Μυστήριον ξένον ὁρῶ καὶ παράδοξον // στο απέναντι παράθυρο // τρεις αγγέλους. Τους ζωγραφίζει ο Αντρέι Ρουμπλιώφ. Τους φιλοξενεί με φωτοστέφανο ο Ταρκόφσκι. Τραγουδά μαζί τους. Καταβασίες ιαμβικές. // την Ὠδὴ θ'.
Αχ! να γινόμουνα λουλούδι
και πεταλούδα για μια μέρα,
ελεύθερος σαν το σπουργίτη
να με σκοτώνουν στον αγέρα.[1]
// κάτω ο δρόμος φωνάζει κόκκινος // ἐξ ὄρους ὁ αἰνετὸς κατασκίου δασέος ἦλθες στη γειτονιά των ξένων // εκεί μόνο εκεί ανοίγουν τις πόρτες // πρὸς φῶς // ἐκ νυκτὸς // εγώ, εσύ, εμείς, αυτοί ή μήπως εγώ, εσύ, εμείς, αυτοί; // επιδοτούμενα ιδεολογήματα // ανεπίδοτες ελπίδες // με χρυσόσκονη αποκοιμίζουν τον φόβο // με τηλεκατευθυνόμενες ευχές. // Παπαδιαμάντης σε συσκευασία δώρου - για παιδιά // για τα παιδιά πᾶσα ἡ γῆ // καὶ ἐν εὐφροσύνῃ // ταξίδι μακρυνό εντός // τὸ σπήλαιον // του πλοίου είναι η σκιά ή του λιμανιού; // φθαρμένες σκιές // ἀνεκλίθη ὁ ἀχώρητος // χρόνια πολλά ή καλές γιορτές; //πυρὸς ἀπειλὴν // ἐν μέσῳ τῆς φλογὸς // είναι Χριστούγεννα ή media vox;
Μυστήριον ξένον ὁρῶ καὶ παράδοξον // στο απέναντι παράθυρο // τρεις αγγέλους. Τους ζωγραφίζει ο Αντρέι Ρουμπλιώφ. Τους φιλοξενεί με φωτοστέφανο ο Ταρκόφσκι. Τραγουδά μαζί τους. Καταβασίες ιαμβικές. // την Ὠδὴ θ'.
Αχ! να γινόμουνα λουλούδι
και πεταλούδα για μια μέρα,
ελεύθερος σαν το σπουργίτη
να με σκοτώνουν στον αγέρα.[1]
// κάτω ο δρόμος φωνάζει κόκκινος // ἐξ ὄρους ὁ αἰνετὸς κατασκίου δασέος ἦλθες στη γειτονιά των ξένων // εκεί μόνο εκεί ανοίγουν τις πόρτες // πρὸς φῶς // ἐκ νυκτὸς // εγώ, εσύ, εμείς, αυτοί ή μήπως εγώ, εσύ, εμείς, αυτοί; // επιδοτούμενα ιδεολογήματα // ανεπίδοτες ελπίδες // με χρυσόσκονη αποκοιμίζουν τον φόβο // με τηλεκατευθυνόμενες ευχές. // Παπαδιαμάντης σε συσκευασία δώρου - για παιδιά // για τα παιδιά πᾶσα ἡ γῆ // καὶ ἐν εὐφροσύνῃ // ταξίδι μακρυνό εντός // τὸ σπήλαιον // του πλοίου είναι η σκιά ή του λιμανιού; // φθαρμένες σκιές // ἀνεκλίθη ὁ ἀχώρητος // χρόνια πολλά ή καλές γιορτές; //πυρὸς ἀπειλὴν // ἐν μέσῳ τῆς φλογὸς // είναι Χριστούγεννα ή media vox;
[1]
στίχοι του Ξενοφώντα Φιλέρη
[1]
στίχοι του Ξενοφώντα Φιλέρη
Το Media Vox γράφτηκε ένα απόγευμα παραμονές Χριστουγέννων διαβαίνοντας πάνω
– κάτω στα στενά δρομάκια της προσφυγικής Νέας Ιωνίας. Φιλοξενήθηκε στο αφιέρωμα
της εφημερίδας «Αυγή» με τίτλο: «Η Χριστουγεννιάτικη Ιστορία μου». Η ιδέα
ανήκει στον Βιβλιοθηκάριο.
Στο φύλλο των Χριστουγέννων συμμετείχαμε από μια μεγάλη παρέα 6 ιστολόγοι και οι υπόλοιποι θα ακολουθήσουν την Πρωτοχρονιά.
Στο αφιέρωμα συμμετέχουν οι:
(η λίστα θα ενημερώνεται, καθώς οι αναρτήσεις ανεβαίνουν,
σήμερα και τις μέρες μετά την Πρωτοχρονιά)
4 σχόλια:
Με τον Ταρκόφσκι και τον Ρουμπλιώφ μαγικά τα συνταιριάζεις, Γρηγόρη. Κι εκεί που ανεκλίθη ο αχώρητος, να αναπαυτούν και τα δικά μας σκεύη κεραμέως...
"// πρὸς φῶς // ἐκ νυκτὸς // " με όλα τα πολυεπίπεδα σημαινόμενα!
Αυτό σα νάρθε από τους άλλους, τους παλιούς Κυνοκέφαλους. ;)
Εύη,
με όλα τα σκεύη!
Καλές γιορτές!
Δύτη,
λες; ;)
Καλές γιορτές!
Δημοσίευση σχολίου