Avontuurlijk wandelen bij Marche-les-Dames

Route:  Boninne - Marche-les-Dames - Boninne

Afstand:  12 km

Duur: 4 uur

Weer: afwisselend zonnig en bewolkt
Kaart : geen kaart, enkel de uitleg uit het boekje "Avontuurlijk wandelen"  

Lobke en Will hebben de nieuwe editie van "Avontuurlijk wandelen" gekocht en willen elke wandeling uit het boekje uitproberen. Vandaag mogen wij mee om de allereerste wandeling te testen: "Naar de rotsen van Marche-les-Dames".

Na een ruim uur rijden komen we toe aan de kerk van Boninne, waar we de auto achterlaten. We steken de grote baan over en lopen al meteen door een weide, op zoek naar een pad dat er niet echt is. Na de weide komen we in een wild bosje terecht en lopen we via een gracht tot aan een immens koolzaadveld waar we door moeten. Het is een prachtig zicht zo, die gele koolzaadbloemetjes overal om ons heen.

We laten de bloemetjes achter ons en stappen over een prikkeldaad in een volgende weide met schapen. De schapen kijken niet eens op en grazen rustig verder.

Na de weide komen we in een mooi bos, met een diepe kloof en veel mos. We volgen de kloof over een klein kammetje en vinden iets verderop een leuk plekje op een omgevallen boomstam voor onze lunchpauze.

Het pad gaat verder, langs een beekvalleitje met een rotsig kloofje. Van daaruit klimt het pad via een speldenbocht uit het dal tot op de hoge rotsen die uitgeven op de Maas. Een misstap zou hier nogal dramatische gevolgen kunnen hebben, dus letten we goed op waar we onze voeten zetten. Onderweg stoppen we een aantal keren om te genieten van de uitzichtpunten.  

Na een kleine kilometer komen we aan op de plek waar Koning Albert I verongelukt is. We gaan even voorbij de stenen muur die de locatie afbakent en kijken naar de rotswand waar het accident (?) gebeurd is en begrijpen snel waarom die een dodelijke afloop heeft gehad. In de gids lezen we meer over de geruchten die de ronde doen over zijn dood.

Vanuit deze historische plek stappen we verder, langs de Maas en vervolgens door het bos terug in de richting van Boninne. We passeren langs een abdij en een kleine stuwdam. Na een kort stukje over een geasfalteerde baan, nemen we een pad in een kloof dat ons terugbrengt naar de velden van het begin van onze wandeling.

We beëindigen onze wandeling terug via het prachtige koolzaadveld en vinden al snel onze auto terug in Boninne. Het was een afwisselende wandeling, met velden, bossen, kloven, afgronden en rotsen... meer dan wat we verwacht hadden!

Herfstwandeling in Bevercé

Route: Ferme Libert - Trôs Marets - Moupa - Ferme Libert

Afstand:  +- 10 km

Duur: 2 uur

Weer: herfstig
Kaart : geen kaart, enkel de uitleg uit het boek "18 wandeltochten in de echte ardennen"

Wim heeft ons warm gemaakt om een herfstwandeling te doen in de Hoge Venen. De voorbereiding gebeurde de nacht ervoor (om 01u00!), dus echt voorbereid zijn we niet. We hebben wel een afdruk mee uit het boekje "18 wandeltochten in de echte Ardennen". De bedoeling is om de wandeling "Door het dal van de Trôs Marets" te doen.

We parkeren de auto aan de Ferme Libert en volgen de rood witte markeringen naar het dal van de Trôs Marets. We wandelen door een bos  en komen al gauw uit op een helling met een mooi uitzicht op de omgeving.

Stilletjes aan valt ons op dat we hier eerder al eens zijn komen wandelen: tijdens een tweedaagse voorbereidingstrektocht in mei 2010. Maar toch ziet alles er anders uit, de herfst is duidelijk merkbaar en zorgt voor mooie kleurtinten.

 Via het brugje steken we de Trôs Marets beek over. We wandelen verder over de gladde rotsen langs de beek en door het sparrenbos.

Aan een splitsing staan we even stil om te beslissen welke kant we op moeten. De kaart in het boekje is niet erg duidelijk en we twijfelen. Uiteindelijk slaan we links in, in de hoop dat dit de juiste weg is.

Na enkele kilometers stappen weten we nog steeds niet of we juist zitten. Het gebrek aan een deftige kaart en enige voorbereiding maakt het wel wat avontuurlijker. We wandelen langs het veen en genieten ondertussen van de herfstige omgeving.

Uiteindelijk vinden we dan toch de schuilhut die in de wandelgids vermeld staat. We eten er onze boterhammen en wandelen verder over de vondels en langs het bos terug tot aan de Ferme Libert.

Omdat het niet zo'n lange wandeling is, hebben we nog tijd om een pannenkoek te eten in Malmedy. De perfecte afsluiter voor deze herfstwandeling!

