1.5.14

ΟΔΟΣ: Το ανάθεμα


ΟΔΟΣ 16.1.2014 | 723

Αγαπητή ΟΔΟΣ

Ούτε μπορούσα να το φαντασθώ, ότι θα ερχόταν η ώρα και η στιγμή να εκφράσω συμπαράσταση και αμέριστη συμπάθεια στον βουλευτή Καστοριάς κ. Ευάγγελο Διαμαντόπουλο. Για όλα όσα απίστευτα έγιναν σε βάρος του την προπερασμένη εβδομάδα. Διαφωνώ βλέπεις με πολλές -αν όχι με όλες, από τις εκφρασμένες απόψεις του και προπαντός με κάποιες από τις πρακτικές. Όχι μόνο του ίδιου, αλλά και της αριστερής συνιστώσας του κόμματός του. Αισθάνομαι ότι με χωρίζει χάσμα με πολλές από τις απόψεις τους.

Σε αυτές περιλαμβάνω ακόμη και την ανακοίνωση του κόμματος, με την οποία, οι «σύντροφοί» του «άδειασαν» τον βουλευτή, αναγνωρίζοντας ευθέως ότι είναι δυνατόν μια κακόγουστη σάτυρα, σαν τον δήθεν «παπά-Σούρα», να μπορεί να προσβάλλει το θρήσκευμα.

Διαφωνώ μαζί του για τα σοβαρά, όπως το φλερτ με οριακές ιδεολογίες, αλλά και τα «ραντεβού στα γουναράδικα». Διαφωνώ ωστόσο και για πιο απλά πράγματα. Για θέματα που ίσως και να μην έχουν καμιά ιδιαίτερη πολιτική σημασία: Για τον τρόπο που διάλεξε πέρσι να ντυθεί στα καρναβάλια του Άργους Ορεστικού και να ξεφαντώσει. Αλλά ακόμη και για την απόφασή του να παρελάσει στα φετινά καρναβάλια (και πάλι του Άργους Ορεστικού) παριστάνοντας σε πολύ κακή απομίμηση αμφίεσης τον ιερέα και αναπαριστώντας, υποτίθεται το μυστήριο της θείας κοινωνίας. Πώς συμβιβάζεται το μικροαστικό ξεφάντωμα σε επαρχιώτικο, πρόωρο καρναβάλι, με την απόβαση στην Παλαιστίνη, τα χρυσορυχεία, τις καταλήψεις και τα γουναράδικα, είναι κάτι που αληθινά δεν κατανοώ.

Διαφωνώ με όσα έκανε στο φετινό καρναβάλι του Άργους Ορεστικού, διότι πολύ απλά θεωρώ το θέαμα κακόγουστο αισθητικά, παρωχημένο και χαμηλού σατυρικού επιπέδου. Το δε αποτέλεσμα της απομίμησής του από τον ίδιο, πολύ αποτυχημένο. Από την εποχή των φθηνών ελληνικών κινηματογραφικών παραγωγών της δεκαετίες του 1980, με κάτι γνωστούς ηθοποιούς να πρωταγωνιστούν και ως ιερείς σε ταινίες τύπου «ρόδα, τσάντα και κοπάνα», θεωρούσα την απομίμηση των κληρικών κακόγουστη. Ίσως και ανάρμοστη. Η μεταμφίεση στα καρναβάλια, κατά την γνώμη μου, ακόμη και ως σάτυρα, πρέπει να υπηρετεί και να αναβαθμίζει την αισθητική.

Αλλά ως εδώ και μη παρέκει. Διότι δεν μπορούσα να φανταστώ ότι ζούμε σε μια κοινωνία η οποία στις αρχές του 2014, με αφορμή την (έστω και κακόγουστη) σάτυρα του καρναβαλιού του Άργους Ορεστικού, θα εκδήλωνε τάσεις κανιβαλισμού, προτρέποντας σε πολιτικό πογκρόμ εναντίον του βουλευτή με αφορμή την αμφίεσή του στο καρναβάλι, μεσολαβεί χάος και χάσμα.
-Ποιο χάσμα; Η Μέση Ανατολή ολόκληρη θα έλεγα.

