Canada & USA 2011 - dag 22 - Terug naar huis

Klik hier voor een overzicht van de reis

Route: Seattle - Brussel 
Afstand:  8479 km
Activiteiten: vliegen, lezen, slapen en films kijken
Weer: airco in de vlieger
Wildlife: /
Overnachting: vliegtuig

We staan vroeg om nog even te kunnen genieten van onze laatste vakantiedag. Ontbijt nemen we in een bar 'Pamela' met heerlijke french toast en de krant van Seattle. Na het ontbijt vertrekken we naar het Seattle tacoma vliegveld met de Light Link Rail. 

We schuiven even aan bij de controle van de handbagage en stappen dan op onze vlucht die ons tot Frankfurt zal brengen. 

Het vliegtuig vliegt over Seattle en de Rockies heen, met uitzichten over de Columbian Icefields (daar waar we een glestjerwandeling maakten) en de sneeuwvlaktes van Hudson Bay en Groenland.  

We genieten van het prachtige uitzicht en kijken naar meerdere films. 

Op vrijdagochtend 12 augustus komen we toe in Frankfurt en nemen we de volgende vlucht tot Brussel. 

Veertien uur na ons vertrek komen we toe in Zaventem en zit onze reis er officieel op. 

We besluiten meteen dat dit de beste reis was die we tot nog toe maakten!

Canada & USA 2011 - dag 21 - Krab en mexicaans

Klik hier voor een overzicht van de reis

Route: Hoh Rain Forest - Sequim - Seattle 
Afstand:   270 km
Activiteiten: Krab in Sequim, Seattle
Weer: zonnig
Wildlife: /
Overnachting:  Hotel Roosevelt, Seattle

Na een slechte, laatste nacht op het lekke matje staan we vroeg op en breken we de tent af. Alle spullen worden met veel moeite in de twee rugzakken gepropt. Nadat we drie weken lang de koffer en achterbank als 'kast' gebruikt hebben, is het eventjes schikken om alles terug in de rugzakken te krijgen, zeker nu de tent er ook bij moet.

Dankzij een take away koffie uit het Hard Rain Café worden we stilaan wakker terwijl we terugrijden via Forks naar Port Angeles.

 

Vanuit Port Angeles rijden we verder naar Sequim (spreek uit: skwim), een stadje gekend om de lavendelteelt. We besluiten de tip van de Canadese epidemioloog te testen en gaan op zoek naar het restaurant "The 3 Crabs". Eenmaal in Sequim toegekomen vinden we niet meteen het restaurant en gaan we op dan maar zoek naar het Visitor Center. Wanneer we het afgelegen Visitor Center gevonden hebben worden we geholpen door een oud vrouwtje dat mogelijks nooit eerder een buitenlander in het Visitor Center mocht verwelkomen. We worden eerst voor duitsers aangenomen (wat wel vaker gebeurde deze reis), maar leggen dan uit dat we van België komen waarna we meteen worden gevraagd om iets in het gastenboek te schrijven! Het vrouwtje toont op de kaart waar het restaurant gelegen is en raadt ons met een geplastificeerde menukaart de "crab sandwich full with cheddar cheese" aan.

We komen net tegen de middag toe bij het restaurant "The 3 Crabs" dat aan de zee gelegen is. Dit lijkt een restaurant waar de lokale bevolking naartoe gaat bij speciale gelegenheden. We zien hele families en veel oude mensen. We kiezen de crab sandwich met cheddar en genieten van de heerlijke verse krab op ons broodje.  De Dungeness crab komt rechtstreeks uit de zee op onze borden. Een aanrader!

Na de heerlijke lunch rijden we verder tot Kingston waar we de ferry nemen en verder rijden tot Seattle. Het verkeer in en rond Seattle is erg druk maar ik loods ons veilig tot aan het centrum. Het nog maar half vier als we de auto afgeven bij AVIS en afrekenen. We nemen alle spullen bijeen en wandelen zwaar beladen het hoekje om tot Hotel Roosevelt. Nadat we ingecheckt zijn nemen we een heerlijke douche (het is alweer enkele dagen geleden dat we een douche gezien hebben!).

