Posts tonen met het label tripstick. Alle posts tonen
Posts tonen met het label tripstick. Alle posts tonen

zondag 19 oktober 2014

Pairi Daiza



Ik moet eerlijk zijn. Ik houd niet van pretparken en al wat daarop trekt. Ik werd übernerveus van dat aanschuiven aan de megamindy-karretjes vorig jaar. Oh ja, de gezichtjes van mijn kindertjes straalden, maar helaas niet genoeg om me vrolijk te maken. En dat tripje naar Bobbejaanland gunde ik het petekind van mijn lief echt, met heel mijn hart, maar oh wat was ik gelukkig toen we terug in de auto stapten.

En telkens probeerde ik niet te denken wat ik met dat geld had kunnen doen.
Sinds die uitspattingen heb ik besloten dat pretparken maar quality-momentjes met de grootouders moeten worden. Iedereen content.
Van dierentuinen moet ik nog minder weten. Ooit tien jaar geleden zag ik een huilend jachtluipaard in een betonnen kooi van een vierkante meter en besloot ik nooit meer naar de Zoo te gaan.

Maar toen gaf ik toe aan de sociale familiedruk en trok ik naar Pairi Daiza, in de gietende regen dan nog wel.
Pairi Daiza is de max! Het is er schoon en er zijn geen storende plop-karretjes die lawaai maken. Het is er zelfs rustig en stil, maar dat kan natuurlijk ook omdat er weinig mensen in de regen naar Pairi Daiza gaan.
En de beesten die lachen allemaal, die zijn zot content dat het er net uitziet als bij hen thuis.

En ook al vind ik die panda's enorm mediageil, ze zijn enorm schattig. Waren ze niet zo groot en lomp, ik had er één in mijn zak gestopt.

En die 27 euro maal vier, die ga ik volgend jaar nog eens betalen, want ik heb het bad van de olifanten gemist...Heb ik al gezegd dat het regende? 

maandag 22 september 2014

Bristol


Stel, u houdt wel van citytrips. Maar dan krijgt u kindertjes en de citytrips beperken zich tot de jaarlijkse driedaagse met de vriendinnen. En uiteraard is dat de max maar stiekem droomt u ervan ook eens met uw kinders te citytrippen. Maar dan stelt u het uzelf voor. Dat u in Parijs 10 euro zal betalen voor de cola's van de dochters en pas op, u betaalt met plezier 15 euro voor een gin tonic, maar voor cola, mmmm.
En u weet eigenlijk dat uw kinders niet zo een flinke stappers zijn en dat er wel wat gezaagd zal worden, u zal ook veel meer op de metro zitten  dan u lief is. En 's avonds zult u moeten kiezen, boterhammekes in de hotelkamer of toch dat gezellig brasserietje maar wel met twee kinderen die boven hun veel te dure bord in slaap vallen. En musea, die zullen kindvriendelijk moeten zijn, of u haalt kinderwoede op uw hals.

Maar ik heb deze vakantie de oplossing gevonden... Bristol. Ik geef toe, ik dacht ook eerst dat Bristol saai en grijs is, met veel regen. Maar Bristol is hip. Bristol dat is gelijk Gent maar een beetje kleiner. In Bristol kunnen kindjes afstanden afleggen met hun step en daar zagen ze niet over. Je kunt er ook lekker eten voor geen geld. Veggierestaurantjes, alternatieve gezellig bartjes, coffeeshops, kleine designwinkeltjes met spullen die je nergens anders vindt,  je hebt het er allemaal.

In Bristol heb je water, winkelstraatjes, oude markten en zelfs boerderijen.

Bristol is ook de stad van Banksy, cultuur voor groot en klein. Bristol is bovendien de home town van Aardman en Shaun het schaap. En als er nu één ding is op Ketnet waarvoor ik me in de zetel naast de kinderen zet is het wel Shaun.

Zeker een DO, dat Bristol.

Foto via www.visitbristol.co.uk



donderdag 11 september 2014

Blub


Wij hebben niet op onze kont gezeten natuurlijk, de voorbije weken. En onze ervaringen delen we graag met jullie in de vorm van do's en dont's. Laat ons beginnen met een don't, dat is misschien een tikkeltje negatief maar we willen u natuurlijk behoeden voor onprettige belevenissen in de nazomer.