Αν μάλιστα αναλογισθεί κανείς το θέαμα που πρόσφερε μερικές ημέρες αργότερα ο δήμαρχος Καστοριάς, ευρισκόμενος σε προφανή ευθυμία, ή το πανδαιμόνιο που προκάλεσε η βουλευτής Καστοριάς κ. Μαρία Αντωνίου, η οποία από «ευλογημένη» μεταβλήθηκε σε ιεροκήρυκα, και στην συνέχεια έκανε πολιτικές πλύσεις, όσο το σκέφτομαι, τόσο πιο άδικη μου φαίνεται η επίθεση κατά του βουλευτή του ΣυΡιζΑ. Κακή η κακογουστιά και η ασέβεια, αλλά πιο κακός μου φαίνεται ο λάκκος των λεόντων.

Αγαπητή ΟΔΟΣ,

Στην αρχή, διάβασα (και ξαναδιάβασα) με προσοχή το πρώτο σχόλιο του γείτονα μητροπολίτη Σισανίου και Σιατίστης, το οποίο δημοσιοποιήθηκε, αφού προηγουμένως είχαν εκδοθεί δελτία τύπου από τον Δήμο Άργους Ορεστικού. Με θριαμβολογίες και διθυράμβους (1ο βραβείο σάτυρας ο κ. Ε. Διαμαντόπουλος) και ενώ όλοι είχαν δει, τον δήμαρχο Άργους Ορεστικού με την βουλευτή Καστοριάς με την Νέα Δημοκρατία να χαίρονται και να επαινούν το γνήσιο σατυρικό θέαμα που παρήλαυνε μπροστά τους.

Προσπάθησα να συμφωνήσω, ιδίως με τα γραφόμενά του Σιατίστης για το ότι τα όρια της ελευθεριότητας του καθενός που συμμετέχει στο καρναβάλι, προσδιορίζουν στην ουσία όχι μόνο τα μύχιά του, αλλά και το επίπεδο του πολιτισμού του. Να συμφωνήσω ως εδώ. Και μάλιστα απόλυτα.
-Πώς όμως να συμφωνήσω με όλα όσα στην συνέχεια, έγραψε; Χαρακτηρίζοντας το πρόσωπο, και όχι απλά τα λάθη του.

Πώς να συμφωνήσω με το -έστω και σε ένα τόνο πιο επιεικές- παρομοίου περιεχομένου πολεμικό ανακοινωθέν του τοπικού μητροπολίτη Καστοριάς; Ο οποίος, δεν πρόσεξε φαίνεται ότι, ο ελαύνων βουλευτής Καστοριάς είχε ενδιαφέροντες θεολογικούς διαλόγους με άλλους «επωνύμους» που χασκογελούσαν εκστασιασμένοι;

Ή πολύ περισσότερο με το ανακοινωθέν του μητροπολίτη Δημητριάδος. Όχι μόνο για την έκταση της διαπόμπευσης ενός προσώπου και ιδιαίτερα βουλευτή, ο οποίος θυμίζω ότι μετά την εκλογή του επέλεξε να επισκεφθεί πρώτο το Επισκοπείο της Καστοριάς. Αλλά και για το γεγονός ότι πίσω από τις λέξεις, ζητήθηκε από τον ΣυΡιζΑ και την τοπική κοινωνία, να αποδοκιμάσει και εξανδραποδίσει τον κ. Ευάγγελο Διαμαντόπουλο.

Ύστερα ακολούθησε η ανακοίνωση -ανατριχιαστικό υβρεολόγιο του μητροπολίτη Καλαβρύτων, και δεν θυμάμαι αν εξέδωσε αντίστοιχη ανακοίνωση ο Πειραιώς. Ώστε συμπληρώθηκε το παζλ των απόψεων όσων διδάσκουν την αρετή, την συγνώμη και την αγάπη. Φαντάσου, σκέφθηκα και να μην τον αγαπούσαν. Να δίδασκαν την έχθρα, και όχι την αγάπη. Από την άλλη, θυμήθηκα όσα μερικοί σέρνουν στον ίδιο τον Οικουμενικό Πατριάρχη. Στον Ευάγγελο θα σταματούσαν;