Als we gewassen en omgekleed zijn trekken we voor een laatste maal in de straten van Seattle. We nemen nog een koffie in de Uptown Espresso en eten Mexicaans in Mama's Mexican Kitchen. We hebben het gevoel dat we de stad al goed kennen en kuieren nog wat rond in de buurt van Pike Place Market.

Als we terug zijn in het hotel kijken we nog wat tv en gaan dan slapen op het heerlijke matras. Onze reis zit er helaas bijna op!

Canada & USA 2011 - dag 20 - Twilight en regenwouden

Klik hier voor een overzicht van de reis

Route: Lake crescent - La Push - Ruby beach - Hoh Rain Forest 
Afstand:   190 km
Activiteiten: La Push beach, Forks, Ruby Beach, Mosses Trail, Spruce Trail
Weer: afwisselend zonnig en bewolkt
Wildlife: Woody woodpacker, zeesterren, zee anemonen.

Overnachting:  Hoh River Campground, Olymic NP

We staan op en maken spek met eieren met een lekkere koffie. Na een moeilijke afwas (probeer maar eens gestold spekvet af te wassen met ecologisch afwasmiddel en koud water!) breken we de tent af en vertrekken we richting de stranden langs de kust van het Olympic Peninsula. 

We rijden voorbij de rommelige woningen van de Quileute indianen in La Push en merken de verkeersborden die ons inlichten over het tsunami-gevaar en verkeersborden die ons aanraden om geen ontsnapte criminele lifters uit het nabijgelegen correction center mee te nemen ("Escapee in area. Do not pick up hitchhikers").

Vlak bij La Push start een pad dat ons na een tiental minuten stappen voert tot het prachtige First Beach. We genieten er van het wilde aanzicht van het strand met de vele aangespoelde en afgebleekte boomstammen. Dat dit het strand is waar een deel van de film Twilight werd opgenomen is leuk meegenomen, maar dat is zeker niet de reden voor onze omweg naar Olympic NP. We hebben Olympic NP toegevoegd aan onze planning omwille van de wilde stranden en het regenwoud wat verder landinwaards. Een toffe afwisseling na de bergachtige klimaten in de Rocky Mountains!

We rijden verder via Forks, een onbenullig stadje dat door de Twilight gekte omgevormd is tot een trekpleister voor tienermeisjes. Gelukkig kunnen de inwoners er mee lachen want overal zien we bordjes opduiken "No, Edward Cullen didn't sleep here", "Twilight Firewood for sale" etc...

We zetten onze tocht verder richting Ruby Beach waar het op dat ogenblik laag tij is. We gaan op zoek en vinden enorme zeesterren en anemonen en picnicken op het strand met onze laatste restjes crackers en kaas.

Het is al na de middag als we besluiten een kampeerplekje te gaan opzoeken aan de Hoh River campground, in het Hoh Rain Forest. We vinden er plek midden in het regenwoud, omgeven door varens en bomen met lange slierten mos. 

Aan het visitor center vertrekken we voor de Hall of Mosses trail (1,2 km) die we combineren met de minder indrukwekkende Spruce Trail (2 km). Vanuit het visitor center vertrekt de Hoh River Trail, een lange backcountry hike van 28 km, die we graag zouden doen maar helaas hebben we geen tijd meer om hier te lang te blijven. Spijtig!

Gelukkig is de Hall of Mosses trail op zich al een mooie samenvatting van wat het regenwoud te bieden heeft. We zien er stokoude bomen bedekt met groene en bruine mossen. Omgevallen bomen dienen als voedingsbomen voor nieuwe bomen en een specht tikt gretig de schors van een boom weg. Even lijkt het of de tijd stil staat in dit dichtbegroeide regenwoud.  Het is vochtig maar gelukkig regent het niet.

