13:14. ΑΝΕΒΑΣΑ ΞΥΛΑ ΣΤΟ ΜΠΑΛΚΟΝΙ ΜΟΥ ΓΙΑΤΙ ΚΑΝΕΙ ΚΡΥΟ

Τέλος του κόσμου: Τι θα συμβεί στις 21 Δεκεμβρίου 2012;

Στις 13:13 στις 21.12.2013 το μεσημέρι, σύμφωνα με τις εξηγήσεις που δίνονται στο ημερολόγιο των Μάγια που τελειώνει εκείνη τη στιγμή, ο κόσμος θα ζήσει την ολική του καταστροφή.

Του Κώστα Χαρδαβέλλα

Αυτή είναι μια παραμυθολογία, η οποία κρατάει πολλές δεκαετίες τώρα και αυτές τις ώρες έχει δημιουργήσει έναν παγκόσμιο συναγερμό ανθρώπων, οι οποίοι πιστεύουν ότι έφτασε το τέλος του κόσμου και ξεκίνησαν τις προσευχές ή κάποιοι από αυτούς κλείνονται ήδη σε υπόγεια καταφύγια και ειδικά τούνελ.

Η αλήθεια όμως είναι ότι αύριο θα είναι ακόμα μια μέρα όπως όλες οι άλλες καθώς από πουθενά, ούτε από το διάστημα ούτε από τη γη υπάρχει το παραμικρό στοιχείο ότι φτάσαμε στην συντέλεια του κόσμου.

Η μεγάλη μάχη για την σωστή ενημέρωση του πλανήτη μας δίνει από χθες η NASA με τους επιστήμονές της, οι οποίοι με αλλεπάλληλες δημόσιες δηλώσεις τους καθησυχάζουν όσους  πιστεύουν ότι οι Μάγια ουσιαστικά με το τέλος του ημερολογίου τους αύριο στις 13:13 προλέγουν την επερχόμενη συντέλεια.

Εξάλλου και ένας από τους τελευταίους γέροντες σοφούς των Μάγια ο Απολινάριο Τίλι Πίστουν, ένας από τους τελευταίους ορίτζιναλ απογόνους της φυλής των Μάγια, δήλωσε χθες ότι εδώ και χρόνια που τον βομβαρδίζουν με ερωτήσεις γύρω από το υποτιθέμενο τέλος του κόσμου που καθορίζει το ημερολόγιο των Μάγια για το 2012, η μόνιμη απάντησή του είναι «όχι δεν προβλέπεται κάτι τέτοιο από τους προγόνους μου».

Γιατί όμως δημιουργήθηκε όλη αυτή η παγκόσμια ιστορία με το ημερολόγιο των Μάγια; Όπως εξηγεί ο αστρονόμος Ντέιβιντ Ντάρλινγκ σε άρθρο του στο περιοδικό «New Scientist» οι Μάγια είχαν ένα ημερολόγιο που βασιζόταν σε μια περίοδο ενός εκατομμύριου οκτακοσίων εβδομήντα δύο χιλιάδων ημερών. Αυτή ήταν μια συγκεκριμένη ημερολογιακή περίοδος για τους Μάγια, όπως εμείς καθορίζουμε την διάρκεια ενός αιώνα σε 100 χρόνια. Με δεδομένη ότι άρχιζε το 3014 π.χ. αυτό το ημερολόγιο μακράς διάρκειας των Μάγια πράγματι το τέλος του υπολογίζεται αύριο, 21.12.2012. Το μεγάλο λάθος όμως της εξήγησης του γεγονότος αυτού είναι ότι με το τέλος του ημερολογίου τους οι Μάγια δεν εννοούν και το τέλος του κόσμου αλλά τέλος του πρώτου κύκλου των ενός εκατομμύριου οκτακοσίων εβδομήντα δύο χιλιάδων ημερών και την έναρξη του νέου χρονικού κύκλου με τον αντίστοιχο αριθμό ημερών.

Από την πλευρά της η NASA, με δηλώσεις αστροφυσικών και αστρονόμων βεβαιώνουν τον κόσμο ότι δεν υπάρχει περίπτωση καμία να έρθει η καταστροφή του κόσμου αύριο από το διάστημα καθώς θα είχε ήδη διαπιστωθεί η πορεία σύγκρουσης με τη γη οποιουδήποτε πλανήτη ή μετεωρίτη από το μακρινό σύμπαν. Η NASA βεβαιώνει παράλληλα τον κόσμο μας ότι ούτε καν περίπτωση μπλακ άουτ δεν πρόκειται να συμβεί αύριο από οποιοδήποτε διαστημικό φαινόμενο και απλά μας ξημερώνει ακόμα μια συνηθισμένη μέρα όμοια με τις άλλες.

Μπορούσε απλά ο κάθε Έλληνας να συμπληρώσει στο παραμύθι αυτό με το ημερολόγιο των Μάγια ότι η μόνη χώρα στην οποία έχει γίνει η συντέλεια του κόσμου είναι η Ελλάδα.

http://www.newsbomb.gr/koinwnia/story/263614/telos-toy-kosmoy-ti-tha-symvei-ayrio-21-dekemvrioy-2012#ixzz2FgTmN0te

Αθήνα 1910 - Η Νύχτα του Κομήτη

Ο Μεγάλος Πανικός απο το Πέρασμα του Κομήτη του Halley

Πριν ακριβώς εκατό χρόνια, στην Αθήνα αλλά και σε όλη την Ελλάδα επικρατούσε τρόμος. Αιτία, ο φημολογούμενος κίνδυνος από τη διέλευση της Γης από την ουρά του κομήτη του Halley. Συγκρίνοντας τον τότε πανικό με αντίστοιχα σημερινά περιστατικά, μπορούμε να βγάλουμε χρήσιμα συμπεράσματα.

Του Θανάση Βέμπου

Πριν από ακριβώς έναν αιώνα, η Αθήνα, ο Πειραιάς αλλά και άλλες πόλεις και χωριά της Ελλάδας τελούσαν υπό το κράτος ενός παράξενου πανικού. Ενός πανικού που στην πραγματικότητα είχε εξαπλωθεί σε όλη την υφήλιο. Η διασταύρωση της ουράς του κομήτη του Halley με τη Γη το Μάιο του 1910 είχε ως αποτέλεσμα ένα άνευ προηγουμένου κλίμα υστερίας στο απόγειο της Μπελ Επόκ, σε μια εποχή που η εξοικείωση του κοινού με τα αστρονομικά φαινόμενα και το διάστημα ήταν ουσιαστικά ανύπαρκτη –ενώ η αστρονομική γνώση υστερούσε παρομοίως. Με την έλευση του νέου αιώνα επικρατούσε μια εποχή γενικότερης αισιοδοξίας, που δεν είχε ακόμα συντριβεί από το ξέσπασμα του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου –και τις εξελίξεις των μετέπειτα δεκαετιών που θα μετέτρεπαν τον 20ο αιώνα στον πλέον αιματοβαμμένο της ανθρώπινης ιστορίας. 

Αντιστοίχως, η Ελλάδα εκείνης της εποχής, ήταν πολύ διαφορετική από τη σημερινή. Με γεωγραφικά σύνορα που έφταναν ως τον Όλυμπο, με τη Μακεδονία, τη Θράκη, την Κρήτη και πολλά νησιά εκτός ελληνικής επικράτειας, έχοντας υποστεί εξευτελιστική συντριβή στον ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897 και την επιβολή Διεθνούς Οικονομικού Ελέγχου στα οικονομικά της (σας θυμίζει κάτι αυτό;) η τότε Ελλάδα ήταν μια καθυστερημένη και αδύναμη χώρα που προσπαθούσε να βρει το δρόμο της, λίγο πριν την διάλυση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και την ριζική ανατροπή του γεωπολιτικού σκηνικού στα Βαλκάνια. 

Μέσα στο σκηνικό αυτό, που ζωντανεύει σήμερα μέσα από κιτρινισμένες σελίδες εφημερίδων και ημερολογίων και ασπρόμαυρες, θολές φωτογραφίες, ένας αλλόκοτος πανικός ήρθε να προστεθεί στις μύριες όσες έγνοιες που αντιμετώπιζαν οι Έλληνες: ο φόβος για τον κομήτη του Halley. 

