Time goes fast

Nog maar een paar weekjes en dan gaan we alweer naar huis. Op dit moment zitten we nog steeds in Napier, maar we zijn van plan richting het Noorden te gaan met de bus, want de auto is sinds 2 daagjes verkocht! Best wel jammer natuurlijk, want het was mijn eerste autotje en hij deed het hardstikke goed. Maar uiteindelijk wél weer lekker dat ik weet dat hij verkocht is, want we hebben in totaal maar 1 belletje gehad en diegene had hem dus ook meteen gekocht voor haar zoon.

 Omdat we nu geen vervoer hebben lopen we veel door de stad en langs het water. De winter beschrijf ik graag als de zomer in Nederland. Aankomende week wordt het zonnig, rond de 17 graden. Heerlijk toch? Verder zijn Lars en ik nog steeds aan het bedenken wat te gaan studeren. Het is ook zo ingewikkeld!
Vandaag zijn we van plan onze koffers alvast te gaan inpakken, zodat we kunnen kijken wat we weg kunnen gooien en wat niet. Is wel nodig denk ik. Omdat we vanaf Auckland op het vliegtuig stappen met China Airlines mogen we gewoon weer lekker 30kg mee in de koffer.

Verder niet meer zoveel te vertellen! Hoop dat jullie toch nog een beetje zomer hebben in NL en tot snel!

Sanne en Lars

Back in Napier again

Na weken rondgereist te hebben zijn we weer terug in onze thuisbasis, huize Langbroek in Napier.
Ook heb ik beloofd nog wat foto's te posten. Dus dat ga ik nog even doen.
We hebben hier in Napier een nieuw baantje gevonden, hetzelfde werk als dat we in Blenheim deden en waar we onderbetaald kregen ($0,50 per plantje) krijgen we nu $0,95 per plantje. Als je hard werkt kan je er heel veel mee verdienen, maar Lars en ik zijn een beetje uitgewerkt en doen het rustig aan.
Ook begint het eind van de reis alweer in zicht te komen.. we staan allebei alweer met één been in Nederland, hoe graag ik dat ook NIET wil. Het mooie landschap moeten missen, de ruimte die je hebt, de relaxte atmosphere, mijn autotje, alles.
Ik ben druk bezig geweest met te bedenken wat ik nu eigenlijk wil gaan studeren in Nederland.. ik twijfelde tussen SPH (sociaal pedagogische hulpverlening) of MWD (maatschappelijk werk en dienstverlening). Maar ondertussen blijft ook toerisme in mijn hoofd hangen.
Ik ben nog lang niet uitgerezen en wil echt graag nog veel meer van de wereld zien. Dus dat wordt even brainstormen, beetje lastig als het zo snel al besloten moet worden!

Vineyard in Blenheim

Dagje in Wellington, onderweg naar Napier.

Albertheijn pindakaas. Ook in de NZ supermarkten.

Een positief ding van het weer aan het studeren gaan, is de stage in het derde jaar, die je in het buitenland mag gaan doen. Ik denk dat ik tegen die tijd wel graag weer terug ga naar NZ, of een andere keer. Dit was zeker niet de laatste keer! Ik weet ook zeker dat als ik eenmaal terug ben in Nederland, het echt ontzettend ga missen hier. Het touren met Siepie de tweede, die het hardstikke goed gedaan heeft, de ongelovelijk mooie natuur, en dingen die ik heb gedaan waarvan ik dacht dat ik ze nooit zou doen. Mijn kijk op de wereld is ook veranderd. Waar eerst Enkhuizen alles leek te zijn, is het nu maar een heel klein puntje. Ook fietsen naar Venhuizen zal voortaan niet moeilijk meer zijn, al vind ik alles op de fiets al ver haha. (sorry murl)
Afstanden ben ik ook heel anders tegen aan gaan kijken. Maar ik kijk er wel echt naar uit om weer iedereen te zien, en weer met Siepie, Olly, Buffy en Nikky te koetelen. Ik mis ze zo erg!
Zonder kat ben ik niet compleet hahaha. Lars ziet er nu al tegenop dat Siepie ons komt vergezellen als we 's nachts liggen te slapen. Alleen het rechts rijden gaan eng worden aangezien ik meer kilometers hier heb gereden dan in Nederland en totaal geen last van het verschil links rijden heb gehad, en alleen maar automaat heb gereden. Dat wordt pap's botsgolfje weer lenen! Ach, daar zit nu toch al een deuk in.

Maaar we zijn nog niet weg en we willen nog graag even naar Northland gaan voordat we gaan, en Lars wilt nog graag de Tongariro Crossing doen (die ene weetje wel, waar mijn teennagels het niet hebben overleefd). Gelukkig wilt hij de day walk doen dus dat zijn maar 6 uurtjes, maar wel het mooiste deel van de walk.