Na een fijne wandeling besluiten we om eten te kopen in het dichtsbijzijnde winkeltje in het Hard Rain Café, zo'n 20 km verderop. We lachen even en beelden ons in dat we vanuit Brussel zouden rijden tot Dendermonde om inkopen te doen! Wanneer we in het winkeltje dan ook geen vers eten vinden besluiten we om ter plekke een burger te eten.

De burger smaakt ons en is meer dan de 40km-lange omweg waard. Als we terug zijn bij de tent ruimen we de auto en onze spullen op. Dit is onze laatste nacht op een camping in het midden van de natuur, de volgende dag keren we al terug naar Seattle. 

Onze etensresten (marshmallows, crackers, koffie,..) geven we af aan een gezin wat verder op de camping dat ons erg dankbaar is omdat ze blijkbaar al hun etensreserves door één of ander incident zijn verloren. 

We maken een laatste kampvuur en proberen het dobbelspelletje Farkle uit dat we op de ferry hebben gekocht. Helaas stelt het spel teleur en proberen we er een Yahtzee van te maken. 

Na een laatste theetje aan het kampvuur kruipen we in de tent voor een laatste nacht in de tent. Het matje met de lek, waar we nu al meer dan een week elke nacht om beurt op slapen zullen we alvast niet missen! 

Canada & USA 2011 - dag 19 - Back to the USA

Klik hier voor een overzicht van de reis

Route: Sidney Spit Marine Park - Olympic NP 
Afstand: 95 km
Activiteiten: Victoria, grensoversteek, Olympic NP
Weer: bewolkt
Wildlife: 2 Zeeotters, ganzen, ooievaren, arend
Overnachting:  Fairholm Campground, Olymic NP

Wanneer we opstaan is het laagtij en zien we een stel zeeotters aan het strand.

We ontbijten en breken de tent af. Na een korte wandeling in het bos pakken we de rugzakken en stappen we naar de steiger.

Met de ferry keren we terug naar Sidney waar we onze auto hadden laten staan. 

We hangen het Canadees vlagje dat we in Vancouver hebben gekocht uit het raam, zoals we al zoveel Canadezen hebben zien doen en vertrekken richting Victoria via een scenic route langs de kust.

In Victoria hebben we net de tijd om iets te gaan eten alvorens we ons naar de ferry begeven die ons terug naar Amerika zal brengen. 

Voor we op de ferry mogen rijden moeten we nog voorbij de boarder control, waar we van de security officer "you guys are trouble" te horen krijgen. En dat omdat we in België wonen, ik een franse pas heb en een vervallen pas met een geldig Visum voor Amerika en we in een Amerikaanse auto rijden waaraan een Canadees vlaggetje wappert! We worden onderworpen aan een volledige ondervraging waarbij zelfs naar ons beroep gevraagd wordt...

Eénmaal op de ferry vinden we een plekje binnen en geven we onze laatste Canadese dollars uit aan het boek "oh my god, a beaver is eating my canoe". Terwijl ik in het boek lees worden we aangesproken door een Canadese epidemioloog. Hij vraagt waar we naartoe gaan en raadt ons aan om krab te gaan eten in een gekend restaurant in Sequim.

Wanneer we in Port Angeles toekomen rijden we verder naar Olympic NP tot aan Lake Crescent. We zoeken een plekje in Fairholm Campground en zijn onder de indruk van de mossige tropische bomen en het heldere water van het meer. De beste plaatsen langs het meer zijn al ingenomen maar we vinden een fijn plekje iets hogerop en wanen ons in een regenwoud.

Na een lekkere spaghetti carbonara en een theetje bij het kampvuur kruipen we in de tent.

Canada & USA 2011 - dag 18 - Zee en eilanden

Klik hier voor een overzicht van de reis

Route: Vancouver - Sidney Spit Marine Park 
Afstand:  90 km
Activiteiten: Ferries en Vancouver Island
Weer: heet en zonnig
Wildlife: ganzen en ooievaars
Overnachting:  Sidney Spit Campground, Vancouver Island

Na alweer een heerlijk ontbijt rekenen we af aan de receptie van het hotel en nemen we de auto richting Stawassen. In Stawassen nemen we de ferry naar Schwartz Bay op Vancouver Island.