Ο κομήτης του Halley, ένας από τους πλέον τακτικούς περιοδικούς κομήτες του Ηλιακού Συστήματος είχε ανακαλυφθεί από τον Βρετανό αστρονόμο Edmund Halley, ο οποίος και είχε προσδιορίσει την περίοδό του: 76 χρόνια. Το πέρασμα του 1910 ήταν σημαδιακό. Ήταν η πρώτη φορά στην ιστορία που αφ’ ενός μεν η αστρονομία είχε εξελιχθεί αρκετά, αλλά και οι τηλεπικοινωνίες και συγκοινωνίες είχαν φτάσει σε σημείο ώστε μια είδηση να εξαπλώνεται αρκετά γρήγορα –τουλάχιστον στην πολιτισμένη υφήλιο. Έτσι, ένα άρθρο του διάσημου Γάλλου αστρονόμου Flammarion αλλά και ανακοινώσεις άλλων επιστημόνων σχετικά με την ύπαρξη δηλητηριωδών αερίων (κυανογόνο) στην ουρά του κομήτη, δημιούργησαν ανησυχίες. Όπως είχε υπολογιστεί, τη νύχτα της 5ης Μαΐου 1910, η ουρά του κομήτη του Halley (ένα αραιότατο νέφος αερίων με όγκο εκατομμύρια κυβικά χλμ) θα διασταυρωνόταν με τον πλανήτη μας. Σήμερα γνωρίζουμε ότι τα αέρια της ουράς των κομητών είναι εξαιρετικά αραιά, αλλά οι πενιχρές αστροφυσικές γνώσεις εκείνης της εποχής άφηναν μεγάλο περιθώριο αβεβαιότητας και επέτρεπαν την διατύπωση «τρομολαγνικών» σεναρίων –αν και είναι γεγονός πως η συντριπτική πλειοψηφία των αστρονόμων της εποχής διέψευδαν τους φόβους. 

Όμως ο φόβος δεν έχει λογική και πάει χέρι-χέρι με την άγνοια. Έτσι ο πανικός επεκτάθηκε γρήγορα σε πολλές χώρες και έφτασε φυσικά και στην Ελλάδα. Οι εφημερίδες της εποχής αποτελούν μια ενδιαφέρουσα «χρονομηχανή» που μας επιτρέπει να εξετάσουμε το κλίμα που επικρατούσε τότε. 

Οι φόβοι και η αγωνία αυξάνονταν όσο πλησίαζε η… αποφράδα ημέρα του Μαΐου. Στα τέλη Απριλίου, ο κομήτης του Halley αποτελούσε ένα εντυπωσιακότατο θέαμα στον νυχτερινό Αττικό ουρανό (πολύ διαυγέστερο και πολύ σκοτεινότερο τότε). Ο κομήτης εμφανιζόταν στις 3 τα ξημερώματα λίγο αριστερότερα και ψηλότερα της Αφροδίτης. Στις 3.20 πμ εμφανιζόταν η κεφαλή ενώ η ουρά έπιανε το 1/4 του ουρανού! «Και είνε ωραίον και μεγαλοπρεπές το θέαμα του κομήτου, που ομοιάζει με ένα μεγάλον ηλεκτρικόν προβολέα ρίπτοντα την δέσμην των ακτίνων του εις τον ορίζοντα», έγραφε χαρακτηριστικά ο Χρόνος της 29ης Απριλίου. Στο ίδιο φύλλο διαβάζουμε: 

«Καθ’ εσπέραν, οι κύκλοι των ξενύχτηδων ογκούνται και πληθύνονται διαρκώς. Ενώ πριν εμετρούντο εις τα δάκτυλα, τώρα βλέπετε κάθε νύκτα πλήθος ανθρώπων οι οποίοι ουδέποτε έμειναν πέραν της πρώτης πρωινής έξω της οικογενειακής εστίας, να κάθηνται και με ιώβειον αληθινά υπομονήν να αναμένουν να ιδούν τον κομήτην. Και ακούετε τας πρωινάς ώρας εις όλας τας αθηναϊκάς όδους, από τας κεντρικωτέρας μέχρι της πλέον αποκέντρου, διαλόγους:
-Και πώς τέτοια ώρα έξω, κυρ Γιάννη;
-Βρε αδελφέ, εκάθησα κι εγώ για να ιδώ αυτόν τον κομήτη που θα μας χαλάση». 

 

«Ψευτιές των εφημερίδων» 

Στις αρχές Μαΐου, η ανησυχία είχε φτάσει στο κατακόρυφο. Οι Καιροί (Τρίτη 4.5.1910) γράφουν ενδεικτικά: «Σοβαρά ή ελαφρότερα, τραγικά ή αστεία, κρούσματα της κομητοφοβίας από όλον τον κόσμον αναγγέλλονται καθημερινώς. Και η ανθρωπότης του 20ου αιώνος φαίνεται σχεδόν τόσο απλοϊκή όσον και η των μέσων αιώνων, όσον η του έτους 1000 μΧ…». Ο ιός του πανικού είχε ριζώσει για τα καλά και στη χώρα μας. Στον Χρόνο (πάλι της Τρίτης, 4.5.1910), παίρνουμε μια σχετική ιδέα: «Δυο ημέραι μας υπολείπονται ακόμη. Και ύστερα; Αυτό το ‘ύστερα’ είναι που έχει ξεζουρλάνει τα εννέα δέκατα των Αθηναίων. Συζητήσεις εις τα καφενεία διά τον κομήτην, κουβεντολόι ατελείωτο επί του αυτού θέματος… Το μόνον ζήτημα της ημέρας και της νυκτός. Θα μας καταστρέψη η διαβολεμένη αυτή ουρά ή θα την περάσωμε χωρίς καμμίαν βλάβην; Δεν πιστεύωμεν ποτέ οι Αθηναίοι να ησθάνθησαν μεγαλειτέραν αγωνίαν, ούτε ακόμη κατά τας παραμονάς βουλευτικών εκλογών. Τι γίνεται την νύκτα εις την οδόν Πανεπιστημίου όπου διακρίνεται καλλίτερα η τεραστία ουρά εις το Ζάππειον και εις το Πολύγωνον ακόμη, κατά τας πρωινάς ώρας, δεν λέγεται». Στο φύλλο της ίδιας ημέρας, ο επιφυλλιδογράφος «Δείνα» γράφει σχετικά με το Ζάππειο: «Το χθεσινόν Ζάππειον δεν ενεθύμιζε τίποτε από τον ερημικόν κήπον με τους ολίγους ρωμαντικούς και σιωπηλούς του περιπατητάς, που εγνωρίσαμεν όλοι τας νύκτας της ανοίξεως και του καλοκαιριού… σμήνη ανθρώπων εκυκλοφόρουν ανήσυχα, μαύραι σκιαί διεκρίνοντο εις κάθε πάγκον καθισμέναι, γυναικόπαιδα έσπευδαν εδώ κι εκεί, νεολαία ανεβοκατέβαινε με κιθάρας και μανδολίνα και φωνάς, γέροντες ακόμη με μποξάδες περιεπλανώντο, ως υπάρξεις καταδιωκόμεναι από αγρυπνίαν». 

Την επόμενη μέρα, Τετάρτη, 5 Μαΐου, ο Χρόνος κυκλοφορεί με πρωτοσέλιδο τίτλο «Ο Ανόητος Τρόμος», προσπαθώντας να διασκεδάσει τους φόβους και να εντοπίσει τη ρίζα του κακού. Βλέπετε, η… συντέλεια του κόσμου έχει οριστεί για το βράδι εκείνης της μέρας. «Ο πανικός ο οποίος κατέλαβε τον κόσμον από την σημερινήν συνάντησιν της Γης μετά της ουράς του κομήτου Χάλεϋ, οφείλεται πρωτίστως εις την επιπολαιότητα μεθ’ ης ωμίλησαν πολλοί αστρονόμοι της Ευρώπης και της Αμερικής περί της συστάσεως και της τροχιάς του αλήτικου άστρου, αλλ’ οφείλεται συγχρόνως και τις την αναγνωσματοποίησιν του φυσικού τούτου φαινομένου, την οποίαν απεπειράθησαν πολλαί εν Αθήναις και εν Ευρώπη εφημερίδες δια γνωστούς λόγους». Εκατό χρόνια αργότερα, τα ΜΜΕ του 21ου αιώνα θα «αναγνωσματοποιούσαν» την φοβερή και τρομερή «πανδημία» της «φονικής» γρίππης…

