Το βίντεο που σόκαρε τον κόσμο

Oταν είδα το βίντεο αυτό το έκανα από καθαρή περιέργεια λόγω του τίτλου του.
Στην πορεία κατάλαβα ότι δεν ήταν τυχαίος...
Το βίντεο ήταν όντως σοκαριστικό με τον ένα ή τον άλλον τρόπο...
Σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό ανάλογα με την ευαισθησία αλλά και τις ιδεολογικές πεποιθήσεις του καθενός, όμως το γεγονός δεν άλλαζε: To βίντεο αυτό είναι σοκαριστικό.
Οταν βλέπεις αστυνομικούς να υποδαυλίζουν την βία αντί να την καταστέλλουν κάτι βρωμάει.
Οταν βλέπεις "ανθρώπους" να ρίχνουν κάτω από την αναπηρική του καρέκλα έναν πολίτη ΑΜΕΑ με εγκεφαλική βλάβη και να τον ξυλοκοπούν κάτι δεν πάει καθόλου καλά...
Οταν δημοσιογράφος προσπαθεί να "εκλογικεύσει" την παραγόμενη από τους αστυνομικούς βία ρωτώντας τον "μήπως κινήθηκες εναντίον τους με το καροτσάκι?" πρέπει να αρχίσουμε να ψαχνόμαστε αν όντως μας ψεκάζουν κάτι ή αν ρίχνουν κάτι στο νερό μας ...

Λέμε μετά για τους δικούς μας "μπάτσους"... για τους δικούς μας "ήρωες".
Το βίντεο έρχεται να μας αποδείξει περίτρανα ότι όλοι οι λαοί είμαστε κατά βάση ίδιοι.
Καλοί και κακοί υπάρχουν παντού όπως παντού υπάρχουν ήρωες και δειλοί.
Αλλωστε όπως αποδεικνύει η ιστορία οι ήρωες δεν γεννιούνται αλλά γίνονται μέσα από τις καταστάσεις που πρέπει να αντιμετωπίσουν με τον ίδιο τρόπο που γεννιούνται οι ηγέτες μέσα από τις περιστάσεις που τους αναδεικνύουν...
Πρέπει να μπει ένα μεγάλο STOP στα στερεότυπα...
Πρέπει να σταματήσουμε να κρεμάμε ταμπέλες...
Πρέπει να σκύψουμε και να δούμε τον άνθρωπο...
Πρέπει να ψάξουμε μέσα μας για να βρούμε το Θεό...
Πρέπει να δουλέψουμε τόσο σε φυσικό όσο και πνευματικό επίπεδο.
Πότε θα το καταλάβουμε επιτέλους αυτό πια?
Πόσο καιρό ακόμα θα γυρνάμε γύρω από τον εαυτό μας, δορυφόροι του "είναι" μας και του εγωκεντρισμού μας?