Wyspa Muzeów

Wyspa Muzeów w Berlinie – północna część Spreeinsel, wyspy leżącej na rzece Sprewie w centrum Berlina, gdzie znajduje się jeden z najważniejszych kompleksów muzealnych świata, obejmujący: Muzeum im. Bodego, Muzeum Pergamońskie, Nowe Muzeum, Starą Galerię Narodową oraz Stare Muzeum.

Mein Gott, hilf mir, diese tödliche Liebe zu überleben

Mural „Mein Gott hilf mir, diese tödliche Liebe zu überleben” (1990, odnowiony w 2009). Tytuł tłumaczy się jako: „Mój Boże, pomóż mi przetrwać tę zabójczą miłość”. Jego autorem jest Dimitri Vrubel. Mural został zainspirowany pocałunkiem braterstwa dwóch komunistycznych przywódców Leonida Breżniewa (ZSRR) i Ericha Honeckera (NRD). Można go zobaczyć w East Side Gallery.

East Side Gallery to pozostałość po berlińskim murze o długości 1,3 km., który w latach 1961-1989 dzielił stolicę Niemiec. Od 1990 ten fragment muru to największa otwarta galeria sztuki na świecie, a jednocześnie pomnik wolności stworzony przez artystów z całego świata. Na murze można odnaleźć 106 murali zainspirowanych wydarzeniami polityczno-społecznymi minionej epoki. Niestety galeria niszczeje – mur ulega erozji pod wpływem warunków atmosferycznych, a same murale są dewastowane przez turystów. Sprzymierzeńcem muru nie jest również plan zagospodarowania przestrzennego miasta. Wszystko wskazuje na to, że w ciągu najbliższych lat East Side Gallery przestanie istnieć.

Nie zna sma­ku praw­dzi­wego życia, kto przez tu­nel sa­mot­ności się nie przeczołgał *

* - Edward Stachura

Codziennie...

Codzien­nie jes­teś sprze­dawa­ny za miskę socze­wicy. Codzien­nie jes­teś zdradza­ny za 30 sreb­rników. Codzien­nie na­poty­kasz mnóstwo nietaktów, niede­likat­ności, in­te­resow­ności, ma­nipu­lowa­nia twoją osobą, nie mówiąc już o ata­kach bru­tal­ności, cham­stwa, nieu­czci­wości.
Naucz się mówić: nieważne. Bo inaczej za­leje cię fa­la błota. Bo inaczej, gdy będziesz to wszys­tko za­pamięty­wał, ana­lizo­wał, udu­sisz się. To jest dro­ga sa­moz­niszcze­nia. Ci, którzy lądują w zakładach psychiat­rycznych al­bo po­pełniają sa­mobójstwo, mają rację os­karżając otocze­nie. Ale są również sa­mi winni.

Dla­tego naucz się mówić: nieważne.
Tym bar­dziej, że i ty nie jes­teś bez wi­ny i ty sprze­dajesz swoich bra­ci za miskę socze­wicy, zdradzasz ich za 30 sreb­rników. I ty po­pełniasz wo­bec nich ty­siące niede­likat­ności, jes­teś in­te­resow­ny, przew­rotny, nie mówiąc o wszys­tkich nietak­tach, z których so­bie nie zda­jesz spra­wy, które weszły w styl two­jego życia.

Sple­ceni w uścis­ku wza­jem­nej wi­ny umiej­my so­bie nawza­jem prze­baczyć.

(Mieczysław Maliński)

Psalm stojących w kolejce

House of the Rising Sun

Mostar

 

Who wants to live forever?

Zmęczony burz szaleństwem

To miał być cholernie ostry wpis...

Konfesjonał

Kiedy łamiesz za­sady, łam je moc­no i na dobre

Ziomale

Czekając na melanż