Την ίδια ημέρα, 5 Μαΐου, οι Καιροί φιλοξενούν κι αυτοί ολοσέλιδο άρθρο με τίτλο «Ουδένα Κίνδυνο Διατρέχει η Γη». Ο λογοτέχνης Τίμος Μωραϊτίνης γράφει χαρακτηριστικά στο φύλλο εκείνης της ημέρας. «Εξεκινήσαμεν λοιπόν δια το Ζάππειον. Όσον επλησιάζαμεν εβλέπαμεν πλήθη ανθρώπων που επήγαιναν μυστηριώδη κάτω από την δενδροστοιχίαν. Κυρίαι φορούσαι τα επανοφώρια των συζύγων των και γυναικούλες του λαού τυλιγμέναι εις σαλάκια, νέοι ρωμαντικοί και παιδιά νυσταγμένα, όλοι έτρεχαν περίεργοι. Μία έξυπνη γριούλα των συνοικιών έλεγε. ‘Δεν βαριέστε! Πού κομήτης; Είνε ψευτιές των εφημερίδων, καλέ κυρία Παρασκευούλα μου, ψευτιές’». Μάταια οι αστρονόμοι προσπαθούν να κατευνάσουν τους φόβους, λέγοντας πως το μόνο φαινόμενο άξιο λόγου που ίσως παρατηρηθεί, θα είναι φωταύγεια της ατμόσφαιρας ή πτώση διαττόντων. Στο Χρόνο της Τετάρτης, 5ης Μαΐου, ο περίφημος καθηγητής Αιγινήτης, διευθυντής του Αστεροσκοπείου Αθηνών στην περίοδο 1890-1937, λέει στον συντάκτη της εφημερίδας: «Την Πέμπτην το πρωί [ο κόσμος] θα ξυπνήση, εάν υποθέσωμεν ότι θα κατορθώση να κοιμηθή εκείνο το βράδυ, και θα απορή πώς ανησύχησε τόσον πολύ διά τόσον μικρό πράγμα. Μία θα είναι και τότε η ερώτησις που θα υποβάλη την Πέμπτην κάθε άνθρωπος τις τον εαυτόν του: ‘Μπα, αυτό ήτανε όλο;’». 

Ωστόσο δεν ήταν όλοι οι καθηγητές τόσο ψύχραιμοι. Ο Χρόνος (6.5.1910) αναφέρει το εξής περιστατικό.  

«Μόλις εξεδόθη το παράρτημα του Χρόνου έξω από τα καφενεία των Χαυτείων εσχηματίσθησαν κύκλοι συζητητών, σχολιάζοντες το τέλος του κόσμου. Μεταξύ των συζητητών ήτο και ο δημοφιλής πολιτευτής Άργους κ. Πλατούτσας, επιμένων ότι δεν έχει να φοβηθή ο κόσμος τίποτε από τον κομήτην. Ο καθηγητής του πανεπιστημίου κ. Κυπ. Στέφανος διερχόμενος εκείθεν σταματά και αποτεινόμενος προς τον κ. Πλατούτσαν του λέγει: 

-Σπεύσε να εξομολογηθής. Ο κόσμος καταστρέφεται απόψε από τον κομήτην. 

-Κύριε καθηγητά, απαντά ο κ. Πλατούτσας, από γενέσεως κόσμου ο Θεός δια να καταστρέψη την γην στέλλει πάντοτε σεισμούς και πλημμύρας. Τους κομήτες και τα άστρα τα κρατεί για στόλισμα εις τον ουρανόν. Δε καταδέχεται να τους στείλη εις την γην.

Ο κ. καθηγητής έφυγεν ευχαριστημένος». 

«Νυξ Πανικού και Τρόμου»

 

Και η νύχτα της Τετάρτης ήρθε. Τι έγινε τότε; Οι εφημερίδες της εποχής μας δίνουν μια ιδέα. «Και ήτο τόσην η συγκίνησις, ώστε και άνθρωποι σοβαροί διετέλουν χθες εν παραδόξω ταραχή, θεωρούντες άφευκτον την καταστροφήν. Συνεζήτουν όλην την ημέραν περί του κομήτου και των μέσων δια των οποίων ήλπιζον ότι πιθανώς να εσώζοντο εξ αυτού» (Καιροί, 6.5.1910). Ο τρόμος των Αθηναίων έφτασε σε τέτοιο σημείο που ένα σωρό κόσμος κατέκλυζε τα φαρμακεία της πρωτεύουσας για να προμηθευτούν… οξυγόνο και να γλιτώσουν από την ασφυξία των αερίων του κομήτη. Και οι φαρμακοποιοί, μην μπορώντας να αντεπεξέλθουν στην τεράστια ζήτηση του οξυγόνου, πουλούσαν αιθέρα και αμμωνία.

Οι εφημερίδες έγιναν ανάρπαστες. Χιλιάδες άτομα, κάθε τάξης, φύλου και ηλικίας πλημμύρισαν το Ζάππειο, τους λοφίσκους κοντά στο Αστεροσκοπείο και σε όλα τα υψώματα. Κάποιοι από αυτούς το διασκέδαζαν, αλλά οι περισσότεροι ήθελαν να περάσουν εκεί τις τελευταίες ώρες της ζωής τους. «Πολλοί μάλιστα», γράφουν οι Καιροί, «πρακτικώτεροι αυτοί κατά την νυκτερινήν εκστρατείαν των, έφερον μεθ’ εαυτών μέσα εις καλαθάκια, διάφορα φαγητά, φιάλας οίνου και φούσκας… οξυγόνου, το οποίον είχον φροντίσει να προμηθευθούν από την ημέραν εκ των φαρμακείων». Στο μεταξύ «τα γραΐδια των συνοικιών», είχαν συγκεντρωθεί στις εκκλησίες όπου ξαγρύπνησαν με προσευχές και δεήσεις, αφού είχε προηγηθεί η απαραίτητη εξομολόγηση και αλληλοσυγχώρεση. «Εις την συνοικίαν των Εξαρχείων εθεάθησαν και αλληλοσυνεχωρήθησαν μεταξύ των κρατούσαι θυμιατήρια και λιβανίζουσαι, άγνωστον βέβαια τι λιβανίζουσαι…» (Καιροί). Στην ίδια εφημερίδα διαβάζουμε σπαρταριστά περιστατικά:

* «Ένας χονδρός πλανόδιος έμπορος έλεγεν εις κύκλον από κοριτσόπουλα: Το λοιπόν, που λέτε, η ουρά του κομήτη είνε σαν είδος φωτιές κολλημένες πολύ σφιχτά… Να όπως τα σπυριά του ροδιού. Αυτές λοιπόν θα πέσουν στη Γη και την κάνουν Γης Μαδιάμ…»

* «Και άλλος με περισσοτέρας αστρονομικάς γνώσεις: Ο κομήτης τρέχει χίλιες φορές πειο γρήγορα από τον ηλεκτρισμό που φθάνει τον ήλιο σε μισό δευτερόλεπτο… Δεν το πιστεύετε; Κι όμως εγώ το διάβασα γραμμένο από έναν σοφό Αμερικανό αστυνόμο…»

Ο λόφος των Νυμφών με το Αστεροσκοπείο πλημμύρισε από κόσμο που ίσως ένιωθε περισσότερη ασφάλεια κοντά στο παρατηρητήριο των ουρανών. Στην Ομόνοια ένας άγνωστος νέος παραφρόνησε. Το ίδιο και ένας απόστρατος αξιωματικός. «Ένας παπάς μετά 4-5 άλλων μέχρι βαθυτάτης νυκτός εις εν οινοπωλείον έθυσαν εις τον Βάκχον δια να αποθάνουν ήσυχοι ότι εξετέλεσαν ένα καθήκον» (Σκριπ, 6.5.1910). όμως το καλύτερο έγινε σε ένα ύψωμα της Πλάκας, όπου καμιά τριανταριά άντρες οπλισμένοι με ρόπαλα είχαν συγκεντρωθεί περιμένοντας να… κόψουν την ουρά του κομήτη!!

Στον κήπο του Αρχαιολογικού Μουσείου, στην Πατησίων, είχαν εγκατασταθεί υπαίθρια ξενοδοχεία ύπνου και είχαν στηθεί κρεβάτια από οικογένειες που δεν ήθελαν να χάσουν το θέαμα, να μην χάσουν τον ύπνο τους και να πεθάνουν αγκαλιασμένοι και αδελφωμένοι. Κοντά στην οδό Μεγάλου Αλεξάνδρου στο Μεταξουργείο, ένας οικογενειάρχης προμηθεύτηκε ένα ολόκληρο κάρο πάγου το οποίο τοποθέτησε στην αποθήκη του σπιτιού του. Πήρε τη γυναίκα και τα παιδιά του και εγκαταστάθηκε στο κέντρο της αποθήκης, πιστεύοντας ότι ο πάγος θα τους προστάτευε από την τρομακτική θερμότητα του κομήτη η οποία θα προκαλούσε ασφυξία. «Και μόνον όταν η δυστυχής συμβία του εδέησεν να επικαλεσθή των γειτόνων την συνδρομήν, κατωρθώθη να τον πάρουν εκείθεν σχεδόν πεθαμένον εκ φόβου και να τον βγάλουν εις το ύπαιθρον» (Σκριπ, 7.5.1910). Στην ίδια συνοικία αναφέρθηκε ότι μια γυναίκα παραφρόνησε όταν πλησίαζε η «ώρα της σύγκρουσης». «Ο 30ετής Σπ. Κόνσολας, φωτογράφος, μεταβάς παρά τον Λυκαβηττόν ίνα σωθή από την επίθεσιν του κομήτου, υπέστη θανάσιμον τραυματισμόν εκ πτώσεως και τώρα νοσηλεύεται εις το νοσοκομείον καταρώμενος τους αστρονόμους, οίτινες έγινον αφορμή εκτός αυτού να πάθη συγκοπήν και να αποθάνη πριν την φονεύση το ουράνιος Γαβριάς και κάποια άλλη γραία Μαριγώ, αγνώστου επωνύμου» (Σκριπ, 7.5.1910). 

