Iole
At ego infelix non templa suis
conlapsa deis sparsosve focos,
175natis mixtos arsisse patres
hominique deos, templa sepulchris,
nullum querimur commune malum:
alio nostras fortuna vocat
lacrimas, alias flere ruinas
180Me fata iubent.
quae prima querar? quae summa gemam?
pariter cuncta a deflere iuvat
nec plura dedit pectora Tellus
ut digna sonent verbera fatis,
185me vel Sipylum flebile saxum
fingite, superi, vel in Eridani
ponite ripis, ubi maesta sonat
Phaetontiadum silva sororum;
me vel Siculis addite saxis,
190ubi fata gemam Thessala Siren,
vel in Edonas tollite silvas
[p. 328]
qualis natum Daulias ales
solet Ismaria flere sub umbra;
formam lacrimis aptate meis
195resonetque malis aspera Trachin,
Cyprias lacrimas Myrrha tuetur,
raptum coniunx Ceyca gemit,
sibi Tantalis est facta superstes;
fugit vultus Philomela suos.
200natumque sonat flebilis Atthis:
cur mea nondum capiunt volucres
bracchia plumas? felix, felix,
cum silva domus nostra feretur,
patrioque sedens ales in agro
205referam qnerulo murmure casus
volucremque Iolen fama loquetur.
Vidi, vidi
miseranda mei fata parentis,
cum letifero stipite pulsus
210tota iacuit sparsus in aula:
a si tumulum fata dedissent,
quotiens, genitor, quaerendus eras?
potuine tuam spectare necem,
nondum teneras vestite genas
215necdum forti sanguine, Toxeu?
quid vestra queror fata, parentes,
quos in tutum mors aequa tulit?
mea me lacrimas fortuna rogat.
Iam iam dominae captiva colus
fusosque legam, pro saeve decor
220formaque mortem paritura mihi,
tibi cuncta domus concidit uni,
[p. 329]
dum me genitor negat Alcidae
atque Herculeus socer esse timet,
sed iam dominae tecta petantur.
Chor.
225Quid regna tui clara parentis
casusque tuos respicis amens?
fugiat vultus fortuna prior,
felix quisquis novit famulum
regemque pati
230vultusque suos variare potest.
rapuit vires pondusque malis
casus animo qui tulit aequo.