DON'T, do not,  ga nooit of te nimmer naar sea life. Wanneer u aan de kust bent en het regent een beetje zou u verkeerdelijk kunnen denken: "Hmm, sea life, een verbazingwekkende onderwaterwereld, ideaal voor deze namiddag". Voor u aan de kassa staat en u er praktisch niet meer van onderuit kunt om 17 euro per persoon neer te tellen, weet dan dat sea life ongeveer zo groot is als uw living. Het verschil met uw living is natuurlijk dat het daar vol staat met aquariums. Leuk om eens te zien, maar niet voor 17 euro.
Bedenk ook dat wanneer u op het gedacht komt om naar sea life te gaan, al die andere mensen aan de kust ook dat gedacht hebben. U zult dus in die living met aquariums staan, samen met 400 andere mensen en zeker 150 buggy's. Er zijn shows natuurlijk, maar het zijn shows met schildpadden en pinguins. Wat is het spectaculairste dat een schildpad volgens u kan? Inderdaad, beslis zelf of u daar 17 euro voor wil betalen.
Het hoogtepunt van sea life is natuurlijk de zeehondenshow. Maar de zeehondenshow, die is helaas maar voor 100 man. Dat betekent dat 300 man niet binnen mag, jammer, want -ik val in herhaling- u hebt net 17 euro betaald, en dan nog eens 2 maal 15 euro voor uw kroost. Probeer ze dan maar eens te troosten met een sla-knabbelende schildpad.

En tot slot, ze zijn daar niet zo vriendelijk in sea life, ze zijn zelfs een tikkeltje arrogant.

Natuurlijk wil ik niet dat sea life failliet gaat, want waar moeten die zieke zeehondjes dan heen, maar bon, misschien moeten ze daar toch eens een goede brainstormsessie houden.


dinsdag 19 augustus 2014

Zondagtip


Hebt u een grondige  zomeropkuis gedaan? Dan zijn wij heel fier op u en bewonderen we uw moed. Hebt u hem niet gedaan, niet getreurd, we zijn even fier, want u weet dat kuisen niet bij vakantie hoort. 

In het eerste geval hebt u dus een doos met kleren op zolder staan, die u niet echt weg wil doen omdat ze zo schoon zijn. Ergens hoopt u dat uw kindjes dezelfde smaak hebben als u over een jaar of 15.

In het tweede geval hangt uw kleerkast nog vol met dingen die u niet meer draagt. Waarschijnlijk zit u nog een beetje in de ontkenningsfase.  U weet intussen wel dat u eens de 30 gepasseerd heel waarschijnlijk niet meer onder dat maatje 38 geraakt, maar ergens wil je het niet geloven. Dat felgroene jurkje is inderdaad prachtig, maar u moet toegeven, u ziet eruit als een lijk als u het aan hebt, jammer. Over de vormen van uw poep in die kokerrok willen we het zelfs niet hebben.

Maar wij willen u helpen, als u na het lezen van deze blog linea directa naar uw kleerkast stapt en alles eruit haalt wat mooi is en helaas niet bij uw eigen stralende lijf past, zal niet alleen uw kleerkast maar ook uw hoofd er zalig leeg uitzien. U zult zien, de komende weken zult u zonder schuldgevoel geld kunnen uitgeven aan nieuwe kleren.
En wat doet uw met die miskopen en foute stuks. Die brengt u zondag naar de swishing op mastouche. Per kledingstuk krijgt u een waardebon om in onze mastouche-swishing store een nieuw stuk te komen halen. Eentje dat wel bij uw stralende lijf past.

Vergeet grimmige duw-en trektoestanden die vaak bij zo een swishing horen. Neen, het is gewoon een gezellige openlucht winkel/bar waar u  op uw gemak uw stuks uitkiest, u betaalt met uw miskopen en  ondertussen kunt u genieten van een hapje, een drankje, een muziekje en vooral veel gezelligheid.
De winkel is open van 11h tot 17h.

Kijk alvast eens op de facebookpagina of er iets bijzit voor u.