Και στον Πειραιά όμως, όλοι έτρεμαν το πλησίασμα της νύχτας της Τετάρτης, 5 Μαΐου. «Η αγωνία και ο φόβος αυτός πολλού κόσμου είχαν ως συνεπακόλουθα πλείστα επεισόδια κατά το μάλλον και ήττον κωμικοτραγικά. Από της 9ης μμ ασυνήθης κίνησις εις όλας τας συνοικίας και τας οδούς επεκράτει. Ο κόσμος ητοιμάζετο εις γενικήν έξοδον δια να ιδή τον φοβερόν κομήτην.. εκάστη συνοικία είχε και τους αυτοκλήτους αστρονόμους και προφήτας της… εν τούτοις ο κόσμος κατανικώμενος υπό της περιεργείας εξήλθε πανοικεί και διεσκορπίσθη εις τα διάφορα μέρη, όθεν καλλίτερον διεφαίνετο το βάθος του ορίζοντος από του οποίου θα προέβαλλε η ανθρωποκτόνος ουρά». 

Στο λόφο του Προφήτη Ηλία είχε συρρεύσει άπειρο πλήθος –και βεβαίως εκτυλίχθησαν κι εκεί διάφορα επεισόδια. Οι γριούλες σταυροκοπιούνταν και προσεύχονταν ακατάπαυστα, παρακαλώντας το Θεό και τον Προφήτη Ηλία να… κόψει την ουρά του κομήτη! Λίγο πιο κάτω είχαν σχηματιστεί πυκνά «πηγαδάκια» στα οποία η επιστημονικοφανής φλυαρία εναλλασσόταν με το εσχατολογικό κήρυγμα. «Ολόκληρη η παραλιακή οδός Φαλήρου από οικίας Αξελού μέχρι Σιμοπούλου είχε κατακλυσθεί από πλήθη που πηγαινοέρχονταν κα συζητούσαν παρατηρώντας το ΒΑ μέρος του ορίζοντος απ’ όπου θα ανέτειλε ο κομήτης» (Καιροί, 6.5.1910). Στον ορμίσκο του Κουμουνδούρου, παρέες νέων περίμεναν το τέλος του κόσμου με λιγότερο πένθιμο τρόπο: με τραγούδια, κιθάρες και μαντολίνα. 

Στο Πασσαλιμάνι είχε συγκεντρωθεί ένα τεράστιο πλήθος γιατί είχε αναγγελθεί ότι ο κινηματογράφος θα λειτουργούσε μέχρι το πρωί. Εξίσου μεγάλο πλήθος είχε συγκεντρωθεί στη Φρεαττύδα κι έμεινε εκεί μέχρι το πρωί για να δει το τέλος του κόσμου. Κάποιος άγνωστος φαρσέρ, εκμεταλλευόμενος το γενικό κλίμα, είχε βάλει έναν τελάλη ο οποίος περιφερόταν στις συνοικίες και καλούσε τον κόσμο να βγει έξω τα μεσάνυχτα γιατί «θα γινόταν φοβερός σεισμός». Όπως καταλαβαίνει κανείς, αυτό επιδείνωσε ακόμα περισσότερο το κλίμα. Μια άλλη ομάδα φαρσέρ, στο Ζάππειο αυτή τη φορά, έκανε «χαβαλέ»: κατά διαστήματα κάποιος από την παρέα σωριαζόταν καταγής ως δήθεν προσβληθείς από τα… δηλητηριώδη αέρια του κομήτη! Άλλοι πάλι άναβαν θειάφι, η αποπνιχτική οσμή του οποίου τρομοκρατούσε και έτρεπε σε φυγή πολλούς. Εννοείται ότι έγιναν πολλές παρεξηγήσεις και παρά λίγο να πέσει και πολύ ξύλο. 

«Εξωφρενικαί Σκηναί Εις τα Ύπαιθρα και Επεισόδια», έγραφε το φύλλο του Σκριπ της Πέμπτης 6ης Μαΐου. «Ο κίνδυνος ο εξ ουρανού έκαμεν όλον τον κόσμον εις τας εσχάτας ταύτας ημέρας να άρη το πρόσωπόν του από την γην και να κυττάξη εις τον Ουρανόν και να θυμηθή ότι υπάρχει και Θεός! Όπου επήγαινέ τις και όπου εστέκετο, έβλεπε ανθρώπους ατενίζοντες προς τα ύψη και ομιλούντας περί του τέλους του κόσμου, περί της συντελείας των αιώνων, περί συγχωρήσεως αμαρτιών, περί κρίσεως και αθανασίας ψυχής, περί ηλιακών συστημάτων και κινήσεως των αστέρων, περί της αξίας ή της μηδαμινότητος της αστρονομίας κτλ!. Θα ήτο υπεράνθρωπον αν κατόρθωνε κανείς να περιγράψη τα χθεσινά γεγονότα του υπαίθρου και των συνοικιών, την γενικήν εκστρατείαν των Αθηνών, του Πειραιώς και των περιχώρων, τας εφόδους προς κατάληψιν θέσεων καλλιτέρων δια να είνε… καλλίτερος ο θάνατος, τόσα και τόσα που αύριον αναμφιβόλως θα χρησιμεύσουν ως θέματα κωμωδιών και επιθεωρήσεων». 

Εκατοντάδες άτομα από τον Πειραιά μετέβησαν στην Αθήνα για να πεθάνουν συντροφιά με συγγενείς και φίλους. Υπήρξαν όμως και άλλοι που έκαναν ακριβώς το αντίθετο: κατέβηκαν στο Φάληρο, μπήκαν σε βάρκες και ξανοίχτηκαν στο πέλαγος για να πεθάνουν ένδοξα. Μια παρέα εύθυμοι ξενύχτηδες περιόδευαν σε σημεία που ήταν συγκεντρωμένος ο κόσμος ψάλλοντας το «δεύτε τελευταίον ασπασμόν». Στον Πειραιά μια ομάδα μεταναστών που ήθελε να μεταβεί στην Αμερική με το υπερωκεάνιο Πατρίς, ανέβαλε το ταξίδι και την αγορά εισιτηρίων και αναγκάστηκε να διανυκτερεύσει στην ύπαιθρο γιατί, αφού θα καταστρεφόταν ο κόσμος, δεν υπήρχε ανάγκη να δώσουν χρήματα για μάταιη αγορά εισιτηρίων.

Εννοείται πως οι διαρρήκτες είχαν την καλύτερή τους, αφού αλώνιζαν ανενόχλητοι στα εγκαταλειμμένα σπίτια. Την καλύτερή τους είχαν επίσης και οι μαγαζάτορες στα σημεία που είχε συρρεύσει ο κόσμος τη Νύχτα του Κομήτη. Ο Χρόνος, (7.5.1910), αναφέρει πως ένα μικροζυθοπωλείο στο Θησείο έκανε κυριολεκτικά χρυσές δουλειές: τη νύχτα εκείνη έκανε τζίρο το ιλιγγιώδες για την εποχή ποσό των χιλίων δραχμών, ενώ τις καθημερινές ο τζίρος του έφτανε στο ποσό των 2 (δυο) δραχμών και τριάντα λεπτών!

