voorraad. De ontwerpster belooft een spannende tocht met verrassende elementen. Ik heb er zin in. 

Bedoeling is dat je twee handgeverfde strengen combineert met een zachte alpaca in een effen kleur. Ik twijfel een beetje tussen roestoranje of terracotta roodbruin.

 

 

Ik ga toch maar voor het roodbruin. Het is niet echt mijn kleur, maar het werkt wel met het blauw. Het begin is interessant: met verkorte rijen brei je een soort halve maan. En met de contrastkleur en steken op een hulpnaald voeg je extra structuur toe, onder vorm van biezen.  In de online groep geeft men goede raad en advies. Het is een methode die ik nog niet gebruikt heb, dus weer wat nieuws geleerd!

Deel 1 is klaar, de vraag is hoe we verder zullen gaan? Er wordt briochesteek beloofd voor deel 2, daar kijk ik al naar uit.

Voor deel 2 neem je steken op aan de onderkant van de halve maan. Mijn omslagdoek wordt te groot om in zijn geheel te fotograferen, hier een detail. Mijn tweede handgeverfde streng varieert van oranje naar roodbruin, paarsig en crèmekleur. Het oranje vind ik er wat uitspringen, dat harmonieert niet zo mooi met de rest. Ik besluit dus zoveel mogelijk de roodtinten te gebruiken. Ik kan ook nog eens in mijn voorraad kijken of ik nog wat gelijkaardig blauw heb om toe te voegen. Of de sjaal gewoon wat korter breien?

Er komen nog biezen in de andere richting, en noppen in contrastkleur. De ontwerpster laat je een beetje de vrije keuze waar je die plaatst. De snelle breisters tonen hun werk en delen schema's. Mijn brei-Duits gaat met sprongen vooruit! En zo ziet het resultaat er uit voor het wassen en opspannen. Ik deed maar 1 baan in de handgeverfde rode kleur, en eindigde met blauw en een kleine boord in contrastkleur. Ik ben blij met mijn keuze.

Het eindresultaat van een verrassende expeditie. Waar gaan we naartoe? Ik weet het niet. Maar de reis en het gezelschap onderweg is misschien nog belangrijker dan de eindbestemming....

So viel Heimlichkeit

 

Ik won een prijs in de Colorwork-knits groep: een bon om wol te kopen bij de Duitse Dibadu-webshop. Ik koos voor Dibadu Trio, drie strengen die zacht van kleur verlopen in grijzigpaarse tinten (links op de foto). En in de Duitse Fadenstille groep start een samenbreiproject voor een ajouromslagdoek; dat lijkt me een goed project voor zachte pasteltinten.

Je kan kiezen voor sjaal of stola. Ik heb zin in een echt groot wikkeldoek, ik kies stola. Het thema is advent, aftellen naar Kerstmis.  Samen breien we een heel verhaal. Er komen engeltjes meekijken hoe we het doen. Hmm. Misschien zijn mijn kleuren niet echt Kerst?

Na de engeltjes zetten we de kaarsen op tafel...

... en daarna wandelen we door het dennenbos.

Het wordt een heel lange stola, de ontwerpster gaat er van uit dat je minstens 2m60 moet hebben om die goed om je heen te kunnen slaan. Ik ben klein, dat lijkt me wel heel lang? 

De andere breisters geven goede raad: als je wol nog wat uitzet met de kantpatronen is het misschien een goed idee om het stuk nog op de naald al eens nat te maken en te zien hoe lang het wordt. Bovendien wordt het stuk diagonaal gebreid, je hebt ook nog lange punten waar je rekening mee moet houden.

Gelukkig is het patroon flexibel. Tussen elk 'verhalend' stuk is er een overgangspatroon. Je kan eenvoudig delen weglaten of herhalen. Ik wandel door het bos naar de kerstmarkt waar de lichtjes opgehangen worden en je Lebkuchen kan eten in de vorm van hartjes. Ik ben niet zo'n snoeper, dus ik hou het bij één rij hartjes. De kleuren zijn een beetje vaal op deze foto's, het zijn donkere dagen en het is niet eenvoudig om dit stuk goed te fotograferen. 

Hij is zeker lang genoeg geworden! Een paar jaar geleden volgde ik avondles Duits, omdat mijn man toen een paar keer in Duitsland aan een triatlon deelnam. En ik ontdekte ook in Duitsland veel ontwerpsters, mooie wol en een verwelkomende en gastvrije brei-community.