Onze nieuwe werkplek in Napier inclusief Pauw en hele lieve Fantails.

Fantail (niet zelf gemaakt hoor). Zijn echt hele lieve en sociale vogeltjes die de hele tijd dicht om je heen gaan vliegen en dicht bij je in de buurt blijven.

Dikke kus aan iedereen en we zien jullie snel weer!

Lars has arrived!

Hoihoi!

Eindelijk, na weken wachten is Lars gisterochtend om 10:30 aangekomen in Napier!! Hij was en is nog steeds hartstikke moe. Begrijpelijk na zo’n enorm lange reis van rond de 40 uur. Kitty en ik haalden hem van het vliegveld, Peter en de jongens waren werken/school. Siepie de tweede heeft ons weer veilig thuis gebracht :) Ook had Lars allemaal cadeautjes van iedereen meegenomen. Dat was natuurlijk ook heel erg leuk!

Filmpje: Lars die aankomt in Napier

Eerst hebben we Lars rondgeleid in huis, en toen heeft hij zijn koffer uitgepakt. Kitty maakte snel nog wat slagroom voor onze zelfgemaakte appeltaart die we speciaal voor Lars hadden gemaakt. Toen hebben we met z’n drietjes lekker buiten in het zonnetje gezeten en kon Lars bijkomen van alle indrukken. En bijbruinen natuurlijk. De appeltaart was trouwens heerlijk al zeg ik het zelf.
We zijn nog kort de stad in geweest en hebben alvast een afspraak gemaakt bij de kiwibank om een bankrekening te openen. ’S Avonds hadden we een heerlijk toetje (zelfgemaakte teramisu) voor Lars klaarstaan na het eten. Yammmmmm. 

Vandaag zijn Lars en ik al om een uurtje of 12 op pad gegaan, naar White Pine Bush om een wandeling te maken. Alles om Lars wakker te houden, want hij moet zich nog wel even aanpassen aan de tijden natuurlijk (hij ligt nu al bijna te slapen op de bank). We hebben enorme bomen gezien in het bos, echt hudge! Daarna zijn we doorgereden naar Waipatiki Beach, een mooi strand waar Kitty en Peter mij ook de eerste week hebben meegenomen. We hebben samen gewandeld langs de rots met een mooi blauwe oceaan als uitzicht. Was echt een heel gezellig dagje en een lekker zonnetje.

We doen het nog een beetje rustig aan, want zo te zien duurt het nog wel een paar dagen voordat Lars helemaal weer opgeladen is en zich aangepast heeft hahah.

Filmpje: Lars en ik in Siepie de tweede

Filmpje: White Pine Bush natuur

Gelukkig is er nog enorm veel te doen en te zien hier in de buurt. Mooie bergen, mooie wandelingen, mooie natuur. Gewoon even lekker relaxen na al dat werken van hem.

Hello Auckland

Hi guys!
How are you?

Mijn eerste dag als Au Pair zit erop. Gaat allemaal best snel! Gisteren heb ik er ongeveer 7 uur over gedaan om van Napier naar Auckland te komen, helaas zonder reismaat. Gelukkig had Peter me heel goed geholpen met muziek in de auto, dus dat was echt heel lekker. Het was natuurlijk best eng in het begin, want het begin stuk vanaf Napier gaat door de bergen heen, dus dat is wel lastig met het inschatten van de bochten. Vooral omdat die Kiwi’s die daar rijden al bekend zijn op dat stuk, dus iedereen haalde me natuurlijk in..  Daarna komt er een heel stuk die niet door de bergen gaat, meer rechte stukken weg en dat was heel simpel. Heel raar, want je krijgt gewoon stukken aangegeven op je TomTom die 120 km duren voordat je bij de volgende afslag of rotonde komt. Af en toe een stop bij een café, even wat eten en drinken en genieten van het mooie landschap en het mooie weer. Het was echt heel warm, gelukkig heb ik airco. 

Toen ik eindelijk aankwam werd ik hartelijk ontvangen en kreeg meteen een positief gevoel. Ik mocht gelijk de volgende dag, vandaag dus, al beginnen! De dagen zijn van 8 tot 4, en dan gewoon doordeweeks. We hebben cupcakes gemaakt, zijn naar de winkel geweest om ijsjes te halen en hebben ook nog geprobeerd te vliegeren, maar omdat er veel bomen en huizen stonden ging het niet echt. Echter is het wel echt heel, heel erg vermoeiend. Had ik ook wel verwacht, een goeie ervaring dus want het geeft wel voldoening. Het lastige vond ik meer dat je zomaar een gezin instapt, en moet inschatten wat ze wel en niet mogen doen. Dat er zomaar een meid in hun huis komt en zegt wat ze moeten doen. Met neefjes en nichtjes die je heel goed kent zou dat al heel anders zijn. Maar allemaal ervaringen dus is alleen maar goed. Ik weet alleen wel dat ik er zeker van ben dat ik nog een tijdje wacht met kinderen :). Mijn hoofd doet pijn.