Wandelen tussen de boshyacinten

Route: Parking 3 Hallerbos - Kartelvijver - Tranendal - Achtdreven - Parking 3

Afstand:  +- 10 km

Duur: 2 uur

Weer: zonnig
Kaart : geen kaart, bewegwijzering onderweg is voldoende

Een vrije dag, de zon die schijnt en de boshyacinten die in bloei staan: meer hebben we niet nodig om ons te overtuigen het Hallerbos in te trekken. We vertrekken extra vroeg (9:00 op een vrije dag, dat vinden we vroeg) en rijden tot het Hallerbos alwaar we de auto op parking 3 aan de Vlasmarktdreef achterlaten.

Vanuit de parking trekken we meteen het bos in, via het pad van de Sequoiawandeling (blauwe paaltjes - 4km). Het is rustig, we kruisen af en toe wandelende koppels en fotografen met tripods. De bodem is overal bezaaid met de blauwe boshyacinten en dat zorgt natuurlijk voor mooie foto's. Ook wij stoppen geregeld om al dat schoons proberen vast te leggen (niet zo evident want in het echt is het nog schoner dan op onze foto's).

Via de Arenbergvijver komen terecht aan de doorgang onder de E19, waarna we het ruiterspad langs de autostrade volgen om tot de met-geel-aangeduide Reebokwandeling (7km) te komen. Aan deze kant van de autostrade is het al iets drukker, maar nog steeds is er niet zo veel volk te bespeuren, al zal dat waarschijnlijk aan het vroege uur liggen.

De Reebokwandeling is zogezegd een "sportieve wandeling" maar erg zwaar is deze wandeling niet te noemen. Het pad gaat hooguit enkele keren wat omhoog. De route brengt ons tot bij de kartelvijver en vervolgens langs het Tranendal, temidden de boshyacinten.

Via de Eikendreef komen we tot parking 9. Van daaruit volgen we de gele paaltjes terug richting de autostrade. We komen weer dichter bij de zuidelijke parkings en we merken dat er steeds meer volk aanwezig is. Wandelaars, fietsers, ruiters, fotografen, kinderwagens,... we zien het allemaal. De paden zijn hier breed en goed toegankelijk vanaf de parkings. De omgeving is er niet minder mooi om. Nog steeds genieten we van de vele blauwe bloemen en de geur van de hyacinten blijft in onze neus hangen.

Buiten de boshyacinten zijn er ook nog vele bosanemonen te bewonderen.

Via de Achtdreven keren we terug naar waar we onze auto hebben achtergelaten. Net op tijd, want het is ondertussen een drukte van jewelste bij de parkings. Het meeste volk komt nu pas toe...

Meer info over de wandelingen in het Hallerbos, vind je hier: http://hallerbos.be

Wil je weten of de boshyacinten nog  in bloei staan? Dat kan je op deze website makkelijk checken: http://www.trekkings.be/lentewandelingen.htm

Kruisborre in de sneeuw

Route: Asse - café de Koekoek - Asbeek - Asse
Afstand:  8 km

Duur: 2 uur

Weer: sneeuw en koud
Kaart : geen kaart, bewegwijzering onderweg is voldoende

Na een heerlijk zondags ontbijt met Nil, besluiten we à l'improviste om te gaan wandelen in de verse sneeuw. Vorige week zijn we nog gaan wandelen en dachten we dat het de laatste sneeuw zou zijn van het jaar, maar niet dus!

We kiezen voor de Kruisborrewandeling in Asse en vertrekken met warme kleren, muts en handschoenen naar het Boekfos park. Het park ligt er mooi bij, zo volledig onder-gesneeuwd. Ideaal om een sneeuw-engel te maken!

 

We verlaten het park en vinden een bordje met de bewegwijzering van de wandeling. Al gauw komen we terecht in de weiden rondom Asse. We zien er een stel schattige lammetjes en gaan verder richting Café de Koekoek.

Onderweg komen we verschillende kapelletjes tegen, waaronder de Kruisborrekapel waaraan de wandeling haar naam ontleent.

We passeren café de Koekoek. Helaas is het geroemde volkscafé sinds december gesloten en kunnen we er niet meer terecht voor een boterham met platte kaas en een kriek. We steken dan maar gewoon de Edingsesteenweg over en vervolgen onze wandeling richting Asbeek.

Na een fijne tocht over smalle, modderige en besneeuwde paadjes naderen we terug de kern van Asse. We zijn welgeteld één andere wandelaar tegen gekomen. Waarschijnlijk zitten de meeste mensen thuis bij de open haard...maar wij halen liever een frisse neus en genieten van de laatste (?) sneeuw!

 

De wandeling sluiten we af met een heerlijke veggie-croque tomaat-mozzarella. Mjam!