Kveldsstemning i hagen

Bileta er tatt for tre dagar sidan. Eit nydeleg kveldslys skein over hagen medan fuglane kvitra og alt var berre idyll. Eg får kjensla av å vere forelska stadig vekk når eg er i hagen. 

Det veks og veks. Villege planter som må haldast kontroll på. Myskmalva og høstasters er to planter som sprer seg lett. Elles veks det haustflox, storknebb, graslauk, klatreroser og litt smått som ikkje er like dominerande.

Same bedet sett  frå andre sida.

Bedet lengst mot  aust er eit bed med sjølvsådde stauder. Litt av alt mogleg og eg har ikkje vorte kjent med dei enno. Ikkje alle har bløma før så det er litt skattejakt dette. Forglemmegei og akeleie prøvar stadig å konkurrere ut andre planter, men eg har oppsyn. Bedet er under utvikling og kantsteinar er under planlegging. Vi må berre plukke dei først. Bakerst skal Espen hakke opp plenen. For planen er som den var for tre år sidan. Plenen skal formast som ein ring med kantsteinar og bed utanfor ringen. Den lilla teltplassen om nokon huskar.

På andre sida av terrassen er det velkjente ommøbleringsbedet. Det er lite som skal flyttast på heretter, einaste roseklokkebuska heilt til høgre. Staudene kosar seg, rosene blømer og det rosa prinsessebedet byrjar å verte etablert. I år kjem den første peonen og, hipp hurra! Kosmos og margeritter i krukkene.

Litt meir av rosene. Denne kroken elskar eg.  Det er varmt, frodig og akkurat slik som eg vil ha det. Staudene er slanke og høge, rosene veks villeg og fargane går i rosatonar. Utanom dei blå akeleiene då som finn seg plass i heile hagen.

Hagen idag

I vinter sådde eg ingenting og ikkje har eg sådd noko direkte i jorda heller. Det er utruleg hektisk å halde styr på Anna som snart er to år samt alt anna som må gjerast, så eg har ikkje prioritert hage i det heile i år. No når sesongen har starta ute så får eg halde vedlike det eg har og byrje å ommøblere (igjen) når eg ser korleis sommaren har vore.

Dette bedet har inga avslutning. Det skal vi gjere noko med. Eg har ein idé om trapp ned til flaggstanga som er til venstre for bilete. Skråningane bakover er så bratte at det er lite ein kan gjere utan å bygge opp mur. DET har vi ikkje tid til med det første. Topplauken til høgre i bilete er ny av året, ein avleggar frå Åshild. Elles så hadde eg sommarblomar der som det berre er jord no ifjor så eg må finne på noko lurt iløpet av kort tid for at det ikkje skal sjå så nakent ut. Litt urter og stauder i dette bedet slik det er no. Sjølvsagt skal det ommøblerast med tid og stunder. Ingenting får stå i ro hjå meg.

Kanskje ikkje heilt sant at alt skal flyttast på. Roser og peoner skal få stå i fred. I år er det ei vanvittig fart på plantene og vi skriv ikkje sommarmånader før om to dagar. Noko er allereie avblomstra som roseklokkebuska til høgre.

Akeleiene eg sådde sjølv ifjor med frø frå Impecta. I år kom blomane og du verden så kjekt å få det til! Elles i dette bedet  er det mykje som veks seg til. Det meste er frø eg sådde ifjor.

Akkurat no blømer graslauken. Akeleiene  til venstre har spredd seg for alle vindar og det er blåe flekkar mange stadar. Eg likar det! Akeleien til høgre er den som eg viste på bilete nr 3. Så utruleg vakkert! Eg vil berre ha fleire sortar, eg kan ikkje få nok.

Min første peonknopp etter tre-fire år! Hurra! Forglemmegei, Nellikrot og Smågullkorg.

Problemplantene akkurat no. Begge løytnantshjertene ser tufsne ut. Dei blømer lite og kort. Dei får både gjødsel, lys og vatn så eg veit ikkje kva som har gått av dei. Håper det tek seg opp att neste år. Dei skuffar vanlegvis ikkje. Kamellia har ikkje bloma sidan eg fekk han for tre år sidan. Den har vorte større, men i år har den fått seg ein knekk med mange brune blad. Eg måtte klippe den godt ned og no ser det ut til at det kjem to knoppar som muligens har vorte visne før dei har sprunge ut. Anar ikkje kva eg gjer gale, frustrerande er det iallefall for den er så fin når den blømer. Siste buska er roseklokkebuska. Den rakk knapt å bløme før den visna igjen. Den er gjødsla og vatna, og får rikeleg med sol. Får dei for mykje sol desse plantene skal tru? Kom gjerne med tips for eg er rådvill.