Uitzicht vanuit mijn babysit huis. Als je goed kijkt zie je de stad in de achtergrond, waar het mistig is. Je ziet ook de skytower van Auckland.

Uitzicht vanuit huis en Siepie.

My room :)

Gisteravond heb ik trouwens nog met een Jeroen afgesproken in het centrum van Auckland, een backpacker waar ik bij in de groep zat in Sydney. Hij zou maar twee dagen blijven in Nieuw-Zeeland, dus gingen we gister even bijkletsen over alles wat we al gedaan hadden. Had ik ook weer het centrum van Auckland gezien! Wat ik merkte aan het centrum daar, was dat de sfeer heel relaxt was, ondanks dat het een grote drukke stad is (waar ik gisteren in het centrum en de snelweg niks van merkte). Gewoon en hele zachte lekkere ontspannen sfeer, dus leuk dat ik dat nu ook gezien heb. Als het goed is komt de andere Jeroen uit onze groep 2 februari aan in Auckland, en ik blijf Au Pair tot 1 februari, en dan gaan we samen terug richting Napier. Of misschien nog wel andere steden bezoeken onderweg! Heb ik eindelijk een reismaat, jippie! 

Jeroen en ik werden aangevallen door mussen (Nederland, hier zijn jullie bijna uitgestorven huismussen!) terwijl we onze pizza in het park aten. Ze sprongen zelfs en eentje pikte zo mijn pizza stuk uit me hand en vloog weg!

 

Met Kitty in Napier op Bluff Hill.

 

Cruiseschip, die we zagen vanaf Bluff Hill Lookout point.

En eindelijk kan ik nu mijn Engels oefenen. De vrouw waar ik verblijf geeft Engelse les aan volwassen, dus dat is echt heel grappig. Misschien komt het nog van pas. Sommige Nederlandse woorden kunnen ze verstaan omdat ze uit Zuid-Afrika komen. Er zijn trouwens heel veel Zuid-Afrikanen hier in Nieuw-Zeeland, volgens mij hebben ze ook wel een beetje dezelfde mentaliteit als Nederlanders. 

Helaas is het weer hier in Auckland beduidend minder dan in Hawke's Bay. Veel veel wind, regen moet nog komen en veel bewolking.Weeeeh.

Vehicle ready, travelling begins!

Hi guys!

Zoals ik jullie heb verteld heb ik gisteren mijn autootje opgehaald en ik ben er echt heel erg blij mee. Vandaag hebben Peter en ik de auto van binnen tot buiten schoongemaakt en hij ziet er goed uit. Hij is trouwens vernoemd naar Siepie, dus Siepie de tweede. Ik waarschuw de mensen die nog nooit een auto hebben gehad: Het is waar wat ze zeggen. Het is duur.
Morgen komen er voor  twee nieuwe banden onder en wordt hij uitgelijnd omdat de banden op de verkeerde plaatsen slijten. Ook zitten er twee sterretjes in mijn raam, maar omdat ik daar geen verzekering voor heb en hier op de wegen snel sterretjes krijgt luister ik maar niet naar Car Glass.

 Toen Peter en ik naar een andere auto gingen kijken van de week, kwamen we op de terugweg langs een heel klein snoep winkeltje. Het zag er echt heel leuk en schattig uit, ze hadden er ook allemaal Nederlandse snoep met Nederlandse namen, zoals Boerderijdrop. Natuurlijk hebben we gelijk wat muntdrop en andere lekkere snoepjes meegenomen.

Opoe fiets!

Yummyyy

Omdat ik nu eindelijk mobiel ben, heb ik gisteren op backpackersboard.co.nz gekeken of ze nog ergens werk zochten. In Auckland zochten ze een Au Pair voor drie weekjes, waarbij je betaald krijgt en accommodatie en maaltijden. Daar heb ik op gereageerd en ze zijn geïnteresseerd! Zondag vertrek ik dus naar Auckland (in totaal een reis van 6 uur?) dus dat wordt spannend!
Ik zal daar dus klusjes doen in huis, de kinderen vermaken want die hebben zomervakantie, en dat doordeweeks van 8 tot 4. Klinkt niet verkeerd hé? 

Vandaag hebben we al allemaal  drinken gekocht voor onderweg en hopelijk vind ik iemand die mee kan reizen. Zou wel gezelliger zijn natuurlijk. Morgen is mijn laatste dag strawberry picking, echt raar dat mijn reis nu een andere wending krijgt. Ik zal jullie allemaal up to date houden over wat er allemaal is gebeurd in Auckland. En de tijd gaat zo snel.. ik wil nog lang niet weg hier!!