Η Επόμενη Μέρα 

Όταν ξημέρωσε η Πέμπτη 6 Μαΐου και οι αχτίδες του ήλιου που ανέτειλε διάλυσαν τους φόβους, όλοι συνειδητοποίησαν ότι η συντέλεια του κόσμου είχε… αναβληθεί και ξαναγύρισαν στις δουλειές τους ή στις ασχολίες τους ανακουφισμένοι. Και βεβαίως ακολούθησαν σχόλια, επικρίσεις και γκρίνιες. «Την εποχήν μας, η διάδοσις της επιστήμης και η ανάπτυξις του λαού δεν ημπόδισε διόλου την ψυχοπάθειαν να καταλάβη εξ ολοκλήρου όλα τα κοινωνικά στρώματα, ο δε πανικός επετέλεσε και εις τον αιώνα μας το μέρος του» (Χρόνος, 6.5.1910). Την ίδια μέρα, οι Καιροί έγραφαν: «Καθ’ ημάς ο φόβος ούτος από του κομήτου δεν πηγάζει εξ υποβολής, ουδέ εξ ιστορικών αναμνήσεων… Καθ’ ημάς ο από του κομήτου φόβος είνε ένστικτος και έχει αιτίαν φυσιολογικής εξελίξεως…. Ίσως εις απωτάτους και παναρχαίους αιώνας έσχον ολεθρίαν επίδρασιν επί της Γης, κατεφόβισαν δε τα ανθρώπινα γένη, τα οποία έκτοτε, ως γνωματίζει η θεωρία της εξελίξεως, αισθάνονται φόβον και τρόμον εκ της εμφανίσεως των κομητών». Και στην ίδια εφημερίδα, ο «Φιλέας Φογγ» παρατηρούσε με οξυδέρκεια:

«Ολίγας ημέρας μόνον εκράτησεν αυτή η αμφιβολία και είδαμεν να επικρατήση κάποια απόπειρα γαλήνης επί της γης. Άνθρωποι με κατακάθισμα κακίας εις την ψυχήν των απεφάσισαν να κάμουν αβαρίαν της κακίας αυτής. Μια πνοή συμφιλιώσεως έπνευσεν εις την ατμόσφαιράν μας. Εις τα παρασκήνια ενός θερινού θεάτρου δυο καλλιτέχνιδες, αι οποία τρώγονται μη ευρίσκουσαι αρκετήν την δόξαν εις τον κόσμον, ερρίφθησαν χθες η μία εις τας αγκάλας της άλλης. Αν διήρκει ακόμη μίαν ημέραν η αγωνία, θα κατορθώνετο να γίνουν αι θερμότεραι φίλαι.

»Ιδού λοιπόν ότι χρειάζεται κάποτε-κάποτε να έρχεται μια απειλή από τα ύψη. Δια να γίνη μία βελτίωσις της ψυχής μας, χρειάζεται να έλθη κάποια ανωμαλία εις το σύμπαν. Μία ουρά κομήτου, απέχουσα εκατομμύρια λεύγας από την γην, κατορθώνει ό,τι δεν κατόρθωσεν ακόμη η διδασκαλία του Ιησού: Να εξημερώση ολίγον τον άνθρωπον». 

Και το Σκριπ ξεσπάθωνε (6.5.1910) εναντίον των «υπευθύνων» (των επιστημόνων αυτή τη φορά) με μια βιαιότητα που μαρτυρά πολλά για την ψυχοσύνθεση του Νεοέλληνα, και η οποία παραμένει ίδια και απαράλλαχτη ακόμα και σήμερα.

«Αποσυρθήτε τώρα εις τους κοιτώνας σας διότι η αγρυπνία ήταν πολύ κοπιαστική και κοιμηθήτε εν ησυχία και απολαύσατε πάλιν την ζωήν, την οποίαν τόσον σκληρώς επεβουλεύθησαν οι αθεόφοβοι αυτοί σοφοί. Και αφού αναπαυθήτε, ελάτε να ενωθώμεν όλοι εις εν παμμέγιστον, άγριον συλλαλητήριον και να πάμε να τους ανακαλύψωμεν τώρα κι εμείς, να τους συλλάβωμεν και να τους ανασκολοπίσωμεν, φροντίζοντες να τους τοποθετήσωμεν ούτως, ώστε να έχουν τα μάτια των ακόμη εστραμμένα προς τον ουρανόν και να φαίνωνται ως να του λέγουν: αααχ! εσύ θηρίον, τα φταις όλα, εσύ μας επήρες στο λαιμό σου». 

Στους Καιρούς της Παρασκευής 7 Μαΐου, ο Τίμος Μωραϊτίνης έγραφε ένα χιουμοριστικό αφήγημα της «επόμενης μέρας», με τίτλο «Η Καταστροφή – Ρεπορτάζ ενός που Διεσώθη», σε μια υποθετική επαύριο που η συντέλεια είχε επέλθει και η ανθρωπότητα αποτελούσε πια παρελθόν: 

«Ήρχισε να ξημερώνη. Καταβάλλομεν προσπαθείας αγωνιώδεις να εγερθώμεν. Τέλος εγειρόμεθα και ευρισκόμεθα αμέσως εν μέσω ερειπίων, σωρών αμόρφων χωμάτων, ξύλων, πετρών πτωμάτων. Το θέαμα μας φέρει ίλιγγον. Εις το πλησίον καφενείον μία εικών προκαλούσα δάκρυα. Ένα γκαρσόνι έχει κοκαλώσει με το δίσκο στο χέρι. Έχει διασωθεί ένα τραπέζι με δυο καφέδες επάνω. Απροσδόκητος ευτυχία! Τους πίνουμε. Αλλ’ ο φίλος μου μορφάζει. Τον ήθελε βραστόν γλυκύν, ενώ ο διασωθείς καφές ήτο μέτριος.

»Προχωρούμεν δια μέσου ερειπίων. Μετά δυο βήματα δεν γνωρίζομεν πού ευρισκόμεθα. Η πόλις είναι μέγας σωρός συντριμμάτων. Κάτω από ένα γυρμένον δένδρον ένα ζεύγος ενηγκαλισμένων. Ολίγο παρά κάτω ένας χωροφύλαξ με την σφυρίκτραν εις το στόμα. Τον δυστυχή! Τον εύρεν ο κομήτης καθ’ ην στιγμήν εσφύριζε… την δημοσίαν ασφάλειαν.

-Πρώτην φοράν, μου λέγει ο φίλος μου, η αστυνομία κοιμάται μαζή με όλον τον κόσμον. Συνήθως εκοιμάτο ενωρίτερα». 

Αυτή ήταν με δυο λόγια η συνοπτική περιγραφή του πανικού εκείνης της άνοιξης πριν από εκατό ακριβώς χρόνια. Το 1910 μπορεί να υπήρχε φτώχεια, αμορφωσιά και θρησκοληψία, να μην υπήρχαν τηλεοπτικά κανάλια, κινητά, twitter, και blog, αλλά δεν υπήρχε ούτε κι η υποκριτική υπερευαισθησία και παθολογική υποχονδρία που χαρακτηρίζει την σημερινή ελληνική (και όχι μόνο) κοινωνία. Το 1910 η καθημερινή ζωή ήταν σκληρή, η αρρώστια και ο θάνατος μια καθημερινή πραγματικότητα και ο πήχης της ευαισθησίας σημαντικά μικρότερος. Άραγε πώς θα αντιδρούσε η σημερινή ελληνική κοινωνία σε έναν αντίστοιχο μαζικό πανικό; Για να πάρουμε μια ιδέα, δεν χρειάζεται να φανταστούμε μια αντίστοιχη «κομητική απειλή». Αρκεί να θυμηθούμε τον πολύ πρόσφατο εν πολλοίς παραφουσκωμένο και ξεχειλωμένο μέχρι εκεί που δεν έπαιρνε «κίνδυνο» της πανδημίας της γρίπης: το τσίρκο των γιατρών και των επαγγελματιών υγείας, το ξεπούλημα αντιβιοτικών, εμβολίων και αντισηπτικών, την τρομολαγνεία, την κίτρινη δημοσιογραφία και το φιάσκο των εμβολίων που έμειναν στα αζήτητα…

---

Ο ΑΕΡΟΛΙΘΟΣ ΤΟΥ ΠΗΛΙΟΥ 

Τη «νύχτα του κομήτη», ένας αερόλιθος εισήλθε στην ατμόσφαιρα πάνω από την Ελλάδα για να εκραγεί με εκτυφλωτική λάμψη και εκκωφαντικό κρότο κάπου πάνω από το Πήλιο. Συγκεκριμένα, ο διευθυντής του τηλεγραφείου Μηλεών, κ. Σακκουλάς, έστειλε το ακόλουθο τηλεγράφημα προς το Αστεροσκοπείο Αθηνών. (Σκριπ, 8.5.1910)

«Ώραν 1.15 πμ, ουρανοπετής λίθος, έχων διεύθυνσιν εκ δυσμών προς βορειοανατολάς, κατέπεσεν επί ημετέρου πλανήτου μετά κρότου ισχυροτάτου. Βροντή ομοία τοπομαχικώ πυροβόλω ηκούσθη βορειοανατολικώς, μετά είκοσι περίπου δευτερόλεπτα από εμφανίσεώς του. Εντατική δύναμις φωτός του αποθαμβωτική. Επί 3-4 περίπου δευτερόλεπτα εφωτίσθημεν απλέτως. Γεννηθείς πανικός διεσκεδάσθη, γενομένης παρ’ ημών εξηγήσεως φαινομένου». 