Hagen idag

Fargane er i ferd med å endre seg og det er ikkje lenger tvil om at det er haust. Eg har sett litt fram til hausten i år då sommaren har vore hektisk. Eg vonar det vert meir tid til dei små ting istaden for å henge etter alt som skulle ha vore gjort. Det har vore lite blogging om hagen til no denne sommaren, men det manglar ikkje på bileter i arkivet så bileta kjem. Idag har eg tatt nokre bileter frå hagen slik den er no. Den er langt frå optimal, men eg har valgt å gi hagen nokre år før eg kan forvente den store avkastninga med alt arbeid og pengar vi til no har lagt ned i hagen.

Haustfloks og asters blømer i store mengder. Storkenebben har og stått i bløming lenge. Eg kjem ikkje til å tillate at astersen sprer seg så alt for mykje meir, men eg treng litt påfyll av blomar i dette området. Eg sådde nokre blomar i vår, men dei kom ikkje så det ser litt nakent ut.

Same stad tatt frå ein annan vinkel. Myskmalvaen har bløma lenge og dei heldt seg godt sjølv om det både regnar og bles. Heilt nederst i bilete kan ein skimte toppen av lavendelen som eg måtte klippe heilt ned etter vinteren, men som no har kome opp sakte, men sikkert.

Stokkrose og revebjelle. Nokre blomar er så fantastisk laga, eg vert så glad inni meg når eg studerer detaljane.

Ulike roser og flotte fargar. Mange av rosene kjem igjen så det vert mykje klipping.

Øverste bilete: Eplemynte, erteblome og løvemunn. Deilige dufter alle tre. Nederste bilete viser solsikke frå barnehagen. Litt lys i fargen, men kanskje det skal vere slik.

Polarblågull og blå balltistel. Den lilla sommarfuglbuska trudde eg ikkje overlevde vinteren, men eg klipte den heilt ned og då kom den. Duftar fantastisk,

Myskmalvaen, den rosa, har overraska meg. Den har blitt kjempestor! Og den blømer lenge og det er veldig kjekt. Ringblomst er jo eit vakkert syn ilag med Mandarinrosene som har kome igjen. Det er ein del gras rundt bedet så eg får ikkje heilt fram inntrykket. Tru meg, det er fint! Og det eine eplet vi har i hagen må sjølvsagt få plass i galleriet. Eg funderer på kva eg skal gjere meg eplet. Det eine eplet kan verken gi meg saft, sylte eller kake. Det spørs om vi ikkje må dele det i fem og nyte biten slik den er.

Ønskjer alle ein fin dag, kjem med meir hagebileter frå i sommar seinare i haust.

Bløming både inne og ute

Det dukkar stadig opp noko nytt og forunderleg i hagen. Kanskje noko eg ikkje visste at eg hadde eller kanskje vart blomane heilt annleis enn eg først hadde trudd eller vart forespeila.

Øverst til venstre ser dokke peonvalmuen som skulle vere kvit. Den første blomen var aubergine og denne er no oransje. Øverst til høgre er sommarastersen som eg sådde i vinter. Ikkje slik som eg trudde. Den skulle vere større og meir lilla, men dette er bra det og. For all del... Meir storkenebb har sprunge ut, aurikkelen som har gjenbløma står å viser seg frå si beste side og tvetann har byrja å springe ut. Jippi!

Peppermyntebuska har vakre, kvite blomar og eg har telt omlag ti roseknoppar som nesten er sprunge ut. Og mange, mange fleire kjem! Eg er i ekstase, no er rosesesongen i gang! Eit lite bilete frå det lilla bedet. Ein oransje prikk merkar seg ut. Det er den "kvite" peonvalmuen. 

Og inne blømer vakre, nydelege peonar. Eg har mange peonar i hagen, men det tek fleire år før dei blømer. Då er det godt vi har butikken! Og desse kostar 49 kr på Coop, då er det berre til å slå til. Duftar nydeleg og gjer meg så glad!

Sommarkveld

Etter å ha snakka med mamma har eg forstått at det er dårleg vèr på Sunnmøre. Så då må eg skryte og dele nokre bileter slik at dokke vert misunneleg dokke som ikkje har sol. Det er sjølvsagt kvar sin gong å ha fint og stygt vèr, men eg meiner at det er ganske bra med fine dagar akkurat her vi bur samanlikna med både Sunnmøre og Bergen. Sjølv om Bergen berre ligg 45 minutt frå oss så er det stor forskjel. Jaja, nok om det. Sunnmøringar drit vel i kva eg meiner om vèret på Osterøy.

