Marcowe wyzwanie blogowe - dzień 4

Z opóźnieniem, ale obiecałam sobie, że dociągnę to wyzwanie do końca. Zatem czwarty temat z listy Uli to...

Nowa?? Eee, nie taka znowu nowa, ale na pewno najnowsza :) Oczywiście szycie. 

Zaczynałam mając jakieś osiem, może dziewięć lat, na starej maszynie babci. Szyłam króliczki - maskotki, potem ubranka dla Barbie, jakieś nieskomplikowane stroje do szkolnych przedstawień. Potem długa przerwa i powrót do maszyny, tym razem trochę poważniej. Jakaś pościel, firanki i takie tam drobiazgi. Od Teściowej dostałam maszynę pod choinkę :) Ale i tak przez kilka lat służyła tylko do skracania spodni, szycia prostych maskotek dla Starszej, szczytem było uszycie falbaniastej spódnicy na gumce dla dziewczynki do tańca.

W 2012 na warsztatach organizowanych przez Kwiat Dolnośląski poznałam Stefcię. Uszyłam wtedy u niej tildowego królika - na koniec warsztatów wyglądał tak, a po wykończeniu...

Rok później latem - torbę i kosmetyczkę, które można zobaczyć tutaj. Potem umówiłam się na osobiste warsztaty ze Stefą u Róży Rozpruwacz (tak, tak - jeżdżę 200 kilometrów, żeby sobie poszyć w doborowym towarzystwie). Tam zabrałam się za coś tak wielkiego, że do dzisiaj się dziwię, że to ja uszyłam, osobistymi rękami :P

Jesienią uczyłam się szyć patchworkową gwiazdę 

a mój Łucznik dostał pokrowiec.

Na ostatnim zlocie spędziłam ze Stefą całe trzy dni - spałam w sumie osiem godzin (przez cały weekend) i szyłam, szyłam, szyłam... I chyba to wtedy podjęłam decyzję o tym, że idę do szkoły krawieckiej. Teraz uczę się konstrukcji odzieży, stylizacji i szyję. Może nie tak dużo, jakbym chciała, ale zawsze moje umiejętności idą do przodu. I spotykam się z fantastycznymi dziewczynami z grupy Częstochowa Szyje. 

A o tym, że to obsesja niech świadczy fakt, że mogłabym jeszcze pisać, ale się ograniczam :) Ten post mógłby mieć kilometrową długość :P

Marcowe wyzwanie blogowe - dzień 3.

Kiedy decydowałam się na wyzwanie Uli, rzuciłam okiem na tematy, uznałam, że ok i poszłam dalej. Ale gdy dzisiaj rano spojrzałam, co muszę napisać, pomyślałam: oj, grubo :P 

Jak można mieć aż trzy sposoby na coś?? Sposób na wszystko musi być jeden, sprawdzony i niezawodny. Trzy sposoby to aż nadto. 

No więc chodziłam cały dzień i myślałam. W końcu wpadłam na pomysł :) Oto moje trzy sposoby na...

Bezwenie czyli totalną pustkę w mózgu :)

Kiedy natychmiast potrzebuję natchnienia robię jedną z wymienionych niżej czynności (pierwsza zadziałała dzisiaj).

1. Kąpiel. W ciepłej wodzie, z pachnącą pianą, w ciszy i spokoju (o ile można ją mieć z dziećmi koczującymi pod drzwiami). Działa zawsze, pomimo tego, że nie mam wanny i muszę korzystać ze swojej kreatywności, żeby się poskładać w origami pasujące do głębokiego brodzika :D Minus jest taki, że wszystko muszę zapamiętać, bo ciężko się pisze mokrymi łapkami.

2. Jazda autem. Moje nie takie piękne, jak to ze zdjęcia, ale też spełnia swoje zadanie :) Wsiadam, włączam muzykę odpowiednią do nastroju, pojeżdżę trochę (czasem bez celu, czasem po coś) i najczęściej pomysł jest. I znowu trzeba pamiętać, bo łapki zajęte.

3. Czekolada. Najlepsze rozwiązanie dla mnie. Zawsze duża, zawsze z bitą śmietaną a czasem nawet z lodami, bo kalorii nie liczę. Zresztą piję ją, żeby się dobrze myślało a mózg potrzebuje cukrów, żeby żyć, więc właściwie robię to dla niego :P Czekolada ma jeszcze tę wielką zaletę, że zwykle stoi na stoliku w mojej ulubionej kawiarni a na stoliku mieści się mój kalendarz, więc wszystko mogę zapisać :)

A Wy, który sposób wybieracie? A może podsuniecie mi jakiś inny?

Marcowe wyzwanie blogowe - dzień 2

Dzisiaj drugi dzień wyzwania u Uli, czas na post fotograficzny. Hasło dnia:

Pierwsze skojarzenie - przetwory :) Ale ja dawno nic nie robiłam a o zdjęciu to w ogóle nie ma mowy, nawet sprzed lat. I co teraz? A potem olśnienie! Przecież mam w domu coś, co robię sama - sukienki mojej Małej (znaczy się Starszej też mam, ale tu zgody na publikację zdjęcia nie ma i nie będzie :P ). Dwie z nich wzięły nawet udział w profesjonalnej sesji zdjęciowej. A zatem, zapraszam do oglądania :)

* wariacja na temat sukienki Carolina Dress ze strony Shwinandshwin,

* tunika z wykroju IzzyTop, zdjęcie: Agnieszka z Grafistudio,

* sukienka Party Dress, zdjęcia: Agnieszka.

Mam jeszcze dwie rozpoczęte, czekające na wykończenie. I sporo pomysłów na inne sukieneczki :)

Marcowe wyzwanie blogowe - dzień 1.

Ula znowu ogłosiła wyzwanie, w czasie którego będziecie mogli co nieco się o mnie dowiedzieć. Lubię jej wyzwania, bo piszę wtedy o sprawach, które same pewnie nie przyszłyby mi do głowy, żeby się nimi z Wami podzielić :P

Temat dzisiejszego wyzwania:

Po pierwsze czekam, żeby przyszła :) Kocham wiosnę (zimy nie cierpię, bo ciągle mi zimno), tęsknię za nią, uwielbiam zielone listki na drzewach i krzaczkach, czyste niebieskie niebo i ptaki, które ćwierkają za oknem.

A plany? Na tę akurat wiosnę są spore. Jedne sprecyzowane, inne gdzieś się tam rysują dopiero na horyzoncie. Ale pierwszy punkt jest taki:

* zobaczyć krokusy w Tatrach - może ktoś wie, czy już kwitną?

A dalej? 

* sprawić, żeby pracownia nie wyglądała jak zabałaganiony strych :P

* wrócić do szkoły, oczywiście krawieckiej (bardzo ważne dla mnie, ale trudne ostatnio do wykonania),

* szyć na potęgę :)

I wbić sobie raz na zawsze do głowy, że wszystko mogę a nic nie muszę.