Είναι άγνωστο αν ο μετεωρίτης συνετρίβη τελικά σε κάποιο σημείο ή διαλύθηκε στην ανώτερη ατμόσφαιρα. Σύμφωνα πάντως με το Σκριπ, η πτώση έγινε ορατή και από τα διανυκτερεύοντα πλήθη στην Αθήνα. 

---

ΕΝΑ ΠΑΡΑΞΕΝΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ

Σύμφωνα με τους Καιρούς της 9ης Μαΐου 1910, την προηγούμενη μέρα είχε καταπλεύσει τον Πειραιά το γερμανικό ατμόπλοιο ‘Πόλος’. Μετά τον κατάπλου ο πλοίαρχος παρουσιάστηκε στον υγειονόμο Κ. Πομώνη και ανέφερε ότι, ενώ παρέπλεαν τη Μάλτα την ώρα περίπου την οποία υπολόγιζαν ότι η Γη θα διερχόταν από την ουρά του κομήτη, ξέσπασε μια τρομερή καταιγίδα με αστραπές και βροντές και το πλοίο κλυδωνιζόταν για μια ολόκληρη ώρα. Εντελώς ξαφνικά ο καιρός έγινε αίθριος και ενώ ο ουρανός ήταν καθαρός, άρχισε να πέφτει πυκνή άμμος σαν βροχή η οποία κάλυψε το κατάστρωμα του πλοίου. «Και ο πλοίαρχος επέδειξεν τις τον κ υγειονόμον εκ της καταπεσούσης άμμου. Το φαινόμενον ίσως δεν είναι άσχετον με την διέλευσιν του κομήτου εκ της γης», καταλήγει το δημοσίευμα. 

---

 

ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗ ΣΥΝΩΜΟΣΙΟΛΟΓΙΑ

Σήμερα οποιαδήποτε απότομη αλλαγή του αθηναϊκού καιρού (συγνώμη, «ακραίο καιρικό φαινόμενο») οφείλεται αναγκαστικά στο «δαίμονα» του φαινομένου του θερμοκηπίου. Πριν είκοσι χρόνια, έφταιγε το «Τσερνομπίλ». Πριν σαράντα χρόνια έφταιγαν οι «ατομικές δοκιμές». Και πριν εκατό χρόνια έφταιγε ο «κομήτης». 

«Έχομεν Μάιον ο οποίος συνήθως είνε δροσερός και η ζέστη κατέστη αφόρητος από δυο ημερών. Και ενώ καύσων ανυπόφορος πνίγει τους Αθηναίους, έρχεται βροχή και υγρασία απελπιστική δια να καταστήση την διαμονήν εις την πόλιν αληθώς βασανιστικήν. Τοιαύτη καιρική μεταβολή ασυνήθης, δεν εξηγείται δια τους Αθηναίους και μόνον η εκ του κομήτου επίδρασις δύναται να δώση εξήγησιν αυτής. Ας ελπίσωμεν ότι δεν θα παραταθή η κατάστασις αυτή διότι άλλως ασφαλώς θα πάθωμεν όλοι». (Καιροί 9.5.1910)

Η Ομόνοια τότε

Δημοσιεύτηκε στο τεύχος 285 του περιοδικού Πτήση και Διάστημα τον Ιούνιο του 2009. Πάσα ομοιότης με σύγχρονα γεγονότα κρίνεται ως εντελώς συμπτωματική  

http://www.vembos.gr/Halley-Greece.htm

Περιμένοντας την 21.12.2012

Τι είναι το Ημερολόγιο των Μάγια που προβλέπει το τέλος του κόσμου

 

 

 Έρχεται η ολοκληρωτική καταστροφή του κόσμου στις 21/12/2012; Πώς γεννήθηκε ο πιο πολυσυζητημένος μύθος των καιρών μας.

 

Το Ημερολόγιο των Μάγια θεωρείται το ακριβέστερο ημερολόγιο που δημιουργήθηκε ποτέ από οποιονδήποτε γνωστό πολιτισμό. Ούτε οι Αρχαίοι Έλληνες δεν είχαν καταφέρει να δημιουργήσουν ένα τόσο πλήρες ημερολόγιο. Αυτό των Μάγια, του αρχαίου λαού της Νότιας Αμερικής βασίζεται σε τρείς κύκλους: Έναν κεντρικό κύκλο 365 ημερών, έναν «ιερό» κύκλο 260 ημερών κι έναν Μεγάλο Κύκλο 5.125 ετών.

Σύμφωνα με τη Μυθολογία των Μάγια, οι Μεγάλοι Κύκλοι τελειώνουν με καταστροφή. Είναι, στην ουσία, το τέλος ενός πειράματος που κάνουν οι Θεοί. Αν ο κόσμος που προσπαθούν να φτιάξουν τούς αρέσει, θα τον αφήσουν να ξεκινήσει ένα νέο κύκλο. Αν όχι, θα τον καταστρέψουν και θα ξεκινήσουν από την αρχή. Τέσσερις φορές τον έχουν καταστρέψει ως τώρα. Και στις 12/12/2012 ένας ακόμη κύκλος φτάνει στο τέλος του. 

Το περίφημο ημερολόγιο των Μάγια, λοιπόν, ναι μεν μετράει τον χρόνο μέχρι τις 21/12/2012, μέχρι την Παρασκευή που μας έρχεται δηλαδή, αλλά δεν σταματάει εκεί. Αν όλα πάνε καλά, αν οι Θεοί συμωνήσουν ότι ο κόσμος που έφτιαξαν τούς αρέσει, τότε δεν θα τον καταστρέψουν.

Υπεύθυνος για τα σενάρια καταστροφολογίας που τόσο συζητιούνται τις μέρες μας είναι ο Χοσέ Αργκέλες, ένας Αμερικανός ιστορικός τέχνης. Το 1987 ήταν ο πρώτος που δημοσιοποίησε καταστροφολογικές θεωρίες για τις «προφητείες των Μάγια». Οι θεωρίες του άρεσαν στους λάτρεις των συνωμοσιών και των σεναρίων καταστροφής και μέσα στα επόμενα χρόνια -και όσο πλησιάζαμε στο 2012- πολλαπλασιάστηκαν.

Η ακρίβεια του Ημερολογίου των Μάγια βοήθησε σε αυτό. Ένας πανάρχαιος λαός, χωρίς να έχει στην διάθεσή του προηγμένα εργαλεία, κατάφερε να μετρήσει με φοβερή ακρίβεια το χρόνο. Πώς έγινε αυτό χωρίς κάποια μεταφυσική βοήθεια;

Οι μάγια είχαν υπολογίσει με ακρίβεια τους κύκλους της Σελήνης και της Αφροδίτης, πλανητικές συνόδους και διελεύσεις, εκλείψεις, ηλιοστάσια και ισημερίες μέχρι το 2012. Και όλα αυτά με γυμνό μάτι και μόνη βοήθεια τα μαθηματικά τους, μια επιστήμη την οποία είχαν αναπτύξει πολύ. Επίσης, η τοποθεσία όπου ζούσαν τους βοηθούσε στο να μπορούν να παρατηρήσουν καλά τις κινήσεις του Ηλίου. Οι περισσότερες πόλεις τους ήταν πάνω στον Τροπικό του Καρκίνου και σε αυτά τα γεωγραφικά πλάτη, κατά τη διάρκεια του θερινού και του χειμερινού ηλιοστασίου, ο Ήλιος περνάει ακριβώς πάνω από τα κεφάλια τους το μεσημέρι χωρίς να σχηματίζει σκιά. Οι αστρονόμοι των Μάγια παρατήρησαν ότι το χειμερινό ηλιοστάσιο μετακινείται με πολύ αργό ρυθμό στον ουράνιο θόλο και σε αυτόν τον ρυθμό στήριξαν τον Μεγάλο Κύκλο των 5.125 ετών.

Σύμφωνα με τη Μυθολογία των Μάγια, ο κόσμος μας θα τελειώσει όταν το χειμερινό ηλιοστάσιο, δηλαδή η μεγαλύτερη νύχτα του χρόνου, θα ευθυγραμμιστεί με το Σκοτεινό Ρήγμα του Γαλαξία μας. Αυτό, σύμφωνα με τους Μάγια, είναι η Πύλη του Κάτω Κόσμου, το «κέντρο» του Γαλαξία μας, το οποίο τοποθετείται στις 26 μοίρες του αστερισμού του Τοξότη. Το οποίο μπορεί να μην είναι καν ορατό με τηλεσκόπιο, ωστόσο οι Μάγια είχαν κατορθώσει να υπολογίσουν και το πού βρίσκεται αλλά και το πότε θα πέσει πάνω του το χειμερινό ηλιοστάσιο!