Dette er kosekroken eg har vist tidlegare og om kvelden så er plassen perfekt. Tak over hovudet og kveldssol i ansiktet. Om dokke ser bak så har rosene og klematisen byrja å få bra storleik og eg gler meg til juli kor det byrjar å bløme. Eg elskar sommaren, alt den har å gi oss både av varme og ljos.

Graslauken er så fin synest eg. Akkurat no når den har knoppar er den på sitt finaste synest eg.

Sommarastersen har vorte høg allereie og klatrerosa skyt skot i full fart. Meininga er at alle desse plantene skal vekse seg store og tette slik at det er minst mogleg jord som viser. Nokre sommarblomar har eg og sådd her, det får vi berre vente og sjå om det vert ein suksess eller fiasko. Sjå det fine kveldsljoset på veggen!

Eplebløming. Kan det verte meir nasjonalromantisk enn dette? Og det luktar så godt! Diverre blømer ikkje det andre treet så det ser dårleg ut med epler i år også. Eg har hengt steinar i hyssing på greinene slik at det skal verte meir frukt. Forklaringa er at treet trur det skal døy når greinene bøyer seg og då gir den sin siste kraft til treet. Sevja strøymer ut i greinene og det gir større kraft til å lage frukt. Noko i den dur...

Raud jonsokblom i kveldssola. Nyslådd gras og frodig skog på alle kantar. Her sitt fuglane og syng og er like glad i sommaren som meg.

Og no har skogsstorkenebben kome! Dei er så fine i blomebukettar. Juni er den beste månaden for å plukke bukettar.

Sjå alt som kan plukkast. Dette må eg meddele Malin. Ho plukkar bukettar kvar einaste dag. Her er raud jonsokblom, skogsstorkenebb, smørblomst, bregner, marinøkkelblome og kanskje finn vi hundekjeks og. Så mykje vakkert! Ei flott avslutning på veka.

Ommøblering

Eit nerdeinnlegg idag og. Ikkje før eg hadde laga eit nytt blomebed så måtte eg til å ommøblere det. Løytnantshjerte i eit bed på framsida av huset som har stått der eit par år har no vorte så stor at den skuggar for alle rosene og staudene som er rundt. Sjølv om den er i blomst måtte eg flytte den. Diverre medførte det at den fekk litt hard medfart, men neste år vert den så fin så. Det gjeld å tenke langsiktig.

På bilete over er den enno ikkje så stor som då eg flytta den.

Litt dårleg bilete, kveldssola gjer det uklårt, men den stakkars stauda vart flytta hit. Den står øverst midt i bilete og heng med hovudet. For nokre dagar sidan laga eg eit kart over kor dei nye staudene sto i bedet, det kartet er berre til å gløyme. Nesten alle staudene er flytta og eg har supplert med enda fleire. Får kome tilbake til kva som fins her når plantene har vekst litt. Akkurat no er det små planter og mykje jord.

På sørsida vart det plutseleg så lyst og lett for dei stakkars plantene rundt. Det vart eit stort tomrom etter at eg flytta begge løytnantshjertene. Det sto ei ved sida av den rosa blømande buska heilt til høgre (roseklokkebusk). Den står også i det nye bedet på nordsida. I staden for har eg planta rosa dagliljer, kvite og rosa revebjeller, kvit stokkrose, rosa anemoner og mykje meir. Må vel lage eit kart her og, for eg kjenner det byrjer og nå eit kritisk punkt på kva eg klarar å huske.

Medan eg fotograferte jobba ei flittig humle i roseklokkebuska. Der er det mykje humler/bier (kva er eigentleg forskjellen?) og for dokke som likar humler i hagen så kan eg anbefale denne.

Synest dei er så søte. Her ser vi haletippen til humla. Det heiter vel noko anna, men biologi har aldri vore mi sterke side.  Humlene skal vi iallefall ta vare på.

Eg kan vel ikkje unngå å seie noko om at vi har jubilant i huset idag. Han har hatt ein flott dag med marsipankake og presangar som berre han kan ønske seg. Mannepresangar som eg får indirekte glede av ;-)

Oransjerevolusjonen

Vi har ufatteleg mykje hage som skal stellast og vi har så vidt starta. Det er mykje skråning som er vanskeleg å beplante og halde vedlike, men om eg byrjar i ein ende må eg vel verte ferdig om nokre år. Sørsida har den beste utsikta, mykje sol og det er lunt heile dagen. Vi har lite vind grunna all skogen som er rundt oss og det er stort sett ein fordel.

Raud, oransje og gul er dei fargane eg til no ikkje har planta i hagen. Det er ikkje mine favorittfargar kan du seie, men så lenge det er i hagen er alt fint. Eg likar løvetann til og med. Over har eg sådd dill, ringblome og raud kornvalmue. Eg har latt stormarikåpa få stå då eg luka. Ein skal ikkje kimse av ugras.