Εκτός από τις κοινές ύβρεις του Αγίου Καλαβρύτων και τις προτροπές για αφορισμό, πώς να μην ανατριχιάσει κάθε πολίτης, Έλληνας και χριστιανός ταυτόχρονα, διαβάζοντας το απίστευτο ρητορικό μεν, αλλά προπαντός απειλητικό (ελπίζω όχι προφητικό) ερώτημα του μητροπολίτη Δημητριάδος; Εάν δηλαδή γνωρίζει ο καρναβαλιστής βουλευτής τι θα πάθαινε, στην περίπτωση που δεν βρισκόταν στην ελεύθερη και δημοκρατική Ελλάδα, αλλά σε ισλαμικό καθεστώς; Ναι έτσι ρωτούσε ο σεβασμιώτατος! Αυτά κάνει η εξοικείωση της κοινής (αλλά και της ειδικής) γνώμης από τα τουρκικά σήριαλς: Να μοιάζουν «λογικά» και τα πιο παράλογα, ίσως και αποτρόπαια ερωτήματα.

Ωστόσο, αγαπητή ΟΔΟΣ, τις ανακοινώσεις των μητροπολιτών, ακόμη και του θερμόαιμου της Θεσσαλονίκης, έστω κι αν είναι υπερβολικές και άδικες, μπορώ να τις αντιληφθώ. Σ’ αυτές δεν περιλαμβάνω το αγοραίο υβρεολόγιο του Καλαβρύτων. Και όλα αυτά μόνο ως ένα βα-θμό, δεδομένου ότι η φθηνή και ανάρμοστη σάτυρα του καρναβαλιστή βουλευτή προφανώς δεν είχε στόχο της τον κλήρο. Ούτε την θεία κοινωνία φυσικά.

Παρά αποκλειστικά τους πολιτικούς του αντιπάλους και ειδικά το μνημόνιο. Ώστε δεν υπήρχε περιθώριο για καμιά δικαιολογημένη παρεξήγηση. Άλλωστε αυτά που φορούσε και κρατούσε δεν ήταν γνήσια άμφια και αυθεντικά ιερά σκεύη, για να υποστηρίξει κάποιος ότι έδειξε ασέβεια. Συνεπώς, εκτός από τις εύλογες αντιρρήσεις κατά την γνώμη μου δεν δικαιολογούνται ο κοπετός, οι ύβρεις. Όχι τουλάχιστον στην ένταση και έκταση που δόθηκε από τους επισκόπους. Οι οποίοι για μια ακόμη φορά όχι μόνο έδειξαν υπερβάλλοντα ζήλο και αναμείχθηκαν ευθέως στα εσωκομματικά του ΣυΡιζΑ. Αλλά νομίζω, ότι έκαναν το πρώτο βήμα, να αξιώσουν στην συνέχεια την κατάργηση των καρναβαλιών. Εδώ είμαστε.

Για την ιστορία, να σου αφηγηθώ, ότι ανήμερα των Φώτων, η δημόσια Τηλεόραση, πρόβαλε ένα παλιό (τουλάχιστον 30 ετίας) ντοκυμαντέρ της αείμνηστης Δόμνας Σαμίου με παραδοσιακό δρώμενο σε ένα μικρό χωριό της Δράμας, και ένα καρναβάλι να παριστάνει τον «δεσπότη», να τελεί το ιερό μυστήριο του γάμου, και δεν αντιλήφθηκα καμία αντίδραση. Και επειδή τέθηκε θέμα για το πιο ιερό μυστήριο, αναρωτιέμαι αν οι κληρικοί ανέχονται ή όχι την σάτυρα, ζυγίζοντας σε καντάρι την ιερότητα του ενός ή του άλλου μυστηρίου. Κι’ αν θίγονται μόνο όταν πέφτουν σε αμαρτίες ή γκάφες πολίτες ή νεαροί και άβγαλτοι πολιτικοί της αριστεράς, και κατά τα άλλα, αγρόν αγοράζουν.