Το 2012 θα έχουν περάσει περίπου 25.800 χρόνια από την τελευταία φορά που το χειμερινό ηλιοστάσιο «έπεσε» πάνω σε αυτό που οι Μάγια αποκαλούσαν Σκοτεινό Ρήγμα...

Πηγή: http://www.newsbomb.gr/

Η μεγάλη μπίζνα της καταστροφής

Χρυσές δουλειές άνοιξε η πρόβλεψη των Μάγιας για συντέλεια του κόσμου 

στις 21 Δεκεμβρίου 2012

του Αλέξανδρου Καψύλη

Η εσχατολογία πάντοτε «πουλούσε». Εντός αλλά και εκτός εισαγωγικών η λέξη «πουλούσε», διότι η παραφιλολογία για το τέλος του κόσμου δεν είναι μόνο γοητευτική ως παραμύθι· αποτελεί εξαιρετική ευκαιρία πλουτισμού για διάφορους επιτηδείους που εκμεταλλεύονται τους αφελείς και τους ευήθεις για να κερδοσκοπήσουν εις βάρος τους - ενίοτε για να τους «γδύσουν» στην κυριολεξία. Πριν από 112 χρόνια ήταν ο κομήτης του Χάλεϊ που απειλούσε τη Γη. Κάποιοι απόλαυσαν τις χάρες της γειτόνισσάς τους εν όψει της καταστροφής του κόσμου από τη σύγκρουση. Κάποιοι άλλοι, που δεν ήθελαν να διακινδυνεύσουν μια αιωνιότητα εις το πυρ το εξώτερον, δώρισαν περιουσίες ολόκληρες σε παραθρησκευτικές οργανώσεις και σέχτες. Πάμπολλοι, λιγότερο ή περισσότερο αμφισβητίες των προβλέψεων κάποιων κομπογιαννιτών περί επικείμενης σύγκρουσης του κομήτη με τη Γη καθάρισαν και γέμισαν με τρόφιμα τα υπόγεια των σπιτιών τους. Αγόρασαν και μια αντιασφυξιογόνο μάσκα. «Διά παν ενδεχόμενον»...

Ο κομήτης του Χάλεϊ 

Ο κομήτης του Χάλεϊ ξαναπέρασε κοντά από τον πλανήτη μας το 1986. Τη φορά αυτή όμως δεν θορυβήθηκε κανείς. Και οι επιτήδειοι δεν είχαν την ευκαιρία για να κερδοσκοπήσουν. Μεσολάβησαν, βεβαίως, τους τελευταίους δύο αιώνες και οι εσχατολογίες του Νοστράδαμου. Οι προβλέψεις του γάλλου φαρμακοτρίφτη και αλχημιστή όμως ήταν ασαφείς και και ως προς τα γεγονότα και ως προς τον χρόνο που αυτά θα συμβούν. Ετσι κατέληξαν να μνημονεύονται κατόπιν εορτής - κατόπιν καταστροφής ακριβέστερα. Απέδιδαν, δηλαδή, οι θαυμαστές του Νοστράδαμου ένα μεγάλο ιστορικό γεγονός εκ των υστέρων σε κάποια σιβυλλική πρόβλεψή του.

Με τους Μάγιας το πράγμα είναι διαφορετικό. Αυτοί καθόρισαν επακριβώς το πότε θα συμβεί η συντέλεια του κόσμου - τέλος πάντων, οι οπαδοί τους το καθόρισαν επακριβώς: στις 21 Δεκεμβρίου, ημέρα Παρασκευή. Αφησαν όμως να μας τρώει η αγωνία για το πώς θα γίνει το κακό. Θα γίνει πυρηνική έκρηξη; Θα υποστούμε εισβολή εξωγήινων; Θα αντιστραφούν οι μαγνητικοί πόλοι της Γης; Ή μήπως θα συμβεί κάτι σαν Δευτέρα Παρουσία, κατά την οποία θα αναστηθούν οι νεκροί για να κριθούν μαζί με τους ζωντανούς;

Η γαλλική εφημερίδα «Figaro» επισημαίνει ότι πολλοί είναι εκείνοι που εδώ και καιρό κερδοσκοπούν χάρη στην εσχατολογική πρόβλεψη των Μάγιας - τα κέρδη τους θα τα χαρούν υπό την προϋπόθεση, βεβαίως, ότι η ινδιάνικη φυλή που ζει στα βουνά της Κεντρικής Αμερικής κάτι δεν υπολόγισε σωστά. Και οι πρώτοι που επωφελούνται από την πρόβλεψη των Μάγιας είναι οι ίδιοι οι Μάγιας! Διότι πολλοί είναι εκείνοι που σκέφτηκαν να αποχαιρετήσουν τον μάταιο τούτο κόσμο στα βουνά του Νότιου Μεξικού και της Γουατεμάλας, όπου ζουν όσοι απόγονοι της φυλής γλίτωσαν από τις σφαγές των ισπανών κατακτητών από το 1492 που αποβιβάστηκε εκεί ο Κολόμβος και εντεύθεν.

Η πληρότητα στο Κανκούν και στα τουριστικά καταλύματα της ευρύτερης περιοχής έχει φθάσει ήδη στο 90%, αναφέρουν οι ταξιδιωτικοί οργανισμοί. Ο μεξικανός πρόεδρος Φελίπε Καλντερόν καλωσορίζει τους τουρίστες, αν και δήλωσε μελαγχολικά ότι «η σημαντικότερη ζωή που σίγουρα θα τερματιστεί στα τέλη της χρονιάς θα είναι η ζωή της κυβέρνησής μου»...

Το αδιαχώρητο όμως υπάρχει και στο Μπουγκαράκ της Νότιας Γαλλίας. Πρόκειται για ένα χωριουδάκι 200 κατοίκων που βρίσκεται σε υψόμετρο 1.230 μέτρων μεταξύ της Καρκασόν και του Περπινιάν που, όπως προκύπτει από την προφητεία των Μάγιας, θα σωθεί από την καταστροφή! Διότι το Μπουγκαράκ βρίσκεται δίπλα στο «Αναποδογυρισμένο Βουνό», σε μια κορφή των Πυρηναίων, δηλαδή, στην οποία οι γεωλόγοι έχουν παρατηρήσει ότι τα πετρώματα που βρίσκονται σε υψηλότερο επίπεδο είναι παλαιότερα εκείνων που βρίσκονται σε χαμηλότερο! Ε, οι τιμές των ακινήτων έχουν εκτιναχθεί εδώ και καιρό στα ύψη στο χωριουδάκι, που το έχουν ήδη «πνίξει» 20.000 επισκέπτες!

Xρυσές δουλειές

Ισως να τη γλιτώσει κανείς στο Μπουγκαράκ, αλλά μια θέση σε ένα πυρηνικό καταφύγιο είναι σίγουρα ασφαλέστερη. Οι κατασκευαστές καταφυγίων ευλόγως κάνουν χρυσές δουλειές. Η αμερικανική εταιρεία Vivos, π.χ., έχει κατασκευάσει 20 καταφύγια των 200 ως 1.000 τ.μ. στις ΗΠΑ και σε άλλες χώρες, σε τοποθεσίες που για ευνόητους λόγους κρατά μυστικές. Στα διαμερίσματα των καταφυγίων μπορεί να ζήσει κάποιος άνετα με την οικογένειά του έναν ολόκληρο χρόνο χωρίς να ξεμυτίσει στην επιφάνεια της Γης. Το δικαίωμα συμμετοχής στη διαβίωση στα καταφύγια κοστίζει 50.000 δολάρια για τους ενηλίκους και 35.000 για τα παιδιά. Τα κατοικίδια φιλοξενούνται δωρεάν - δεν διευκρινίζεται όμως αν σ' αυτά περιλαμβάνονται και οι αλιγάτορες ή οι βόες που είναι εσχάτως της μόδας στις ΗΠΑ και αλλού.

