Βραβείο σταθερότερης σταθερής και μάλιστα πολύ μεγάλης αξίας 2009

Σονικ Γιουθ. Sonic Youth. Είναι ταυτόχρονα σαν τ' αποσμητικό σου (δεν σε εγκαταλείπει ποτέ) και σαν τη σοκαλάτα... τάδε (ποτέ δεν ξεχνάμε ό,τι αγαπάμε από μικροί...).
Η δισκάρα τους ήταν -και φέτος- δισκάρα. Η συνταγή ίδια. Ιδια και συναρπαστική.
Το μόνο που αλλάζει με το πέρασμα των χρόνων είναι η Κιμ Γκόρντον. Νομίζω πως όσο μεγαλώνει (νομίζω πως είναι 55 πατημένα) ομορφαίνει. Και το λέω χωρίς να είμαι κάνας μιλφάκιας. Εχω την εντύπωση πως μεσήλικη πλέον ομοιάζει τρομερά με την Τζέιμι Λι Κέρτις στα νιάτα της. Τεσπά. Ακούστε και δείτε και απολαύστε, ηχητικά και οπτικά, τους Σόνικ Γιουθ. Την Κιμ Γκόρντον. Αξίες σταθερές, αναλλοίωτες μέσα στο χρόνο.



Αχ Κιμ...

Sonic Girl, Gossip Youth

Ενα απ' τα πράγματα που με αρέσουν στους Σόνικ Γιουθ είναι ότι κάνουν ό,τι τους κατέβει στην κεφάλα, ακόμη και πράγματα που θεωρητικά δεν ταιριάζουν σε ένα τόσο αξισέβαστο, τρελά εναλλαχτικό, χάιλι ρισπέκτιντ γκρουπ, που θεωρείται ότι όρισε το αντεργκράουντ, απ' το οποίο πηγαινοέρχεται κατά το δοκούν, αψηφώντας τους ίδιους τους αντεργκράουντ κανόνες που υποτίθεται ότι όρισε και βγάζοντας τη γλώσσα στην ποπ κουλτούρα, την οποία με τόση διαστροφή προσεγγίζει κάθε φορά.
Είχα ξαναγράψει για το φλερτ τους με το μέηνστρημ, τη μόδα και τα σχετικά σε μιαν ανάρτηση στο άλλο μπλογκ. Τώρα, απλώς θα ποστάρω αυτό το βίντεο, απ' την εμφάνισή τους στην κατ' εμέ μπλιαχ σειρά Γκόσιπ Γκέρλ.



ΥΓ. Αχ Κιμ!

Βρες τις διαφορές

Το πρώτο είναι το γνωστό, κλασικό, καταπληκτικό, σουπερφανταστρουμφικό εξώφυλλο του Γκου των Σονικ Γιουθ (λες και δεν το βλέπεις από μόνος σου, τελος πάντων)

Ντέρτι Μπουτς...

Το δεύτερο είναι το εξώφυλλο μιας καινούργιας κυκλοφορίας των Twilight Sad με τίτλο Killed My Parents and Hit the Road (λες και δεν το βλέπεις κι αυτό από μόνος σου...).
Μια ζωντανή εκτέλεση του κομματιού που ακολουθεί συμπεριλαμβάνεται σε αυτό το δίσκο....