Και αν, επαναλαμβάνω, σε ένα βαθμό αντιλαμβάνομαι τις αντιρρήσεις των ιεραρχών, αυτό που πάντως σίγουρα με κατέπληξε πιο δυσάρεστα από κάθε τι, δεν είναι μόνο η απίστευτη και πολιτικά θλιβερή ανακοίνωση-διάγγελμα του δημάρχου Άργους Ορεστικού. Με την οποία έντρομος και πανικοβλημένος, ο επιφορτισμένος με την εκπροσώπηση, συνεπώς και υπεράσπιση των πολιτικών δικαιωμάτων των δημοτών του, ξέχασε τα χαμόγελα και τις δηλώσεις θριάμβου που είχε προηγουμένως κάνει. Για το πρώτο, το καλύτερο, το διονυσιακό του βουλευτικού θεάματος. Και καταδίκασε τον ασεβή βουλευτή, χωρίς βεβαίως να τον κατονομάσει ευθέως, με μια ανακοίνωση που αποτελεί μνημείο ραγιαδισμού.

Ούτε βεβαίως με κατέπληξε μόνη η ανακοίνωση της απολύτως διχασμένης άποψης της ετέρας βουλευτή του νομού Καστοριάς κ. Μαρίας Αντωνίου.
Η δυστυχής οποία νωρίτερα χαιρόταν και εγκωμίαζε με δηλώσεις της τον συνάδελφό της βουλευτή για την συμμετοχή του στο καρναβάλι του Άργους Ορεστικού. Συμμετείχε για μερικά λεπτά ως «ευλογημένη» στο happening, έστω κι’ αν δεν έσκυψε στις παραινέσεις του δήθεν «παπά-Σούρα».

Ωστόσο μερικές ώρες αργότερα, αφού φόρεσε την μπούρκα –συγνώμη, την εσθήτα της πρωτοχριστιανικής ή ακριβέστερα της ορθόδοξης αρετής, έσπευσε να εκδώσει ανακοινωθέν ιερού πολέμου ή τζιχάντ σε βάρος του βουλευτή. Για να γίνει και η ίδια στην συνέχεια βορά της δικαιολογημένης κατακραυγής των  ΜΜΕ τις επόμενες ημέρες για την οβιδιακή μεταμόρφωσή της. Μέχρι που κατάπωσε την ούτως ή άλλως αμφιλεγόμενη ευγλωττία της και εξαφανίστηκε από προσώπου γης. Κανείς δεν την είδε στο καρναβάλι της Καστοριάς. Όταν ανοίγεις τον λάκκο του άλλου, μερικές φορές διατρέχεις εσύ τον κίνδυνο.

Είναι όλα αυτά λοιπόν, είναι και τα ύπουλα εσωκομματικά πισώπλατα μαχαιρώματα που εκδηλώθηκαν σε βάρος του βουλευτή Καστοριάς. Ο οποίος με την ανακοίνωσή του, μου φάνηκε πιο συνετός απ’ όλους. Είναι βλέπεις και η πολιτικά αξιοθρήνητη και πρωτοφανής ανακοίνωση αναθέματος της επιτροπής βράβευσης του καρναβαλιού του Άργους Ορεστικού. Η οποία, αντί να υπερασπίσει και να εγγυηθεί τον επιδερμικό και ψυχαγωγικό χαρακτήρα του εθίμου μέσα από ένα πλαίσιο ποιότητας βεβαίως -η οποία αποτελεί ευθύνη του καθενός χωριστά και όχι της λογοκρισίας ούτε της τρομοκρατίας- έσπευσε να πλειοδοτήσει έντρομη, ανακαλώντας περίπου, το 1ο βραβείο που είχε απονείμει στο κακόγουστο κατά τα άλλα και κατά την γνώμη μου θέαμα του δήθεν «παπά-Σούρα»

Πολιτικά ανάξια κατορθώματα που για μια ακόμη φορά εκθέτουν το Άργος Ορεστικό, την Καστοριά και τον νομό. Όλοι μαζί, με επικεφαλής βουλευτές, δημάρχους και άλλους για μια ακόμη φορά διέσυραν την περιοχή, είτε ως καρναβάλια, είτε ακόμη χειρότερα ως ραγκουτσάρια. Όχι μόνο πρωτόγνωρα, αλλά προπαντός πρωτόγονα, έμοιαζαν όλα.

