 |
| ΟΔΟΣ 30.5.2019 | 988 |
Η θέση της Καστοριάς στην σαφή αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού και κόσμου στην Ελλάδα και ακόμη πιο κοντά στην Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας, όπως τελικά αυτή προέκυψε από τις κάλπες της Κυριακής, είναι μια παράμετρος που θα έπρεπε κανονικά να αναδειχθεί προεκλογικά. Ο κόσμος γύρω αλλάζει και εδώ όλοι συμπεριφέρονται σαν να μη έγινε τίποτε.
Στην πραγματικότητα δεν έγινε κανείς λόγος για την ουσία, που δεν είναι άλλη από τα προβλήματα της Καστοριάς και το πρόγραμμα των υποψηφίων. Δεν έγινε κανείς λόγος ούτε πριν την πρώτη εκλογική Κυριακή, ούτε καν μετά απ’ αυτή. Για καμμιά διεκδίκηση.
Δρόμοι, πλατείες, πεζοδρόμια, πράσινο, καθαριότητα, πνευματικό κέντρο, λειτουργία σχολών, καθημερινότητα, σεβασμός στον δημότη, ιστορικά μνημεία, ανάδειξη της πραγματικής ιστορίας της πόλης (και όχι της πλαστογραφημένης), προστασία της δημοτικής περιουσίας από άρπαγες, εκκοσμίκευση του δημοτικού βίου, αποτελούν πάντα τα μόνιμα προβλήματα της Καστοριάς.
Η μετά την περασμένη Κυριακή διαβεβαίωση εκλεγμένων ή όχι, ότι εξακολουθούν να βρίσκονται στην υπηρεσία της πόλης, η έκφραση ευχαριστιών στους ψηφοφόρους και η ανταλλαγή συγχαρητηρίων, όπως αυτά που ανακοινώθηκαν μέσα σ’ αυτή την εβδομάδα, έχουν νόημα μόνο σε δημοτικό και πολιτικό στίβο με ουσιαστικό αντίλογο. Και όχι σε περιβάλλον βωβού κινηματογράφου.
Στην ουσία είναι τεκμήριο απουσίας πολιτικού λόγου και ένδειξη αδυναμίας. Ακόμη και υποκρισίας. Θα ήταν ίσως προτιμότερο να συνεχίσουν να ερίζουν και να διαφωνούν, εάν αυτό γινόταν στην βάση της προγραμματικής σύγκρισης. Παρά να ανταλλάσσουν φιλοφρονήσεις.
Η έκβαση της κάλπης την περασμένη Κυριακή ανέδειξε ως τελικούς διεκδικητές για την δημαρχία Καστοριάς, τον κ. Ιωάννη Κορεντσίδη και την κ. Κατερίνα Σπύρου. Παρά το γεγονός ότι η διαφορά των ποσοστών που πέτυχαν (46,96% και 23,97% αντίστοιχα) είναι σημαντική, στην πραγματικότητα, τίποτε δεν έχει κριθεί ακόμη οριστικά.
Δεν είναι μόνο διότι το αποτέλεσμα της πρώτης Κυριακής συνδιαμορφώνεται σημαντικά από την σταυροδοσία στους υποψηφίους δημοτικούς συμβούλους και δεν μπορεί να λογιστεί ακριβώς ως «πρόκριμα». Αλλά και επειδή υπάρχουν ήδη παραδείγματα, όπως φερ’ ειπείν στον Δήμο Κοζάνης στις δημοτικές εκλογές του 2014, όταν με αντίστοιχα ποσοστά όπως αυτά της Καστοριάς των δύο πρώτων στον πρώτο γύρο, την δεύτερη Κυριακή σημειώθηκε μια πλήρης ανατροπή. Με αποτέλεσμα να εκλεγεί δήμαρχος ο κ. Φοίβος Ιωαννίδης, γεγονός που εξέπληξε. Επιπλέον, η δυνατότητα του δημάρχου που θα εκλεγεί να αξιοποιεί τους εκλεγμένους συμβούλους με διαφορετικά και αδέσμευτα κριτήρια, επιτρέπει ακόμη και εκπλήξεις.
 |
| ΟΔΟΣ 30.5.2019 | 988 | σ.4 |
Η κάλπη της περασμένης Κυριακής στην Καστοριά κατέγραψε πάντως ορισμένες αδιαμφισβήτητες αλήθειες. Όπως ότι η πόλη της Καστοριάς δεν πείστηκε από τις διαβεβαιώσεις του κ. Γεωργίου Πετκανά ότι, αντλώντας εμπειρία περίπου δύο συνεχών δεκαετιών, στην διάρκεια των οποίων κατείχε έμμισθη θέση του προέδρου της ΔΕΥΑ Καστοριάς, είναι εξ ορισμού κατάλληλος για δήμαρχος, όπως ήθελε να εμφανίζεται. Ούτε ότι το κάπως μαξιμαλιστικό πρόγραμμα, που πάντως έδωσε στην δημοσιότητα, μπορεί να εφαρμοστεί. Η επίδοσή του, να καταταγεί τέταρτος στην ίδια την πόλη (του), αποτελεί πολιτικό μήνυμα της τοπικής κοινωνίας.
