1.prophet(ess) (“αἶνος”), “ὃν — Ἄδραστος μάντιν Οἰκλείδαν ποτ᾽ ἐς Ἀμφιάρηον φθέγξατ̓” O. 6.13 ““ἀμφότερον μάντιν τ᾽ ἀγαθὸν καὶ δουρὶ μάρνασθαι” Amphiareus O. 6.17 “περὶ θνατῶν δ᾽ ἔσσεσθαι μάντιν ἐπιχθονίοις ἔξοχον” Iamos O. 6.50 “Οὐλυμπία — ἵνα μάντιες ἄνδρες ἐμπύροις τεκμαιρόμενοι παραπειρῶνται Διὸς ἀργικεραύνου” O. 8.2 “ἐπιχώριον μάντιν ἄσμενος εὗρεν” Polyidos O. 13.74 “μάντις ὀρνίχεσσι καὶ κλάροισι” “θεοπροπέων ἱεροῖς Μόψος” P. 4.190 “Ἰσμήνιον δ᾽ ὀνύμαξεν, ἀλαθέα μαντίων θῶκον” (Hermann: “μαντείων, -εῖον” codd.) P. 11.6 “μάντιν τ᾽ ὄλεσσε κόραν” Kassandra P. 11.33 “μάντιν Οἰκλείδαν, πολέμοιο νέφος” Amphiareus N. 10.9 “εἶπέν τε φωνήσαις ἅτε μάντις ἀνήρ” Herakles I. 6.51 “ναοπόλον μάντιν δαπέδοισιν ὁμοκλέα” Teneros fr. 51d. “κλυτοὶ μάντιες Ἀπόλλωνος ” Pae. 8.13 “ Δελφοὶ θεμίστων μάντιες Ἀπολλωνίδαι” (“ὕμνων” post “θεμ”. del. Heyne) fr. 192. “ἐναργέα τ᾽ ἔμ̓ ὥστε μάντιν οὐ λανθάνει” (v. fr. 150.) fr. 75. 13. “μάντις ὡς τελέσσω ἱεραπόλος Παρθ”. 1. 5.
μάντις (“ὁ, ἡ.”) (“-ις, -ιν, -ιες, -ίων”.)