Στροβίλιζαν όλα αυτά μια και δυο φορές και στοίχειωναν την σκέψη μου, πώς μπορούν να έχουν συμβεί στο 2014. Βέβαια η εξήγηση, δεν είναι δα και τόσο δύσκολη: και χειρότερα μπορούν να συμβούν σε μια χώρα που ανέχεται να πραγματοποιούνται πολιτικές συσκέψεις σε μητροπολιτικά μέγαρα και να παρακάθεται σε κάποια απ’ αυτές το εικόνισμα της οσίας Σοφίας. Οι πολιτικοί πήγαιναν γυρεύοντας. Και τρις χειρότερα μπορούν να συμβούν αν δεν ανακοπεί ο φονταμενταλισμός και η υποκρισία. «»

Όσοι έχουν διαβάσει τα γραφόμενα και τις ύβρεις που εκτοξεύουν μεταξύ τους, όχι πάντα, αλλά σε ειδικές περιπτώσεις οι κληρικοί, για να ανταλλάξουν στην συνέχεια μηνύσεις και αργότερα ταπεινές συγνώμες, προφανώς δεν θα εκπλαγούν από τις αμετροεπώς αυστηρές επικρίσεις των ιεραρχών σε βάρος του μάλλον άτυχου βουλευτή. Οι οποίες πάντως, σε ένα βαθμό είναι εξηγήσιμες.

Αυτοί που θα εκπλαγούν, είναι κάποιοι δήμαρχοι, κάποιες επιτροπές και αρκετοί ιερωμένοι, όταν πληροφορηθούν, τον τρόπο με τον οποίο η ισλαμική δημοκρατία, την οποία επικαλέστηκε ο επίσκοπος Δημητριάδος, τον οποίο θεωρούσα μετριοπαθή (με τον οποίο έσπευσαν ως ραγιάδες να συμφωνήσουν) ταπεινώνει, εκδικείται, τιμωρεί και αποβάλλει όσους συλληφθούν να παραβιάζουν την Σαρία, δηλαδή τον ιερό νόμο. Στους ψεύτες, τους κλέφτες, τους αγύρτες. Πολιτικούς ή όχι.

Και πρωτίστως βεβαίως θα εκπλαγεί η βουλευτής Καστοριάς, και κάθε εσωκομματική του ΣυΡιζΑ πισώπλατη μαχαιριά που δέχθηκε ο βουλευτής στην Καστοριά, όταν ενημερωθεί σωστά, για το ποια θέση, ποια αντιμετώπιση και ποια αξία επιφυλάσσει στην κάθε γυναίκα η ισλαμική επανάσταση. Αν μπορεί να γίνει βουλευτής, ή αν υπάρχουν καρναβάλια. Αν μπορούν να πιουν κρασί που ευφραίνει. Για να αρκεστώ μόνο στα πιο ανώδυνα «αν». Ίσως τότε ξανασκεφθούν να συμμετάσχουν σε δημόσιο λιθοβολισμό. Ακόμη και εάν αυτός που λιθοβολούν είναι ένας βουλευτής του ΣυΡιζΑ όπως ο κ. Ε. Διαμαντόπουλος.

Και να συμφωνήσουν ότι το υποτιθέμενο ατόπημα του βουλευτή Καστοριάς, ωχριά στα σοβαρά λάθη των ιεροξεταστών που κρύβουν μέσα τους όσοι και όσες έσπευσαν να επιρρίψουν το ανάθεμα. Και τον θύτη στον λάκκο των λεόντων. Μέχρι και συμπάθεια στον ατυχή παπά Σούρα μπορεί να αισθανθούν.

Στο κάτω-κάτω, αγαπητή ΟΔΟΣ, ας έκαναν λιγάκι τα στραβά μάτια. Ας μετέφεραν τον τόνο στην παραλήγουσα. Κι ας διάβαζαν τον τίτλο όχι «παπά», αλλά «Πάπα-Σούρα». Τότε να δεις χαρές και συγχαρίκια που θα δέχονταν ο βουλευτής.  Ποτέ δεν είναι όμως αργά για τα ανώτερα.



 Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 16 Ιανουαρίου 2014, αρ. φύλλου 723



Σχετικά σχόλια:

2 σχόλια:

  1. Ανώνυμος5/5/14

    Δυστυχώς οι αντιδράσεις του Κλήρου, τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα, θυμίζουν (ή κι αντιγράφουν) τις διαμαρτυρίες μίας γνωστής κυρίας των Αθηνών.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανώνυμος5/5/14

    Ο κλήρος [κ]είναι μεγάλο κεφάλαιο,δυστυχώς ,χαμηλής στάθμης ..

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