Tot zondag!




zaterdag 19 juli 2014

Engeland dus

Ik weet niet meer wiens idee het was, laat staan waarom we op het idee kwamen. Maar sebiets vertrekken we dus naar Engeland. Omdat we eens niet naar een huis in de Ardèche of een camping in de Dordogne wilden. Naar Engeland dus, dat land dat gekend is wegens zijn vele regenbuien.
En omdat we toen toch met gekke ideeën bezig waren besloten we ook eens ons hippiegehalte te testen. Dit wordt dus ons onderdak voor de komende 19 dagen. Mocht u er nu even aan twijfelen, inderdaad we zijn een vierkoppig gezin.


Mijn buik doet opeens een beetje raar, nu ik besef dat we daar morgen al in gaan wakker worden. En omdat buienradar me er fijntjes op wees dat het daar zoals verwacht nogal nat is, heb ik alvast deze gekocht.


Over 19 dagen vertel ik u alles over Engeland vanuit een camionette. 

woensdag 14 mei 2014

Circuit zolder



Circuit zolder, handgemaakte bazaar. 
Met onder andere deze leuke leeskussens.
En ook taart en koffie.

Zaterdag 17 mei van 14u tot 18u.
Brugstraat 2, Stekene


maandag 4 november 2013

Stockholm

Je kan er makkelijk naartoe met Brussels Airlines, dat geeft je extra shoppingruimte in je koffer (in tegenstelling tot de low budget maatschappijen, as you know).



Je kan er heel lekker eten en drinken in bijvoorbeeld :

- Hermans: veggie resto 


- Bauer: sushi en cocktails. Amen!



En Bauer is de buur van metro station Slussen, easy om terug in je hotel te geraken.


Verder kan je er ook heel veel wandelen.

En af en toe eens stoppen voor een cappuccino als het regent. In bijvoorbeeld Kulturhuset. Je  kan er door het megagrote raam de voorbijgangers begluren, van je koffie slurpen en ondertussen het boek 'De leraar' van Bart Koubaa lezen (heerlijke boekentip)!



Verder is het een heerlijke stad, die je best zelf ontdekt. Wat mijn medegezel opviel,  is dat er nogal wat Bugaboos op pad zijn in Stockholm.
Ah, een kersverse moeder die voor het eerst dochterlief thuis achterlaat. Die let daar gewoon meer op dan de doorsnee mens, zou je kunnen denken.
Maar na een dag begon het me ook op te vallen. En dus: in Zweden blijven moeders na hun bevalling een jaartje thuis om voor hun kleine te zorgen. Dan heb je al eens tijd om een museum te bezoeken.
Dit is geen dreambaby, maar een buggyvestiaire. Zotjes.


Verder kan je het historisch centrum best laten voor wat het is, loop er beter rond, veel schoner!


Wat je ook zeker moet doen is het Fotografiska bezoeken.
Die  Zweden  hebben het begrepen, hoe ze moeten tentoonstellen. Door de perfecte belichting word je zo in het beeld gezogen. Daar kunnen menig fotomusea een puntje aan zuigen.
Schitterende beelden van Inta ruka en Pieter Hugo gezien.
Moest je je ooit vervelen check dan eens de bekroonde documentaire van Maud Nycander 'road's end'.
We kunnen er later eens over praten, met een cappuccino erbij bijvoorbeeld.

Heb je van modern en heb je tijd over dan kan je altijd naar Moderna Museet. Nog even met Cindy Sherman.

Heerlijke citytripbestemming dus.




zondag 30 juni 2013

De litouwse munt



Als je in Litouwen iets wil kopen, gaat dat dus (nog) niet met euro's. En dus haalden we Lt's uit de muur en probeerden we te rekenen. Maar dat is niet zo simpel, want om te weten hoeveel het nu wel kost in onze geliefde euro, moeten we delen door 3,5.

Zodus kopen we enkel dingen die 7, 70 of 700 lt kosten. Voor 7 lt drinken we cava en voor 70 en 700 lt hebben we schoenen gevonden, we zijn nog in dubio welke het worden.


