1 χρόνος από τον φόνο του Αλέξη.. τον τιμήσαμε με συμπλοκές κι ακόμη περισσότερη βία

Με σπασίματα, προσαγωγές, ξύλο και εικόνες ντροπής να κάνουν το γύρο του κόσμου τιμήσαμε τη μνήμη του αδικοχαμένου Αλέξη. Κάποιοι ανεγκέφαλοι σε κάθε πορεία εισβάλλουν στο πλήθος που διαδηλώνει μετατρέποντας τον αγώνα διαμαρτυρίας ευσυνείδητων πολιτών σε καραγκιοζιλίκι ενώ από την άλλη πλευρά κάποιοι εξίσου ανεγκέφαλοι από τις αστυνομικές δυνάμεις σπάνε στο ξύλο όποιον βρίσκουν μπροστά τους αμαυρώνοντας και στιγματίζοντας ολόκληρο το ελληνικό σώμα.
Τα γεγονότα προφανώς τα παρακολουθώ από τα διαδικτυακά ελληνικά μίντια αλλά και τα αγγλικά sites και την τηλεόραση που όπως πριν ένα χρόνο, έτσι και φέτος παρουσιάζουν την Ελλάδα σαν «ξέφραγκο αμπέλι», αν και ίσως αυτή να είναι και η πραγματικότητα. Και καλούμαι έπειτα να απαντήσω στο τι συμβαίνει στην Ελλάδα.. και άντε να εξηγήσεις.
Ένας φόνος πριν ένα χρόνο σήκωσε χιλιάδες νέους από τον καναπέ τους, ξεσήκωσε την κοινωνία αλλά ταυτόχρονα έσπευσαν πολιτικάντηδες να τον καπηλευτούν και ανεγκέφαλοι να τον αμαυρώσουν με βίαια επεισόδια. Σε πορείες που γίνονται κατά της ανεξέλεγκτης βίας εκ μέρους της αστυνομίας, για την προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ξεσπούν ακόμη πιο βίαια επεισόδια.
Οι παράγοντες που έχουν οδηγήσει σε αυτήν την πραγματικότητα είναι πολυεπίπεδοι. Θεωρώ όμως τους πιο θεμελιώδεις την έλλειψη παιδείας, εκπαίδευσης και κοινωνικών υποδομών. Σε μερικές μέρες και πάλι η «φασαρία» θα καταλαγιάσει όμως τα αίτια που τη δημιούργησαν θα συνεχίσουν να υπάρχουν και θα δοθεί και πάλι μία αφορμή για να ξυπνήσει και πάλι τις συνειδήσεις όλων των νέων που βιώνουν την καταπίεση, την αναξιοκρατία, το ανέλπιδο μέλλον από μία κοινωνία και ένα κράτος που επιδεικτικά τους αγνοεί και μια αστυνομία- τρομονομία που αντί να διασφαλίζει την προστασία τους τους θεωρεί εν δυνάμει εγκληματίες.