Den eine nye stauden eg har kjøpt ser heilt fantastisk ut. Calynopsis heiter den, eller tøffelblomst om du vil.

Nellikrot. Geum bonsii 'cooky'. Kven huskar slike navn...

 Min følgesven. Den sprer seg villig og det er bra når eg skal ha mykje bed. Smågullkorg heiter den.

Bedet sett frå ein anna vinkel. Mykje ugras rundt, men det får vi ignorere. Du kan så vidt skimte plommetreet eg planta igår. Den skal stå inntil skråninga både for å dempe den veldig bratte og ustelte skråninga  og fordi det er sørvendt. Plommesorten heiter Opal og er sjølvbestøvande. Det er ein av dei mest kjente plommesortane vi har i Noreg.

Kantsteinane i bedet er midlertidig. Det er dei steinane eg fann medan eg luka. Espen skal skifte dei ut seier han, men det hastar ikkje. Det er visst på tide å slå graset ser eg....

Bedet i svingen

Å vere hageentusiast er veldig nerdete. Alle planter har navn som er umogleg å uttale og det er så mange variantar at ein aldri kan få komplett samling av ein sort. I mine bed er det veldig mykje forskjellig. Eg har kjøpt stauder, roser og busker utifrå farge, blometid og høgde. Bladformer, kalde og varme fargar og alt det der har eg ikkje tenkt på. 

Mitt nye bed i svingen er rosa og kvitt. Bedet har ikkje fått navn enno. Tidlegare har eg kalla beda mine for prinsessebedet (rosa), teltplassen (lilla) og lagunen (blå). Grunnen til det er eigentleg ingen. Synest det berre var kjekt. Eg har planta alt mogleg her og det er ikkje system eller tanke om noko. Eg tenkte eg skulle sjå korleis desse staudene arta seg iløpet av ein sesong og så får eg heller ommøblere og flytte neste år.

Eg likar å ha ein viss peiling på kva eg har i bedet og har brukt den gode, gamle paint til å hjelpe meg med det. Det finnast sikkert kulare måtar å gjere det på, men dette er godt nok for meg.

Bedet sett frå ein annan vinkel. Blodripsa har ikkje kome med i bilete. Den står litt lenger bort, den vert etterkvart stor så den må ha litt plass rundt seg. Det er mogleg eg klipp den slik at den aldri får vekse seg kjempestor, nokon som har gjort det?

Søtkirsebær 'sunburst' i kveldssol. Luktar godt og har forhåpentlegvis nokre gode bær til oss etterkvart. Eg vart tipsa om å henge ned greinene for å få meir frukt, så då må vi få gjort det. Har både epletre og plommetre som vi sikkert kan gjere det same med.

Fjelltjæreblom 'lely' står i blomst no.

Kvit forglemmegei om eg ikkje tek feil. Sto ikkje noko på potta då eg kjøpte den.

Kjekt med slike innlegg som dette for eg ser tilbake på det både seinare i sesongen for å sjå kor det har vekse og eg ser på det neste år for å sjå om alt har overlevd. Mitt eige planteleksikon :-)

Ein hage du aldri har sett maken til!

Det er store ord eg titulerer innlegget med idag, men det er med det rette eg skriv at dette er ein hage du aldri har sett før. Denne hagen ligg her i bygda. Ein mann, eit livsverk. I 40 år har han lagt stein på stein, bygd hus for hus i hagen sin. Bileta taler for seg sjølv. Alt er lagt for hand, ingen stein er lik. 

Dette er ein del av hovedhuset. Huset er opprinneleg eit vanleg norsk hus, men etterkvart minna det meir om eit sydeuropeisk fjelllandsbyhus.

Mykje grønnsaker og bær i hagen.

 Desse husa er begge eldhus. Inni er det innreda med senger og mange praktfulle, gamle ting.

Er dette i ein vanleg hage i Noreg? Svaret er ja. Mannen er verken mangemillionær eller muskelmann, han er berre steingal :-)

Gamle reiskap som står i stil med husa.

 Mange koselege krokar og vegar for små og store kor ein kan leike eller kose seg.

 Malin og Emil studerer "badekaret" eller stampen om du vil.

Sitjeplassar er det overalt. Smart, då kan ein finne den staden med sol og lite vind til kvar ei tid.

 Toppen av garasja.

Utepeis, kanskje eit overkommeleg prosjekt når ein samanliknar det med alle husa.

Ei steinhest fant vi og.

Eigedomen har vore på programmet Grønn Glede og vart omtalt som den vakraste hagen programleiaren hadde sett nokon gong. Og det trur eg ho jammen det har rett i. Tenk kor vakkert det vert her når blomane blømer. Eg er stum av beundring.