En dank u in het Litouws is 'Aatsjoe'.

maandag 24 juni 2013

Vulnius

En toen bleek dat ik uitgenodigd was op een congres in Lithounia. En content dat het een keer niet in Polen was porde ik mijn vriendinnen aan om mee te gaan naar Letland.
Een maand later had ik opeens door dat Lithounia  eigenlijk Litouwen is, maar bon, de tickets waren nog niet geboekt dus de fout zorgde enkel voor wat schaamrood op de wangen.
Maar volgende week zitten we dus in Vulnius en hebben we nog geen flauw idee wat er daar te doen is.
Iemand een tip?


dinsdag 5 februari 2013

Ledeberg Doet Het Zelf


Er was eens een doe - het - zelf - zaak achter mijn hoek. Ze hadden er vanalles wat ze in de Brico, Gamma en Hubo ook hebben. Maar ze hadden nog meer. Ze hadden goede stielmannen, met deftig en professioneel advies. Ze hadden ook een camionette waarmee ze gratis mijn bestelde gyproc leverden, vaak binnen de 48u.
Ze gaven 10 % korting. Het meeste van hun gerief was bijgevolg  goedkoper dan bij Brico, Gamma en Hubo. Het was er niet echt gezellig, want het regende er soms binnen, maar het was wel authentiek en je kreeg er glühwein of chocomelk met kerst.

Als mijn vader in mijn huis kwam bricoleren, dan vond ik hem na een kwartier vaak niet meer. Dan kwam hij een uurtje later terug. Gestoken met een stokje, om nog een paar vijzen of pluggen te gaan scoren bij Standaert Doe het zelf. Dat moest nogal een winkel zijn.

Standaert is failliet.

Ik bestelde vorige week Velux-verduistering bij Brico.
Na een hele uitleg, een verwarde blik, nam ik het mannetje van Brico spreekwoordelijk bij de hand, toonde ik het rek van Velux, legde ik het veluxsysteem uit. En toen hij me onbehouwen aankeek, nam ik het bestelformulier van hem over en vulde ik het eigenhandig in.

Standaert komt niet terug.
Zou het dan niet fijn zijn moest er iets goeds met die site gebeuren? Iets dat recht doet aan de familiezaak die er meer dan 80 jaar bestond?
Het gaat om een groot oppervlak, in het centrum van Ledeberg.
Zou het nodig zijn om daar een woningproject neer te poten? Zou nog een winkelketen ons in Ledeberg echt gelukkiger maken? 
Zou het niet fijn zijn moest er wat groene verkeersvrije ruimte komen, moest er een plek zijn voor de vele Ledebergse organisaties? Zou het niet leuk zijn dat Ledebergenaren mee kunnen beslissen over wat de Standaert site uiteindelijk wordt en dat Ledebergenaren ook in de toekomst de plek mee beheren?


Als je ook vindt dat we er samen voor moeten ijveren om deze site te behouden. Kom dan naar de Volksvergadering van zondag 10 februari om 11 uur in de parochiezaal op het marktplein. Breng je buren en vrienden mee (ook Gentbruggenaars worden getolereerd).

www.ledebergdoethetzelf.be



maandag 5 november 2012

Paris, je t' aime

U zult er waarschijnlijk niet van opkijken dat we het Louvre links hebben laten liggen dit weekend, net als het Hotel des Invalides of de Eiffeltoren. Maar we hebben wel andere ontdekkingen gedaan. Claude Nori is er één van en een andere ontdekking... dat zijn de Parisiens.
Parisiens en Parisiennes, dat zijn mooie mensen. Eerst dachten we nog dat het toeval was. Maar op dag drie opnieuw bediend worden door obers waar je naar kan blijven kijken, dat kon geen toeval meer zijn.

Zoals ik zei, zowel de Franse vrouwen als mannen lijken iets af te weten van stijl, maar laat het net de laatste categorie zijn die het meest onze aandacht trok.
Iemand een idee wat de oorzaak hier van is? Het drinkwater uit de Seine, of toch de lichtinval die gebroken wordt door de Eiffeltoren?
En zouden we die specifieke oorzaak dan ook niet naar België kunnen importeren?

maandag 29 oktober 2012

Parijs



Eerst gingen we naar New York, toen naar Barcelona en over drie dagen gaan we naar Parijs. Het is weer city trip time en als ik de rij hierboven bekijk zou ik ongerust kunnen zijn. Als de trend zich doorzet en we altijd 'city's' kiezen dichter bij huis gaan we volgend jaar misschien op tweedaagse naar Zaffelaere.

Maar bon, het is niet omdat Parijs vlakbij is, dat het er niet tof kan zijn, zeker tijdens de 
Als we er dan toch zijn, springen we ook even binnen in le grand palais voor de retrospectieve van Edward Hopper.