We rijden naar Sidney (jawel, er is ook een stadje in Canada dat Sidney heet) en doen inkopen in de Safeway. 

We vullen onze rugzakken met het kampeergerief, proviand en drinkwater en stappen volgeladen naar de steiger om de ferry te nemen tot Sidney Spit Marina Park. Terwijl we wachten op de ferry zien we dat Sidney dé plek bij uitstek is voor Canadese bejaarden want het wemelt er van gepensioneerden.

De ferry brengt ons naar het afgelegen Sidnet Spit Marina Park, een beschermd eiland waar slechts weinig dagtoeristen naartoe trekken. We zoeken er een plekje voor de tent op de campground aan het strand en wandelen dan naar het spit: een lang stuk strand dat langs beide zijden begrenst wordt door de zee. 

Ze zon schijnt en we willen zwemmen maar het ijskoude water houdt ons enthousiasme een beetje tegen. 

Na wat zonnen op het strand keren we via het water terug naar de tent en koken we een lekkere couscous op het strand.

 

De natuur is hier een pak anders dan we tot nog toe gezien hebben in Canada: droog gras, struiken en vooral: geen beren!

Voor het eerst kunnen we koken en het eten laten staan zonder te moeten rekening houden met beren. De wind maakt het koken wel een pak moeilijker. 

We eten de couscous en het dessert van aardbeien en pudding op het strand met zicht op een prachtige zonsondergang.

Als de zon verdwenen is spelen we nog wat frisbee en gaan we slapen.

Inslapen kost ons veel moeite door de zeeotters, kraaien, ganzen en meeuwen die een hels kabaal maken.

Canada & USA 2011 - dag 17 - Vancouver te voet en met de fiets

Klik hier voor een overzicht van de reis

Route: / 
Afstand:  /
Activiteiten: citytrippen te voet en met de fiets
Weer: heet en zonnig
Wildlife: Wasberen, eenden, ooievaar, schildpadden
Overnachting:  Executive Vintage Park Hotel, Vancouver 

We hebben ons overslapen in het heerlijke bed. We kleden ons aan en ontbijten in het hotel met een buffet van wafels, spek, fruit, patatten, croissants,.... mjam! 

Na het uitgebreid ontbijt wandelen we richting downtown en gastown. 

De stad brengt ons een welgekome afwisseling van de bergen en meren. We zien de beroemde stoomklok maar zijn helemaal niet onder de indruk. 

Daarna genieten we van een heerlijke koffie en oooli ijsthee in een hippe coffeebar.

Via Robson street wandelen we richting Stanley Park. We doen inkopen in de Safeway en picnicken in het park langs het strand.

De stranden worden druk bezocht door Canadezen met stoelen en frigoboxen met de nationale vlag. Een trots volk die Canadezen!

We wandelen nog wat in het park en zien wasberen, schildpadden en ooievaars. 

In de namiddag huren we twee fietsen en doen we de obligate toer rond het park. 

We fietsen verder tot False Creek en het olympisch dorp en keren via Cambie bridge terug om de fietsen terug te geven. We hebben 2 uur en half gefietst en hebben een goed beeld gekregen van Vancouver.

Op de terugweg zien we massa's volk verzamelen op het strand. Blijkbaar is het "Celebration of Light", een vuurwerkfestival dat meerdere dagen duurt en tot 1,5 miljoen bezoekers lokt. De mensen komen uit alle richtingen naar het strand en de sfeer is opgetogen. 

We frissen ons op in het hotel en gaan eten in Templeton, een toffe fifties diner met lekkere burgers en frietjes. De dienster plakt na elke zin de stopwoordjes "for sure". 

Na een lekkere maaltijd wandelen we nog wat in de straten van Vancouver en aanschouwen we het vuurwerk. We begrijpen niet dat er zo veel volk komt zien naar wat een 'gewoon' vuurwerk blijkt te zijn. Bij ons zou dit slecht een duizendtal mensen lokken....

We zien de laatste vuurpijlen vanuit onze hotelkamer en kruipen onder de wol.