Μην βλέπετε παντού αιρετικούς ο χριστός είπε πως όποιος φθείρει τον ναό του αγίου πνεύματος ο ίδιος θα τον φθείρει και ναός του αγίου πνεύματος είναι η εκκλησία. Δεν ξέρω πια από τις 2 στάσεις είναι εκκλησία, τα περί κουσουριού του μακαριστού Χριστοδούλου ή το πρέπει να σεβόμαστε την διαφορετικότητα του Ιερωνύμου; Σε μένα το πρώτο μου μυρίζει χωρισμό και το δεύτερο εκκλησία. Γιατί βασική χριστιανική αρχή είναι να δέχεσαι τον συνάνθρωπό σου όπως είναι. Αυτή είναι και η βασική προϋπόθεση για να αγαπήσεις πραγματικά κάποιον. Πραγματικά στεναχωριέμαι που υπάρχει τόση κακία από εσάς για οποιαδήποτε διαφορετική άποψη. Ίσος και μόνο η ύπαρξη του διαφορετικού σε οποιοδήποτε επίπεδο σας βγάζει από την βολή σας και το μόνο που σας μένει να κάνετε είναι να το κατηγορείται ως λανθασμένο και αιρετικό. Δεν ξέρω αν πιστεύουμε στον ίδιο θεό, γιατί ο θεός που πρεσβεύετε με τρομάζει αφάνταστα. Το βλέπω στα πρόσωπά σας όταν δήθεν συγχέεται την ομοφυλοφιλία με την κτηνοβασία και με άλλα άσχετα πράγματα. Βλέπω πως πίσω από αυτό κρύβετε μία ανήθικη, χυδαία ιδιοτέλεια. Βγείτε από την κόλαση που ζείτε γιατί κόλαση είναι να μην μπορείς να συγχωρήσεις δηλαδή να χωρέσεις μαζί με κάτι διαφορετικό από σένα. Κόλαση είναι το να προσάπτεις κατηγορίες που για σένα είναι από τις βαρύτερες ώστε με αυτόν τον τρόπο ξεχνάς να δεις τον εαυτό σου με ειλικρίνεια για δικά σου ελαττώματα και αδυναμίες. Θα προσευχηθώ για σας στον θεό που αγαπά τους πάντες με τρόπο που σκανδαλίζει. Στον θεό που ο γιός του διαλεγόταν με τα αποβράσματα της τότε κοινωνίας και δεν άντεχε την ελίτ της εποχής του θρησκευτικής και πολιτικής, που σκανδάλιζε τους θρησκευόμενους της εποχής του με το να κάνει θαύματα το Σάββατο μέρα αργίας που έζησε όχι εντός αλλά εκτός γάμου κάνοντας οικογένεια τους φίλους του. Στον θεό που έβαλε πρώτο στον παράδεισο αυτόν που η κοινωνία είχε τελευταίο και χλεύαζε.
22/12/09
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
4 σχόλια:
Όμορφο κείμενο, μέσα στον πόνο του. Πιστεύω ότι όταν έρθει η στιγμή, αυτά που γράφεις θα τα έχω κατά νου.
to tragoudi itan xrisimo. kses pws afta pou les ta xeis grapsei ksana k ksana. ta exeis pei me plagious tropous k efthews. Meneis monos? an meneis me tous goneis sou nomizw pws prepei na ziseis monos.
«Αλλά και εάν ημείς ή άγγελος εξ ουρανού ευαγγελίζηται υμίν παρ' ό ευηγγελισάμεθα υμίν, ανάθεμα έστω»
Επομένως η εντολή είναι σαφής.
Δεν υπάρχουν περιθώρια παρερμηνίας.
Δεν είανι τέχνη για να έχουμε πολλές απόψεις. Τέλος!
Όποιος διδάσκει άλλα, αποκόπτεται, για να φυλαχθεί αλόβητη η αλήθεια.
Σήμερα ακούμε για διάφορες "εκκλησίες" του Χριστού. Μα ο Χριστός έκανε ΜΙΑ εκκλησία. Όχι δεκάδες.