Maar we zijn op zoek naar nog tips. Onze interesses zijn samen te vatten als volgt: eten, pumps, drinken, botten, gin tonic, enkellaarsjes en cappucino's.

Iemand die ons kan verrassen?

zondag 5 augustus 2012

Lissabon

Tripstick time!


Tip 1:
 Ga zeker es langs in LxMarket (tweedehandsmarkt) op zondag in de LxFactory.
 Zalig brunchen in de zon. 





  Tip 2:
Bezoek het museum Colecçao Berardo (moderne kunst) gratis in het Centro Cultural de Belém. Mooi gebouw en je kunt je even verfrissen in de nevel op het binnenplein.


 Tip 3:
Feira de Ladra, vlooienmarkt op dinsdag en zaterdag.






















 Tip 4:
Ga lunchen of dineren in A Taberna da Rua das Flores. Overheerlijke Portugese tapas! Best reserveren, of je kan zoals wij even op straat wachten met een aperitiefje.





maandag 7 mei 2012

Brussel


U hoort ons niet klagen over het slechte weer. Neen, want zo'n vreselijk weer dat geeft ons recht op compensatie, zijnde een weekendje Brussel. Uiteraard was er het plan om tot 's avonds laat terrasjes te doen, eindelijk ook eens die parken te zien, en vooral onze schoonste zomerkleedjes aan te trekken.

Helaas, we moesten het zien te doen in jeans en wollen trui, maar het belette ons niet om ons voor te bereiden op hetgeen zeker nog komen gaat en waar je sandalen voor zult nodig hebben.
Veel tijd is er niet in een weekend als je ook nog kaastaart wil eten, koffie drinken en bijkletsen, dus moesten we focussen. En dat deden we daar. De uiteindelijke buit viel mee en dus was er geld over om naar een restaurant te gaan, dat ik echt niet gauw zal vergeten. Strofilia, een supergezellig restaurant op de Varkensmarkt die de associatie Grieks eten en moussaka meteen de vuilbak inkiepert.
Het is er zo lekker dat je bij elke hap de behoefte voelt om nog maar eens te zeggen aan je tafelgenoot hoe lekker wel. 
En het is ook zo een restaurant, waar niet alleen het eten smaakte, maar ook de wijn, de uiterst charmante bediening en de prijs.

woensdag 11 april 2012

Op zondag


Een zondagsuitje met de kinders?
The Dump Brothers (met haar aan de sax) en Laïs zetten zich in voor Amelina

15 april vanaf 14u in Kalmthout.

woensdag 4 april 2012

Luik


Sightseeing begint al in het station van Luik - Guillemins, een werkje van Santiago Calatrava. 

Maar voor het station kwamen we niet, in Luik loopt nog tot 6 mei the 8 international biennial of photography and visual arts. BIP 2012 dus. 
Dit jaar met als thema 'Only you only me. Images de l'amour, amour de l'image.'

Op 7 plaatsen in Luik zijn er exposities. Wij bezochten het MAMAC, de grootste. 
Met een must see: de 45 minuten durende slideshow, 800 foto's van Nan Goldin: The ballad of sexual dependency. Beklijvend.



Verder nog foto's van o.a.
Chris VERENE - the pregnancy test   




Miyoko IHARA
En als je dan toch in Luik bent, smul dan ook maar van die Luikse balletjes. 

maandag 20 februari 2012

Cowboybotten

Een maat had nieuwe cowboybotten nodig en ik ben daar zot van, van zo'n botten. En die maat denkt dat ik een goeie smaak heb in botten. Dus ik mocht ze mee gaan kopen. 

We trokken daarvoor naar Rijsel. Superveel en schone botten in deze winkel. Boots van het Spaanse merk Sendra gevonden die ze speciaal voor het Rijselse winkeltje ontwerpen. We kregen er een sleutelhanger bij, wel een beetje raar. Doen cowboys hun paard op slot en doen die deuren open zonder die in te trappen? Teveel filmpjes gezien als kind, ik weet het. Ik was trouwens altijd de cowboy en mijn broer de indiaan. Ik ben ervan overtuigd dat dat iets wil zeggen, je voorkeur voor één van die twee. Misschien moet iemand dat eens onderzoeken in zijn thesis.