Αντίθετα, η ανάδειξη του συνδυασμού του κ. Αλεξάνδρου Ταμήλια στην τρίτη θέση στην πόλη της Καστοριάς και με ικανοποιητικά σχετικώς ποσοστά στις άλλες δημοτικές ενότητες, πιστοποιεί τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της αστικής ψήφου, που δεν διστάζει να είναι εκκεντρική. Όπως και την παρουσία μιας δυναμικής, που εκτός από μια ρομαντική έκφραση, ζητεί δημιουργική παρουσία. Η προεκλογική λειτουργία του συνδυασμού αυτού σε συνθήκες κλαμπ, ή φορέα αμφισβήτησης, του στέρησε ίσως την δυνατότητα να καταγράψει πιο μαζικές επιδόσεις.
Η ΟΔΟΣ δεν αγνοεί την σημασία της εκλογικής παρουσίας του κ. Γεωργίου Τίγκα. Αλλά καθώς υπάρχει σαφής κομματική προέλευση και εξάρτηση, εκ μέρους του ΚΚΕ, καμμιά θεώρηση της δημοτικής κίνησης δεν μπορεί να γίνει χωρίς αναγωγή στην κεντρική πολιτική πλατφόρμα του κόμματος, που δείχνει με συνέπεια να επιδιώκει απλά την υπενθύμιση της ύπαρξής του και την καταγραφή του. Κάτι που δεν υπηρετεί την λειτουργία της τοπικής αυτοδιοίκησης σε συνθήκες αποκέντρωσης.
Γυρνώντας πάντως την σημερινή παλιά σελίδα της, η πόλη έδειξε ότι εκτιμώντας ανάλογα τον κ. Γεώργιο Πετκανά και ορισμένους από τους αντιδημάρχους του νυν δημάρχου κ. Ανέστη Αγγελή, δεν αναγνωρίζει χωρίς έλεγχο επιτυχίες στο παρελθόν, ούτε και στο συγκεκριμένο πρόσφατο κατεστημένο. Ex officio πετυχημένοι, δεν αναδείχθηκαν από τις κάλπες της περασμένης Κυριακής.
Ίσως μάλιστα αυτό να έγινε και με στοιχεία υπερβολής, αφού οι πενιχρές επιδόσεις ορισμένων εν ενεργεία αντιδημάρχων ή αξιωματούχων του κ. Ανέστη Αγγελή στις κάλπες της π. Κυριακής, είναι αξιοσημείωτα αποδεικτικά στοιχεία ότι μπορεί μερικοί απ’ αυτούς να αντιμετωπίσθηκαν αυστηρότερα απ’ όσο αναλογούσε. Ή απλά να επαναπαύτηκαν.
Πάντως οι ψηφοφόροι δεν γενίκευσαν την πολιτική φθορά. Κάποιοι διέβησαν τον Ρουβίκωνα. Κοντά σ' αυτούς οι θετικές επιδόσεις ορισμένων αντιδημάρχων αλλοτινών δημάρχων (όπως των κ.κ. Χατζησυμεωνίδη και Τσαμίση) απηχούν σε ένα βαθμό τις σημερινές συμμαχίες, αλλά και την ανάγκη της πόλης να εκφραστεί αυθεντικά σε ένα δήμο που έχει αλλάξει και την φυσιογνωμία της Καστοριάς. Με αποτέλεσμα να τους παρέχεται μια δεύτερη ευκαιρία.
Έτσι μεθαύριο Κυριακή, στην Καστοριά, παρά την αισθητή πρωτιά του κ. Ιωάννη Κορεντσίδη, που κινήθηκε σχετικά κοντά στον στόχο της απόλυτης πλειοψηφίας, τίποτε δεν μπορεί να αποκλειστεί εκ των προτέρων. Όμως, όποιο τελικά και να είναι το αποτέλεσμα της κάλπης, από την οποία θα μπορούσε να αναδειχθεί νικήτρια η κ. Σπύρου, τίποτε δεν μπορεί να μείνει το ίδιο, όποιος και να είναι ο νικητής.
Καθώς σημειώθηκαν ανατροπές σε επίπεδο Περιφέρειας και τις ευρωεκλογές και η χώρα βαδίζει σε βουλευτικές εκλογές, η ιστορία αλλάζει. Επιβάλλεται (και δεν επιτρέπεται απλά) να αλλάξει όμως και η Καστοριά. Να μην συνεχίσει να βρέχει παντού ο ουρανός έργα, προσδοκίες, ελπίδες, και εδώ αντίθετα η δημοτική ζωή να αρκείται σε ήθη, έθιμα, χορούς, παραδόσεις και τις λοιπές αυταπάτες περί βυζαντινής αρχόντισσας και καλλονής.
Και η ανάγκη αλλαγής, ως δημόσια δημοτική δέσμευση, δεν καταδείχθηκε επαρκώς μέσα από τις λιγοστές δεσμεύσεις των δύο μονομάχων. Όμως κατά κανόνα, μετά την απομάκρυνση εκ του ταμείου, ουδέν λάθος αναγνωρίζεται.
Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 30 Μαΐου 2019, αρ. φύλλου 988
Επιλογή σχετικών αναρτήσεων:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.