Αυτό είναι το πρόβλημα του σύγχρονου πολιτισμού. Σεβάστηκε την ελευθερία έκφρασης και καλά έκανε, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι η όποια διαφορετική άποψη που εκφράζεται είναι και σωστή. Αυτό, όμως, δεν το τονίζει πουθενά. Έτσι, υποσυνείδητα, οι διαφορετικές απόψεις, θεωρούνται ισότιμες και εναλλακτικές !!!
Τώρα, η Ορθόδοξη θεολογία υποτίθεται ότι σέβεται την προσωπικότητα του ατόμου. Και εξατομικεύει την προσπάθεια ανάλογα με τις δυνατότητες του καθενός.
Αυτά βέβαια στη θεωρία. Στην πράξη υπάρχει ένας καθωσπρεπισμός και η εκκλησία ουσιαστικά στελεχώνεται από τους οικογενειάρχες και τους γέρους.
Οι καιροί αλλάζουν και η εκκλησία πρέπει να αφουγκραστεί τις ανάγκες του σύγχρονου κόσμου. Δεν είναι οι ίδιες με αυτές του Βυζαντίου που έχει μείνει.
Και κάτι τελευταίο. Πνευματικός και δάσκαλος θα είναι αυτός που δε σε σιχαίνεται, ούτε αναγκαστικά σε ανέχεται. Όπως και γιατρός είναι αυτός που θα ασχοληθεί με την περίπτωσή σου και όχι εκείνος που σε ξεπετάει απο μακριά, ψυχρά και αδιάφορα.
Επομένως, ο Νο1 κίνδυνος εναντίων της εκκλησίας είναι εκ των έσω. Είναι ο τρόπος που προσεγγιζει τους πιστούς.
Στην εκκλησία η αλήθεια δεν είναι ούτε ιδεολογία ούτε ιδέα ούτε ένα σύστημα κανόνων ηθικής ούτε ένα σύστημα αξιών. Η αλήθεια είναι ένα πρόσωπο. Το πρόσωπο του Χριστού. Και η αλήθεια της εκκλησίας δεν έχει να φοβηθεί τίποτα και από κανέναν. Εκτός και αν αμφισβητήσουμε οτιδήποτε από αυτά που σχετίζονται με το πρόσωπο του Χριστού. Η εκκλησία επίσης μόνο ένα πράγμα φοβάται. Την διάσπαση. Είναι αυτό που στην εκκλησία το λέμε αίρεση. Και αιρετικός δεν είναι κάποιος ο οποίος κατ’ ανάγκη πιστεύει κάτι διαφορετικό αλλά κάποιος ο οποίος με την ζωή του προκαλεί διάσπαση, με τον τρόπο που προσλαμβάνει τα πράγματα και δρα προκαλεί δράση αντίθετη στην εκκλησία.
Η εκκλησία από την φύση της είναι πυγή πολιτισμού για έναν πολύ βασικό λόγο. Γιατί εκκλησία σημαίνει σχέση και οι ανθρώπινες σχέσεις είναι αυτές που παράγουν πολιτισμό. Όπως και στην τέχνη που είναι κάτι ανθρώπινο δεν τίθεται θέμα σωστού και λάθους, έτσι και σε όλα τα ανθρώπινα δεν υπάρχει τίποτα το απόλυτο και το τέλειο. Απεναντίας η τελειομανία είναι αιτία περισσότερης φθοράς για τα ανθρώπινα.
Ο κάθε άνθρωπος για πολλούς λόγους αντιλαμβάνεται διαφορετικά τα πράγματα, έχει διαφορετικές ανάγκες και διαφορετικά χαρίσματα και αδυναμίες. Η εκκλησία δεν είναι Χίτλερ για να μαζικοποιεί με την πίστη της τους πιστούς. Στόχος της εκκλησίας δεν είναι να μην υπάρχουν διαφορετικές απόψεις αλλά να μπορούμε όλοι μαζί να συμβιώνουμε αρμονικά. Είναι η σωτήρια του ανθρώπου. Με την εμμονή κάποιων να μην λέμε εκκλησία κάθε τι που δεν τιτλοφορείται ορθόδοξο δεν πετυχαίνουμε κάτι. Απλά εκφράζουμε τα συμπλέγματα κακότητας που φέρουμε.
Δημοσίευση σχολίου