Σε
μία χώρα μακρινή,
συγκρούσεις
καθημερινές, φωνές και διαιρέσεις,
τα
κόμματα εμπόλεμα με όπλο το αντί,
αδίστακτες,
ανοίκειες, φτηνές οι επιθέσεις,
το
τι θα πει ενότητα, λες κι είχε ξεχαστεί.
Και
ήρθαν σύννεφα βαριά εντός κι εκτός συνόρων,
η
χώρα πια σε κίνδυνο, η άμυνα λειψή,
φαρμάκι
τα κηρύγματα των εχθρικών ρητόρων
και
άφαντοι οι σύμμαχοι κι οι φίλοι οι παλιοί.
Τότε,
στη χώρα τη μικρή,
τα
κόμματα θυμήθηκαν το χρέος στην Πατρίδα
και
της αξιοπρέπειας το μέγα παρελθόν.
Αφήσανε
τα πείσματα, σηκώσαν την ελπίδα
και τρέξανε, υπεύθυνα να δώσουν το παρών.
Τα
πάντα θυσιάστηκαν στην άμυνα του γένους,
οι
καπετάνιοι τού εγώ διαβήκαν στο εμείς,
όλοι
μαζί σταθήκανε απέναντι στους ξένους
και
όρθωσαν ανάστημα μιας χώρας σεβαστής.