Εν πάση περιπτώσει, όσοι δεν μπορούν να πληρώσουν για καταφύγιο μπορούν να το παλέψουν με ένα κιτ επιβίωσης. Αν, ας πούμε, πληρώσουν 24.000 ευρώ, θα αποκτήσουν το κιτ της ZERO και θα είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν ακόμη και ζόμπι! Υπάρχουν και φθηνότερα κιτ, αλλά αυτά μόνο για όσους «προσδοκούν ανάσταση νεκρών και ζωή του μέλλοντος αιώνος». Κα αυτά πάντως διαθέτουν αντιασφυξιογόνες μάσκες, γυαλιά με υπέρυθρες ακτίνες, πυροβόλα όπλα τελευταίας τεχνολογίας και ό,τι διαθέτει ένας σύγχρονος «Ράμπο» τέλος πάντων.

Ακόμη πιο φθηνή παρηγοριά μπορεί να βρει κανείς στους κόλπους διαφόρων γκουρού και αιρέσεων, αρκεί βέβαια εν όψει Ημέρας της Κρίσεως να μην τους μεταβιβάσει ό,τι έχει και δεν έχει. Τέλος, γι' αυτούς που ανεξαρτήτως Μάγιας ξετρελαίνονται με τις ταινίες καταστροφής άρχισαν να λειτουργούν συνδρομητικά τηλεοπτικά κανάλια που μεταδίδουν επί 24ώρου βάσεως σειρές όπως το «Survivor» και το «Invasion» και ταινίες όπως «Αρμαγεδδών», «Τα ζόμπι δεν είναι χορτοφάγα» και βεβαίως το «2012».

Επιχειρήσεις και επαγγελματίες που ζημιώνονται

Εκρηξη των αφροδίσιων νοσημάτων αναμένεται αν τελικά υποκύψουν πολλοί στους εσχατολογικούς πειρασμούς

Αν δεχθεί κάποιος ότι η παραφιλολογία της επερχόμενης καταστροφής δίνει την ευκαιρία σε απατεώνες και απατεωνίσκους να κάνουν μια προσοδοφόρα «αρπαχτή», θα πρέπει να δεχθεί ότι υπάρχουν και κάποιοι επαγγελματίες ή και επιχειρήσεις που ζημιώνονται. Στοιχεία δεν υπάρχουν, αλλά οι εταιρείες παρασκευής προφυλακτικών, για παράδειγμα, πρέπει να καταγράφουν πτώση των πωλήσεών τους την περίοδο αυτή, καθώς οι πεπεισμένοι για την καταστροφή είτε ευλόγως εμφανίζουν μειωμένη λίμπιντο είτε, επίσης ευλόγως, αδιαφορούν για τις συνέπειες των σεξουαλικών τους επαφών. Εξυπακούεται ότι, αν τελικά επιβιώσει η ανθρωπότητα και υποκύψουν πολλοί στους εσχατολογικούς πειρασμούς, θα πρέπει να περιμένουμε για το 2013 έκρηξη των γεννήσεων, αλλά και των αφροδισίων νοσημάτων - φευ και του AIDS.

Οι δύσπιστοι στις προφητείες των Μάγιας θα μπορούσαν, ενδεχομένως, να εκμεταλλευθούν την αναμενόμενη αύξηση της τιμής όλων των προϊόντων (ποτών κατά κύριο λόγο) που ωριμάζουν. Διότι ευλόγως υποθέτει κανείς ότι οι εύπιστοι θα ανοίγουν τις ημέρες αυτές τα παλαιότερα αποστάγματα της κάβας τους και τα πλέον πεπαλαιωμένα κρασιά τους για να τα απολαύσουν. Αν εν τέλει όμως επιβιώσει η ανθρωπότητα, οι τιμές των εναπομεινάντων κρασιών και αποσταγμάτων λογικά θα ενισχυθούν.

Τέλος, πρέπει να σημειώσει κανείς το δράμα που ζει ο επαγγελματικός κλάδος των εταιρειών διοργάνωσης στοιχημάτων, που δεν μπορεί να εκμεταλλευθεί την πρόβλεψη των Μάγιας. Οι περίφημοι «μπούκερ», που δεν έχασαν την ευκαιρία της εγκυμοσύνης της πριγκίπισσας Κέιτ για να στήσουν ένα στοιχηματάκι για το φύλο και το όνομα του νέου μέλους της βασιλικής οικογένειας της Αγγλίας, δεν μπορούν να στήσουν ένα ανάλογο υπέρ ή κατά της πρόβλεψης, ας πούμε. Θα πρέπει να ήταν κάποιος τελείως άρρωστος με τον τζόγο για να στοιχημάτιζε υπέρ.

Πηγή: http://www.tovima.gr/finance/article/?aid=487648

Αστρονόμος της NASA 

σχετικά με την 21 Δεκεμβρίου του 2012

Πρώτα απ ‘όλα ελπίζω ότι δεν θα συμβεί τίποτα και οι πιθανότητες είναι μαζί μας ότι δεν θα συμβεί τίποτα. 

Κάποιοι πιστεύουν ότι θα υπάρξει μια καταστροφή, άλλοι ότι αυτή είναι η στιγμή που η Γη περνά μέσα από ένα μαγνητικό πεδίο στο χώρο και θα αυξήσει την ευαισθητοποίηση του ανθρώπου.

Ο αστρονόμος της NASA αναφέρει: «Μπορείτε να φανταστείτε χιλιάδες αστρονόμους της NASA, και όλου του υπόλοιπου κόσμου να έκρυβαν αυτές τις πληροφορίες, και να διατηρούσαν το ίδιο κοινό μυστικό από τον κόσμο; 

Ειλικρινά, μην ανησυχείτε, και μην πανικοβάλλεστε. Η 21 Δεκεμβρίου του 2012 θα είναι μία μέρα όπως και όλες οι άλλες.

Πηγή: tsantiri.gr

H NASA ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΕΙ : Τρομοκρατημένα παιδιά και έφηβοι εξαιτίας της προφητείας των Μάγια

H NASA ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΕΙ :

Τρομοκρατημένα παιδιά και έφηβοι εξαιτίας της προφητείας των Μάγια

Τις οικογένειες όλου του κόσμου επιχειρεί να προειδοποιήσει αλλά και να ενημερώσει η NASA, ενόψει της 21ης Δεκεμβρίου, όταν και σύμφωνα με το υποτιθέμενο ημερολόγιο των Μάγια θα τελειώσει ο κόσμος. Σύμφωνα με τον οργανισμό παιδιά και έφηβοι είναι τρομοκρατημένα με αυτήν την προοπτική και έχουν βυθιστεί στην κατάθλιψη ενώ πολλοί είναι οι νεαροί που σκέφτονται μέχρι και να αυτοκτονήσουν.

Σύμφωνα με την Daily Mail η NASA επιχειρεί να εφιστήσει την προσοχή των γονέων προς τα παιδιά τους για να αποφύγουν τυχόν αναπάντεχες εξελίξεις. Τα παιδιά φαίνεται να είναι τρομοκρατημένα φοβούμενα το τέλος του κόσμου ενώ οι έφηβοι απελπισμένοι που δεν θα ζήσουν το υπόλοιπο της ζωής τους. Το ρεπορτάζ φιλοξενεί δηλώσεις εργαζομένων στην οργανισμό οι οποίοι αποκαλύπτουν πως πολλοί νεαροί δεν τρώνε, δεν κοιμούνται και ορισμένοι ερευνούν τρόπους αυτοκτονίας.

Σύμφωνα με τις φήμες περί Αποκάλυψης ένας πλανήτης ονόματι Νιμπούρου, ή Πλανήτης Χ, ο οποίος ανακαλύφθηκε από τους Σουμερίους θα συγκρουστεί με την Γη στις 21 Δεκεμβρίου καταστρέφοντας τα πάντα.

Ορισμένοι μάλιστα συμμετέχουν σε πάρτι «αντίστροφης μέτρησης» και για αυτόν τον λόγο η NASA προειδοποιεί πως οι φήμες αυτές αποτελούν απειλή για την ανθρώπινη ζωή. Ο Ντέιβιντ Μόρισον, αστροβιολόγος στην NASA αποκαλύπτει πως καθημερινά δέχεται δεκάδες ηλεκτρονικά μηνύματα στα οποία ανήσυχοι πολίτες των ρωτούν τι γνωρίζει ο οργανισμός για το επερχόμενο «τέλος», με την πλειοψηφία αυτών να είναι νεαρά άτομα.

«Για άλλους αποτελεί μυστήριο, για άλλους πλάκα. Για μερικούς όμως είναι κίνδυνος για την ζωή τους», τονίζει ο Μόρισον. Η NASA πάντως πρόσφατα άνοιξε μία νέα ιστοσελίδα πληροφοριών στην οποία τονίζεται προς τους πολίτες πως δεν πρέπει να ανησυχούν και να φοβούνται και πως ο κόσμος δεν πρόκειται να τελειώσει στις 21 Δεκεμβρίου.

Πηγή: pkool, e-magazino.gr