 
































Anyway, als je er dan toch bent, in Rijsel, neem ook eens een kijkje in de oude beurs en in het Palais des Beaux Arts. En voor al uw Fnacgerief, Furet du nord is zeker ook de moeite.



zaterdag 28 januari 2012

Lichtfestival


Je hebt er zeker al van gehoord. Maar toch, nogmaals: ga maar eens kijken. Het is de moeite het lichtfestival in Gent.

Naast de spectaculaire projecties is er ook ruimte voor projecten en experimentele lichttoepassingen van studenten en jonge kunstenaars.

Blijf zeker thuis als je een beetje last hebt van agorafobie. 'Druk' is een understatement.

Nog tem zondag 29/01 in het centrum van Gent.

maandag 16 januari 2012

Afrikamuseum

Het was nog eens tijd om de tripstick boven te halen en die leidde ons dit weekend naar het Afrikamuseum in Tervuren. Eigenlijk was het de fantastische grootvader van mijn lief die ons daarheen bracht, want zijn 89ste verjaardag, die wou hij op een originele manier vieren.

Het Afrikamuseum gaat eind dit jaar voor drie jaar dicht en misschien is dat eens tijd, het is er nogal 'oubollig' maar ik liet het niet aan mijn hart komen. Mijn dochters waanden zich eerst in de Zoo, de olifanten, giraffen  en krokodillen bewogen dan wel niet, maar je kon ze tenminste aaien. Eigenlijk kan alles wat er staat,  drie- en vijfjarigen boeien. Maskers, rieten rokjes, djembés, je hebt zelf al niet veel verteltalent nodig om daar wat leuke verhalen rond te verzinnen.

Volgens mij was dergelijk bezoekje misschien wel de ideale start om mijn nieuwe goede voornemen waar te maken, maar helaas, bordjes lezen dat vinden mijn dochters niet zo boeiend. Het zal voor een andere keer zijn.
En als ze de beesten en machetes wat beu zijn kun je fantastische wandelingen maken in het park van Tervuren. Het is ook een arboretum, moest je dezelfde goede voornemens als ik hebben en meer bepaald je kennis van de natuur wat willen bijschaven.

Maar het coolste van het Afrikamuseum is misschien wel de cafetaria, want daar kun je Moambe eten. En dat vinden zowel kleuters als 89-jarige oud-kolonialen de max.

woensdag 16 november 2011

Utrecht

Vergeet Antwerpen, Brussel of Hasselt. Het is in Utrecht dat je moet zijn om te shoppen. Want in Utrecht, daar is het pas gezellig. Je moet wel tegen een beetje volk kunnen en ook een beetje tegen de Hollanders natuurlijk.

Maar Utrecht, dat is mooi om naar te kijken, romantisch om in rond te wandelen en dat heeft alle winkels die je nodig hebt plus nog een paar die je niet nodig hebt. En Utrecht dat is maar anderhalf uurtje van Antwerpen. Of nog vlugger, als je een lief met een moto hebt, maar dat heeft als nadeel dat je niet de elegantste verschijning bent, eenmaal je van die moto stapt richting Utrechtste grachtjes.

De naaiseuten die gaan best de zaterdag, want daar is het elke zaterdagochtend lapsjesmarkt. Je kunt er dus lapjes kopen, in het vlaams ook wel stof genoemd. En het is ongeveer 5 keer goedkoper dan hier in de winkels.
De kerstkadootjes koop je bij DitIsWaar, dan zijn het tenminste duurzame kadootjes.

En lingerie, dat koop je in de Marlies Dekkers store. Die Marlies, die weet hoe ze haar klanten kan doen kopen. Pashokjes zo groot als mijn keuken in rood velours, en wat het afmaakt... een glas cava in je pashok. Mijn lief had niet veel meer nodig om me een kadootje te doen.
Kadootjes voor jezelf, vind je ook in de winkel van Floortje Dessing.

Je vindt er ook allerlei designwinkeltjes zoals BeBop, niet om dingen te kopen maar vooral om inspiratie op te doen. En een geïnspireerd mens, dat is een gelukkig mens.

Een koffietje drinken doe je in Winkel van Sinkel, maar naar 't schijnt kun je er ook lekker eten. En die hebben zo een leuk versje.
En 's avonds kun je heel gemakkelijk wat cultuur opdoen via het Trajectum Lumen. Ideaal om je diner wat te laten zakken.

En wat deden wij in Utrecht...? De Flairbon natuurlijk. Dat is tof van Flair.