[264α]
Ξένος
ὅταν οὖν τοῦτο ἐν ψυχῇ κατὰ διάνοιαν ἐγγίγνηται μετὰ σιγῆς, πλὴν δόξης ἔχεις ὅτι προσείπῃς αὐτό;
Ξένος
τί δ᾽ ὅταν μὴ καθ᾽ αὑτὸ ἀλλὰ δι᾽ αἰσθήσεως παρῇ τινι, τὸ τοιοῦτον αὖ πάθος ἆρ᾽ οἷόν τε ὀρθῶς εἰπεῖν ἕτερόν τι πλὴν φαντασίαν;
Ξένος
οὐκοῦν ἐπείπερ λόγος ἀληθὴς ἦν καὶ ψευδής, τούτων δ᾽ ἐφάνη διάνοια μὲν αὐτῆς πρὸς ἑαυτὴν ψυχῆς διάλογος,